-
1 posłuszeństwo
nGehorsam m -
2 posłuszeństwo
posłuszeństwo n (-a; bpl) Gehorsam m;odmówić pl posłuszeństwa (den Dienst) versagen -
3 posłuszeństwo
posłuszeństwo [pɔswuʃɛj̃stfɔ] ntGehorsam mnogi odmawiają mi posłuszeństwa die Beine versagen mir den Dienstsilnik odmówił posłuszeństwa der Motor versagte -
4 wypowiadać
wypowiadać (-am) < wypowiedzieć> (wypowiem) słowo aussprechen; pracę, mieszkanie kündigen; wojnę erklären; opinię äußern, aussprechen; posłuszeństwo verweigern;wypowiadać się sich äußern, seine Meinung äußern (o L über A);wypowiadać się za (I) sich aussprechen (für A);wypowiadać się przeciwko (D) sich aussprechen (gegen A);wypowiadać się na temat (G) sich zum Thema … äußern -
5 bezwarunkowy
bezwarunkowy [bɛzvarunkɔvɨ] adjuneingeschränkt, vorbehaltlos; kapitulacja bedingungslos; posłuszeństwo unbedingt, bedingungslos -
6 bezwzględny
bezwzględny [bɛzvzglɛndnɨ] adjbyć \bezwzględnym dla kogoś zu [ lub mit] jdm streng sein2) ( całkowity) posłuszeństwo, zakaz bedingungslos; zaufanie voll, bedingungslos; szacunek voll; szczerość rückhaltlosbezwzględna większość absolute Mehrheit f -
7 posłuch
-
8 ślepy
ślepy [ɕlɛpɨ]I. adj1) ( niewidzący) blindbyć \ślepym na jedno oko auf einem Auge blind sein\ślepy nabój Platzpatrone fślepa ulica Sackgasse f5) \ślepy zaułek Sackgasse fbyć \ślepym na coś blind für etw sein -
9 wypowiadać
wypowiadać [vɨpɔvjadaʨ̑] < perf wypowiedzieć>I. vt2) (oficj: wymawiać)\wypowiadać komuś umowę o pracę jdm den Arbeitsvertrag kündigen\wypowiadać posłuszeństwo den Gehorsam verweigern3) ( zadeklarować)wypowiedzieć wojnę jakiemuś państwu einem Staat den Krieg erklären\wypowiadać walkę den Kampf ansagenII. vr1) ( wyrażać opinię)\wypowiadać się na jakiś temat sich +akk zu einem Thema äußern\wypowiadać się o kimś/czymś sich +akk über jdn/zu etw äußern\wypowiadać się za czymś/przeciw czemuś sich +akk für/gegen etw aussprechen2) ( uzewnętrznić uczucia)smutek, którego nie da się wypowiedzieć eine Traurigkeit, die sich mit Worten nicht ausdrücken lässt -
10 zaprzysiężony
zaprzysiężony [zapʃɨɕɛw̃ʒɔnɨ] adj -
11 Gefolgschaft
Gefolgschaft <-, -en> fjdm die \Gefolgschaft verweigern odmówić komuś posłuszeństwa -
12 Gehorsam
См. также в других словарях:
posłuszeństwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} bycie posłusznym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posłuszeństwo wobec rodziców, przełożonych. Przyrzec komuś posłuszeństwo.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}odmawiać – odmówić posłuszeństwa … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posłuszeństwo — n III, Ms. posłuszeństwowie, blm «poddawanie się czyjejś woli, wykonywanie czyichś rozkazów, słuchanie kogoś; karność, subordynacja» Całkowite, ślepe posłuszeństwo. Posłuszeństwo rodzicom a. dla rodziców, wobec rodziców. Wypowiedzieć komuś… … Słownik języka polskiego
posłuszeństwo — Odmówić posłuszeństwa zob. odmówić. Trzymać kogoś w posłuszeństwie zob. trzymać 2. Wypowiedzieć (komuś) posłuszeństwo zob. wypowiedzieć … Słownik frazeologiczny
wypowiedzieć — (komuś) posłuszeństwo a) «odmówić podporządkowania się czyimś rządom, czyjejś woli, przestać wykonywać czyjeś rozkazy»: Szlachta zastrzegła sobie prawo wypowiedzenia posłuszeństwa monarsze, gdyby naruszył przyjęte i zaprzysiężone zobowiązania. J … Słownik frazeologiczny
wypowiadać — Wypowiedzieć (komuś) posłuszeństwo a) «odmówić podporządkowania się czyimś rządom, czyjejś woli, przestać wykonywać czyjeś rozkazy»: Szlachta zastrzegła sobie prawo wypowiedzenia posłuszeństwa monarsze, gdyby naruszył przyjęte i zaprzysiężone… … Słownik frazeologiczny
przysiąc — a. przysięgnąć dk Vc, przysiącsięgnę, przysiącsięgniesz, przysiącsięgnij (przysiącsiąż), przysiącsiągł, przysiącsięgła, przysiącsięgli, przysiącsiągłszy przysięgać ndk I, przysiącam, przysiącasz, przysiącają, przysiącaj, przysiącał «złożyć… … Słownik języka polskiego
apel — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów 1. «zbiórka, np. członków organizacji, uczestników obozu, żołnierzy, więźniów, w celu sprawdzenia obecności, stanu umundurowania, uzbrojenia, ogłoszenia zebranym rozkazu, programu zajęć itp.» Apel poranny, wieczorny … Słownik języka polskiego
bezrozumny — bezrozumnyni «nie umiejący myśleć rozumnie, logicznie, nie postępujący rozsądnie, pozbawiony inteligencji, nierozumny; będący wynikiem ograniczoności umysłowej, świadczący o niej; nielogiczny, szalony, nierealny» Bezrozumne zwierzę. Bezrozumna… … Słownik języka polskiego
bezwarunkowy — «nie ograniczony żadnymi warunkami; zupełny, całkowity, bezwzględny» Bezwarunkowa kapitulacja. Bezwarunkowe posłuszeństwo. ∆ biol. Odruch bezwarunkowy «reakcja wrodzona występująca automatycznie przy pobudzeniu odpowiednich receptorów (np.… … Słownik języka polskiego
bezwzględny — bezwzględnyni, bezwzględnyniejszy 1. «nie mający względów dla innych; świadczący o surowości, okrucieństwie; surowy, okrutny» Bezwzględny przełożony. Bezwzględne postępowanie. Być coraz bezwzględniejszym dla kogoś, w stosunku do kogoś. Być… … Słownik języka polskiego
karność — ż V, DCMs. karnośćści, blm «postawa tego, kto jest karny; przestrzeganie przepisów, dyscypliny; dyscyplina, rygor, posłuszeństwo» Ślepa, wzorowa karność. Karność żołnierska. Trzymać, utrzymywać, wychowywać kogoś w karności … Słownik języka polskiego