Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

piecemeal

  • 1 articulātim

        articulātim adv.    [articulus], piecemeal, Poet. ap. C. — Distinctly, in clear sequence: dici.
    * * *
    limb-by-limb, limb-from-limb; syllable-by-syllable; point-by-point, in detail

    Latin-English dictionary > articulātim

  • 2 carptim

        carptim adv.    [carpo], by pieces, by detached parts, in parts, separately, piecemeal: res gestas perscribere, S.: pugnare, in a desultory manner, L.: convenire carptim partes, gradually in detachments, L.: aggredi, L.: dimissi, Ta.
    * * *
    in separate/detached/disconnected parts/units; selectively; intermittently

    Latin-English dictionary > carptim

  • 3 dī-vēndō

        dī-vēndō —, ditus, ere,    to sell out, sell piecemeal, retail: bona, Ta.: vectigalia: divendita praeda, L.

    Latin-English dictionary > dī-vēndō

  • 4 intercīsē

        intercīsē adv.    [1 intercido], piecemeal, interruptedly: dictum (opp. directe).

    Latin-English dictionary > intercīsē

  • 5 membrātim

        membrātim adv.    [membrum], piecemeal, singly, severally: gestum negotium.—Of speech, in little clauses, in short sentences: dicere.
    * * *

    Latin-English dictionary > membrātim

  • 6 minūtātim

        minūtātim adv.    [minutus], piecemeal, little by little, gradually: aliquid additur: Ossa morbo conlapsa, V.: interrogare.
    * * *
    one bit at a time, bit by bit, little by little; singly, one by one; gradually

    Latin-English dictionary > minūtātim

  • 7 vellicatim

    piecemeal; (by pinches)

    Latin-English dictionary > vellicatim

  • 8 ad portionem

    portĭo, ōnis ( abl. sing. portioni, Inscr. Lat. 206, 38), f. [kindr. with pars and porô, to share, impart], a share, part, portion (post-Aug., except in the phrase pro portione; v. in foll. II.).
    I.
    Lit.:

    Luna aequā portione divisa,

    Plin. 2, 9, 6, § 42: ex his portio in Italiā consedit, portio in Illyricos sinus penetravit, Just. 24, 4, 2:

    hereditatis,

    id. 36, 2, 5; cf. id. 21, 1, 2:

    quamvis quota portio faecis Achaei,

    Juv. 3, 61:

    mox in proflatum additur tertia portio aeris collectanei,

    Plin. 34, 9, 20, § 97:

    pari portione inter se mixta pix, cera, alumen, etc.,

    Cels. 4, 24; cf.:

    glandis cortex et nitrum paribus portionibus,

    id. 5, 18, 4:

    nil natura portionibus parit,

    by parts, piecemeal, Plin. 17, 22, 35, § 177:

    portio brevissima vitae,

    Juv. 9, 127:

    pars A carnaniae, quam in portionem belli acceperat,

    as his share for his services in the war, Just. 28, 1, 1:

    vocare aliquem in portionem muneris,

    id. 5, 2, 9:

    magna mortalium portio,

    Plin. 8, 28, 42, § 102.—
    II.
    Transf., a relation to any thing, proportion, i. q. proportio.—
    A.
    In gen., adverb.
    1.
    prō portiōne (class.; not in Cæs.), in proportion, proportionally, relatively:

    pro portione ea omnia facito,

    Cato, R. R. 106 fin.:

    pro portione ad majorem fundum vel minorem addere,

    Varr. R. R. 1, 18, 3:

    Mamertinis pro portione imperaretur,

    Cic. Verr. 2, 5, 21, § 55; id. Fl. 14, 32; Liv. 34, 50:

    oportet ut aedibus ac templis vestibula et aditus, sic causis principia pro portione rerum praeponere,

    in relation, in proportion, Cic. de Or. 2, 79, 320; so,

    pro ratā portione,

    Plin. 11, 15, 15, § 40:

    pro suā scilicet portione,

    Quint. 10, 7, 28; Censor. de Die Nat. 3.—
    2.
    portĭōne (post-Aug.):

    cerebrum omnia habent animalia, quae sanguinem: sed homo portione maximum,

    proportionally, Plin. 11, 37, 49, § 133; so id. 11, 37, 70, § 183; 11, 2, 1, § 2; cf.:

