-
1 avārus
avārus adj. with comp. and sup. [1 AV-], eagerly desirous, grasping: mare, H.: venter, ravenous, H.: laudis, H.: pecuniae, Ta.: avarae Spes, too ambitious, H.: praeter laudem nullius, eager only for glory, H.: Agricola, zealous, V.—Avaricious, covetous, penurious: meretrix, T.: homo minime: quantum discordet parcus avaro, H.: in rapacitate avidior?: homo avarissime: litus, V.: Troia, O.— As subst, a miser, covetous men: Semper avarus eget, H.* * *Iavara -um, avarior -or -us, avarissimus -a -um ADJavaricious, greedy; stingy, miserly, mean; covetous, hungry forIImiser; stingy/mean/greedy person -
2 avidus
avidus adj. with comp. and sup. [1 AV-], longing eagerly, desirous, eager, greedy: libidines: porca: amplexus, O.: cursūs, V.: cibi, T.: laudis: potentiae, S.: novarum rerum, L.: ad pugnam, L.: futuri, H.: avidi, wine-bibbers, H.: avidior gloriae: avidissima caedis, O.: avidi committere pugnam, O.: in pecuniis: in direptiones manus, L.: Volcanus, fiery, H.: legiones, eager for battle, Ta. —Esp., greedy of gain, avaricious, covetous: pater, T.: animus: manūs heredis, H.: ad rem avidior, T.: gens avidissima, Cu. — Voracious, ravenous, gluttonous: avidos funus Exanimat, H.: canes, O.: convivae, H.: mare, insatiable, H.: ignis, O.* * *avida -um, avidior -or -us, avidissimus -a -um ADJgreedy, eager, ardent, desirous of; avaricious, insatiable; lustful, passionate -
3 appetēns (ad-p-)
appetēns (ad-p-) entis, adj. with comp. and sup. [P. of appeto], striving after, eager for, desirous of: gloriae: alieni, S.: nihil est appetentius similium sui: appetentissimi honestatis. — Esp., absol, grasping, avaricious: homo. -
4 cupidus
cupidus adj. with comp. and sup. [CVP-], longing, desiring, desirous, eager, zealous, wishing, loving, fond: eius videndi, T.: bellandi, Cs.: te audiendi: tui, devoted to: contentionis cupidiores quam veritatis: cupidissimus litterarum, N.: cupidissimis omnibus, eager for battle, Cs.: moriri, O.: tuas componere laudes, Tb.: in perspiciendā rerum naturā. — Excessively desirous, passionate, eager, greedy, lustful, covetous: animum cupidum inopiā incendere, T.: cupidos moderatis anteferre: emit homo: pecuniae: rerum novarum, Cs.: animi rixae, H.—Amorous, loving, longing: amantes, O.—Poet.: Eurydicem cupidis amplectitur ulnis, O. — Avaricious, covetous: homo. — Prejudiced, partisan, partial: quaestores vehementer (Verris): multi cupidi tui sunt, partisans: cupidior iudex.* * *cupida -um, cupidior -or -us, cupidissimus -a -um ADJeager/passionate; longing for/desirous of (with gen.); greedy; wanton/lecherous -
5 praedātor
praedātor ōris, m [praedor], a plunderer, pillager: quos in eodem genere praedatorum pono: exercitus, praedator ex sociis, S.: aprorum, a hunter, O.— An avaricious man, Tb.* * *plunderer, pillager; hunter -
6 adpetens
adpentis (gen.), adpentior -or -us, adpentissimus -a -um ADJeager/greedy for (w/GEN), desirous of; avaricious, greedy, covetous -
7 appetens
appetentis (gen.), appetentior -or -us, appetentissimus -a -um ADJeager/greedy for (w/GEN), desirous of; avaricious, greedy, covetous -
8 avarus
greedy, avaricious. -
9 adpeto
1.ap-pĕto ( adp-, Lachm., Baiter, Weissenb., Halm; app-, Ritschl, Kayser), īvi or ii, ītum, 3, v. a. and n. (class.; in poetry rare); act., to strive after a thing, to try to get, to grasp after (syn.: adfecto, nitor in aliquid).I.Lit.A.In gen.:B.solem manibus adpetere,
Cic. Div. 1, 23, 46; so id. ib. 2, 41:placentam,
Plin. 7, 53, 54, § 183; so, adpetere manum osculis, to seize upon the hand with kisses, i. e. in order to kiss it, Plin. 11, 45, 103, § 250;hence, appeti, of old men whose hands one seizes and kisses: haec enim ipsa sunt honorabilia, salutari, adpeti, decedi, adsurgi, etc.,
Cic. Sen. 18, 63; hence (like accedere), to go or come somewhere, to approach, arrive at:urbem,
Suet. Caes. 42.— Of things without life: mare terram adpetens, pressing or rushing on, Cic. N. D. 2, 39, 100:crescebat interim urbs, munitionibus alia atque alia adpetendo loca,
