-
101 predator
nounRaubtier, das; (fish) Raubfisch, der* * *['predətə](a bird, eg a hawk, or animal, eg a lion, that attacks and kills others for food.) der Räuber- academic.ru/57434/predatory">predatory* * *preda·tor[ˈpredətəʳ, AM -t̬ɚ]nthere are no \predators of the fox der Fuchs hat keine natürlichen Feinde3. (company) Unternehmen, das darauf aus ist, ein anderes zu übernehmen* * *['predətə(r)]n(= animal) Raubtier nt; (= person) Plünderer m, Plünderin fthe main predators of the gazelle — die Hauptfeinde der Gazelle
* * *predator [ˈpredətə(r)] s1. raub- oder habgieriger Mensch2. BIOL räuberisches (Lebe)Wesen* * *nounRaubtier, das; (fish) Raubfisch, der* * *n.Räuber - m. -
102 raid
1. noun1) Einfall, der; Überfall, der; (Mil.) Überraschungsangriff der2. transitive verb[Polizei:] eine Razzia machen auf (+ Akk.); [Bande/Räuber/Soldaten:] überfallen [Bank/Viehherde/Land]; [Trupp, Kommando:] stürmen [feindliche Stellung]raid the larder — (joc.) die Speisekammer plündern (scherzh.)
* * *[reid] 1. noun(a sudden, short and usually unexpected attack: The enemy made a raid on the docks; The police carried out a raid on the gambling den.) der Überfall, die Razzia2. verb1) (to make a raid on: The police raided the gambling club.) eine Razzia machen2) (to take things from: I'm hungry - let's raid the fridge.) überfallen,plündern•- academic.ru/60104/raider">raider* * *[reɪd]I. nair/bombing \raid Luft-/Bombenangriff ma daring \raid ein kühner Angriffa \raid on Belgrade/London ein Angriff m auf Belgrad/Londonto carry out [or make] [or stage] a \raid einen Angriff machenbank \raid Banküberfall ma \raid on a post office/security van ein Überfall m auf ein Postamt/einen Geldtransporter; ( fig hum)dawn \raid aggressives Überraschungsmanöverbear \raid Baissemanöver nt, Baissierangriff mII. vt▪ to \raid sth/sbto \raid a town eine Stadt plündernpolice \raided the bar looking for drugs die Polizei führte eine Drogenrazzia in einer Bar durchto \raid a bank/post office eine Bank/ein Postamt überfallento \raid the fridge/larder/orchard den Kühlschrank/die Speisekammer/den Obstgarten plündern humto \raid sb's handbag/purse jds Handtasche/Geldbörse plündern humIII. vi1. (steal) einen Diebstahl begehenduring the riots people were looting and \raiding während der Aufstände plünderten und stahlen die Menschen* * *[reɪd]1. nÜberfall m; (MIL ALSO) Angriff m; (= air raid) Luftangriff m; (= police raid) Razzia f; (by thieves) Einbruch m2. vt* * *raid [reıd]A smake a raid on → B 1, B 2, B 32. a) MIL Stoßtruppunternehmen nb) SCHIFF, HIST Kaperfahrt fc) FLUG (Bomben-, Luft) Angriff m3. a) (An)Sturm m (on, upon auf akk)b) SPORT Vorstoß m4. (Polizei)Razzia f (on, upon in dat):make a raid on → B 45. WIRTSCH Druck m auf die PreiseB v/t1. überfallen, einen Überfall machen auf (akk)2. einfallen in (akk)3. a) stürmen, plündernb) den Kühlschrank etc plündern4. eine Razzia machen in (dat)C v/i1. einen Überfall machen, einfallen:2. eine Razzia durchführen (Polizei)* * *1. noun1) Einfall, der; Überfall, der; (Mil.) Überraschungsangriff der2) (by police) Razzia, die (on in + Dat.)2. transitive verb[Polizei:] eine Razzia machen auf (+ Akk.); [Bande/Räuber/Soldaten:] überfallen [Bank/Viehherde/Land]; [Trupp, Kommando:] stürmen [feindliche Stellung]raid the larder — (joc.) die Speisekammer plündern (scherzh.)
