Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

expressus

  • 1 expressus

        expressus adj. with comp.    [P. of exprimo], clearly exhibited, distinct, manifest, clear, plain, express: species deorum, quae nihil habeat expressi: litterae lituraeque. — Fig., distinct, real: signa virtutum: sceleris vestigia: haec expressiora: litterae expressae, articulated with precision.
    * * *
    expressa -um, expressior -or -us, expressissimus -a -um ADJ
    distinct/clear/plain/visible/prominent, clearly defined; closely modeled on

    Latin-English dictionary > expressus

  • 2 expressus

    1.
    expressus, a, um, Part. and P. a., from exprimo.
    2.
    expressus, ūs, m. [exprimo], a forcing apparatus for raising water, Vitr. 8, 7; cf. expressio, II. A.

    Lewis & Short latin dictionary > expressus

  • 3 exprimo

    ex-prĭmo, pressi, pressum, 3, v. a. [premo], to press or squeeze out, to force out (class.).
    I.
    Lit.:

    oleum ex malobathro,

    Plin. 12, 26, 59, § 129:

    sucum expresso semini,

    id. 20, 1, 2, § 3:

    sucum flore,

    id. 21, 19, 74, § 127:

    sucum radici,

    id. 27, 13, 109, § 136; cf.: vinum palmis, oleum sesamae (dat.), id. 6, 28, 32, § 161:

    oleum amygdalis,

    id. 13, 1, 2, § 8:

    sudorem de corpore,

    Lucr. 5, 487:

    lacrimulam oculos terendo,

    Ter. Eun. 1, 1, 23:

    si nubium conflictu ardor expressus se emiserit, id esse fulmen,

    Cic. Div. 2, 19, 44:

    liquorem per densa foramina (cribri),

    Ov. M. 12, 438; cf.:

    aquam in altum,

    Plin. 31, 3, 23, § 39:

    aquam in altitudinem,

    Vitr. 8, 7:

    quantum has (turres) quotidianus agger expresserat,

    had carried up, raised, Caes. B. G. 7, 22, 4 Oud.:

    pecuniam alicui,

    Suet. Oth. 5; id. Vesp. 4.—
    B.
    Transf.
    1.
    With an object denoting that out of which something is pressed or squeezed, to press, squeeze, wring:

    spongiam ex oleo vel aceto,

    Cels. 5, 24 med.:

    lanam ex vino vel aceto,

    Plin. 29, 2, 9, § 31; cf.:

    Venus madidas exprimit imbre comas,

    Ov. A. A. 3, 224:

    spongiae expressae inter duas tabulas,

    Plin. 31, 11, 47, § 128:

    oleam,

    id. 12, 27, 60, § 130:

    folia rosae,

    id. 21, 18, 73, § 122:

    tuberculum,

    id. 11, 11, 12, § 29.—
    2.
    To form by pressure, to represent, form, model, portray, express (mostly poet. and in postAug. prose;

    freq. in the elder Pliny): (faber) et ungues exprimet et molles imitabitur aere capillos,

    Hor. A. P. 33; cf.:

    alicujus furorem... verecundiae ruborem,

    Plin. 34, 14, 40, § 140:

    expressa in cera ex anulo imago,

    Plaut. Ps. 1, 1, 54:

    imaginem hominis gypso e facie ipsa,

    Plin. 35, 12, 44, § 153; cf.:

    effigiem de signis,

    id. ib.:

    optime Herculem Delphis et Alexandrum, etc.,

    id. 34, 8, 19, § 66 et saep.:

    vestis stricta et singulos artus exprimens,

    exhibiting, showing, Tac. G. 17:

    pulcher aspectu sit athleta, cujus lacertos exercitatio expressit,

    has well developed, made muscular, Quint. 8, 3, 10.
    II.
    Trop.
    A.
    To squeeze or wring out, to extort, wrest, elicit: lex, quam ex natura ipsa arripuimus, hausimus, expressimus, qs. pressed out, Cic. Mil. 4, 10:

    utilitas expressit nomina rerum,

    has imposed, Lucr. 5, 1029: cf.:

    cum ab iis saepius quaereret, neque ullam omnino vocem exprimere posset,

    Caes. B. G. 1, 32, 3:

    expressa est Romanis necessitas obsides dandi,

    Liv. 2, 13, 4:

    confessionem concessi maris hosti,

    id. 37, 31, 5:

    confessionem cruciatu,

    Suet. Galb. 10:

    deditionem ultimā necessitate,

    Liv. 8, 2, 6:

    pecunia vi expressa et coacta,

    Cic. Verr. 2, 2, 69, § 165:

    tu si tuis blanditiis a Sicyoniis nummulorum aliquid expresseris,

    Cic. Att. 1, 19, 9:

    risum magis quam gemitum,

    Plin. Ep. 4, 7, 7 et saep.—With ut:

    expressi, ut conficere se tabulas negaret,

    have constrained, Cic. Verr. 2, 3, 47, § 112:

    expressit, ut polliceretur,

    Curt. 6, 7. —
    B.
    Transf. (acc. to I. B. 2.), to imitate, copy, represent, to portray, describe, express, esp. in words (cf. reddo):

    cum magnitudine animi tum liberalitate vitam patris et consuetudinem expresserit,

    i. e. imitated, Cic. Rab. Post. 2, 4:

    lex expressa ad naturam,

    id. Leg. 2, 5, 13:

    vitia imitatione ex aliquo expressa,

    id. de Or. 3, 12, 47:

    rem ante oculos ponit, cum exprimit omnia perspicue, ut res prope dicam manu tentari possit,

    Auct. Her. 4, 40, 62; cf. id. ib. §

    63: hanc speciem Pasiteles caelavit argento et noster expressit Archias versibus,

    Cic. Div. 1, 36, 79:

    mores alicujus oratione,

    id. de Or. 2, 43, 184:

    multas nobis imagines fortissimorum virorum expressas scriptores Graeci et Latini reliquerunt,

    id. Arch. 6, 14; cf. id. ib. 12, 30:

    in Platonis libris omnibus fere Socrates exprimitur,

    id. de Or. 3, 4, 15: Mithridaticum bellum magnum atque difficile totum ab hoc expressum est, depicted to the life, id. Arch. 9, 21; cf.:

    ut Euryalum exprimat infans,

    may resemble, Juv. 6, 81.—With rel.-clause as object:

    diligenter, quae vis subjecta sit vocibus,

    id. Fin. 2, 2, 6:

    exprimere non possum, quanto sim gaudio affectus,

    tell, express, Plin. Ep. 5, 15, 2; Vell. 2, 124, 1:

    verbis exprimere quid quis sentiat,

    Plin. Ep. 5, 16, 7:

    quod exprimere dicendo sensa possumus,

    Cic. de Or. 1, 8, 32:

    mores in scriptis exprimere,

    Suet. Vit. Ter. 4.—Of translating into another language, to render, translate:

    si modo id exprimere Latine potuero,

    Cic. Rep. 1, 43; cf. id. ib. 1, 44: katalêpsin, verbum e verbo exprimentes comprehensionem dicemus, id. Ac. 2, 10, 31:

    nec tamen exprimi verbum e verbo necesse erit,

    id. Fin. 3, 4, 15; cf.:

    verbum de verbo expressum extulit,

    Ter. Ad. prol. 11:

    fabellae Latinae ad verbum de Graecis expressae,

    Cic. Fin. 1, 2, 4; Plin. Ep. 4, 18, 1.—Of words, to pronounce, utter:

    nolo exprimi litteras putidius nolo obscurari neglegentius,

    with affected distinctness, Cic. de Or. 3, 11, 41:

    verba,

    Quint. 1, 2, 6; 9, 4, 10; 40 al.—Rarely of a personal object:

    oratorem imitando effingere atque exprimere,

    Cic. de Or. 2, 22, 90:

    moderatorem rei publicae nostris libris diligenter expressimus,

    id. Att. 8, 11, 1.—Hence, expressus, a, um, P. a., clearly exhibited, prominent, distinct, visible, manifest, clear, plain, express (syn. solidus, opp. adumbratus).
    A.
    Lit.:

    species deorum, quae nihil concreti habeat, nihil solidi, nihil expressi, nihil eminentis,

    Cic. N. D. 1, 27, 75; cf.:

    litterae lituraeque omnes assimulatae, expressae,

    id. Verr. 2, 2, 77, § 189:

    corpora lacertis expressa,

    powerful, muscular, Quint. 8 praef. §

    19: protinus omnibus membris, expressus infans,

    fully formed, id. 2, 4, 6.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen.:

    habuit Catilina permulta maximarum non expressa signa, sed adumbrata virtutum,

    Cic. Cael. 5, 12; cf.:

    est gloria solida quaedam res et expressa, non adumbrata,

    id. Tusc. 3, 2, 3 (v. Madv. ad Cic. Fin. 5, 22, 62, p. 723 sq.):

    indicia solida et expressa,

    id. Planc. 12; cf.:

    veri juris germanaeque justitiae solida et expressa effigies,

    id. Off. 3, 17, 69:

    expressa sceleris vestigia,

    id. Rosc. Am. 22, 62:

    expressiora et illustriora,

    id. Fam. 1, 7, 9; cf. Plin. Ep. 5, 15, 3; and:

    quid expressius atque signatius in hanc causam?

    Tert. Res. Carn. 3.—
    2.
    Expressa carmina Battiadae, translated, Cat. 65, 16.—Of distinct pronunciation:

    vitia oris emendet, ut expressa sint verba, ut suis quaeque litterae sonis enuntientur,

    Quint. 1, 11, 4:

    expressior sermo,

    id. 1, 1, 37:

    expressior loquacitas generi picarum est,

    Plin. 10, 42, 59, § 118. —In a bad sense, of a too emphatic, affected pronunciation: sonus erat dulcis: litterae neque expressae neque oppressae, ne aut obscurum esset aut putidum, Cic Off. 1, 37, 133.—Hence, adv.: expressē.
    * 1.
    Lit., with pressure, strongly:

    artus expressius fricare,

    Scrib. Comp. 198.—
    2.
    Trop., expressly, distinctly, clearly:

    conscripta exempla,

    Auct. Her. 4, 7, 10:

    quod ipsum expressius Hesiodus hoc versu significavit,

    Col. 11, 1, 29.—Of pronunciation, distinctly:

    ut ea (R littera) a nullo expressius efferretur,

    Val. Max. 8, 7, 1 ext.

    Lewis & Short latin dictionary > exprimo

  • 4 exprimō

        exprimō pressī, pressus, ere    [ex + premo], to press out, force out, squeeze forth: (lacrimulam) oculos terendo, T.: nubium conflictu ardor expressus: has (turrīs) cottidianus agger expresserat, had carried up, Cs.: expresso spinae curvamine, protruding, O.: sucina solis radiis expressa Ta.— To form by pressure, form, model, portray, exhibit: unguīs, H.: vestis artūs exprimens, Ta.— Fig., to wring out, extort, wrest, elicit: ab eis tantum frumenti: vocem, Cs.: deditionem necessitate, L.: pecunia vi expressa: Expressa arbusto convicia (in allusion to the wine-press), H.: ut negaret, constrained.—To imitate, copy, represent, portray, describe, express: magnitudine animi vitam patris: libidines versibus: Incessūs voltumque, O.: ut Euryalum exprimat infans, may resemble, Iu.: dicendo sensa: nemo expresserat, posse hominem, etc.: quae vis subiecta sit, etc.: oratorem imitando: in Platonis libris Socrates exprimitur.— To render, translate: id Latine: verbum de verbo, T.: fabellae ad verbum de Graecis expressae.— To pronounce, articulate: litteras putidius.
    * * *
    exprimere, expressi, expressus V
    squeeze, squeeze/press out; imitate, copy; portray; pronounce, express

    Latin-English dictionary > exprimō

  • 5 emitto

    ē-mitto, mīsi, missum, 3, v. a., to send out, send forth, to let out, let go (freq. and class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    quibuscum tamquam e carceribus emissus sis,

    Cic. Lael. 27, 101; cf.:

    aperiam carceres et equos emittere incipiam,

    Varr. R. R. 2, 7, 1:

    ex porta ludis cum emissu'st lepus,

    Plaut. Pers. 3, 3, 31:

    aliquem e carcere,

    Cic. Planc. 12 fin.:

    aliquem ex vinculis,

    Plaut. Capt. 2, 3, 48; Cic. Tusc. 1, 31:

    aliquem e custodia,

    id. ib. 1, 49, 118 (cf. Nep. Cim. 1).—As milit. t. t., to send out against the enemy:

    essedarios ex silvis,

    Caes. B. G. 5, 19, 2; cf.:

    equitibus emissis,

    id. ib. 5, 26, 3:

    Caesar omnibus portis eruptione facta equitatuque emisso hostes in fugam dat,

    id. ib. 5, 51, 5;

