-
1 abscīsus
abscīsus adj. [P. of abscido], cut off, severed, caput, H.—Meton., steep, precipitous: saxum, L.* * *abscisa -um, abscisior -or -us, abscisissimus -a -um ADJsteep, sheer, precipitous; abrupt, curt, brusque; restricted; cut off, severed -
2 abscisus
abscīsus, a, um, P. a., v. abscido. -
3 abscīdō
abscīdō cīdī, cīsus, ere [abs+caedo], to cut off, hew off: caput, L.: cervicibus fractis caput abscidit.—Fig., to cut off, separate, divide: abscisus in duas partīs exercitus, Cs.—To cut off, take away violently: aliā spe undique abscisā, L.: omnium rerum respectum nobis, L.: quia abscideram, because I had broken off abruptly.* * *abscidere, abscidi, abscisus V TRANShew/cut off/away/out; fell/cut down; remove, separate/cut off/destroy, divide; take away violently; expel/banish; destroy (hope); amputate; prune; cut short -
4 abscido
abs-cīdo, cīdi, cīsum, 3, v. a. [caedo], to cut off with a sharp instrument (diff. from ab-scindo, to break or tear off as with the hand); the former corresponds to praecidere, the latter to avellere, v. Liv. 31, 34, 4 Drak.I.Lit.:II.caput,
Cic. Phil. 11, 2, 5; Liv. 4, 19; Verg. A. 12, 511 al.; so,membra,
Lucr. 3, 642:bracchium,
Liv. 4, 28, 8:collum,
Sil. 15, 473:dextram,
Suet. Caes. 68:linguam,
Plaut. Am. 2, 1, 7; Suet. Calig. 27 al.:comas alicui,
Luc. 6, 568:truncos arborum et ramos,
Caes. B. G. 7, 73, 2.—Trop., to cut off, deprive of; to detract:A.spem (alicui),
Liv. 4, 10, 4; 24, 30, 12; 35, 45, 6:orationem alicui,
id. 45, 37, 9:omnium rerum respectum sibi,
id. 9, 23, 12:omnia praesidia,
Tac. H. 3, 78:vocem,
Vell. 2, 66; cf. Quint. 8, 3, 85.— Absol.:quarum (orationum) alteram non libebat mihi scribere, quia abscideram,
had broken off, Cic. Att. 2, 7.—Hence, abscīsus, a, um, P. a., cut off.Of places, steep, precipitous (cf. abruptus):B.saxum undique abscisum,
Liv. 32, 4, 5; so id. 32, 25, 36:rupes,
id. 32, 5, 12.—Of speech, abrupt, concise, short:in voce aut omnino suppressā, aut etiam abscisā,
Quint. 8, 3, 85; 9, 4, 118 Halm (al. abscissa):asperum et abscisum castigationis genus,
Val. Max. 2, 7, 14:responsum,
id. 3, 8, 3:sententia,
id. 6, 3, 10; cf. in comp.:praefractior atque abscisior justitia,
id. 6, 5, ext. 4.— Sup. prob. not used.— Adv.: abscīsē, cut off; hence, of speech, concisely, shortly, distinctly, Val. Max. 3, 7, ext. 6; Dig. 50, 6, 5, § 2. -
5 circumcido
circum-cīdo, cīdi, cīsum, 3, v. a. [caedo], to cut around, cut, clip, trim (orig. in agriculture;II.syn.: amputo, reseco): ars agricolarum, quae circumcidat, amputet, erigat, etc.,
Cic. Fin. 5, 14, 39:gemmam acuto scalpello circumcidito... ejusdem spatii corticem circumcidito,
Col. Arb. 26, 8; 12, 36:latera scrobis,
id. 5, 9, 9:arbores ad medullam,
Plin. 16, 39, 74, § 191:aciem,
Lucr. 3, 412:caespitem gladiis,
Caes. B. G. 5, 42:ungues,
Cels. 7, 26, 2:volnus,
Plin. 25, 5, 25, § 61:genitalia (Judaeorum),
to circumcise, Tac. H. 5, 5; cf. Petr. 102, 14; Gell. 17, 15, 7; Cels. 7, 25 init. —Trop., to cut off, shorten, diminish, abridge, circumscribe (very freq. in prose;A.syn.: amputo, reseco, demo, aufero): testatur saepe Chrysippus, tres solas esse sententias, quae defendi possint, de finibus bonorum: circumcidit et amputat multitudinem,
