-
1 ξιφος
1) меч(ἄμφηκες Hom. и ἀμφίθηκτον Soph.; χάλκεον, ἀργυρόηλον Hom.)
ἐκ κολεοῖο ἐρυσσάμενος ξ. ὀξύ Hom. — выхватив из ножон острый меч2) короткий нож, кинжал Plut.3) Arst. = ξιφίας См. ξιφιας4) мечевидный хрящ ( у некоторых головоногих) Arst. -
2 ξίφος
το меч; шпага, рапира; сабля -
3 ξίφος
-
4 ξίφος
[ксифос] ουσ ο меч, сабля, шпага. -
5 εγκαταπηγνυμι
-
6 αγρευω
1) охотиться, ловить(τι Xen.)
ἀ. ἰχθῦς Her. — ловить рыбу;τέν ἄγραν ἠγρευκότες Eur. — поймав добычу;ἀγρευόμενα θηρία Xen. — животные, являющиеся предметом охоты, дичь;ἀγρευθεὴς ἤγρευσεν Anth. — он попался, но (и сам) поймал;ἀ. αἷμα τραγοκτόνον Eur. — устраивать кровавую охоту на козлов2) med. схватывать(τι Eur.)
; выхватывать, вырывать(ξίφος τινὴ ἐκ χερός Eur.)
μεσημβρινὸν ὕπνον ἀ. Anth. — задремать в полдень -
7 αιμασσω
атт. αἱμάττω (редко med.; aor. ᾕμαξα - Pind. αἵμαξα, aor. pass. ᾑμάχθην и αἱμάχθην)1) окровавливать, обагрять кровью(πεδίον φόνῳ Pind.; ἑστίας θεῶν Aesch.; χεῖρας Soph.)
τὸ κρᾶτα ἑαυτοῦ πέτρᾳ αἱμάξαι Soph. — разбить себе голову о скалу;αἱμάξαι τὰς ᾠδάς Eur. — кровью поплатиться за (свои) песни;τὸ ξίφος ᾑμαγμένον Plut. — окровавленный меч2) ранить3) ранить насмерть, убивать -
8 αλμα
I- ατος τό [ἅλλομαι] прыжок, скачокἅλματι πάντων προφερέστατος Hom. — превзошедший всех в прыжках;
κοῦφος ἅ. ποδῶν Ἀχιλλεύς Eur. — легконогий Ахилл;οἰκεῖον αὐτὸν ὤλεσ΄ ἅ. ἐπὴ ξίφος Eur. — он покончил с собой, бросившись на (свой) мечIIἥ дор. = ἅλμη См. αλμη -
9 αμφηκης
дор. ἀμφάκης 21) обоюдоострый(φάσγανον Hom.; δόρυ Aesch.; γένυς Soph.; ξίφος Hom., Plut.)
2) раздвоенный, расщепленный(πυρὸς βόστρυχος Aesch.; перен. γλῶττα Arph.)
3) двусмысленный(χρησμός Luc.)
-
10 αμφιθηκτος
-
11 αμφιτιθημι
(поэт. часто in tmesi)1) класть вокруг, т.е. надевать(κυνέην κεφαλῆφιν Hom.; κόσμον χροΐ Eur.; πέδας τοῖς ἀδίκοις Solon ap. Dem.; δέρμα μελέεσσιν Theocr.)
ἀμφιθέσθαι ξίφος Hom. — опоясаться мечом2) окутывать или покрывать(πέπλοις κάρα Eur.)
-
12 αμφιτομος
-
13 αναιμακτος
-
14 ανατεινω
поэт. ἀντείνω1) протягивать вверх, простирать, поднимать(χεῖρα οὐρανῷ Pind. или εἰς τὸν οὐρανόν Arst., Plut. и πρὸς τὸν οὐρανόν Xen.)
ἀετὸς ἀνατεταμένος Xen. — орел с распростертыми крыльями;τὰς ὀφρῦς ἀνατείνας Luc. — с высоко поднятыми бровями;ἀ. ἑαυτὸν ἐπί τινι Luc. — важничать из-за чего-л.;ἀνατείνεσθαι τέν ἀρχήν Plut. — расширять, увеличивать свою (служебную) власть;τὸ ξίφος ἀ. Plut. — поднимать меч на кого-л.2) тянуть3) воен. вытягивать, растягивать, развертывать(τὰ κέρατα Xen.)
4) простираться, достигать, доходить(εἰς ὕψος Polyb.; εἰς τὸ πέλαγος Polyb.; πλέον ἢ δέκα σταδίους Plut.)
