-
1 σῦριγξ
σῦριγξ, ιγγος, ἡ, jede Röhre, jeder röhrenartig ausgehöhlte Körper; dah. a) die Pfeife, Flöte, bes. die Hirten-, Pansflöte, die aus mehrern, mit einander verbundenen, stufenweis abnehmenden Röhren von ungleicher Länge u. Dicke bestand; αὐλῶν συρίγγων τ' ἐνοπήν, Il. 10, 13; νομῆες τερπόμενοι σύριγξι, 18, 526; Hes. Sc. 278; οὐ μολπὰν σύριγγος ἔχων, Soph. Phil. 213; oft bei Eur., συρίγγων ὑπὸ καλαμόεσσαν ἰαχάν I. A. 1038; καὶ αὖ κατ' ἀγροὺς τοῖς νομεῦσι σῦριγξ ἂν εἴη, Plat. Rep. III, 399 d; Conv. 215 b; Folgde; Plat. Legg. III, 700 c ζημιοῦν αὖ τὸν μὴ πειϑόμενον οὐ σῦριγξ ἦν, vielleicht das Auszischen (vgl. auch συρίζω). – Auch das Mundstück der eigentlichen Flöte, Plut. de mus. 21; das Pfeifen Strab. 9, 3, 10. – b) der Speerbehälter, ἐκ δ' ἄρα σύριγγος πατρώϊον ἐσπάσατ' ἔγχος, Il. 19, 387. – c) die Büchse am Rade; σύριγγες ἔκλαγξαν ἑλίτροχοι, Aesch. Spt. 187; ἀξονήλατοι, Suppl. 178; Soph. El. 711; τροχῶν, Eur. Hipp. 1234; ἁρμάτειοι, I. A. 230. – d) die Blutadern; ἔτι γὰρ ϑερμαὶ σύριγγες ἄνω φυσῶσι μέλαν μένος, Soph. Ai. 1391; Medic., vgl. Lob. – e) ein hohles Geschwür, Fistel, Medic.; S. Emp. adv. gramm. 314. – f) Erdkluft, Höhle, Mine, sowohl von Natur, als durch Kunst angelegt; Pol. 22, 11, 8; κατάστερος, 9, 41, 9. Bes. hießen σύριγγες die unterirdischen Begräbnißhöhlen der ägyptischen Könige bei Theben, Ael. H. A. 16, 15; Jac. Philostr. imagg. p. 679. – g) eine bedeckte Gallerie zwischen zwei Gebäuden, Ath. V, 205 d; vgl. Strab. 9, 2, 8; Pol. 15, 30, 6.
-
2 σύριγξ
-
3 σῦριγξ
-
4 σῦριγξ
A shepherd's pipe, Panspipe,αὐλῶν συρίγγων τ' ἐνοπή Il.10.13
;νομῆες τερπόμενοι σύριγξι 18.526
;συρίγγων ἐνοπή h.Merc. 512
;ὑπὸ λιγυρῶν συρίγγων ἵεσαν αὐδήν Hes.Sc. 278
;οὐ μολπὰν σύριγγος ἔχων S.Ph. 213
(lyr.); καλαμίνη ς. Ar.Fr. 719; .2 cat-call, whistle, hiss, as in theatres, Id.Lg. 700c; cf.συρίζω 11.2
, συριγμός:—the last part of the νόμος Πυθικός was called σύριγγες, prob. because it imitated the dying hisses of the serpent Pytho, Str.9.3.10.2 hole in the nave of a wheel, A.Th. 205 (lyr.), Supp. 181, S.El. 721, E.Hipp. 1234, Theoc.24.120, etc.; cf. Suid.4 Medic., in pl., pores or bronchial passages of the lungs, Arist.Resp. 478a13, 480b7, HA 496b3, 513b5; δι' οὗ μεριεῖται τὸ πνεῦμα κατὰ τὰς ἀρτηρίας εἰς τὰς ς. Id.PA 664a28; of other ducts or channels in the body,λίφαιμοι σαρκῶν σύριγγες Emp.100.2
, cf. Max.169; (anap.); of the trachea, Hp. Cord.2; the liver- duct,ἡ σ. τοῦ ἥπατος Id.Mul.1.78
(cf. ); σ. αἱματόεσσα, of a vein, A.R.4.1647; ἱερὰ ς. cavity of the spine, Poll. 2.180; passage through the elephant's trunk, Aret.SD2.13.6 σ. πτεροῦ, v. πτερόν 1.1.8 subterranean passage, gallery, mine, Plb.9.41.9, 21.28.6, Str.3.2.9, al.; of the burial vaults of the Egyptian kings at Thebes, Ael.NA6.43, Paus.1.42.3, Baillet Inscr.des tombeaux des rois à Thèbes Nos.13, 245, al.9 covered gallery or cloister, Callix.1, Plb.15.31.3;σύριγγας τῶν ὑσπλήγων δύο BCH35.286
([place name] Delos).11 perh. loop, J.AJ3.7.5. -
5 συριγξ
- ιγγος ἥ1) сиринга, цевница, дуда(αὐλοὴ σύριγγές τε Hom.; καλαμίνη σ. Arph.)
