-
21 accido
1.ac-cīdo, cīdi, cīsum, 3, v. a. [caedo], to begin to cut or to cut into [cf.: adamo, addubito, etc.); hence, so to cut a thing that it falls, to fell, to cut (as verb. finit. very rare).I.Lit.:II.accidunt arbores, tantum ut summa species earum stantium relinquatur,
Caes. B. G. 6, 27, 4:accisa ornus ferro,
Verg. A. 2, 626; cf.:velut accisis recrescenti stirpibus,
Liv. 26, 41, 22:accisis crinibus,
cut close, Tac. G. 19: ab locustis genus omne acciditur frugum, eaten up, Arnob. 1, 3.— Poet., to use up:fames accisis coget dapibus consumere mensas,
Verg. A. 7, 125.—Fig., to impair, weaken:2. I.ita proelio uno accidit Vestinorum res, ut, etc.,
Liv. 8, 29, 12; so,post accisas a Camillo Volscorum res,
id. 6, 5, 2; cf. 6, 12, 6.—Hence, accīsus, a, um, P. a., cut off or down; impaired, ruined: accisae res (opp. integrae), troubled, disordered, or unfortunate state of things:res,
Cic. Prov. Cons. 14, 34; Liv. 3, 10, 8; 8, 11, 12 al.:copiae,
Hirt. B. G. 8, 31; Liv. 8, 11, 8:robur juventutis,
id. 7, 29 fin.:opes,
Hor. S. 2, 2, 114:accisae desolataeque gentes,
Sil. 8, 590:reliquiae (hostium),
Tac. A. 1, 61.Lit.A.In gen. constr. with ad, in, local adverbs, with dat. or absol.: utinam ne accidisset abiegna ad terram trabes, Enn. ap. Auct. Her. 2, 22 (Trag. p. 281 ed. Vahl., where it is: accĕdisset, acc. to the MSS., v. Vahl. N. v.):B.signa de caelo ad terram,
Plaut. Rud. prol. 8; so,tam crebri ad terram accidebant quam pira,
id. Poen. 2, 38: trabs in humum accidens, Varr. ap. Non. 494 fin.; so,imago aetheris ex oris in terrarum accidat oras,
Lucr. 4, 215:rosa in mensas,
Ov. F. 5, 360: quo Castalia per struices saxeas lapsu accidit, Liv. Andr. ap. Fest. p. 310 Müll. (Rib. Trag. Rel. p. 5):ut missa tela gravius acciderent,
fall upon, hit, Caes. B. G. 3, 14; so Liv. 2, 50, 7.—Esp.: a. ad genua or genibus, of a suppliant, to fall at one's knees: me orat mulier lacrimansque ad genua accidit, Enn. ap. Non. 517, 15 (Com. v. 9 ed. Vahl.); so Ter. Hec. 3, 3, 18; Suet. Caes. 20; id. Claud. 10;C.for which: genibus praetoris,
Liv. 44, 31;also: ad pedes,
Cic. Att. 1, 14, 5, and absol.: quo accĭdam? quo applicem? Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 114 ed. Vahl., where it is accĕdam).—Transf., to strike the senses, to reach a thing by means of the senses; constr. with ad, the dat. or acc.: vox, sermo accidit ad aurīs (or auribus; also, aurīs alicujus), the voice, the speech falls upon or reaches the ear: nota vox ad aurīs accidit, Att. ap. Non. 39, 5:II.nova res molitur ad aurīs accidere,
Lucr. 2, 1024; and:nihil tam populare ad populi Romani aurīs accidisse,
Cic. Sest. 50, 107:auribus,
Liv. 24, 46, 5; Quint. 12, 10, 75:aurīs,
Plaut. Stich. 1, 2, 31; absol., Liv. 10, 5, 2; 27, 15, 16 sq.; Curt. 4, 4, 5 al.; cf.also: clamor accidit ad aurīs,
Liv. 26, 40, 10; and absol.:clamor accidit,
id. 4, 33, 9; 40, 32, 2;likewise: nomen famaque alicujus accidit ad aliquem,
id. 21, 10, 12; v. Fabri ad h. l.—Hence sometimes in Livy: vox or fama accidit (ad aurīs or ad aliquem), with an acc. c. inf.:ut vox etiam ad hostes accideret captum Cominium esse,
Liv. 10, 41, 7:quia repente fama accidit classem Punicam adventare,
the report came, id. 27, 29, 7; v. Weissenb. a. h. l.Fig.A.In gen., to fall out, come to pass, happen, occur; and with dat. pers., to happen to, to befall one. (The distinction between the syn. evenio, accido, and contingo is this: evenio, i. e. ex-venio, is used of either fortunate or unfortunate events: accido, of occurrences which take us by surprise; hence it is used either of an indifferent, or, which is its general use, of an unfortunate occurrence: contingo, i. e. contango, indicates that an event accords with [p. 17] one's wishes; and hence is generally used of fortunate events. As Isid. says, Differ. 1: Contingunt bona: accidunt mala: eveniunt utraque):B.res accidit,
