λόγον+παρά+τινος

κατεῖδον δὲ δύ΄ Αἴαντε …, παρὰ δὲ Μηριόνην Eur. — я увидел обоих Эантов …, а рядом Мериона

παρὰ νηῶν или ναῦφιν ἀπονοστήσειν Hom. — вернуться от кораблей;

τὰ παρὰ σοῦ λεγόμενα Xen. — сказанное тобою;

παρ΄ Ἰσμηνοῦ ῥείθρων Soph. — у вод (реки) Исмена;

(παρά τινι μένειν, στῆναι и κεῖσθαι Hom.)

φοιτᾶν παρά τινι Plut., Luc.; — приходить к кому-л., посещать кого-л.

(παρὰ τῷ βασιλεῖ Her.; παρὰ δικασταῖς Thuc.)

(παρὰ τυραννίδι Pind.)

οἱ παρ΄ ἐμοί Xen. — мои (близкие, родные или слуги);

(ἴμεν παρὰ νῆας Hom.; πέμπειν τινὰ παρά τινα Xen.)

παρὰ τέν ὁδόν Xen. — у или близ дороги;

παρὰ θῖνα θαλάσσης Hom. — вдоль морского берега;

(παρὰ πάντα τὸν βίον Plat.)

παρὰ τὰ δεινά Plut. — в минуту опасности;

(οὐδὲν φαίνεσθαι παρά τι Her.)

παρ΄ ὀλίγον ποιεῖσθαί τινα Xen. — невысоко ставить кого-л.;

παρ΄ ἦμαρ Soph., παρ΄ ἑκάστην ἡμέραν Plat., Xen.; — изо дня в день, день ото дня;

ὀνομάζειν τι παρ΄ ὃ βουλόμεθα Plat. — называть что-л. так, как мы хотим;

(παρὰ τέν ἀμέλειαν Thuc.; μέ παρὰ ἀποδειλίασιν, ἀλλὰ παρὰ εὐλάβειαν Polyb.)

(παρὰ πέντε ναῦς Thuc.; παρὰ πάντα ταῦτα ἕτερόν τι Plat.)

πὰρ δύναμιν Hom. — сверх (своей) возможности;

δίκαι τῶν φονευσάντων πάρα Soph. — возмездие убийцам

νῦν οἰμῶξαι π. τέν σέν ξυμφοράν Soph. — теперь нужно оплакать твое несчастье

(περί τινος Lys., Arst.)

δ. πρὸς ἡδονήν или πρὸς χάριν Dem. — подлаживаться в своих речах (к слушателям), произносить демагогические речи

(πολλέν οὐσίαν παρὰ τοῦ πατρός Dem.; τοὺς νόμους παρὰ τῶν προγόνων Isocr.; τέν βασιληΐην Her.)

(τέν ἀρχήν Plat.; τὰ τῆς πόλεως πράγματα Arph.)

(τὸ βιβλίον Plat.)

(μάρτυρας Dem.; πρὸς τὰς ἑστιάσεις τινά Diod.; εἰς τὸ συσσίτιον Plut.)

(τέν παῖδα Her.)

(τι περί τινα Thuc., περί τινος Polyb. и τι ἀπό τινος NT.; τοῦτο τὸ ἔπος Her.)

(σοφίαν παρά τινος Plat.)

π. τοὺς Ἕλληνας οἴκοι σκηνοῦντας Xen. — найти (застать) греков живущими (отдельными) домами

(τινά Her.; τὰς ναῦς Thuc.)

(τὸ οὔνομά τινος Her.)

(τί τινος Hom., τι ἔκ τινος Soph. и τι παρά τινος Hom., Her., редко τί τινι Hom.)

(τροφήν Arst.)

(ἥ γῆ δέχεται ὕδωρ Arst.)

(γλυκύτητα Arst.)

(τινα ἐν δόμοισιν Hom. и δόμοις Soph., εἰς στέγος Soph. и στέγαις Eur., εἰς τέν πόλιν и τῇ πόλει Thuc.)

