(χεῖρας

χειρὸς ἔχειν τινά Hom. — держать кого-л. за руку;

πῆχυς χειρὸς δεξιτερῆς Hom. — локоть правой руки;

ἐπ΄ ἀριστερὰ χειρός Hom. — по правую сторону (руку);

ἀπέχειν χεῖρας (χέρας) τινός Hom., Aesch. — не прикасаться к кому-л.;

ὑπὸ χεῖρα ποιεῖσθαι Xen. — подчинять, покорять;

μεγάλη χ. πλήθεος Her. — большая толпа;

(χ. σιδηρᾶ Thuc., Diod.)

(ὅπλον ἥ χ. καλουμένη Xen.)

(γλαφυρὰ χ. Theocr.)

§ δευτέρα χείρ — а) вторые руки; — б) автор;

έργον των χείρων μου — дело моих рук;

άρχομαι χείρων αδίκων — первому затевать (ссору и т. п.);

από χείρός εις χείρα — с рук на руки;

χείρ χείρα νίπτει — погов, рука руку моет;

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(χεῖρας Hom.; λαμπάδας Eur.; ἱερὰν φιάλην Plut.)

(σκῆπτρον θεοῖσι Hom.; ἱεροὺς πτόρθους Λατοῖ Eur.; δῶρ΄ ἀθανάτοις Pind.)

(τὸ σημεῖον τοῦ πυρός Thuc.; φάος σωτήριόν τινι Eur.)

(εὐχὰς ἄνακτι Soph.; λόγον Eur.)

(τι и τινά Pind.)

(τοὺς πολέμους Thuc.)

(εὐδικίας Hom.)

(Σικελίαν Thuc.)

(ὄργια Arph.)

(κήδεα Hom.; κακά Aesch., Arph.; ψύχη καὴ θάλπη Xen.)

(ξείνους Hom.; δεσπότας τινάς Eur.; ἑτέρους νόμους Plut.)

(τὸν ἐπιόντα ἐπὴ τέν χώρην δέξασθαι Her.)

(ἵππους Hom.)

(ὅ ἥλιος ἀνέσχεν Plat.)

(τοῦ φονεύειν Plut.)

οὐκ ἐδυνάσθη ἀνσχεθέειν Hom. — он не мог вынырнуть (из воды);

πρῆγμα, ἐκ τοῦ σοί τι ἔμελλε λυπηρὸν ἀνασχήσειν Her. — дело, из которого получится для тебя неприятность;

σὲ στέρξας ἀνέχει Αἴας Soph. — тебя по-прежнему любит Эант;

(ἀλλήλῃσιν Hom. in tmesi)

(ταύτῃ Thuc.)

(χεῖρας Hom.; λαμπάδας Eur.; ἱερὰν φιάλην Plut.)

(σκῆπτρον θεοῖσι Hom.; ἱεροὺς πτόρθους Λατοῖ Eur.; δῶρ΄ ἀθανάτοις Pind.)

(τὸ σημεῖον τοῦ πυρός Thuc.; φάος σωτήριόν τινι Eur.)

(εὐχὰς ἄνακτι Soph.; λόγον Eur.)

(τι и τινά Pind.)

(τοὺς πολέμους Thuc.)

(εὐδικίας Hom.)

(Σικελίαν Thuc.)

(ὄργια Arph.)

(κήδεα Hom.; κακά Aesch., Arph.; ψύχη καὴ θάλπη Xen.)

(ξείνους Hom.; δεσπότας τινάς Eur.; ἑτέρους νόμους Plut.)

(τὸν ἐπιόντα ἐπὴ τέν χώρην δέξασθαι Her.)

(ἵππους Hom.)

(ὅ ἥλιος ἀνέσχεν Plat.)

(τοῦ φονεύειν Plut.)

οὐκ ἐδυνάσθη ἀνσχεθέειν Hom. — он не мог вынырнуть (из воды);

πρῆγμα, ἐκ τοῦ σοί τι ἔμελλε λυπηρὸν ἀνασχήσειν Her. — дело, из которого получится для тебя неприятность;

σὲ στέρξας ἀνέχει Αἴας Soph. — тебя по-прежнему любит Эант;

(ἀλλήλῃσιν Hom. in tmesi)

(ταύτῃ Thuc.)

(τινά или τί τινος Hom., Aesch.)

(πολέμου Hom.; εὐνῆς HH.; βαναύσων ἔργων Arst.; οἴνου Arph.; τροφῆς, ἡδονῶν Plut.; τοῦ ποιεῖν τι Xen., (τοῦ) μέ ποιεῖν τι Thuc., Dem. и τὸ μέ ποιεῖν τι Xen., Plat.)

(τινος Her., Xen., Plut.)

(αὐχένα ἀπ΄ ὤμων Hom.)

(ἒξ σταδίους τινός Thuc.; πολλῶν ἡμερῶν ὁδον Xen.)

(τοῦ ποιῆσαί τι Isocr.; med. γεωμετρίας Plat.)

(πάντων ἀνθρώπων Xen.)

(ἀπόκρισιν Aeschin.; καρπὸν τῶν πονηθέντων Plut.)

(δεσμῷ τινα, χεῖρας ἱμᾶσιν, τινα χεῖρας τε πόδας τε Hom.)