by continually advancing farther, Liv. 1, 8:Thule, quam hactenus nix et hiems adpetebat,
only snow and frost had approached, Tac. Agr. 10.—Esp., to attack, to fall or seize upon, assault, assail (syn.:C.peto, adgredior, adorior, invado): lapidibus appetere,
Cic. Dom. 5, 13:ferro atque insidiis,
id. Rosc. Am. 11, 30; id. Planc. 29 fin.:umerum gladio,
Caes. B. C. 2, 35; Liv. 7, 26:aquila aquaticas aves adpetit,
Plin. 10, 3, 3, § 9:morsu,
Tac. H. 4, 42; Dig. 38, 2, 14; 48, 5, 27 al.— Trop.:ignominiis omnibus appetitis,
Cic. Quint. 31:me amor appetit,
Plaut. Cist. 2, 1, 8:(uxor) falsā suspitione appetitur,
Vulg. Num. 5, 14.—Trop., [p. 142] to strive after earnestly, to desire eagerly, to long for (syn.: peto, cupio, expeto; opp. declino, aspernor; v. infra): aliut in dies magis adpetitur, * Lucr. 5, 1279:II.ut bona naturā adpetimus, sic a malis naturā declinamus,
Cic. Tusc. 4, 6, 13; cf. id. N. D. 3, 13, 33:idem non modo non recusem, sed appetam etiam atque deposcam,
id. Phil. 3, 14:inimicitias potentium appetere,
id. Mil. 36; so id. Rosc. Am. 18; id. Verr. 2, 5, 2; id. Agr. 2, 23:alterum esse adpetendum, alterum aspernandum,
id. Fin. 1, 9, 31 al.:amicitiam,
Caes. B. G. 1, 40:adulescentium familiaritates,
Sall. C. 14, 5:hereditates,
Suet. Aug. 60:divitias,
Vulg. Sap. 8, 5; ib. 1 Tim. 6, 10:nihil ornamentorum,
Suet. Vesp. 12 al.:alienum,
Phaedr. 1, 4, 1:nec abnuendum imperium nec adpetendum,
Sen. Thyest. 472 et saep.—Also of food, to have an appetite for (cf. appetitio, II. B.):appetitur vilis oliva,
Mart. 9, 27:pisciculos minutos, caseum,
Suet. Aug. 76.—Constr. with inf. as object:ut adpetat animus agere semper aliquid,
Cic. Fin. 5, 20, 55; Stat. Th. 1, 234; Pall. 10, 13, 2.—Neutr., to draw on or nigh, to approach, be at hand (only of time and things having relation to it;A.syn.: venio, advenio, adpropinquo, adsum): cum appetit meridies,
Plaut. Most. 3, 1, 116:dies adpetebat,
Caes. B. G. 6, 35:nox jam adpetebat,
Liv. 8, 38; so id. 5, 44; 10, 42:tempus anni,
id. 34, 13; so id. 22, 1; 29, 10 al.:lux,
Tac. A. 4, 51 al.:partitudo cui appetit,
Plaut. Aul. 1, 1, 36:consularia comitia adpetebant,
Liv. 41, 28:adpetit finis,
Sen. Cons. ad Marc. 23 fin. — Hence, appĕtens ( adp-), entis, P. a. (acc. to II.); pr. striving passionately after something; hence,In gen., desirous of, eager for; constr. with gen.:B.appetens gloriae atque avidus laudis,
Cic. Imp. Pomp. 3:nihil est adpetentius similium sui,
id. Lael. 14, 50:studiosissimi adpetentissimique honestatis,
id. Tusc. 2, 24, 58; so Sall. C. 5, 4; id. J. 7, 1; Plin. 31, 6, 36, § 69:turbidi et negotiorum adpetentes,
Tac. A. 14, 57; id. H. 1, 49; 3, 39; 4, 6; 4, 83; Gell. 16, 3.—Esp., eager for money (cf. abundans), avaricious:2.homo non cupidus neque appetens,
Cic. Agr. 2, 8:grati animi, non appetentis, non avidi signa,
id. de Or. 2, 43, 182.— Adv.: appĕtenter ( adp-), eagerly, in a grasping spirit or manner:ne cupide quid agerent, ne adpetenter,
Cic. Off. 1, 10, 33; App. M. 7, p. 192, 40 Elm.— Comp. and sup. not used.appĕto ( adp-), ōnis, m. [1. appeto], he that strives eagerly for a thing, Laber. ap. Non. p. 74, 8 (Com. Rel. p. 251 Rib.). -
10 appeto
1.ap-pĕto ( adp-, Lachm., Baiter, Weissenb., Halm; app-, Ritschl, Kayser), īvi or ii, ītum, 3, v. a. and n. (class.; in poetry rare); act., to strive after a thing, to try to get, to grasp after (syn.: adfecto, nitor in aliquid).I.Lit.A.In gen.:B.solem manibus adpetere,
Cic. Div. 1, 23, 46; so id. ib. 2, 41:placentam,
Plin. 7, 53, 54, § 183; so, adpetere manum osculis, to seize upon the hand with kisses, i. e. in order to kiss it, Plin. 11, 45, 103, § 250;hence, appeti, of old men whose hands one seizes and kisses: haec enim ipsa sunt honorabilia, salutari, adpeti, decedi, adsurgi, etc.,
Cic. Sen. 18, 63; hence (like accedere), to go or come somewhere, to approach, arrive at:urbem,
