-
1 θυμούσθαι
-
2 θυμοῦσθαι
-
3 θυμόω
θῡμόω [(A)],II [voice] Med. and [voice] Pass., [ per.] 2sg. : [tense] fut. , , Phld.Ir. p.89W.: [tense] aor.ἐθυμωσάμην E.Hel. 1343
(lyr.), more freq.ἐθυμώθην Hdt.3.1
, al.; part. , Pl.Lg. 931b: [tense] pf. inf.τεθυμῶσθαι Hdt.3.52
, A.Fr. 478, Pl.Ep. 346a:— to be wroth or angry, abs., Hdt. 3.1, A.Ag.l.c., Sor.1.88, etc.; ; εἰς ἔριν θ. Id.Aj. 1018; of animals, to be wild, restive, Id.Ant. 477, X.Eq.1.10; θυμοῦσθαι εἰς κέρας vent fury with the horns, Virgil's irasci in cornua, E.Ba. 743; cf.ἀοιδὸς ἐς κέρας τεθύμωται Call.Iamb. 1.321
; τὸ θυμούμενον passion, Antipho 2.3.3, Th.7.68; θυμοῦσθαί τινι to be angry with one, A.Eu. 733, S.Tr. 543, 1230, Pl.Prt. 324a;ἔς τινα Hdt.3.52
;περί τινος A.Ag. 1368
(prob. for μυθοῦσθαι); βοῦς πρὸς τὸν ἐλαύνοντα -ωθείς Plu. Dio38
;σοι θυγατέρος -ούμενος E.Or. 751
(troch.): c. dat. rei,τῇ ξυντυχίᾳ Ar.Ra. 1006
.------------------------------------θῡμώδης [(B)], ες,= -
4 χολάω
-
5 ἐπίσταμαι
ἐπίσταμαι (ἐπὶ – ἵσταμαι, eigtl. ion. Form; es wurde aber auch im Att. so beibehalten u. nicht als comp. behandelt; Buttmann nimmt einen eigenen Verbalstamm ΠΙΣΤ an, der aber nicht mit πίστις zusammenhangen soll, Lexil. I p. 278), 2. Perf, ἐπίστασαι Plat. Prot. 339 b; ἐπίστᾳ Pind. P. 3, 80; Aesch. Eum. 86; ἐπίστῃ Theogn. 1085; ἐξεπίστεαι Her. 7, 135; imper. ἐπίστω Xen. Cyr. 3, 2, 16 Hell. 4, 1, 38, ἐπίστασο Aesch. Prom. 840 Her. 7, 29, ἐπίσταο 7, 209; impf. ἠπιστάμην, fut. ἐπιστήσομαι, aor. ἠπιστήϑην; sich worauf verstehen, geschickt od. fähig wozu sein, c. inf., ἐπί. στηται πολεμίζειν Il. 16, 243, καί κ' ἀγαϑοῖσιν ἐπισταίμεσϑα μάχεσϑαι 13, 238, ἄρτια βάζειν 14, 92, πᾶσιν ἐπίστατο μείλιχος εἶναι 17, 671, öfter, sowohl von geistiger Fähigkeit u. Einsicht, auch ᾗσι φρεσίν Iliad. 14, 92 Od. 8, 240, u. ϑυμῷ, Odyss. 4, 730, als von körperlicher Geschicklichkeit u. Gewandtheit, auch mit dem Zusatz χερσίν, Il. 5, 60; c. acc., verstehen, können, ἔργα, Iliad. 23, 705 Od. 2, 117. Aristarch erklärte in Stellen Homers ἐπί. στασϑαι gradezu für gleichbedeutend mit δύνασϑαι, Scholl. Aristonic. Iliad. 16, 142. 13, 223. 21, 320, Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 148. – Folgende: ἐπίστασαι u. ἐπίστᾳ Pind. P. 8, 7. 3, 80; letztere Form auch Aesch. Eum. 86. 551; ἐπίστῃ conj. Plat. Euthyd. 296 c; vgl. Lob. zu Phryn. 