2) свистки, освистывание, шикание Plat.3) мундштук свирели или флейты Plut.4) трубкообразный футляр, чехол(ἐκ σύριγγος ἐσπάσατ΄ ἔγχος Hom.)
5) втулка или ступица Trag.6) анат. жила, вена Soph.7) анат. проход, канал Arst.8) мед. фистула, свищ Plut.9) подземный ход Polyb.10) крытая галерея Polyb. -
6 σύριγξ
-
7 σῦριγξ
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > σῦριγξ
-
8 σῦριγξ
σῦριγξ, ιγγος, ἡ, jede Röhre, jeder röhrenartig ausgehöhlte Körper; dah. (a) die Pfeife, Flöte, bes. die Hirten-, Panflöte, die aus mehrern, mit einander verbundenen, stufenweis abnehmenden Röhren von ungleicher Länge u. Dicke bestand. Auch das Mundstück der eigentlichen Flöte; das Pfeifen; (b) der Speerbehälter; (c) die Büchse am Rade; (d) die Blutadern; (e) ein hohles Geschwür, Fistel; (f) Erdkluft, Höhle, Mine, sowohl von Natur, als durch Kunst angelegt. Bes. hießen σύριγγες die unterirdischen Begräbnishöhlen der ägyptischen Könige bei Theben; (g) eine bedeckte Gallerie zwischen zwei Gebäuden -
9 σῦριγξ
σῦριγξ, - ιγγοςGrammatical information: f.Meaning: `quill, flute, syrinx' (Il.); also of pipe-like objects, e.g. `windpipe, blood-vessel, fistula' (medic. a.o.), `spear-case' (T387), `hole in the nave of a wheel (weel-bus, Germ. Radbüchse' (trag. a.o.), `subterranean passage' (Plb. a.o.).Compounds: Some compp., egB. πεντε-σύριγγος `with five pipes' (Ar. a.o.).Derivatives: Many derivv. 1. Diminut. συρίγγ-ιον n. (Hp., Plu. a.o.), - ίδιον n. (Hero). 2. - ίς f. `kind of κασία' (medic.). 3. - ίας m. des. of a tube ( κάλαμος; Thphr., Dsc.; cf. Strömberg Theophrastea 91). 4. - ίτης m., - ῖτις f. name of a precious stone (Ps.-Dsc., Plin.; Redard 62). 5. - ώδης `hollow, fistular' (Hp.). 6. - ιακός `meant for fistulae' (medic.; after καρδιακός a.o. or from συρίγγιον). -- Denomin. verbs: 1. συρίζω (Ion. poet. h. Merc.), Att. - ίττω (Pl., D., Arist. etc.), Dor. - ίσδω (Theoc.), aor. - ίξαι (Ar.), - ίσαι (Babr., Luc.), fut. - ίξομαι (Luc.), - ίσω (Hero a.o.), - ιῶ (LXX), also w. ὑπο-, ἐκ, ἀπο- a.o., `to blow the syrinx, to whistle, to hiss'. From it σύρ-ιγμα n. `tone of a pipe' (- ισμα H.) with - ιγματώδης `pipe-like, hissing' (medic.), - ιγμός (X., Arist. etc.), - ισμός (LXX a.o.) m. `the whistling, whirr', - ιγξις f. `flute-playing' (sch.), - ικτής, - ιστής (Arist., Corn.), - ικτάς (Theoc., AP), - ιστήρ (AP) with - ιστηρίδιον meaning unclear (pap. Ia), - ιγκτής (Phot.) m. `flutist', also `the whistling'; on the formations Fraenkel Nom. ag. 1, 232 n. 2; - ιστική ( τέχνη) `the art of flute-playing' (sch.). 2. συριγγ-όομαι, - όω, also w. ἐκ-, προ-, ἀπο-, `to become hollow, to get a fistula, to make into a pipe etc.' (Hp. a.o.) with - ωσις f. `formation of a fistula' (medic.), - ωμα n. `fistula' (Vett. Val.). 3. - ιάω `to suffer from a fistula' ( Hippiatr.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Formation like σάλπιγξ, φόρμιγξ (Chantraine Form. 398), what implies Mediterranean or oriental origin. IE etymology by Solmsen Wortforsch. 129 ff.: deriv. in - ιγγ- from a noun *σῡ-ρος, resp. - ρον, -ρᾱ with cognates in σωλήν (? s. v.) and σαυρωτήρ (?; s. σαύρα), to which also Skt. tūṇa- m. `quiver', tū́ṇava- m. `flute' (rejected by Mayrhofer s. v.): IE tu̯ō[u]-: tu̯Hu-: tū- (WP. 1, 752f., Pok. 1102 w. further lit.). -- From Greek Skt. suruṅgā f. `subterranean passage' (Stein ZII, 280ff.; extensive on the etymology and hirtory of the meaning); here also Arm. sring `flute, pipe' (LW [loanword] from common source? Adjarian Mel. Boisacq 1.3). -- Clearly a Pre-Greek word (not in Furnée).Page in Frisk: 2,821-822Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σῦριγξ
-
10 σύριγξ'
σύριγξι, σύριγξιςplaying on the syrinx: fem voc sgσύ̱ριγξι, σῦριγξshepherd's pipe: fem dat pl -
11 σύριγξ
-
12 σύριγξ,-ιγγος
-
13 εὐ-σύριγξ
-
14 σύριγγ'
σύ̱ριγγα, σῦριγξshepherd's pipe: fem acc sgσύ̱ριγγι, σῦριγξshepherd's pipe: fem dat sgσύ̱ριγγε, σῦριγξshepherd's pipe: fem nom /voc /acc dual -
15 συρίζω
σῡρίζω, A.Pr. 357, Th. 463, Hp.Int.10, E. Ion 501 (lyr.), Apollod. 3.10.2; [dialect] Att. [full] συρίττω Pl.Tht. 203b, Arist.HA 611b26; [dialect] Dor. [full] συρίσδω Theoc.1.3, etc.: [tense] fut.Aσυρίξομαι Luc.
Bis Acc.12, etc.; , Longus 2.23; , al.: [tense] aor. ; laterἐσύρισα Babr.114.4
, Luc.Harm.2: ( Συρίγγ-yw, cf. σῦριγξ):— play the σῦριγξ, pipe,ὅτε.. συρίζεις, ὦ Πάν E.