Suet. Caes. 42.— Of things without life: mare terram adpetens, pressing or rushing on, Cic. N. D. 2, 39, 100:crescebat interim urbs, munitionibus alia atque alia adpetendo loca,
by continually advancing farther, Liv. 1, 8:Thule, quam hactenus nix et hiems adpetebat,
only snow and frost had approached, Tac. Agr. 10.—Esp., to attack, to fall or seize upon, assault, assail (syn.:C.peto, adgredior, adorior, invado): lapidibus appetere,
Cic. Dom. 5, 13:ferro atque insidiis,
id. Rosc. Am. 11, 30; id. Planc. 29 fin.:umerum gladio,
Caes. B. C. 2, 35; Liv. 7, 26:aquila aquaticas aves adpetit,
Plin. 10, 3, 3, § 9:morsu,
Tac. H. 4, 42; Dig. 38, 2, 14; 48, 5, 27 al.— Trop.:ignominiis omnibus appetitis,
Cic. Quint. 31:me amor appetit,
Plaut. Cist. 2, 1, 8:(uxor) falsā suspitione appetitur,
Vulg. Num. 5, 14.—Trop., [p. 142] to strive after earnestly, to desire eagerly, to long for (syn.: peto, cupio, expeto; opp. declino, aspernor; v. infra): aliut in dies magis adpetitur, * Lucr. 5, 1279:II.ut bona naturā adpetimus, sic a malis naturā declinamus,
Cic. Tusc. 4, 6, 13; cf. id. N. D. 3, 13, 33:idem non modo non recusem, sed appetam etiam atque deposcam,
id. Phil. 3, 14:inimicitias potentium appetere,
id. Mil. 36; so id. Rosc. Am. 18; id. Verr. 2, 5, 2; id. Agr. 2, 23:alterum esse adpetendum, alterum aspernandum,
id. Fin. 1, 9, 31 al.:amicitiam,
Caes. B. G. 1, 40:adulescentium familiaritates,
Sall. C. 14, 5:hereditates,
Suet. Aug. 60:divitias,
Vulg. Sap. 8, 5; ib. 1 Tim. 6, 10:nihil ornamentorum,
Suet. Vesp. 12 al.:alienum,
Phaedr. 1, 4, 1:nec abnuendum imperium nec adpetendum,
Sen. Thyest. 472 et saep.—Also of food, to have an appetite for (cf. appetitio, II. B.):appetitur vilis oliva,
Mart. 9, 27:pisciculos minutos, caseum,
Suet. Aug. 76.—Constr. with inf. as object:ut adpetat animus agere semper aliquid,
Cic. Fin. 5, 20, 55; Stat. Th. 1, 234; Pall. 10, 13, 2.—Neutr., to draw on or nigh, to approach, be at hand (only of time and things having relation to it;A.syn.: venio, advenio, adpropinquo, adsum): cum appetit meridies,
Plaut. Most. 3, 1, 116:dies adpetebat,
Caes. B. G. 6, 35:nox jam adpetebat,
Liv. 8, 38; so id. 5, 44; 10, 42:tempus anni,
id. 34, 13; so id. 22, 1; 29, 10 al.:lux,
Tac. A. 4, 51 al.:partitudo cui appetit,
Plaut. Aul. 1, 1, 36:consularia comitia adpetebant,
Liv. 41, 28:adpetit finis,
Sen. Cons. ad Marc. 23 fin. — Hence, appĕtens ( adp-), entis, P. a. (acc. to II.); pr. striving passionately after something; hence,In gen., desirous of, eager for; constr. with gen.:B.appetens gloriae atque avidus laudis,
Cic. Imp. Pomp. 3:nihil est adpetentius similium sui,
id. Lael. 14, 50:studiosissimi adpetentissimique honestatis,
id. Tusc. 2, 24, 58; so Sall. C. 5, 4; id. J. 7, 1; Plin. 31, 6, 36, § 69:turbidi et negotiorum adpetentes,
Tac. A. 14, 57; id. H. 1, 49; 3, 39; 4, 6; 4, 83; Gell. 16, 3.—Esp., eager for money (cf. abundans), avaricious:2.homo non cupidus neque appetens,
Cic. Agr. 2, 8:grati animi, non appetentis, non avidi signa,
id. de Or. 2, 43, 182.— Adv.: appĕtenter ( adp-), eagerly, in a grasping spirit or manner:ne cupide quid agerent, ne adpetenter,
Cic. Off. 1, 10, 33; App. M. 7, p. 192, 40 Elm.— Comp. and sup. not used.appĕto ( adp-), ōnis, m. [1. appeto], he that strives eagerly for a thing, Laber. ap. Non. p. 74, 8 (Com. Rel. p. 251 Rib.). -
11 aridum
ārĭdus (contr. ardus, like arfacio from arefacio, Plaut. Aul. 2, 4, 18; Lucil. ap. Non. p. 74, 20; Inscr. Grut. 207), a, um, adj. [areo], dry, withered, arid, parched.I.Lit.:II.ligna,
Lucr. 2, 881:lignum,
Hor. C. 3, 17, 13; so Vulg. Eccli. 6, 3; ib. Isa. 56, 3:cibus,
Lucr. 1, 809; so id. 1, 864:ficis victitamus aridis,
Plaut. Rud. 3, 4, 59:folia,
Cic. Pis. 40, 97, and Plin. 12, 12, 26, § 46:ficus,
Vulg. Marc. 11, 20:Libye,
Ov. M. 2, 238:quale portentum Jubae tellus leonum Arida nutrix,
Hor. C. 1, 22, 16:terra arida et sicca,
Plin. 2, 65, 66, § 166; so,terra arida,
