-
21 inportunus
importūnus ( inp-), a, um, adj. [from porto, qs. not conducive, not proper; opp. opportunus; hence], unfit, unsuitable, inconvenient (cf.: molestus, intempestivus, praeposterus).I.In gen. (rare):II.num importunum tempus in tanto otio?
Cic. de Or. 2, 5, 20 B. and K. (al. inopportunum):aggeribus turribusque et aliis machinationibus locus inportunus,
Sall. J. 92, 7:importuna locorum,
Sil. 3, 540; cf.:Armeniam petunt, id temporis importunam, quia hiems occipiebat,
Tac. A. 12, 12: etenim est in eo loco sedes huic nostro non importuna sermoni, Crass. ap. Cic. de Or. 3, 5, 18:vi quidem regere patriam aut parentis importunum est,
Sall. J. 3, 2.—ln partic., pregn.A.Troublesome, grievous, distressing, dangerous (rare):B.quom illi inportunam tempestatem conciet,
Plaut. Trin. 2, 3, 8:neque alius importunior acutiorque morbus est,
Cels. 4, 3:pauperies,
Hor. C. 3, 16, 37:Caphareus,
stormy, Ov. M. 14, 481.—With respect to character, indecorous, unmannerly, uncivil, rude, morose, harsh, churlish, cruel, savage (class.; syn.: crudelis, immanis; opp. clemens).1.Of living beings:2.tam enim esse clemens tyrannus quam rex importunus potest,
Cic. Rep. 1, 33:importunus atque amens tyrannus,
id. Verr. 2, 5, 40, § 103:crudelis atque importuna mulier,
id. Clu. 63, 177:tam importunus tamque crudelis,
id. Fin. 1, 10, 35:crudelissimus atque importunissimus tyrannus,
Liv. 29, 17, 20:uxor importuna atque incommoda,
Plaut. As. 1, 1, 47:senex,
Ter. Heaut. 1, 2, 23:importunissimus hostis,
Cic. Cat. 2, 6, 12:decemviri,
Liv. 5, 2, 8:plebeii quam fuerint importuni, vides,
Cic. Fam. 9, 21 fin.:locutores,
Gell. 1, 15, 1:dives et importunus,
Hor. Ep. 2, 2, 185:eripiet curule cui volet importunus ebur,
id. ib. 1, 6, 54:volucres,
Verg. G. 1, 470; Hor. S. 1, 8, 6; cf.:ales (bubo), i. e. infausta,
Verg. A. 12, 864.—Of things:immanis atque importuna natura,
Cic. Verr. 2, 1, 3, § 8:libidines,
id. ib. 2, 4, 50, §111: clades civitatis,
id. Brut. 97, 332:mors,
Ov. Am. 3, 9, 19:sitis famesque argenti,
Hor. Ep. 1, 18, 23:importuna atque audax argutia,
Gell. 3, 1, 6. — Adv.: importunē ( inp-), unsuitably, unseasonably; rudely, violently:confidere suis testibus et importune insistere,
Cic. Ac. 2, 25, 80:repetere,
Dig. 13, 6, 17:immittere versum de Pyrrho,
Gell. 10, 16, 18:vexare civitates tyrannica crudelitate,
Just. 42, 1.— Comp.:insultare veritati,
Lact. 5, 2. — Sup.:facere,
Gell. 20, 6, 14. -
22 quam
quam adv. [qui].—Relat., in what manner, to what degree, how greatly, how, how much: nescis quam doleam, T.: vide, quam te amarit is: declaravit quam odisset senatum: docebat, quam veteres quamque iustae causae intercederent, Cs.: ut sentias quam vile sit corpus, L.: Vive memor quam sis aevi brevis, H.: ut nobis tempus quam diu diceremus praestitueres: mire quam illius loci cogitatio delectat (i. e. mirum est, quam, etc.), wonderfully.—Interrog., how?: quam avidum in pecuniis (hunc fuisse censetis)?: quam multis custodibus opus erit?: quam longe est hinc in saltum vestrum?—In exclamations, how! how very!: quam cupiunt laudari!: quam terribilis aspectu (incedebat)!: quam nihil praetermittis in consilio dando!: Quam paene regna Proserpinae vidimus! H. —Esp., in comparisons, in what degree, as: nihil est tam populare quam bonitas: quid est oratori tam necessarium quam vox?: tam diu requiesco, quam diu ad te scribo: tam esse clemens tyrannus, quam rex importunus potest: quam quisque pessume fecit, tam maxume tutus est, S.: tam sum amicus rei p. quam qui maxime: Non verbis dici potest Tantum quam navigare incommodumst, T.: maria aspera iuro Non ullum pro me tantum cepisse timorem, Quam ne, etc., V.: intentis, non ab irā tantum, quam quod urbs videbatur, etc., L.: dimidium tributi quam quod regibus ferre soliti erant, half as much tribute as, etc., L.: nihil aeque eos terruit, quam robur imperatoris, L.: quam multā grandine nimbi crepitant, sic ictibus heros Creber pulsat, V.—With ellips. of tam, as much as, to the extent that, as... as: quam voletis multi dicent, as many of you as choose: quam diu vixit, all his life: quam diu tu voles, as long as you will: non militum fiduciā quam iuventutis, not so much, L.: tyrannus, quam qui umquam, saevissimus, never surpassed in cruelty, L.: Huc turba ruebat... Quam multa cadunt folia, as numerous as, V. —With sup. and possum or (old) queo: ut te redimas captum quam queas Minumo, at the lowest price you can, T.: quam plurimos potest equites educit, S.: quam maximis potest itineribus pervenit, Cs.: quam maxime possem, contenderem, to the utmost of my power.—With sup. and ellips. of possum, in the highest degree, as... as possible, extremely, very: quam minimum spati daretur, the shortest time possible, Cs.: quam plurimo vendere, at the highest price: ut quam primum accederet, as soon as possible: quam primum, forthwith, V. —Colloq.: quam familiariter, very, T.—Implying difference of degree (after a comp. or word of comparison), than: acrior quam ego sum: omnia sunt citius facta quam dixi: nec diutius vixit quam locuta est: ut aditus non magis nobilitati quam virtuti pateret: istas tu partīs potius quam defectionem vocas?: Nec tibi grata minus pietas... Quam fuit illa Iovi, O.: se temere magis quam satis caute inferre, L.: non locuta est ferocius quam poculum inpavide hausit, L.: speciem gloriae vehementius quam caute appetebat, Ta.: maiorem pecuniam polliceri, quam quantam hic dedisset: ne libentius haec evomere videar quam verius, with more satisfaction than accuracy: pestilentia minacior quam perniciosior, more threatening than destructive, L.: turbavit ordinem non acrior quam pertinacior impetus, L.: quid hoc fieri turpius potest, quam eum... labi: ne aliter, quam ego velim, meum laudet ingenium, otherwise than as I wished: quis antea, quis esset, quam cuius gener esset, audivit? sooner... than: pridie quam a me tu coactus eo profitere, on the day before. virtus nihil aliud est quam in se perfecta natura: nil aliud agens quam ut, etc., with no other purpose than, etc., L.: saepe supra feret, quam fieri possit, more than: ultra quam satis est, producitur.—Praegn., after verbs implying preference or superiority, rather than: praestare omnīs perferre acerbitates, quam non civibus parentarent, Cs.: si eligere commodissimum quodque, quam sese uni vellent addicere: esse quam videri bonus malebat, S.: malae rei se quam nullius duces esse volunt, L.: statuit congredi quam refugere, N.—After expressions of time, later than, after that, after: die vicensimo quam creatus erat dictaturā se abdicavit, L.: anno trecentesimo altero quam condita Roma erat, L.* * *Ihow, how much; as, thanIIquam + superlative -- as... as possible
how, than -
23 beati
bĕo, āvi, ātum, 1, v. a. [akin to benus, bonus, and, acc. to Fick, connected with deidô, deinos], to make happy, to bless (as verb. finit. rare, and mostly poet. for fortuno, beatum efficio; not in Cic.).I.In gen., to gladden, rejoice, refresh:II.hoc me beat,
Plaut. Am. 2, 2, 12:foris aliquantillum etiam quod gusto, id beat,
id. Capt. 1, 2, 34:ecquid beo te?