    5, 58, 4 et saep.: aliquem de carcere,

    Cic. Verr. 2, 5, 9; cf.:

    Licinium fugere conantem de manibus,

    id. Cael. 28; Liv. 21, 48;

    for which: Hannibalem e manibus,

    id. 22, 3;

    and merely manibus,

    id. 44, 36:

    aliquem noctu per vallum,

    Caes. B. C. 1, 76, 4:

    aliquem pabulatum,

    id. ib. 1, 81, 4; cf. id. ib. 3, 76, 1:

    aliquem sub jugum,

    Liv. 9, 6 fin. et saep.:

    ut abs te non emissus ex urbe, sed immissus in urbem esse videatur,

    sent out, turned out, Cic. Cat. 1, 11; cf. id. Rep. 4, 5 fin.:

    scutum manu,

    to throw away, throw aside, Caes. B. G. 1, 25, 4:

    pila,

    to throw, hurl, cast, discharge, id. ib. 2, 23, 1; Liv. 9, 13; 32, 17 et saep.; cf.:

    hastam in fines eorum,

    Liv. 1, 32:

    aquam ex lacu Albano,

    to let off, id. 5, 15; cf.:

    aquam impetu,

    Suet. Claud. 32:

    lacus Velinus, a Curio emissus,

    Cic. Att. 4, 15, 5; Suet. Caes. 44:

    flumen per prona montis,

    Curt. 7, 11:

    sanguinem de aure,

    to let, Col. 6, 14, 3; cf.:

    sanguinem venis,

    Plin. 25, 5, 23, § 56:

    ova,

    to lay, id. 11, 24, 29, § 85:

    folia,

    to put forth, produce, id. 18, 20, 49, § 182; cf.

    transf.: ulmi emittuntur in ramos,

    id. 17, 12, 18, § 90:

    librum de arte aleam ludendi,

    to put forth, publish, Suet. Claud. 33; cf.:

    aliquid dignum nostro nomine emittere,

    Cic. Fam. 7, 33:

    fulmina,

    id. Div. 2, 19 fin.:

    sonitum ex alto,

    Lucr. 4, 694; cf.:

    vocem caelo,

    Liv. 5, 51:

    sonitum linguae,

    Lucr. 5, 1044:

    vocem,

    to utter, id. 4, 548; 5, 1088; Liv. 1, 54 et saep.:

    flatum crepitumque ventris,

    Suet. Claud. 32 fin.: animam, to expire, Nep. Epam. 9, 3:

    spiritum,

    Vulg. Matt. 27, 50:

    si nubium conflictu ardor expressus se emiserit, id esse fulmen,

    has broken forth, burst forth, Cic. Div. 2, 19, 44.—
    B.
    In partic.: manu emittere aliquem for the usu. manu mittere aliquem, to release a person from one's potestas, to set free, emancipate (anteclass. and since the Aug. per.), Plaut. Capt. 3, 5, 55; id. Men. 5, 8, 52; id. Rud. 4, 6, 14 et saep.; Ter. Ph. 5, 5, 2; Liv. 24, 18, 12; Suet. Vit. 6; Tac. A. 15, 19; Macr. S. 1, 11;

    so without manu,

    Plaut. Ps. 4, 2, 37; Ter. Ad. 5, 9, 19; cf.

    of a debtor: libra et aere liberatum emittit,

    Liv. 6, 14, 5.
    II.
    Trop., to let forth, let go, send out:

    manibus manifesta suis emittere quoquam,

    to let slip from our hands that which is evident, Lucr. 4, 504; cf.:

    emissa de manibus res est,

    Liv. 37, 12:

    cum illud facetum dictum emissum haerere debeat (a fig. borrowed from missive weapons),

    Cic. de Or. 2, 54, 219; cf.:

    et semel emissum volat irrevocabile verbum,

    Hor. Ep. 1, 18, 71:

    argumenta,

    Cic. de Or. 2, 53, 214; and:

    maledictum,

    id. Planc. 23 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > emitto

  • 6 expressim

    expressim, adv. [expressus, from exprimo], expressly, clearly, distinctly (postclass.), Dig. 46, 3, 98; 49, 1, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > expressim