Vulg. Sap. 19, 7:arida terra,
ib. Heb. 11, 29; so absol.:arida (eccl. Lat.),
ib. Gen. 1, 9; ib. Psa. 65, 6; ib. Matt. 23, 15: montes aridi sterilesque. Plin. 33, 4, 21, § 67.—Also, subst.: ārĭdum, [p. 161] i, n., a dry place, dry land:ex arido tela conicere,
Caes. B. G. 4, 25:naves in aridum subducere,
id. ib. 4, 29.— Meton., of thirst:sitis,
Lucr. 3, 917, and 6, 1175; so,os,
Verg. G. 3, 458:ora,
id. A. 5, 200: guttur, Ov. [ad Liv. 422].—Of a fever:febris,
i. e. causing thirst, Verg. G. 3, 458 (cf. Lucr. 4, 875); so,morbus,
Veg. Vet. Art. 1, 4.—Of color:arbor folio convoluto, arido colore,
like that of dried leaves, Plin. 12, 26, 59, § 129.—And of a cracking, snapping sound, as when dry wood is broken:sonus,
Lucr. 6, 119:aridus altis Montibus (incipit) audiri fragor,
a dry crackling noise begins to be heard in the high mountain forest, Verg. G. 1, 357.—Trop.A.Of things which are dried, shrunk up, shrivelled, meagre, lean:B.crura,
Ov. A. A. 3, 272:nates,
Hor. Epod. 8, 5:uvis aridior puella passis,
Auct. Priap. 32, 1; so from disease, withered:manus,
Vulg. Matt. 12, 10; ib. Marc. 3, 1; and absol. of persons:aridi,
ib. Joan. 5, 3.— Hence, of food or manner of living, meagre, scanty:in victu arido in hac horridā incultāque vitā,
poor, scanty diet, Cic. Rosc. Am. 27, 75:vita horrida atque arida,
id. Quinct. 30.— Transf. to men, indigent, poor:cliens,
Mart. 10, 87, 5.—Of style, dry, jejune, unadorned, spiritless:C.genus sermonis exile, aridum, concisum ac minutum,
Cic. de Or. 2, 38, 159; so Auct. ad Her. 4, 11:narratio,
Quint. 2, 4, 3:aridissimi libri,
Tac. Or. 19.— Meton., of the orator himself:orator,
Quint. 12, 10, 13:rhetores,
Sen. Contr. 34:magister,
Quint. 2, 4, 8.—Of scholars: sicci omnino atque aridi pueri,
sapless and dry, Suet. Gram. 4; cf. Quint. 2, 8, 9.—In comic lang., avaricious, of a man from whom, as it were, nothing can be expressed (cf. Argentiexterebronides):* D.pumex non aeque est aridus atque hic est senex,
Plaut. Aul. 2, 4, 18:pater avidus, miser atque aridus,
Ter. Heaut. 3, 2, 15.—In Plaut. as a mere natural epithet of metal: arido argentost opus, dry coin, Rud. 3, 4, 21.— Adv. not used. -
12 aridus
ārĭdus (contr. ardus, like arfacio from arefacio, Plaut. Aul. 2, 4, 18; Lucil. ap. Non. p. 74, 20; Inscr. Grut. 207), a, um, adj. [areo], dry, withered, arid, parched.I.Lit.:II.ligna,
Lucr. 2, 881:lignum,
Hor. C. 3, 17, 13; so Vulg. Eccli. 6, 3; ib. Isa. 56, 3:cibus,
Lucr. 1, 809; so id. 1, 864:ficis victitamus aridis,
Plaut. Rud. 3, 4, 59:folia,
Cic. Pis. 40, 97, and Plin. 12, 12, 26, § 46:ficus,
Vulg. Marc. 11, 20:Libye,
Ov. M. 2, 238:quale portentum Jubae tellus leonum Arida nutrix,
Hor. C. 1, 22, 16:terra arida et sicca,
Plin. 2, 65, 66, § 166; so,terra arida,
Vulg. Sap. 19, 7:arida terra,
ib. Heb. 11, 29; so absol.:arida (eccl. Lat.),
ib. Gen. 1, 9; ib. Psa. 65, 6; ib. Matt. 23, 15: montes aridi sterilesque. Plin. 33, 4, 21, § 67.—Also, subst.: ārĭdum, [p. 161] i, n., a dry place, dry land:ex arido tela conicere,
Caes. B. G. 4, 25:naves in aridum subducere,
id. ib. 4, 29.— Meton., of thirst:sitis,
Lucr. 3, 917, and 6, 1175; so,os,
Verg. G. 3, 458:ora,
id. A. 5, 200: guttur, Ov. [ad Liv. 422].—Of a fever:febris,
i. e. causing thirst, Verg. G. 3, 458 (cf. Lucr. 4, 875); so,morbus,
Veg. Vet. Art. 1, 4.—Of color:arbor folio convoluto, arido colore,
like that of dried leaves, Plin. 12, 26, 59, § 129.—And of a cracking, snapping sound, as when dry wood is broken:sonus,
Lucr. 6, 119:aridus altis Montibus (incipit) audiri fragor,
a dry crackling noise begins to be heard in the high mountain forest, Verg. G. 1, 357.—Trop.A.Of things which are dried, shrunk up, shrivelled, meagre, lean:B.crura,
Ov. A. A. 3, 272:nates,
Hor. Epod. 8, 5:uvis aridior puella passis,
Auct. Priap. 32, 1; so from disease, withered:manus,
Vulg. Matt. 12, 10; ib. Marc. 3, 1; and absol. of persons:aridi,