* * *(on) n.Raubzug -¨e m. -
103 abringen
* vt j-m2) добиться, вырвать (признание, обещание)j-m ein Zugeständnis abringen — вынудить кого-л. пойти на уступку -
104 unter
I prp1) (D) указывает на местонахождение( где?) подzehn Meter unter dem Meeresspiegel — десять метров ниже уровня моряunter Wasser stehen — находиться под водойer trägt unter dem wollenen Hemd ein leinenes — под шерстяной рубашкой он носит полотнянуюein Kind unter dem Herzen tragen — носить дитя под сердцемes geschah unter meinen Augen — это произошло у меня на глазахetw. gerade unter der Hand ( unter den Fingern) haben — перен. как раз работать над чем-л., быть непосредственно занятым чем-л.mit j-m unter einem Dache wohnen — жить с кем-л. под одной крышейArbeit unter Tage — горн. работа под землёйunter fremder ( falscher) Flagge segeln — плыть под чужим флагомden Boden unter den Füßen verlieren — потерять почву под ногами2) (A) указывает на направление( куда?) подsich unter den Baum stellen — встать под деревоden Kopf unters Wasser tauchen — окунуть голову в водуdie Henne nimmt die Küken unter die Flügel — наседка берёт цыплят под крылоj-m etw. unter die Nase halten — совать кому-л. что-л. под нос; разг. тыкать кого-л. носом во что-л., делать кому-л. внушениеj-n unter sein Dach laden — приглашать кого-л. к себе домой; предложить кому-л. кровdas Heer unter die Fahne rufen — собирать ( сзывать) войскоunter die Waffen rufen — призвать на военную службу; поставить под ружьёunter die Waffen treten — встать под ружьёj-n unter die Erde bringen — свести в могилу кого-л.; угробить кого-л. (груб.)unter den Hammer kommen — пойти с молотка3)4) (D) указывает на местонахождение( где?) среди, междуunter den Zuschauern sitzen — сидеть среди зрителейes war kein Verräter unter ihnen — среди них не было предателейder älteste unter ihnen — самый старший среди ( из) нихeiner unter Tausenden — один из тысячunter mehreren Dingen das beste auswählen — выбрать из нескольких вещей лучшуюwir sind hier unter uns — мы здесь свои людиunter anderem (сокр. u. а.) — между прочим5) (A) указывает на направление( куда?) среди, междуer setzte sich unter die Zuschauer — он занял место среди зрителейHölderlin gehört unter die Klassiker der deutschen Literatur — Гёльдерлин принадлежит к классикам ( к числу классиков) немецкой литературыer kommt selten unter Menschen — он редко выходит на люди ( бывает в обществе)er will unter die Soldaten — разг. его тянет в армиюetw. unter die Leute bringen — разглашать что-л.Wasser unter den Wein tun — подмешивать воду в вино6) (D, редко A) указывает на недостижение определённого предела, отставание от известного уровня ниже, меньшеnicht unter fünf Kilogramm — не менее пяти килограммовnicht unter sechzig Mark verkaufen — продать не дешевле чем за шестьдесят марокetw. unter dem wahren Werte ( unter dem Einkaufspreis) verkaufen — продать что-л. (по цене) ниже действительной стоимости ( ниже покупной цены)Jugendlichen unter 14 Jahren ist der Zutritt verboten — дети до 14 лет не допускаютсяunter vier Wochen wird er nicht fertig — менее чем за четыре недели, ему не справиться( не успеть)unter j-m stehen — быть ниже кого-л. по должности ( по чину)an Talent tief unter j-m stehen — намного уступать кому-л. в талантеunter j-m sitzen — школ. уст. учиться хуже кого-л., отставать от кого-л.unter seinem Stande heiraten — выйти замуж за человека не из своего круга; жениться на девушке не из своего круга; совершить мезальянс7) (D, реже A) указывает на пребывание под чьим-л. руководством, надзором и т. п., под каким-л. воздействием