(ἱερά Hom.; σφάγια Arph.) или выслушивать (λιτάς Soph.)

ὠσὴν ἠχέν οὐ σαφῶς δεδεγμένος Eur. — неясно расслышав голос

(μύθων ὀμφάν Eur.; τὰς ἀκοὰς παρ΄ ἀλλήλων Thuc.)

(τὸ χρησθέν Her.; τὸ ῥηθέν Soph.)

(ἀναγνοὺς αὐτὰ ὅπῃ βούλει δέξασθαι, ταύτῃ δέχου Plat.)

(τι πρό τινος и μᾶλλον τι ἀντί τινος Plat.)

ἐλεύσασθαί τινα δ. Hom. — ожидать чьего-л. прихода;

(τινα ἐπιόντα δουρί Hom.; τοὺς πολεμίους Her., Thuc.)

(ἄλλος δ΄ ἐξ ἄλλου δέχεται χαλεπώτερος ἆθλος Hes.)

(ἄποινα Hom.; τὰ προσιόντα χρήματα Arph.; τοὺς πρεσβευτάς Polyb.; ὑπερφυῶς τινα Plut.)

(ὀρθῶς τι Xen.; γνώμην παρά τινος Her.; τὸν παρά τινος λόγον Plat.)

(κατηγορίας Thuc.; ἀπόκρισιν Plat.)

(ζητεῖτε καὴ εὑρήσετε NT.)

(ἀλήθειαν Arst.; δικαιοσύνην NT.)

(τι παρά τινος NT.)

(ζ. τὰ θεῖα Xen.; ζ. καὴ λογίζεσθαι Arst.)

ἵνα μέ ζῃτέοιεν σιτία Her. — чтобы не ощущать недостатка в хлебе, т.е. чтобы не думать о голоде

(μέ ζητεῖτε τί φάγητε καὴ τί πίητε NT.)

(κτήματα, οἰκῆας Hom.; φίλους Soph.; ἑταίρους Eur.; εἰρήνην Plut.; τι διὰ χρημάτων NT.)

(παῖδας ἐκ γυναικός Eur.)

τὸ κεκτῆσθαι τἀγαθὰ καὴ τὸ χρῆσθαι αὐτοῖς Plat. — обладание благами и пользование ими;

(κακά, ὀργάν τινος Soph.; συμφοράς Eur.)

(τινα Her. и τί τινος Soph.)

(τινά τι Arph., Xen., Plat.; τι παρά τινος Arst. и τινα ποιεῖν τι Aesch.; τι ἀντί τινος Arph.)

(δαπάνη ἀπαιτεομένη Her.)

ἀπαιτέομαί τι ὑπό τινος Xen. кто-л. — требует с меня чего-л.;

(δούρατα Hom.; θερμότητα Plut.)

(ὀϊζύν Hom.; πόλεμον Polyb.; πολλὰς πληγάς Plut.)

(τι παρά τινος Eur.; τὸν κλῆρόν τινος Plut.)

(αἰτίαν Plat.; στρατηγίαν Plut.)

(ποιεῖν τι Her., Xen., Plut.)

(ἀ. τινί τι Polyb.)

(τινα Polyb.)

(τινὰ ἐκ τῆς χώρας Thuc.)

ἀ. γῆς πρόσωπον Eur. — поднимать лицо от земли;

(τὰ περιττὰ τῶν σκευῶν Xen.)

(ἐν τούτῳ τῷ λόγῳ καὴ νοῦς ἀπήλλακτο καὴ ἡδονή Plat.)

(τινὰ πόνων Aesch.; τέν πόλιν πολέμων καὴ κακῶν Plut.)

(δουλουσύνης Her.; αἰσχύνης Thuc.; φόβου Xen.; τῆς ἀπορίας καὴ τῆς διαφορᾶς Plut.)