    hac portione mediocribus agris semina praebenda,

    Col. 2, 9, 1:

    quādam portione,

    Quint. 6, 1, 26:

    eādem portione,

    id. 11, 3, 139.—
    3.
    ad portiō-nem (rare and only post Aug.), Plin. 14, 21, 27, § 133; 24, 8, 30, § 46:

    ad suam quisque portionem,

    id. 36, 16, 25, § 9:

    supra portionem,

    Col. 7, 1, 2.—
    B.
    Subst.:

    eadem ad decem homines servabitur portio,

    the same proportion, Curt. 7, 11, 12:

    portionem servare,

    Col. 11, 2, 87; cf.:

    proportione servatā,

    id. 8, 11, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > ad portionem

  • 9 articulatim

    artĭcŭlātim, adv. [articulatus].
    I.
    Joint by joint, limb by limb, piecemeal:

    aliquem concidere,

    Plaut. Ep. 3, 4, 52: membra (pueri) articulatim dividit, poët. ap. Cic. N. D. 3, 26, 67; cf. Planck, Eur. Medea, p. 102: comminuere articulatim diem, Plaut. Fragm. ap. Gell. 3, 3, 5.—
    II.
    Trop., of discourse, properly divided (v. articulus, II. A.); hence, clearly, distinctly, point by point: verba discernere articulatim, Lucr. 4, 555:

    aliquid explicare,

    Varr. L. L. 10, 4, 179: aliquid articulatim distincteque dicere, * Cic. Leg. 1, 13, 36.

    Lewis & Short latin dictionary > articulatim

  • 10 assulatim

    assŭlātim, adv. [assula], in shivers or splinters, piecemeal:

    Aperite hasce ambas forīs Prius quam pultando assulatim foribus exitium dabo,

    Plaut. Capt. 4, 2, 52:

    hunc senem Osse tenus dolabo et concidam assulatim viscera,

    will cut to bits, id. Men. 5, 2, 105 Brix: sumere cibum, Auct. ap. Non. p. 72, 24.

    Lewis & Short latin dictionary > assulatim

  • 11 distractio

    distractĭo, ōnis, f. [distraho], a pulling asunder, dividing, separating.
    I.
    In gen.
    A.
    Lit.:

    distractio cruciatusque membrorum,

    Gell. 12, 5, 3.—
    B.
    Transf., a parting, dividing:

    humanorum animorum,

    Cic. N. D. 1, 11, 27:

    animi corporisque,

    Sen. Ep. 30 fin.:

    harum mihi voluptatum omnium atque itidem tibi distractio, discidium, vastities venit,

    Plaut. Ps. 1, 1, 68.—
    C.
    In partic., in mercant. lang., a selling in single portions, piecemeal, or by retail:

    fundi,

    Dig. 2, 15, 8, § 15:

    mercium,

    ib. 14, 3, 5, § 12.—
    II.
    Trop., dissension, discord, disagreement:

    nulla nobis societas cum tyrannis et potius summa distractio est,

    Cic. Off. 3, 6, 32; so, civium, Varr. ap. Non. 287, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > distractio

  • 12 divendo

    dī-vendo, no perf., dĭtum, 3, v. a., to sell piecemeal, in different parcels, to retail (rare):

    bona,

    Cic. Agr. 1, 3; Liv. 3, 13; Tac. A. 6, 17:

    praedam,

    Liv. 1, 53.

    Lewis & Short latin dictionary > divendo

  • 13 divido

    dī-vĭdo, vīsi, vīsum, 3 ( perf. sync. divisse, Hor. S. 2, 3, 169), v. a. [root vidh-, to part, split; Sanscr. vidhyati, to penetrate, whence vidhava; Lat. vidua].
    I.
    To force asunder, part, separate, divide (very freq. and class.; cf.: distribuo, dispertio; findo, scindo, dirimo, divello, separo, sejungo, segrego, secerno).
    A.
    Lit.: Europam Libyamque rapax ubi dividit unda, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 20; and id. N. D. 3, 10:

    discludere mundum membraque dividere,

    Lucr. 5, 440; cf.:

    si omne animal secari ac dividi potest, nullum est eorum individuum,

    Cic. N. D. 3, 12:

    crassum aërem,

    id. Tusc. 1, 19 fin. (with perrumpere); cf.