ib. Joan. 5, 3.— Hence, of food or manner of living, meagre, scanty:in victu arido in hac horridā incultāque vitā,
poor, scanty diet, Cic. Rosc. Am. 27, 75:vita horrida atque arida,
id. Quinct. 30.— Transf. to men, indigent, poor:cliens,
Mart. 10, 87, 5.—Of style, dry, jejune, unadorned, spiritless:C.genus sermonis exile, aridum, concisum ac minutum,
Cic. de Or. 2, 38, 159; so Auct. ad Her. 4, 11:narratio,
Quint. 2, 4, 3:aridissimi libri,
Tac. Or. 19.— Meton., of the orator himself:orator,
Quint. 12, 10, 13:rhetores,
Sen. Contr. 34:magister,
Quint. 2, 4, 8.—Of scholars: sicci omnino atque aridi pueri,
sapless and dry, Suet. Gram. 4; cf. Quint. 2, 8, 9.—In comic lang., avaricious, of a man from whom, as it were, nothing can be expressed (cf. Argentiexterebronides):* D.pumex non aeque est aridus atque hic est senex,
Plaut. Aul. 2, 4, 18:pater avidus, miser atque aridus,
Ter. Heaut. 3, 2, 15.—In Plaut. as a mere natural epithet of metal: arido argentost opus, dry coin, Rud. 3, 4, 21.— Adv. not used. -
13 Aulularia
Aulŭlārĭa, ae, f. [aulula, dim.; v. aula = olla], a comedy of Plautus, so called from the money-pot of its avaricious hero. -
14 avarus
ăvārus, a, um, adj. ( gen. plur. fem. avarūm, Plaut. Truc. 2, 8, 9 dub.; Speng., aurum) [1. aveo, Gell. 10, 5, 13], eagerly desirous of something, esp. of possessions, avaricious, covetous, greedy (opp. largus, Quadrig. ap. Non. p. 510, 20: avarum et avidum ita discernuntur: avarum semper in reprehensione est;I.avidum autem malis aliquando, aliquando bonis adjungitur,
Non. p. 442, 12 sq.; v. II.; syn.: avidus, cupidus, tenax, sordidus).Lit.:II.meretrix,
Ter. Eun. 5, 4, 5, and Cat. 110, 7; cf.:Carmine formosae, pretio capiuntur avarae,
Tib. 3, 1, 7:leno,
Ter. Heaut. prol. 39:avarus et furax homo,
Cic. de Or. 2, 66, 268:semper avarus eget,
Hor. Ep. 1, 2, 56:quantum discordet parcus avaro,
id. ib. 2, 2, 194.—With gen.:publicae pecuniae,
Tac. H. 1, 49:caedis,
Claud. B. Get. 606 et saep.— Poet. transf. to inanimate things:fuge litus avarum,
Verg. A. 3, 44 ( = avarorum, Serv.):Troja, i. e. with reference to the perjured avarice of Laomedon,
Ov. M. 11, 208 (cf.:perjura Troja,
Verg. A. 5, 811; Ov. M. 11, 215):fraus,
Hor. C. 4, 9, 37:spes,
id. ib. 4, 11, 25:venter,
id. Ep. 1, 15, 32:mare,
id. C. 3, 29, 61: Acheron. Verg. G. 2, 492:ignis,
Prop. 3, 26, 10 al. —Transf., in the poets sometimes without the access. idea of reproach: Graiis praeter laudem nullius avaris, eager only for glory, Hor.A.P.324:a.agricola,
Verg. G. 1, 48.— Comp.:avariores magistratus,
Cic. Verr. 2, 3, 82:ruberes, Viveret in terris te si quis avarior uno,
Hor. Ep. 2, 2, 157. — Sup.:homo avarissime et spurcissime,
Cic. Verr. 2, 1, 37.— Adv., covetously, greedily, avariciously, etc.Ante-class. form ăvārĭter, Cato and Quadrig. ap. Non. p. 510, 17:b.ingurgitare,
Plaut. Curc. 1, 2, 35. —Of gluttony:si quis avidus poscit escam avariter,
Plaut. Rud. 4, 7, 12; cf. avaritia, II.—Class. form ăvārē:avare pretium statui arti meae,
Ter. Heaut. prol. 48:aliquid facere,
Cic. Off. 3, 8, 37; Nep. Lys. 4, 1:superbe avareque imperitare victis,
Liv. 21, 1, 3; cf. Curt. 4, 7.— Comp., more eagerly, more greedily:avarius exigere opus,
Col. 1, 7, 1.— Sup.:avarissime horas suas servare,
Sen. Ot. Sap. 32. -
15 avidus
ăvĭdus, a, um, adj. [1. aveo], longing eagerly for something (either lawful or unlawful), desirous, eager, earnest, greedy (diff. from avarus, q. v.).I.In gen., constr. with gen., in with acc., dat., or absol.(α).With gen.:(β).cibi,
Ter. Eun. 5, 4, 16:Romani semper appetentes gloriae praeter ceteras gentes atque avidi laudis,
Cic. Imp. Pomp. 3, 7:festinatio victoriae avida,
id. Phil. 3, 1; so,potentiae, honoris, divitiarum,
Sall. J. 15, 4:avidissimus privatae gratiae, id. H. Fr. (Orat. Cottae ad Popul. p. 245 Gerl.): turba avida novarum rerum,
Liv. 1, 8, 6:avidus poenae (sc. sumendae),
id. 8, 30, 13:libidinum,
Hor. C. 1, 18, 11:futuri,
id. A. P. 172 et saep.:belli gerundi,