l.c.;ἁδὺ δὲ καὶ τὺ συρίσδες Theoc.1.3
; (lyr.): c. acc. cogn.,συρίζων ποιμνίτας ὑμεναίους Id.Alc. 576
(lyr.).II make any whistling or hissing sound, hiss like a serpent,συρίξας ἐγώ Ar.Pl. 689
; ψόφος.. οἷον συριττούσης τῆς γλώττης, of the tongue sounding ς, Pl.Tht. 203b;συριζόντων κατὰ πρύμναν.. πηδαλίων E.IT 431
(lyr.); of the wind, whistle, Babr. l.c.: c. acc. cogn.,συρίζων φόβον A.Pr. 357
; .2 hiss an actor (cf.σῦριγξ 1.2
),ἐξέπιπτες ἐγὼ δ' ἐσύριττον D.18.265
, cf. Timocl.2 D., Luc.Nigr.10, etc. -
16 συρίγγιον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συρίγγιον
-
17 σαύρα
Grammatical information: f.Meaning: `lizard' (A. Fr. 92 M., Hdt., Arist., Theoc. etc.), also = σαλαμάνδρα (Thphr.), metaph. as plantname = κάρδαμον (Nic.), `membrum virile of a boy' (AP), `plaited case made of palm bark, used in setting dislocated fingers' (medic.). Also σαῦρος m. `id.' (Hdt. [v. l.], Hp., Epich., Arist., Nic.); metaph. as fishname = τράχουρος (Alex., Arist., Gal.; a. o. after the colour, cf. Strömberg 121).Other forms: Ion. - ρη.Derivatives: 1. the plantnames σαυρ-ίδιον n. (Hp., Gal.), - ίγγη f. (H.; cf. e.g. φυσίγγη = φῦσιγξ: φῦσα), - ῖτις f. (Ps.-Dsc.); cf. Strömberg 130. 2. the fishname - ίς f. (Suid.). 3. - ῖται εἶδός τι ὄφεων H. 4. - ίγγη also = τὸ ζῶον ἡ σαύρα H., saurītis also `precious stone, that would have been found inside a lizard' (Plin.). 5. - ήτης m. `keeper of crocodiles' (pap.). 6. σαυρωτή ποικίλη, - ωτοῖς δόρασι τοῖς σαυρωτῆρας ἔχουσι κατὰ τῆς ἐπιδορατίδος H. 7. σαυρωτήρ, - ῆρος m. (Κ 153, Hdt. 7, 41, Plb. a. o.) approx. `lance shoe, bottom end of a lance, that could be stuck into the ground'; cf. instrument names as τροπωτήρ, σφυρωτήρ, to this σαυρωτός (ab. 6.) and σαύρα = `case' (s. ab.); in the same meaning also σαῦρος in σαυρο-βριθες ἔγχος ( Trag. Adesp. 264); the lance-shaft was prob. compared with the long tail of a lizard (cf. οὑρίαχος). 8. PN Σαυρίας, Σαύρων a. o. (IA. etc.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Like many other words for `lizard' without etymology. With σαύρα, σαῦρος and derivv. is usually connected a series of other words with σαυ-: σαῦλος, σαυ-νός, σαυνίον, also σαυκρός, and further compared with σωλήν and σῦριγξ; s. esp. Solmsen Wortforsch. 129ff. (with extensive treatment), where however only σαυροβριθές, σαυρω-τήρ and σαύρα `membrum virile' (as well as σαυνίον `javelin') are considered as belonging to σωλήν and σῦριγξ and so separated from σαύρα, σαῦρος `lizard'; the last are with σαῦλος, σαυνός, σαυκρόν, σαυχμόν made into a separate group (agreeing Fraenkel IF 32, 112). The relation between these words is as dark as the connections outside Greek are doubtful; s. on it Bq and WP. 1, 752; cf. also Mayrhofer s. tūṇaḥ. -- I see no reason to connect the adj. with σαυ- ( σαυνός is not given by LSJ). As the word is appar. not IE, it will be a local, i.e. Pre-Greek word. (Not in Furnée.) (The word disnosaur was in 1841 created from δεινός `terrible' by the English peleontologist R.Owen.)Page in Frisk: 2,683-684Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σαύρα