Cic. Ac. 2, 45, 138;so with amputo,
id. de Or. 1, 15, 65; id. Fin. 1, 13, 44:sumptus circumcisi aut sublati,
Liv. 32, 27, 4; so,impensam funeri,
Phaedr. 4, 19, 25:circumcisā omni negotiosā actione,
Cels. 4, 25:circumcidendum vinum est in totum annum,
to be abstained from, id. 4, 20.—Of discourse, to lop or cut off, to remove:circumcisis rebus, quae non arbitror pertinere ad agriculturam,
Varr. R. R. 1, 1, 11:circumcidat, si quid redundabit,
Quint. 10, 2, 28; 4, 2, 42 Spald.:(oratio) rotunda et undique circumcisa,
id. 8, 5, 27; 10, 1, 104:ineptas quaestiones,
Sen. Contr. 2, 11.—Hence, cir-cumcīsus, a, um, P. a., lit. cut off around, cut off; hence,Of localities = abscisus, abruptus, cut off from connection with the region around, steep, precipitous, inaccessible:B.saxum,
Cic. Rep. 2, 6, 11:Henna ab omni aditu circumcisa atque directa,
id. Verr. 2, 4, 48, § 107:collis ex omni parte circumcisus,
Caes. B. G. 7, 36. —Trop., abridged, short, brief (so prob. not before the Aug. per.):quid enim tam circumcisum, tam breve, quam hominis vita longissima?
Plin. Ep. 3, 7, 11.—Of discourse:circumcisae orationes et breves,
Plin. Ep. 1, 20, 4; cf.supra,
Quint. 8, 5, 27. — Adv.: circumcīsē, briefly:rem ante oculos ponere circumcise atque velociter,
Quint. 8, 3, 81; * Suet. Rhet. 6; Macr. 5, 1. -
6 declive
dē-clīvis, e ( nom. n. declivum, Cassiod. in Psal. 16, 5; neutr. plur. once heterocl. decliva, Ov. M. 2, 206;I.also declivia,
id. ib. 1, 39 et saep.; cf. acclivis and aplustre), adj. [clivus], inclining downwards, sloping (for syn. cf.: devexus, praeruptas, abruptus, abscisus, proclivis, acclivis, propensus, praeceps, pronus.—Class. and freq., esp. in histt. and poets; perh. not in Cic. and Verg.).Prop.:B.collis ab summo aequaliter declivis ad flumen Sabim,
sloping regularly, Caes. B. G. 2, 18:in declivi et praecipiti loco,
id. ib. 4, 33, 3: iniquo [p. 522] loco et leviter declivi, id. ib. 7, 83, 2; cf.:locus tenui fastigio vergebat,
id. B. C. 1, 45, 5:locus, also vallis, and opp. mons,
id. ib. 1, 79, 2:latitudo, quem locum Catabathmon incolae appellant,
Sall. J. 17, 4:Olympi,
Ov. M. 6, 487:arvum Aesulae,
Hor. Od. 3, 29, 7:ripa,
Ov. F. 3, 13; id. M. 5, 591; 6, 399:flumina,
id. ib. 1, 39; cf.:cursus (amnium),
Luc. 4, 114:via,
Ov. M. 4, 432; 7, 410 et saep.:sol in occasum,
Plin. 8, 50, 76, § 203. —Subst.: declive, is, n., a declivity:II.ut de locis superioribus haec declivia et devexa cernebantur,
Caes. B. G. 7, 88:si per declive sese reciperent,
id. B. C. 3, 51, 6; cf.:erat per declive receptus,
id. ib. 3, 45, 4; Ov. M. 2, 206.—Trop.:labitur occiduae per iter declive senectae,
id. ib. 15, 227; cf.:mulier aetate declivis,
in the decline of life, Plin. Ep. 8, 18, 8; Arn. 2, p. 74:animae in vitia,
prone, Arn. 2, 45.— Comp. perh. only:dies ad occasum declivior,
Vulg. Judic. 19, 9.— Sup. does not occur.— Adv.: dēclīvĭter, in a sloping manner, only in Comp.:declivius: incumbens rupes,
Cassiod. Hist. Eccl. 12, 9. -
7 declivis
dē-clīvis, e ( nom. n. declivum, Cassiod. in Psal. 16, 5; neutr. plur. once heterocl. decliva, Ov. M. 2, 206;I.also declivia,