под, приunter Geschäftsaufsicht stehen — находиться под коммерческим надзоромj-n unter seinen Schutz nehmen — взять кого-л. под свою защитуunter diesem Lehrer — при этом учителе, когда преподавал этот учительunter der Regierung Karls des Großen — во времена правления Карла Великого, при правлении Карла Великогоunter der Hitze leiden — страдать от жарыunter einem Joch seufzen — стонать под игом8) (D) указывает на условия, обстоятельства, образ действия при, под, с, вunter keiner Bedingung — ни под каким условием, ни при каких условияхKinokarten unter Schwierigkeiten besorgen — с трудом достать билеты в киноunter Mitwirkung von j-m — при содействии, при участии кого-л.unter der Voraussetzung, daß... — предположив, что...; при условии, что...unter dem Siegel der Verschwiegenheit — под секретом, секретноunter Dampf liegen — мор. быть под парами, готовиться к отплытиюunter Segel sein — стоять под парусамиunter Quarantäne stehen — быть под карантиномunter falschen Namen — под чужим именем; инкогнитоunter der Fahne stehen — служить в армии, быть на военной службеunter (den) Waffen stehen — стоять под ружьём, быть в полной боевой готовностиII adj (употр. тк. в склоняемой форме)1) нижний3) низший -
105 грабитель
мRäuber m, Plünderer m -
106 разбойник
мморской разбойник — Seeräuber m, Pirat mразбойник с большой дороги — Straßenräuber m, Wegelagerer m••ах ты, разбойник! шутл. — ach du Schelm! -
107 разбойничий
räuberisch, Räuber- (опр. сл.) -
108 хищнический
хищническая эксплуатация эк. — Raubbau m -
109 грабитель
-
110 разбойник
разбойник м Räuber m 1d морской разбойник Seeräuber m, Pirat m 2c разбойник с большой дороги Straßenräuber m, Wegelagerer m 1d а ах ты, разбойник! шутл. ach du Schelm! -
111 разбойничий
-
112 хищнический
-
113 aggressor
-
114 Alexander
Alexander, drī, m. (Ἀλέξανδρος), im Altertum häufig vorkommender Männername, unter dem am bekanntesten sind: I) Paris, Sohn des Priamus, der den Namen Alexander (Ἀλέξανδρος = Männer beschützend, v. ἀνήρ u. ἀλέξομαι) später erhielt, weil er die Räuber vertrieb u. die Hirten beschützte (vgl. Varr. LL. 7, 82), Enn. tr. 74. Cornif. rhet. 4, 41. Cic. fat. 34: dah. A. Paris, Plin. 34, 77. – II) Alexander von Pherä (dh. Pheraeus), durch seine Grausamkeit berüchtigter Tyrann in Thessalien (reg. v. 370–357 v. Chr.), der durch seine Gemahlin Thebe u. deren Brüder ermordet wurde, Cic. de off. 2, 25. Nep. Pelop. 5, 1 sqq. – III) Alexander I., Sohn des Molosserfürsten Neoptolemus, Bruder der Olympias u. so Oheim Alex. des Gr., gelangte durch Hilfe Philipps, an dessen Hofe er erzogen worden war, zur Herrschaft über die Molosser in Epirus (332 v. Chr.; dah. Molossus gen.), kam durch Verrat um (326 v. Chr.), Iustin. 8, 6; 9, 6 sq.; 12, 2. Liv. 8, 3 u. 1724. – IV) Alexander der Große, Sohn Philipps von der Olympias, geb. 356, gest. 323 v. Chr., reg. seit 336 v. Chr., führte, nachdem er seine abtrünnigen Nachbarn gezüchtigt hatte, den schon von seinem Vater vorbereiteten Heereszug gegen das schon verfallene Perserreich aus u. dehnte als glücklicher Eroberer das mazedonische Reich bis zum Indus aus; sein Leben von Curtius beschr.; vgl. Iustin. lib. 11 u. 12. Liv. 6, 16 sqq. Droysen, Gesch. Alexanders des Gr., 5. Aufl. Gotha 1898. – V) Cornelius Alexander, s. polyhistōr. – / Form Alexandrus, Privil. vet. im Corp. inscr. Lat. 3. p. 848. col. 5. lin. 25: Schreibung Alexanter auf ältern Monumenten zu Rom nach Quint. 1, 4, 16; ebenso Alixenter, Corp. inscr. Lat. 1, 1501 (vgl. Ritschl opusc. 2, 496 sq.) u. Akk. Alixentrom, Corp. inscr. Lat. 14, 4099.
Davon abgeleitet: A) Alexandrīa od. -ēa, ae, f. (Ἀλεξάνδρεια; über die im klass. Latein wahrsch. gew. Form -ea s. Madvig Cic. de fin. 5, 54. Drak. Liv. 31, 43, 5; vgl. Prisc. 2, 47), Name vieler von Alexander dem Gr. auf seinen Zügen gegründeter Städte (dah. Plur. cognominibus Alexandriis, Auct. itin. Alex. 36), von denen die bekanntesten sind: 1) Alexandria in Ägypten, auch mit dem Bein. Magna, im Westen der kanopischen Nilmündung (332 v. Chr.) erbaut, unter den Ptolemäern Hauptstadt des Reichs u. Residenz prachtliebender u. kunstsinniger Könige, Hauptsitz der von diesen Fürsten ungemein begünstigten Wissenschaften, unter den Römern Mittelpunkt des Welthandels, wegen des dort herrschenden Luxus u. des damit verbundenen ausschweifenden Lebens der Bewohner berüchtigt, noch j. Alexandria u. türk. Skanderia, Plin. 5, 62. Curt. 4, 8 (33), 1 sqq. Amm. 22, 16, 7 sqq. Cic. de fin. 5, 54. Hor. carm. 4, 14, 35. – 2) Alexandria Troas, auch bl. Troas gen., Stadt südl. von Troja an der Küste, zur Zeit der Römer von diesen wegen ihrer Anhänglichkeit sehr begünstigt u. gehoben, Liv. 35, 42; 37, 35. Cic. Acad. 2, 11, aber später bl. Kolonie, Plin. 5, 124. – 3) Alexandria in Syrien, u. zwar in Pieria zwischen Issus u. Antiochien, j. Alexandrette od. Scanderone, Plin. 5, 91. – 4) Alexandria Ariôn, d.h. im Lande der Arier, am Flusse Arius (Ferah) u. an der großen Karawanenstraße nach Indien, j. Herat, Plin. 6, 61 u. 6, 93. Amm. 23, 6, 69. – 5) Alexandria in Arachosia, auch Alexandropolis gen., j. Kandahar, Amm. 23, 6, 72. – 6) Alexandria ad Caucasum, am Kreuzwege zwischen Ariana, Indien u. Baktrien, am Westabhang des Schneegebirges, das gegen NW. die indischen Länder begrenzt, in der Nähe des heutigen »Kabul«, Plin., 46. Curt. 7, 3 (14), 23. – 7) Stadt an der Vereinigung des Acesines und Indus, an der Stelle des heutigen Mittun Kot, Curt. 9, 8 (31), 8. – 8) Alexandria ultima (Ἀλ. εσχάτη), Alexanders des Großen äußerste Gründung am Jaxartes in Sogdiana, wahrsch. das jetzige Khodjend, Plin. 6, 49. Curt. 7, 6 (28), 25. Amm. 23, 6, 59.
B) Alexandrēus, a, um (Ἀλεξάνδρειος), alexandrinisch, von Alexandrien, qui istas Alexandreas litteras attulit, Cic. ad Att. 11, 6, 7 ed. Hofm. (mit cod. M.), wo Baiter u.C.F.W. Müller (mit Boot) qui istas Alexandreā (von Alexandrien) litteras attulit.
C) Alexandriānus, a, um, alexandrinisch, Alexanders, purpura, Lampr. Alex. Sev. 40, 6: ficus, ibid. 60, 5: sodales, ibid. 63, 4.
D) Alexandrīnus, a, um, 1) alexandrinisch = Alexanders, a) Alexanders d. Gr., historia, Treb. Poll. XXX tyr. 30, 22. – b) des Alexander Severus. opus. Lamor. Alex. Sev. 25, 7: basilica, ibid. 26, 7: sagittarii, dem Alexander ergeben, ibid. 32, 3. – 2) alexandrinisch = von Alerandrien, a) in Ägypten, rex, König von Ägypten (Ptolemäus Auletes), Cic.: vita et licentia, ausschweifendes Leben, wie es in Alexandrien herrschte, Caes.: panis, Plin.: pueri, Petr., od. deliciae, Quint., alex. (od. ägypt., also Mohren-) Sklaven, ein Luxusartikel der Römer: navis, ein Schiff der von Augustus errichteten ägypt. Handelsflotte, Suet. u. Sen.: bellum, Cäsars Kr. in Ägypten nach der pharsal. Schlacht, Cic.: marmora, Sen. – subst., der Alexandriner, Alexandrinus quidam u. idem Alexandrinus, Augustin. de civ. dei 22, 8, 3: gew. Plur., Alexandrīnī, ōrum, m., die Einw. von Alexandria, die Alexandriner, Cic. u.a. – b) von Alex. Troas (oben no. A, 2), laurus, Plin.
