-
1 molestus
troublesome, disagreeable, annoying. -
2 ānxius
ānxius adj. [ANG-], of a state or mood, anxious, troubled, solicitous: nec, qui anxii, semper anguntur: mentes, H.: suam vicem, magis quam eius, L.: animi, S.: animo, S.: erga Seianum, Ta.: de curis, Cu.: pro regno, O.: inopiā, L.: furti, O.: ne bellum oriatur, S.—Causing anxiety, troublesome, afflicting: aegritudines: curae, L.: timor, V. —Prudent, cautious: et anxius et intentus agere, Ta.* * *anxia, anxium ADJanxious, uneasy, disturbed; concerned; careful; prepared with care; troublesome -
3 in-commodus
in-commodus adj. with comp. and sup, inconvenient, unsuitable, unfit, unseasonable, troublesome, disagreeable: iter, T.: non incommoda aestate statio, Cs.: valetudo: non incommodiore loco, quam, etc.: severitas morum, L.: navigare incommodumst, T.: aestimatio aratori: naves propugnatoribus, L.: in rebus eius incommodissimis: patrem incommodum esse filio, troublesome. -
4 molestus
molestus adj. with comp. and sup. [moles], troublesome, irksome, grievous, annoying, unmanageable: labor: hoc sunt omnes iure molesti, Quo fortes, H.: nisi molestum est, exsurge, if it will not incommode you: nihil molestius: adrogantia ingeni est molestissima: otium, dangerous, Ct.: tunica, a dress of pitch (in which a malefactor was burned), Iu.—Of speech, labored, affected: simplex in agendo veritas non molesta: verba, O.* * *molesta -um, molestior -or -us, molestissimus -a -um ADJannoying; troublesome; tiresomemolestus esse -- to be a worry/nuisance
-
5 incommodo
incommŏdo, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [id.].I.Neutr., to occasion inconvenience or trouble to any one, to be inconvenient, troublesome, annoying (rare):II.alicui,
Ter. And. 1, 1, 135:alicui nihil,
Cic. Quint. 16, 51; id. Q. Fr. 1, 2, 3, § 10:ipsa scientia, etiam si incommodatura sit, gaudeant,
id. Fin. 5, 19, 50; App. Mag. 8, p. 202, 10.— Pass. impers.:obnoxium eum dici, cui quid ab eo, cui esse obnoxius dicitur, incommodari et noceri potest,
Gell. 7, 17, 3.—Act., to render inconvenient or troublesome, to incommode (post-class.):si quid aliud fiat, quod navigationem incommodet, difficiliorem faciat, vel prorsus impediat,
Dig. 43, 12, 1, § 15:si incommodatur ad usum manus,
ib. 21, 1, 14, § 6:usum,
ib. 43, 21, 1, § 1. -
6 incommodus
I.Adj.A.Of things (class. and freq.):B.iter,
Ter. Hec. 3, 4, 1:res,
id. ib. 4, 2, 27: valetudo, Cic. Brut. 34, 130:colloquium pro re nata non incommodum,
id. Att. 14, 6, 1:ne voce quidem incommodā,
Liv. 3, 14, 6:severitas morum,
id. 27, 31, 7:conflictatio turbae,
Quint. 3, 8, 29; 1, 7, 16:eorum controversiam non incommodum videtur cum utrorumque ratione exponere,
Cic. Inv. 1, 34, 57:naves propugnatoribus incommodae,
Liv. 30, 10, 15.— Comp.:ut actori incommodior esset exhibitio,
Dig. 10, 4, 11: incommodioris condicionis homines, Mos. et Rom. Leg. Coll. 15, 3, 1. — Sup.:in rebus ejus incommodissimis,
Cic. Clu. 59, 161. —Of persons, troublesome (rare but class.):II.aliquid huic responde, commode, ne incommodus nobis sit,
Plaut. Poen. 1, 2, 189 (but not in Bacch. 3, 2, 17;v. Ritschl ad h. l.): idem facilem et liberalem patrem incommodum esse amanti filio disputat,
Cic. N. D. 3, 29, 73.—Subst.: incommŏdum, i, n., inconvenience, trouble, disadvantage, detriment, injury, misfortune (freq. and class.):III.quom ejus incommodum tam aegre feras,
Plaut. Capt. 1, 2, 43:nostro incommodo detrimentoque, si est ita necesse, doleamus,
Cic. Brut. 1, 4:qui locus est talis, ut plus habeat adjumenti quam incommodi,
id. de Or. 2, 24, 102:non modo incommodi nihil ceperunt, sed etiam... in quaestu sunt versati,
id. Verr. 2, 3, 46, § 109:timet, ne ipse aliquo afficiatur incommodo,
id. Off. 1, 7, 24:accidit repentinum incommodum: tanta enim tempestas cooritur, ut, etc.,
Caes. B. C. 1, 48, 1:ab officio abduci incommodo,
Cic. Lael. 2, 8; cf.ellipt.: nec id incommodo tuo (sc. feceris),
id. Att. 12, 47, 1:quae res magnum nostris attulit incommodum,
Caes. B. C. 3, 63, 5:quid iniquitas loci habeat incommodi,
id. B. G. 7, 45, 9:si quid importetur nobis incommodi,
Cic. Off. 2, 5, 18:ex eo concursu navium magnum esse incommodum acceptum,
Caes. B. G. 5, 10 fin.; cf.:ut acceptum incommodum virtute sarciretur (shortly before: detrimentum acceptum),
id. B. C. 3, 73, 4:reiciendi, deminuendi, devitandive incommodi causa,
Cic. Inv. 2, 5, 18: incommodum inter eos (socios) commune est, loss (opp. lucrum), Gai. Inst. 3, 150.—Rarely with gen. rei:commoveri incommodo valetudinis,
Cic. Att. 7, 7, 3; cf.morbi,
id. Mur. 23, 47.—In plur.:multis incommodis difficultatibusque affectus,
id. Div. in Caecil. 3, 8; id. N. D. 1, 9 fin.; id. Lael. 13, 48:tot incommodis conflictati,
Caes. B. G. 5, 35, 5; id. B. C. 3, 10, 6.— With gen.:corporum,
i. e. diseases, Plin. 24, 17, 102, § 162:pulmonum,
id. 28, 7, 21, § 75:vesicae,
id. 27, 12, 101, § 126:ferre incommoda vitae,
Juv. 13, 21. —Adv.: incommŏdē, inconveniently, incommodiously, unfortunately, unseasonably:fores Hae sonitu suo moram mihi obiciunt incommode,
Plaut. Trin. 5, 1, 8; Ter. Eun. 2, 3, 37:posse pro re nata te non incommode ad me in Albanum venire,
Cic. Att. 7, 8, 2:accidit,
Caes. B. G. 5, 33, 4:adversari,
Liv. 4, 8, 6.— Comp.:cum illo quidem actum optime est: mecum incommodius,
Cic. Lael. 4, 15.— Sup.:incommodissime navigare,
Cic. Att. 5, 9, 1. -
7 molestus
mŏlestus, a, um, adj. [moles], troublesome, irksome, grievous, annoying (class.; cf.B.importunus): abscede hinc, molestus ne sis!
Plaut. As. 2, 4, 63:provincia,
Cic. Mur. 8, 18:operosus ac molestus labor,
id. N. D. 2, 23, 39:alicui odiosum et molestum esse,
id. Sen. 14, 47:tu autem, nisi molestum est, paulisper exsurge,
if it will not incommode you, id. Clu. 60, 168:nihil erit his laboriosius molestiusque provinciae?