id. ib. 1, 39 et saep.; cf. acclivis and aplustre), adj. [clivus], inclining downwards, sloping (for syn. cf.: devexus, praeruptas, abruptus, abscisus, proclivis, acclivis, propensus, praeceps, pronus.—Class. and freq., esp. in histt. and poets; perh. not in Cic. and Verg.).Prop.:B.collis ab summo aequaliter declivis ad flumen Sabim,
sloping regularly, Caes. B. G. 2, 18:in declivi et praecipiti loco,
id. ib. 4, 33, 3: iniquo [p. 522] loco et leviter declivi, id. ib. 7, 83, 2; cf.:locus tenui fastigio vergebat,
id. B. C. 1, 45, 5:locus, also vallis, and opp. mons,
id. ib. 1, 79, 2:latitudo, quem locum Catabathmon incolae appellant,
Sall. J. 17, 4:Olympi,
Ov. M. 6, 487:arvum Aesulae,
Hor. Od. 3, 29, 7:ripa,
Ov. F. 3, 13; id. M. 5, 591; 6, 399:flumina,
id. ib. 1, 39; cf.:cursus (amnium),
Luc. 4, 114:via,
Ov. M. 4, 432; 7, 410 et saep.:sol in occasum,
Plin. 8, 50, 76, § 203. —Subst.: declive, is, n., a declivity:II.ut de locis superioribus haec declivia et devexa cernebantur,
Caes. B. G. 7, 88:si per declive sese reciperent,
id. B. C. 3, 51, 6; cf.:erat per declive receptus,
id. ib. 3, 45, 4; Ov. M. 2, 206.—Trop.:labitur occiduae per iter declive senectae,
id. ib. 15, 227; cf.:mulier aetate declivis,
in the decline of life, Plin. Ep. 8, 18, 8; Arn. 2, p. 74:animae in vitia,
prone, Arn. 2, 45.— Comp. perh. only:dies ad occasum declivior,
Vulg. Judic. 19, 9.— Sup. does not occur.— Adv.: dēclīvĭter, in a sloping manner, only in Comp.:declivius: incumbens rupes,
Cassiod. Hist. Eccl. 12, 9. -
8 decliviter
dē-clīvis, e ( nom. n. declivum, Cassiod. in Psal. 16, 5; neutr. plur. once heterocl. decliva, Ov. M. 2, 206;I.also declivia,
id. ib. 1, 39 et saep.; cf. acclivis and aplustre), adj. [clivus], inclining downwards, sloping (for syn. cf.: devexus, praeruptas, abruptus, abscisus, proclivis, acclivis, propensus, praeceps, pronus.—Class. and freq., esp. in histt. and poets; perh. not in Cic. and Verg.).Prop.:B.collis ab summo aequaliter declivis ad flumen Sabim,
sloping regularly, Caes. B. G. 2, 18:in declivi et praecipiti loco,
id. ib. 4, 33, 3: iniquo [p. 522] loco et leviter declivi, id. ib. 7, 83, 2; cf.:locus tenui fastigio vergebat,
id. B. C. 1, 45, 5:locus, also vallis, and opp. mons,
id. ib. 1, 79, 2:latitudo, quem locum Catabathmon incolae appellant,
Sall. J. 17, 4:Olympi,
Ov. M. 6, 487:arvum Aesulae,
Hor. Od. 3, 29, 7:ripa,
Ov. F. 3, 13; id. M. 5, 591; 6, 399:flumina,
id. ib. 1, 39; cf.:cursus (amnium),
Luc. 4, 114:via,
Ov. M. 4, 432; 7, 410 et saep.:sol in occasum,
Plin. 8, 50, 76, § 203. —Subst.: declive, is, n., a declivity:II.ut de locis superioribus haec declivia et devexa cernebantur,
Caes. B. G. 7, 88:si per declive sese reciperent,
id. B. C. 3, 51, 6; cf.:erat per declive receptus,
id. ib. 3, 45, 4; Ov. M. 2, 206.—Trop.:labitur occiduae per iter declive senectae,
id. ib. 15, 227; cf.:mulier aetate declivis,
in the decline of life, Plin. Ep. 8, 18, 8; Arn. 2, p. 74:animae in vitia,
prone, Arn. 2, 45.— Comp. perh. only:dies ad occasum declivior,
Vulg. Judic. 19, 9.— Sup. does not occur.— Adv.: dēclīvĭter, in a sloping manner, only in Comp.:declivius: incumbens rupes,
Cassiod. Hist. Eccl. 12, 9. -
9 praerumpo
prae-rumpo, rūpi, ruptum, 3, v. a., to break or tear off before or in front (class.):II.retinacula classis,