    nubila,

    Hor. C. 1, 34, 6:

    muros,

    to break through, Verg. A. 2, 234:

    marmor cuneis,

    to split, Plin. 36, 5, 4, § 14; cf.:

    hunc medium securi,

    Hor. S. 1, 1, 100:

    mediam frontem ferro,

    Verg. A. 9, 751; also simply, insulam, for to divide into two parts, Liv. 24, 6.— Poet.:

    vagam caelo volucrem,

    i. e. to cleave, to shoot, Sil. 2, 90:

    sol... in partes non aequas dividit orbem,

    Lucr. 5, 683;

    so Galliam in partes tres,

    Caes. B. G. 1, 1:

    vicum in duas partes flumine,

    id. ib. 3, 1, 6:

    civitatem Helvetiam in quatuor pagos,

    id. ib. 1, 12, 4:

    populum unum in duas partes,

    Cic. Rep. 1, 19; cf. Caes. B. G. 7, 32, 5; id. B. C. 1, 35, 3:

    divisi in factiones,

    Suet. Ner. 20 et saep.—
    2.
    Transf.
    a.
    For distribuere, to divide among several, to distribute, apportion:

    praedam,

    Plaut. Rud. 4, 3, 72:

    argentum,

    id. Aul. 2, 2, 3:

    pecudes et agros,

    Lucr. 5, 1109; cf.

    agros,

    Cic. Rep. 2, 18:

    agrum viritim,

    id. Brut. 14, 57; cf.:

    bona viritim,

    id. Tusc. 3, 20, 48:

    munera, vestem, aurum, etc.,

    Suet. Aug. 7 et saep.:

    nummos in viros,

    Plaut. Aul. 1, 2, 30:

    Thracia in Rhoemetalcen inque liberos Cotyis dividitur,

    Tac. A. 2, 67; cf. id. ib. 3, 38. So of distributing troops in any place:

    equitatum in omnes partes,

    Caes. B. G. 6, 43, 4:

    exercitum omnem passim in civitates,

    Liv. 28, 2; cf. id. 6, 3 fin.:

    Romanos in custodiam civitatium,

    id. 43, 19; cf. id. 37, 45 fin.; cf.

    also: conjuratos municipatim,

    Suet. Caes. 14:

    agros viritim civibus,

    Cic. Rep. 2, 14; so with dat. (most freq.):

    agrum sordidissimo cuique,

    Liv. 1, 47; cf. id. 34, 32; Suet. Caes. 20 et saep.:

    tabellas toti Italiae,

    Cic. Sull. 15:

    praedam militibus,

    Sall. J. 91, 6:

    loca praefectis,

    Liv. 25, 30:

    duo praedia natis duobus,

    Hor. S. 2, 3, 169:

    oscula nulli,

    id. C. 1, 36, 6 et saep.; cf.

    in double construction: divisit in singulos milites trecenos aeris, duplex centurionibus, triplex equiti,

    Liv. 40, 59:

    inter participes praedam,

    Plaut. Pers. 5, 1, 5; so,

    inter se,

    id. Poen. 3, 5, 30; Nep. Thras. 1 fin.:

    per populum fumantia (liba),

    Ov. F. 3, 672; so,

    agros per veteranos,

    Suet. Dom. 9:

    dimidiam partem cum aliquo,

    Plaut. Aul. 4, 10, 37; so id. Am. 5, 1, 73; id. Stich. 5, 4, 15:

    praemia mecum,

    Ov. F. 4, 887.— Absol.:

    non divides (with dispertire),

    Plaut. Aul. 2, 4, 4; so Liv. 44, 45; Ov. M. 13, 102 al.—
    b.
    In mercant. lang. like distrahere and divendere, to sell piecemeal, in parcels, to retail, Suet. Caes. 54; id. Ner. 26.—
    c.
    In mal. part., Plaut. Aul. 2, 4, 4 Wagner; 7; cf. Petr. 11 Büch.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen.:

    bona tripartito,

    Cic. Tusc. 5, 13 fin.:

    annum ex aequo,

    Ov. M. 5, 565:

    horas (bucina),

    Luc. 2, 689:

    tempora curarum remissionumque,

    Tac. Agr. 9:

    dignitatem ordinum,

    id. A. 13, 27:

    et explanare ambigua,

    Cic. Or. 32 fin.:

    idem genus universum in species certas partietur et dividet,

    id. ib. 33, 117; cf.