-
18 πτερόν
πτερόν, τό, 1) Feder, womit man fliegt ( πτέσϑαι), Flügel, Fittig; Hom. gew. im plur.; οἰωνοὶ περὶ πτερὰ πυκνὰ βαλόντες, Il. 11, 454; τιναξάσϑην πτερὰ πολλά, Od. 2, 151; als Sinnbild der Geschwindigkeit, νέες ὠκεῖαι, ὡςεὶ πτερὸν ἠὲ νόημα, 7, 36; vgl. πόδα ἴσον πτεροῖς, Eur. I. T. 32; πτεροῖσιν ἀκάμαντας ἵππους, Pind. Ol. 1, 87; πτεροῖσιν πορφυρέοις πεφρίκοντας νῶτα, P. 4, 182; er vrbdt auch πτερὰ νικᾶν δέξατο, P. 9, 125, die Fittige des Sieges, dessen Ruhm sich schnell verbreitete; κίρκον εἰςορῶ δρόμῳ πτεροῖς ἐφορμαίνοντα, Aesch. Pers. 204; u. so in Prosa überall; ἀλλοτρίοις πτεροῖς ἀγάλλεσϑαι, sich mit fremden Federn schmücken, Luc. pro merc. cond. 24. – Uebertr. wie bei uns, κείρειν τινὶ τὰ πτερά, Einem die Flügel beschneiden, ihn in Schranken halten, Callim. ep. 49, 8. – Von den Flughäuten der Fledermaus, Her. 2, 76. – Auch das junge Barthaar, Milchhaar, Jac. A. P. 773. – Auch der Vogel, und überh. jedes geflügelte Geschöpf, Ar. Pax 76; dah. auch, wie οἰωνός, Vogelzeichen, οὐκ ἔσϑ' ὅπως οὐ πιστὸν ἐξ ὑμῶν πτερὸν ἐξήγαγ' εἰς τόδ' ἄλσος, Soph. O. C. 97; Geschick, Loos, πόνου δ' ἴδοις ἂν οὐδαμοῠ ταὐτὸν πτερόν, Aesch. Suppl. 324. – Auch wie bei uns übertr., der Schutz, Παλλάδος δ' ὑπὸ πτεροῖς ὄντας ἅζεται πατήρ, unter den Fittigen der Pallas, Aesch. Eum. 455; vgl. τὰ κείνου τέκν' ἔχων ὑπὸ πτε ροῖς, Eur. Heracl. 10. – Von Rudern u. Segeln, welche die Flügel des Schiffes sind, νηὸς πτερά, Hes. O. 630, wie Hom. sagt ἐρετμά, τά τε πτερὰ νηυσὶ πέλονται, Od. 11, 125. 23, 272; νεὼς οὔριον πτερόν, Eur. Hel. 146; Ar. u. in Prosa (vgl. auch πτερόω); auch die Räder, s. Müller Lycophr. 1072; vgl. Voß Virg. Georg. 1, 169. – Fächer, com. bei Poll. 10, 127. – 2) Die Säulenstellung an beiden Seiten der griechischen Tempel, und an den ägyptischen, welche dergleichen nicht hatten, die Seitenmauern; auch eine Art Mauerzinnen zur Vertheidigung der Mauern. – Eine mit Eisen beschlagene Zugbrücke vor den Stadtthoren, Schol. Eur. Phoen. 114. – Πτερὰ Θετταλικά, ein weiter, thessalischer Flügelmantel, Coray Heliod. 2 p. 18. – Ein Saiteninstrument, vielleicht eine σῦριγξ, Anonym. Bellerm. de mus. 17.
-
19 παλύνω
παλύνω, streuen, aufstreuen; ἄλφιτα, Mehl aufstreuen, Il. 18, 560 Od. 10, 520. 11, 28. 14, 77; – bestreuen, ἀλφίτου ἀκτῇ, mit Mehl bestreuen, Od. 14, 429, beim Opfer gebräuchlich; χιὼν ἐπάλυνεν ἀρούρας, Schnee bestreu'te die Gefilde, Il. 10, 7, wie Ap. Rh. νιφετῷ δ' ἐπαλύνετο πάντα, 3, 69; νιφάδεσσι παλυνομένη ὄρνις, Alph. 12 (IX, 95); κἀπὶ χρωτὶ διψίαν κόνιν παλύνας, Soph. Ant. 247; χἁ σῦριγξ εὐρῶτι παλύνεται, Theocr. 4, 28; παλύνας ἰξῷ, bestreichen, Ep. ad. 173 (X, 11).