does that gladden thee? Ter. Eun. 2, 2, 47.—Hence, in colloq. lang. beas or beasti, that delights me, I am rejoiced at that, Plaut. As. 2, 2, 66; Ter. And. 1, 1, 79.—Aliquem aliquā re, to make happy, reward with, enrich:A.caelo Musa beat,
Hor. C. 4, 8, 29:seu te... bearis Interiore notā Falerni,
id. ib. 2, 3, 7:ne dominus Munere te parvo beet,
id. Ep. 1, 18, 75:Latium beabit divite linguā,
id. ib. 2, 2, 121.—Hence, bĕātus, a, um, P. a.Happy, prosperous, blessed, fortunate (very freq. in prose and poetry; cf.:2.felix, fortunatus): neque ulla alia huic verbo, cum beatum dicimus, subjecta notio est, nisi, secretis malis omnibus, cumulata bonorum complexio,
Cic. Tusc. 5, 10, 29:hic tyrannus ipse judicavit quam esset beatus,
id. ib. 5, 20, 61:qui beatus est, non intellego, quid requirat, ut sit beatior: si est enim quod desit, ne beatus quidem est,
id. ib. 5, 8, 23:beatus, ni unum hoc desit,
Ter. Phorm. 1, 3, 18; Afran. ap. Non. p. 517, 17:beatus ille, qui procul negotiis, etc.,
Hor. Epod. 2, 1:nihil est ab omni Parte beatum,
id. C. 2, 16, 28:beatissima vita,
Cic. Tusc. 5, 8, 23.—Transf.:3.satisne videtur declarasse Dionysius nihil ei esse beatum, cui, etc.,
a cause of happiness, Cic. Tusc. 5, 21, 62.—Subst.(α).bĕāti, ōrum, m., the happy, fortunate persons:(β).istam oscitantem sapientiam Scaevolarum et ceterorum beatorum concedamus,
Cic. de Or. 2, 33, 144:Phraaten numero beatorum Eximit Virtus,
Hor. C. 2, 2, 18.—bĕātum, i, n. ( = beatitas, beatitudo, q. v.), happiness, blessedness:B.in quā sit ipsum etiam beatum,
Cic. Fin. 5, 28, 84:ex bonis, quae sola honesta sunt, efficiendum est beatum,
id. Tusc. 5, 15, 45.—Esp.1.Of outward prosperity, opulent, wealthy, rich, in good circumstances:b.Dionysius tyrannus fuit opulentissumae et beatissumae civitatis (sc. Syracusarum),
Cic. N.D. 3, 33, 81:res omnes quibus abundant ii, qui beati putantur,
id. ib. 2, 37, 95; Plaut. Curc. 3, 1:ut eorum ornatus... hominis non beatissimi suspicionem prae, beret,
Nep. Ages. 8, 2; Hor. C. 2, 4, 13; 2, 18, 14; 3, 7, 3; 3, 16, 32; 3, 29, 11; id. S. 2-8, 1; id. Epod. 16, 41; Ov. Am. 1, 15, 34.— As subst.: bĕāti, ōrum, m., the rich:noli nobilibus, noli conferre beatis,
Prop. 2, 9, 33.—Poet., of inanimate things, rich, abundant, excellent, splendid, magnificent:2.gazae,
Hor. C. 1, 29, 1:arces,
id. ib. 2, 6, 21:Cyprus,
id. ib. 3, 26, 9:copia,
id. C.S. 59:rus,
id. Ep. 1, 10, 14.—With abl., Hor. Ep. 2, 1, 139:nectar,
Mart. 9, 12, 5; Cat. 68, 14: argentum felix omnique beatius auro, Ov P 2, 8, 5.— Trop.:ubertas,
overflowing, Quint. 10, 1, 109:copia,
id. 10, 1, 61:eventus,
Tac. Dial. 9.—Late Lat., blessed, i. e. deceased, dead:3.quem cum beatum fuisse Sallustius respondisset, intellexit occisum,
Amm. 25, 3, 21:beatae memoriae,
of blessed memory, Hier. Ep. ad Marc. 24; cf.: si nobis, cum ex hac vitā emigraverimus, in beatorum insulis inmortale aevum, ut fabulae ferunt, degere liceret, Cic. ap. Aug. Trin. 14, 9 (Fragm. Hortens. 40 B. and K.).—Beatissimus, in late Lat., a title of the higher clergy, Cod. 1, 4, 13; Auct. Collat. 9, 6; Novell. 123, 3 al. —Hence, adv.: bĕātē, happily, Cat. 14, 10:vivere,
Cic. Ac. 1, 9, 33; id. Div. 2, 1, 2; id. Tusc. 2, 12, 29; id. Fin. 2, 27, 86; id. Par 1, 3, 15.— Comp., Sen. Ep. 92, 24.— Sup., Sen. Cons. Helv. 9, 4. -
24 beo
bĕo, āvi, ātum, 1, v. a. [akin to benus, bonus, and, acc. to Fick, connected with deidô, deinos], to make happy, to bless (as verb. finit. rare, and mostly poet. for fortuno, beatum efficio; not in Cic.).I.In gen., to gladden, rejoice, refresh:II.hoc me beat,
Plaut. Am. 2, 2, 12:foris aliquantillum etiam quod gusto, id beat,
id. Capt. 1, 2, 34:ecquid beo te?