    of logical or rhet. division,

    id. Fin. 2, 9, 28; Quint. 3, 6, 37 et saep.: verba, to divide at the end of the line, Suet. Aug. 87:

    nos alio mentes, alio divisimus aures,

    Cat. 62, 15; cf.:

    animum nunc huc celerem, nunc dividit illuc,

    Verg. A. 4, 285.—
    2.
    In partic.
    a.
    Sententiam, polit. t. t., to divide the question, i. e. to take the vote separately upon the several parts of a motion or proposition:

    divisa sententia est postulante nescio quo,

    Cic. Mil. 6, 14; id. Fam. 1, 2; Plin. Ep. 8, 14, 15; Sen. Ep. 21; id. Vit. Beat. 3. The expression used in requiring this was DIVIDE, Ascon. Cic. Mil. 6, 14.—
    b.
    (Acc. to A. 2. a.) To distribute, apportion:

    sic belli rationem esse divisam, ut, etc.,

    Caes. B. C. 3, 17, 3:

    haec temporibus,

    Ter. And. 3, 1, 18;

    Just. Praef. § 3: ea (negotia) divisa hoc modo dicebantur, etc.,

    Sall. C. 43, 2.—
    c.
    Pregn., to break up, dissolve, destroy = dissolvere:

    nostrum concentum,

    Hor. Ep. 1, 14, 31:

    ira fuit capitalis ut ultima divideret mors,

    id. S. 1, 7, 13:

    dividitur ferro regnum,

    Luc. 1, 109; cf.:

    dividimus muros, et moenia pandimus urbis,

    Verg. A. 2, 234.—
    d.
    To accompany, i. e. to share upon an instrument a song sung by a voice:

    grata feminis Imbelli cithara carmina divides,

    Hor. C. 1, 15, 15.
    II.
    To divide, separate, part from; to remove from (class.).
    A.
    Lit.:

    flumen Rhenus agrum Helvetium a Germanis dividit... flumen Rhodanus provinciam nostram ab Helvetiis dividit,

    Caes. B. G. 1, 2, 3; 1, 8, 1; 5, 11, 9:

    Macedoniam a Thessalia,

    id. B. C. 3, 36, 3:

    Gallos ab Aquitanis,

    id. B. G. 1, 1, 2 al.:

    tota cervice desecta, divisa a corpore capita,

    Liv. 31, 34, 4:

    populum distribuit in quinque classes, senioresque a junioribus divisit,

    Cic. Rep. 2, 22:

    tam multa illa meo divisast milia lecto, Quantum, etc.,

    Prop. 1, 12, 3; cf.:

    dextras miseris complexibus,

    Stat. Th. 3, 166:

    tuis toto dividor orbe rogis,

    Ov. Pont. 1, 9, 48:

    dividor (sc.: ab uxore) haud aliter, quam si mea membra relinquam,

    Ov. Tr. 1, 3, 73; cf. Prop. 1, 12, 10:

    (Italiam) Longa procul longis via dividit invia terris,

    separates, keeps distant, Verg. A. 3, 383; cf. id. ib. 12, 45:

    discedite a contactu ac dividite turbidos,

    Tac. A. 1, 43 fin.
    B.
    Trop., to separate, distinguish:

    legem bonam a mala,

    Cic. Leg. 1, 16, 44:

    defensionem (opp. se comitem exitii promittebat),

    Tac. A. 3, 15. —
    2.
    Transf., for distinguere (II.), to distinguish, decorate, adorn (very rare):

    qualis gemma micat, fulvum quae dividit aurum,

    Verg. A. 10, 134:

    scutulis dividere,

    Plin. 8, 48, 74, § 196.—Hence, dīvīsus, a, um, P. a., divided, separated:

    divisior,

    Lucr. 4, 962.— Adv.
    (α).
    dīvīse, distinctly, separately, Gell. 1, 22, 16; 7, 2 fin.; Tert. Carn. Chr. 13.—
    (β).
    dīvīsim, separately, Hier. Ep. 100, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > divido

  • 14 frustatim

    frustātim, adv. [frustum], piecemeal, in pieces (very rare): objectare leonibus prandium, Pompon. ap. Non. 113, 7:

    coquitur in olla, aut frustatim in patinis,

    Plin. 20, 9, 39, § 99; Prud. Psych. 720.

