-
1 Nessus
Nessus, i, m., = Nessos.I.A river in Thrace, now the Mesto or (Turkish) Karasu, Liv. 45, 29, 6; also called Nestos ( = Nestos), Mel. 2, 2.—II.A Centaur, who, on offering violence to Dejanira, was slain by Hercules with a poisoned arrow, Ov. M. 9, 101 sq.; Hyg. Fab. 34.—Hence,III.Nessēus, a, um, adj., of Nessus:venenum,
with the blood of Nessus, poisoned by the arrow of Hercules, Ov. H. 9, 163:palla tabe Nesseā illita,
Sen. Herc. Oet. 716. -
2 corrumpō (con-r-)
corrumpō (con-r-) rūpī, ruptus, ere, to destroy, ruin, waste: frumentum in areā: (frumentum) incendio, Cs.: coria igni, Cs.: ungues dentibus, to bite, Pr.: se suasque spes, S.: opportunitates, to lose, S.—To adulterate, corrupt, mar, injure, spoil: prandium, T.: aqua facile conrumpitur: aquarum fontes, S.: Corrupto caeli tractu, poisoned, V.: umor corruptus, fermented, Ta.: lacrimis ocellos, disfigure, O.—Fig., to corrupt, seduce, entice, mislead: mulierem, T.: (milites) licentia, S.—To gain by gifts, bribe, buy over: alios, N.: centuriones, locum ut desererent, S.: indicem pecuniā: donis, S.: Corruptus vanis rerum, deluded, H.—To corrupt, adulterate, falsify, spoil, mar, pervert, degrade: iudicium, i. e. bribe the judges: ad sententias iudicum corrumpendas: mores civitatis: acceptam (nobilitatem), S.: nutricis fidem, O.: nomen eorum, S.: multo dolore corrupta voluptas, embittered, H.: gratiam, to forfeit, Ph. -
3 excutiō
excutiō cussī, cussus, ere [ex + quatio], to shake out, shake off, cast out, drive out, send forth: (litteris) in terram excussis, shaken out: equus excussit equitem, threw off, L.: Excutimur cursu, V.: lectis utrumque, H.: gladiis missilia, parry, Ta.: excussos laxare rudentīs, uncoil and let out, V.: ignem de crinibus, shake off, O.: si excutitur Chloë, be cast off, H.: alqm patriā, V.: me domo, take myself off, T.: comantīs cervice toros, shake, V.: excussaque bracchia iacto, tossed, O.: lacrumas mihi, T.: sudorem, N.: excutior somno, am roused, V.— To project, throw: tela, Ta.: glandem, L.: facinus ab ore, i. e. the poisoned cup, O.— To shake out, search: te. — Fig., to shake out, shake off, force away, discard, remove, wrest, extort: omnīs istorum delicias: aculeos orationis meae: corde metum, O.: excussa pectore Iuno est, V.: (negotiis) Excussus propriis, H.: risum sibi, excite, H.: foedus, reject, V. — To search, examine, investigate, scrutinize: illud excutiendum est, ut sciatur, etc.: freta, O.: puellas, O.: quae delata essent, Cu.* * *excutere, excussi, excussus Vshake out or off; cast out; search, examine -
4 facinus
facinus oris, n [2 FAC-], a deed, act, action, achievement: magnum, T.: pulcherrimum, T.: nefarium, Cs.: forte, O.: mirabilia facinora: ingen<*> egregia facinora, S.— A bad deed, misdeed, outrage, villainy, crime: audax, T.: facinus est vincire civem: facinoris tanti conscii, S.: ad vim, facinus caedemque delecti: nihil facinoris praetermittere, L.: ne facinus facias: committere: in se admittere, Cs.: facinoribus copertus, S.: incendia aliaque facinora belli, S.: lenius, H.: libidinis, Iu.: maioris abollae, i. e. of a teacher, Iu.: facinus excussit ab ore, i. e. the poisoned cup, O.— Plur, criminals, abandoned men: omnium facinorum circum se stipatorum catervae, S.* * *deed; crime; outrage -
5 pestis