359; – Tragg. σαφῶς ἐπίστα σο, wisse wohl, Aesch. Prom. 969; c. inf., σύ γ' οὔπω σωφρονεῖν ἐπίστασαι 984; ψευδηγορεῖν οὐκ ἐπίσταται στόμα τὸ Δῖον 1034, ist nicht fähig, vermag nicht; πένεσϑαι Ag. 936; ϑυμοῦσϑαι οὐκ ἐπίσταμαι νοσοῦντι κείνῳ Soph. Tr. 540; ἄλοχον κολάζειν προδότιν οὐκ ἠπίστατο, vermochte es nicht über sich, sie zu bestrafen, Eur. El. 1028; vgl. Her. 3, 15 εἰ ἠπίστατο μὴ πολυπραγμονεῖν, wenn er so klug gewesen wäre, sich nicht in fremde Angelegenheiten zu mischen; ἐπί. στω τοῦτό γε, wisse, erfahre, Soph. Phil. 417 u. öfter, neben ἐπίστασο, O. R. 848 u. sonst; ἐπεί γε μὲν δὴ πάντ' ἐπίστασαι λόγον, da du weißt, gehört hast, Tr. 484, vgl. ἐπίσταμαι μὲν ἀρτίως, ich habe es eben gelernt, Ai. 663; ὅσ' οἶδα κἀγὼ πάντ' ἐπιστήσει κλύων O. C. 53; τὰ ϑεῖα τά τ' ὄντα καὶ μέλλοντα πάντ' ἠπίστατο Eur. Hel. 14; ὁ παῖς οὐκ ἐπίσταται τοὺς τεκόντας, kennt nicht, Ion 51; vgl. Ar. Equ. 1278; κιϑαρίζειν οὐκ ἐπί. σταται Vesp. 959. – In Prosa, τέχνην Her. 3, 130; ὅσα ἀκοῇ περὶ αὐτῶν ἠπίστατο Thuc. 6, 60; ἀρετήν Plat. Men. 93 a; τοῦτο τὸ ᾆσμα Prot. 339 b; περί τινος 312 e u. öfter, wie auch Her. 2, 3; οὐκ ἐπιστέατο ἔνϑεν ἐγένετο ibd. 53; – c. inf., εἶναι ἀεὶ τοιοῦτος Her. 7, 92; ἐπιστατεῖν Plat. Crat. 390 b; τραγῳδίαν ποιεῖν Conv. 223 b, u. sonst; – acc. c. inf., Her. 3, 134; – c. part., ἐσϑλὸς ὢν ἐπίστασο, Soph. Ai. 1399; Xen. Hipp. 8, 10 u. A.; – auswendig wissen, ᾆσμα Plat. Gorg. 484 b, μύϑους Phaed. 61 b; Xen. Conv. 3, 6; – συριστὶ ἐπιστάμενος, der syrisch versteht, Cyr. 7, 5, 31. – Bei Her. auch = glauben, meinen, δόξῃ 8, 132; ὅτι, 1, 3, ὡς εἴη, 1, 122; acc. c. inf., 3, 140; εὖ ἐπίστατο αὐτὸς σχήσων τὴν βασιληΐην, er meinte, war überzeugt, 5, 42. – Auch = äußerlich kennen, τινά, Plut. Cic. 44; Luc. – Das partic. ἐπιστάμενος, sich auf Etwas verstehend, wissend, kundig, wird oft adjectivisch gebraucht, c. gen., ἀνὴρ φόρμιγγος ἐπιστάμενος καὶ ἀοιδῆς Od. 21, 406; ἄκοντι, mit einem Wurfspieß, sc. zu schleudern, Il. 15, 282; ohne Casus, einsichtsvoll, Od. 14, 359 καί με σταϑμῷ ἐπέλασσαν ἄγοντες ἀνδρὸς ἐπισταμένου· ἔτι γάρ νύ μοι αἶσα βιῶναι, wo Aristarch erklärte τοῦ ἐπιστήμονος, Apollon. Lex. Hom. ed. Bekk. p. 74, 11, Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 152; Odyss. 4, 231 ἰητρὸς δὲ ἕκαστος ἐπιστάμενος περὶ πάντων ἀνϑρώπων; vom Pferde, ἐπιστάμενοι διωκέμεν Il. 5, 222. 8, 106; ϑρέξασκον ἐπισταμένοισι πόδεσσιν, mit kunstgeübten Füßen, 18, 599; in Prosa, wie das Verbum, mit dem inf. od. περί τινος, z. B. περὶ ὀνομάτων Plat. Crat. 394 b; τὰ κατὰ ναῦν Rep. VI, 488 d. Dazu adv.
-
6 βρινδεῖν
A lamb's flesh, Id. [full] βρίξ· θριδακίνη, καὶ εἶδος ἄνθους, οἱ δὲ περιστερεῶνα, Id.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βρινδεῖν
-
7 μυθόομαι
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μυθόομαι
-
8 οἰδαίνω
A swell,φρένες οἰδαίνεσκον A.R.3.383
;οἰδαίνουσα θάλασσα Arat.909
;οἰδήναντος στομάχου Androm.
ap. Gal.14.34, cf. Hsch. ;σῶμα.. ἐκ νηπιότητος εἰς ἥβην οἰδαῖνον Max.Tyr.16.5
.II οἰδαίνεσθαι· θυμοῦσθαι, καὶ τὰ ὅμοια, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > οἰδαίνω
-
9 σπερύνειν
σπερύνειν· σπείρειν, θυμοῦσθαι, ἀπειλεῖν, διώκειν, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σπερύνειν
-
10 ἰάσκειν
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἰάσκειν
-
11 βρένθος
Grammatical information: m.Meaning: The data are very complicated.1. a bird (a waterbird Arist. HA 609a23, but a singing bird (v.l. βρίνθος) Arist. HA 15a16 = κόσσυφον (`blackbird') Η.; s. Thompson Birds s. v.); 2. `pride' (Ath.); 3. πυθμήν, τύμβος H. 4. a perfume βρένθον μύρον (`perfume') τι \< τῶν παχέων\>, ὡς βάκκαρις (`unguent'), οἱ δε ἄνθινον μύρον H. cf. βρενθινῳ̃ ἀνθινῳ̃ H. 5. βρένθινα ῥιζάρια τινά, οἷς ἐρυθραίνονται αἱ γυναῖκες τὰς παρειάς οἱ δε ἄγχουσαν, οὐκ εὖ... οἱ δε φῦκος (`orchil'?) παραμφερες κύδει Α᾽φροδίτης H. 6. βρένθις = θρίδαξ (Nic. fr. 120), βρένθιξ θριδακίνη. Κύπριοι H.Derivatives: βρένθειον ( μύρον; Sapph.). - βρένθυς, - υος f. `perfume of βρένθειον μύρον' (Phld.). - More usual is βρενθύομαι (pres. only) `bear oneself haughtily, swagger' (Ar.), also βρενθύνομαι (AP),Origin: XX [etym. unknown]Etymology: DELG thinks the bird is the same word as that for `arrogance', which is quite doubtful. DELG suggests that there were two groups, the bird (+ arrogance) and the plants and the perfurme. The word for = `τύμβος' may be another group. So nothing is certain. - Hardly here βρινδεῖν θυμοῦσθαι, ἐρεθίζειν H. as Illyrian (v. Blumenthal, Hesychst. 6, Krahe DLZ 1930, 1654); also Alessio, Studi Etruschi 15, 190ff. If the v.l. βρίνθος is reliable, the (a?) bird may be Pre-Gr., as is to be expected.Page in Frisk: 1,266Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βρένθος
-
12 βρί
βρί ( βρῖ)Grammatical information: ?Meaning: ἐπὶ τοῦ μεγάλου καὶ ἰσχυροῦ καὶ χαλεποῦ τίθεται H.Dialectal forms: The interpretation of Myc. piritawo is uncertain.Compounds: In e.g. βρι-ήπυος `loud crying' of Ares (Ν 521), with ἠπύω, Βριάρεως s. below, βριηρόν μεγάλως κεχαρισμένον H. (cf. Sommer Nominalkomp. 139, to ἦρα?; against Hoffmann Glotta 28, 23f.). Βρίακχος `Bacchante' (S.) with ἰάχω, Ἴακχος.Derivatives: Adj. βριαρός `strong' (Il.) (cf. χαλαρός beside χαλί-φρων). Verb βριάω `be or make strong, mighty' (Hes.; cf. χαλάω) backformation from βριαρός? s. Schwyzer 682f., Bechtel a. a. O; also βριερός. For Βριάρεως, a giant with hundred arms (Il.), in Hes. Ο᾽βριάρεως, the interpretation `who causes much damage (ἀρή)' (Bechtel, Lex.) is most uncertain; much more probably it is a Pre-Gr. name, Fur. 168 n. 103. - With θ: βρί̄θω, (βέβρῑθα, βρῖσαι) `be laden with, full of' (Il); βρῑθύς `heavy(?)' (Il.), βρῖθος n. `weight' (Hp.), βριθοσύνη `id.' (Il.) - Here also βρινδεῖν θυμοῦσθαι, ἐρεθίζειν H. with prenasalization of βριθ-? (for the meaning cf. βριμάομαι). Further βρίμη, βριμάομαι. S. also βρίζω and ὕβρις.