(γῆν

(γῆ τε καὴ ἥλιος Hom.; πότερον ἥ γῆ πλατεῖά ἐστιν ἢ στρογγύλη Plat.; οὐρανῷ μιγνύειν γῆν Plut.)

(μικτὰ ὕδατος καὴ γῆς Arst.)

(κατὰ γῆς στελλεσθαι Xen.)

ποῦ γῆς ; Soph. — в каком месте света?, где именно?;

(γεωργεῖν τέν γῆν Arst.)

(ἥ γῆ ἥ Ὀλυμπία Plut.)

(γῆν πρίασθαι Lys.; ἥ τῆς γῆς κτῆσις Arst.)

(ὅ θανὼν γᾶ καὴ οὐδὲν ὢν κείσεται ταλας Soph.; τὰ ἐπί τοῖς οὐρανοῖς καὴ τὰ ἐπὴ τῆς γῆς NT.)

(ἀσπίδα ἐπὴ πύργῳ Hom.; τι πρὸς τέν γῆν Plat., Polyb. и ἐπὴ γῆς Plat.)

(ἔγχει, ἐπὴ μελίης, χειρὴ γαίης Hom.; βάκτρῳ Eur.)

(τοῖς προσθίοις σκέλεσι Plut.)

λοιπὸν ἔρειδε τὰν γνώμαν Theocr. — подумай об остальном

μηκέτ΄ ἐρείδεσθον Hom. — не напрягайтесь больше, т.е. прекратите борьбу

(ὤμοιν τι Aesch.)

(λίθον ἐπὴ τοίχῳ, v. l. τοίχω Theocr.)

(εὔβοτον ἀμνόν Theocr.)

(τινὰ εὴς ἕδραν Eur.)

(δόρυ πρὸς τεῖχος Hom.; κεφαλέν πρὸς τέν γῆν Arst.)

(πρὸς στέρνα τινά Eur.)

(τινὰ ἐς χεῖράς τινος Theocr.)

(νέφος ἐπὴ τέν γῆν ἐρεῖσαν Plut.)

(βελέεσσιν Hom.; κατά τινος и εἴς τινα Arph.)

ὕπτιος οὔδει ἐρείσθη Hom. — он навзничь повалился на землю;

(ἄγκυραν χθονί Pind.; πλευραῖς ἔγχον Soph.)

(τόξῳ τινά Pind.)

(τὸν πόδα εἰς πηλόν Plat.)

(ὄμμα εἰς γῆν Eur.)

(ἀνταίαν πληγήν Eur.)

(ὁρμαθοὺς μελῶν τέτταρας Arph.)

(πεδίῳ Hom.; ἐπὴ γᾷ Soph.; ἐπὴ τέν γῆν Plat.; ἐπὴ τῆς γῆς и εἰς τέν γῆν NT.; πρὸς οὖδας Eur.; ἀπ΄ οὐρανοῦ Aesch.; εἰς βόθυνον, ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἀπὸ τῆς τραπέζης NT.)

(ἐνὴ νήεσσι Hom.; ἐπ΄ ἀλλήλοισι Hes.)

π. δορί Eur. — пасть сраженным копьем;

(οἰκία ἔπεσε NT.)

(ἄνεμος πέσε Hom.)

ἐκ θυμοῦ π. τινί Hom. — лишаться чьей-л. благосклонности;

(ἐξ ἀρκύων Aesch.; ἔξω τῶν κακῶν Arph.)

(εἰς ὀργήν Thuc.; τῆς ἀπειθείας NT.)

(ταῦτα εἰς τέν προτέραν ἔπεσεν Ὀλυμπιάδα Polyb.)

(εἰς γένη ταῦτα, ὑπὸ παραγγελίαν οὐδεμίαν Arst.)

τούτου ἐχόμενος, ἡγοῦμαι οὐκ ἄν ποτε πεσεῖν Plat. — полагаю, что, придерживаясь этого, я никогда не ошибусь

(εὐκοπώτερόν ἐστι τὸν οὐρανὸν καὴ τέν γῆν παρελθεῖν ἢ τοῦ νόμου μίαν κεραίαν πεσεῖν NT.)