Ov. M. 14, 547:funes praerumpebantur,
were broken off, Caes. B. G. 3, 14:uncus praerumpitur,
Col. 3, 18, 2. —Trop., to wrench, tear to pieces (late Lat.):A.purgativa medicamina praerumpunt corpora,
Cael. Aur. Acut. 2, 21, 128.—Hence, prae-ruptus, a, um, P. a., broken or torn off; hence, of places, steep, abrupt, rugged (syn.: abscisus, abruptus).Lit.:B. 1.saxa,
Cic. Verr. 2, 5, 56, § 145:loca,
Caes. B. G. 7, 86:praeruptum atque asperum jugum,
id. B. C. 2, 24:praeruptum undique oppidum,
Hirt. B. G. 8, 40:praeruptus et difficilis descensus,
id. ib.:nemus,
Hor. S. 2, 6, 91:mons,
Verg. A. 1, 105:rupes,
Suet. Tib. 40:fossae,
Tac. H. 2, 41.— Absol.: praerupta, ōrum, n., steep or rugged places:praerupta collium,
Just. 41, 1, 11:petere,
Plin. 8, 42, 64, § 156.—In sing.:ad praeruptum petrae,
Vulg. 2 Par. 25, 12.— Comp.:praeruptior collis,
Col. 3, 13.— Sup.:omnes oppidi partes praeruptissimis saxis munitae,
Hirt. B. G. 8, 33.—Of persons:2.juvenis animo praeruptus,
Tac. A. 16, 7.—Of things:praerupta audacia, tanta temeritas ut non procul abhorreat ab insaniā,
Cic. Rosc. Am. 24, 68:dominatio,
hard, stern, Tac. A. 5, 3:praeruptum atque anceps periculum,
critical, extreme, Vell. 2, 2, 3:seditio,
dangerous, Dig. 28, 3, 6.—Hence, praerūpium, ii, n. [prae - rupes], the rocky wall, line, or wall of rocks (late Lat.):fluminis,
App. Mag. 8, p. 278 med. (dub.; al. praeripia, q. v.); Serv. Verg. A. 6, 704; sing., Tert. adv. Marc. 4, 38. -
10 praerupium
prae-rumpo, rūpi, ruptum, 3, v. a., to break or tear off before or in front (class.):II.retinacula classis,
Ov. M. 14, 547:funes praerumpebantur,
were broken off, Caes. B. G. 3, 14:uncus praerumpitur,
Col. 3, 18, 2. —Trop., to wrench, tear to pieces (late Lat.):A.purgativa medicamina praerumpunt corpora,
Cael. Aur. Acut. 2, 21, 128.—Hence, prae-ruptus, a, um, P. a., broken or torn off; hence, of places, steep, abrupt, rugged (syn.: abscisus, abruptus).Lit.:B. 1.saxa,
Cic. Verr. 2, 5, 56, § 145:loca,
Caes. B. G. 7, 86:praeruptum atque asperum jugum,
id. B. C. 2, 24:praeruptum undique oppidum,
Hirt. B. G. 8, 40:praeruptus et difficilis descensus,
id. ib.:nemus,
Hor. S. 2, 6, 91:mons,
Verg. A. 1, 105:rupes,
Suet. Tib. 40:fossae,
Tac. H. 2, 41.— Absol.: praerupta, ōrum, n., steep or rugged places:praerupta collium,
Just. 41, 1, 11:petere,
Plin. 8, 42, 64, § 156.—In sing.:ad praeruptum petrae,
Vulg. 2 Par. 25, 12.— Comp.:praeruptior collis,
Col. 3, 13.— Sup.:omnes oppidi partes praeruptissimis saxis munitae,
Hirt. B. G. 8, 33.—Of persons:2.juvenis animo praeruptus,
Tac. A. 16, 7.—Of things:praerupta audacia, tanta temeritas ut non procul abhorreat ab insaniā,
Cic. Rosc. Am. 24, 68:dominatio,
hard, stern, Tac. A. 5, 3:praeruptum atque anceps periculum,
critical, extreme, Vell. 2, 2, 3:seditio,
dangerous, Dig. 28, 3, 6.—Hence, praerūpium, ii, n. [prae - rupes], the rocky wall, line, or wall of rocks (late Lat.):fluminis,
App. Mag. 8, p. 278 med. (dub.; al. praeripia, q. v.); Serv. Verg. A. 6, 704; sing., Tert. adv. Marc. 4, 38. -
11 praeruptus
prae-rumpo, rūpi, ruptum, 3, v. a., to break or tear off before or in front (class.):II.retinacula classis,
Ov. M. 14, 547:funes praerumpebantur,