pestis is, f an infectious disease, plague, pest, pestilence: ibes avertunt pestem ab Aegypto: alii aliā peste absumpti sunt, L.—Destruction, ruin, death: certa, S.: detestabilis: civitatis: servatae a peste carinae, i. e. from fire, V.: populo pestem minitantes, L.—A pest, curse, bane: textilis (the poisoned shirt of Nessus), C. poët.: coluber, Pestis boum, V.: nec saevior ulla Pestis et ira deūm (the Harpies), V.: clade et peste sub illā (Nero), Iu.: quaedam pestes hominum, social pests: corporeae pestes, V.* * *plague, pestilence, curse, destruction -
6 taxus
taxus ī, f a yew, yew-tree: taxo se examinavit, i. e. poisoned himself with yew-berries, Cs., V., O.* * * -
7 textilis
-
8 venēficium
venēficium ī, n [veneficus], a poisoning: qui tuis veneficiis remedia invenit: de veneficiis quaesitum est, L.—Magic, sorcery: id veneficiis Titiniae factum esse dicebat: Quosque veneficiis abstulit illa suis, O.: Esquilinum, H.* * *poisoning; magic/sorcery; crime of poisoning; mixing of poison; poisoned drink -
9 venēnātus
venēnātus adj. [P. of veneno], filled with poison, envenomed, poisonous, venomous: dentes, O.: vipera: sagittae, H.: venenatā carne capi.— Bewitched, enchanted, magic: virga, O.—Fig., venomous, bitter: Nulla venenato littera mixta ioco, O.* * *venenata, venenatum ADJpoisonous, venomous, filled with poison; poisoned; bewitched, enchanted, magic -
10 boletus
bōlētus, i, m., = bôlitês, the best kind of mushrooms, Plin. 22, 22, 46, § 92; Plaut. Curc. 5, 2, 14; Mart. 1, 21; 14, 101; Juv. 14, 8;much valued by the Romans,
Mart. 3, 60; 13, 48.—The emperor Claudius is said to have been poisoned by them, Plin. l. l.: Tac. A. 12, 67 dub.; Suet. Claud. 44; Juv. 5, 147. -
11 Britanni
Brĭtanni, ōrum, m., the Britons, inhabitants of Great Britain, Lucr. 6, 1105; Caes. B. G. 4, 21; 5, 14; 5, 21 et saep.; Tac. Agr. 11 sq.; id. A. 14, 29; Verg. E. 1, 67; Hor. C. 1, 35, 30; 3, 4, 33; 3, 5, 3 et saep.— In sing. Britannus catenatus, Hor. Epod. 7, 7.—2. II.Derivv.A.Brĭtannĭa ( Brittānĭa in MSS. and edd. of Sol. and Mart. Cap.), ae, f., = Brettania, Great Britain, in its most extended sense, consisting of Albion ( England and Scotland) and Hibernia or Ibernia ( Ireland), Plin. 4, 16, 30, § 102; hence, also, in plur. Britanniae, Cat. 29, 20; 45, 42;B.in a more restricted sense,
the larger island, England and Scotland, Cic. Q. Fr. 2, 16, 4; id. N. D. 2, 34, 88; Caes. B. G. 4, 21; 5, 8; 5, 12 sq.; Mel. 3, 6, 4; 3, 6, 6; Plin. 4, 16, 30, § 102 sq.; 25, 3, 6, § 21; Tac. Agr. 10 sq.; 21; 24; id. H. 1, 9 sq.—Brĭtan-nus (Brītannus, Lucr. 6, 1105), a, um, adj., of Britain, British ( poet. Britannicus):C.esseda,
Prop. 2, 1, 76:canes,
Claud. II. Cons. Stil. 301:litus,
id. IV. Cons. Hon. 28:oceanus,
id. B. Get. 202; Laus Ser. 40 et saep.—Brĭtannĭcus, a, um, adj., Britannic, British:D. 1.aestus,
the British Channel, Cic. N. D. 3, 10, 24:mare,
Mel. 3, 6, 3:oceanus,
id. 1, 3, 1; 2, 6, 1:inter Rhenum et Sequanam,
Plin. 4, 19, 33, § 109: legiones, Tac. [p. 252] H. 1, 9; 1, 60; 2, 57; 2, 65;3, 22 al.: balaena,
Juv. 10, 14:lingua,
Tac. G. 45: herba, water-dock:rumex aquaticus,
Plin. 25, 3, 6, § 20.— Subst.: Brĭtannĭcus, i, m., a cognomen of the conquerors of Britain; of the son of the emperor Claudius and Messalina, previously called Germanicus, Suet. Claud. 27; 43; Tac. A. 11, 4; 11, 11; 11, 26; 11, 32; 12, 2;poisoned by Nero,
Tac. A. 13, 16; Suet. Ner. 33.—Of the emperor Commodus, Lampr. Commod. 8.—A Briton, Aus. Epigr. 110.—2. E.Brĭtannis, ĭdis, f. adj., British, of Britain:F.insulae, i. e. Albion et Hibernia,