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: The idea of an `ablaut' ī\/ia must be given up; such cases have appeared to continue -ih₂-\/-ih₂-e. So βριαρός could be * gʷrih₂-eros. (There can be no derivational system i\/ro in these words; nor is a form *βριαρ probable, as Benveniste supposed, Origines 15.) The connection with βαρύς has also become very doubtful: βαρύς continues * gʷrH-u-, and * gʷrH-iH- would have given *βαρῑ-; possible would be * gʷr-iH-, from a root without laryngeal, but the only evidence for such a root would be Skt. grī-ṣmá- m. `Hochsommer', if *`die Zeit des heftigen, starken Sommers' (Wackernagel KZ 61, 197f., with sámā `(half)year', Av. ham- `summer' - but these derive from * smH-, which would make difficulty), but this analysis is quite uncertain (a meaning `heavy; does not seem appropriate). - (That Lat. (Osc.-Umbr.) brūtus = Latv. grũts `heavy' is a parallel ū-enlargement is even more doubtful.) - The - θ- can be the enlargement indicating a state (Benveniste, Origines 190).- As Fur. (168 n. 104, 174 n. 122, 246f) remarks the words refer more to `big, strong, χαλεπός' than to 'heavy'. The connection to βριμός (s. βρίμη) therefore seems evident. As βρῑμ- is very probable related to ὄβριμος (cf. ὀβριάρεως), we have to do with a Pre-Greek word (Fur. index). S. φριμάσσομαι.Page in Frisk: 1,267-268Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βρί
-
13 βρῖ
βρί ( βρῖ)Grammatical information: ?Meaning: ἐπὶ τοῦ μεγάλου καὶ ἰσχυροῦ καὶ χαλεποῦ τίθεται H.Dialectal forms: The interpretation of Myc. piritawo is uncertain.Compounds: In e.g. βρι-ήπυος `loud crying' of Ares (Ν 521), with ἠπύω, Βριάρεως s. below, βριηρόν μεγάλως κεχαρισμένον H. (cf. Sommer Nominalkomp. 139, to ἦρα?; against Hoffmann Glotta 28, 23f.). Βρίακχος `Bacchante' (S.) with ἰάχω, Ἴακχος.Derivatives: Adj. βριαρός `strong' (Il.) (cf. χαλαρός beside χαλί-φρων). Verb βριάω `be or make strong, mighty' (Hes.; cf. χαλάω) backformation from βριαρός? s. Schwyzer 682f., Bechtel a. a. O; also βριερός. For Βριάρεως, a giant with hundred arms (Il.), in Hes. Ο᾽βριάρεως, the interpretation `who causes much damage (ἀρή)' (Bechtel, Lex.) is most uncertain; much more probably it is a Pre-Gr. name, Fur. 168 n. 103. - With θ: βρί̄θω, (βέβρῑθα, βρῖσαι) `be laden with, full of' (Il); βρῑθύς `heavy(?)' (Il.), βρῖθος n. `weight' (Hp.), βριθοσύνη `id.' (Il.) - Here also βρινδεῖν θυμοῦσθαι, ἐρεθίζειν H. with prenasalization of βριθ-? (for the meaning cf. βριμάομαι). Further βρίμη, βριμάομαι. S. also βρίζω and ὕβρις.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: The idea of an `ablaut' ī\/ia must be given up; such cases have appeared to continue -ih₂-\/-ih₂-e. So βριαρός could be * gʷrih₂-eros. (There can be no derivational system i\/ro in these words; nor is a form *βριαρ probable, as Benveniste supposed, Origines 15.) The connection with βαρύς has also become very doubtful: βαρύς continues * gʷrH-u-, and * gʷrH-iH- would have given *βαρῑ-; possible would be * gʷr-iH-, from a root without laryngeal, but the only evidence for such a root would be Skt. grī-ṣmá- m. `Hochsommer', if *`die Zeit des heftigen, starken Sommers' (Wackernagel KZ 61, 197f., with sámā `(half)year', Av. ham- `summer' - but these derive from * smH-, which would make difficulty), but this analysis is quite uncertain (a meaning `heavy; does not seem appropriate). - (That Lat. (Osc.