-
1 potrząsać
\potrząsać głową mit dem Kopf schütteln -
2 potrząsać
impf ⇒ potrząsnąć* * *-am, -asz, -nąć; perf; vt* * *ipf.potrząsnąć pf. -ij (głową, pięścią) shake; (szablą, kijem) brandish; potrząsnąć kiesą spend (a lot of) money on sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > potrząsać
-
3 potrząsać
-
4 potrząsać
глаг.• взбалтывать• встряхивать• вытряхивать• затрясти• отряхнуть• поколебать• потрясать• потрясти• потряхивать• сотрясать• трясти• тряхнуть* * *potrząsa|ć\potrząsaćny несов. потряхивать; встряхивать; ср. potrząsnąć+* * *potrząsany несов.потря́хивать; встря́хивать; ср. potrząsnąćSyn: -
5 potrząsać
1. agiter2. brimbaler3. choquer4. hocher5. secouer -
6 potrząsać
1 caith 2 croith 3 port -
7 potrząsać
tund -
8 potrząsać
[потшõсачь]v.ndkпотрясати, трясти -
9 potrząsać
трясти, потрясати -
10 potrząsać
1 alugin2 ugain3 umalog -
11 potrząsać
endiremek; keseklemek; müňküldemek; oklamak; sarsdyrmak; silkmek; tibirdemek; titremek; titrewuk; uçrmak; uçurmak; urunmak; zagyrdamak -
12 potrząsać
1) κουνώ2) ταράζω -
13 potrząsać szabelką
= brząkać szabelką бряца́ть ору́жием -
14 brząkać szabelką
-
15 mieszać
(-am, -asz); vt( rozrabiać) perf; wy- lub za- to stir; ( łączyć) perf; z- to blend, to mix; ( potrząsać) to shake; ( wplątywać) perf; w- to involve; ( mylić) perf; po- to mix up, to confusemieszać (zmieszać perf) kogoś z błotem — (przen) to sling mud at sb (przen)
mieszać (wmieszać perf) kogoś w coś — to involve sb in sth
* * *ipf.1. stir; (= łączyć ze sobą) mix, blend; (= potrząsać) shake; mieszać kogoś z błotem hurl abuse at sb, cast a slur on sb.2. (= dodawać coś) add; mieszać niemieckie słowa do swojej wypowiedzi incorporate German words into one's utterance.3. (= wciągać) involve ( kogoś w coś sb in sth); nie mieszaj mnie w swoje interesy leave me out of your business.4. (= nie rozróżniać) mix up, confuse; mieszać pojęcia/fakty/nazwiska/wyrazy confuse issues/facts/names/words.5. (= peszyć) confuse, disconcert, abash.6. przest. interfere; mieszać komuś szyki thwart l. cross sb's plans.ipf.1. (= łączyć się w całość) mix, blend.2. (= wtrącać się do czegoś) meddle, interfere, butt in; nie mieszaj się w nie swoje sprawy don't poke your nose into somebody else's business; nie chcę się w to mieszać I don't want to be a part of it.3. (= być mylonym) be mixed up with, be taken for somebody else; mieszają mi się daty/nazwiska/fakty I confuse dates/names/facts.4. (= peszyć się) be confused, be abashed.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mieszać
-
16 strzepywać
глаг.• смахивать• стряхивать* * *strzepywa|ć\strzepywaćny несов. 1. стряхивать, смахивать;2. встряхивать, взмахивать; ср. strzepnąć+2. potrząsać
* * *strzepywany несов.1) стря́хивать, сма́хивать2) встря́хивать, взма́хивать; ср. strzepnąćSyn:potrząsać 2) -
17 szabelka
szabel|ka♀, мн. Р. \szabelkaek сабелька;● potrząsać (brząkać) \szabelkaką бряцать оружием
* * *ж, мн P szabelekса́белька- brząkać szabelką -
18 buńczucznie
adv. grad. książk. [potrząsać głową] cockily, defiantly; [odpowiadać] impertinently, cockily* * *adv.swaggeringly, cockily, with panache.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > buńczucznie
-
19 rzucać
impf ⇒ rzucić* * *1. (-cam, -casz); perf - cić; vt(piłkę, kamień) to throw; (cień, kostkę, spojrzenie) to throw, to cast; (rodzinę, dom) to abandon, to desert; (chłopaka, dziewczynę) to drop, to jilt; (palenie, wódkę, pracę) to quit; (uwagę, słówko) to throw in2. vi(o autobusie, o samochodzie) to tossrzucać czar lub urok — to cast a spell