Prisc. Perieg. p. 577.—‡ Brĭtannĭcĭānus, a, um, adj., Britannic, transacting business in Britain, Inscr. Rein. cl. 1, n. 177; Inscr. Orell. 2029. -
12 Britannia
Brĭtanni, ōrum, m., the Britons, inhabitants of Great Britain, Lucr. 6, 1105; Caes. B. G. 4, 21; 5, 14; 5, 21 et saep.; Tac. Agr. 11 sq.; id. A. 14, 29; Verg. E. 1, 67; Hor. C. 1, 35, 30; 3, 4, 33; 3, 5, 3 et saep.— In sing. Britannus catenatus, Hor. Epod. 7, 7.—2. II.Derivv.A.Brĭtannĭa ( Brittānĭa in MSS. and edd. of Sol. and Mart. Cap.), ae, f., = Brettania, Great Britain, in its most extended sense, consisting of Albion ( England and Scotland) and Hibernia or Ibernia ( Ireland), Plin. 4, 16, 30, § 102; hence, also, in plur. Britanniae, Cat. 29, 20; 45, 42;B.in a more restricted sense,
the larger island, England and Scotland, Cic. Q. Fr. 2, 16, 4; id. N. D. 2, 34, 88; Caes. B. G. 4, 21; 5, 8; 5, 12 sq.; Mel. 3, 6, 4; 3, 6, 6; Plin. 4, 16, 30, § 102 sq.; 25, 3, 6, § 21; Tac. Agr. 10 sq.; 21; 24; id. H. 1, 9 sq.—Brĭtan-nus (Brītannus, Lucr. 6, 1105), a, um, adj., of Britain, British ( poet. Britannicus):C.esseda,
Prop. 2, 1, 76:canes,
Claud. II. Cons. Stil. 301:litus,
id. IV. Cons. Hon. 28:oceanus,
id. B. Get. 202; Laus Ser. 40 et saep.—Brĭtannĭcus, a, um, adj., Britannic, British:D. 1.aestus,
the British Channel, Cic. N. D. 3, 10, 24:mare,
Mel. 3, 6, 3:oceanus,
id. 1, 3, 1; 2, 6, 1:inter Rhenum et Sequanam,
Plin. 4, 19, 33, § 109: legiones, Tac. [p. 252] H. 1, 9; 1, 60; 2, 57; 2, 65;3, 22 al.: balaena,
Juv. 10, 14:lingua,
Tac. G. 45: herba, water-dock:rumex aquaticus,
Plin. 25, 3, 6, § 20.— Subst.: Brĭtannĭcus, i, m., a cognomen of the conquerors of Britain; of the son of the emperor Claudius and Messalina, previously called Germanicus, Suet. Claud. 27; 43; Tac. A. 11, 4; 11, 11; 11, 26; 11, 32; 12, 2;poisoned by Nero,
Tac. A. 13, 16; Suet. Ner. 33.—Of the emperor Commodus, Lampr. Commod. 8.—A Briton, Aus. Epigr. 110.—2. E.Brĭtannis, ĭdis, f. adj., British, of Britain:F.insulae, i. e. Albion et Hibernia,
Prisc. Perieg. p. 577.—‡ Brĭtannĭcĭānus, a, um, adj., Britannic, transacting business in Britain, Inscr. Rein. cl. 1, n. 177; Inscr. Orell. 2029. -
13 Britannicianus
Brĭtanni, ōrum, m., the Britons, inhabitants of Great Britain, Lucr. 6, 1105; Caes. B. G. 4, 21; 5, 14; 5, 21 et saep.; Tac. Agr. 11 sq.; id. A. 14, 29; Verg. E. 1, 67; Hor. C. 1, 35, 30; 3, 4, 33; 3, 5, 3 et saep.— In sing. Britannus catenatus, Hor. Epod. 7, 7.—2. II.Derivv.A.Brĭtannĭa ( Brittānĭa in MSS. and edd. of Sol. and Mart. Cap.), ae, f., = Brettania, Great Britain, in its most extended sense, consisting of Albion ( England and Scotland) and Hibernia or Ibernia ( Ireland), Plin. 4, 16, 30, § 102; hence, also, in plur. Britanniae, Cat. 29, 20; 45, 42;B.in a more restricted sense,
the larger island, England and Scotland, Cic. Q. Fr. 2, 16, 4; id. N. D. 2, 34, 88; Caes. B. G. 4, 21; 5, 8; 5, 12 sq.; Mel. 3, 6, 4; 3, 6, 6; Plin. 4, 16, 30, § 102 sq.; 25, 3, 6, § 21; Tac. Agr. 10 sq.; 21; 24; id. H. 1, 9 sq.—Brĭtan-nus (Brītannus, Lucr. 6, 1105), a, um, adj., of Britain, British ( poet. Britannicus):C.esseda,
Prop. 2, 1, 76:canes,
Claud. II. Cons. Stil. 301:litus,
id. IV. Cons. Hon. 28:oceanus,
id. B. Get. 202; Laus Ser. 40 et saep.—Brĭtannĭcus, a, um, adj., Britannic, British:D. 1.aestus,
the British Channel, Cic. N. D. 3, 10, 24:mare,
Mel. 3, 6, 3:oceanus,
id. 1, 3, 1; 2, 6, 1:inter Rhenum et Sequanam,