ο άξων της γής — земная ось;

ο φλοιός της γής — земная кора;

εύφορη γή — плодородная земля;

χέρσα γή — целина;

θηραϊκή γή — фарфоровая глина;

γή αργιλλώδης — глинистая почва;

γή αμμώδης — песчаный грунт;

σπαρμένη γή — посевная площадь;

εργάτης γής — а) сельскохозяйственный рабочий; — б) батрак;

Σοβιετική γή — Советская земля;

κατά γήν και κατά θάλασσαν — на суше и на море;

κατά γήν στρατιωτικές δυνάμεις — наземные войска;

§ μαύρη γή(ς) — ад;

άγνωστος γή — тёмный лес (для кого-л.), земли незнаемая (лат. терра инкогнита);

γή της επαγγελίας — земли обетованная;

αγαθά ( — или καλά) της γής — земные блага;

κατά γής — наземь, на землю;

όπου γής — в любой точке земного шара;

γήν ορώ — вот и конец мучениям;

τα κάνω γής Μαδιάμ — разрушить всё до основания;

κινώ γή και ουρανό — пустить в ход все средства; — сделать всё возможное;

δεν πατάει στη γή — а) ног под собой не чувствовать, быть вне себя от радости; — б) витать в облаках;

άνοιξε ( — или σκίστηκε) η γή και τον κατάπιε — он как сквозь землю провалился;

στον ουρανό το γύρευα και στη γή το βρήκα — погов. счастье с неба свалилось

(τι εἰς ἅλα, ἐν πυρί, ποτὴ πέτρας, προτὴ γαίῃ Hom.; σπόρον ἐν νειοῖσιν Theocr.)

(ἐκ χειρός Xen.; β. καὴ τοξεύειν Dem.)

β. δάκρυ Hom. — проливать слезы;

(κύκλα ἀμφὴ ὀχέεσσι Hom.)

(αἰγίδα ἀμφ΄ ὤμοις, ῥάκος ἀμφί τινι, med. ἀμφὴ ὤμοισιν ξίφος Hom.; κρήδεμνον πλοκάμοις Anth.)

(τὸ δίκτυον εἰς τέν θάλασσαν NT.; ἀμφί τινι χεῖρας и πήχεε Hom.)

(τινὰ ἐν δαπέδῳ и ἐν κονίῃσι Hom.)

(οἶκον Aesch.)

(τινὰ γῆς ἔξω Soph.)

(τινὰ ἐς κακόν Hom.; τινὰ εἰς δεῖμα Her. и εἰς φόβον Eur.)

(νῆας ἐς πόντον Hom.; ὄμματα ἑτέρωσε Hom. и πρὸς γῆν Eur.; πρὸσωπον εἰς γῆν Eur.)

(ἑτέρωσε κάρη Hom.)

(ἵππους πρόσθε Hom.; κάτωθε τὰ μοσχία Theocr.)

(τινὰ δουρί Hom.; τινὰ κακοῖς Eur.)

(τινά Pind.)

(ἰὸν ἐνὴ στήθεσσί τινι Hom.)

(ὕπνον ἐπὴ βλεφάροις Hom.)

(τί τινι ἐν θυμῷ Hom., θυμῷ Aesch. и εἰς θυμόν Soph., Plut., ἐν στήθεσσι Hom. и ἐν καρδίᾳ Pind.; λύπην τινί Soph.)

(μῆλα ἐν νηΐ Hom.)

(χρόα βάλλεσθαι λουτροῖς HH.)

(ἐν πέδῳ Aesch.): ( о реке) изливаться, впадать (ποταμὸς εἰς ἅλα βάλλων Hom.)

(τινά Hom., Eur.)

(ἡνίοχον κονίης ῥαθάμιγγες ἔβαλλον Hom.)

(οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς NT.)

(ἀκτῖσιν Hom.; γαῖαν Eur.; σελήνη βαλλομένη διὰ θυρίδων Anth.)

(χαράκωμα πρὸς τῇ πόλει Dem.; χάρακα Polyb., Plut.)

(τι ἐπὴ θυμῷ и μετὰ φρεσί Hom.; ἐνὴ φρεσί Hom., Hes. или ἐπ΄ ἑωυτοῦ Her.)

βαλεσθαι ἐς γαστέρα γόνον Her. — забеременеть

(τινὰ ἰχθύσι Hom.; τινὰ ἐς τέν γῆν Her.)