(τινὰ τῆς ἀτεκνίας Plut.)

(τοὺς πρέσβεις Thuc.; τὰς φρουράς Plut.)

(τὸν χρυσὸν χερός Eur.)

(τινὰ τῆς ἀρχῆς Plut.)

(γυναῖκας ἀνδρῶν Plut.)

(λέχους Eur.; ἀπὸ τοῦ ἀνδρός и ἀπὸ γυναικός Plat.; ἀπαλλαγεὴς τῆς γυναικός Plut.)

(τὸν λόγον Eur.)

(τῆς νόσου ἀπαλλαγέντος Soph.)

(μακρῶν λόγων Soph.)

(ἥ τοῦ φαρμάκου δύναμις ἀπήλλαξέ τινα Plut.)

(τοὺς χρηστάς Isae., Dem.; τοὺς δανείσαντας Dem.)

(ἀπὸ Κλαζομενῶν Her.)

οὕτως ἀπήλλαξε ὅ στόλος Her. — так закончился поход;

(τὸν πλοῦτον Luc. и τέν ἀρχέν παρά τινος Polyb.)

(τὸν ὕπατον Diod.)

(ἔργῳ καὴ λόγῳ Aesch.)

καὴ παράδειγμα τόδε τοῦ λόγου ἐστί Thuc. — доказательством же сказанного является следующее

(λ. ὁριστικός Arst.)

(ψυχῆς οὐσία καὴ λ. Plat.)

θεοὺς τοὺς τῆς ἁλούσης πόλεως ἐκλείπειν λ. (sc. ἐστίν) Aesch. — говорят, что завоеванный город боги покидают

δρυὸς λόγοι μαντικοί Plat. — вещие слова дуба, т.е. Додонского оракула;

κοινῷ λόγῳ Her. — единогласно

ἐπὴ τῷ πλήθει λ. (sc. ἐστίν) Soph. — власть принадлежит (народным) массам

(πατρός Aesch.)

(ἐνδεξαμένου τὸν λόγον Πεισιστράτου Her.)

λόγος λέγειν μόνον Dem. — давать одни обещания

ἐκ σμικροῦ λόγου Soph. — под ничтожным предлогом

(λόγοις τισὴ πεῖσαί τινα Xen.)

λόγου ἄξιον οὐδέν Her. — ничего заслуживающего внимания, т.е. немного, незначительно

(ἵνα λ. σε ἔχῃ ἀγαθός Her.)

(λ., ὃς ἐμπέπτωκεν ἐμοί Soph.)

εἰς λόγους ἐλθεῖν, συνελθεῖν, ἰέναι или ἀφικέσθαι τινί Her. etc. — вступить в разговор (беседовать) с кем-л.;

(λόγους ποιεῖσθαι περί τινος Dem.)

(Αἰγύπτιοι λόγοι Her.; ἄκουε λόγου, ὃν σὺ ἡγήσει μῦθον Plat.)

(οἱ τοῦ Αἰσώπου λόγοι Plat.)

(ἐν λόγῳ καὴ ἐν ᾠδαῖς Xen.)

(ἐν τῷ πρόσθεν или ἔμπροσθεν λόγῳ Xen.)

(αἰτεῖσθαι λόγον Thuc.)

σύγκειται ἐκ τριῶν ὅ λ. Arst. — речь складывается из трех (элементов)

(περὴ λόγου τινὸς διαλέγεσθαι Plat.)

(τῷ λόγῳ ἕπεσθαι Plat.)

κατὰ τίνα λόγον ; Plat. — на каком основании?

ὅ τί μιν ὅ λ. αἱρέει Her. — как ему заблагорассудится;

ἐπὴ τῷδε τῷ λόγῳ Her. — в расчете на то;

(λόγῳ ἐν σμικρῷ εἶναι Plat.)

ἀνὰ τὸν αὐτὸν λόγον Plat. — в том же соотношении;

(λόγον ἑαυτῷ διδόναι περί τινος Her.)