Plin. 4, 19, 33, § 109: legiones, Tac. [p. 252] H. 1, 9; 1, 60; 2, 57; 2, 65;3, 22 al.: balaena,
Juv. 10, 14:lingua,
Tac. G. 45: herba, water-dock:rumex aquaticus,
Plin. 25, 3, 6, § 20.— Subst.: Brĭtannĭcus, i, m., a cognomen of the conquerors of Britain; of the son of the emperor Claudius and Messalina, previously called Germanicus, Suet. Claud. 27; 43; Tac. A. 11, 4; 11, 11; 11, 26; 11, 32; 12, 2;poisoned by Nero,
Tac. A. 13, 16; Suet. Ner. 33.—Of the emperor Commodus, Lampr. Commod. 8.—A Briton, Aus. Epigr. 110.—2. E.Brĭtannis, ĭdis, f. adj., British, of Britain:F.insulae, i. e. Albion et Hibernia,
Prisc. Perieg. p. 577.—‡ Brĭtannĭcĭānus, a, um, adj., Britannic, transacting business in Britain, Inscr. Rein. cl. 1, n. 177; Inscr. Orell. 2029. -
14 Britannicus
Brĭtanni, ōrum, m., the Britons, inhabitants of Great Britain, Lucr. 6, 1105; Caes. B. G. 4, 21; 5, 14; 5, 21 et saep.; Tac. Agr. 11 sq.; id. A. 14, 29; Verg. E. 1, 67; Hor. C. 1, 35, 30; 3, 4, 33; 3, 5, 3 et saep.— In sing. Britannus catenatus, Hor. Epod. 7, 7.—2. II.Derivv.A.Brĭtannĭa ( Brittānĭa in MSS. and edd. of Sol. and Mart. Cap.), ae, f., = Brettania, Great Britain, in its most extended sense, consisting of Albion ( England and Scotland) and Hibernia or Ibernia ( Ireland), Plin. 4, 16, 30, § 102; hence, also, in plur. Britanniae, Cat. 29, 20; 45, 42;B.in a more restricted sense,
the larger island, England and Scotland, Cic. Q. Fr. 2, 16, 4; id. N. D. 2, 34, 88; Caes. B. G. 4, 21; 5, 8; 5, 12 sq.; Mel. 3, 6, 4; 3, 6, 6; Plin. 4, 16, 30, § 102 sq.; 25, 3, 6, § 21; Tac. Agr. 10 sq.; 21; 24; id. H. 1, 9 sq.—Brĭtan-nus (Brītannus, Lucr. 6, 1105), a, um, adj., of Britain, British ( poet. Britannicus):C.esseda,
Prop. 2, 1, 76:canes,
Claud. II. Cons. Stil. 301:litus,
id. IV. Cons. Hon. 28:oceanus,
id. B. Get. 202; Laus Ser. 40 et saep.—Brĭtannĭcus, a, um, adj., Britannic, British:D. 1.aestus,
the British Channel, Cic. N. D. 3, 10, 24:mare,
Mel. 3, 6, 3:oceanus,
id. 1, 3, 1; 2, 6, 1:inter Rhenum et Sequanam,
Plin. 4, 19, 33, § 109: legiones, Tac. [p. 252] H. 1, 9; 1, 60; 2, 57; 2, 65;3, 22 al.: balaena,
Juv. 10, 14:lingua,
Tac. G. 45: herba, water-dock:rumex aquaticus,
Plin. 25, 3, 6, § 20.— Subst.: Brĭtannĭcus, i, m., a cognomen of the conquerors of Britain; of the son of the emperor Claudius and Messalina, previously called Germanicus, Suet. Claud. 27; 43; Tac. A. 11, 4; 11, 11; 11, 26; 11, 32; 12, 2;poisoned by Nero,
Tac. A. 13, 16; Suet. Ner. 33.—Of the emperor Commodus, Lampr. Commod. 8.—A Briton, Aus. Epigr. 110.—2. E.Brĭtannis, ĭdis, f. adj., British, of Britain:F.insulae, i. e. Albion et Hibernia,
Prisc. Perieg. p. 577.—‡ Brĭtannĭcĭānus, a, um, adj., Britannic, transacting business in Britain, Inscr. Rein. cl. 1, n. 177; Inscr. Orell. 2029. -
15 Britannis
Brĭtanni, ōrum, m., the Britons, inhabitants of Great Britain, Lucr. 6, 1105; Caes. B. G. 4, 21; 5, 14; 5, 21 et saep.; Tac. Agr. 11 sq.; id. A. 14, 29; Verg. E. 1, 67; Hor. C. 1, 35, 30; 3, 4, 33; 3, 5, 3 et saep.— In sing. Britannus catenatus, Hor. Epod. 7, 7.—2. II.Derivv.A.Brĭtannĭa ( Brittānĭa in MSS. and edd. of Sol. and Mart. Cap.), ae, f., = Brettania, Great Britain, in its most extended sense, consisting of Albion ( England and Scotland) and Hibernia or Ibernia ( Ireland), Plin. 4, 16, 30, § 102; hence, also, in plur. Britanniae, Cat. 29, 20; 45, 42;B.in a more restricted sense,