-Umbr.) brūtus = Latv. grũts `heavy' is a parallel ū-enlargement is even more doubtful.) - The - θ- can be the enlargement indicating a state (Benveniste, Origines 190).- As Fur. (168 n. 104, 174 n. 122, 246f) remarks the words refer more to `big, strong, χαλεπός' than to 'heavy'. The connection to βριμός (s. βρίμη) therefore seems evident. As βρῑμ- is very probable related to ὄβριμος (cf. ὀβριάρεως), we have to do with a Pre-Greek word (Fur. index). S. φριμάσσομαι.Page in Frisk: 1,267-268Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βρῖ
-
14 ἰάπτω
Grammatical information: v.Meaning: `shoot, send on, hurt, wound' (Il.)Compounds: Also with prefix, e. g. προ-,Derivatives: On Ίαπετός s.v. On the meanings see βάλλειν. So there is no reason, with Schulze Q. 168 n. 3, Bechtel Lex. s. ἴπτομαι, LSJ to assume two different words (maintained in the LSJ Supplement; the meanings are rather different from those in Frisk and DELG).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Reduplicated formation with generalized reduplication; further unclear. Often combined with *ἴπτομαι, ἴψασθαι `press hard, oppress, hurt' (Bechtel l. c., Kuiper Glotta 21, 282ff. and MAWNed. N. R. 14: 5, 25 n 1), also with Lat. iaciō (Lottner KZ 7, 174, Schulze l. c.; s. Bq and W.-Hofmann s. iaciō); diff. Prellwitz Wb. (wrong; on αἶψα s.v.), Belardi Doxa 3, 206 (Skt. vápati `strew out'). - Whether ἰάσσειν (cod. - εῖν) θυμοῦσθαι, δάκνειν H. was the original present of ἰάψαι (vgl. Bq s. ἰάπτω), is uncertain. - The connection with *ἴπτομαι is semantically not easy; with ἰάσσειν one could suppose * h₂i-h₂ekʷ-, but here again the meanings are difficult to connect.Page in Frisk: 1,705-706Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἰάπτω
См. также в других словарях:
θυμοῦσθαι — θῡμοῦσθαι , θυμόω make angry pres inf mp … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ιάπτω — ἰάπτω (Α) 1. ρίχνω εναντίον, εκσφενδονίζω («τόξοις ἰάπτειν μητέτ εἰς ἡμᾱς βέλη», Αισχύλ.) 2. πλήττω, χτυπώ («πρόσθε πυλᾱν κεφαλὰν ἰάψειν» μπροστά στις πύλες θα χτυπήσει το κεφάλι του, Αισχύλ.) 3. (για όπλο) τραυματίζω, διατρυπώ 4. βλάπτω, ζημιώνω … Dictionary of Greek
μυθούμαι — (I) μυθοῡμαι, έομαι (Α) [μύθος] 1. λέγω, ομιλώ 2. διηγούμαι 3. εκφωνώ 4. κάνω λόγο για κάποιον, συζητώ για κάποιον 5. προφέρω 6. καλώ κάποιον με το όνομά του, μνημονεύω («πρὶν μὲν γὰρ Πριάμοιο πόλιν μέροπες ἄνθρωποι πάντες μυθέσκοντο πολύχρυσον… … Dictionary of Greek
σπερύνειν — Α (κατά τον Ησύχ.) «σπείρειν, θυμοῡσθαι, ἀπειλεῑν, διώκειν». [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. σπερ τού σπείρω, κατά τα ρ. σε ύνω] … Dictionary of Greek
gʷer-2, gʷerǝ-, gʷerǝu-, gʷerī- — gʷer 2, gʷerǝ , gʷerǝu , gʷerī English meaning: heavy Deutsche Übersetzung: ‘schwer” Material: O.Ind. guru ḥ “ heavy, wichtig, ehrwũrdig” (compounds gárīyün, Sup. güriṣ ṭ ha ḥ), ágru “ledig”, gru muṣṭí ḥ “ heavy handful… … Proto-Indo-European etymological dictionary