Caes. B. G. 1, 14;Id acciderat, ut Galli consilium caperent,
ib. 3, 2:si quid adversi acciderit,
Cic. Ac. 2, 38, 121; cf. ib. 1, 26, 57:nollem accidisset tempus, in quo, etc.,
id. Fam. 3, 10:si qua calamitas accidisset,
id. Verr. 2, 3, 55: id. Rosc. Am. 34:contra opinionem accidit,
Caes. B. G. 3, 9:pejus Sequanis accidit,
ib. 1, 31:periculum accidit,
ib. 3, 3:detrimentum accidit,
ib. 7, 52. Also of fortunate occurrences:omnia tibi accidisse gratissima,
Cic. Fam. 3, 1; 11, 15:accidit satis opportune,
Caes. B. G. 4, 22; cf. Brem. Nep. Milt. 1, 1; Herz. Caes. B. G. 7, 3.—Constr. with ut (Zumpt, § 621), sometimes with quod:accidit perincommode, quod eum nusquam vidisti,
Cic. Att. 1, 17; or with inf.:nec enim acciderat mihi opus esse,
id. Fam. 6, 11. Pleonast. in narrations: accidit ut, it happened, or came to pass, that: accidit ut una nocte omnes Hermae dejicerentur, it happened that, etc., Nep. Alc. 3, 2; so Cic. Fam. 3, 8, 8; id. Att. 1, 5, 4 al.—In part.1.Si quid cui accidat, or si quid humanitus accidat, euphemist. for to die; if any thing should happen to one (for which Ennius says:2.si quid me fuerit humanitus, Ann. v. 128 ed. Vahl.): si quid pupillo accidisset,
Cic. Inv. 2, 21; Caes. B. G. 1, 18;si quid mihi humanitus accidisset,
Cic. Phil. 1, 4; Dig. 34, 4, 30 § 2 al. (cf. the Greek ei ti pathoi); so, per aposiopesin, sive—quod heu timeo, sive superstes eris, Ov. Her. 13, 164. (But Cic. Mil. 22, 58; Caes. B. G. 2, 35, and similar passages, are to be taken in the usual signif.)—To turn out (this very rare):3.timeo “incertum” hoc quorsum accidat,
Ter. And. 1, 5, 29:si secus acciderit,
Cic. Fam. 6, 21, 2. —In gram., to belong to:plurima huic (verbo) accidunt (i. e. genus, tempora),
Quint. 1, 5, 41 al. -
22 intercido
1.inter-cīdo, īdi, īsum, 3, v. a. [caedo], to cut asunder, cut up, cut to pieces, divide, pierce, cut through.I.Lit.:B.harundinetum,
to thin out by cutting, Col. 4, 32, 4:venas,
Plin. 11, 37, 65, § 174:radices,
id. 18, 19, 49, 2, § 177:olivas acuto calamo,
Pall. Nov. 22, 3:lacus, interciso monte, in Nar defluit,
Cic. Att. 4, 15, 5; cf.:an Isthmos intercidi possit,
Quint. 8, 3, 46:aedis,
Dig. 9, 2, 49:flammas ignis,
Vulg. Psa. 28, 7:pontem,
to cut down, Liv. 36, 6.—Esp., of accounts, to mutilate, falsify:II.commentarios,
Plin. Ep. 6, 22, 4:rationes dominicas,
Dig. 11, 3, 1, § 5. —Transf., to part, divide, cut up, mangle, mutilate, destroy:2.sententias,
to pervert in reading, Gell. 13, 30, 9:lux intercisa,
Stat. Th. 2, 184:jugum mediocri valle a castris intercisum,
separated, Hirt. B. G. 8, 14: dies intercisi, half-holidays: intercisi dies sunt, per quos mane et vesperi est nefas;medio tempore, inter hostiam caesam et exta porrecta, fas: a quo quod fas tum intercedit: aut eo est intercisum nefas, intercisum,
Varr. L. L. 6, § 31 Müll.; cf. Macr. S. 1, 16; Ov. F. 1, 49. — Hence, intercīsē, adv., piecemeal, interruptedly, confusedly, Cic. Part. Or. 7, 24; Gell. 11, 2, 5:dictum,
syncopated, id. 15, 3, 4.inter-cĭdo, ĭdi, 3, v. n. [cado], to fall between.I.Lit.:II.ita in arto stipatae erant naves ut vix ullum telum in mari vanum intercideret,
Liv. 26, 39; 21, 8; 3, 10, 6.—Transf.A. B.To fall to the ground, go to ruin, be lost, perish: pereant amici, dum una inimici intercidant, Poët. ap. Cic. Deiot. 9, 25:intercidunt ova,
Plin. 9, 51, 74, § 163:credo, quia nulla gesta res insignem fecerit consulatum, memoriā intercidisse,
Liv. 2, 8, 5:utrum pejorem vocas, apud quem gratia beneficii intercidit, an apud quem etiam memoria?