the larger island, England and Scotland, Cic. Q. Fr. 2, 16, 4; id. N. D. 2, 34, 88; Caes. B. G. 4, 21; 5, 8; 5, 12 sq.; Mel. 3, 6, 4; 3, 6, 6; Plin. 4, 16, 30, § 102 sq.; 25, 3, 6, § 21; Tac. Agr. 10 sq.; 21; 24; id. H. 1, 9 sq.—Brĭtan-nus (Brītannus, Lucr. 6, 1105), a, um, adj., of Britain, British ( poet. Britannicus):C.esseda,
Prop. 2, 1, 76:canes,
Claud. II. Cons. Stil. 301:litus,
id. IV. Cons. Hon. 28:oceanus,
id. B. Get. 202; Laus Ser. 40 et saep.—Brĭtannĭcus, a, um, adj., Britannic, British:D. 1.aestus,
the British Channel, Cic. N. D. 3, 10, 24:mare,
Mel. 3, 6, 3:oceanus,
id. 1, 3, 1; 2, 6, 1:inter Rhenum et Sequanam,
Plin. 4, 19, 33, § 109: legiones, Tac. [p. 252] H. 1, 9; 1, 60; 2, 57; 2, 65;3, 22 al.: balaena,
Juv. 10, 14:lingua,
Tac. G. 45: herba, water-dock:rumex aquaticus,
Plin. 25, 3, 6, § 20.— Subst.: Brĭtannĭcus, i, m., a cognomen of the conquerors of Britain; of the son of the emperor Claudius and Messalina, previously called Germanicus, Suet. Claud. 27; 43; Tac. A. 11, 4; 11, 11; 11, 26; 11, 32; 12, 2;poisoned by Nero,
Tac. A. 13, 16; Suet. Ner. 33.—Of the emperor Commodus, Lampr. Commod. 8.—A Briton, Aus. Epigr. 110.—2. E.Brĭtannis, ĭdis, f. adj., British, of Britain:F.insulae, i. e. Albion et Hibernia,
Prisc. Perieg. p. 577.—‡ Brĭtannĭcĭānus, a, um, adj., Britannic, transacting business in Britain, Inscr. Rein. cl. 1, n. 177; Inscr. Orell. 2029. -
16 Britannus
Brĭtanni, ōrum, m., the Britons, inhabitants of Great Britain, Lucr. 6, 1105; Caes. B. G. 4, 21; 5, 14; 5, 21 et saep.; Tac. Agr. 11 sq.; id. A. 14, 29; Verg. E. 1, 67; Hor. C. 1, 35, 30; 3, 4, 33; 3, 5, 3 et saep.— In sing. Britannus catenatus, Hor. Epod. 7, 7.—2. II.Derivv.A.Brĭtannĭa ( Brittānĭa in MSS. and edd. of Sol. and Mart. Cap.), ae, f., = Brettania, Great Britain, in its most extended sense, consisting of Albion ( England and Scotland) and Hibernia or Ibernia ( Ireland), Plin. 4, 16, 30, § 102; hence, also, in plur. Britanniae, Cat. 29, 20; 45, 42;B.in a more restricted sense,
the larger island, England and Scotland, Cic. Q. Fr. 2, 16, 4; id. N. D. 2, 34, 88; Caes. B. G. 4, 21; 5, 8; 5, 12 sq.; Mel. 3, 6, 4; 3, 6, 6; Plin. 4, 16, 30, § 102 sq.; 25, 3, 6, § 21; Tac. Agr. 10 sq.; 21; 24; id. H. 1, 9 sq.—Brĭtan-nus (Brītannus, Lucr. 6, 1105), a, um, adj., of Britain, British ( poet. Britannicus):C.esseda,
Prop. 2, 1, 76:canes,
Claud. II. Cons. Stil. 301:litus,
id. IV. Cons. Hon. 28:oceanus,
id. B. Get. 202; Laus Ser. 40 et saep.—Brĭtannĭcus, a, um, adj., Britannic, British:D. 1.aestus,
the British Channel, Cic. N. D. 3, 10, 24:mare,
Mel. 3, 6, 3:oceanus,
id. 1, 3, 1; 2, 6, 1:inter Rhenum et Sequanam,
Plin. 4, 19, 33, § 109: legiones, Tac. [p. 252] H. 1, 9; 1, 60; 2, 57; 2, 65;3, 22 al.: balaena,
Juv. 10, 14:lingua,
Tac. G. 45: herba, water-dock:rumex aquaticus,
Plin. 25, 3, 6, § 20.— Subst.: Brĭtannĭcus, i, m., a cognomen of the conquerors of Britain; of the son of the emperor Claudius and Messalina, previously called Germanicus, Suet. Claud. 27; 43; Tac. A. 11, 4; 11, 11; 11, 26; 11, 32; 12, 2;poisoned by Nero,
Tac. A. 13, 16; Suet. Ner. 33.—Of the emperor Commodus, Lampr. Commod. 8.—A Briton, Aus. Epigr. 110.—2. E.Brĭtannis, ĭdis, f. adj., British, of Britain:F.insulae, i. e. Albion et Hibernia,
Prisc. Perieg. p. 577.—‡ Brĭtannĭcĭānus, a, um, adj., Britannic, transacting business in Britain, Inscr. Rein. cl. 1, n. 177; Inscr. Orell. 2029. -
17 Brito
