Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

szyki

См. также в других словарях:

  • szyki — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. szykików {{/stl 8}}{{stl 7}} wojsko ustawione w określonym porządku; szeregi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zbrojne, rycerskie szyki. <niem.>{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}mieszać – pomieszać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • szyki — Pokrzyżować, pomieszać, mieszać, popsuć itp. komuś szyki «przeszkodzić, przeszkadzać komuś w wykonaniu jakiegoś zamiaru»: Spokojne i pewne pytania Dymitrowa zupełnie pomieszały szyki i wyprowadziły z równowagi pruskiego premiera, którego… …   Słownik frazeologiczny

  • szyk — I m III, D. u, N. szykkiem; lm M. i «elegancja, wykwint, wytworność (zwłaszcza w ubieraniu się, w ruchach)» Szyk wielkomiejski. Nabierać szyku. Zajechać z szykiem samochodem. Ubierać się z szykiem, bez szyku. Ktoś jest bez szyku. ◊ pot. Zadać… …   Słownik języka polskiego

  • mieszać – pomieszać [popsuć, poplątać i in.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}szyki {{/stl 13}}{{stl 7}} utrudniać komuś coś, przeszkadzać w czymś, uniemożliwiać realizację jego zamierzeń, planów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zła pogoda pomieszała szyki organizatorom pokazów lotniczych. Popsuć …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pokrzyżować — komuś szyki zob. szyki …   Słownik frazeologiczny

  • pomieszać — komuś szyki zob. szyki …   Słownik frazeologiczny

  • popsuć — komuś szyki zob. szyki …   Słownik frazeologiczny

  • zewrzeć — Zwierać szeregi, szyki «jednoczyć się, mobilizować się do jakiegoś działania w przewidywaniu jakiegoś zagrożenia»: Wrogowie kobiecego usamodzielnienia się zwarli szeregi jak nigdy. Społeczeństwo jak nigdy zorientowane jest na mężczyzn. A ci… …   Słownik frazeologiczny

  • zwierać — szeregi, szyki «jednoczyć się, mobilizować się do jakiegoś działania w przewidywaniu jakiegoś zagrożenia»: Wrogowie kobiecego usamodzielnienia się zwarli szeregi jak nigdy. Społeczeństwo jak nigdy zorientowane jest na mężczyzn. A ci… …   Słownik frazeologiczny

  • bruździć — ndk VIa, brużdżę, bruździsz, bruźdź, bruździćdził, brużdżony 1. «robić bruzdy, pokrywać bruzdami; przyczyniać się do powstawania bruzd; ryć» Bruździć rolę, ziemię. Pole brużdżone przez dziki. Zmartwienia, choroby brużdżą twarz. 2. «przeszkadzać w …   Słownik języka polskiego

  • mieszać — ndk I, mieszaćam, mieszaćasz, mieszaćają, mieszaćaj, mieszaćał, mieszaćany 1. «zmieniać położenie cząstek substancji płynnej lub sypkiej potrząsając, poruszając tą substancją albo poruszając czymś w tej substancji; łączyć ze sobą w ten sposób… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»