Sen. Ben. 3, 1:augur erat: nomen longis intercidit annis,
Ov. F. 2, 433:sive (opera) exstant, sive intercidere,
Plin. 35, 8, 34, § 53:haec sequenti tempore interciderunt,
Quint. 1, 5, 52:cum verba intercidant invalescantque temporibus,
fall into disuse, become obsolete, id. 10, 2, 13:quod si interciderit tibi nunc aliquid (= excidit e memoria),
something escapes you, you have forgotten something, Hor. S. 2, 4, 6. -
23 succido
1.suc-cĭdo, ĭdi, 3, v. n. [sub-cado], to fall under any thing.* I.In gen.:II. A.lorica quod e loris de corio crudo pectoralia faciebant: postea succidit Gallica e ferro sub id vocabulum,
i. e. were comprehended under the word, Varr. L. L. 5, § 116 Müll.—Lit.:B.genua inedia succidunt,
Plaut. Curc. 2, 3, 30; so,artus,
Lucr. 3, 156:omnia fragore,
id. 5, 109:terra repente,
id. 5, 482:in mediis conatibus aegri Succidimus,
Verg. A. 12, 911:imperfecta sublabantur aut succidant,
Sen. Ep. 71, 35:continuo labore gravia genua succiderant,
Curt. 9, 5, 7.—Trop.:2.mens succidit,
Sen. Ep. 71, 24:mendax Dardania domus,
id. Agam. 863.suc-cīdo, cīdi, cīsum, 3, v. a. [sub-caedo], to cut off or away below, cut from below, to cut through, cut off, cut down, fell (rare but class.; not in Cic.): is pernas succidit iniquā superbiā Poeni, Enn. ap. Fest. pp. 304 and 305 Müll. (Ann. v. 279 Vahl.); cf.:vivos Succisis feminibus poplitibusque invenerunt,
Liv. 22, 51, 7:poplitem,
Verg. A. 10, 700:crura equis (with suffodere ilia),
Liv. 42, 59, 3:nervos equorum,
id. 44, 28, 14:arbores,
Caes. B. G. 5, 9; Liv. 23, 24; Col. 2, 2, 11; 11, 2, 11; Plin. 16, 12, 23, § 58 al.:asseres,
Liv. 44, 5, 6:florem aratro, Verg.A.9,435: frumentis succisis,
cut down, mown down, Caes. B. G. 4, 38; 4, 19:Cererem,
Verg. G. 1, 297:(herbas) curvamine falcis aënae,
Ov. M. 7, 227:segetem,
Sil. 15, 536 al.: cf.:ita gregem metite imbellem ac succidite ferro,
mow down, Sil. 14, 134:serpens succisa manu Herculeā,
Sen. Med. 702.— Poet.:succisa libido,
emasculated, made powerless, Claud. in Eutr. 1, 190. -
24 circumcīdō
circumcīdō cīdī, cīsus, ere [circum + caedo], to cut around, cut, clip, trim: ars agricolarum, quae circumcidat: gladiis caespites, Cs.—Fig., to cut off, diminish, abridge, circumscribe, get rid of, abolish: multitudinem: impensam funeri, Ph.: circumcisis quae in quaestum reperta, Ta.* * *circumcidere, circumcidi, circumcisus V TRANScut/make incision around, ring; clip; circumcise; cut out; remove; diminish -
25 meto
1. 2.mĕto, messŭi (Cato ap. Prisc. p. 903 P.; Mart. Cap. 3, § 319), messum, 3, v. a. and n. [root ma-; Gr. amaô, mow, reap; amê, sickle; cf. messis, messor], to reap, mow, crop; of the vintage, to gather, gather in, collect; and poet. of the sucking of honey from flowers (class.).I.Lit.:II.cum est matura seges, metendum,
Varr. R. R. 1, 50, 3:sunt autem metendi genera complura,
Col. 2, 21, 2:in metendo occupatos,
Caes. B. G. 4, 32:pabula falce,
to cut, cut down, Ov. H. 6, 84:farra,
id. F 2, 519:arva,
Prop. 4 (5), 10, 30.—Prov.:ut sementem feceris, ita et metes,
as you sow, so shall you reap, Cic. de Or. 2, 65, 261; cf.:ventum seminabunt et turbinem metent,
Vulg. Os. 8, 7:qui seminant iniquitatem metet mala,
id. Prov. 22, 8:mihi istic nec seritur, nec metitur,
i. e. I have no share in it, it does not concern me, Plaut. Ep. 2, 2, 80:sibi quisque ruri metit,
every one looks out for himself, id. Most. 3, 2, 112: Tibi aras, tibi occas, tibi seris;tibi item metes,
id. Merc. prol. 71.—Of the vintage, to gather, etc.:postremus metito,
Verg. G. 2, 410; so,vindemiam,
Plin. 17, 22, 35, § 185.—Of bees: purpureosque metunt flores, reap the flowers, i. e. gather the pollen, Verg. G. 4, 54.—Transf.A.In gen., to cut off, pluck off, crop ( poet.):2.virgā lilia summa metit,
Ov. F. 2, 706:barbam forfice,
Mart. 7, 95, 12:capillos,
id. 10, 83, 11:olus,
to cut, gather, Calp. Ecl. 2, 74:et ferus in silvā farra metebat aper,
laid waste, Ov. Am. 3, 10, 40:ille metit barbam,