* * *ipf.1. + Acc. l. Ins. (= ciskać) throw, cast; ( z dużą siłą) fling, hurl; ( jak najdalej w danym kierunku) project; (piłkę baseballową, kamień) pitch; (= podrzucać) toss; (= zrzucać) dash, dump, chuck ( sth somewhere); rzucać piłkę do kogoś throw a ball to sb; rzucać piłką w kogoś throw a ball at sb; rzucać karty na stół ( kończąc grę) chuck in one's hand; rzucać kośćmi cast l. roll dice; rzucać monetą toss l. flip a coin ( o coś for sth); rzucać kotwicę żegl. cast l. drop anchor; rzucać młotem sport put the shot.2. przen. rzucać cień na kogoś/coś cast a shadow on sb/sth; rzucać coś w kąt (= przestać się zajmować czymś) cast sth aside; rzucać gromy na kogoś/coś thunder against sb/sth; rzucać komuś kłody pod nogi put a spoke in sb's wheel; rzucać komuś rękawicę fling l. throw down the gauntlet to sb; rzucać (w kogoś) mięsem pot. hurl abuse at sb; rzucać obelgi hurl insults; rzucać światło na coś cast l. throw l. shed light on sth; rzucać snop światła na coś project l. throw a beam of light on l. onto sth; ten fakt rzuca (nowe) światło na sprawę this fact sheds a new light on the issue; rzucać przezrocze na ekran project a slide on a screen; rzucać komuś ukradkowe spojrzenie cast a furtive glance at sb; rzucać słowa na wiatr speak idly; rzucać myśl l. pomysł come up with an idea.3. (= wywoływać jakiś stan) rzucać na kogoś oskarżenia throw accusations at sb; rzucać na kogoś podejrzenie throw suspicion on sb; rzucać na kogoś oszczerstwa cast aspersions on sb; rzucać na kogoś czary cast a spell on sb; rzucać klątwę na kogoś put a curse on l. upon sb; rel. pronounce an anathema upon sb; rzucać pierwszy kamień Bibl. (= rozpoczynać oskarżenia) cast the first stone.4. (= potrząsać, poruszać gwałtownie) jerk, throw about, fling about, toss (about); ( o pojeździe) (= szarpać, trząść się) jerk, jolt, bump; rzucać głową toss l. jerk one's head; rzucać rękami trash about with one's arms; samochód rzucał na wyboistej drodze the car jolted on the bumpy road.5. (= przewracać, szarpać) rzucać kogoś na ziemię fling l. hurl sb to the ground; rzucać kimś o coś fling l. hurl sb against sth; rzucać kogoś na kolana (przen. (= upokorzyć, podporządkować sobie)) bring sb to his l. her knees; rzucać kogoś na głęboką wodę (przen. (= postawić przed kimś trudne zadanie)) throw l. pitch sb in at the deep end; fale rzucały statkiem na wszystkie strony the waves tossed the ship to and fro.6. (= wysyłać, wyprawiać) rzucać oddziały do walki send troops into battle; rzucać coś na rynek launch sth on the market; rzucać swój kraj w wir wojny precipitate one's country into war.7. (= porzucać) abandon, forsake, desert; pot. drop, chuck (in), jack (in); rzucić żonę/męża abandon one's wife/husband; rzucić rodzinę/przyjaciół forsake one's friends/family; rzuciła swojego chłopaka she chucked her boyfriend; rzuciłem robotę I chucked in my job; rzucę to wszystko w diabły pot. I'm going to jack it all in.8. (= zrywać z nałogiem) give ( sth) up; pot. kick ( sth); rzucać palenie/picie give up smoking/drinking.10. (= przerzucać) throw; rzucać most przez rzekę throw a bridge across the river.11. pot. (= podawać) chuck; rzuć mi gazetę chuck me the paper.ipf.1. (= skakać w dół) plunge, jump, throw o.s.; rzucać się z urwiska do morza plunge over a cliff into the sea.2. (= kierować się gdzieś pędem) dart, dash, rush, start, lunge, fling o.s., hurl o.s.; rzucić się do ucieczki bolt; dart away; make a bolt l. dash l. run for it; rzucać się do walki fling o.s. into battle; rzucać się naprzód leap forward, lunge forward; rzucać się komuś na pomoc rush to sb's rescue.3. rzucać się w oczy stand out; be conspicuous; pot. stick out (like a sore thumb); stick out a mile.4. (= miotać się) toss about l. around, jerk about l. around.5. (= atakować) throw o.s. l. one's weight (na kogoś/coś at