Brĭtanni, ōrum, m., the Britons, inhabitants of Great Britain, Lucr. 6, 1105; Caes. B. G. 4, 21; 5, 14; 5, 21 et saep.; Tac. Agr. 11 sq.; id. A. 14, 29; Verg. E. 1, 67; Hor. C. 1, 35, 30; 3, 4, 33; 3, 5, 3 et saep.— In sing. Britannus catenatus, Hor. Epod. 7, 7.—2. II.Derivv.A.Brĭtannĭa ( Brittānĭa in MSS. and edd. of Sol. and Mart. Cap.), ae, f., = Brettania, Great Britain, in its most extended sense, consisting of Albion ( England and Scotland) and Hibernia or Ibernia ( Ireland), Plin. 4, 16, 30, § 102; hence, also, in plur. Britanniae, Cat. 29, 20; 45, 42;B.in a more restricted sense,
the larger island, England and Scotland, Cic. Q. Fr. 2, 16, 4; id. N. D. 2, 34, 88; Caes. B. G. 4, 21; 5, 8; 5, 12 sq.; Mel. 3, 6, 4; 3, 6, 6; Plin. 4, 16, 30, § 102 sq.; 25, 3, 6, § 21; Tac. Agr. 10 sq.; 21; 24; id. H. 1, 9 sq.—Brĭtan-nus (Brītannus, Lucr. 6, 1105), a, um, adj., of Britain, British ( poet. Britannicus):C.esseda,
Prop. 2, 1, 76:canes,
Claud. II. Cons. Stil. 301:litus,
id. IV. Cons. Hon. 28:oceanus,
id. B. Get. 202; Laus Ser. 40 et saep.—Brĭtannĭcus, a, um, adj., Britannic, British:D. 1.aestus,
the British Channel, Cic. N. D. 3, 10, 24:mare,
Mel. 3, 6, 3:oceanus,
id. 1, 3, 1; 2, 6, 1:inter Rhenum et Sequanam,
Plin. 4, 19, 33, § 109: legiones, Tac. [p. 252] H. 1, 9; 1, 60; 2, 57; 2, 65;3, 22 al.: balaena,
Juv. 10, 14:lingua,
Tac. G. 45: herba, water-dock:rumex aquaticus,
Plin. 25, 3, 6, § 20.— Subst.: Brĭtannĭcus, i, m., a cognomen of the conquerors of Britain; of the son of the emperor Claudius and Messalina, previously called Germanicus, Suet. Claud. 27; 43; Tac. A. 11, 4; 11, 11; 11, 26; 11, 32; 12, 2;poisoned by Nero,
Tac. A. 13, 16; Suet. Ner. 33.—Of the emperor Commodus, Lampr. Commod. 8.—A Briton, Aus. Epigr. 110.—2. E.Brĭtannis, ĭdis, f. adj., British, of Britain:F.insulae, i. e. Albion et Hibernia,
Prisc. Perieg. p. 577.—‡ Brĭtannĭcĭānus, a, um, adj., Britannic, transacting business in Britain, Inscr. Rein. cl. 1, n. 177; Inscr. Orell. 2029. -
18 Brittania
Brĭtanni, ōrum, m., the Britons, inhabitants of Great Britain, Lucr. 6, 1105; Caes. B. G. 4, 21; 5, 14; 5, 21 et saep.; Tac. Agr. 11 sq.; id. A. 14, 29; Verg. E. 1, 67; Hor. C. 1, 35, 30; 3, 4, 33; 3, 5, 3 et saep.— In sing. Britannus catenatus, Hor. Epod. 7, 7.—2. II.Derivv.A.Brĭtannĭa ( Brittānĭa in MSS. and edd. of Sol. and Mart. Cap.), ae, f., = Brettania, Great Britain, in its most extended sense, consisting of Albion ( England and Scotland) and Hibernia or Ibernia ( Ireland), Plin. 4, 16, 30, § 102; hence, also, in plur. Britanniae, Cat. 29, 20; 45, 42;B.in a more restricted sense,
the larger island, England and Scotland, Cic. Q. Fr. 2, 16, 4; id. N. D. 2, 34, 88; Caes. B. G. 4, 21; 5, 8; 5, 12 sq.; Mel. 3, 6, 4; 3, 6, 6; Plin. 4, 16, 30, § 102 sq.; 25, 3, 6, § 21; Tac. Agr. 10 sq.; 21; 24; id. H. 1, 9 sq.—Brĭtan-nus (Brītannus, Lucr. 6, 1105), a, um, adj., of Britain, British ( poet. Britannicus):C.esseda,
Prop. 2, 1, 76:canes,
Claud. II. Cons. Stil. 301:litus,
id. IV. Cons. Hon. 28:oceanus,
id. B. Get. 202; Laus Ser. 40 et saep.—Brĭtannĭcus, a, um, adj., Britannic, British:D. 1.aestus,
the British Channel, Cic. N. D. 3, 10, 24:mare,
Mel. 3, 6, 3:oceanus,
id. 1, 3, 1; 2, 6, 1:inter Rhenum et Sequanam,
Plin. 4, 19, 33, § 109: legiones, Tac. [p. 252] H. 1, 9; 1, 60; 2, 57; 2, 65;3, 22 al.: balaena,
Juv. 10, 14:lingua,
Tac. G. 45: herba, water-dock:rumex aquaticus,