does that gladden thee? Ter. Eun. 2, 2, 47.—Hence, in colloq. lang. beas or beasti, that delights me, I am rejoiced at that, Plaut. As. 2, 2, 66; Ter. And. 1, 1, 79.—Aliquem aliquā re, to make happy, reward with, enrich:A.caelo Musa beat,
Hor. C. 4, 8, 29:seu te... bearis Interiore notā Falerni,
id. ib. 2, 3, 7:ne dominus Munere te parvo beet,
id. Ep. 1, 18, 75:Latium beabit divite linguā,
id. ib. 2, 2, 121.—Hence, bĕātus, a, um, P. a.Happy, prosperous, blessed, fortunate (very freq. in prose and poetry; cf.:2.felix, fortunatus): neque ulla alia huic verbo, cum beatum dicimus, subjecta notio est, nisi, secretis malis omnibus, cumulata bonorum complexio,
Cic. Tusc. 5, 10, 29:hic tyrannus ipse judicavit quam esset beatus,
id. ib. 5, 20, 61:qui beatus est, non intellego, quid requirat, ut sit beatior: si est enim quod desit, ne beatus quidem est,
id. ib. 5, 8, 23:beatus, ni unum hoc desit,
Ter. Phorm. 1, 3, 18; Afran. ap. Non. p. 517, 17:beatus ille, qui procul negotiis, etc.,
Hor. Epod. 2, 1:nihil est ab omni Parte beatum,
id. C. 2, 16, 28:beatissima vita,
Cic. Tusc. 5, 8, 23.—Transf.:3.satisne videtur declarasse Dionysius nihil ei esse beatum, cui, etc.,
a cause of happiness, Cic. Tusc. 5, 21, 62.—Subst.(α).bĕāti, ōrum, m., the happy, fortunate persons:(β).istam oscitantem sapientiam Scaevolarum et ceterorum beatorum concedamus,
Cic. de Or. 2, 33, 144:Phraaten numero beatorum Eximit Virtus,
Hor. C. 2, 2, 18.—bĕātum, i, n. ( = beatitas, beatitudo, q. v.), happiness, blessedness:B.in quā sit ipsum etiam beatum,
Cic. Fin. 5, 28, 84:ex bonis, quae sola honesta sunt, efficiendum est beatum,
id. Tusc. 5, 15, 45.—Esp.1.Of outward prosperity, opulent, wealthy, rich, in good circumstances:b.Dionysius tyrannus fuit opulentissumae et beatissumae civitatis (sc. Syracusarum),
Cic. N.D. 3, 33, 81:res omnes quibus abundant ii, qui beati putantur,
id. ib. 2, 37, 95; Plaut. Curc. 3, 1:ut eorum ornatus... hominis non beatissimi suspicionem prae, beret,
Nep. Ages. 8, 2; Hor. C. 2, 4, 13; 2, 18, 14; 3, 7, 3; 3, 16, 32; 3, 29, 11; id. S. 2-8, 1; id. Epod. 16, 41; Ov. Am. 1, 15, 34.— As subst.: bĕāti, ōrum, m., the rich:noli nobilibus, noli conferre beatis,
Prop. 2, 9, 33.—Poet., of inanimate things, rich, abundant, excellent, splendid, magnificent:2.gazae,
Hor. C. 1, 29, 1:arces,
id. ib. 2, 6, 21:Cyprus,
id. ib. 3, 26, 9:copia,
id. C.S. 59:rus,
id. Ep. 1, 10, 14.—With abl., Hor. Ep. 2, 1, 139:nectar,
Mart. 9, 12, 5; Cat. 68, 14: argentum felix omnique beatius auro, Ov P 2, 8, 5.— Trop.:ubertas,
overflowing, Quint. 10, 1, 109:copia,
id. 10, 1, 61:eventus,
Tac. Dial. 9.—Late Lat., blessed, i. e. deceased, dead:3.quem cum beatum fuisse Sallustius respondisset, intellexit occisum,
Amm. 25, 3, 21:beatae memoriae,
of blessed memory, Hier. Ep. ad Marc. 24; cf.: si nobis, cum ex hac vitā emigraverimus, in beatorum insulis inmortale aevum, ut fabulae ferunt, degere liceret, Cic. ap. Aug. Trin. 14, 9 (Fragm. Hortens. 40 B. and K.).—Beatissimus, in late Lat., a title of the higher clergy, Cod. 1, 4, 13; Auct. Collat. 9, 6; Novell. 123, 3 al. —Hence, adv.: bĕātē, happily, Cat. 14, 10:vivere,
Cic. Ac. 1, 9, 33; id. Div. 2, 1, 2; id. Tusc. 2, 12, 29; id. Fin. 2, 27, 86; id. Par 1, 3, 15.— Comp., Sen. Ep. 92, 24.— Sup., Sen. Cons. Helv. 9, 4. -
25 Capricornus
Capricornus ī, m [caper + cornu], Capricorn, a sign of the zodiac, C.: tyrannus undae, H.* * *Capricorn, a sign of Zodiac -
26 (coepiō)
(coepiō) coepī, coeptus, ere [com- + 1 AP-], to begin, commence: non Prius olfecissem, quam ille quicquam coeperet? T.: mecum cogitare, T.: cum ver esse coeperat: Fluctus coepit albescere, V.: oppugnare, Cs.: alia fieri coepere, S.: cum Lacedaemoniis pugnari coepit, N.: urbanus haberi, H.: res agi coepta est: ante petitam esse pecuniam, quam esset coepta deberi: obsidione coepti premi hostes, L.: bello premi sunt coepti, N.: mitescere discordiae intestinae coeptae, L.: si quicquam hic turbae coeperis, T.: illud, quod coepimus, videamus: illa quae coepta sunt ab isto: coeptum bellum foret, S.: se non ante coepturum, quam, etc., L.: perge quo coepisti (sc. ire): dimidium facti, qui coepit, habet, H.: ita coepit tyrannus (sc. dicere), L.: Ilioneus placido sic pectore coepit, V.: coepit cum talia vates (sc. fari), V. — P. coeptus, begun, commenced, undertaken: consilium fraude coeptum, L.: iussis Carmina coepta tuis, V.: quaedam (animalia) modo coepta, in process of creation, O.: mors, sought, O. — Of things, to begin, be begun, take a beginning, commence, originate, arise: post, ubi silentium coepit... verba facit, etc., S.: cum deditio coepit, S.: pugna coepit, L. -
27 exitiābilis
exitiābilis e, adj. [exitium], destructive, fatal, deadly: bellum civibus: tyrannus, L.: telum, O.: in suos animus, Ta.* * *exitiabilis, exitiabile ADJdestructive, deadly -
28 gelidus
gelidus adj. with comp. [gelu], icy cold, very cold, icy, frosty: Lirem gelidiorem facit: aqua: pruinae, V.: loca propinquitate montis, L.: Haemus, H.: foci, i. e. fireless, O.: tyrannus (i. e. Boreas), O.—As subst f. (sc. aqua), ice-cold water, icewater: foribusque repulsum Perfundit gelidā, H.: calidae gelidaeque minister, Iu.— Icy cold, cold, stiff: corpora, O.: artūs, O.: senectā Sanguis, V.: frigore pectus, O.— Chilling, stiffening: mors, H.: metus, O.: tremor, V.* * *gelida, gelidum ADJice cold, icy -
29 ille