  • 7 expressio

    expressĭo, ōnis, f. [exprimo] (postAug.), a pressing or squeezing out.
    I.
    In gen.:

    mellis,

    Pall. Jun. 7, 3:

    spiritus,

    Vitr. 9, 9.—
    II.
    In partic.
    A.
    In mechanics, a forcing apparatus to raise water, Vitr. 1, 1; 8, 7; cf. 2. expressus.—
    B.
    In architect., a projection, i. e. a fillet, listel, Vitr. 4, 4 fin.
    C.
    Of lang., vividness: summā expressione describere, Ambros. de Cain et Abel, 1, 2, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > expressio

  • 8 expretus

    exprētus, a, um [perh. for exspretus, from ex-sperno; acc. to Salmas. for exprettus = expressus], spurned or pressed out, Plaut. Bacch. 3, 3, 42 dub., v. Ritschl.

    Lewis & Short latin dictionary > expretus

  • 9 fulmen

    fulmen, ĭnis, n. [contr. from fulgimen, v. fulgeo], lightning that strikes or sets on fire, a thunderbolt (opp. fulgur, lightning).
    I.
    Lit.:

    placet Stoicis, eos anhelitus terrae cum se in nubem induerint ejusque tenuissimam quamque partem coeperint dividere atque dirumpere, tum et fulgores et tonitrua exsistere: si autem nubium conflictu ardor expressus se emiserit, id esse fulmen,

    Cic. Div. 2, 19, 44; cf. Sen. Q. N. 2, 16:

    non enim te puto esse eum, qui Jovi fulmen fabricatos esse Cyclopas in Aetna putes,

    Cic. Div. 2, 19, 43:

    inter fulmina et tonitrua,

    id. Phil. 5, 6, 15; cf.

    under II.: Phaëthon ictu fulminis deflagravit,

    id. Off. 3, 25, 94; cf.:

    Romulus lactens fulmine ictus,

    id. ib. 2, 21, 47 (for which more usually:

    e caelo ictus,

    Cic. Div. 1, 10, 16):

    fulmine tactus,

    Ov. Tr. 2, 144:

    fulminis ictu concidere,

    id. ib. 2, 20, 45:

    fulmine percussus,

    id. N. D. 3, 22, 57; cf. id. ib. 3, 35, 84:

    fulmina emittere... fulmen jacere,

    id. ib. 2, 19, 44 sq.:

    fulminis ictus evadere,

    Juv. 12, 17:

    fulmine justo ruere,

    id. 8, 92:

    ideo plurima aestate fiunt fulmina, qua plurimum calidi est,

    Sen. Q. N. 2, 57, 2:

    validum,

    Lucr. 6, 228:

    igniferum,

    id. 6, 379:

    caducum,

    Hor. C. 3, 4, 44:

    qualem ministrum fulminis alitem, etc.,

    id. ib. 4, 4, 1:

    quem (Periclem) fulminibus et caelesti fragori comparant comici,

    Quint. 12, 10, 24; cf.

    fulgeo, I. B.: ipse Pater corusca fulmina molitur dextra,

    Verg. G. 1, 330:

    fulmen erat, Genitor quae plurima caelo deicit,

    id. A. 8, 427:

    fulmina pauper creditur atque deos,

    Juv. 3, 145.—Respecting the nature of lightnings, and their religious interpretation [p. 791] among the Etruscans and Romans, cf. Sen. Q. N. 2, 12 sq.; Plin. 2, 51, 52, § 137; Serv. Verg. A. 1, 43; 230.—
    II.
    Trop., a thunderbolt, i. q. destructive power, crushing calamity:

    non dubitaverim me gravissimis tempestatibus ac paene fulminibus ipsis obvium ferre conservandorum civium causa,

    Cic. Rep. 1, 4 (so we should read, and not fluminibus; cf. the passage quoted above from Cic. Div. 2, 19, 43; besides, if the figure were that of waves, it would be expressed not by fluminibus, but by fluctibus; v. fluctus, II. B.); cf.:

    fulmina fortunae contemnere,

    id. Tusc. 2, 27, 66:

    juro per mea mala, has me in illo (puero) vidisse virtutes ingenii, ut prorsus posset hinc esse tanti fulminis (i. e. mortis pueri) metus, quod observatum fere est, celerius occidere festinatam maturitatem,

    Quint. 6 praef. § 10; cf. Liv. 45, 41, 1:

    quam fulmine justo Et Capito et Numitor ruerint, damnante senatu,

    Juv. 8, 92; cf. Liv. 6, 39, 7.—Of oratory:

    ain' tandem? insanire tibi videris (Paetus), quod imitere verborum meorum, ut scribis, fulmina? etc.,

