-
1 posłuszeństwo
сущ.• повиновение• послушание* * *posłuszeństw|o☼ повиновение, послушание;odmówić \posłuszeństwoa, wyłamać się z \posłuszeństwoa отказаться повиноваться, выйти из повиновения; zmusić do \posłuszeństwoа заставить повиноваться; ● nogi odmawiają \posłuszeństwoа ноги отказываются служить; siły odmawiają mu \posłuszeństwoa его покидают силы, он выбивается из сил
+ posłuch, karność, subordynacja* * *cповинове́ние, послуша́ниеodmówić posłuszeństwa, wyłamać się z posłuszeństwa — отказа́ться повинова́ться, вы́йти из повинове́ния
- siły odmawiają mu posłuszeństwazmusić do posłuszeństwa — заста́вить повинова́ться
Syn: -
2 okazywać posłuszeństwo
предъявлять повиновениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > okazywać posłuszeństwo
-
3 wymuszać posłuszeństwo
вынуждать повиновениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wymuszać posłuszeństwo
-
4 bezwzględny
прил.• абсолютный• безжалостный• безусловный• беспощадный• жестокосердный• немилосердный• полный• совершенный• суровый* * *bezwzględn|y\bezwzględnyi, \bezwzględnyiejszy 1. жестокий, беспощадный;2. полный; безусловный;z \bezwzględnyą szczerością с полной откровенностью; \bezwzględnye posłuszeństwo беспрекословное повиновение; \bezwzględnyа uczciwość безукоризненная честность;
3. абсолютный;wartość \bezwzględnya мат. абсолютная величина+1. surowy, okrutny 2. całkowity, zupełny 3. absolutny
* * *bezwzględni, bezwzględniejszy1) жесто́кий, беспоща́дный2) по́лный; безусло́вныйz bezwzględną szczerością — с по́лной открове́нностью
bezwzględne posłuszeństwo — беспрекосло́вное повинове́ние
bezwzględna uczciwość — безукори́зненная че́стность
3) абсолю́тныйwartość bezwzględna — мат. абсолю́тная величина́
Syn: -
5 karność
сущ.• воспитание• дисциплина• дисциплинированность• инструктаж• инструкция• команда• образование• обучение• памятка• предписание• приказ• приказание• просвещение• учеба• учение• учёба* * *karnoś|ć♀ дисциплинированность, дисциплина;żelazna \karność железная дисциплина; ślepa \karność слепое повиновение; przestrzegać \karnośćci соблюдать дисциплину
+ dyscyplina, rygor, posłuszeństwo* * *ждисциплини́рованность, дисципли́наżelazna karność — желе́зная дисципли́на
ślepa karność — слепо́е повинове́ние
przestrzegać karności — соблюда́ть дисципли́ну
Syn: -
6 posłuch
сущ.• внимание* * *♂, Р. \posłuchu 1. внимание ň (к чему-л.);dawać \posłuch komuś, czemuś прислушиваться к чьйм-л. словам, к чему-л.; 2. послушание ň, повиновение ň; zmusić do \posłuchu принудить к повиновению, заставить слушаться+2. posłuszeństwo, posłuchanie
* * *м, P posłuchu1) внима́ние n (к чему-л.)dawać posłuch komuś, czemuś — прислу́шиваться к чьи́м-л. слова́м, к чему́-л.
2) послуша́ние n, повинове́ние nzmusić do posłuchu — прину́дить к повинове́нию, заста́вить слу́шаться
Syn: -
7 posłuchanie
сущ.• аудиенция• аудитория• публика* * *☼ 1. уст. приём ♂, аудиенция ž;2. разг. послушание, повиновение+1. audiencja 2. posłuch, posłuszeństwo
* * *с1) уст. приём m, аудие́нция ż2) разг. послуша́ние, повинове́ниеSyn: -
8 subordynacja
сущ.• зависимость• подчиненность• подчинённость• субординация* * *subordynacj|a♀ субординация; повиновение ň;przestrzegać \subordynacjai соблюдать субординацию
+ karność, posłuszeństwo, rygor, dyscyplina* * *жсубордина́ция; повинове́ние nprzestrzegać subordynacji — соблюда́ть субордина́цию
Syn: -
9 ślepy
прил.• пустой• слепой* * *ślep|y\ślepyi 1. слепой;być \ślepyym а) быть слепым;
б) па со не видеть, не замечать чего;\ślepyа kuchnia кухня без окна (окон); \ślepyа ściana, mur глухая стена; \ślepy ulica слепая (тупиковая) улица; тупик; \ślepy tor слепой (тупиковый) путь; \ślepy zaułek тупик (тж. перен.); \ślepyе posłuszeństwo слепое повиновение;
2. (о naboju itp.) холостой;3. \ślepyу ♂ слепой, незрячий;● \ślepyа kiszka анат. слепая кишка;
trafiło się \ślepyej kurze ziarnko погов. попалось, как слепой курице зерно; не было ни гроша, да вдруг алтын; удалось червяку на веку лист подъесть+3. ślepiec, niewidomy, ociemniały
* * *1) слепо́йbyć ślepym — 1) быть слепы́м; 2) na co не ви́деть, не замеча́ть чего
ślepa kuchnia — ку́хня без окна́ (о́кон)
ślepa ściana, mur — глуха́я стена́
ślepy ulica — слепа́я (тупико́вая) у́лица; тупи́к
ślepy tor — слепо́й (тупико́вый) путь
ślepy zaułek — тупи́к (тж. перен.)