ille illa, illud, gen. illīus or illius (old forms: dat. ollī, C., V.; plur. ollī, ollīs, C., V.; ollōs, olla, C.), pron dem.—In reference to something remote from the speaker, or near or related to a third person, that: sol me ille admonuit, yon sun: in illā vitā.—As subst, he, she, it: tum ille, Non sum, inquit, etc.: de illius Alexandreā discessu: ne illi sanguinem nostrum largiantur, S.—Opp. to hic, of that which is more remote, or less important: huius (Catonis) facta, illius (Socratis) dicta laudantur: hic enim noster (Ennius)... at vero ille sapiens (Solon).—In partial enumeration: hic et ille, one and another, one or two, a few: non dicam illinc hoc signum ablatum esse et illud.—In emphatic reference: in quibus etiam, sive ille inridens, sive... me proferebat: Sic oculos, sic ille manūs, sic ora ferebat, V.—Praegn., that, the ancient, the well-known, the famous: Antipater ille Sidonius: auditor Panaeti illius: testulā illā multatus est, that well-known custom of ostracism, N.: ille annus egregius: idem ille tyrannus.—In phrases, ille aut ille, such and such, one or another: quaesisse, num ille aut ille defensurus esset.— With quidem, followed by sed, autem, or verum, certainly... but still, to be sure... however, indeed... but yet: philosophi quidam, minime mali illi quidem, sed, etc.: ludo autem et ioco uti illo quidem licet, sed, etc.—Ex illo (sc. tempore), from that time, since then, V., O.* * *illa, illud PRONthat; those (pl.); also DEMONST; that person/thing; the well known; the former -
30 immītis (in-m-)
immītis (in-m-) e, adj. with comp, not mellow, harsh, unripe, sour: uva, H.—Rough, rude, harsh, hard, severe, stern, fierce, savage, inexorable: naturā et moribus, L.: tyrannus (i. e. Pluto), V.: Glycera, H.: oculi, O.: caedes, L.: calcato immitior hydro, O.: urna, i. e. of the inexorable decision, O.— Plur n. as subst: ut placidis coëant immitia, wild creatures with tame, H.: inmitia ausae, barbarous acts, O. -
31 importūnus (inp-)
importūnus (inp-) adj. with sup. [1 PER-], unfit, unsuitable, inconvenient: tempus: vi regere patriam inportunum est, S.: machinationibus locus, S.—Troublesome, grievous, distressing: pauperies, H.: Caphareus, stormy, O.—Unmannerly, rude, harsh, churlish, cruel, savage: tyrannus: mulier: senex, T.: importunissimus hostis: dives et importunus, H.: eripiet curule Cui volet importunus ebur, H.: volucres, V.: Inportunus transvolat, etc., the ungovernable youth, H.—Cruel, worthless, unbridled: libidines: clades civitatis. -
32 pendeō
pendeō pependī, —, ēre [PAND-], to hang, hang down, be suspended: sagittae pendebant ab umero: pendebant molles super ora capilli, O.: telum summo clipei umbone pependit, V.: chlamydemque, ut pendeat apte, Conlocat, hang becomingly, O.: ego plectar pendens, shall be strung up and flogged, T.: pendebit fistula pinu, V.: E trabe pependit onus, O.: inter merces, be exposed for sale, Ph.: Omnia sunt hominum tenui pendentia filo, i. e. are held by a frail tenure, O.— To hang in the air, be suspended, float, hover, overhang: Nunc scopulus raucis pendet adesus aquis, O.: Hi summo in fluctu pendent, V.: Dumosā pendere procul de rupe videbo (capros), V.: olor niveis pendebat in aëre pennis, O.: litus, quod pendeat, overhangs, O.— To hang about, loiter, tarry, linger: nostro in limine, V.— To hang down, be flabby, be flaccid, be weak, have no strength: fluidos pendere lacertos, O.: Pendentes genas aspice, Iu.—Fig., to hang, rest, depend, be dependent: quoniam opes eius ex patre suo penderent, S.: ex alterius voltu ac nutu, L.: spes pendet ex fortunā: ex quo verbo tota causa pendebat: vectigalia perlevi saepe momento fortunae pendere: in sententiis omnium civium famam nostram pendere: De te pendens amicus, devoted to you, H.: ex te tota pendebat, Ct.: tyrannus, Cum quo fatum pendebat amici, Iu.—Of the attention, to hang, give close attention, be absorbed, gaze fixedly: (Dido) pendet iterum narrantis ab ore, V., O.— To be suspended, be interrupted: pendent opera interrupta, V.— To be in suspense, be uncertain, hesitate, be irresolute, be perplexed: animus tibi pendet? T.: nolo suspensam plebem obscurā spe pendere: pendeo animi exspectatione Corfiniensi: sollicitis ac pendentibus animi, L.: pendebat adhuc belli fortuna, was in doubt, O.* * *pendere, pependi, - Vhang, hang down; dependpendeo ab ore -- hang upon the lips, listen attentively
-
33 quī
quī quae, quod, gen. cuius (old, quoius), dat. cui (old, quoi), abl. quō, quā (with cum, m. quīcum or quōcum, rarely cum quō; f quācum, rarely quīcum), plur. quibus or quīs (with cum, usu. quibuscum), pron. [2 CA-]. I. Interrog, who? which? what? what kind of a? (mostly adj.; as subst., qui asks the nature or character, quis the name): Ubi alii? Sa. qui malum alii? T.: Th. Quis fuit igitur? Py. Iste Chaerea. Th. Qui Chaerea? what Chaerea? T.: qui locus est: qui tantus fuit labor?: rogitat, qui vir esset, L.: scire, qui sit rei p. status, what is the state of the country: quae cura boum, qui cultus habendo Sit pecori canere, V.: incerti quae pars sequenda esset, which side to take, L.—As subst: nescimus qui sis: nec qui poterentur, satis discerni poterat, L.: qui ille concessus! what an assembly! II. Relat. (with a subst. or pron. as antecedent), who, which: habebat ducem, quīcum quidvis rectissime facere posset: ille vir, cui patriae salus dulcior fuit: haec, quae audistis: quod ego fui, id tu hodie es, L.: coloniam, quam Fregellas appellent, L.