τὸ κατὰ λόγον Men. — по (общему) счету, в итоге

ἐν συμμάχων λόγῳ εἶναι Her. — считаться союзниками;

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(πελέκεας ἑξείης, δρυόχους ὥς, δώδεκα, med. κρητῆρας Hom.)

(τὰς ἀμπέλους ἐν τοῖς καλάμοις Arst.)

(πεζοὺς ἐξόπιθε Hom.; τὰς ἀγέλας πλησίον τινός Xen.; τὰ μὲν ἐκ δεξιῶν, τὰ δὲ ἐξ εὐωνύμων NT.)

(λόγχας καθ΄ αὐτοῖν Soph.)

(τρόπαιον Soph., Isocr., Plat., med. Xen., Arph.; ἀνδριάντα Her.; μνημεῖον ἀνδρείας τινὸς χάριν Arph.)

(τὰ μακρὰ στῆσαι τείχη Thuc.)

(χρυσοῦ δέκα τάλαντα Hom.; τὰ χρήματα ἀριθμεῖν, μετρεῖν καὴ ἱ. Xen.; μεγάλα βάρη Arst.)

(ἄντα τινός, παρά τινα Hom.)

(ἀργύρεοι σταθμοὴ ἐν χαλκέῳ ἔστασαν οὐδῷ Hom.)

(στήλη ἐπὴ τύμβῳ ἑστήκει Hom.)

ἱ. μέγα κῦμα Hom. — (о реке) вздымать высокие волны, сильно волноваться;

(φυλόπιδα Hom.; μῆνιν Soph.)

(βοήν Aesch., Eur.; κραυγήν Eur.)

(ἐν ταῖς περιπετείαις εὖ ἵστασθαι καὴ νουνεχῶς Polyb.)

(ἡμιόνους τε καὴ ἵππους Hom.; τέν φάλαγγα Xen.; τὸν ῥοῦν Plat.; αἱ ἐναντίαι κινήσεις ἱστᾶσι ἀλλήλας Arst.; ὅ τῆς γενέσεως ποταμὸς οὔ ποτε στήσεται Plut.)

στήσεται ἀδικῶν Dem. — он перестанет дурно поступать

(τοῦ θανάτου τὸ δέος Plut.)

ἄγε στέωμεν Hom. — давай остановимся;

(χορούς Her., Soph.; ἑορτάν Pind.; med.: ἀγῶνα HH.; ἤθεά τε καὴ νόμους Her.)

(κτερίσματα Soph.; τῇ Μητρὴ παννυχίδα Her.)

(στῇσαι δύσκηλον χθόνα Aesch.)

(τινὰ βασιλέα, ὅ ὑπὸ Δαρείου σταθεὴς ὕπαρχος Her.; τινὰ τύραννον Soph., med. Alcaeus ap. Arst.)

(ἡμέραν NT.)

ἔαρος ἱσταμένοιο Hom., Hes. — с наступлением весны;

(οἱ στρόβιλοι ἑστᾶσί τε καὴ ἅμα καὴ κινοῦνται Plat.)

(πρὸς οὐ δικαίους Thuc.; αὐξομένῳ τῷ Δημητρίῳ Plut.)

(οὐδὲν ἑστηκὸς ἔχειν Arst.; λόγος μεθοδικὸς καὴ ἑστώς Polyb.)