(τὰς ναῦς εἰς τέν γῆν Polyb.)

(τινὰ δίφρου Hom.)

(τινὰ ἕδρας и ἐκ τυραννίδος θρόνων Aesch.)

(δοῦρα πάντα Hom.)

(βιὸν χειρός τινι Hom.)

(πύλας Eur.; θύρας Polyb.)

(τινὰ ἐκ и ἔξω τῆς πόλεως Plat., Arst.; τὸν Μῆδον ἐκ τῆς Ἑλλάδος Plut.)

(θυγατέρα Dem.; γυναῖκα Diod., Plut.)

(τινὰ ἐκ τῶν θεάτρων Dem.)

(ξίφος Eur., Arph.; ὀϊστούς Xen.)

ἐ. δάκρυα Hom. и ἐ. δάκρυ Eur. — проливать слезы

(τέκνον Eur.)

(τινά Soph.)

(ἅλιον ἔπος Hom. и ἔπος τόδε Aesch.; κόμπους κενούς Eur.; ῥῆμά τε καὴ λόγον Plat.; ἀπόκρισιν Polyb.)

(τοὺς θεούς Arph.; πολλοὺς τῶν μύθων Plat.; τὸν νόμον Plut.)

(λόγους Plat., Polyb.; διαβούλιον Polyb.)

(τινὰ πλούτου Eur.)

(τὰς φρένας ὑφ΄ ἡδονῆς Soph.; ὀδόντας Arst.)

(εὔκαρπον Θηβαίων στάχυν Eur.)

(αἱ κυοῦσαι γυναῖκες ἐξέβαλλον ἀνάπηρα Plut.)

(πανταχοῦ φρέατα Plut.)

(ἔστω ἐκβεβλημένη ἥ ΑΒ Arst.)

(ἄλλην εἰς αἶαν Eur.)

(ὅ ποταμὸς κατὰ μέσον ἐκβάλλει Plat.)

(ἥ θάλαττα κυμαίνουσα ἐκβάλλει Arst.)

(ἵππους Her.)

(κατ΄ Ἰδαίων ὀρέων Hom.)

(αἰχμέ κ. γαίης ᾤχετο Hom.)

(κ. τῆς χώρας Polyb.)

(καταδεδυκέναι или ἀφανίζεσθαι κ. τῆς θαλάσσης Her.; κ. γῆς γενέσθαι Xen.)

ψεύδεσθαι κ. τινος Lys. — клеветать на кого-л.;

(οἱ κ. τοῦ Δημοσθένους ἔπαινοι Aeschin.)

(κ. Περσῶν λέγειν τι Xen.)

(κ. παντὸς τοῦ χρόνου Dem.)

κ. πτόλιν Hom. — в городе;

κατ΄ ὄμματά τινι Soph. — на глазах у кого-л.;

(κ. πεντήκοντα Her.)

κ. Ἄμασιν βασιλεύοντα Her. — в царствование Амасиса;

(κρίνειν ἄνδρας κ. φῦλα, κ. φρήτρας Hom.; κ. κώμας κατῳκῆσθαι Her.)

κ. σφέας μαχέσονται Hom. — каждый (из ахеян) будет сражаться за себя;

κ. πρῆξιν Hom. — ради дела, по делам;

κ. φθόνον τινός Aesch. — из зависти к кому-л.;

οὔτι καθ΄ ἡμέτερον νόον Hom. — не в соответствии с нашим мнением;

καθ΄ Ὅμηρον — по Гомеру, как говорит Гомер;

κ. λοπὸν κρομύοιο Hom. — словно луковичная кожура;

κ. τέν Ἀμφιάρεω ἀπόκρισιν Her. — что касается ответа Амфиарая;

κ. δάκρυ χέουσα Hom. — роняющая слезы

κ. ἔφαγε Hom. — (целиком) съел (обычно, однако, adv. κατά толкуется как приставка in tmesi)

(τι ὑπὸ κόλπῳ Hom.; πλοῦτον ἐν μεγάρῳ Pind.; ὑπὸ τέν θύρην, ἐς κυψέλην Her.)

(εἰς τέν ἄμμον, ὑπὸ γῆν Arst.)

(τι εἰς τέν γῆν Xen.)

(νυκτί τινα Hom.)

(μή τι κατακρύψειν, sc. τῶν κτημάτων Hom.)

(ἄστυ πένθει δνοφερῷ Aesch.)

(οὔ τι κατακρύπτουσιν, sc. οἱ θεοί Hom.)

(ἡνία ὀπίσσω Hom.; τὰ ὅπλα, χαλινούς Her.; τὰ νεῦρα Plat.)

κατατεινόμενος ὑπὸ τῆς βασάνου Dem. — будучи допрошен под пыткой

(τὸ στρατόπεδον ἐς τέν Πλαταιΐδα Her.)

(τέν κέρκον Arst.)

(πρὸς τέν γῆν τὸ σῶμα κατατείνεσθαι Plut.)

(τοὺς φοίνικας ἐπὴ τῆς γῆς Arst.; τινὰ ἐπὴ τοὔδαφος Plut.)

(δεσμῷ Plut.)

(διώρυχας Her.)

(ἐκ τῶν Ταυρικῶν οὐρέων εἰς τέν Μαιῆτιν λίμνην Her.; διὰ τοῦ μεσεντερίου παράπαν Arst.)

(ὅ λέων τρέχει κατατείνας Arst.)

(τέν ῥώμην ὅλην εἴς τι Polyb.)

(καλύπτρην χείρεσσι Hes.)

(τινὰ βίῃ ἀέκοντα, τινα ἐνὴ οἴκῳ Hom.; ξίφος ἐν κουλεῷ Pind.; τινὰ πρὸς ἑαυτόν NT.)

(ἵππους Aesch.; ὀργήν Soph., Arst., Plut.; δύνασιν Soph.; τὰ δάκρυα Plat.; τὸν γέλωτα Xen.)

(τέν ἀλήθειαν ἐν ἀδικίᾳ NT.)

(ὁρκίοισι Hom.; ἐν τῷ νόμῳ NT.)

(Θορικόνδε HH.; εἰς τὸν αἰγιαλόν Her., NT.; τῆς Ἐρετρικῆς χώρης Her.; ἐς τήνδε γῆν Soph.; χθόνα Eur.; εἰς Δῆλον Plut.)

(τὰς παραδόσεις NT.)

(τὸ Ἀττικὸν - sc. ἔθνος - κατεχόμενον ὑπὸ Πεισιστράτου Her.)

(μιν κατὰ γῆρας ἔχει Hom.; κατέχεσθαι νοσήματι NT.)

(ἰσχυρῶς Xen.)

προξένων δ΄ ἔν του κατέσχες ; Eur. — и ты остановишься у кого-л. из проксенов?

(κατέχει πολέμου αὔρα Arph. - ср. 24)

(τῶν ἐπιστημῶν Arst.)

(τέν ἀκρόπολιν Her.; τὸ Καδείων πέδον Soph.; τὰς πόλεις φρουρᾷ Xen., Plut.; τέν κληρονομίαν τινός NT.)

(χρήματά τινος Her.)

(τοὺς ἄμφω ζωούς, sc. Κάστορα καὴ Πολυδεύκεα Hom.; τέν χιονώδη Θρῄκην Eur. Περσίδα γῆν Xen.)

(ἐκ θεῶν Xen.; ποιηταὴ ἔνθεοι καὴ κατεχόμενοι Plat.)

(μόλις Eur.)

εἰ μέ τόδε φάσμα εὖ κατασχήσει Soph. — если это видение не к добру

(μέσον ὀμφαλὸν γᾶς Eur.)

(Ὀλύμπου αἴγλαν Soph.; Παρνασίαν πέτραν Arph.)

(νὺξ δνοφερέ κατέχ΄ οὐρανόν Hom.; ὃν τόπον κατέχει ἥ θάλασσα Arst.)

(τέν ὁδὸν ἅπασαν ὑπὸ πλήθους ἁμαξῶν Plut.; ἀλαλητῷ πᾶν πεδίον Hom.; στρατόπεδον δυσφημίαις Soph.; οἶκος πᾶς κλαυθμῷ κατείχετο Her.)

(τέν πρᾶξιν Polyb.)

(τὸ ἐρωτώμενον Plat.)

ὅσον ὅ λὁγος κατέχει Thuc. — как утверждает молва;

(εἰς τέν γῆν Plat.; χαμᾶζε Plut.)

