-
1 κινάρα
κινάρᾱ, κινάραartichoke: fem nom /voc /acc dualκινάρᾱ, κινάραartichoke: fem nom /voc sg (attic doric aeolic)——————κινάρᾱͅ, κινάραartichoke: fem dat sg (attic doric aeolic) -
2 κινάρα
Grammatical information: f.Meaning: `artichocke' (hell.).Compounds: κιναρη-φάγος (Juba)Derivatives: κιναρέων (pap.) `a.-bed'Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Unexplained. Does ι\/υ point to Pre-Greek?Page in Frisk: 1,854Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κινάρα
-
3 κινάρᾳ
Βλ. λ. κινάρα -
4 κινάρα
-
5 κινάρας
κινάρᾱς, κινάραartichoke: fem acc plκινάρᾱς, κινάραartichoke: fem gen sg (attic doric aeolic) -
6 κινάραι
κινάρᾱͅ, κινάραartichoke: fem dat sg (attic doric aeolic) -
7 κινάραν
κινάρᾱν, κινάραartichoke: fem acc sg (attic doric aeolic) -
8 κιναρών
-
9 κιναρῶν
-
10 καυλοκινάρα
καυλο-κῐνάρα, ἡ,A artichoke stem, Gp.20.31.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καυλοκινάρα
-
11 κυνάρα
A = κινάρα, S.Fr. 348, cf. Scyl. or Polemoap.Ath.2.70c, Gal.6.636;ἄκανθα κυνάρα Hecat.291
J.:—also [full] κύνᾰρος (expl. as = κυνόσβατος by Did. ap. Ath.l.c.). -
12 σφόνδυλος
σφόνδῠλ-ος, ὁ (ἡ, v. infr. 1b), [dialect] Ion. and later Greek [full] σπόνδῠλος (as in Hp. (v. infr.), Str.2.5.6, also in Pherecr.23 (codd.Clem.Al.), and some passages of Arist., asPA 654b16):—A vertebra, Ar.V. 1489(anap.), Pl.Ti. 74a;σύγκειται ἡ ῥάχις ἐκ σφονδύλων Arist.HA 516a11
, cf. PA 651b34; esp. one of the cervical vertebrae, Hp.Aph.3.26, cf. Arist. PA 686a21, 692a3: pl., backbone, spine, E.Ph. 1413 (so in sg., Pherecr.23); or neck, E.El. 841 (so in sg., LXX Le.5.8).b generally, joint, esp. in the scorpion's tail, Nic.Th. 798 (where it is fem.), 781, Hipparch.3.4.2.d a kind of mussel or oyster, Sor. 1.51, Gal.6.734;σ. θαλάσσιοι Edict.Diocl.5.10
; Lat. spondylus, Plin. HN32.60, 154.II from resemblance to vertebrae,1 one of the tambours in a column, Callix.1 ([etym.] σπ-), Milet.7.59, al. ([place name] Didyma), IG22.1668.43, 1672.310; not necessarily round, ib.11 (2). 161 A70 (Delos, iii B.C.); σ. μεγάλοι perh. drums of columns used as missiles, Ath.Mech.37.7.2 circular whorl which balances and twirls a spindle, Pl.R. 616c sq., Thphr.HP3.16.4, Plu.2.745f, Sor. 1.110, Poll.7.31, Edict.Diocl.13.5;σπόνδυλος Poll.10.125
(v.l. σφ-), Them.Or.32.356c.b the shape of that part of the terrestrial sphere which lies between the Equator and the Arctic Circle, Str.2.5.6.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σφόνδυλος
-
13 ἀγριοκινάρα
A = ἄκανθα λευκή, Ps.-Dsc.3.12; = carduus, Gloss.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀγριοκινάρα
-
14 καυλός
Grammatical information: m.Meaning: `shaft, stalk, quillpart of a feather' (Il.; on the botan. a. anatom. meaning Strömberg Theophrastea 95ff. und 49).Compounds: Often as 2. member, e. g. μονό-καυλος (Thphr.; Strömberg 104f.), rarely as 1. member, a. o. in καυλο-κινάρα `the shaft of the artichoke' (Gp.; s. Strömberg Wortstudien 7).Derivatives: Two diminut.: καυλίον (Arist.), καυλίσκος (J., D. S., Dsc.); καυλεῖον = καυλός (Nic.; after ἀγγεῖον a. o.); καυλίας `sap of the shaft' (Thphr.; as ῥιζίας `root-sap', cf. Strömberg Theophrastea 91, Chantraine Formation 