id. Leg. 3, 8, 19:arrogantia ingenii atque eloquentiae est multo molestissima,
id. Div. in Caecil. 11, 36: tunica, a dress of pitch, in which a malefactor was burned (tunicam alimentis ignium et illitam et intextam, Sen. Ep. 14, 5), Juv. 8, 235; Mart. 10, 25, 5.—In partic., of speech, labored, affected:II.simplex in agendo veritas non molesta,
Cic. Brut. 30, 116:verba,
Ov. A. A. 1, 464:pronuntiatio gesticulationibus,
Quint. 11, 3, 183:dialectos,
Suet. Tib. 56.—Transf.A.That is done with difficulty, difficult (post-class.):* B. 1.molesta separatio,
Dig. 9, 2, 27, § 14.—With trouble or difficulty (class.):2.moleste fero,
I take it ill, it vexes, annoys me, Cic. Att. 13, 22, 4:molestissime fero, quod, etc.,
id. Fam. 3, 6, 5:molestius ferre,
id. Q. Fr. 1, 1, 1, § 2:fero,
I lament, Sen. Ep. 67, 13.—In a troublesome or offensive manner; of speech, in a labored manner, affectedly:mimice ac moleste,
Cat. 42, 8: scribere, August. ap. Suet. Aug. 86:moleste uti distinctionibus,
Quint. 11, 3, 181. -
8 asper
asper era, erum (poet., abl plur. aspris, V.), adj. with comp. and sup. [ab + spes], without hope, adverse, calamitous, troublesome, cruel, perilous: tempora: oppugnatio, Cs.: mala res, spes multo asperior, S.: venatus, V.: fata, V. — As subst: aspera multa pertulit, hardships, H. — Of nature and character, rough, harsh, hard, violent, unkind, cruel: homo naturā: Iuno, V.: iuvenis monitoribus, H.: asperrimi ad condicionem pacis, L.: rebus non asper egenis, V.: cladibus asper, exasperated, O.: doctrina asperior: fores, i. e. of a cruel mistress, H.: Asperior tribulis (Galatea). more unfeeling, O. — Wild, savage, fierce: (anguis) siti, V.: tactu leo, H.: facetiae.—Of climate, harsh, severe: caelo Germania, Ta.: hiemps, S.: asperrimo hiemis, in the depth, Ta. — Of style, harsh: oratio. — Rough, uneven: regio: loca, Cs.: rura dumis, V.: rubus, prickly, V.: aequora ventis, H.: pocula signis, i. e. wrought in relief, V.: frons cornu, O.: capilli (i. e. hirsuti), H.: maria, stormy, V.: vinum, harsh, T.: pronuntiationis genus, rough: littera, i. e. the letter r, O.* * *Iaspera -um, asperior -or -us, asperrimus -a -um ADJrude/unrefined; cruel/violent/savage/raging/drastic; stern/severe/bitter; hard; rough/uneven/shaggy, coarse, harsh; embossed/encrusted; (mint condition coins); sharp/pointed, jagged/irregular, rugged/severe; sour, pungent, grating, keenIIaspra -um, asprior -or -us, asprissimus -a -um ADJrough/uneven, coarse/harsh; sharp/pointed; rude; savage; pungent; keen; bitter -
9 difficilis
difficilis e, adj. with comp. and sup. [dis- + facilis], hard, difficult, troublesome, impracticable, laborious, perilous: res, T.: facilia ex difficillimis redigere, Cs.: opus: locus: in locos difficilīs abire, S.: valles, Cs.: oppidum difficili ascensu: transitus, Cs.: aditūs, H.: tempus anni difficillimum, Cs.: difficili rei p. tempore, peril: casus difficilior, S.: difficilioribus usi tempestatibus, Cs: adversas (res) ferre difficile esset: non fuisse difficile cavere, Cs.—Prov.: difficile est, crimen non prodere voltu, O.—With supin. abl.: difficile factu est non probare: quo de genere difficile dictu est.— As subst n.: pati vel difficillima, the greatest hardships: in difficili esse, embarrassed, L.: ex difficili petenda, O.— Hard to manage, obstinate, captious, morose, surly: parens in liberos: Difficilem offendet garrulus, H.: senes: avunculus difficillimā naturā, N.: difficili bile tumet iecur, H.: Penelope procis, H.: precibus, O.: terrae, intractable, V.* * *difficile, difficilior -or -us, difficillimus -a -um ADJdifficult; hard; hard to manage, obstinate. intractable; morose -