τὰ νῦν ἑστῶτα Soph. — нынешние обстоятельства;

δεν ακούς έναν καλό λόγο απ' αυτόν — доброго слова от него не услышишь;

μην κάνεις λόγο σε κανένα — никому ни слова;

προφορικός (γραπτός) λόγος — устная (письменная) речь;

τα όργανα τού λόγου — органы речи;

τό χάρισμα τού λόγου — дар речи;

περί τίνος γίνεται λόγ; — о чём идёт речь?;

(ο) λόγος γίνεται — или γίνεται λόγος γιά... — речь идёт ο...;

ούτε λόγος να γίνεται — об этом не может быть и речи;

ο περί ού ο λόγος — или ο εν λόγω — тот, о ком идёт речь;

κάμνω ( — или κάνω) λόγο — говорить, сказать;

μου έκαμε λόγο γιά... — он сказал мне о...;

ό, τι είχαμε το λόγο σου — как раз о тебе и шла речь;

ένα λόγο λέμε και δεν ακουγόμαστε — мы же об одном и том же говорим;

ο χαιρετιστήριος (επιτάφιος) λόγος — приветственное (над-

πανηγυρικός λόγος — торжественное выступление;

λόγος παραινετικός — наставление;

η ελευθερία τού λόγου — свободг слова;

βγάζω (εκφωνώ) λόγο — выступать, произносить речь;

ζητώ το λόγο — просить слова;

δίνω (λαμβάνω — или παίρνω) το λόγο — предоставлять (брать) слово;

αφαιρώ το λόγο — лишать слова;

έχω το λόγο — моя очередь выступать;

λόγον τιμής — честное слово;

ο λόγος του είναι συμβόλαιο — или είναι άνθρωπος με λόγο ( — или έχει λόγο) — он — человек слова;

σού δίνω τον λόγο μου — даю тебе слово;

δίνω τον λόγο της τιμής μου — даю честное слово;

στέκομαι στον λόγο μου — быть хозяином своего слова;

κρατώ ( — или βαστώ, τηρώ, φυλάττω) τον λόγομού — держать своё слово;

παραβαίνω ( — или αθετώ, πατώ) τον λόγο μου — нарушить, своё слово;

παίρνω πίσω το λόγο μου — брать своё слово назад;

λέει ένας λόγος — или ο λόγος λέει... — пословица, поговорка гласит...;

ορθός λόγος — здравый смысл;

μετά λόγου — или κατά λόγον — логично; — согласно здравому смыслу, благоразумно;

παρά λόγον — а) нелогично;

ακούστηκε ( — или βγήκε) ένας λόγος πώς — прошёл слух, что...;

αυτός έχει το λόγο εδώ μέσα — здесь последнее слово за ним, здесь он командует, здесь он хозяин;

ο λόγος του δεν πέφτει χάμω — с его словом считаются;

δεν σού πέφτει λόγος — твоё слово тут последнее, тебя не спрашивают, лучше помолчи;

δεν τον ακούει τον λόγο μου — он меня не слушает, он меня ни во что не ставит;

ο λόγος μας ν' ακούγεται! — моё слово — закон;

δεν έχω κανένα λόγο δυσαρέσκειας εναντίον του — я ничего не имею против него;

άνευ λόγου — без причины, неоправданно;

δικαίω τω λόγω — оправданно;

φυσικώ τω λόγω — естественно, конечно;

γιά (διά) τον λόγο ότι — или επί τω λόγω ότι — или λόγω — или λόγω τού ότι — по причине, из-за, вследствие; — потому что;

λόγω ασθενείας — из-за болезни;

γιά ποιό λόγο; — по какой причине?;

γιά ποιό λόγο το έκαμες; — почему ты это сделал?, для чего ты Зто сделал?;

δεν είναι ( — или υπάρχει) λόγος — не стоит, не за что;

υπέχω λόγον — нести ответственность;

δίδω λόγόντων πράξεων ( — или γιά τίς πράξεις) μου — отвечать за свои поступки;

θα τού ζητήσω το λόγο — я с него спрошу;

λόγος δύο αριθμών — отношение двух чисел;

§ πεζός λόγος — проза;

μεγάλος λόγος — громкие слова;

κενοί λόγοι — пустые слова;

άλλος λόγος — другое дело;

άξιος λόγου — али λόγου άξιος — достойный упоминания; — значительный;

ανάξιος λόγου — недостойный упоминания;

τα μέρη τού λόγου — грам, части речи;