    Cic. Fam. 9, 21, 1:

    (stilus) nec acumine posteriorum nec fulmine utens superiorum (al. flumine),

    id. Or. 6, 21.— Poet.:

    fulmen habent acres in aduncis dentibus apri,

    i. e. destructive power, Ov. M. 10, 550; cf. id. ib. 1, 305:

    (aper) Erectus setis et aduncae fulmine malae,

    Stat. Th. 2, 470; see fulmineus, II.: tune illum (Hannibalem), cum frons propior lumenque corusco Igne micat, tune illa viri, quae vertice fundit, Fulmina pertuleris, fiery flashings (of the eye), Sil. 11, 342.—Applied to the Scipios, as heroes and conquerors of the Carthaginians:

    Scipiades, belli fulmen, Carthaginis horror,

    Lucr. 3, 1034;

    imitated: duo fulmina belli Scipiadae,

    Verg. A. 6, 843:

    ubi nunc sunt fulmina gentis Scipiadae?

    Sil. 7, 106:

    duo fulmina nostri imperii, Cn. et P. Scipiones,

    these two thunderbolts of our empire, Cic. Balb. 15, 34.—Prov.:

    Fulmen est, ubi cum potestate habitat iracundia,

    Pub. Syr. 184 Rib.

    Lewis & Short latin dictionary > fulmen

  • 10 sucus

    sūcus ( succus), i (collat. form, gen. sing. sucūs, Isid. 17, 9, 28; gen. plur. sucuum, App. M. 10, p. 244, 32), m. [sugo], juice, moisture, sap (class.; cf.: liquor, latex).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    stirpes ex terrā sucum trahunt,

    Cic. N. D. 2, 47, 120:

    sucus ex intestinis et alvo secretus a reliquo cibo,

    id. ib. 2, 55, 137:

    cochleae suo sibi suco vivunt,

    Plaut. Capt. 1, 1, 13:

    ambrosiae suco saturi (equi solis),

    Ov. M. 2, 120; so,

    ambrosiae,

    Verg. A. 12, 419:

    uvae,

    Tib. 1, 10, 47; 4, 2, 16:

    sucus nuci expressus,

    Plin. 12, 28, 63, § 135 et saep.:

    corpus suci plenum,

    i. e. plump, Ter. Eun. 2, 3, 27:

    facies suci palaestrici plena,

    App. Mag. p. 315, 14.—Of other liquids:

    garo (mixtum) de sucis piscis Hiberi,

    Hor. S. 2, 8, 46:

    corpora suco pinguis olivi Splendescunt,

    oil, Ov. M. 10, 176:

    aluntur bubuli lactis suco,

    Plin. 8, 14, 14, § 37:

    inbui lactis sucos,

    id. 8, 32, 50, § 112:

    ratio faciendi (unguenti) duplex, sucus et corpus: ille olei generibus fere constat, hoc odorum,

    id. 13, 1, 2, § 7:

    vini,

    id. 23, praef. 2, §

    2: candidus ovi,

    Ser. Samm. 1052. —
    B.
    In partic., a medicinal liquor, a drink, draught, potion ( poet.):

    purgantes pectora suci,

    Ov. P. 4, 3, 53; id. A. A. 2, 335; 2, 491; id. H. 12, 181; id. M. 14, 403; Tib. 1, 6, 13; Luc. 6, 581.—
    C.
    Transf., the taste of any thing, flavor:

    sucum sentimus in ore, cibum cum Mandendo exprimimus,

    Lucr. 4, 615 sq. (cf. chumos):

    ova suci melioris,

    Hor. S. 2, 4, 13:

    Picenis cedunt pomis Tiburtia suco,

    id. ib. 2, 4, 70:

    celantia sucum,

    id. ib. 2, 8, 28:

    cantharus ingratus suco,

    Ov. Hal. 103.—
    II.
    Trop., strength, rigor, energy, spirit:

    sucus ac sanguis (civitatis),

    Cic. Att. 4, 16, 10: ingenii, Quint. prooem. § 24. —
    2.
    Esp., of the vigor of [p. 1790] a discourse, spirit, life:

    ornatur oratio... suco suo,

    Cic. de Or. 3, 25, 96:

    sucus ille et sanguis incorruptus usque ad hanc aetatem oratorum fuit,

    id. Brut. 9, 36:

    orationis subtilitas etsi non plurimi sanguinis est, habeat tamen sucum aliquem oportet,

    id. Or. 23, 76:

    omnes etiam tum retinebant illum Pericli sucum,

    id. de Or. 2, 22, 93:

    historia quoque alere orationem quodam uberi jucundoque suco potest,

    Quint. 10, 1, 31.