Juv. 3, 186. —In partic., in battle, to mow down, cut down:B.proxima quaeque metit gladio,
Verg. A. 10, 513:primosque et extremos metendo Stravit humum,
Hor. C. 4, 14, 31 tum Vesulum ense metit rapido, Sil. 10, 147:agmina plura metam,
Val. Fl. 3, 670.—So of death:metit Orcus Grandia cum parvis,
Hor. Ep. 2, 2, 178: vita omnibus metenda, ut fruges (transl. of the Greek of Euripid.: anankaiôs d echei bion therizein), Poët. ap. Cic. Tusc. 3, 25, 59.—To inhabit a region ( poet.):3.qui Batulum Nucrasque metunt,
Sil. 8, 566 (cf. a like poetic transfer of the verbs colere, arare, serere, and bibere).Mĕto, ōnis, v Meton. -
26 proseco
prō-sĕco, cŭi, ctum (old inf. pass. parag. prosecarier, Plaut. Poen. 2, 1, 8), 1, v. a., to cut off from before, cut away or off.I.In gen. (post-class.):II.prosectis naso prius ac mox auribus,
App. M. 2, p. 128, 11.—In partic.A. B.In relig. lang., to cut off the parts to be sacrificed:2.vetui exta prosecarier,
Plaut. Poen. 2, 1, 8:ubi exta prosecta erunt,
Cato, R. R. 134:hostiae exta,
Liv. 5, 21:exta prosecuit,
Suet. Aug. 1:prosecta pectora,
Val. Fl. 3, 439.—In gen., to sacrifice (eccl. Lat.):Aesculapio gallinaceum,
Tert. Apol. 46.—Hence, prō-sectum, i, n., that which is cut off for sacrifice, the entrails, Varr. L. L. 5, § 110 Müll.; in plur., Ov. M. 12, 152; id. F. 6, 163; Stat. Th. 5, 641; Licin. Macer. ap. Non. 220, 20.—Collat. form prōsecta, ae, f., Lucil. ap. Non. 220, 22 dub. (al. prosicies). -
27 recido
1.rĕcĭdo, reccidi (better than recidi; cf. Cic. Rep. 2, 8, 14), cāsum (recasurus, Cic. Att. 4, 16, 12; Suet. Aug. 96; Gai. Inst. 1, 127), 3 (with e long, Lucr. 1, 857; 1063; 5, 280; Prop. 4 (5), 8, 44; Ov. M. 6, 212; 10, 18; 180; id. R. Am. 611; Juv. 12, 54; Phaedr. 3, 18, 15 al.;A.prob., also,
Plaut. Men. 3, 2, 54, and Ter. Hec. prol. alt. 39; v. the art. re), v. n., to fall back (class., and very freq., esp. in the trop. signif.; but not found in Virg. or Hor.).Lit.: neque posse e terris in loca caeli Recidere inferiora, Lucr. 1, 1063:B.quia et recidant omnia in terras et oriantur e terris,
Cic. N. D. 2, 26, 66:ramulum adductum, ut remissus esset, in oculum suum reccidisse,
had sprung back, recoiled, id. Div. 1, 54, 123:quem (discum) libratum in auras Misit... Recidit in solidam longo post tempore terram Pondus,
Ov. M. 10, 180:etiam si recta recciderat (navis),
Liv. 24, 34; Prop. 4 (5), 8, 44 et saep.:in collum Benjamin,
Vulg. Gen. 45, 14.— Absol.:amictum recidentem,
Quint. 11, 3, 162.—Trop., to fall back, return:II.in graviorem morbum recidere,
to relapse, Liv. 24, 29;so alone: ab his me remediis noli in istam turbam vocare, ne recidam,
Cic. Att. 12, 21, 5; cf.:(quartanae) ne recidant,
Plin. 28, 16, 66, § 228:post interitum Tatii cum ad eum (sc. Romulum) potentatus omnis reccidisset,
Cic. Rep. 2, 8, 14:praestat in eandem illam recidere fortunam,
id. Sest. 69, 146; cf.:Syracusae in antiquam servitutem recciderunt,
Liv. 24, 32 fin.:quippe celebratam Macedonum fortitudinem ad ludibrium reccidisse verebatur,
Curt. 9, 7, 23:in invidiam,
Nep. Alcib. 7, 1.—So freq. of an evil, to fall back, recoil upon any one, esp. upon the author of it: omnes in te istaec recident contumeliae, * Plaut. Men. 3, 2, 54:ut hujus amentiae poena in ipsum familiamque ejus recidat,
Cic. Phil. 4, 4, 10:suspicionem in vosmet ipsos recidere,
id. Rosc. Am. 29, 79: hunc casum ad ipsos recidere posse demonstrant, * Caes. B. G. 7, 1:quae in adversarios recidunt,
Quint. 9, 2, 49:quod in ipsam recidat,
Ov. M. 6, 212:consilia in ipsorum caput recidentia,
Liv. 36, 29; cf. Curt. 9, 5, 25:periculosa et adversa cuncta in illos recasura,
Suet. Aug. 96:in me haec omnia mala recciderunt,
Vulg. Gen. 42, 36. —(With the idea of cadere predominating.) To fall somewhere, to light upon, happen, occur, = redigi; constr. with ad, in, or an adv. of direction.(α).With ad:(β).ex laetitiā et voluptate ad ludum et lacrimas,