ο λόγος το φέρνει — кстати говоря;

έρχομαι σε λόγους — ссориться, спорить;

δεν θέλω λόγο πάνω σ' αυτό — больше не желаю говорить, слушать об этом;

έδωσαν λόγο — а) они обручились;

ποιός έχει να πεί λόγο γιά...; — кто станет спорить о...?;

περί ορέξεως ουδείς λόγος ο — вкусах не спорят;

τί λόγ! — или είναι λόγος να γίνεται; — о чём речь?!, стоит ли говорить об этом?!;

λόγος να γίνεται! — просто так, для разговора;

πες κάνα λόγο και γιά μένα σ' αυτόν — замолви ему и обо мне словечко;

από λόγο σε λόγο — слово за слово;

εν ενί λόγω — или μ'ελόγνα λόγο — одним 'словом;

κατά μείζονα λόγον — тем более;

κατ' αντίστροφον λόγον — наоборот, в обратном смысле;

κατά πρώτον λόγον — во-первых; — прежде всего;

επ' ουδενί λόγω — или κατ' ούδένα λόγον — никоим образом, ни в коем случае;

με άλλους λόγους — иными словами;

ο λόγος είναι να... — речь идёт о том, чтобы...;

του λόγου μου (σου, του, της, μας, σας, τους) — или λόγου μου (σου, του, της, μας, σας, τους) — я (ты, он, она, мы, вы, они);

του λόγου σου μ' εγύρεψες; — ты меня искал?;

έχω κάτι να σού πω γιά λόγου της — я хочу тебе кое-что сказать о ней;

από λόγου μου — от самого себя;

ένας λόγος είν' αυτό — легко сказать;

ο λόγος το λέει — просто так, к слову пришлось;

πού λέει ο λόγος — к примеру, к слову сказать;

λόγου χάριν — например;

λόγο! - — о! оратору слово!;

ο λόγος σου με χόρτασε και το ψωμί σου φα' το! — с меня достаточно, я сыт по горло твоими речами;

λόγος πού βγαίνει, ψεύτικος δεν είναι — погов, нет дыма без огня

κλισίην τιθήμεναί τινι Hom. — поставить кресло для кого-л.;

(ἱστία ἐν νηΐ, ἔναρα ἐς δίφρον Hom.)

(τινὰ ἑν Λυκίης δήμῳ Hom.; τινὰ εἰς ἐρημίαν Plat.)

(τι χερσί τινι или ἐν χερσί τινος Hom.)

(στήλας ἐν γαίῃ Hom.)

ἐς ταφὰς и ἐν τάφῳ τ. Soph. — хоронить;

(τὰ ὀστᾶ Hom., Thuc.)

τίθεσθαί τινι Dem. и μετά τινος Aesch. — голосовать за кого-л.;

(κυνέην ἐπὴ κρατί Hom.; στέφανον ἀμφὴ βοστρύχοις Eur.)

(τέρματα Hom.)

(ἆθλα Thuc., Plat.)

σπουδέν θέσθαι Soph. — проявить усердие;

(ἀσπίδας θεοῖς Eur.)

(τὰ φυτά Xen.)

(χρήματα μυχῷ ἄντρου Hom.)

βούλομαι ὑμῖν εἰς τὸ μέσον αὐτὸ θεῖναι Plat. — я хочу это вам представить в ясном виде (разъяснить)

(ἀργύριον Plat.)

(τὰς εἰσφορας Dem.)

(τι Arph.)

(χάριν τινί Her., Aesch.)

(τέν ἐλπίδα ἔν τινι τ. Plut.)

(ἐν στήλῃ Plat.)

(τέν ἔθηκαν Ἀθηναίης ἱέρειαν Hom.)

(οὕτω νῦν Ζεὺς θείη! Hom.)

τί τι τ. Soph. и τι ἔν τινι τίθεσθαι Soph., Eur., Plut.; — считать что-л. чем-л.;

(ἐν τοῖς φίλοις τ. τινα Xen.)

