zupełny

См. также в других словарях:

• zupełny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zupełnyni, zupełnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obejmujący całość czegoś, ogarniający coś do końca, całkowicie, bez reszty; kompletny, całkowity, absolutny : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zupełny — obłęd «o czymś całkowicie pozbawionym sensu»: Przecież zapił się już tak śmiertelnie, że jeszcze w karetce pogotowia wyjął butelkę i pił. To jest zupełny obłęd. A zdolny pisarz, bardzo go żałuję, lubiłem go. S. Kisielewski, Abecadło …   Słownik frazeologiczny

• zupełny — zupełnyni, zupełnyniejszy 1. «obejmujący całość, całkowity, kompletny, absolutny» Zupełne wydanie dzieł. Wykaz nie był jeszcze zupełny. Żyć w zupełnej samotności. Masz zupełną rację. 2. «mający wszystkie cechy typowe dla danego przedmiotu,… …   Słownik języka polskiego

• cały — cali 1. «ogarniający zupełnie, całkowicie, od początku do końca (w przestrzeni, czasie, ilości, liczbie), obejmujący wszystkie składowe części; wszystek, pełny, zupełny» Cały czas, cały dzień. Całe życie. Ktoś cały mokry. Figurka cała ze złota.… …   Słownik języka polskiego

• pełny — pełnyni, pełnyniejszy a. pełen (tylko w funkcji orzecznika lub przydawki, po której następuje rzeczownik w dopełniaczu) 1. «napełniony, wypełniony po brzegi, do wierzchu; napełniony tak, że więcej nie może się zmieścić» Pełny garnek, talerz,… …   Słownik języka polskiego

• całkowity — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, całkowityici {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotyczący całości, ogarniający całość czegoś; kompletny, zupełny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trudno oszacować całkowite rozmiary klęski.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, cali {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnoszący się (do kogoś, czegoś) w sposób kompletny, zupełny; obejmujący bez reszty wszystkie elementy; wszystek, zupełny, pełny : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kompletny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, kompletnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tworzący całość z danych elementów, z jakiejś dziedziny; stanowiący komplet, zupełny, wyczerpujący, całkowity : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• absolutny — absolutnyni 1. «całkowity, zupełny, bezwzględny; nie mający żadnych wyjątków, nie nasuwający żadnych zastrzeżeń» Absolutna cisza. Absolutny spokój. Absolutny rekord, rekordzista. Mieć absolutną rację, absolutne zaufanie do kogoś. ∆ Absolutna… …   Słownik języka polskiego

• ataraksja — ż I, DCMs. ataraksjasji, blm filoz. «w filozofii starożytnej: zupełny spokój ducha, obojętność wobec niezależnego od ludzi losu i cierpień, niepoddawanie się namiętnościom» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

• bezwarunkowy — «nie ograniczony żadnymi warunkami; zupełny, całkowity, bezwzględny» Bezwarunkowa kapitulacja. Bezwarunkowe posłuszeństwo. ∆ biol. Odruch bezwarunkowy «reakcja wrodzona występująca automatycznie przy pobudzeniu odpowiednich receptorów (np.… …   Słownik języka polskiego