-
20 πηκτίς
πηκτίς, ἡ (eigent. adj. fem. zu πηκτός, verdickt, geronnen, gefroren), ein altes, bes. den Lydern eignes, harfenähnliches Tonwerkzeug mit 20 Saiten, auch μάγαδις genannt; Her. 1, 17; Plat. Rep. III, 399 c; Ath. XIV, 635 e, Soph. fr. 227. 361 citirt; im plur., Ar. Thesm. 1217; κατὰ πηκτίδων ἀϑύρειν, Anacr. 41, 10. Nach Ath. a. a. O. hatte schon Terpander bei lydischen Gastmählern sie gehört u. Sappho zuerst unter den Griechen davon Anwendung gemacht. Unter ausländischen Instrumenten zählt sie auf Aristoxen. bei Ath. IV, 182 f, der auch an der ersteren Stelle bemerkt, daß sie ohne Plektrum mit den Fingern gespielt wurde. – Es bedeutet auch eine aus mehreren Röhren zusammengesetzte Flöte, σῦριγξ, Agath. 45 ( Plan. 244). – Nach den VLL. auch ein Messer, und das Lab, welches die Milch gerinnen macht.
См. также в других словарях:
σῦριγξ — shepherd s pipe fem nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σύριγξ — Μυθολογικό πρόσωπο, νύμφη της Αρκαδίας, που έπεσε στον Λάδωνα για να αποφύγει την καταδίωξη του Πάνα. Στο μέρος που πνίγηκε φύτρωσαν καλάμια, από τα οποία ο Παν κατασκεύασε το πνευστό όργανο σύριγξ, αγαπημένο όργανο των βοσκών της αρχαίας Ελλάδας … Dictionary of Greek
σύριγξ' — σύριγξι , σύριγξις playing on the syrinx fem voc sg σύ̱ριγξι , σῦριγξ shepherd s pipe fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Сиринга — (σύριγξ) у древних греков музыкальный инструмент (свирель), считавшийся принадлежностью аркадского бога Пана и вместе с тем греческих пастухов. Римляне называли С. fistula, calamus, arundo. С. делалась следующим образом. Брали 7 (иногда 8 и 9)… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
σύριγγα — I Όργανο που βρίσκεται κοντά στη διακλάδωση της τραχείας όλων σχεδόν των πουλιών και προορίζεται για την παραγωγή των ήχων, επειδή ο λάρυγγας δεν είναι διαμορφωμένος για τον σκοπό αυτό. Είναι προικισμένη με μύες που βρίσκονται στην τραχεία και… … Dictionary of Greek
Флейта — … Википедия
Сиринга — (др. греч. σῦριγξ) древнегреческий музыкальный инструмент, род продольной флейты. Термин впервые встречается в «Илиаде» Гомера (X,13). Различались одноствольная сиринга (σῦριγξ μονοκάλαμος) и многоствольная сиринга ( … Википедия
Flute de Pan — Flûte de Pan Pour les articles homonymes, voir Pan et Syrinx. Flûtes de Pan roumaines La flûte de Pan est un … Wikipédia en Français
Flute de pan — Flûte de Pan Pour les articles homonymes, voir Pan et Syrinx. Flûtes de Pan roumaines La flûte de Pan est un … Wikipédia en Français
Flûte De Pan — Pour les articles homonymes, voir Pan et Syrinx. Flûtes de Pan roumaines La flûte de Pan est un … Wikipédia en Français
Flûte de Pan — Pour les articles homonymes, voir Pan (homonymie) et Syrinx. Flûtes de Pan roumaines La flûte de Pan est un instrument de musique composé d un ensembl … Wikipédia en Français