    Lewis & Short latin dictionary > frustatim

  • 15 intercido

    1.
    inter-cīdo, īdi, īsum, 3, v. a. [caedo], to cut asunder, cut up, cut to pieces, divide, pierce, cut through.
    I.
    Lit.:

    harundinetum,

    to thin out by cutting, Col. 4, 32, 4:

    venas,

    Plin. 11, 37, 65, § 174:

    radices,

    id. 18, 19, 49, 2, § 177:

    olivas acuto calamo,

    Pall. Nov. 22, 3:

    lacus, interciso monte, in Nar defluit,

    Cic. Att. 4, 15, 5; cf.:

    an Isthmos intercidi possit,

    Quint. 8, 3, 46:

    aedis,

    Dig. 9, 2, 49:

    flammas ignis,

    Vulg. Psa. 28, 7:

    pontem,

    to cut down, Liv. 36, 6.—
    B.
    Esp., of accounts, to mutilate, falsify:

    commentarios,

    Plin. Ep. 6, 22, 4:

    rationes dominicas,

    Dig. 11, 3, 1, § 5. —
    II.
    Transf., to part, divide, cut up, mangle, mutilate, destroy:

    sententias,

    to pervert in reading, Gell. 13, 30, 9:

    lux intercisa,

    Stat. Th. 2, 184:

    jugum mediocri valle a castris intercisum,

    separated, Hirt. B. G. 8, 14: dies intercisi, half-holidays: intercisi dies sunt, per quos mane et vesperi est nefas;

    medio tempore, inter hostiam caesam et exta porrecta, fas: a quo quod fas tum intercedit: aut eo est intercisum nefas, intercisum,

    Varr. L. L. 6, § 31 Müll.; cf. Macr. S. 1, 16; Ov. F. 1, 49. — Hence, intercīsē, adv., piecemeal, interruptedly, confusedly, Cic. Part. Or. 7, 24; Gell. 11, 2, 5:

    dictum,

    syncopated, id. 15, 3, 4.
    2.
    inter-cĭdo, ĭdi, 3, v. n. [cado], to fall between.
    I.
    Lit.:

    ita in arto stipatae erant naves ut vix ullum telum in mari vanum intercideret,

    Liv. 26, 39; 21, 8; 3, 10, 6.—
    II.
    Transf.
    A.
    To occur meanwhile, to happen:

    si quae interciderunt, etc.,

    Cic. Fam. 5, 8, 3. —
    B.
    To fall to the ground, go to ruin, be lost, perish: pereant amici, dum una inimici intercidant, Poët. ap. Cic. Deiot. 9, 25:

    intercidunt ova,

    Plin. 9, 51, 74, § 163:

    credo, quia nulla gesta res insignem fecerit consulatum, memoriā intercidisse,

    Liv. 2, 8, 5:

    utrum pejorem vocas, apud quem gratia beneficii intercidit, an apud quem etiam memoria?

    Sen. Ben. 3, 1:

    augur erat: nomen longis intercidit annis,

    Ov. F. 2, 433:

    sive (opera) exstant, sive intercidere,

    Plin. 35, 8, 34, § 53:

    haec sequenti tempore interciderunt,

    Quint. 1, 5, 52:

    cum verba intercidant invalescantque temporibus,

    fall into disuse, become obsolete, id. 10, 2, 13:

    quod si interciderit tibi nunc aliquid (= excidit e memoria),

    something escapes you, you have forgotten something, Hor. S. 2, 4, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > intercido

  • 16 laciniatim

    lăcĭnĭātim, adv. [lacinia], piecemeal, in small divisions, App. M. 8, p. 208, 20, p. 175 Bip.

