-
1 wytworność
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytworność
-
2 wytworność
wytworność [vɨtfɔrnɔɕʨ̑] fFeinheit f, Vornehmheit f -
3 wytworność
сущ.• вежливость• галантность• изощренность• изощрённость• изысканность• изящество• льстивость• утонченность• учтивость• элегантность -
4 wytworność
1. distinction2. délicatesse3. raffinement4. élégance -
5 wytworność
incelik -
6 wytworność
ж витонченість, вишуканість, елегантність -
7 wytworność
1 inam2 kadalisayan3 kinis4 kisig5 linis -
8 wytworność
nepislik -
9 dystynkcja
сущ.• изощренность• изощрённость• изысканность• изящество• несходство• отличие• различение• различие• разница• утонченность• уточнение* * *dystynkcj|a♀ 1. элегантность, изысканность; благовоспитанность;2. \dystynkcjaе мн. знаки различия; \dystynkcjae oficerskie офицерские знаки различия+1. elegancja, wytworność
* * *ж1) элега́нтность, изы́сканность; благовоспи́танность2) dystynkcje мн зна́ки разли́чияdystynkcje oficerskie — офице́рские зна́ки разли́чия
Syn: -
10 elegancja
сущ.• вид• изысканность• изящество• манера• стиль• фасон• франтовство• шик• элегантность* * *elegancj|a♀ элегантность;ubierać się z \elegancjaą элегантно одеваться
+ wykwintność, wytworność* * *жэлега́нтностьubierać się z elegancją — элега́нтно одева́ться
Syn:wykwintność, wytworność -
11 galanteria
сущ.• галантерея• галантность• героизм• отвага• храбрость* * *1) (elegancja) галантность2) (sklep) галантерея, галантерейный магазин* * *galanteri|a♀ 1. галантность, любезность;z \galanteriaą любезно, галантно; с изысканной вежливостью;
2. галантерея;sklep z \galanteriaą галантерейный магазин+1. wytworność, elegancja
* * *ж1) гала́нтность, любе́зностьz galanterią — любе́зно, гала́нтно; с изы́сканной ве́жливостью
2) галантере́яsklep z galanterią — галантере́йный магази́н
Syn:wytworność, elegancja 1) -
12 reprezentacyjność
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > reprezentacyjność
-
13 szyk
3) word orderubierać się z szykiem — to dress in lub with style
pokrzyżować ( perf) lub popsuć szyk komuś szyki — ( perf) to thwart lub cross sb's plans
* * *I.szyk1mi1. (= porządek) order, arrangement, array; pokrzyżować komuś szyki thwart sb's plans.2. wojsk. line, formation; ustawiać się w szyku fall into line; szyk bojowy line of battle; ustawiać w szyk bojowy ( wojsko przed bitwą) embattle.II.szyk2mi(= wytworność) chic, smartness, flair, style; ubierać się z szykiem dress in l. with style; zadać szyku (czymś) pot. be dressed to kill (in sth); Ewa zadała szyku na wczorajszym przyjęciu pot. Eve stunned everyone at the party last night with her new dress.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szyk
-
14 szyk
сущ.• изящество• массив• образование• порядок• ряд• создание• формация• формирование• франтовство• шик• элегантность* * *1) (szereg) порядок, строй2) gram. szyk грамм. порядок3) szyk (elegancja) шик* * *%1 ♂, Р. \szyku 1. порядок, строй;\szyk bojowy боевой порядок; \szyk zwarty сомкнутый строй;
2. \szyki мн. книжн. ряды, отряды, войска;przedrzeć się (przebić się) przez \szyki nieprzyjacielskie пробиться сквозь ряды врагов;
3. грам. порядок (слов);● pomieszać (pokrzyżować, popsuć) \szyki komuś спутать чьй-л. карты+2. szeregi
* * *I м, P szyku1) поря́док, стройszyk bojowy — боево́й поря́док
szyk zwarty — со́мкнутый строй