Sall. J. 35, 3: malefaciundi, id. H. Fr. ap. Serv. ad Verg. A. 9, 343 (p. 251, n. 116 Gerl.):avidior properandi,
id. H. Fr. 4, 30 Gerl.:videndi,
Ov. M. 10, 56 et saep.— Poet. with inf. (inst. of gen. of gerund.):avidi committere pugnam,
Ov. M. 5, 75:cognoscere amantem,
id. ib. 10, 472:Chaos innumeros avidum confundere mundos,
Luc. 6, 696 al. —A. more remote gen. relation is found in Lucr.:Humanum genus est avidum nimis auricularum,
in respect of, Lucr. 4, 594.—With in with acc.:* (γ).avida in novas res ingenia,
Liv. 22, 21, 2:avidae in direptiones manus,
id. 5, 20, 6.—With dat.:(δ).servorum manus subitis avidae,
Tac. H. 1, 7.—Absol. and transf. to inanimate things:II.ita sunt avidae (aures meae), etc.,
Cic. Or. 29, 104:avidi cursus frena retentat equi,
Ov. P. 3, 9, 26:avidae libidines,
Cic. Sen. 12, 39:amor,
Cat. 68, 83:cor,
Ov. Tr. 3, 11, 58:pectus,
id. H. 9, 161:amplexus,
id. M. 7, 143.—EspA.Eager for gain, avaricious, covetous, greedy of money, = avarus:B.me dices avidum esse hominem,
Plaut. Ps. 5, 2, 34; id. Aul. prol. 9; 3, 5, 12; id. Bacch. 2, 3, 43:Sed habet patrem quendam avidum, miserum atque aridum,
Ter. Heaut, 3, 2, 15:divitiasque Conduplicant avidi,
Lucr. 3, 71:aliquantum ad rem avidior,
Ter. Eun. 1, 2, 51:grati animi, non appetentis, non avidi signa proferri perutile est,
Cic. de Or. 2, 43, 182; id. Rosc. Com. 7 fin.:avidae manus heredis,
Hor. C. 4, 7, 19 al. —Eager for food, hungry, greedy, voracious, gluttonous:C.Avidos vicinum funus et aegros Exanimat,
Hor. S. 1, 4, 126:convivae,
id. ib. 1, 5, 75: Noli avidus esse in omni epulatione, * Vulg. Eccli. 37, 32.— Poet.:Efficit ut largis avidum mare fluminis undis,
insatiable, Lucr. 1, 1031:Exitio est avidum mare nautis,
Hor. C. 1, 28, 18:morbus,
Lucr. 6, 1236:manus Mortis,
Tib. 1, 3, 4:ignis,
Ov. M. 9, 234; 12, 280:flammae,
id. ib. 9, 172:morsus,
id. ib. 4, 724 et saep.—In Lucr. of space as swallowing up objects, wide, large, vast:a.Inde avidei partem montes silvaeque ferarum Possedere,
Lucr. 5, 202: avido complexu quem tenet aether id. 2, 1066; so id. 5, 470.— Adv., eagerly, greedily, etc.Anteclass. form ăvĭdĭter: invadere pocula, Val. Antias ap. Arn. 5, p. 155; so App.: merum ventri ingurgitare, Met. 4, p. 145, 27.—b.Class. form ăvĭdē: ab ludis animus atque aures avent avide exspectantes mentium, Enn. ap. Varr. L. L. 6, § 83 Müll. (Trag. v. 71 Vahl.); Lucr. 4, 1108:adripere Graecas litteras,
Cic. Sen. 8, 26:adpetere aliquid,
id. ib. 20, 72:exspectare aliquid,
id. Att. 12, 40; 16, 10:jam bibit avide,
Suet. Tib. 59:pransus,
Hor. S. 1, 6, 127 al. — Comp.:avidius se in voluptates mergere,
Liv. 23, 18, 11:procurrere,
id. 34, 15, 4:avidius vino ciboque corpora onerant,
id. 41, 2, 13:vesci,
Suet. Calig. 18.— Sup.:avidissime exspectare aliquid,
Cic. Phil. 14, 1:credere aliquid,
Plin. 5, 1, 1, § 4:adprehendere palmam,
id. 14, 22, 28, § 147. -
16 Celaeno
Cĕlaeno, ūs, f., = Kelainô.I.A daughter of Atlas and Pleione, and one of the Pleiades, Ov. H. 19, 135.—II.One of the Harpies:dira,
Verg. A. 3, 211; 3, 365.— Hence, appel. for an avaricious woman, Juv. 8, 130. -
17 computatio
compŭtātĭo, ōnis, f. [id.], a computing, reckoning; a computation (post-Aug.).I.In gen., Sen. Ep. 84, 7; id. Ben. 7, 10, 4; Plin. 2, 108, 112, § 247; 6, 33, 38, § 206; Plin. Pan. 38, 3; * Quint. 1, 10, 35 al.—II.Specif., the reckoning of avaricious men, close reckoning, niggardliness, parsimony, Sen. Ben. 4, 11, 2; Plin. 17, 22, 35, § 192. -
18 cupidus
cŭpĭdus, a, um, adj. [cupio], longing, desiring, desirous, eager, in a good and bad sense, wishing, loving, fond, etc. (very freq. and class.); constr. with gen., abl., inf., in, or absol.I.In a good sense.1.Of persons.(α).With gen.:(β).ejus videndi cupidus,
Ter. Hec. 3, 3, 12; so,huc redeundi, abeundi a milite, Vosque hic videndi,
id. ib. 1, 2, 16:redeundi domum,
id. ib. 3, 1, 3:bellandi,
Caes. B. G. 1, 2:te audiendi,
Cic. de Or. 2, 4, 16:valde spectandi,