πέδιλα ἐς γόνυ ἀνατείνοντα Her. — обувь, доходящая до колен5) держать в напряженном состоянииἀ. πάντας Plut. — привлекать всеобщее внимание
6) med. грозить, угрожать -
15 ανευρισκω
-
16 αποπροιημι
1) посылать, отправлять(τινὰ πόλινδε Hom.)
2) спускать, метать(ἰὸν ἀποπροϊείς Hom.)
3) бросать, ронять(ξίφος χαμᾶζε Hom.)
-
17 αργυροηλος
-
18 αυτοθηκτος
-
19 βαλλω
(fut. βᾰλῶ - ион. βαλέω, редко βαλλήσω; aor. 2 ἔβᾰλον, pf. βέβληκα; pass.: fut. βληθήσομαι и βεβλήσομαι, aor. ἐβλήθην, pf. βέβλημαι) реже med.1) бросать, кидать, метать(τι εἰς ἅλα, ἐν πυρί, ποτὴ πέτρας, προτὴ γαίῃ Hom.; σπόρον ἐν νειοῖσιν Theocr.)
2) метать копья(ἐκ χειρός Xen.; β. καὴ τοξεύειν Dem.)
3) ронятьβ. δάκρυ Hom. — проливать слезы;
β., тж. β. τοὸς ὀδόντας Arst. — терять зубы4) надевать, приставлять, приделывать(κύκλα ἀμφὴ ὀχέεσσι Hom.)
ἐν πύλαισιν ἀκοὰν β. Eur. — приложить ухо к двери5) надевать, накидывать(αἰγίδα ἀμφ΄ ὤμοις, ῥάκος ἀμφί τινι, med. ἀμφὴ ὤμοισιν ξίφος Hom.; κρήδεμνον πλοκάμοις Anth.)
6) закидывать, забрасывать(τὸ δίκτυον εἰς τέν θάλασσαν NT.; ἀμφί τινι χεῖρας и πήχεε Hom.)
ἐπὴ γᾶν Φρυγῶν ποδὸς ἴχνος βαλεῖν Eur. — ступить на фригийскую землю7) валить, опрокидывать(τινὰ ἐν δαπέδῳ и ἐν κονίῃσι Hom.)
ἐς γόνυ τέν πόλιν β. Her. — поставить на колени, т.е. сокрушить государство8) низвергать, разрушать(οἶκον Aesch.)
9) извергать, изгонять(τινὰ γῆς ἔξω Soph.)
ἄθαπτόν τινα βαλεῖν Soph. — лишить кого-л. погребения10) ввергать, повергать(τινὰ ἐς κακόν Hom.; τινὰ εἰς δεῖμα Her. и εἰς φόβον Eur.)
βαλεῖν τινα εἰς ἔχθραν Aesch. — навлечь на кого-л. ненависть;ἐν αἰτίᾳ βαλεῖν τινα Soph. — возвести на кого-л. обвинение;τέν χώραν κινδύνῳ βαλεῖν Aesch. — подвергнуть страну опасности11) поворачивать, направлять(νῆας ἐς πόντον Hom.; ὄμματα ἑτέρωσε Hom. и πρὸς γῆν Eur.; πρὸσωπον εἰς γῆν Eur.)
12) опускать, склонять(ἑτέρωσε κάρη Hom.)
13) гнать, погонять(ἵππους πρόσθε Hom.; κάτωθε τὰ μοσχία Theocr.)
14) ударять, поражать(τινὰ δουρί Hom.; τινὰ κακοῖς Eur.)
βαλεῖν τινά τι, κατά, πρός и ὑπό τι, реже β. τινος κατά τι Hom. — ударить (ранить) кого-л. во что-л.;ἕλκος τό μιν βάλε ἰῷ Hom. — рана, которую он нанес ему стрелой:β. ψόγῳ τινά Eur. — оскорблять кого-л.;β. ἐπὴ σκοπόν Xen., τοῦ σκοποῦ Plat. и ἐπὴ σκοποῦ (v. l. ἐπίσκοπα) Luc. — попадать в цель;ἄχεϊ μεγάλῳ βεβολημένος ἦτορ Hom. — глубоко огорченный в душе;βάλλει με φθόγγος δι΄ ὤτων Soph. — до ушей моих доносится шум15) (sc. ὕμνῳ) воспевать, славить(τινά Pind.)
16) вгонять, вонзать(ἰὸν ἐνὴ στήθεσσί τινι Hom.)
17) наводить, нагонять, насылать(ὕπνον ἐπὴ βλεφάροις Hom.)