2) szyki мн, книжн. ряды́, отря́ды, войска́przedrzeć się (przebić się) przez szyki nieprzyjacielskie — проби́ться сквозь ряды́ враго́в
3) грам. поря́док ( слов)•- pokrzyżować szyki komuś
- popsuć szyki komuśSyn:II м, P szykuшик, щегольство́ nSyn: -
15 dystynkcj|a
f (G pl dystynkcji) 1. zw pl. (odznaka) insignia- dystynkcje majora/porucznika major’s/lieutenant’s insignia(s)2. sgt książk. (wytworność) distinction, gentility 3. zw. pl książk. (różnica) distinctionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dystynkcj|a
-
16 dystynkcja
dystynkcja [dɨstɨŋkʦ̑ja] f
См. также в других словарях:
wytworność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. wytwornośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} bycie wytwornym; elegancja, szyk, wyszukany smak : {{/stl 7}}{{stl 10}}Światowa, wyszukana, przesadna wytworność. Wytworność w zachowaniu się. Odznaczać się wytwornością … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytworność — ż V, DCMs. wytwornośćści, blm «elegancja, wyszukany smak, gust» Wytworność w obejściu, w prowadzeniu konwersacji. Przesadna, sztuczna wytworność … Słownik języka polskiego
attycyzm — m IV, D. u, Ms. attycyzmzmie, blm lit. «wytworność wysłowienia właściwa mieszkańcom Attyki w starożytnej Grecji, głównie Ateńczykom, w okresie najwyższego rozwoju ich kultury; w epoce hellenistycznej: naśladowanie języka wielkich pisarzy… … Słownik języka polskiego
dworność — ż V, DCMs. dwornośćści, blm książk. «sposób zachowania się według etykiety dworskiej; ogłada, układność, wytworność» … Słownik języka polskiego
dworskość — ż V, DCMs. dworskośćści, blm książk. «dworskie maniery, dworska ogłada; układność, wytworność, dworność» … Słownik języka polskiego
dystynkcja — ż I, DCMs. dystynkcjacji 1. blm «wytworny sposób bycia; elegancja, wytworność» Miała wiele wrodzonej dystynkcji. 2. zwykle w lm D. dystynkcjacji (dystynkcjacyj) «odznaki wskazujące na rangę, godność osoby, która je nosi» Dystynkcje oficerskie.… … Słownik języka polskiego
elegancja — ż I, DCMs. elegancjacji, blm «dobry smak w ubiorze, wytworność sposobu bycia, szyk, gustowność; elegancki wygląd, wykwintność czegoś» Wyszukana elegancja. Elegancja stroju. Ukłon, zachowanie pełne elegancji. Ktoś lub coś odznacza się elegancją.… … Słownik języka polskiego
galanteria — ż I, DCMs. galanteriarii, blm 1. «wyszukana grzeczność w obejściu, szczególnie w stosunku do kobiet; wytworność, elegancja» Ukłonić się z galanterią. 2. «drobne wyroby o charakterze zdobniczo użytkowym, np. rękawiczki, torebki, wstążki, koronki… … Słownik języka polskiego
reprezentacyjność — ż V, DCMs. reprezentacyjnośćści, blm «bycie reprezentacyjnym; okazałość, wystawność, wytworność» Reprezentacyjność domu, dzielnicy … Słownik języka polskiego
sznyt — m IV, D. u, Ms. sznycie; lm M. y 1. «elegancja, wytworność; szyk, fason» Wielkomiejski sznyt. Robociarski sznyt. Mieć sznyt po ojcu. 2. zwykle w lm, środ. «celowo zrobione cięcia na skórze, modne zwłaszcza w środowisku przestępczym» Zrobili sobie … Słownik języka polskiego
szyk — I m III, D. u, N. szykkiem; lm M. i «elegancja, wykwint, wytworność (zwłaszcza w ubieraniu się, w ruchach)» Szyk wielkomiejski. Nabierać szyku. Zajechać z szykiem samochodem. Ubierać się z szykiem, bez szyku. Ktoś jest bez szyku. ◊ pot. Zadać… … Słownik języka polskiego