-
1 absetzen
I v/t6. Ware zby(wa)ć;von der Steuer absetzen odliczać <- czyć> od podstawy opodatkowania, odpis(yw)ać od podatku;9. Behandlung przer(y)wać;10. Zeile pisać od nowego wiersza;II v/rtrinken ohne abzusetzen duszkiem, jednym haustem -
2 ausbrechen
-
3 eingehen
eine Wette eingehen pójść pf o zakład, zakładać < założyć> się; vi Post usw nadchodzić < nadejść>; Geld wpływać < wpłynąć>; Pflanze, Tier <z>ginąć; Firma przestać pf istnieć, upadać < upaść>; Stoff zbiegać < zbiec> się;in die Geschichte eingehen przejść pf do historii;auf jemanden eingehen wykaz(yw)ać dużo zrozumienia dla (G);auf einen Vorschlag eingehen przysta(wa)ć na propozycję;auf Details eingehen wda(wa)ć się w szczegóły -
4 einlaufen
-
5 entfliehen
-
6 entlaufen
mir ist mein Hund entlaufen uciekł mi pies -
7 fliehen
-
8 flüchten
-
9 zusammenfallen
zu'sammenfallen v/i ( irr; sn) (einstürzen) zawalać <- lić> się; Teig opadać < opaść>; Termine, Feiertage zbiegać < zbiec> się ( mit z I); -
10 zusammenlaufen
-
11 zusammentreffen
zusammentreffen v/i ( irr; sn) Personen spot(y)kać się ( mit jemandem z I); zeitlich zbiegać < zbiec> się ( mit etwas z I)
См. также в других словарях:
zbiec — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zbiegać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zbiec {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}zbiegnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVc b, zbiegnę, zbiegnie, zbiegnij, zbiegłem, zbiegł,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zbiec — + rzad. zbiegnąć dk Vc, zbiegnę, zbiegniesz, zbiegnij, zbiegł, zbiegli, zbiegłszy zbiegać ndk I, zbiecam, zbiecasz, zbiecają, zbiecaj, zbiecał 1. «biegnąc opuścić się w dół, znaleźć się na dole» Zbiec po schodach, ze zbocza. 2. zwykle dk «ujść,… … Słownik języka polskiego
zbiegać się – zbiec się, zbiegnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} biegnąc, zbierać się w jednym miejscu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przechodnie zbiegli się na miejsce wypadku. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} łączyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zbiegnąć — → zbiec … Słownik języka polskiego
z- — (w wyrazach, których tematy rozpoczynają się na samogłoskę lub spółgłoskę dźwięczną, a także na s, sz, h, np. zbieleć, zżąć, zsuwać, zszywać, zheblować) 1. «przedrostek nadający aspekt dokonaności czasownikom niedokonanym, np. zanalizować,… … Słownik języka polskiego
zlecieć — dk VIIa, zleciećcę, zleciećcisz, zleć, zleciećciał, zleciećcieli zlatywać ndk VIIIa, zleciećtuję, zleciećtujesz, zleciećtuj, zleciećywał 1. «lecąc opuścić się, osiąść niżej; sfrunąć» Gołębie zlatywały z dachu na parapet. 2. «spaść z góry na dół,… … Słownik języka polskiego
nazlatywać się — dk VIIIa, nazlatywać siętuje się, nazlatywać sięywał się 1. «lecąc zgromadzić się w dużej liczbie; zlecieć się» Nazlatywało się ptaków. Nazlatywało się komarów, much. 2. pot. «zejść się, zbiec się w dużej liczbie» Nazlatywało się ciekawskich na… … Słownik języka polskiego
pozlatywać — dk VIIIa, pozlatywaćtuje, pozlatywaćtuj, pozlatywaćywał 1. «o wielu ptakach: zlecieć, sfrunąć (w dół)» Wróble pozlatywały z drzewa na ziemię. 2. pot. «pospadać» Szklanki pozlatywały ze stołu. Siedźcie spokojnie, bo pozlatujecie z krzeseł. 3. pot … Słownik języka polskiego
schody — blp, D. schodydów 1. «konstrukcja, będąca zwykle częścią budowli, składająca się z szeregu stopni, często z poręczami, umożliwiająca przechodzenie z jednego poziomu na inny» Betonowe, drewniane, kamienne schody. Główne, wewnętrzne, kręte, strome … Słownik języka polskiego
skurczyć — dk VIb, skurczyćczę, skurczyćczysz, skurcz, skurczyćył, skurczyćczony «skrócić przez ściągnięcie, ściągnąć, skulić, zgiąć, zewrzeć (palce, ramiona)» Skurczyć ramiona z zimna. Spał ze skurczonymi nogami. Siedział skurczony na tapczanie. Twarz… … Słownik języka polskiego
zbiegać — I, zbiegaćam, zbiegaćasz, zbiegaćają, zbiegaćaj, zbiegaćał 1. ndk → zbiec 2. dk «objechać, obejść, przewędrować» Zbiegać całe miasto w poszukiwaniu czegoś … Słownik języka polskiego