E) Alexandrus, a, um, alexandrisch, Ven. Fort. app. 1, 98.
-
115 armo
armo, āvi, ātum, āre (arma), ausrüsten, rüsten, I) im allg., mit dem nötigen Rüstzeug, Gerät versehen, thecam calamis, Mart. 14, 19, 1. – als naut. t. t., auftakeln, segelfertig machen, naves, Caes.: classem, Verg.: navis instructa et armata egregie, Liv. – II) prägn., zum Kampfe, zum Kriege, zum Morde rüsten, 1) im weiteren Sinne, übh. ausrüsten, rüsten, kampfgerüstet-, kampftüchtig machen, alqm, Cic.: Pompeium senatus auctoritas armavit, Vell. – muros propugnaculis, Liv.: urbs armata muris, Cic. – alqm in rem publicam, Cic.: regem armare et exercere adversus Romanos, Nep. – 2) im engern Sinne, mit Schwert u. Rüstung od. mit einer sonstigen Mordwaffe waffnen, bewaffnen, bewehren, a) eig.: in pace multitudinem hominum cogere, armare, instruere, Cic.: arm. milites, Caes.: copias, Sall.: exercitum, Liv.: manus agrestes, Verg.: armare se coepisse, ins Gewehr treten (von der Wache), Curt.: milites armari iubet, läßt sie antreten, Caes. – manus (die Rechte, den Arm), Sall.: u. so manus adversum deos, Sall. fr.: dextram patris in filiam, Liv.: servum in od. contra dominum, Cic. – Asiam Europamque ad funestum bellum, Liv.: adversus communem hostem duas potentissimas armis virisque urbes, Liv.: ad occidendum iam armatum esse (v. Räuber), Sen.: manus (seine Hände) in alcis perniciem, Planc. in Cic. ep.: equum bello (zum Kr.), Verg. – Arios pro Beso, Auct. itin. Alex. 32. – milites iis armis, Pompeius in Cic. ep.: u. alqm telis, saxis, Liv.: gladiis dextras, Liv.: sagittas veneno, Iustin.: calamos veneno, Verg.: multitudo facibus armata, Liv. – b) übtr., wie mit einer Waffe waffnen, zum Schutz od. Angriff versehen, multitudinem auctoritate publicā, Cic. – cogitavit, quibus rebus accusatorem armaret, Cic.: se eloquentiā, Cic.: se impudentiā alcis, Nep.: quā (arte) semper armatus, Tac. – alqm ad omnia, Cic.: u. alqm in fata parentis, Ov.
-
116 Autolycus
Autolycus, ī, m. (Αυτόλυκος), ein Sohn des Merkur, Vater der Antiklea, Großvater des Ulixes, ein durch List u. Verstellung berüchtigter Räuber, Suet. de vir. ill. fr. p. 16, 3 R. Mart. 8, 59, 4: Aut. furtum ingeniosus ad omne, Ov. met. 11, 311: Aut. furacissimus, Hyg. fab. 201. – dah. appellat. für einen »diebischen Menschen« Plaut. Bacch. 275.
-
117 Cercyon
Cercyōn, onis, Akk. onem u. ona, m. (Κερκύων), ein berühmter Räuber in Attika, von Theseus zu Eleusis besiegt u. getötet, Ov. met. 7, 439. Hyg. fab. 38 u. 187. Gell. 15, 21. – Dav. Cercyonēus, a, um, cercyonëisch, corpora, Ov. Ib. 412.