    Lewis & Short latin dictionary > sucus

См. также в других словарях:

  • exprès — 1. exprès, esse [ ɛksprɛs ] adj. • 1265; lat. expressus, p. p. de exprimere « exprimer » 1 ♦ Vx ou dr. Qui exprime formellement la pensée, la volonté de qqn. ⇒ explicite, formel. Condition expresse d un contrat. Défense expresse de... 2 ♦ Qui est …   Encyclopédie Universelle

  • expresse — ● exprès, expresse adjectif (latin expressus, clairement exprimé) Qui exprime formellement la volonté de quelqu un ; catégorique, absolu : Défense expresse de fumer. ● exprès, expresse (difficultés) adjectif (latin expressus, clairement exprimé)… …   Encyclopédie Universelle

  • ЭКСПРЕСС — Название курьерского самого скорого поезда. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. экспресс (англ. express лат. expressus усиленный) поезд, пароход, автобус и т. д., идущий с повышенной скоростью и с… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • expreso — (Del lat. expressus, declarado, destacado, part. de exprimere.) ► adjetivo 1 Que se manifiesta con claridad: ■ es una condición expresa en el contrato. SINÓNIMO explícito patente ► adjetivo/ sustantivo masculino 2 Se aplica al tren de viajeros… …   Enciclopedia Universal

  • expres — EXPRÉS1, Ă, expreşi, se, adj. (În sintagmele) Tren expres (şi substantivat, n.) = tren care merge cu viteză mare, oprindu se numai în staţiile importante. Scrisoare (recomandată) expresă sau colet expres = scrisoare sau colet care ajunge la… …   Dicționar Român

  • Espresso — (österreichisch auch Röster) ist eine aus Mailand stammende Kaffeezubereitungsart, bei der heißes Wasser mit hohem Druck durch sehr fein gemahlenes Kaffeemehl aus dunkel gerösteten Kaffeebohnen gepresst wird. Das Verfahren ergibt einen… …   Deutsch Wikipedia

  • expressiv — ausdrucksstark; ausdrucksvoll * * * ex|pres|siv 〈Adj.〉 ausdrucksvoll, ausdrucksstark, Ausdrucks... ● expressive Musik [<frz. expressif „ausdrucksvoll“] * * * ex|pres|siv <Adj.> [zu lat. expressus, ↑ express] (bildungsspr.): ausdrucksvoll …   Universal-Lexikon

  • expressis verbis — ausdrücklich; mit genau den Worten * * * ex|prẹs|sis ver|bis 〈[ vɛ̣r ] geh.〉 ausdrücklich [lat., „mit ausdrücklichen Worten“] * * * ex|prẹs|sis vẹr|bis […si:s …bi:s; lat., zu: expressus ↑ (express) u. verbum, ↑ Verb] (bildungsspr.) …   Universal-Lexikon

  • Espresso — Es|pres|so [ɛs prɛso], der; [s], s und Espressi [ɛs prɛsi]: starker Kaffee aus dunkel gerösteten Bohnen, der in einer speziellen Maschine zubereitet wird: einen Espresso trinken; ich mache [uns] noch einen Espresso. * * * Es|prẹs|so I 〈m. 6; Pl …   Universal-Lexikon

  • par exprès — par ex|près [parɛks prɛ ; frz., zu: exprès < expressus, ↑ express]: durch Eilboten (Vermerk auf Postsendungen). * * * par exprès   [ ɛks prɛ, französisch], durch Eilboten (Vermerk auf Postsendungen). * * * par ex|près [parɛks prɛ; frz., zu:… …   Universal-Lexikon

  • express — [14] Something that is expressed is literally ‘pressed out’. The word comes via Old French from Vulgar Latin *expressāre, a compound verb formed from the prefix ex ‘out’ and pressāre ‘press’. Its meaning developed metaphorically from ‘press out’… …   The Hutchinson dictionary of word origins

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»