    Lewis & Short latin dictionary > laciniatim

  • 17 membratim

    membrātim, adv. [membrum], by limbs or members, in the limbs, limb by limb, from member to member.
    I.
    Lit.:

    membratim vitalem deperdere sensum,

    Lucr. 3, 527:

    nunc peractis malis, quae membratim sentiuntur, dicemus de his, quae totis corporibus grassantur,

    in single limbs, Plin. 26, 11, 67, § 107:

    caedere,

    in pieces, id. 9, 15, 18, § 48.—
    II.
    Transf., piecemeal, singly, severally.
    A.
    In gen.:

    membratim enumerare,

    Varr. R. R. 1, 22; cf.:

    animalium naturae generatim membratimque ita se habent,

    Plin. 12 praef. §

    1: gestum negotium,

    Cic. Part. 35, 121.—
    B.
    In partic., of speech, in little clauses, in short sentences:

    dicere,

    Cic. Or. 63, 212; 67, 223; cf.:

    membratim caesimque dicere,

    Quint. 9, 4, 126:

    narrare,

    id. 9, 4, 127.

    Lewis & Short latin dictionary > membratim

  • 18 minutatim

    mĭnūtātim, adv. [id.], piecemeal, in little bits; piece by piece, little by little; gradually, by degrees; singly, one by one (class.):

    nasturtium consectum minutatim,

    Varr. R. R. 3, 10, 6:

    cribrare terram,

    to sift small, Plin. 17, 11, 15, § 76:

    interrogare,

    i. e. in little questions, by bits, always adding something, Cic. Ac. 2, 29, 92:

    aliquid addere,

    id. ib. 2, 16, 49: assuefaciant, Varr. R. R. 1, 20, 2:

    discere,

    Lucr. 5, 1384:

    se recipere, Auct. B. Afr. 31: cedere,

    id. ib. 78:

    singulos convenire,

    one by one, Dig. 2, 15, 8, § 9.

    Lewis & Short latin dictionary > minutatim

  • 19 particulatim

    partĭcŭlātim, adv. [id.], part after part, bit by bit, one by one, piecemeal, singly, severally:

    si summatim, non particulatim narrabimus,

    by particulars, Auct. Her. 1, 9: grex particulatim facilius quam universus convalescit, Col. 7, 6, 5:

    quamvis fundus particulatim venerit, omnes partes servitus sequitur,

    Dig. 8, 3, 23; Varr. ap. Serv. Verg. G. 2, 267;

    opp. ubique,

    Lact. 2, 10, 23:

    hominem particulatim excarnefacere,

    Sen. Ep. 24, 13; Varr. R. R. 2 praef. § 2.

    Lewis & Short latin dictionary > particulatim

  • 20 portio

    portĭo, ōnis ( abl. sing. portioni, Inscr. Lat. 206, 38), f. [kindr. with pars and porô, to share, impart], a share, part, portion (post-Aug., except in the phrase pro portione; v. in foll. II.).
    I.
    Lit.:

    Luna aequā portione divisa,

    Plin. 2, 9, 6, § 42: ex his portio in Italiā consedit, portio in Illyricos sinus penetravit, Just. 24, 4, 2:

    hereditatis,

    id. 36, 2, 5; cf. id. 21, 1, 2:

    quamvis quota portio faecis Achaei,

    Juv. 3, 61:

    mox in proflatum additur tertia portio aeris collectanei,

    Plin. 34, 9, 20, § 97:

    pari portione inter se mixta pix, cera, alumen, etc.,

    Cels. 4, 24; cf.:

    glandis cortex et nitrum paribus portionibus,

    id. 5, 18, 4:

    nil natura portionibus parit,

    by parts, piecemeal, Plin. 17, 22, 35, § 177:

    portio brevissima vitae,

    Juv. 9, 127:

    pars A carnaniae, quam in portionem belli acceperat,

    as his share for his services in the war, Just. 28, 1, 1:

    vocare aliquem in portionem muneris,

    id. 5, 2, 9:

    magna mortalium portio,

    Plin. 8, 28, 42, § 102.—
    II.
    Transf., a relation to any thing, proportion, i. q. proportio.—
    A.
    In gen., adverb.
    1.
    prō portiōne (class.; not in Cæs.), in proportion, proportionally, relatively:

    pro portione ea omnia facito,

    Cato, R. R. 106 fin.:

    pro portione ad majorem fundum vel minorem addere,

    Varr. R. R. 1, 18, 3:

    Mamertinis pro portione imperaretur,

    Cic. Verr. 2, 5, 21, § 55; id. Fl. 14, 32; Liv. 34, 50:

    oportet ut aedibus ac templis vestibula et aditus, sic causis principia pro portione rerum praeponere,

    in relation, in proportion, Cic. de Or. 2, 79, 320; so,

    pro ratā portione,

    Plin. 11, 15, 15, § 40:

    pro suā scilicet portione,

    Quint. 10, 7, 28; Censor. de Die Nat. 3.—
    2.
    portĭōne (post-Aug.):

    cerebrum omnia habent animalia, quae sanguinem: sed homo portione maximum,

    proportionally, Plin. 11, 37, 49, § 133; so id. 11, 37, 70, § 183; 11, 2, 1, § 2; cf.:

    hac portione mediocribus agris semina praebenda,

    Col. 2, 9, 1:

    quādam portione,

    Quint. 6, 1, 26:

    eādem portione,

    id. 11, 3, 139.—
    3.
    ad portiō-nem (rare and only post Aug.), Plin. 14, 21, 27, § 133; 24, 8, 30, § 46:

    ad suam quisque portionem,

    id. 36, 16, 25, § 9:

    supra portionem,

    Col. 7, 1, 2.—
    B.
    Subst.:

    eadem ad decem homines servabitur portio,

    the same proportion, Curt. 7, 11, 12:

    portionem servare,

    Col. 11, 2, 87; cf.:

    proportione servatā,

    id. 8, 11, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > portio

См. также в других словарях:

  • Piecemeal — Piece meal , adv. [OE. pecemele; pece a piece + AS. m?lum, dat. pl. of m?l part. See {Meal} a portion.] 1. In pieces; in parts or fragments. On which it piecemeal brake. Chapman. [1913 Webster] The beasts will tear thee piecemeal. Tennyson. [1913 …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Piecemeal — Piece meal , a. Made up of parts or pieces; single; separate. These piecemeal guilts. Gov. of Tongue. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • piecemeal — adverb by degrees, drop by drop, gradually, in installments, in small doses, in small quantities, inch by inch, little by little, partially associated concepts: piecemeal zoning Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Piecemeal — Piece meal , n. A fragment; a scrap. R. Vaughan. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • piecemeal — (adv.) c.1300, from PIECE (Cf. piece) (n.) + O.E. mælum at a time, dative plural of mæl appointed time, food served (see MEAL (Cf. meal) (n.1)). The second element once was more commonly used, e.g. O.E. styccemælum bit by bit, gearmælum …   Etymology dictionary

  • piecemeal — [adj/adv] bit by bit at intervals, by degrees, by fits and starts*, fitfully, fragmentary, gradual, gradually, intermittent, intermittently, interrupted, little by little*, partial, partially, patchy, spotty, step by step*; concepts 531,544 Ant.… …   New thesaurus

  • piecemeal — ► ADJECTIVE & ADVERB ▪ done piece by piece over a period of time. ORIGIN from PIECE(Cf. ↑piece) + an Old English word meaning «measure, quantity taken at one time» …   English terms dictionary

  • piecemeal — [pēs′mēl΄] adv. [ME pecemel < pece (see PIECE) + mele: see MEAL] 1. piece by piece; in small amounts or degrees 2. into pieces or parts adj. made or done in pieces or one piece at a time …   English World dictionary

  • Piecemeal — Superherobox| caption= New Mutants Annual #7 , The first appearance of Harness and Piecemeal character name=Piecemeal real name=Gilbert Benson publisher=Marvel Comics debut= New Mutants #7 creators=Fabian Nicieza Guang Yap species=Human Mutant… …   Wikipedia

  • piecemeal — [[t]pi͟ːsmiːl[/t]] ADJ GRADED: usu ADJ n (disapproval) If you describe a change or process as piecemeal, you disapprove of it because it happens gradually, usually at irregular intervals, and is probably not satisfactory. Instead of the… …   English dictionary

  • piecemeal — piece|meal [ˈpi:smi:l] adj [Date: 1200 1300; Origin: piece + meal by one part at a time (11 19 centuries) (from Old English mAlum)] a process that is piecemeal happens slowly and in stages that are not regular or planned properly ▪ The buildings… …   Dictionary of contemporary English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»