-
118 curvo
curvo, āvī, ātum, āre (curvus), krümmen, biegen (beugen), runden, wölben, refl. se curvare u. im Passiv medial curvari, sich krümmen usw., Partiz. curvātus, gekrümmt usw., acies (Schneide) curvatur, Col.: arbor curvatur, der Mastbaum biegt sich (beim Sturm), Plin. ep.: aber adoptatis curvetur frugibus arbos, Col. poët.: pondere serpentis curvatur arbor, Ov.: c. brachia longo circuitu (v. Skorpion), Ov.: c. brachia aliter (v. Krebse), Ov.: crura pinnigero curvata novissima pisce, die Schenkel ganz unten gekrümmt am flossigen Fisch = in einen flossigen Fischschwanz gekrümmt, Ov.: cuspis curvata (s. cuspisno. I, b), Ov.: curvata glandibus ilex, durch die Last der Eicheln, Ov.: v. Pers., curvati (= onusti) pabulo, Frontin. 2, 5, 31: rotundas curvat aper lances, macht unter seiner Last sich biegen, Hor.: c. laminam, Plin.: curvari manus (coeperunt) et aduncos crescere in ungues, Ov.: plerique rami instar ingentium stipitum flexi in humum, rursus, quā se curvaverant, erigebantur, Curt.: cum nux plurima curvabit ramos, durch ihre Last sich biegen machen, Verg.: c. trabes (Baumstämme, v. Räuber Sinis), Ov.: ubi supra terram iuxta suum adminiculum vitis curvatur, Col. – m. Advv. (wie?), copidas vocabant gladios leviter curvatos, falcibus similes, Curt.: orbis (Kreis, Ring) curvatus aequaliter, Vell. – m. Advv. od. m. in u. Akk. (wohinwärts?), crocodilo priora genua post curvantur, posteriora in priorem partem, Plin.: insectorum quorundam pedes externi longiores foris curvantur, Plin.: aves alas in priora curvant, suffraginem in posteriora, Plin.: os paululum in interiora curvatum, Cels.: palma in diversum curvatur, Plin.: rami imi ficus in terram curvantur, Plin. – m. in u. Akk. (wohin? = in welche Gestalt?), cucumeres in hamos curvati, Plin.: digiti curvantur in ungues, Ov.: cubiculum in absida curvatum, ein Z. von elliptischer Form, Plin. ep. – m. in u. Akk. (wozu?), curvatae in sua fata trabes, die zu seinem Untergange (Morde) gekrümmten Baumstämme (des Räubers Sinis), Prop. 3, 22, 38.
So nun bes.: a) v. gekrümmten Laufe der Gebirge, Küsten, Meerbusen, Gewässer, curvare se od. curvari, sich krümmen, iugum montis... velut sinu quodam flexuque curvatum, Curt.: ora ipsa Bospori utrimque ex Asia atque Europa curvatur in Maeotim, Plin.: Codanus ingens sinus... curvans se subinde, Mela: pontus Euxinus... magno litorum flexu retro curvatus in cornua ab his utrimque porrigitur, ut sit plane arcus Scythici forma, Plin.: Etymandrus crebris flexibus subinde curvatus, Curt. – b) v. wogenden Wassermassen, curvari, sich krümmen = sich aufwölben, curvātus, gekrümmt, gewölbt (vgl. κυρτον κῦμα), cumulus immanis aquarum in montis speciem curvatur, Ov.: illum curvata in montis faciem circumstetit unda, Verb.: tollimur in caelum curvato gurgite, Verg. – c) vom Krümmen, Bücken des Körpers, des Rückens, Beugen des Nackens, der Knie, c. cervicem alcis, Vulg.: c. collum, Verg.: c. genua sua, Verg.: c. genu deo (vor G.), Vulg.: pacem curvatis genibus orare, Amm.: homo ad necessaria opera curvatur, bückt sich (Ggstz. rectus insistit), Cels.: toto curvatus corpore (beim Tragen einer Last), Stat.: quid autem non intellegit nefas esse rectum animal (der Mensch) curvari, ut adoret terram, Lact.: primo curvatus (sich tief verneigend, tief gebückt), deinde humi suppliciter fusus, Amm. – bes. durchs Alter, nec nostrum seri curvarent Aeacon anni, Ov.: anus quaedam curvata gravi senio, Apul.: curvata senio membra, Tac. – u. übtr., quamvis neque te munera nec preces... nec vir Pieriā paelice saucius curvat, dir den Nacken beugt, Hor. carm. 3, 10, 13 sqq. – d) v. Monde usw., se curvare in cornua, Curt.: luna curvata in cornua falcis, Plin.: vitulus fronte curvatos imitatus ignes (die gekr. Flammen = die flammende Sichel) tertium lunae referentes ortum, Hor. – e) prägn.: α) krümmen = krümmend spannen, arcum manu, Stat.: cornu (Bogen aus Horn), Ov.: u. so opposito genu flexile cornu, Ov. – β) etw. krümmen = etw., was gekrümmt, bogenförmig ist, bilden, schaffen, bimulus bima curvans iam cornua fronte (an der St.), Verg.: cornua nec valuit curvare in paelice Iuno, an dem Kebsweibe H. kr. = das K. durch H. entstellen, Prop.: in quocumque frutice (aspalathi) curvatur arcus caelestis, Plin. – Hadria (adriat. Meer) curvans Calabros sinus, Hor.: portus ab Euroo fluctu in arcum curvatus, bogenförmig ausgehöhlt, Verg. – u. vom Kreisen in der Bewegung, (deus ales) iter non agit in rectum (geradeaus), sed in orbem curvat eundem, gibt seinem Fluge immer dieselbe Kreisbewegung, kreist in derselben Krümmung, Ov.: turbo (Kreisel) actus habenā curvatis fertur spatiis, fährt in kreisenden Bahnen umher, Verg.