—The subst. is often attracted to the relat. clause, esp. when a pron dem. follows: quae res neque consilium... Habet, eam regere non potes, T.: ad quas res aptissimi erimus, in iis potissimum elaborabimus: quae augustissima vestis est, eā vestiti, L.: alii, quorum comoedia prisca virorum est, H.: si id te mordet, sumptum filii Quem faciunt, T.: Urbem quam statuo, vestra est, V.—The antecedent is sometimes repeated with the relat.: erant itinera duo, quibus itineribus, etc., Cs.: si quod tempus accidisset, quo tempore requirerent, etc.—The antecedent is often omitted: quicum res tibist, peregrinus est, T.: fecit quod Siculi non audebant: o beati, Quīs ante ora patrum... Contigit, etc., V.—An antecedent in apposition is regularly attracted to the relat. clause: Tolosatium fines, quae civitas est in provincia, Cs.: Amanus, qui mons erat hostium plenus.—So in relat. clauses giving a personal characteristic as a reason: copiam verborum, quae vestra prudentia est, perspexistis, with your usual intelligence: utrum admonitus, an, quā est ipse sagacitate, sine duce ullo, i. e. by his own peculiar instinct.—A verb of which the relat. is subject takes the person of the antecedent: ego enim is sum, qui nihil fecerim: neque enim tu is es qui, qui sis, nescias: vidistis in vincula duci eum, qui a vobis vincula depuleram, L.: Themistocles veni ad te, qui intuli, etc., N.—With ellips. of verb: et, quem ei visum esset (sc. facere), fecisset heredem: ad haec, quae visum est, Caesar respondit, Cs.: hostiaeque maiores, quibus editum est diis, caesae, L.—In comparative clauses with sup: sit pro praetore eo iure quo qui optimo (i. e. quo is est, qui optimo iure est): legioni ita darent, ut quibus militibus amplissime dati essent: provincia, ut quae maxime omnium, belli avida, L.—By attraction, in the case of the antecedent (Greek constr.): nos tamen hoc confirmamus illo augurio, quo diximus: sexcentae eius generis, cuius supra demonstravimus, naves, Cs.: notante Iudice quo nosti populo, H.: natus est patre, quo diximus, N.: cum quibus ante dictum est copiis, L.—In the gender and number of a subst predic.: Belgae, quam tertiam esse Galliae partem dixeramus, Cs.: carcer ille, quae lautumiae vocantur: leges, quae fons est iuris, L.—In the gender and number of an antecedent not expressed: vicinitas, Quod ego in propinquā parte amicitiae puto, T.: laudare fortunas meas, Qui gnatum haberem, T.: quod monstrum vidimus, qui cum reo transigat?: servitia repudiabat, cuius magnae copiae, etc., S.—One relat. in place of two in different cases: quem neque pudet Quicquam, nec metuit quemquam (i. e. et qui non), T.: omnia quae amisi aut advorsa facta sunt, S.: qui iam fatetur... et non timeo (sc. quem): tyrannus, quem pertulit civitas paretque mortuo.—Implying a restriction, who indeed, as far as, all that: omnium eloquentissimi, quos ego audierim: antiquissimi sunt, quorum quidem scripta constent: Catonem vero quis nostrorum oratorum, qui quidem nunc sunt, legit?— Sing n., what, as far as, as much as, to the extent that: quod potero, adiutabo, T.: cura, quod potes, ut valeas: quod ad me attinet, as far as depends on me: quod ad Pomponiam, scribas velim, etc. (sc. attinet), as respects Pomponia.—Implying a purpose: equitatum praemisit, qui viderent, to see, Cs.: qui eripiunt aliis, quod aliis largiantur, in order to bestow it: sibi urbem delegerat, quam haberet adiutricem: milites conduci, qui in Hispaniam traicerentur, L.—Implying a reason: Miseret tui me, qui hominem facias inimicum tibi, I am sorry for you, that you incur, etc., T.: Tarquinio quid impudentius, qui bellum gereret, etc.: at Cotta, qui cogitasset haec posse accidere... nullā in re deerat, Cs.: barbari dissipati, quibus nec certa imperia... essent, vertunt, etc., L.: Heu me miserum, qui spectavi, etc., T.—Implying a concession: rogitas? qui tam audacis facinoris mihi conscius sis? although you are, T.: hi exercitu luxuriem obiciebant, cui omnia defuissent, Cs.: quis est, qui Fabricii, Curii non memoriam usurpet, quos numquam viderit?: Rogitas? qui adduxti, etc., T.— Implying a result (qui consecutive): sapientia est una, quae maestitiam pellat ex animis, alone has power to drive: secutae sunt tempestates, quae nostros in castris continerent, Cs.: leniore sono uti, et qui illum impetum oratoris non habeat: haud parva res, sed quae patriciis potestatem auferret, L.—Esp., after a demonstr. pron., adj. or adv.: non sum ego is consul, qui arbitrer, etc., such a consul, as to suppose: neque tu is es, qui nescias, etc., no such man, as to be ignorant, etc.: nomen legati eius modi esse debet, quod inter hostium tela incolume versetur.—With quam, after a comp: non longius hostes aberant, quam quo telum adici posset (i. e. quam ut eo), Cs.: maiores arbores caedebant, quam quas ferre miles posset, L.—After an adj. of fitness: (Rufum) idoneum iudicaverat, quem mitteret, a fit person to send, Cs.: nulla videbatur aptior persona, quae loqueretur.—After a verb with indef subj. or obj. (described by the relat. clause): sunt qui mirentur, there are some, who, etc.: erunt qui audaciam eius reprehendant: si quis est, qui putet: ut invenirentur qui proficiscerentur: qui se ultro mo<*>ti offerant, facilius reperiuntur, quam qui dolorem patienter ferant, Cs.: haec habui, de amicitiā quae dicerem, had this to say: te unum habeo, quem dignum regno iudicem, L.: Nemost, quem ego magis cuperem videre, T.: nullum est animal, quod habeat, etc.