were broken off, Caes. B. G. 3, 14:uncus praerumpitur,
Col. 3, 18, 2. —Trop., to wrench, tear to pieces (late Lat.):A.purgativa medicamina praerumpunt corpora,
Cael. Aur. Acut. 2, 21, 128.—Hence, prae-ruptus, a, um, P. a., broken or torn off; hence, of places, steep, abrupt, rugged (syn.: abscisus, abruptus).Lit.:B. 1.saxa,
Cic. Verr. 2, 5, 56, § 145:loca,
Caes. B. G. 7, 86:praeruptum atque asperum jugum,
id. B. C. 2, 24:praeruptum undique oppidum,
Hirt. B. G. 8, 40:praeruptus et difficilis descensus,
id. ib.:nemus,
Hor. S. 2, 6, 91:mons,
Verg. A. 1, 105:rupes,
Suet. Tib. 40:fossae,
Tac. H. 2, 41.— Absol.: praerupta, ōrum, n., steep or rugged places:praerupta collium,
Just. 41, 1, 11:petere,
Plin. 8, 42, 64, § 156.—In sing.:ad praeruptum petrae,
Vulg. 2 Par. 25, 12.— Comp.:praeruptior collis,
Col. 3, 13.— Sup.:omnes oppidi partes praeruptissimis saxis munitae,
Hirt. B. G. 8, 33.—Of persons:2.juvenis animo praeruptus,
Tac. A. 16, 7.—Of things:praerupta audacia, tanta temeritas ut non procul abhorreat ab insaniā,
Cic. Rosc. Am. 24, 68:dominatio,
hard, stern, Tac. A. 5, 3:praeruptum atque anceps periculum,
critical, extreme, Vell. 2, 2, 3:seditio,
dangerous, Dig. 28, 3, 6.—Hence, praerūpium, ii, n. [prae - rupes], the rocky wall, line, or wall of rocks (late Lat.):fluminis,
App. Mag. 8, p. 278 med. (dub.; al. praeripia, q. v.); Serv. Verg. A. 6, 704; sing., Tert. adv. Marc. 4, 38.
См. также в других словарях:
Narcissus abscisus — Narcissus abscissus Systematik Klasse: Einkeimblättrige (Liliopsida) Unterklasse: Lilienähnliche (Liliidae) Ordnung: Spargelartige (Asparagales) … Deutsch Wikipedia
abscise — verb (abscised; abscising) Etymology: Latin abscisus, past participle of abscidere, from abs + caedere to cut Date: 1612 transitive verb to separate (as a flower from a stem) by abscission intransitive verb to separate by abscission … New Collegiate Dictionary
List of Camponotus species — This is a list of extant valid species and subspecies of the formicine genus Camponotus (Carpenter ants).* Camponotus abditus Forel, 1899 * Camponotus abjectus Santschi, 1937 * Camponotus abrahami Forel, 1913 * Camponotus abscisus Roger, 1863 *… … Wikipedia
Gammarus — roeseli Scientific classification Kingdom: Animalia … Wikipedia
Camponotus — Camponotus … Wikipédia en Français
Список видов рода Camponotus — Содержание 1 Виды 1.1 A 1.2 B 1.3 C 1.4 D 1.5 … Википедия
abscise — /ab suyz /, v.i., abscised, abscising. Bot. to separate by abscission, as a leaf from a stem. [1605 15; < L abscisus cut off (ptp. of abscidere), equiv. to abs ABS + cidere, comb. form of caedere to cut] * * * … Universalium
Gammarus — Gammarus … Wikipedia Español
Camponotus — Camponotus … Wikipédia en Français
Abszisin — Abs|zi|sin* . Abscisin das; s, e <zu lat. abscisus, Part. Perf. von abscidere »abhauen, trennen«, u. ↑...in> Wirkstoff in Pflanzen, der das Wachstum hemmt u. das Abfallen der Blätter u. Früchte bewirkt (Bot.) … Das große Fremdwörterbuch
abscise — ab•scise [[t]æbˈsaɪz[/t]] v. i. scised, scis•ing bot to separate by abscission, as a leaf from a stem • Etymology: 1605–15; < L abscīsus, ptp. of abscīdere to cut off =abs abs + cīdere, comb. form of caedere to cut … From formal English to slang