Plin. 25, 3, 6, § 20.— Subst.: Brĭtannĭcus, i, m., a cognomen of the conquerors of Britain; of the son of the emperor Claudius and Messalina, previously called Germanicus, Suet. Claud. 27; 43; Tac. A. 11, 4; 11, 11; 11, 26; 11, 32; 12, 2;poisoned by Nero,
Tac. A. 13, 16; Suet. Ner. 33.—Of the emperor Commodus, Lampr. Commod. 8.—A Briton, Aus. Epigr. 110.—2. E.Brĭtannis, ĭdis, f. adj., British, of Britain:F.insulae, i. e. Albion et Hibernia,
Prisc. Perieg. p. 577.—‡ Brĭtannĭcĭānus, a, um, adj., Britannic, transacting business in Britain, Inscr. Rein. cl. 1, n. 177; Inscr. Orell. 2029. -
19 Britto
Brĭtanni, ōrum, m., the Britons, inhabitants of Great Britain, Lucr. 6, 1105; Caes. B. G. 4, 21; 5, 14; 5, 21 et saep.; Tac. Agr. 11 sq.; id. A. 14, 29; Verg. E. 1, 67; Hor. C. 1, 35, 30; 3, 4, 33; 3, 5, 3 et saep.— In sing. Britannus catenatus, Hor. Epod. 7, 7.—2. II.Derivv.A.Brĭtannĭa ( Brittānĭa in MSS. and edd. of Sol. and Mart. Cap.), ae, f., = Brettania, Great Britain, in its most extended sense, consisting of Albion ( England and Scotland) and Hibernia or Ibernia ( Ireland), Plin. 4, 16, 30, § 102; hence, also, in plur. Britanniae, Cat. 29, 20; 45, 42;B.in a more restricted sense,
the larger island, England and Scotland, Cic. Q. Fr. 2, 16, 4; id. N. D. 2, 34, 88; Caes. B. G. 4, 21; 5, 8; 5, 12 sq.; Mel. 3, 6, 4; 3, 6, 6; Plin. 4, 16, 30, § 102 sq.; 25, 3, 6, § 21; Tac. Agr. 10 sq.; 21; 24; id. H. 1, 9 sq.—Brĭtan-nus (Brītannus, Lucr. 6, 1105), a, um, adj., of Britain, British ( poet. Britannicus):C.esseda,
Prop. 2, 1, 76:canes,
Claud. II. Cons. Stil. 301:litus,
id. IV. Cons. Hon. 28:oceanus,
id. B. Get. 202; Laus Ser. 40 et saep.—Brĭtannĭcus, a, um, adj., Britannic, British:D. 1.aestus,
the British Channel, Cic. N. D. 3, 10, 24:mare,
Mel. 3, 6, 3:oceanus,
id. 1, 3, 1; 2, 6, 1:inter Rhenum et Sequanam,
Plin. 4, 19, 33, § 109: legiones, Tac. [p. 252] H. 1, 9; 1, 60; 2, 57; 2, 65;3, 22 al.: balaena,
Juv. 10, 14:lingua,
Tac. G. 45: herba, water-dock:rumex aquaticus,
Plin. 25, 3, 6, § 20.— Subst.: Brĭtannĭcus, i, m., a cognomen of the conquerors of Britain; of the son of the emperor Claudius and Messalina, previously called Germanicus, Suet. Claud. 27; 43; Tac. A. 11, 4; 11, 11; 11, 26; 11, 32; 12, 2;poisoned by Nero,
Tac. A. 13, 16; Suet. Ner. 33.—Of the emperor Commodus, Lampr. Commod. 8.—A Briton, Aus. Epigr. 110.—2. E.Brĭtannis, ĭdis, f. adj., British, of Britain:F.insulae, i. e. Albion et Hibernia,
Prisc. Perieg. p. 577.—‡ Brĭtannĭcĭānus, a, um, adj., Britannic, transacting business in Britain, Inscr. Rein. cl. 1, n. 177; Inscr. Orell. 2029. -
20 facinus
I.In gen. (syn.:B.factum, res gestae): Atridae duo fratres cluent fecisse facinus maximum, Cum Priami patriam Pergamum... subegerunt,
Plaut. Bacch. 4, 9, 1; 4, 4, 2; id. Trin. 1, 1, 2: tuum nefarium facinus pejore facinore operire, Cato ap. Gell. 13, 24, 12:nefario facinore admisso,
Caes. B. G. 7, 38, 8:magnum et memorabile,
Ter. Heaut. 2, 3, 73:praeclarissimum,
Auct. Her. 4, 55, 68:hic pulcherrimum facinus adivi,
Ter. Phorm. 5, 6, 30:pulcherrimum,
Cic. Rab. Perd. 6, 19: rectissimum, Anton. ap. Cic. Phil. 13, 17 fin.: quantum, Poët. ap. Cic. Fam. 2, 9, 2:rarum,
Tac. A. 3, 21:suasit amor facinus,
Ov. M. 8, 90 al. —In plur.:inaudita et singularia facinora sceleris, audaciae, perfidiae, etc.,
Cic. Verr. 2, 5, 72, § 189:mirabilia facinora,
id. Phil. 2, 42, 109:ingenii egregia facinora,
Sall. J. 2, 2. —Transf. in Plautus for thing:II.nimis mirum est facinus, quomodo haec hinc potuerit transire!