10 gravis
gravis e, adj. with comp. gravior, and sup. gravissimus [2 GAR-], heavy, weighty, ponderous, burdensome, loaded, laden, burdened: gravi onere armorum oppressi, Cs.: corpus: Ipse gravis graviter Concidit, V.: bullae aureae: navigia, Cs.: agmen, L.: gravius dorso subiit onus, H.: robur aratri, V.: tellus, V.: naves spoliis graves, L.: aere dextra, V.: imbre nubes, L.—After the as was reduced in weight: aes grave, heavy money, money of the old standard (a full pound in each as), L. — With young, pregnant: sacerdos Marte, V.: uterus, O.—Of sound, deep, grave, low, bass: sonus, H.: gravissimus sonus: sonus auditur gravior, V.: fragor, O.—Of smell or flavor, strong, unpleasant, offensive: hircus in alis, rank, H.: ellebori, V.: odor caeni, V.: sentina, Iu.— Burdening, oppressive, serious, gross, indigestible, unwholesome, noxious, severe, sick: cibus: cantantibus umbra, V.: anni tempore gravissimo, season: autumnus in Apuliā, Cs.: virus, H.: tempus, weather, L.: graviore tempore anni acto, season, L.: morbo gravis, sick, V.: aetate et viribus gravior, L.: vino, O.: spiritus gemitu, difficult, V.: oculi, heavy, V.—Fig., hard to bear, heavy, burdensome, oppressive, troublesome, grievous, painful, hard, harsh, severe, disagreeable, unpleasant: paupertas, T.: labores: gravissima hiemps, Cs.: volnus: numquam tibi senectutem gravem esse: Appia (via) tardis, H.: miserior graviorque fortuna, Cs.: Principum amicitiae, oppressive, H.: si tibi grave non erit, a trouble: in Caesarem contiones, hostile, Cs.: verbum gravius: ne quid gravius in fratrem statueret, Cs.: gravius est verberari quam necari, S.: edictum, L.: graviora (pericula), more serious, V.: quo inprovisus gravior accederet, more formidable, S.: adversarius imperi.—As subst n.: O passi graviora, greater hardships, V.—Of things, strong, weighty, important, grave, influential: inperium gravius, T.: quae mihi ad spem obtinendae veritatis gravissima sunt: gravissima caerimonia, most solemn, Cs.: nihil sibi gravius esse faciendum, quam ut, etc.: exemplum, H.: gravissima civitas.—Of character, of weight, of authority, eminent, venerable, great: animus natu gravior, T.: auctoritate graviores: omnes gravioris aetatis, more settled, Cs.: homo, sober: gravis Entellum dictis castigat (i. e. graviter), V.* * *grave, gravior -or -us, gravissimus -a -um ADJheavy; painful; important; serious; pregnant; grave, oppressive, burdensome -
11 impedītus (inp-)
impedītus (inp-) adj. with comp. and sup. [P. of impedio], hindered, embarrassed, obstructed, encumbered, burdened, impeded: impeditis hostibus propter onera, Cs.: comitatus: agmen, L.: magnam partem eorum impeditam interfecerunt, Cs.: malis domesticis impediti.—Inaccessible, hard to pass, difficult: saltūs, L.: navigatio propter inscientiam locorum, troublesome, Cs.: impeditissima itinera, Cs.: longius impeditioribus locis secuti, Cs. —Fig., engaged, busy, preoccupied: impedito animo.—Embarrassing, difficult, intricate: tempora rei p.: disceptatio, L.: cum victoribus nihil impeditum arbitrarentur, Cs.: quid horum non impeditissimum? a great encumbrance. -
12 importūnus (inp-)