Cic. Sull. 32, 91: ex liberatore patriae ad Aquilios se Vitelliosque reccidisse, had sunk to a level with the Aquilii and Vitellii, i. e. had come to be regarded as a traitor, Liv. 2, 7: sinere artem musicam Recidere ad paucos, to fall into the possession of a few, Ter. Hec. prol. alt. 39:tantum apparatum ad nihilum recidere,
to come to naught, Cic. Phil. 7, 9, 27:ad nilum,
Lucr. 1, 857; Cic. Or. 70, 233:ad nihil,
id. Att. 4, 16, 12.—With in, Lucr. 5, 280:(γ).quae (tela), si viginti quiessem dies, in aliorum vigiliam consulum reccidissent,
Cic. Planc. 37, 90; cf. id. Att. 1, 1, 2; id. Phil. 13, 9, 19:rex ut in eam fortunam recideret,
Liv. 44, 31 fin.:omnis impensa in cassum recidat,
Col. 4, 3, 5:mundi, In quem reccidimus, quidquid mortale creamur,
Ov. M. 10, 18.—With an adv. of direction:2.huccine tandem omnia recciderunt, ut civis Romanus... in foro virgis caederetur,
Cic. Verr. 2, 5, 63, § 163:eo regiae majestatis imperium,
Liv. 4, 2:eo res,
Quint. 2, 10, 3:illuc, ut, etc.,
Juv. 12, 54:ex quantis opibus quo reccidissent Carthaginiensium res,
Liv. 30, 42:pleraque, quo debuerint, reccidisse,
id. 25, 31; cf. id. 4, 2:quorsum responsum recidat,
Cic. Rosc. Com. 15, 43.rĕ-cīdo, di, sum, 3, v. a. [caedo], to cut away, cut down, cut off (mostly poet. and in post-Aug. prose).I.Lit.:II.vepres,
Cato, R. R. 2, 4; cf.:malleolos ad imum articulum,
Plin. 17, 21, 35, § 160:sceptrum imo de stirpe,
Verg. A. 12, 208;for which: laurum imā stirpe,
Claud. Rapt. Pros. 3, 76 (cf. II.):ceras inanes,
empty cells, Verg. G. 4, 241:hirsutam barbam falce,
Ov. M. 13, 766:caput,
id. ib. 9, 71:immedicabile vulnus Ense recidendum est,
id. ib. 1, 191:pollicem alicui,
Quint. 8, 5, 12:comas,
Mart. 1, 32, 4; cf.capillos,
Plin. Ep. 7, 27 fin.:ungues,
Plin. 10, 35, 52, § 106:columnas,
to hew out, Hor. C. 2, 18, 4:fustes,
id. ib. 3, 6, 40:ancile ab omni parte recisum,
Ov. F. 3, 377:mella,
i. e. to take out, Pall. Jun. 7, 2.—Of persons: cuncti simul ense recisi,
cut down, Luc. 2, 194.— Poet.:fulgorem sideribus,
to rob the stars of their brightness, Stat. Th. 12, 310:gramina morsu,
to devour, Calp. Ecl. 2, 45.—Trop. (borrowed from agriculture), to lop off, cut short, retrench, abridge, diminish:perquam multa recidam ex orationibus Ciceronis,
Quint. 12, 10, 52; cf. id. 12, 10, 55:inanem loquacitatem,
id. 10, 5, 22: ambitiosa [p. 1532] ornamenta, Hor. A. P. 447:omne quod ultra Perfectum traheretur,
id. S. 1, 10, 69: nationes partim recisas, partim repressas, * Cic. Prov. Cons. 12, 31:mercedes scaenicorum,
Suet. Tib. 34 init.:armaturas mirmillonum,
to lessen, id. Calig. 55:ornandi potestatem,
Quint. 2, 16, 4:facultatem aliter acquirendi,
id. 12, 7, 10:impedimenta,
to diminish, obviate, Front. Strat. 4, 1, 7; cf.occupationes,
Sen. Q. N. 3 praef.:culpam supplicio,
Hor. C. 3, 24, 34; cf.:cum magnis parva mineris Falce recisurum simili te,
id. S. 1, 3, 123: vitia a stirpe, Claud. ap. Ruf. 1, 56; and:aliquid priscum ad morem,
i. e. to reduce within the limits of ancient manners, Tac. A. 3, 53.—Hence, rĕcīsus, a, um, P.a., shortened, abridged; short, brief:opus,
Vell. 2, 89, 1:ea recisa in unum librum coartasse,
Plin. Ep. 1, 20, 8.— Comp.:tempus recisius (opp. longius),
Dig. 47, 21, 2.— Sup. and adv. do not occur. -
28 rescindo
rē-scindo, scĭdi, scissum, 3, v. a., to cut off, cut loose, cut or break down; to cut or tear open (freq. and class.).I.Lit.:B.pontem,
i. e. to break down, Caes. B. G. 1, 7; 4, 19 fin.; 6, 29; 7, 35; 7, 58 fin.; Nep. Milt. 3, 4; Liv. 2, 10; Flor. 3, 10, 3:vallum ac loricam falcibus,
Caes. B. G. 7, 86 fin.: pluteos, Sall. Fragm. ap. Non. 95, 22:cameras tectorum,
Front. Strat. 3, 4, 6:tecta domusque in usum novae classis,
Flor. 2, 15, 10:caelum,
Verg. G. 1, 280; id. A. 6, 583:tenuem vestem e membris,
Tib. 1, 10, 61:vestes,
Claud. B. Gild. 136:decreta,
Suet. Calig. 3:ense teli latebram penitus,
to cut open, Verg. A. 12, 390:vulnera,
Ov. Tr. 3, 11, 63; Flor. 3, 23, 4; Plin. Ep. 7, 19, 9:pectora ferro,