Plaut. Mil. 2, 4, 24:quod facinus video? etc.,
id. Rud. 1, 2, 73.—In partic., a bad deed, misdeed, outrage, villainy, crime (syn.:B.culpa, peccatum, delictum, flagitium, scelus, crimen, etc.): facinus est vincire civem Romanum, scelus verberare, prope parricidium necare: quid dicam in crucem tollere?
Cic. Verr. 2, 5, 66, § 170; cf.:scelus et facinus,
id. Mil. 16, 43:ad vim, facinus caedemque delecti,
id. Agr. 2, 28, 77:nec in facinore, nec in libidine,
id. Mil. 27, 73:nihil facinoris, nihil flagitii praetermittere,
Liv. 39, 13, 10:ne facinus facere,
Cic. Fin. 2, 29, 95:jacere humi ad facinus obeundum,
id. Cat. 1, 10, 26:committere,
id. Fam. 3, 10, 2; Caes. B. C. 3, 60, 4:in se admittere,
id. B. G. 3, 9, 3; cf. id. ib. 6, 13, 5:patrare,
Sall. C. 18, 8: ad omne facinus impellere aliquem, Cic. Fragm. ap. Non. 424, 31 (Rep. 6, 1 ed. Mos.):crimen facinusque libidinis,
Juv. 6, 294:transi gymnasia atque audi facinus majoris abollae,
i. e. of a teacher, id. 3, 115 al. —Esp. in exclamations:O facinus indignum,
Plaut. Men. 5, 7, 15; Ter. Ad. 2, 1, 19:O indignum facinus,
id. Eun. 1, 1, 25; cf. Quint. 5, 12, 12; Cic. Att. 2, 13 init. —In plur.:furiae vindices facinorum et sceleris,
Cic. N. D. 3, 18, 66:homo flagitiis atque facinoribus coopertus,
Sall. C. 23, 1:talia facinora impune suscepisse,
id. J. 31, 9.—Transf., concr. ( poet.), an instrument of villainy, said of the poisoned cup:facinusque excussit ab ore,
Ov. M. 7, 423.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
poisoned — index deadly, peccant (unhealthy), tainted (contaminated) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Poisoned — Infobox Software name = Poisoned caption = Poisoned v0.519 developer = Aaron Sittig, Andrew Winder, Jason Toffaletti, Jayson Cowan, Michael Thole, Silvio Rizzi. Scott Williams released = ? frequently updated = yes programming language = ?… … Wikipedia
Poisoned — Poison Poi son, v. t. [imp. & p. p. {Poisoned}; p. pr. & vb. n. {Poisoning}.] [Cf. OF. poisonner, F. empoissoner, L. potionare to give to drink. See {Poison}, n.] [1913 Webster] 1. To put poison upon or into; to infect with poison; as, to poison… … The Collaborative International Dictionary of English
poisoned — adj. Poisoned is used with these nouns: ↑arrow … Collocations dictionary
poisoned — (Roget s IV) modif. 1. [Suffering from poisoning] Syn. infected, indisposed, diseased; see sick . 2. [Dying of poison] Syn. fatally poisoned, beyond recovery, succumbing; see dying 1 . 3. [Polluted with poison] Syn. contaminated, tainted, defiled … English dictionary for students
poisoned — un·poisoned; … English syllables
Poisoned Glen — Vue sur Poisoned Glen et les Derryveagh Mountains. Massif Derryveagh Mountains Pays … Wikipédia en Français
poisoned chalice — noun An apparent gift or benefit that is likely to cause great trouble to the recipient • • • Main Entry: ↑poison * * * poisoned chalice chiefly Brit : something that seems attractive at first but becomes unpleasant Working as store manager was a … Useful english dictionary
Poisoned Electrick Head — (PEH) formed in 1986 in St Helens, Merseyside, England. It was a psychedelic indie rock band that existed with the seven original members until 1998. Three members abandoned the endeavour but its four remaining members are still active today as… … Wikipedia
poisoned chalice — UK US noun [S] ► something that seems very good when it is received, but that in fact may be harmful to the person who receives it: »He is stepping into a job that many would regard as a poisoned chalice … Financial and business terms
poisoned chalice — If someone is given a poisoned chalice, they are given a job or task which appears attractive but is actually doomed to failure or beset with problems that will damage their reputation or harm them … The small dictionary of idiomes