-
1 interclūdō
interclūdō ūsī, ūsus, ere [inter+claudo], to shut out, shut off, cut off, hinder, stop, block up, intercept: virtus voluptatis aditūs intercludat necesse est: interclusis itineribus, Cs.: illos ponti Interclusit hiemps, V.: viam, L.: cum Pontum cervicibus interclusum suis sustinerent: multitudinis fugam, Cs.: hisce omnīs aditūs: his reditu interclusis, Cs.: interclusus itinere Caesar, Cs.— To shut off, cut off, stop, hinder, prevent: commeatūs hostibus, L.: spiritum, Cu.: dolor intercludit vocem: aestu anima interclusa, stifled, L.—With person. obj., to cut off, separate, divide, shut off, intercept: ne viros interclusos opprimeret hostis, L.: Pompeium ab eo, Cs.: interclusi ab suis, L.: tribunos a plebe, L.: hostem Hibero, Cs.: commeatibus nostros, Cs.: ille reliquis copiis intercludendus.—To shut in, blockade, hem in: ne iam intercludemur, ut cum velitis exire, non liceat: veriti, ne angustiis intercluderentur, Cs.—To hinder, prevent: intercludor dolore, quo minus, etc.* * *intercludere, interclusi, interclusus Vcut off; blockade; hinder, block up -
2 intercludo
I.Lit.A. 1.Of one's way, passage, entrance, retreat, etc.; constr. (syn. intersaepio).(α).With acc. of thing and dat. of person:(β).hisce omnis aditus ad Sullam,
Cic. Rosc. Am. 38, 110:sibi reditum,
Just. 2, 5, 10; cf.also: intercludit aditum veritati,
Aug. de Mendac. 11.—Esp. freq. in milit. lang.: iter inimicis,
Plaut. Mil. 2, 2, 68:exitum Romano,
Liv. 22, 13, 5:aditum Romanis,
id. 22, 22, 10.—With gen. of person (very rare):(γ).multitudinis fugam,
Caes. B. G. 7, 11, 8.—Pass., with abl. of thing:(δ).his superatis aut reditu interclusis,
Caes. B. G. 4, 30, 2:omni exitu interclusi,
id. ib. 7, 44, 4:interclusus itinere Caesar,
id. ib. 7, 59, 1; id. B. C. 2, 20, 1; 7: ne reditu intercluderentur, Auct. B. Alex. 20, 5; but with abl. of manner, etc.:via inculta atque interclusa frondibus et virgultis,
Cic. Cael. 18:cum Byzantii totum Pontum aegre repulsum, et cervicibus interclusum suis, sustinerent,
id. Prov. Cons. 4.—With acc. alone:2.bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est,
Cic. Fin. 2, 35, 118; cf.:omnīs vias seditionum,
id. Rab. Perd. 1, 3:ut fugam intercludat,
id. Att. 7, 20, 1:iter,
id. ib. 8, 11, D. 4:fugam,
Caes. B. G. 7, 11:illos aspera ponti Interclusit hiemps,
Verg. A. 2, 111:cervis objectis, ut viam intercluderet,
Liv. 44, 11, 4:exitum ad opem ferendam,
id. 22, 13, 5.—In gen., to shut off, cut off, stop, hinder, prevent:B.commeatus hostibus,
Liv. 26, 39, 10; 44, 6, 12:ob interclusos commeatus,
Suet. Aug. 16:spiritum,
Curt. 7, 5, 15; 3, 6, 14:vocem,
Just. 11, 8, 4; cf.:consuli admiratio intercluserat vocem,
Liv. 2, 2, 8.—To cut off, separate one from any thing.1.From a place.(α).With acc., ab, and abl. (so most usu.):(β).adversarios ab oppido,
Caes. B. C. 1, 43, 2:Pompeium ab eo (Dyrrachio),
id. ib. 3, 41, 3: ipsum ab reliquo exercitu, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 4: so,ab exercitu,
Caes. B. G. 7, 1, 6:a praesidio,
id. ib. 1, 59, 5:intercludi ab oppido,
Liv. 1, 27, 10:interclusi ab suis,
id. 3, 70, 5:a patria,
id. 5, 42, 5:ab acie,
id. 4, 41, 4:tribunos a plebe,
id. 25, 4, 4 et saep.; Auct. B. Alex. 27, 4; Flor. 4, 2, 26. —With acc. and abl. alone (rare):2.hostem Hibero intercludere, et frumento prohibere (cf. 2. infra),
Caes. B. C. 1, 67, 3.—From aid, supplies, relief, etc.; with abl.:C.re frumentaria intercludi,
Caes. B. G. 1, 23, 3:frumento commeatuque Caesarem,
id. ib. 1, 48, 2: commeatibus nostros. id. ib. 3, 23, 6; id. B. C. 1, 61, 2; 1, 72, 1:ille commeatu et reliquis copiis intercludendus,
Cic. Att. 7, 9, 2:hostem commeatibus,
Flor. 3, 19, 11:hostes commeatibus in urbe inclusos intercludunt,
Just. 4, 4, 5.— Absol.:ne tot fortissimos viros interclusos opprimeret hostis,
Liv. 4, 39, 3; cf.:interclusi equites,
id. ib. § 2.—To shut in, blockade:II.metuo, ne jam intercludemur, ut cum velitis exire, non liceat,
Cic. Fam. 14, 14, 1:libertatem suis praesidiis interclusam tenere,
id. Leg. 2, 28, 75:veriti, ne angustiis intercluderentur,
Caes. B. C. 3, 69:aliquem in insidiis,
Cic. Caecin. 29, 84:animam,
to stop the breath, to stifle, Liv. 23, 7:Amazoniā latus peltā,
to cover, Stat. S. 5, 1, 131. — -
3 interclūsiō
interclūsiō ōnis, f [intercludo], a stopping, entire suspension: animae (in speaking). -
4 interclūsus
interclūsus P. of intercludo. -
5 interclusio
I.Animae, a want of breath, Cic. de Or. 3, 46, 179.—II.A parenthesis, Quint. 9, 3, 23. -
6 interclusus
interclūsus, Part. of intercludo.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский