(τάφρον

(τάφρον ὀρύσσειν Hom. etc.; τάφρον διαπηδᾶν Arph.)

(βοῦν κεράων Hom.; ἵππον τῆς ἡνίας, τὸ στράτευμα τέν ἐπὴ Μέγαρα (sc. ὁδόν) Xen.; τινὰ παρά τινα Plat.)

(τινὰ ἔκ τινος Eur.)

(ἄρχειν καὴ ἄ. Plat.)

(οἶνον Hom.; ἀγώγιμα Plat.)

(ὄγμον Theocr.; τάφρον Plut.)

αὐτέν ἐς θρόνον εἶσεν ἄγων Hom. — он подвел ее и посадил в кресло;

(ἵππους, αἰχμαλώτους καὴ ἄνδρας, λείαν Xen.)

ἄ. πόλεμον Dem. — вести войну;

(θεόν τινα Luc.)

(πῆμά τινι Hom.)

(τριακοσίους δαρεικούς Dem.)

(ἡμέρας Soph.; βίοτον ἡδέως Eur.)

(παῖδας Luc.; σκύλακας Plut.)

(ἑορτήν Hes., Xen., Plat.; θιάσους Eur.)

(ταύτῃ, sc. ὁδῷ, ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)

(πάντες ἅ. Hom., Polyb.)

ἄνους τε καὴ γέρων ἅ. Soph. — безрассудный и, в то же время, старый;

ἅ. μῦθος ἔην, τετέλεστο δὲ ἔργον Hom. — сказано - сделано;

ἅ. μὲν διὰ τέν παιδίαν …, ἔτι δὲ καὴ διὰ τὸ φιλομαθὲς εἶναι Xen. — отчасти в силу воспитания, …но отчасти из любознательности

καὴ ἀτειχίστων ἅ. ὄντων Thuc. — поскольку ( или тем более, что) они не были защищены стенами;

(ἅ. Πατρόκλῳ ἔστιχον Hom.; ἔσιθ΄ ἅμ΄ ἐμοί Arph.)

(ἅμ΄ ἠελίῳ ἀνιόντι Hom. и ἅμ΄ ἡλίῳ ἀνίσχοντι Xen.)

ἅ. πνοιῇσι ἀνέμοιο Hom. — подобно дыханию ветра;

(γῆν Xen.)

(τάφρον Xen.)

(τινὰ ἐπὴ τὸν ἵππον Xen.)

(τὸν ἀναβάτην Xen.)

(ἔργον Hom.; εἰς τέν τρίτην ἡμέραν Her.)

(πόλεμον Isocr.)

ἀ. τὸ πᾶν ἐπί τινα Luc. — представлять все на чьё-л. усмотрение

(ἀείδειν Hom., Theocr.)

(ἱμάτιον Arph.; τήβεννον Plut.)

(τινὰ εἰς Ὄλυμπον Eur.; πελταστὰς πρὸς τὸ ὄρος Xen.; ἐπὴ τὰ ἄκρα τῆς χώρας Plut.)

(τέν φάλαγγα Plut.)

ἀ. χορόν Hes., Thuc., Eur. — водить хоровод

(νῆας Her.)

(πρὸς τέν ἤπειρον, ἐπὴ τὰς ἄλλας νήσους Her.; ὁλκὰς ἀναγομένη ἐπ΄ Ἰωνίας Thuc.)

ὁρῶν αὐτὸν ἀναγόμενον ὡς ἀδολεσχήσοντα περί τινος Plat. — видя, что он собирается пуститься в разговоры о чем-то;

(εἰς τέν Ἀκρόπολίν τι Plat.)

(γυναῖκ΄ ἐξ ἀπίης γαίης Hom.; κτέατα Τρωΐαθεν Pind.; τοὺς ξυνειλημμένους Xen.)

(τινὰ ἐς Ἄργος Hom.)

(τέν πόλιν, τὸν χάρακα Plut.)

(κάρα Soph.; ὄμμα ἄνω Plat.; перен. κωκυτόν Eur.)

(τινὰ εἰς μεγάλα πράγματα καὴ τιμάς Plut.)

παιᾶνα ἀνάγετε Soph. — запойте пеан

(πολύδακρυν ἀδονάν Eur.)

(τι εἴς τινα Arst., Dem.)

(θυσίας Her.)

(τέν ὁρτέν τῇ Ἴσι Her.)

πλῆθος αἵματος ἀνήγαγε Plut. — у него открылось сильное кровотечение

(τάφρον περὴ τὸ τεῖχος Plut.)

τὸν λόγον ἐπ΄ ἀρχέν ἀ. Plat. — свести к принципу, т.е. принципиально обосновать положение;

σκοταῖος ἀναγαγών Xen. — уйдя с наступлением темноты;

(τάφρον πρὸς τὸν ποταμόν Xen.; τὰς διώρυχας Polyb.; τοὺς πόρους Plut.)

(φάρυγγος τὸ χεῖλος Eur.)

(Ὠκεανὸς κατὰ στενοπόρους αὐχένας ἀνεστομωμένος Arst.; κόλπος ἀνεστόμωται εἰς τὸν Ὠκεανόν Diod.)

(παρευνάζεσθαι γυναιξί Hom.; ἀγροίκως τε καὴ β. Plut.)

(χαλεπῶς καὴ β. ἄρχειν Plut.)

(διαβαίνειν τέν τάφρον Thuc.)

(εἰς τέν γῆν ἐρείδειν Polyb.)

(κινεῖσθαι Arst.)

(διὰ θώρηκος Hom.; διὰ τοῦ ὀρόφου Xen.; διὰ τοῦ ὕδατος Plat.)

(διὰ πεδίοιο Hom.; διὰ θαλάσσας Pind. - ср. 8; ὅ Ἴστρος ῥέει δι΄ οἰκευμένης Her.)

δι΄ ἄλλων εἴκοσι σταδίων Her. — еще через двадцать стадиев;

διὰ χρόνου Plat., Xen.; — по истечении некоторого времени;

δι΄ (ὅλης) τῆς νυκτός Her., Xen.; — в течение (всей) ночи;

(διὰ μήλων κεῖσθαι Hom.)

(τιμᾶν δι΄ ἀνθρώπων τινά Pind.)

(διὰ τοῦ λόφου Xen.)

διὰ τέλους τὸ πᾶν Aesch. — все до конца;

διὰ χειρῶν (χερῶν) или διὰ χειρός Soph., Arst., Plut.; — руками или в руках;

δι΄ ἐλέφαντος καὴ χρυσοῦ Diod. — из слоновой кости и золота;

(διὰ τῶν οἰκτιρμῶν τοῦ θεοῦ NT.)

(πεσεῖν ἀλλοτρίας διὰ γυναικός Aesch.)

διὰ μέθης Plat. — в состоянии опьянения;

ἓξ δὲ διὰ πτύχας ἦλθε χαλκός Hom. — сквозь шесть слоев (кожи) прошла медь

(ἐπὴ χθόνα καὴ διὰ πόντον Pind.; διὰ κῦμα ἅλιον Aesch. и διὰ πόντιον κῦμα Eur.)

(διὰ τάφρον ἐλαύνειν Hom.)

(ἐν σπηεσσι δι΄ ἄκριας Hom.)

(διὰ νύκτα Hom.)

(νικῆσαι δι΄ Ἀθηνην Hom.; σώζεσθαι διά τινα Xen.; διά τινα βελτίονα γενέσθαι Plat.)

(Ἀθηναίης διὰ βουλάς Hom.)

(ἐκκλίνειν καὴ διαβεβηκέναι Arst.; κολοσσοὴ διαβεβηκότες Plut.)

(τάφρον Hom.; ἐπὴ κλίνην ἀπὸ κλίνης Plut.; перен. διαβῆναι ἐξ ἄλλου γένους εἰς ἄλλο Arst.)

(ποταμόν Her., Xen., Plut. и διὰ ποταμοῦ Xen.; τὸν Εὐρώταν Plut.)

(ἐς Ἤλιδα διαβήμεναι Hom.; ἄνευ γεφυρῶν Xen.; εἰς τέν νῆσον Arst.; εἰς Ἀσίαν ἐξ Εὐρώπης Plut.; πρὸς τὸ τῆς Ἄγρας, sc. ἱερόν Plat.)

(τῷ λόγῳ ἔς τινα Her.)

(τῇ δυνάμει τοῦ λόγου Plut.)

(τάφρον Xen., Plut.)

(τάφρον Arph., Xen., Plut.)

(ἵππος διαπηδῶν Xen.)

(ἀπὸ τοῦ δικαστηρίου καὴ τῆς καταγνώσεως ἐπὴ τὸν δῆμον Dem.)

(τάφρον Hom. - in tmesi; τὸν Ἄθω Lys., Isocr.; τέν κατὰ τέν θάλατταν χώραν Arst.; Χερρόννησον Dem.)

(τοῖχον Her., Thuc., Arph., Dem.)

(τάφος διωρορυγμένος Plut.)

(ἐπιστόλια ἀλλότρια Plut.)

(ἐπὴ τιμωρίᾳ διωρυγμένος Diod.)

(διορύξαι πράγματα Dem.)

(τὰ βουλευόμενα Plut.)

(τάφρον Hom.)

(ἅρμα καὴ ἵππους Hom.; ταῦρον διὰ τοῦ ἄστεος Plut.; γῆν πρὸ γῆς ἐλαύνεσθαι Aesch.)

(ἀρίστας βοῶν Hom.; ὅ τι δύναιντο Xen.)

(βόας καὴ μῆλα Hom.; τὰς βοῦς Plat.; λείαν Plut.)

(τινὰ ἐκ δήμου Hom.; τινὰ ἐκ δόμων и ἀφ΄ ἑστίας Aesch.; ἐκ γῆς Soph. и γῆς Eur.; μίασμα Soph. и ἄγος Thuc.)

(νῆα Hom.; τὰς ναῦς Arph.; τριήρεις Plat.)

(τινά Hom.)

(τινὰ σκήπτρῳ Hom.)

(στρατόν Pind.; στρατιήν Her.)

(δόρυ διὰ στήθεσσιν Hom.; χαλκὸν ἐν πλευραῖσι Pind.)

(τινὰ ὦμον φασγάνῳ Hom.; ἐλαύνεσθαι εἰς τὸν μηρόν Luc.)

(τέν οὐλέν ὀδόντι Hom.)

(τι διὰ μέσου τινός Plat.)

πνεῦμα σφοδρῶς ἐλαυνόμενον Arst. — сильный взрыв (сжатого) воздуха;

(τὸν ἑαυτοῦ ὁδόν Arph.)

(τὰ τέλη ἐπὴ τὰς ἐσχάτας τιμάς Plut.)

(τινὰ εἰς ὀργήν Eur.)

(τάφρον Hom.; αὔλακα Hes., Pind.; ἀμπελίδος ὄρχον Arph.)

(τεῖχος Hom.)

(δάκρυ εἰς γαῖαν Eur.)

(κολῳὸν ἔν τισι Hom.)

(ἀρετάς Pind.)

(ἀσπίδα χαλκείην Hom.; ἐληλαμένος σίδηρος Plut.)

(Ἰωνίαν πᾶσαν Aesch.)

(ἐπὴ κύματα Hom.)

(νύκτα διὰ δνοφερήν Hom.)

(ἐς τὸ ἄστυ Her.)

(ἐπὴ τέν Ἀττικήν Plut.)

(εἰς τὰς τάξεις τῶν Ἑλλήνων Xen.)

ἐς πᾶσαν κακότητα ἐλάσαι Her. — совершить всяческие злодеяния;

(τινὰ πόντῳ, κεραυνὸν νηΐ Hom.; τινὰ ἐς τὸ βάραθρον Arph., Plut.; τινὰ εἰς φρέαρ Plat.; λίθον εἰς τέν κεφαλήν τινι Plut.)

σκῆπτρόν τινι ἐμβαλεῖν χειρί Hom. — вручить кому-л. скиптр;

ἐμβαλεῖν περί τινος βουλέν εἰς τὸ στράτευμα Xen. — вынести что-л. на обсуждение войска;

(μαρτυρίαν, ὅρκον Dem.)

(οἰκίας τισί Arph.)

(λυσσώδη νόσον Soph.; νόστον πικρόν τινι Eur.)

(τὸ ὂ μικρὸν μεταξὺ τοῦ χῖ καὴ τοῦ νῦ Plat., συλλαβέ ἐμβεβλημένη Arst.; ἀρότρῳ χαλκέν ὕνιν Plut.)

(πύλην Plut.)

(τάφρον ἐπὴ σταδίους τετρακοσίους Plut.)

αἱ εὐθεῖαι ἐμβληθεῖσαι πρὸς ὀρθάς τινι Arst. — прямые, проведенные параллельно к чему-л.

(τινὰ εἰς τὸν ἀριθμόν τινων Plut.)

(τινὰ εἰς τὸ δεσμωτήριον Dem.)

(μόχλον Xen.)

(τὸν λαγῶ εἰς τὰς ἄρκυς Xen.)

(τοὺς βαρβάρους εἰς τὰς ναῦς Plut.)

(τινὰς εἰς πλοῖα Polyb.; ἀνθρώπους τε καὴ φόρτον, sc. εἰς τέν ὁλκάδα Plut.)

(χαλινὸν ἵππω Xen.; βρόχον τραχήλῳ Theocr.)

(πολλὰ ἕλκεα Pind.; πληγάς τινι Xen.; πληγέν μίαν εἴς τι Plut.)