id. ib. 1, 35, 162: satis faciendi rei publicae, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 1 et saep.:vitae,
Lucr. 6, 1238; Cic. Fam. 14, 4, 1:mortis,
Hor. S. 2, [p. 499] 2, 98:liberorum,
Quint. 4, 2, 42:sententiarum,
id. 5, 13, 31:pacis,
Hor. S. 2, 1, 44 et saep.— Comp.:contentionis quam veritatis,
Cic. de Or. 1, 11, 47.— Sup.:litterarum,
Nep. Cato, 3, 1:nostri,
Cic. de Or. 1, 22, 104. —With inf.:* (γ).attingere,
Prop. 1, 19, 9:moriri,
Ov. M. 14, 215.—With in and abl.:(δ).cupidus in perspiciendā cognoscendāque rerum naturā,
Cic. Off. 1, 43, 154.—Absol.:2.si quicquam cupido optantique obtigit,
Cat. 107, 1:cupidum vires Deficiunt,
Hor. S. 2, 1, 12.—Of things:II.equorum Vis cupida,
Lucr. 2, 265.—In a bad sense, passionately desiring or longing for, eager, greedy, lustful, passionate.A.In gen.1.Of persons.(α).With gen.:(β).auri,
Plaut. Poen. 1, 1, 51; cf.pecuniae,
Cic. Verr. 1, 3, 8:damni,
Plaut. Ps. 4, 7, 34:vini,
id. ib. 1, 2, 50 (not vino, v. Ritschl ad h. l.):rerum novarum, imperii,
Caes. B. G. 5, 6; cf.:rerum novarum,
id. ib. 1, 18:cujuscumque motūs novi,
Tac. H. 1, 80; and:nullius rei nisi imperii,
Nep. Reg. 2, 2:laedendi,
Quint. 5, 7, 16:maledicendi,
id. 6, 2, 16 et saep.—Absol.:2.cupidos moderatis anteferre,
Cic. Font. 14, 32 (10, 22):non esse mirandum, qui in illā re turpis aut cupidus aut petulans fuerit, hāc quoque in re eum deliquisse,
id. Inv. 2, 10, 33:emit homo cupidus (for which, just before, cupiditate incensus),
eager to purchase, id. Off. 3, 14, 59:stultus cupidusque,
Hor. Ep. 1, 2, 24:cupidusque et amata relinquere pernix,
id. A. P. 165 al. —Of things:B.cor,
Lucr. 4, 1138; Prop. 1, 8, 29; Hor. C. 3, 14, 26 al.—In partic.1.Longing from love, pining, languishing for, loving.a.Of persons:b.neu me cupidum eo (sc. ad uxorem ducendam) impulisset,
Ter. Phorm. 1, 3, 6:maritus,
Cat. 64, 375; Tib. 1, 8, 74; Ov. M. 4, 679:cupidi nomen amantis habe,
id. H. 3, 26.—Of things:2.simul ac cupidae mentis satiata libido est,
Cat. 64, 147; Ov. M. 11, 63; id. Am. 3, 7, 9 al.—Desirous of money, avaricious, covetous, Quint. 11, 1, 88:3.multitudo cupidorum hominum,
Cic. Imp. Pomp. 22, 64:homo castus ac non cupidus,
id. Sest. 43, 93; Vitr. 1, 1, 7; so in sup., Suet. Vesp. 16.—Devoted to a party, favoring any one, partial:quaestores vehementer (Verris),
Cic. Verr. 2, 2, 4, § 12:cupidi et irati et conjurati testes,
id. Font. 10, 21 (6, 11):judices (with infesti, invidentes),
Tac. Or. 31; cf. comp.:judex,
Cic. Caecin. 3, 8;and auctor,
id. Clu. 24, 66.—Hence, cŭ-pĭdē, adv., eagerly, in a good and bad sense, zealously, passionately, vehemently, ardently, warmly, partially, etc. (freq. and class.), Plaut. Stich. 2, 1, 11; Ter. Ad. 2, 2, 1; Cic. Att. 6, 3, 3; id. Rosc. Am. 18, 50; id. Phil. 2, 21, 52; Nep. Arist. 1, 4; Quint. 1, 3, 13; Cat. 63, 2; Hor. Ep. 2, 1, 100 et saep.— Comp., Caes. B. G. 1, 15; 5, 15; Liv. 3, 32, 3 al.— Sup., Caes. B. G. 1, 40; id. B. C. 2, 20; Sall. C. 40, 4 al. -
19 inavarus
ĭnăvārus, a, um [2. in-avarus], not greedy, not avaricious, Cassiod. Var. 1, 3. -
20 Pertinax
I.Lit. (only poet. and in post-Aug. prose):B.digitus male pertinax,
Hor. C. 1, 9, 24:ales unguibus pertinax,
App. Flor. p. 366: tenaxne pater ejus est? Ph. Pater immo edepol pertinax, exceedingly avaricious, Plaut. Capt. 2, 2, 39.—Transf., that lasts long, very durable:II.spiritus,
Plin. 10, 29, 43, § 81:siligo in Allobrogum agro pertinax,
id. 18, 8, 20, § 85.—Trop., firm, constant, steadfast, persevering, unyielding; in a bad sense, obstinate, pertinacious, stubborn (cf. pervicax); constr. absol., with in and abl.; also (rare and not ante-Aug.) with in and acc., adversus and acc., ad and acc.; also (post-Aug.) with gen., Att. ap. Non. 433, 6 sq.:(β).concertationes in disputando pertinaces,
Cic. Fin. 1, 8, 27 sq.:pertinacissimus fueris, si, etc.,
id. ib. 2, 33, 107:valde pertinax,
id. ib. 2, 3, 9:pertinax fama,
Plin. 24, 17, 101, § 159:studium, Quint. Inst. prooem.: certamen,