importūnus (inp-) adj. with sup. [1 PER-], unfit, unsuitable, inconvenient: tempus: vi regere patriam inportunum est, S.: machinationibus locus, S.—Troublesome, grievous, distressing: pauperies, H.: Caphareus, stormy, O.—Unmannerly, rude, harsh, churlish, cruel, savage: tyrannus: mulier: senex, T.: importunissimus hostis: dives et importunus, H.: eripiet curule Cui volet importunus ebur, H.: volucres, V.: Inportunus transvolat, etc., the ungovernable youth, H.—Cruel, worthless, unbridled: libidines: clades civitatis. -
13 incommodō
incommodō āvī, ātus, āre [incommodus], to occasion inconvenience, be inconvenient, trouble, annoy: scientiā, etiam si incommodatura sit, gaudeant: mihi, T.: nihil alteri.* * *incommodare, incommodavi, incommodatus Vinconvenience, obstruct, hinder; be inconvenient/troublesome, cause difficulty -
14 īnfēstus
īnfēstus adj. with comp. and sup. [P. of * infendo], made unsafe, disturbed, molested, infested, unquiet, unsafe: via excursionibus barbarorum: omnia serpentibus, S.: sua tuta omnia, infesta hostium, L.: vita: infestum agrum reddere, make unsafe, L.: sibi Teucri, V.: infestior salus: infestior Tulli senectus, L.: infestissima pars Ciliciae.— Plur n. as subst: infestis (i. e. infestis rebus), when in affliction, H.—That renders unsafe, hostile, inimical, troublesome, dangerous: infestis signis ad se ire, Cs.: ante vallum infestis signis constitere, L.: infestis pilis procurrere, threatening, Cs.: infesta tela ferre, V.: infestis oculis conspici: te animo infestissimo intuetur: numen, Iu.: regi plebes, S.: provincia victoriae: gens infestissima nomini Romano, S.: nautis Orion, H.: virtutibus tempora, Ta.* * *infesta -um, infestior -or -us, infestissimus -a -um ADJunsafe, dangerous; hostile; disturbed, molested, infested, unquiet -
15 īnsideō
īnsideō sēdī, —, ēre [1 in+sedeo], to sit upon, settle on: equo, L.: ubi Gens iugis insedit Etruscis, V.—Fig., to take place, settle, be fixed, adhere: cum in locis semen insedit: ut in animo crimen insideret: nunc insidet in optimo quoque virtus. —To take possession of, occupy: locum, L.: ea loca, inhabit, Ta.* * *insidere, insidi, insessus Vsit (at or on); lie in ambush (in); be troublesome (to) -
16 invīsus
invīsus adj. with comp. [P. of invideo], hated, hateful, detested: persona: alios invisos efficere, L.: penates, O.: (Helena) aris invisa sedebat, V.: invisos nos esse illis, T.: omnibus, S.: hominibus invisius animal: Minervae, V.: invisum plebei Claudium facere, L.: quo quis versutior est, hoc invisior: vobis mea vita, T.: cupressus (i. e. funebris), H.: dis oratio: regna dis, V.: filix aratris, troublesome, V.—Hostile, malicious: invisum quem tu tibi fingis, V.* * *invisa, invisum ADJhated, detested; hateful, hostile -
17 labōriōsus
labōriōsus adj. with comp. and sup. [2 labor], full of labor, laborious, toilsome, wearisome, difficult, troublesome: deambulatio, T.: nihil laboriosius: operum laboriosissimum, L.: fabula, hard to enact, T.— Inclined to labor, laborious, industrious: aratores laboriosissimi: cohors Ulixei, H.— Troubled, harassed: quid enim nobis duobus laboriosius?* * *laboriosa, laboriosum ADJlaborious, painstaking -
18 ob-strepō
ob-strepō uī, —, ere, to make a noise against, roar at, resound, reëcho: quā violens obstrepit Aufidus, H.: Marisque Bais obstrepentis litora, H.: Fontesque lymphis obstrepunt manantibus (sc. iacenti), H.: si non obstreperetur aquis, O.— To bawl against, clamor at, outbawl: male dicta alia cum adderet, obstrepere omnes, S.: eius modi res obstrepi clamore militum videntur, to be drowned: ut ipsi sibi in dicendo obstrepere videantur: decemviro obstrepitur, L.—To annoy, molest, be troublesome: tibi litteris.—To impede, hinder, be an obstacle: nihil sensere (Poeni), obstrepente pluviā, L.: conscientiā obstrepente, Cu. -