(φυτὰ ἐμβεβλημένα Dem.)

(τινὰ εἰς ἀτυχίαν Aeschin.)

(ῥήγεα πορφύρεα Hom.)

(λόγον εἰς τοὺς πολλούς, ὡς … Plut.)

(τι ἐνὴ φρεσίν Hom.; φόβον τινί Her.; θάρσος τινί Polyb.; τῷ στρατεύματι ζῆλον καὴ φιλονεικίαν πρὸς τοὺς πολεμίους Plut.)

(ὅ Μαρσύας ποταμὸς ἐμβάλλει εἰς τὸν Μαίανδρον Xen.; τὸ πλῆθος τοῦ ὕδατος ἐμβάλλοντος Arst.)

(εἰς χώραν Xen.; εἰς τέν ἀγοράν Aeschin.; εἰς Ἰταλίαν Plut.)

(ταῖς ναυσί Thuc.; εἰς τοὺς προφύλακας Plut.; med. ἢν ἐμβαλόμενοι ἴωμεν ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)

(ἐμβάλλοντος τοῦ ὕδατος τοῖσι οὔρεσι Her.)

(περιβολᾶς σφραγισμάτων Eur.)

(ὅ κύκλος ἐξελιττόμενος Arst.)

(τέν φάλαγγα Xen.)

(ὅ κύκλος ἐξελίττεται γραμμήν Arst.)

(ἀπὸ τῶν εὐωνόμων παρὰ τέν γῆν Polyb.; ἐπὴ δεξιά Plut.)

(τέν τάφρον Plut.)

ἴχνος ἐ. ποδός Eur. — кружиться в пляске;

ἐ. τινὰ κίονος κύκλῳ Eur. — гоняться за кем-л. вокруг столба

(τέν δύναμιν τῶν στενῶν Plut.)

(εἰς πεδίον Plut.)

ἐ. λόγον Eur. — рассказывать

(θεοῦ θεσπίσματα Eur.)

(ποταμόν Her.; τάφρον Thuc.)

(ἱ. Ἀφροδίτης Her.; τῆς θεᾶς Ἀρτέμιδος ἐν Ἐφέσῳ NT.)

τάφρον κύκλῳ περὴ τὸ ἱ. καὴ τὸν νεὼν ἔσκαπτον Thuc. — вокруг территории храма и (самого) храма вырыли ров

(τὸν νεκρὸν ῥιψί Her.; τέν τάφρον χορτῳ καὴ λίθοις Arst., τὰς ὀροφὰς κατεστέγαζον λίθιναι δοκοί Diod.)

(τινά Hom.)

(νόον τινός Hom.)

(εἰς εὐνήν Hom.)

(ἡδέϊ ὕπνῳ Hom.; σὺν παρακοίτι Hes.)

(παρὰ τάφρον Hom.)

(μηκέτι νῦν δῆθ΄ αὖθι λεγώμεθα Hom.)

(αἱμασιάς, ὀστέα, med. ξύλα Hom.)

(λέξασθαι ἄνδρας ἀρίστους Hom.)

(τινὰ ἔν τισι Hom., Aesch.)

(κήδεα θυμοῦ, θέσκελα ἔργα Hom.)

(ὀνείδεά τινι Hom.)

(ἀριθμόν Hom.)

(ἀμφί τινος Aesch., περί τινος Soph., Thuc., Arst., NT. и ὑπέρ τινος Soph., Xen. etc.; ψευδῆ, τἀληθῆ, μῦθόν τινα Aesch.)

(τὰ γράμματα ἔλεγε τάδε Her.; ὡς ὅ νόμος λέγει Dem.)

κινδυνεύεις τι λ. или ἴσως ἄν τι λέγοις Plat. — возможно, что ты прав;

(τινὰ ἀγαθόν NT.; οἱ λεγόμενοι αὐτόνομοι εἶναι Xen.; τὰ λεγόμενα στοιχεῖα Arst.)

πῶς λέγεις ; Plat. — что ты хочешь (этим) сказать?;

(τί τοῦτο λέγει; Arph.)

(ποιήματα Plat.)

(τὸ βιβλίον Plat.; τὸ ψήφισμα Dem.)

(Ἀτρείδας Anacr.)

(τέν ἑαυτοῦ ῥώμην Xen.)

(τινὴ ποιεῖν τι Aesch., Soph., Xen. etc.)

(λαλεῖν ἄριστος, ἀδυνατώτατος λ. Eupolis ap. Plut.)

(Κῦρος ἔπεμπε βίκους οἴνου, λέγων ὅτι … Xen.)