Stat. Th. 11, 507:rescisso palato,
Luc. 4, 328:plagam,
Flor. 4, 2, 72:venam,
to open, Col. 6, 30, 5; 7, 10, 2; and poet.:obductos annis luctus,
Ov. M. 12, 543:an male sarta Gratia nequidquam coit et rescinditur?
Hor. Ep. 1, 3, 32;imitated by Petronius: ne inter initia coëuntis gratiae recentem cicatricem rescinderet,
Petr. 113, 8.—Meton., to open:II.vias,
Lucr. 2,406:locum praesidiis firmatum atque omni ratione obvallatum,
Cic. Agr. 2, 1, 3:ferro summum Ulceris os,
Verg. G. 3, 453; Col. 7, 5, 10; cf.:latentia vitia (corresp. to aperire),
Quint. 9, 2, 93.—Trop., to annul, abolish, abrogate, repeal, rescind a law, decree, agreement, etc.:mihi non videtur, quod sit factum legibus, Rescindi posse,
Ter. Phorm. 2, 4, 16:acta M. Antonii rescidistis, leges refixistis,
Cic. Phil. 13, 3, 5; so,acta,
id. ib. 2, 42, 109; 13, 3, 5; Liv. 26, 31; Suet. Caes. 82; id. Claud. 11; Flor. 3, 23, 2:acta deūm,
Ov. M. 14, 784:jussa Jovis,
id. ib. 2, 678:constitutiones senatūs,
Suet. Tib. 33:concilia habita,
Cic. Leg. 2, 12, 31:totam triennii praeturam,
id. Verr. 2, 2, 57, § 140:rescindere et irritas facere omnes istius injurias,
id. ib. 2, 2, 26, §63: res judicatas,
id. Sull. 22, 63; cf.judicium,
id. Planc. 4, 10:judicia,
Suet. Claud. 29:ambitiosas Centumvir. sententias,
id. Dom. 8:pactiones,
Cic. Prov. Cons. 5, 10:testamenta mortuorum,
id. Verr. 2, 1, 43, § 111; Quint. 5, 2, 1; Suet. Calig. 38:foedus turpe,
Vell. 2, 90, 3.— Poet.:aevi leges validas,
Lucr. 5, 58:beneficium suum insequenti injuriā,
Sen. Ben. 3, 13:verbum Dei,
Vulg. Marc. 7, 13. -
29 dēcīdō
dēcīdō cīdī, cīsus, ere [de + caedo], to cut off, cut away: virgam arbori, Ta.: Te decisa dextera quaerit, V.—Prov.: pennas, to clip, H.—Fig., to decide, determine, settle, terminate, put an end to: sine me: pro se: rebus actis atque decisis: decisa negotia, H.: quid iis ad denarium solveretur: de rebus omnibus.— To agree, come to an agreement, adjust, compound, compromise: de totā re cum Roscio: cum accusatore: decidere iactu coepit cum ventis, by throwing overboard (the cargo), Iu.: in iugera singula ternis medimnis.* * *Idecidere, decidi, - V INTRANSfall/drop/hang/flow down/off/over; sink/drop; fail, fall in ruin; end up; dieIIdecidere, decidi, decisus V TRANSdetach, cut off/out/down; fell; cut/notch/carve to delineate; flog thoroughly; make explicit; put an end to, bring to conclusion, settle/decide/agree (on) -
30 excīdō
excīdō īdī, īsus, ere [ex + caedo], to cut out, cut off, hew out, cut down: arbores, Cs.: excisa arbor: columnas rupibus, V.— To raze, demolish, lay waste, destroy: aedīs: Troiam, V.: Sugambros, Ta.—Fig., to drive out, extirpate, banish: tempus ex animo: vitium irae, H.: causas bellorum, Ta.* * *Iexcidere, excidi, - Vperish; disappear; escape, fall out; be deprived of; lose control of sensesIIexcidere, excidi, excisus Vcut out/off/down; raze, destroy -
31 intercīdō
intercīdō īdī, īsus, ere [inter+caedo], to cut asunder, divide, cut through, cut down: lacus, interciso monte, defluit: pontem, L.* * *Iintercidere, intercidi, - Vhappen; perish; fall from memory, cease to existIIintercidere, intercidi, intercisus Vcut through, sever -
32 interclūdō
interclūdō ūsī, ūsus, ere [inter+claudo], to shut out, shut off, cut off, hinder, stop, block up, intercept: virtus voluptatis aditūs intercludat necesse est: interclusis itineribus, Cs.: illos ponti Interclusit hiemps, V.: viam, L.: cum Pontum cervicibus interclusum suis sustinerent: multitudinis fugam, Cs.: hisce omnīs aditūs: his reditu interclusis, Cs.: interclusus itinere Caesar, Cs.— To shut off, cut off, stop, hinder, prevent: commeatūs hostibus, L.: spiritum, Cu.: dolor intercludit vocem: aestu anima interclusa, stifled, L.—With person. obj., to cut off, separate, divide, shut off, intercept: ne viros interclusos opprimeret hostis, L.: Pompeium ab eo, Cs.: interclusi ab suis, L.: tribunos a plebe, L.: hostem Hibero, Cs.: commeatibus nostros, Cs.: ille reliquis copiis intercludendus.—To shut in, blockade, hem in: ne iam intercludemur, ut cum velitis exire, non liceat: veriti, ne angustiis intercluderentur, Cs.—To hinder, prevent: intercludor dolore, quo minus, etc.* * *intercludere, interclusi, interclusus Vcut off; blockade; hinder, block up -