-
119 depeculor
dē-pecūlor, ātus sum, ārī (de und peculium; also gleichs. vom Eigentum entblößen), ausplündern, an etw. (bes. an einem öffentlichen Eigentum) einen Raub od. einen Unterschleif begehen, civitates, regna, domos omnium, Cornif. rhet.: fana, Cic.: alqm omni argento spoliare atque d., Cic.: cur pro isto, qui laudem honoremque familiae vestrae depeculatus est, pugnas? der an dem Ruhm und an der Ehre eurer Familie (nämlich an dem von P. Scipio den Segestanern zurückgegebenen Dianae simulacrum) zum Räuber geworden ist, Cic. Verr. 4, 79. – / Aktive Form dēpecūlo, āre, Lucil. 683 (wo archaist. Infin. Fut. akt. depeculassere, wofür Marx mit L. Müller despeculassere, Ribbeck depopulassere): u. Infin. depeculari passiv, Cael. Antip. fr. bei Prisc. 8, 19.
-
120 ereptor
См. также в других словарях:
Räuber(in) — Räuber(in) … Deutsch Wörterbuch
Rauber — ist der Familienname folgender Personen: August Rauber (1841–1917), deutscher Anatom Christophorus Rauber (1466–1535), Bischof von Laibach (Ljubljana) 1494 bis 1536 Heinz Rauber (* 1953), deutscher Politiker (SPD), Landtagsabgeordneter in Hessen… … Deutsch Wikipedia
rauber — ràuber m DEFINICIJA reg. 1. razbojnik, lopov, otimač, pljačkaš 2. položaj isprepletenih prstiju ruku koji služi kao oslonac drugoj osobi da se popne ili što dosegne [dati raubera]; lopovske ljestve FRAZEOLOGIJA raubera i pandura dječja igra koja… … Hrvatski jezični portal
Räuber [1] — Räuber, derjenige, welcher einen Raub (s.d.) begeht, bes. den offenen Straßenraub als Geschäft u. Lebenserwerb treibt. Der Erwerb von Lebensgütern ohne Arbeit, dazu das Leben im Freien, unter Waffen u. Gefahren, der Aufenthalt in tief versteckten … Pierer's Universal-Lexikon
Räuber [2] — Räuber, 1) so v.w. Klebäste; 2) die an Kerzen od. Wachs aus dem Docht hervorragenden u. besonders brennenden Stückchen Docht … Pierer's Universal-Lexikon
Räuber — Räuber, in der Botanik, s. Wasserreiser … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Räuber — Räuber, Wilhelm, Maler, geb. 11. Juli 1849 in Marienwerder, Schüler von Diez in München; Genrebilder aus dem Soldatenleben im Kostüm bes. des 17. Jahrh., Bekehrung des heil. Hubertus (1892, München), Bildnisse … Kleines Konversations-Lexikon
Räuber — Räuber, der einen Raub begeht; bei Obstbäumen aufwärtstreibende Schosse an den Aesten, welche den tragbaren Zweigen den Saft vorwegnehmen; bei Kerzen seitwärts hervorragende, abgesondert brennende Stückchen Docht; in der alten Chemie das… … Herders Conversations-Lexikon
ràuber — m (ràuberka, ràuberica ž) reg. 1. {{001f}}razbojnik, lopov, otimač, pljačkaš 2. {{001f}}položaj isprepletenih prstiju ruku koji služi kao oslonac drugoj osobi da se popne ili što dosegne [dati ∼a]; lopovske ljestve ⃞ {{001f}}∼a i pandura dječja… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
Räuber — ↑Bandit … Das große Fremdwörterbuch
Räuber — [Aufbauwortschatz (Rating 1500 3200)] Bsp.: • Die Bankräuber erbeuteten 50.000 Pfund … Deutsch Wörterbuch