—Where the relat. clause is conceived as a particular fact, it may take the indic: sunt bestiae quaedam, in quibus inest, etc. (i. e. in quibusdam bestiis inest, etc.): sunt, qui eorum sectam sequuntur, i. e. they have followers: Sunt quos... iuvat, H.: Sunt, qui non habeant, est qui non curat habere, some (in gen.)... one (in particular), H.—In place of a pron demonstr. and conj: res loquitur ipsa, quae semper valet plurimum, and it, etc.: ratio docet esse deos; quo concesso, confitendum est, etc., and if this is granted: centuriones hostīs vocare coeperunt; quorum progredi ausus est nemo, but no one of them, Cs.: perutiles libri sunt; quos legite, quaeso, therefore read them. III. Indef, whoever, any one who, all that, anything that: qui est homo tolerabilis, Scortari nolunt, T.: quae res... post eum quae essent, tuta reddebat, all that was in his rear, Cs.: facilius quod stulte dixeris reprehendere... possunt: virgis caesi, qui ad nomina non respondissent, L.— Any one, any ; with si, num, ne ; see 2 quis.* * *Ihow?; how so; in what way; by what/which means; whereby; at whatever priceIIqua (quae), quod (qua/-quae P N) PRON ADJECTany; anyone/anything, any such; unspecified some; (after si/sin/sive/ne)IIIquae, quod (quae P N) PRON RELwho; that; which, what; of which kind/drgree; person/thing/time/point thatIVquae, quod (quae P N) PRON INTERRwho/what/which?, what/which one/man/person/thing? what kind/type of? -
34 saevus
saevus adj. with comp. and sup. [1 SAV-].— Of animals, raging, mad, furious, fell, fierce, savage, ferocious: lea, O.: leaena Saevior, V.: canes, O.—Of persons, fierce, cruel, violent, harsh, severe, fell, dire, barbarous: gens: uxor, cross, T.: vir, H.: magister, H.: novercae, V.: Mater Cupidinum, H.: necessitas, H.: tyrannus, L.: saevorum saevissime Centaurorum, O.: in armis, terrible, V.: in paelice, O.: in quemvis opprobria fingere saevus, H.—Of things, furious, fierce, aroused: mare, S.: pelagus, O.: ventus, L.: Orion, V.: bipennis, O.: tympana, harsh, H.: verba, H.: iocus, H.: militia, H.: horror, V.: caedes, O.: paupertas, H.* * *saeva, saevum ADJfierce, savage, raging, cruel, harsh -
35 sīc
sīc adv. [for the old sīce; sī (locat. of pron. stem sa-)+ce].—Referring to something done or pointed out by the speaker, thus, in this way, as I do, as you see (colloq.): Cape hoc flabellum, ventulum huic sic facito, T.—In curses or threats: Sic dabo, thus will I treat (every foe), T.: sic eat quaecunque Romana lugebit hostem, so let every woman fare who, etc., L.—Referring to what precedes, so, thus, in this manner, in such a manner, in the same way or manner, in like manner, likewise: in angulum Aliquo abeam; sic agam, T.: sic ille annus duo firmamenta rei p. evertit, in the way described: sic deinceps omne opus contexitur, Cs.: sic regii constiterant, L.—With a part. or adj.: sic igitur instructus veniet ad causas: cum sic adfectos dimisisset, L.—Parenthet., thus, so: commentabar declamitans—sic enim nunc loquuntur: Crevit in inmensum (sic di statuistis), O.— Instead of a pron dem., thus, this: iis litteris respondebo; sic enim postulas (i. e. hoc postulas): hic adsiste; sic volo (i. e. hoc te facere volo), T.: sic fata iubent (i. e. hoc facere iubent), O.—As subject (representing an inf.): Sic commodius esse arbitror quam Manere hanc (i. e. abire), T.: Sic opus est (i. e. hoc facere), O.—In place of a clause of action, thus: sic provolant duo Fabii (i. e. sic loquentes), L.: sic enim nostrae rationes postulabant (i. e. ut sic agerem): sic enim concedis mihi proximis litteris (i. e. ut sic agam): Sic soleo (i. e. bona consilia reddere), T.: quoniam sic cogitis ipsi (i. e. hoc facere), O.—Of nature or character, such: sic vita hominum est (i. e. talis): familiaris noster—sic est enim: sic, Crito, est hic, T.: Sic est (i. e. sic res se habet), that is so, T.: Laelius sapiens—sic enim est habitus: Sic ad me miserande redis! in this condition, O.—Of consequence, so, thus, under these circumstances, accordingly, hence: sic Numitori ad supplicium Remus deditur, L.—Of condition, so, thus only, on this condition, if this be done: reliquas illius anni pestīs recordamini, sic enim facillime perspicietis, etc.— Of degree, so, to such a degree, in such wise: non latuit scintilla ingeni; sic erat in omni sermone sollers (i. e. tam sollers erat ut non lateret ingenium).—Referring to what follows, thus, as follows, in the following manner: sic enim dixisti; vidi ego tuam lacrimulam: res autem se sic habet; composite et apte dicere, etc., the truth is this: placido sic pectore coepit, V.—Ellipt.: ego sic; diem statuo, etc. (sc. ego), for instance: mala definitio est... cum aliquid non grave dicit, sic; stultitia est inmensa gloriae cupiditas.—As correlative, with a clause of comparison, thus, so, just so, in the same way: ut non omnem arborem in omni agro reperire possis, sic non omne facinus in omni vitā nascitur: de Lentulo sic fero ut debeo: fervidi animi vir, ut in publico periculo, sic in suo, L.: mihi sic placuit ut cetera Antisthenis, in the same way as, i. e. no more than: quem ad modum tibicen... sic orator: tecum simul, sicut ego pro multis, sic ille pro Appio dixit: sicut priore anno... sic tum, L.: velut ipse in re trepidā se sit tutatus, sic consulem loca tutiora castris cepisse, L.: tamquam litteris in cerā, sic se aiebat imaginibus perscribere: huius innocentiae sic in hac famā, quasi in aliquā flammā subvenire: ceu cetera nusquam Bella forent... Sic Martem indomitum Cernimus, V.