(ἐς τέν γῆν Her.; κάτω Arph.; ὑπ΄ αἰσχύνης Plut.)

κύψας ἐσθίει Arph. — ешь во-всю

(ἔγχος, αἰγίδα Hom.; λόφον Aesch.; ἡνίας χεροῖν Soph.; κόμην Eur.; τέν γῆν καὴ τὸν οὐρανόν NT.)

(πόλιν Pind.)

(τέν πόλιν εἴς τι Plut.)

(τοὺς πλουσίους Arph.)

(τινά Hom., Pind., Eur.; ἐπὴ τέν γῆν Diod.)

σώματα καὴ γνώμας σ. Xen. — (о вине) расслаблять физически и душевно;

(σφάλλουσιν ἀνθρώπους θεοί Eur.)

(τὰς, πόλεις Thuc.; δόμους Eur.)

(ἀπ΄ ἐλπίδος σ. Luc.)

(τινά Her., Soph., Xen., Plat.)

(φυτὸν χερσίν Hom.; ἄλσος Her.; ὄρχους Xen.; τι ἐν γῇ Xen. и εἰς γῆν Plut.; σῖτον ἐν πηλῷ Plut.)

(γῆν Thuc.; χωρίον Isae.; γῆ πεφυτευμένη Her., Xen., Plut.)

(καρποὺς καὴ χλόην Plat.)

(παῖδας Soph., Arph.; τινά Plat.)

(κακὰ πολλά τινι Hom.; θάνατόν τινι Pind.)

(φόνον Hom.)

(τινι Hom.)

(ἄγνωστον τεύχειν τινά Hom.)

ἀγνωστότατος γλῶσσαν Thuc. — говорящий на совершенно непонятном языке

(τὰ στοιχεῖα ἄλογα καὴ ἄγνωστα Plat.)

(τινος Pind.)

(δύναμις ἀνθρωπίνη Luc.)

ἀ. ἀδικίαν или ἀ. ἀδίκημα Plat. — совершать несправедливый поступок, нарушать закон;

(τινα Her. и περί τινα Plat.)

(περὴ τοὺς θεούς Plat.; περἱ τὰ μυστήρια Dem.)

εἰ μέ ἀδικῶ Plat. — если не ошибаюсь

(γῆν Thuc.)

(οἱ ἁλοῶντες καὴ λικμῶντες Xen.; οἱ σπείροντες καὴ ἁλοῶντες Plat.)

(γῆν χερσίν Hom.; τινα Arph.)

(τινα Arph.)

(μέλανες ἀ. βότρυες ἦσαν Hom.)

ἀν δ΄ Ὀδυσεὺς ἀνίστατο Hom. — Одиссей поднялся

(ἀ. νηὸς βαίνειν Hom.)

(ἥκειν ἀ. ναυσί Eur.)

(Κενταύρων ἀ. ὄρος Eur.)

(ἀναβαινειν ἀ. ὀρσοθύρην Hom.)

(ἀ. ποταμὸν πλεῖν Her.)

ἀ. δῶμα Διός Hom. — во дворце Зевса;

ἀ. δῆμον πτωχεύειν Hom. — ходить по миру, побираться;

(ἀ. πρώτους εἶναι Her.)

(ἀ. νύκτα Hom.; ἀ. τὸν πόλεμον Her.)

(ἀ. πᾶσαν ἡμέρην Her.; ἀ. πᾶν ἔτος Her. или ἀ. ἕκαστον ἔτος Plat.)

ἀ. πέντε παρασάγγας τῆς ἡμέρας Xen. — по пяти парасангов в день;

ἀ. κράτος Xen. — в меру силы, т.е. изо всех сил;

(ἀ. διηκόσια στάδια Her.)

(γῆν Xen.)

(τάφρον Xen.)

(τινὰ ἐπὴ τὸν ἵππον Xen.)

(τὸν ἀναβάτην Xen.)

(ἔργον Hom.; εἰς τέν τρίτην ἡμέραν Her.)

(πόλεμον Isocr.)

ἀ. τὸ πᾶν ἐπί τινα Luc. — представлять все на чьё-л. усмотрение

(ἀείδειν Hom., Theocr.)

(ἱμάτιον Arph.; τήβεννον Plut.)