zmieszać

См. также в других словарях:

• zmieszać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}mieszać II {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zmieszać II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}mieszać V {{/stl 33}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zmieszać — kogoś z błotem zob. błoto …   Słownik frazeologiczny

• zmieszać — dk I, zmieszaćam, zmieszaćasz, zmieszaćają, zmieszaćaj, zmieszaćał, zmieszaćany 1. «mieszając połączyć ze sobą różne składniki; złączyć coś, pomieszać» Zmieszać farby. Zmieszać mleko z wodą. Zmieszać mąkę z proszkiem do pieczenia. ◊ pot. Zmieszać …   Słownik języka polskiego

• zmieszać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}mieszać się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zmieszać się II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}mieszać się IV {{/stl 33}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mieszać – zmieszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}z błotem {{/stl 13}}{{stl 7}} bardzo ostro, zazwyczaj w sposób bezpośredni, zwymyślać kogoś, naubliżać komuś, zrugać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pomieszać — dk I, pomieszaćam, pomieszaćasz, pomieszaćają, pomieszaćaj, pomieszaćał, pomieszaćany 1. «mieszając połączyć ze sobą kilka substancji, sprawić, że coś się połączy, przeniknie, splecie; zmieszać» Pomieszać farbę czerwoną z białą. Zapach perfum… …   Słownik języka polskiego

• skłócić — dk VIa, skłócićcę, skłócićcisz, skłóć, skłócićcił, skłócićcony skłócać ndk I, skłócićam, skłócićasz, skłócićają, skłócićaj, skłócićał, skłócićany 1. «doprowadzić do kłótni, do niezgody; poróżnić kogoś z kimś» Skłócić ze sobą braci, kolegów, całą… …   Słownik języka polskiego

• stremować — dk IV, stremowaćmuję, stremowaćmujesz, stremowaćmuj, stremowaćował, stremowaćowany «wywołać u kogoś tremę; zmieszać» Stremowała go cisza na sali. Stremowany aktor, zawodnik, debiutant. stremować się «poczuć tremę; zmieszać się» Stremować się… …   Słownik języka polskiego

• stropić — dk VIa, stropićpię, stropićpisz, strop, stropićpił, stropićpiony przestarz. «pozbawić pewności siebie, zbić z tropu; zaskoczyć, speszyć, zmieszać, skonfundować» Napastliwe zachowanie kolegi stropiło go. Zamilkł stropiony. stropić się «stracić… …   Słownik języka polskiego

• wymieszać — dk I, wymieszaćam, wymieszaćasz, wymieszaćają, wymieszaćaj, wymieszaćał, wymieszaćany «mieszaniem rozrobić, wyrobić; przemieszać, zmieszać, zbełtać» Wymieszać wapno z piaskiem. Wymieszać zupę łyżką. wymieszać się «zostać wymieszanym, stać się… …   Słownik języka polskiego

• zmieszanie — n I 1. rzecz. od zmieszać. 2. «stan zakłopotania, zażenowania» Starał się ukryć zmieszanie. Na jego twarzy malowało się zmieszanie. zmieszanie się rzecz. od zmieszać się …   Słownik języka polskiego