sb/sth); go (na kogoś/coś at l. for sb/sth); ( o drapieżniku) pounce (na kogoś/coś on l. upon sb/sth); rzucać się komuś do gardła go at sb's throat; rzucił się na nią z nożem he went for her with a knife; rzucać się na wroga go at the enemy; rzucać się z motyką na słońce przen. bite off more than one can chew.6. (= padać, przypadać ciałem) rzucać się komuś w ramiona fling o.s. into sb's arms; rzucać się na kolana go down on one's knees; rzucać się do czyichś stóp throw o.s. to sb's feet.7. pot. (= sprzeciwiać się, awanturować się) kick up a fuss l. row l. stink; nie rzucaj się! take it easy!8. pot. rzucać się na coś (= oddawać się czemuś z zapałem) pitch into sth; rzuciliśmy się na jedzenie we pitched into the food.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rzucać
-
20 szabelka
f.Gen.pl. -ek emf.1. = szabla 1.2. przen. potrząsać szabelką rattle the saber; flex one's muscles; wymachiwanie l. potrząsanie szabelką saber-rattling.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szabelka
- 1
- 2
См. также в других словарях:
potrząsać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, potrząsaćam, potrząsaća, potrząsaćają, potrząsaćany {{/stl 8}}– potrząsnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, potrząsaćnę, potrząsaćtrząśnie, potrząsaćtrząśnij, potrząsaćnął, potrząsaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} wprawiać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potrząsać — szabelką zob. szabelka … Słownik frazeologiczny
potrząsnąć — Potrząsać szabelką zob. szabelka … Słownik frazeologiczny
potrząsnąć — dk Va, potrząsnąćnę, potrząsnąćtrząśniesz, potrząsnąćtrząśnij, potrząsnąćnął, potrząsnąćnęła, potrząsnąćnęli, potrząsnąćtrząśnięty, potrząsnąćnąwszy potrząsać ndk I, potrząsnąćam, potrząsnąćasz, potrząsnąćają, potrząsnąćaj, potrząsnąćał,… … Słownik języka polskiego
trzepać — ndk IX, trzepaćpię, trzepaćpiesz, trzep, trzepaćał, trzepaćany trzepnąć dk Va, trzepaćnę, trzepaćniesz, trzepaćnij, trzepaćnął, trzepaćnęła, trzepaćnęli, trzepaćnięty, trzepaćnąwszy 1. «uderzać, potrząsać czymś z rozmachem» Ryba trzepie ogonem.… … Słownik języka polskiego
szabelka — Pobrzękiwać, potrząsać, wymachiwać itp. szabelką a) «manifestacyjnie grozić zbrojnym wystąpieniem»: Mit Polaka wymachującego szabelką odchodzi w przeszłość. Młodych ludzi charakteryzuje przede wszystkim pragmatyzm. Wprost 899/2000. b) «zachowywać … Słownik frazeologiczny
buńczucznie — buńczucznieej przysłów. od buńczuczny (tylko w zn. 1) Buńczucznie potrząsać czupryną. Zachowywać się buńczucznie … Słownik języka polskiego
grzechotka — ż III, CMs. grzechotkatce; lm D. grzechotkatek 1. «zabawka niemowlęca, zwykle w kształcie kuli z rączką, zawierająca w środku kilka drobnych kuleczek (np. ziarenek grochu) grzechoczących przy potrząsaniu» Plastikowa grzechotka. Potrząsać… … Słownik języka polskiego
grzywa — ż IV, CMs. grzywawie; lm D. grzywayw «u niektórych zwierząt: dłuższa sierść pokrywająca tylną część głowy i kark» Końska, lwia grzywa. ∆ Grzywa fali «piana powstająca na grzbiecie wzburzonej fali» przen. «o bujnej czuprynie» Potrząsać grzywą … Słownik języka polskiego
pięść — ż V, DCMs. pięśćści; lm MD. pięśćści «dłoń ze zgiętymi, skurczonymi palcami; kułak» Silna, potężna pięść. Walka, bójka na pięści. Ktoś jest mocny w pięści. Zacisnąć pięść. Bębnić pięściami w drzwi. Uderzyć, trzasnąć pięścią w stół. Bić, okładać … Słownik języka polskiego
powiewać — ndk I, powiewaćam, powiewaćasz, powiewaćają, powiewaćaj, powiewaćał 1. forma ndk czas. powiać (p.) 2. «machać, potrząsać, poruszać czymś» Powiewać chusteczką, rękawiczką na pożegnanie. Powiewać gałązką, wachlarzem dla ochłody … Słownik języka polskiego