33 metō
metō messuī, messus, ere [MET-], to reap, mow, crop, gather, collect, harvest: in metendo occupatos, Cs.: pabula falce, cut down, O.: Falcibus messae herbae, V.—Prov.: ut sementem feceris, ita metes, as you sow, so shall you reap.—Of the vintage, to gather: Postremus metito, V.: purpureos flores, i. e. gather the pollen (of bees), V.— To cut off, pluck, crop: virgā lilia summa, O.: farra metebat aper, laid waste, O.: barbam, Iu.— To mow down, cut down, destroy: Proxuma quaeque gladio, V.: metit Orcus Grandia cum parvis, H.: vita omnibus metenda, ut fruges, C. poët.* * *metere, messui, messus Vreap; mow, cut off -
34 mutilō
mutilō āvī, ātus, āre [mutilus], to cut off, lop off, cut short, clip, crop, maim, mutilate: naso auribusque mutilatis, L.: corpora securibus, Cu.: mutilatae cauda colubrae, O.— To shorten, diminish, lessen: quemquem nacta sis, rob, T.: exercitum.* * *mutilare, mutilavi, mutilatus Vmaim, mutilate; lop/cut/chop off, crop; cut short -
35 prae-secō
prae-secō cuī, ctus, āre, to cut off before, cut away, cut off, cut out: praesectis mulierum crinibus, Cs.: partem, O.—Fig.: Praesectum deciens non castigavit ad unguem, i. e. accurately, H. (al. perfectum). -
36 re-scindō
re-scindō scidī, scissus, ere, to cut off, cut loose, cut down, tear open: pontem, i. e. break down, Cs.: Ense teli latebram penitus, to cut open, V.: obductos annis luctūs, O.: an male sarta Gratia <*>uiquam coit et rescinditur? H.—To open: locum praesidiis firmatum: ferro summum Ulceris os, V.—Fig., to tear open, renew, expose: crimina, O.—To annul, abolish, abrogate, repeal, rescind: quod sit factum legibus, T.: Iussa Iovis, O.: ordinum gesta: totam trienni praeturam: res iudicatas: testamenta. -
37 adnodo
adnodare, adnodavi, adnodatus V TRANScut (shoot) right back, cut flush; cut off knots, cut away suckers -
38 annodo
annodare, annodavi, annodatus V TRANScut (shoot) right back, cut flush; cut off knots, cut away suckers -
39 execo
Iexecare, execui, exectus V TRANScut out/off; remove/make (hole) by cutting; cut, make cut in; castrateIIexecare, execui, exectus Vcut out or away; castrate -
40 abscido
abs-cīdo, cīdi, cīsum, 3, v. a. [caedo], to cut off with a sharp instrument (diff. from ab-scindo, to break or tear off as with the hand); the former corresponds to praecidere, the latter to avellere, v. Liv. 31, 34, 4 Drak.I.Lit.:II.caput,
Cic. Phil. 11, 2, 5; Liv. 4, 19; Verg. A. 12, 511 al.; so,membra,
Lucr. 3, 642:bracchium,
Liv. 4, 28, 8:collum,
Sil. 15, 473:dextram,
Suet. Caes. 68:linguam,
Plaut. Am. 2, 1, 7; Suet. Calig. 27 al.:comas alicui,
Luc. 6, 568:truncos arborum et ramos,
Caes. B. G. 7, 73, 2.—Trop., to cut off, deprive of; to detract:A.spem (alicui),
Liv. 4, 10, 4; 24, 30, 12; 35, 45, 6:orationem alicui,
id. 45, 37, 9:omnium rerum respectum sibi,
id. 9, 23, 12:omnia praesidia,
Tac. H. 3, 78:vocem,
Vell. 2, 66; cf. Quint. 8, 3, 85.— Absol.:quarum (orationum) alteram non libebat mihi scribere, quia abscideram,
had broken off, Cic. Att. 2, 7.—Hence, abscīsus, a, um, P. a., cut off.Of places, steep, precipitous (cf. abruptus):B.saxum undique abscisum,
Liv. 32, 4, 5; so id. 32, 25, 36:rupes,
id. 32, 5, 12.—Of speech, abrupt, concise, short:in voce aut omnino suppressā, aut etiam abscisā,
Quint. 8, 3, 85; 9, 4, 118 Halm (al. abscissa):asperum et abscisum castigationis genus,
Val. Max. 2, 7, 14:responsum,
id. 3, 8, 3:sententia,
id. 6, 3, 10; cf. in comp.:praefractior atque abscisior justitia,
id. 6, 5, ext. 4.— Sup. prob. not used.— Adv.: abscīsē, cut off; hence, of speech, concisely, shortly, distinctly, Val. Max. 3, 7, ext. 6; Dig. 50, 6, 5, § 2.