ἐν αἰτίῃσι τ. τινά Her. — считать кого-л. виновником;

(μέγα σθένος Ὠκεανοῖο Hom.)

(πολὺν κέλαδον Hom.; κραυγήν Eur.)

(δόρπον Hom.)

(κέλευθόν τινι Hom.)

(σῆμά τινι Hom.)

(ἔριν μετ΄ ἀμφοτέροισιν Hom.; γέλων τινί Eur.)

(φιλότητα ἐν ἀμφοτέροισιν Hom.)

(εἰρήνην πρός τινα Polyb., Plut.; συμμαχίαν τινί Plut.)

(ἄλγεά τινι Hom.; πῆμα ἑαυτῷ Soph.; βλάβην Aesch.)

(ὄνομά τινι Hom., Plat.; ὄνομα τίθεσθαί τινι Hom., Her., Plat.)

τινὴ λίθον τίθεσθαι Plat. — называть что-л. камнем (ср. 23)

(τιμήν τινι Hom.)

(θεῖναι κήρυγμα Soph.)

(νόμον Soph., Plat.; νόμοι τοὺς ἄν σφι Σόλων θῆται Her.)

(ἡμέραν θέσθαι Dem.)

(ἀγῶνα Xen., Plat.)

(τὸν πόλεμον Thuc. - ср. 24)

(οὐκ ἔσθ΄ οὗτος ἀνέρ οὐδ΄ ἔσσεται Hom.; οὐδ΄ ἔτ΄ ἔστι Τροία Eur.)

διαγνῶναι χαλεπῶς ἦν Hom. — трудно было узнать;

ἰατρὸν φάσκουτιν αὐτὸν εἶναι Plat. — говорят, что он врач;

τοῦτ΄ ἐστι Xen., Plat., Arst.; — то-есть;

τί ἔστι(ν) ; Soph., Arph. и τοῦτο τί ἦν ; Arph. — что такое?, в чем дело?;

οἰκονομου ἀγαθοῦ ἐστιν εὖ οικεῖν τὸν ἑαυτοῦ οἶκον Xen. — хороший хозяин должен хорошо управлять своим домом:

τὸ ὄν тж. pl. филос. Plat., Arst.; — истинно сущее, подлинное бытие;

(ἄλλο ἐστί τὸ μέγεθος καὴ τὸ μεγέθει εἶναι Arst.)

(πατρὸς ἐξ ἀγαθοῦ Hom.; ἀπό τινος Xen.)

ἦν ἐτῶν ὡς τριάκοντα Xen. — было ему лет сорок;

ἔστι μὲν εὕδειν, ἔστι δὲ τερπομένοισιν ἀκούειν Hom. — можно поспать, можно и поразвлечься беседой;

(ἐπί и ὑπό τινι или ὑπό τινα Xen.)

(Hom. - преимущ. в знач. praes., в ион. и атт. прозе - почти всегда в знач. fut. к ἔρχομαι; impf. = aor. ᾔειν и ᾖα - ион. ἤϊα, imper. ἴθι, conjct. ἴω, opt. ἰοίην, inf. ἰέναι, part. ἰών; med.: fut. εἴσομαι, 3 л. sing. aor. εἴσατο и ἐείσατο)

(οἴκαδε Hom.)

(ἐπὴ νηός Hom.)

(ὁδόν Hom., Plat.; τέν ὀρεινήν, sc. ὁδόν Xen.): (ἄψ) πάλιν ἰέναι Hom. возвращаться

(οἴκους и κατὰ στέγας Soph.; перен. ἐς ξυμμαχίαν и ἐς τοὺς πολέμους Thuc.)

(ἀγρούς, πεδίοιο Hom.)

(αἰετὸς εἶσιν διὰ νεφέων Hom.; θόρυβος διὰ τῶν τάξεων ἰών Xen.)