ślepe posłuszeństwo — слепо́е повинове́ние
2) (o naboju itp.) холосто́й3) ślepy м слепо́й, незря́чий•- trafiło się ślepej kurze ziarnkoSyn:
См. также в других словарях:
posłuszeństwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} bycie posłusznym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posłuszeństwo wobec rodziców, przełożonych. Przyrzec komuś posłuszeństwo.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}odmawiać – odmówić posłuszeństwa … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posłuszeństwo — n III, Ms. posłuszeństwowie, blm «poddawanie się czyjejś woli, wykonywanie czyichś rozkazów, słuchanie kogoś; karność, subordynacja» Całkowite, ślepe posłuszeństwo. Posłuszeństwo rodzicom a. dla rodziców, wobec rodziców. Wypowiedzieć komuś… … Słownik języka polskiego
posłuszeństwo — Odmówić posłuszeństwa zob. odmówić. Trzymać kogoś w posłuszeństwie zob. trzymać 2. Wypowiedzieć (komuś) posłuszeństwo zob. wypowiedzieć … Słownik frazeologiczny
wypowiedzieć — (komuś) posłuszeństwo a) «odmówić podporządkowania się czyimś rządom, czyjejś woli, przestać wykonywać czyjeś rozkazy»: Szlachta zastrzegła sobie prawo wypowiedzenia posłuszeństwa monarsze, gdyby naruszył przyjęte i zaprzysiężone zobowiązania. J … Słownik frazeologiczny
wypowiadać — Wypowiedzieć (komuś) posłuszeństwo a) «odmówić podporządkowania się czyimś rządom, czyjejś woli, przestać wykonywać czyjeś rozkazy»: Szlachta zastrzegła sobie prawo wypowiedzenia posłuszeństwa monarsze, gdyby naruszył przyjęte i zaprzysiężone… … Słownik frazeologiczny
przysiąc — a. przysięgnąć dk Vc, przysiącsięgnę, przysiącsięgniesz, przysiącsięgnij (przysiącsiąż), przysiącsiągł, przysiącsięgła, przysiącsięgli, przysiącsiągłszy przysięgać ndk I, przysiącam, przysiącasz, przysiącają, przysiącaj, przysiącał «złożyć… … Słownik języka polskiego
apel — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów 1. «zbiórka, np. członków organizacji, uczestników obozu, żołnierzy, więźniów, w celu sprawdzenia obecności, stanu umundurowania, uzbrojenia, ogłoszenia zebranym rozkazu, programu zajęć itp.» Apel poranny, wieczorny … Słownik języka polskiego
bezrozumny — bezrozumnyni «nie umiejący myśleć rozumnie, logicznie, nie postępujący rozsądnie, pozbawiony inteligencji, nierozumny; będący wynikiem ograniczoności umysłowej, świadczący o niej; nielogiczny, szalony, nierealny» Bezrozumne zwierzę. Bezrozumna… … Słownik języka polskiego
bezwarunkowy — «nie ograniczony żadnymi warunkami; zupełny, całkowity, bezwzględny» Bezwarunkowa kapitulacja. Bezwarunkowe posłuszeństwo. ∆ biol. Odruch bezwarunkowy «reakcja wrodzona występująca automatycznie przy pobudzeniu odpowiednich receptorów (np.… … Słownik języka polskiego
bezwzględny — bezwzględnyni, bezwzględnyniejszy 1. «nie mający względów dla innych; świadczący o surowości, okrucieństwie; surowy, okrutny» Bezwzględny przełożony. Bezwzględne postępowanie. Być coraz bezwzględniejszym dla kogoś, w stosunku do kogoś. Być… … Słownik języka polskiego
karność — ż V, DCMs. karnośćści, blm «postawa tego, kto jest karny; przestrzeganie przepisów, dyscypliny; dyscyplina, rygor, posłuszeństwo» Ślepa, wzorowa karność. Karność żołnierska. Trzymać, utrzymywać, wychowywać kogoś w karności … Słownik języka polskiego