См. также в других словарях:
Cut — (k[u^]t), v. t. [imp. & p. p. {Cut}; p. pr. & vb. n. {Cutting}.] [OE. cutten, kitten, ketten; prob. of Celtic origin; cf. W. cwtau to shorten, curtail, dock, cwta bobtailed, cwt tail, skirt, Gael. cutaich to shorten, curtail, dock, cutach short,… … The Collaborative International Dictionary of English
Cut — (k[u^]t), v. t. [imp. & p. p. {Cut}; p. pr. & vb. n. {Cutting}.] [OE. cutten, kitten, ketten; prob. of Celtic origin; cf. W. cwtau to shorten, curtail, dock, cwta bobtailed, cwt tail, skirt, Gael. cutaich to shorten, curtail, dock, cutach short,… … The Collaborative International Dictionary of English
cut — ► VERB (cutting; past and past part. cut) 1) make an opening, incision, or wound in (something) with a sharp implement. 2) shorten or divide into pieces with a sharp implement. 3) make, form, or remove with a sharp implement. 4) make or design (a … English terms dictionary
cut — adjective make or design (a garment) in a particular way: → cut cut verb (cutting; past and past participle cut) 1》 make an opening, incision, or wound in (something) with a sharp tool or object. 2》 remove (something) from something larger by… … English new terms dictionary
cut — or short cut [kut] vt. cut, cutting [ME cutten, kytten < Late OE * cyttan < Scand base seen in Swed dial., Ice kuta, to cut with a knife: the word replaced OE ceorfan (see CARVE), snithan, scieran (see SHEAR) as used in its basic senses] I… … English World dictionary
Cut — may refer to: The act of cutting, the separation of an object into two through acutely directed force Contents 1 Mathematics 2 Computing 3 … Wikipedia
cut — cut·cher·ry; cut·ie; cut·lash; cut·lass; cut·ler; cut·le·ria; cut·le·ri·a·ce·ae; cut·le·ri·a·les; cut·ler·ite; cut·lery; cut·let; cut·ling; cut·lings; cut·ta·ble; cut·tage; cut·ta·nee; cut·teau; cut·ted; cut·ter·man; cut·ter; cut·ting·ly;… … English syllables
Cut-up — (oder: Schnittechnik) nennt man eine Methode, den Zufall und die moderne Montage in die Literatur einzubeziehen. Sie wurde von Brion Gysin zufällig 1959 entdeckt [1]. Ähnliche Ansätze waren von Max Frisch und James Joyce bereits entwickelt worden … Deutsch Wikipedia
Cut — Cut, n. 1. An opening made with an edged instrument; a cleft; a gash; a slash; a wound made by cutting; as, a sword cut. [1913 Webster] 2. A stroke or blow or cutting motion with an edged instrument; a stroke or blow with a whip. [1913 Webster] 3 … The Collaborative International Dictionary of English
CUT — (engl. „schneiden“, „Schnitt“) steht für: Cut (Film), ein australischen Film von Kimble Rendall Cut (Musik), eine DJ Technik zur Erzeugung eines Übergangs zwischen zwei Musikstücken Cut (Zeitschrift), eine deutsche Fachzeitschrift für… … Deutsch Wikipedia
Cut — (engl. „schneiden“, „Schnitt“) steht für: Cut (Film), einen australischen Film von Kimble Rendall Cut (Musik), eine DJ Technik zur Erzeugung eines Übergangs zwischen zwei Musikstücken Cut (Zeitschrift), eine deutsche Fachzeitschrift für… … Deutsch Wikipedia