18) внушать, вселять(τί τινι ἐν θυμῷ Hom., θυμῷ Aesch. и εἰς θυμόν Soph., Plut., ἐν στήθεσσι Hom. и ἐν καρδίᾳ Pind.; λύπην τινί Soph.)
19) грузить, нагружать(μῆλα ἐν νηΐ Hom.)
20) med. погружаться21) (sc. ἑαυτόν) бросаться, устремляться, падатьἵπποι περὴ τέρμα βαλοῦσαι Hom. — кобылицы, обогнувшие столб;βάλλ΄ ἐς κόρακας! Arph. — убирайся прочь!, проваливай!;βάλλ΄ ἐς μακαρίαν! Plat. — что ты, бог с тобой!;εἰς ὕπνον βαλεῖν Eur. — заснуть22) ( о жидкости) обрызгивать, окроплять(τινά Hom., Eur.)
23) осыпать, обдавать24) наливать, вливать25) тж. med. озарять, освещать(ἀκτῖσιν Hom.; γαῖαν Eur.; σελήνη βαλλομένη διὰ θυρίδων Anth.)
26) med. насыпать, возводить(χαράκωμα πρὸς τῇ πόλει Dem.; χάρακα Polyb., Plut.)
— закладывать (κρηπῖδα Pind.; τὰς οἰκοδομίας Plat., ἀρχέν τῶν πραγμάτων Luc.)27) med. обдумывать, замышлять(τι ἐπὴ θυμῷ и μετὰ φρεσί Hom.; ἐνὴ φρεσί Hom., Hes. или ἐπ΄ ἑωυτοῦ Her.)
ἐς θυμὸν ἐβάλετο Her. — он решил28) med. зачать -
20 βαπτω
1) погружать, окунать(τι εἴς τι Arst., Plut.)
2) погружать для закалки, закалять(πέλεκυν εἰν ὕδατι ψυχρῷ Hom.; ἀκίδας βελέων Anacr.; σίδηρος βαπτόμενος Plut.)
3) погружать, вонзать(ξίφος ἐν σφαγαῖσι Aesch.; φάσγανον εἴσω σαρκός Eur.)
ἔγχος εὖ πρὸς Ἀργείων στρατῷ βάψαι Soph. — нанести большой урон аргивскому войску4) окунать в краску, красить, окрашивать(ἐβάπτετο αἵματι λίμνη Batr.; εἵματα βεβαμμένα Her.; βάψαι ἔρια Plat.; τρίχας Anth.)
κροκωτὸν βάψασθαι Arph. — выкраситься в шафрановый цвет5) окунать в яд, отравлять(ἱούς Soph.; ἐχιὸναίῳ χόλῳ τι Anth.)
6) полоскать, мыть(τἄρια θερμῷ Arph.)
7) зачерпывать, черпать(ποντίας ἁλός Eur.; τᾷ κάλπιδι κηρία Theocr.)
8) погружаться(εἰς ψυχρόν Arst.)
9) тонуть(ναῦς ἔβαψεν Eur.)
См. также в других словарях:
ξίφος — sword neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ξίφος — Ευθύ και σχετικά πλατύ αγχέμαχο όπλο, σε χρήση ήδη από την προϊστορική εποχή. Το ξ. αποτελείται από τη λεπίδα (έλασμα) και τη λαβή (κώπη). Η λεπίδα, μεταλλικό κοφτερό στέλεχος τριγωνικής τομής και ποικίλου μήκους (0,90 1 μ.), φέρει ένα αυλάκι σε… … Dictionary of Greek
ξίφος — το ους, αλλ. σπαθί: Έσυραν τα ξίφη τους κι άρχισαν τον αγώνα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ξίφει — ξίφος sword neut nom/voc/acc dual (attic epic) ξίφεϊ , ξίφος sword neut dat sg (epic ionic) ξίφος sword neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ξίφη — ξίφος sword neut nom/voc/acc pl (attic epic doric) ξίφος sword neut nom/voc/acc dual (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σκίφη — ξίφος sword neut nom/voc/acc pl (attic epic doric aeolic) ξίφος sword neut nom/voc/acc dual (doric aeolic) σκίφη fem nom/voc sg (attic epic ionic) σκίφος sword neut nom/voc/acc pl (attic epic doric) σκίφος sword neut nom/voc/acc dual (doric… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ξιφέεσσι — ξίφος sword neut dat pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ξιφέεσσιν — ξίφος sword neut dat pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ξιφέων — ξίφος sword neut gen pl (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ξιφῶν — ξίφος sword neut gen pl (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ξίφεα — ξίφος sword neut nom/voc/acc pl (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)