(ἐπί τινα Hom., Arst.; εἰς ἄπειρον Arst.)

(εἰς Ἀΐδαο ὑπὸ γαῖαν Hom.)

οἱ δέ τοι αὐτίκ΄ ἰόντι κακὰ φράσσονται ὀπίσσω Hom. — как только ты уедешь, они натворят тебе бед

(λέων εἶσ΄ ἐπὴ μῆλα Hom.)

ἤδη τρίτον ἐστὴν ἔτος, τάχα δ΄ εἶσι τέτταρτον Hom. — вот уж третий год, скоро наступит и четвертый;

(ср. франц. aller и англ. to go) собираться, намереваться

ἴθι ἐξηγέο Her. — расскажи-ка;

(χεῖρας Hom.; λαμπάδας Eur.; ἱερὰν φιάλην Plut.)

(σκῆπτρον θεοῖσι Hom.; ἱεροὺς πτόρθους Λατοῖ Eur.; δῶρ΄ ἀθανάτοις Pind.)

(τὸ σημεῖον τοῦ πυρός Thuc.; φάος σωτήριόν τινι Eur.)

(εὐχὰς ἄνακτι Soph.; λόγον Eur.)

(τι и τινά Pind.)

(τοὺς πολέμους Thuc.)

(εὐδικίας Hom.)

(Σικελίαν Thuc.)

(ὄργια Arph.)

(κήδεα Hom.; κακά Aesch., Arph.; ψύχη καὴ θάλπη Xen.)

(ξείνους Hom.; δεσπότας τινάς Eur.; ἑτέρους νόμους Plut.)

(τὸν ἐπιόντα ἐπὴ τέν χώρην δέξασθαι Her.)

(ἵππους Hom.)

(ὅ ἥλιος ἀνέσχεν Plat.)

(τοῦ φονεύειν Plut.)

οὐκ ἐδυνάσθη ἀνσχεθέειν Hom. — он не мог вынырнуть (из воды);

πρῆγμα, ἐκ τοῦ σοί τι ἔμελλε λυπηρὸν ἀνασχήσειν Her. — дело, из которого получится для тебя неприятность;

σὲ στέρξας ἀνέχει Αἴας Soph. — тебя по-прежнему любит Эант;

(ἀλλήλῃσιν Hom. in tmesi)

(ταύτῃ Thuc.)

(χεῖρας Hom.; λαμπάδας Eur.; ἱερὰν φιάλην Plut.)

(σκῆπτρον θεοῖσι Hom.; ἱεροὺς πτόρθους Λατοῖ Eur.; δῶρ΄ ἀθανάτοις Pind.)

(τὸ σημεῖον τοῦ πυρός Thuc.; φάος σωτήριόν τινι Eur.)

(εὐχὰς ἄνακτι Soph.; λόγον Eur.)

(τι и τινά Pind.)

(τοὺς πολέμους Thuc.)

(εὐδικίας Hom.)

(Σικελίαν Thuc.)

(ὄργια Arph.)

(κήδεα Hom.; κακά Aesch., Arph.; ψύχη καὴ θάλπη Xen.)

(ξείνους Hom.; δεσπότας τινάς Eur.; ἑτέρους νόμους Plut.)

(τὸν ἐπιόντα ἐπὴ τέν χώρην δέξασθαι Her.)

(ἵππους Hom.)

(ὅ ἥλιος ἀνέσχεν Plat.)

(τοῦ φονεύειν Plut.)

οὐκ ἐδυνάσθη ἀνσχεθέειν Hom. — он не мог вынырнуть (из воды);

πρῆγμα, ἐκ τοῦ σοί τι ἔμελλε λυπηρὸν ἀνασχήσειν Her. — дело, из которого получится для тебя неприятность;

σὲ στέρξας ἀνέχει Αἴας Soph. — тебя по-прежнему любит Эант;

(ἀλλήλῃσιν Hom. in tmesi)

(ταύτῃ Thuc.)