94f.); καυλίνης fish-name = χλωρὸς κωβιός (Diph. Siph. ap. Ath. 8, 355c; after the colour, Strömberg Fischnamen 26; formation like Αἰσχίνης); καυλικός, καυλώδης `stem-like' (Thphr.), καύλινος `consisting of a shaft' (Luc.), καυλωτός `with a stem' (Eudem. Phil. IVa; as αὑλωτός etc.); καυληδόν `shaft for shaft' (Opp.). Denomin. verb καυλίζομαι `have a shaft' (Ar. Fr. 404). δικαυλέω `have two shafts', ἐκκαυλέω `grow out in one shaft' with ἐκκαύλησις, - ημα, ἐκκαυλίζω `remove the shaft' (Thphr.) from virtual *δι-καυλος, *ἔκ-καυλος etc. and ( καυλέω only Suid.).Etymology: Old inherited word, also in Latin and in Baltic: Lat. caulis m. `shaft' (i-stem sec., s. Leumann Lat. Gramm. 232); Lith. káulas `bone, cube', Latv. kaũls `id.', also `shaft', Pruss. caulan `bone'; derived MIr. cuaille `pole' (\< *kaulīni̯o-). Not to Skt. kulyā́ `ditch, canal' and Germ. word for `hollow, hohl', ONord. holr, Goth. us-hulōn `hollow out'. See W.-Hofmann s. caulis and Fraenkel s. káulas.Page in Frisk: 1,802-803Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > καυλός
См. также в других словарях:
κινάρα — κινάρᾱ , κινάρα artichoke fem nom/voc/acc dual κινάρᾱ , κινάρα artichoke fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κινάρᾳ — κινάρᾱͅ , κινάρα artichoke fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κινάρα — η (Α κινάρα και κυνάρα) γένος φυτών που, σύμφωνα με τη σημερινή ταξινόμηση, ανήκει στην οικογένεια σύνθετα και που κυριότερο είδος του είναι η αγκινάρα. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Πρόκειται πιθ. για δάνεια λ. άγνωστης προελεύσεως] … Dictionary of Greek
κινάρας — κινάρᾱς , κινάρα artichoke fem acc pl κινάρᾱς , κινάρα artichoke fem gen sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κινάραι — κινάρᾱͅ , κινάρα artichoke fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κινάραν — κινάρᾱν , κινάρα artichoke fem acc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κιναρῶν — κινάρα artichoke fem gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αγκινάρα — Φυτό ποώδες, πολυετές, της οικογένειας των συνθέτων, της ομοταξίας των δικοτυλήδονων, με βλαστό όρθιο, ισχυρό, κάπως πολυγωνικό, ύψους από 40 εκ. έως λίγο περισσότερο από ένα μέτρο. Η επιστημονική ονομασία της α. είναι κινάραησκόλυμνος. Έχει… … Dictionary of Greek
alcanería — (del ár. and. «alqannaríyya», del gr. «kinára», a través del sup. b. lat. «cannaria»; ant.) f. Especie de alcachofa. * * * alcanería. (Del ár. hisp. alqannaríyya, este del b. lat. *cannaria, y este del gr. κινάρα). f. desus. Especie de alcachofa … Enciclopedia Universal
ARTICACTUS seu ARTICOCTUS — Gallis Artichaut, Siculis olim Cactus, hodie Cacozole. Latinis itidem Cactus, ut docet Salmas. ad Tertull. de Pall. et Carduus, κατ᾿ ἐξοχην`, Graecis κινάρα, ut videre est apud Athen. l. 2.Unde Columella in Horto, l. 10. Horrida ponatur Cinara:… … Hofmann J. Lexicon universale
CINARA — apud Columellam, l. 10. v. 235. Horrida ponatur Cinara. ex Graeco Κινάρα, Latinis Carduns, Siculis olim cactus est, quem articactum hodie Galli vocant, Artichaut. Athen. l. 11. Τίς δὲ τούτοις οὐχι πειθόμενος θαῤῥῶν ἀ `ν εἴποι τὴν κάκτον εἶναι… … Hofmann J. Lexicon universale