19 odiōsus
odiōsus adj. with comp. and sup. [odium], hateful, odious, vexatious, offensive, unpleasant: haec aetas adulescentulis, T.: motūs odiosiores: odiosissima natio, Ph.: homines notos sumere odiosum est.— Plur n. as subst: huc odiosa adferebantur, annoying tales.* * *odiosa -um, odiosior -or -us, odiosissimus -a -um ADJdistasteful. disagreeable, offensive; tiresome, boring, troublesome, annoying -
20 operōsus
operōsus adj. with comp. [opera], full of labor, painstaking, active, busy, industrious, laborious: senectus: vates operose dierum, in regard to, O.—Of a medicine, efficacious, drastic: herbae, O.—Costing trouble, troublesome, toilsome, difficult, elaborate: labor: artes, handicrafts: opus: res, L.: mundi moles, artfully constructed, O.: carmina, H.: sepulcrum operosius, quam quod decem homines effecerint triduo: Divitiae, H.* * *operosa, operosum ADJpainstaking; laborious; elaborate
См. также в других словарях:
Troublesome — Trou ble*some, a. Giving trouble or anxiety; vexatious; burdensome; wearisome. [1913 Webster] This troublesome world. Book of Common Prayer. [1913 Webster] These troublesome disguises that we wear. Milton. [1913 Webster] My mother will never be… … The Collaborative International Dictionary of English
troublesome — index difficult, froward, invidious, irksome, operose, oppressive, painful, perverse, problematic … Law dictionary
troublesome — 1540s, from TROUBLE (Cf. trouble) + SOME (Cf. some) … Etymology dictionary
troublesome — [adj] bothersome, worrisome alarming, annoying, arduous, burdensome, damaging, dangerous, demanding, difficult, disquieting, harassing, hard, heavy, importunate, inconvenient, infestive, intractable, irksome, irritating, laborious, mean, messy,… … New thesaurus
troublesome — ► ADJECTIVE ▪ causing difficulty or annoyance. DERIVATIVES troublesomeness noun … English terms dictionary
troublesome — [trub′əl səm] adj. characterized by or causing trouble, irritation, difficulty, distress, inconvenience, etc. troublesomely adv. troublesomeness n … English World dictionary
troublesome — [[t]trʌ̱b(ə)lsəm[/t]] 1) ADJ GRADED You use troublesome to describe something or someone that causes annoying problems or difficulties. He needed surgery to cure a troublesome back injury... Parents may find that a troublesome teenager becomes… … English dictionary
troublesome — adj. troublesome to + inf. (it is troublesome to be without electricity) * * * [ trʌb(ə)ls(ə)m] troublesome to + inf. (it is troublesome to be without electricity) … Combinatory dictionary
troublesome — troublesomely, adv. troublesomeness, n. /trub euhl seuhm/, adj. 1. causing trouble, annoyance, or difficulty; vexatious: a troublesome situation; a troublesome person. 2. laborious; difficult. 3. Archaic. full of distress or affliction. [1540 50; … Universalium
troublesome — troub|le|some [ˈtrʌbəlsəm] adj causing problems, in an annoying way ▪ a troublesome child ▪ troublesome itching … Dictionary of contemporary English
troublesome — adjective 1) a troublesome problem Syn: annoying, irritating, exasperating, maddening, infuriating, irksome, pesky, vexatious, vexing, bothersome, nettlesome, tiresome, worrying, worrisome, disturbing, upsetting, niggling … Thesaurus of popular words