—With acc. and inf: sic te opinor dixisse, invenisse, etc., T.: sic igitur sentio, naturam ad dicendum vim adferre maximam: ego sic existimo, in summo imperatore quattuor res inesse oportere.—Hence the phrase, sic habeto, be sure of this: sic habeto, in eum statum tuum reditum incidere ut, etc.—With a clause of contrast, ut... sic, while... yet, though... still: ut ad bella suscipienda promptus est animus, sic mollis ad calamitates perferendas mens est, Cs.: Ut cognoscit formam, Sic facit incertam color, O.: ut nondum satis claram victoriam, sic prosperae spei pugnam imber diremit, L.: (forma erat) Ut non cygnorum, sic albis proxima cygnis, O.: ut sunt, sic etiam nominantur senes: utinam ut culpam, sic etiam suspitionem vitare potuisses: ut, quem ad modum est, sic etiam appelletur tyrannus: quo modo ad bene vivendum, sic etiam ad beate.—With a clause of manner, sic... ut, so... that, in such a way that, so that: armorum magnā multitudine iactā... sic ut acervi, etc., Cs.: sic agam vobiscum ut aliquid de vestris vitiis audiatis.—With a clause of degree, to such a degree, so, so far: sic animos timor praeoccupaverat, ut dicerent, etc., Cs.: sic adficior, ut Catonem, non me loqui existimem: cuius responso iudices sic exarserunt ut hominem condemnarent.—With a clause of purpose or result, so, with this intent, with this result: ab Ariobarzane sic contendi ut talenta, quae mihi pollicebatur, illi daret.—With a restrictive clause, but so, yet so, only so: sic conveniet reprehendi, ut demonstretur, etc.—With a conditional clause, with the proviso that, but only, if: decreverunt ut cum populus regem iussisset, id sic ratum esset si patres auctores fierent, should be valid, if the Senate should ratify it, L.—In a wish or prayer corresp. to an imperative (poet.), then, if so: Pone, precor, fastūs... Sic tibi nec vernum nascentia frigus adurat Poma, etc., O.: Sic tua Cyrneas fugiant examina taxos... Incipe (sc. cantare) si quid habes (i. e. si incipies cantare, opto tibi ut tua examina, etc.), V.: Sic mare compositum, sic sit tibi piscis in undā Credulus... Dic ubi sit, O.—With ut in strong asseveration: Sic me di amabunt, ut me tuarum miseritum'st fortunarum, i. e. by the love of the gods, I pity, etc., T.: sic has deus aequoris artīs Adiuvet, ut nemo iam dudum littore in isto constitit, O.—Of circumstance, so, as the matter stands now, as it now is, as it then was: sic vero, but as things now stand: At sic citius qui te expedias his aerumnis reperias, T.: non sic nudos in flumen deicere (voluerunt), naked, as they are: Mirabar hoc si sic abiret, i. e. without trouble, T.—In a concession, even as it is now, even without doing so, in spite of it: sed sic quoque erat tamen Acis, i. e. in spite of all this, O.: sed sic me et liberalitatis fructu privas et diligentiae.—Ellipt.: Quid si hoc nunc sic incipiam? nihil est. quid, sic? tantumdem egero. At sic opinor. non potest, thus, i. e. as occurs to me, T.: illa quae aliis sic, aliis secus videntur, to some in one way, to others in another: deinde quod illa (quae ego dixi) sive faceta sunt, sive sic, fiunt narrante te venustissima, i. e. or otherwise.—In an answer, yes (colloq.): Ph. Phaniam relictam ais? Ge. Sic, T.: De. Illa maneat? Ch. Sic, T.* * *thus, so; as follows; in another way; in such a way -
36 taeter (tēter)
taeter (tēter) tra, trum, adj. with comp. taetrior and sup. taeterrimus, offensive, repulsive, foul, noisome, shocking, loathsome: belua: odor ex multitu <*>ine cadaverum, Cs.: odor Aproni taeterrimus oris: cruor, V.: Spiritus, H.: loca: mulier taeterrima voltu, Iu.—As subst n., offensiveness: taetri aliquid habere.—Horrid, hideous, repulsive, shameful, disgraceful, base, abominable: tam taeter tyrannus: omni diritate atque inmanitate taeterrimus: quis taetrior hostis huic civitati: in eum taeterrimus: legatio: prodigia, L.: nullum vitium taetrius est, quam avaritia: taeterrimum bellum. -
37 tyrannis
tyrannis idis, acc. idem or ida, f, τυραννίσ, the sway of a tyrant, arbitrary power, despotic rule, tyranny: vivit tyrannis, tyrannus occidit: tyrannidem occupare: odio tyrannidis exsul Sponte erat, O.: saeva Neronis, Iu.—A country ruled by a tyrant: tyrannidem tuam exhaurire, L.* * *tyranny; position/rule/territory of a tyrant; any cruel/oppressive regime -
38 violentus
violentus adj. with comp. and sup. [cf. vis], forcible, violent, vehement, impetuous, boisterous: frater violentissimus, T.: homo: tyrannus violentissimus in suos, L.: facie violenta est, O.: Lucania bellum Incuteret violenta, H.: nimis violentum est, nulla esse dicere, i. e. extravagant: violentior amnis, V.: violentissimis tempestatibus concitari.* * *violenta, violentum ADJviolent, vehement, impetuous, boisterous -
39 adscribo
a-scrībo ( ads-, Baiter, Halm, Weissenb., K. and H.; as-, Kayser), psi, ptum, 3, v. a., to annex by writing, to add to a writing (syn.: annumero, addo, insero, attribuo, tribuo).I.In gen.A.Lit., constr. absol. or with dat., in with acc. or abl.a.Absol.:b.non solum illud perscribunt, quod tum prohibiti sunt, sed etiam causam ascribunt cur etc.,
Cic. Verr. 2, 1, 35:illud minime auguris, quod adscripsit, ob eam causam, etc.,
id. Div. 1, 16, 29.—With dat.:c.Terentia salutem tibi plurimam adscribit,
