-
1 posłuszeństwo
* * *n.obedience, submission; bierne posłuszeństwo passive obedience; ślepe posłuszeństwo unquestioning obedience; zmusić kogoś do posłuszeństwa force sb into submission; odmówić komuś posłuszeństwa l. wypowiedzieć komuś posłuszeństwo refuse sb obedience, fly in the face of sb; język odmawia mi posłuszeństwa my tongue is giving out; nogi odmawiają mi posłuszeństwa my feet are killing me; silnik odmówił posłuszeństwa the engine wouldn't start.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > posłuszeństwo
-
2 posłuszeństwo
nGehorsam m -
3 posłuszeństwo
posłuszeństwo n (-a; bpl) Gehorsam m;odmówić pl posłuszeństwa (den Dienst) versagen -
4 posłuszeństwo
posłuszeństwo [pɔswuʃɛj̃stfɔ] ntGehorsam mnogi odmawiają mi posłuszeństwa die Beine versagen mir den Dienstsilnik odmówił posłuszeństwa der Motor versagte -
5 posłuszeństwo
сущ.• повиновение• послушание* * *posłuszeństw|o☼ повиновение, послушание;odmówić \posłuszeństwoa, wyłamać się z \posłuszeństwoa отказаться повиноваться, выйти из повиновения; zmusić do \posłuszeństwoа заставить повиноваться; ● nogi odmawiają \posłuszeństwoа ноги отказываются служить; siły odmawiają mu \posłuszeństwoa его покидают силы, он выбивается из сил
+ posłuch, karność, subordynacja* * *cповинове́ние, послуша́ниеodmówić posłuszeństwa, wyłamać się z posłuszeństwa — отказа́ться повинова́ться, вы́йти из повинове́ния
- siły odmawiają mu posłuszeństwazmusić do posłuszeństwa — заста́вить повинова́ться
Syn: -
6 posłuszeństwo
1. obéissance2. subordination -
7 posłuszeństwo
dílseacht -
8 posłuszeństwo
bindje -
9 posłuszeństwo
itaat -
10 posłuszeństwo
[послушеньство]n -
11 posłuszeństwo
с слухняність -
12 posłuszeństwo
1 pagsunod2 pagtalima -
13 posłuszeństwo
תונyת|יצ -
14 okazywać posłuszeństwo
предъявлять повиновениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > okazywać posłuszeństwo
-
15 wymuszać posłuszeństwo
вынуждать повиновениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wymuszać posłuszeństwo
-
16 posłuch
m sgt (G posłuchu) 1. (autorytet) respect- budzić posłuch u kogoś to command sb’s respect- mieć u kogoś posłuch to be respected by sb- zdobyć sobie posłuch wśród podwładnych to earn the respect of the staff2. (posłuszeństwo) obedience- zmusić kogoś do posłuchu to make sb obey■ dać czemuś posłuch (uwierzyć) to believe sth [plotkom, oskarżeniom]; (usłuchać) to heed sth [radom, ostrzeżeniom]* * *mi1. (= autorytet) influence, authority; mieć posłuch u podwładnych gain the ear of one's subordinates; dawać posłuch komuś give ear to sb.2. (= posłuszeństwo) obedience; ojciec zmusił go do posłuchu his father forced him to obey.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > posłuch
-
17 wypowiadać
impf ⇒ wypowiedzieć* * *(-am, -asz); perf wypowiedzieć; vt(słowa, życzenie) to utter; ( poglądy) to voicewypowiadać komuś (mieszkanie/pracę) — to give sb notice, to give notice to sb
* * *ipf.1. (= wyrażać) ( opinie) express.2. (= wymawiać) (słowa, zaklęcie) utter.3. (= zrywać) (umowę, kontrakt) revoke; wypowiadać coś komuś (mieszkanie, wynajem) give sb notice.4. wypowiedzieć (komuś/czemuś) wojnę t. polit. declare war (on sb/sth); wypowiedzieć posłuszeństwo refuse to obey, renounce allegiance; wypowiedzieć komuś posłuszeństwo refuse to obey sb.ipf.(= komentować) comment; (= odzywać się) speak out.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypowiadać
-
18 bezwzględny
прил.• абсолютный• безжалостный• безусловный• беспощадный• жестокосердный• немилосердный• полный• совершенный• суровый* * *bezwzględn|y\bezwzględnyi, \bezwzględnyiejszy 1. жестокий, беспощадный;2. полный; безусловный;z \bezwzględnyą szczerością с полной откровенностью; \bezwzględnye posłuszeństwo беспрекословное повиновение; \bezwzględnyа uczciwość безукоризненная честность;
3. абсолютный;wartość \bezwzględnya мат. абсолютная величина+1. surowy, okrutny 2. całkowity, zupełny 3. absolutny
* * *bezwzględni, bezwzględniejszy1) жесто́кий, беспоща́дный2) по́лный; безусло́вныйz bezwzględną szczerością — с по́лной открове́нностью
bezwzględne posłuszeństwo — беспрекосло́вное повинове́ние
bezwzględna uczciwość — безукори́зненная че́стность
3) абсолю́тныйwartość bezwzględna — мат. абсолю́тная величина́
Syn: -
19 karność
сущ.• воспитание• дисциплина• дисциплинированность• инструктаж• инструкция• команда• образование• обучение• памятка• предписание• приказ• приказание• просвещение• учеба• учение• учёба* * *karnoś|ć♀ дисциплинированность, дисциплина;żelazna \karność железная дисциплина; ślepa \karność слепое повиновение; przestrzegać \karnośćci соблюдать дисциплину
+ dyscyplina, rygor, posłuszeństwo* * *ждисциплини́рованность, дисципли́наżelazna karność — желе́зная дисципли́на
ślepa karność — слепо́е повинове́ние
przestrzegać karności — соблюда́ть дисципли́ну
Syn: -
20 posłuch
сущ.• внимание* * *♂, Р. \posłuchu 1. внимание ň (к чему-л.);dawać \posłuch komuś, czemuś прислушиваться к чьйм-л. словам, к чему-л.; 2. послушание ň, повиновение ň; zmusić do \posłuchu принудить к повиновению, заставить слушаться+2. posłuszeństwo, posłuchanie
* * *м, P posłuchu1) внима́ние n (к чему-л.)dawać posłuch komuś, czemuś — прислу́шиваться к чьи́м-л. слова́м, к чему́-л.