(τινα πρός τινι Aesch., τινά τινι и πρός τι Soph.; ὑπὸ ποσσὴ δήσασθαι πέδιλα Hom.)

(τινα ἐν πέδαις и ἐς πέδας Her.; δεδεμένοι πρὸς ἀλλήλους Thuc.; δεθῆναι ἐν τῷ κύφωνι Arst.)

(νόσῳ δεδεμένος Arst.; στόμα μου δέδεται Anth.)

(τινος Hom., Plat., Plut.)

ἑξήκοντα ἑνὸς δέοντος ἔτη Plut. 59 — лет;

(δεῖ τινός τινι Her., Aesch., Thuc., Plat. etc., реже δεῖ τινός τινα Aesch., Eur., Xen.)

(τινός τινος Her., Soph. и τινος ποιεῖν τι Her., Xen., Plat., редко τινα ποιεῖν τι Thuc.)

(τινος Her.)

(τὰς χεῖρας Polyb., Plut. - преимущ. для того, чтобы разнять противников)

(ὅ ποταμὸς διέχων τὰ ῥέεθρα ἀπ΄ ἀλλήλων τρία στάδια Her.)

(ἀντικοὺ διέσχε δουρὸς ἀκωκή Hom.; ἥ διῶρυξ ἥ ἐκ τοῦ Νείλου διέχουσα ἐς τὸν κόλπον Her.; διὰ τῶν σπλάγχνων διέχουσιν αἱ φλέβες Arst.)

(ἀλλήλων и ἀπ΄ ἀλλήλων Thuc., Xen.)

(ὅ Ἑλλήσποντος σταδίους ὡς πεντεκαίδεκα διέχει Xen.)

(οὐδὲν ἄν διέχοι ποιεῖν ἤ μέ ποιεῖν Arst.)

(αἱ γυναῖκες τοὺς κόλπους διέσχον Plut.)

διασχεῖν τινι ἐν μέσῳ καταστῆναι Plut. — расступившись, пропустить кого-л. в середину

(τινα, μετά или ἔς τινα Hom.; Ὄλυμπον и ἐς Ὄλυμπον, νῆας и ἐπὴ νῆας, κατὰ λειμῶνα, ποτὴ и ὑπὸ πτόλιν, προτὴ ἄστυ Hom.; γαῖαν Pind.; ἄλσος Aesch., Eur.)

(ποσὴν οὖδας Hom.)

(θεὸν θυέεσσιν Theocr.)

(ἐς χεῖράς τινος Hom.)

(μετὰ κλέος Ἀχαιῶν Hom.)

(φρένας, τινὰ θυμόν или κραδίην Hom.)

δικάζειν ἐς τὸν ἱκνέεται ἔχειν αὐτήν Her. — решать, кому следует жениться на ней (наследнице отцовского имущества);

(преимущ. med.)

(χεῖρας Thuc.; τὰς ἱκετηρίας Plut.)

προϊσχόμενος ἔπεα ὡς … Her. — объявив, что …;

(πρόφασιν Her.; μυρίας σκήψεις Plut.)

ανά τον ποταμό — по реке;

ανά τα όρη — по горам;

ανά την πόλιν — по городу;

ανά δύο — по два;

ανά τεσσάρας — по четыре;

περιοδεύω ανά πδσαν την Ελλάδα — путешествовать по всей Греции;

ανά χείρας — в руки; — в руках;

λαμβάνω ανά χείρας το βιβλίο — я беру в руки книгу;

§ ανά πάν τέταρτον έτος — каждый четвёртый год

ἁγνεύοντες θύουσι Lys. — они совершают жертвоприношения в чистоте;

(βοῦν κεράων Hom.; ἵππον τῆς ἡνίας, τὸ στράτευμα τέν ἐπὴ Μέγαρα (sc. ὁδόν) Xen.; τινὰ παρά τινα Plat.)

(τινὰ ἔκ τινος Eur.)

(ἄρχειν καὴ ἄ. Plat.)

(οἶνον Hom.; ἀγώγιμα Plat.)

(ὄγμον Theocr.; τάφρον Plut.)

αὐτέν ἐς θρόνον εἶσεν ἄγων Hom. — он подвел ее и посадил в кресло;

(ἵππους, αἰχμαλώτους καὴ ἄνδρας, λείαν Xen.)

ἄ. πόλεμον Dem. — вести войну;

(θεόν τινα Luc.)

(πῆμά τινι Hom.)

(τριακοσίους δαρεικούς Dem.)

(ἡμέρας Soph.; βίοτον ἡδέως Eur.)

(παῖδας Luc.; σκύλακας Plut.)

(ἑορτήν Hes., Xen., Plat.; θιάσους Eur.)

(ταύτῃ, sc. ὁδῷ, ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)

(πόδας, χεῖρας Anth.)

(πεδίον φόνῳ Pind.; ἑστίας θεῶν Aesch.; χεῖρας Soph.)

τὰς οὐχ ᾑμασσε βέλος Eur. — копье не поразило их

αὐτόχειρ αἱμάσσεσθαι Soph. — покончить жизнь самоубийством

(πρὸς ἀλλήλους Thuc., Plut.)