Liv. 2, 40:stare pertinaci statu,
Gell. 2, 1, 2:octoginta milia fortissimae pertinacissimaeque in retinendis armis juventutis,
Vell. 2, 27, 1:pertinax virtus,
Liv. 25, 14:pertinax adversus temerarios impetus,
id. 28, 22, 14:pertinacior in repugnando,
id. 29, 33:pertinax ad obtinendam injuriam,
id. 29, 1, 17:in quod coepit pertinax et intenta,
Sen. Ira, 1, 1, 2.—Poet., with inf.:(γ). A.fortuna... Ludum insolentem ludere pertinax,
Hor. C. 3, 29, 51.—Very fast or firmly, very tenaciously, persistently:B.haec ipsa magis pertinaciter haerent, quo deteriora sunt,
Quint. 1, 1, 5; Suet. Tib. 74:pertinacius resistere,
Plin. 16, 43, 83, § 227:pertinacissime retinere,
id. 33, 6, 32, § 100. —Constantly, firmly, steadily, perseveringly; obstinately, stubbornly, pertinaciously:III.pertinaciter liberalibus studiis deditus,
Suet. Claud. 40 fin.:pertinaciter in aliquā re manere,
Varr. R. R. 1, 20: pertinaciter offensus, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 1:contendere,
Suet. Caes. 1:studere,
Sen. Ep. 5, 1.— Comp.:pertinacius insequi,
Hirt. B. G. 8, 13.— Sup.:pertinacissime pabulo abstinere,
Suet. Caes. 81 med.; id. Ner. 56.—Pertĭnax, ācis, m., surname of the emperor P. Helvius, who succeeded Commodus on the throne, Capitol. Pert. 1; Aur. Vict. Epit. 18.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Avaricious — Av a*ri cious ([a^]v [.a]*r[i^]sh [u^]s), a. [Cf. F. avaricieux.] Actuated by avarice; greedy of gain; immoderately desirous of accumulating property. [1913 Webster] Syn: Greedy; stingy; rapacious; griping; sordid; close. Usage: {Avaricious},… … The Collaborative International Dictionary of English
avaricious — index illiberal, insatiable, mercenary, parsimonious, rapacious, venal Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
avaricious — late 15c., from O.Fr. avaricios greedy, covetous (Mod.Fr. avaricieux), from avarice (see AVARICE (Cf. avarice)). An O.E. word for it was feoh georn. Related: Avariciously; avariciousness … Etymology dictionary
avaricious — *covetous, acquisitive, grasping, greedy Analogous words: miserly, close, closefisted, parsimonious, *stingy Antonyms: generous Contrasted words: *liberal, bountiful, bounteous, openhanded, munificent: lavish, prodigal (see PROFUSE) … New Dictionary of Synonyms
avaricious — [adj] greedy covetous, gluttonous, hoarding, money grubbing*, pleonectic, predatory, rapacious, selfish, tight*; concepts 404,542 … New thesaurus
avaricious — [av΄ə rish′əs] adj. full of avarice; greedy for riches SYN. GREEDY avariciously adv. avariciousness n … English World dictionary
avaricious — avariciously, adv. avariciousness, n. /av euh rish euhs/, adj. characterized by avarice; greedy; covetous. [1425 75; late ME; see AVARICE, IOUS] Syn. AVARICIOUS, COVETOUS, GREEDY, RAPACIOUS share the sense of desiring to possess more of something … Universalium
avaricious — av•a•ri•cious [[t]ˌæv əˈrɪʃ əs[/t]] adj. characterized by avarice; greedy; covetous • Etymology: 1425–75 av a•ri′cious•ly, adv. av a•ri′cious•ness, n. syn: avaricious, covetous, greedy suggest a desire to possess more of something than one needs… … From formal English to slang
avaricious — [[t]æ̱vərɪ̱ʃəs[/t]] ADJ GRADED: usu ADJ n (disapproval) An avaricious person is very greedy for money or possessions. He sacrificed his own career so that his avaricious brother could succeed … English dictionary
avaricious — adjective /ˌævəˈrɪʃəs/ Actuated by avarice; greedy of gain; immoderately desirous of accumulating property. In a word, he was called a hard, avaricious, rapacious man, whose chief business was to enrich himself... See Also: avarice … Wiktionary
avaricious — I (Roget s IV) modif. Syn. greedy, grasping, covetous, mercenary; see greedy 1 . See Synonym Study at greedy . II (Roget s 3 Superthesaurus) (VOCABULARY WORD) a. [AV ur ISH us] greedy. He was after her money; he was avaricious. SYN.: greedy,… … English dictionary for students