2) послуша́ние n, повинове́ние nzmusić do posłuchu — прину́дить к повинове́нию, заста́вить слу́шаться
Syn:
См. также в других словарях:
posłuszeństwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} bycie posłusznym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posłuszeństwo wobec rodziców, przełożonych. Przyrzec komuś posłuszeństwo.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}odmawiać – odmówić posłuszeństwa … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posłuszeństwo — n III, Ms. posłuszeństwowie, blm «poddawanie się czyjejś woli, wykonywanie czyichś rozkazów, słuchanie kogoś; karność, subordynacja» Całkowite, ślepe posłuszeństwo. Posłuszeństwo rodzicom a. dla rodziców, wobec rodziców. Wypowiedzieć komuś… … Słownik języka polskiego
posłuszeństwo — Odmówić posłuszeństwa zob. odmówić. Trzymać kogoś w posłuszeństwie zob. trzymać 2. Wypowiedzieć (komuś) posłuszeństwo zob. wypowiedzieć … Słownik frazeologiczny
wypowiedzieć — (komuś) posłuszeństwo a) «odmówić podporządkowania się czyimś rządom, czyjejś woli, przestać wykonywać czyjeś rozkazy»: Szlachta zastrzegła sobie prawo wypowiedzenia posłuszeństwa monarsze, gdyby naruszył przyjęte i zaprzysiężone zobowiązania. J … Słownik frazeologiczny
wypowiadać — Wypowiedzieć (komuś) posłuszeństwo a) «odmówić podporządkowania się czyimś rządom, czyjejś woli, przestać wykonywać czyjeś rozkazy»: Szlachta zastrzegła sobie prawo wypowiedzenia posłuszeństwa monarsze, gdyby naruszył przyjęte i zaprzysiężone… … Słownik frazeologiczny
przysiąc — a. przysięgnąć dk Vc, przysiącsięgnę, przysiącsięgniesz, przysiącsięgnij (przysiącsiąż), przysiącsiągł, przysiącsięgła, przysiącsięgli, przysiącsiągłszy przysięgać ndk I, przysiącam, przysiącasz, przysiącają, przysiącaj, przysiącał «złożyć… … Słownik języka polskiego
apel — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów 1. «zbiórka, np. członków organizacji, uczestników obozu, żołnierzy, więźniów, w celu sprawdzenia obecności, stanu umundurowania, uzbrojenia, ogłoszenia zebranym rozkazu, programu zajęć itp.» Apel poranny, wieczorny … Słownik języka polskiego
bezrozumny — bezrozumnyni «nie umiejący myśleć rozumnie, logicznie, nie postępujący rozsądnie, pozbawiony inteligencji, nierozumny; będący wynikiem ograniczoności umysłowej, świadczący o niej; nielogiczny, szalony, nierealny» Bezrozumne zwierzę. Bezrozumna… … Słownik języka polskiego
bezwarunkowy — «nie ograniczony żadnymi warunkami; zupełny, całkowity, bezwzględny» Bezwarunkowa kapitulacja. Bezwarunkowe posłuszeństwo. ∆ biol. Odruch bezwarunkowy «reakcja wrodzona występująca automatycznie przy pobudzeniu odpowiednich receptorów (np.… … Słownik języka polskiego
bezwzględny — bezwzględnyni, bezwzględnyniejszy 1. «nie mający względów dla innych; świadczący o surowości, okrucieństwie; surowy, okrutny» Bezwzględny przełożony. Bezwzględne postępowanie. Być coraz bezwzględniejszym dla kogoś, w stosunku do kogoś. Być… … Słownik języka polskiego
karność — ż V, DCMs. karnośćści, blm «postawa tego, kto jest karny; przestrzeganie przepisów, dyscypliny; dyscyplina, rygor, posłuszeństwo» Ślepa, wzorowa karność. Karność żołnierska. Trzymać, utrzymywać, wychowywać kogoś w karności … Słownik języka polskiego