Cic. Att. 1, 5 fin.:coheredem sibi libertum ejus adscriptum,
Suet. Vit. 14.—With in with acc. or abl.: hoc tibi respondeo: ascripsisse eundem Sullam in eandem legem: si quid, etc.: nam nisi esset, hoc in omnibus legibus non ascriberetur, Cic. Caecin. 33, 95 (B. and K., in eādem lege):B.antiquior dies in tuis adscripta litteris,
id. ad Q. Fr. 3, 1, 3:in alterā epistulā diem non adscribis,
do not add the date, id. Att. 3, 23:nomen suum in albo profitentium citharoedorum jussit adscribi,
Suet. Ner. 21; id. Tib. 51 al.—Esp. freq. of superscriptions and inscriptions:Recita epistulam. TIMARCHIDES VERRIS ACCENSVS APRONIO. Jam hoc quidem non reprehendo, quod ascribit ACCENSVS,
Cic. Verr. 2, 3, 66:non credo ascripturum esse magno,
id. Agr. 2, 20:novo si marmori adscripserunt Praxitelem suo,
Phaedr. 5, prol. 6:tumulo publice exstructo adscripserant, pro libertate eos occubuisse,
Suet. Aug. 12 fin.:ut qui statuarum titulis pronepotem se Q. Catuli Capitolini semper adscripserit,
id. Galb. 2; id. Ner. 45; id. Aug. 70.—Trop.1.To impute, ascribe, attribute to one the cause of something:2.hoc incommodum Scipioni ascribendum videtur,
Cic. Inv. 1, 49:panaces diis inventoribus adscriptum,
Plin. 25, 4, 11, § 30; Claud. Laud. Stil. 2, 81;and (per hypallagen, cf. Rudd. II. p. 393): cur autem ascribimus illum his lacrimis (instead of illi has lacrimas),
id. Rapt. Pros. 3, 419; cf. id. Idyll. 6, 81:nomini meo adscribatur victoria,
Vulg. 2 Reg. 12, 28.—To place to one's credit, i. e. to settle, fix, designate, appoint:3.eidem (servo) adscripsisse legatum,
bequeathed to him, Plin. Ep. 4, 10.— Poet.:culpam lues, olim cum adscriptus venerit poenae dies,
Phaedr. 4, 11, 8.—Adscribere sibi aliquid, to apply, refer something to one's self:II.qui facere quae non possunt, verbis elevant, Adscribere hoc debebunt exemplum sibi,
Phaedr. 4, 3, 6.—A.. Esp., t. t., to enroll, enter in a list ( as citizen, soldier, colonist, etc.):B.ascribi se in eam civitatem voluit,
to be entered, received as a citizen, Cic. Arch. 4:si qui foederatis civitatibus ascripti fuissent,
id. ib.:urbanae militiae adscribebatur,
Tac. H. 2, 94:adscribantur ex Judaeis in exercitu regis ad triginta milia virorum,
Vulg. 1 Macc. 10, 36: adscripti dicebantur qui in colonias nomina dedissent, ut essent coloni, Paul. ex Fest. p. 13 Müll.:colonos Venusiam adscripserunt,
Liv. 31, 49; so id. 32, 7; 33, 24; 34, 42;35, 9 al.: coloniam deduxit adscriptis veteranis,
Suet. Ner. 9;so also of ambassadors,
Phaedr. 4, 17, 16.—Trop.1.To reckon or number in a class, include among:2.adscripsit Liber Satyris poëtas,
Hor. Ep. 1, 19, 4 (cf. id. ib. 1, 9, 13:scribe tui gregis hunc): aliquem ordinibus deorum,
id. C. 3, 3, 35:nationes Germanis an Sarmatis adscribam, dubito,
Tac. G. 46:aliquem antiquis temporibus,
id. Or. 17.—To add or join to:ad hoc genus ascribamus etiam narrationes apologorum,
Cic. de Or. 2, 66, 264:admiratus eorum fidem tyrannus petivit, ut se ad amicitiam tertium adscriberent,
id. Off. 3, 10, 45; so id. Tusc. 5, 22, 63; id. ad Q. Fr. 1, 1, 5:tu vero ascribe me in talem numerum,
id. Phil. 2, 13:suae alicujus sententiam,
id. Opt. Gen. 6:unus A. Gabinius belli maritimi Cn. Pompeio socius ascribitur, i. e. additur,
id. Imp. Pomp. 19 fin. —Hence also of attributes of a deity:Jovi aquila adscribitur,
is ascribed, Plin. 10, 5, 6, § 18. -
40 allophylus
allŏphȳ̆lus, a, um, adj., = allophulos, of another stock or race, foreign (the orig. long y is shortened in the poets):tenuerunt eum allophyli,
Vulg. Psa. 55, 1:conjugium allophylorum,
Tert. Pud. 7; so Hier. Ep. ad Eust. 27 al.:tyrannus,
Prud. Ham. 502; Paul. Nol. de S. Fel. Nat. Carm. 8, 23, 70; Tert. adv. Marc. 4, 37.
См. также в других словарях:
Tyrannus — Pour l’article homonyme, voir Tyrannus (comics). … Wikipédia en Français
Tyrannus — Tyrannus, s. Tyrann … Pierer's Universal-Lexikon
Tyrannus — ? Королевские тиранны Вилохвостый тиран Научная классификация Царство: Животные Тип … Википедия
Tyrannus — Tyrannus … Wikipedia Español
Tyrannus — Pour l’article homonyme, voir Tyrannus (comics). Tyrannus … Wikipédia en Français
Tyrannus — noun type genus of the Tyrannidae: tyrant flycatchers • Syn: ↑genus Tyrannus • Hypernyms: ↑bird genus • Member Holonyms: ↑Tyrannidae, ↑superfamily Tyrannidae • Member Meronyms: ↑ … Useful english dictionary
TYRANNUS — I. TYRANNUS Graece Τύραννος, nomen ignotum olim, praeterquam Aeschylo, Prometheô vinctô, Ε῎νεςτι γὰρ πῶς τοῦτο τῇ τυραννίδι Νόσημα, τοῖς φίλοισιν οῦ πεπονθέναι. et ante ipsum Archilocho, uti Scholiastes Aeschyli ad hl. l. docer. Significabat… … Hofmann J. Lexicon universale
Tyrannus, S. — S. Tyrannus (24. Aug.), ein Martyrer zu Philippopolis. S. S. Severus. (IV. 741.) … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Tyrannus — karališkieji tironai statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Tyrannus angl. kingbird rus. королевский тиранн, m ryšiai: platesnis terminas – tironai siauresnis terminas – atogrąžinis karališkasis tironas siauresnis terminas –… … Paukščių pavadinimų žodynas
Tyrannus (disambiguation) — Tyrannus may refer to:* The bird genus Tyrannus , most members of which are called Kingbirds* Tyrannus, a name which appears in the New Testament, thought to refer to a Greek scholar or Jewish rabbi, who operated a school at Ephesus.* Tyrannus… … Wikipedia
Tyrannus tyrannus — Tyran tritri Tyrannus tyrannus … Wikipédia en Français