Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

(uwierzyć)

См. также в других словарях:

  • uwierzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, uwierzyćrzę, uwierzyćrzy {{/stl 8}}{{stl 7}} uznać coś za prawdę na wiarę, nabrać zaufania do kogoś, zaufać czyimś zapewnienieniom, przyjąć coś za istniejące : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uwierzyć czyimś obietnicom.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • uwierzyć — dk VIb, uwierzyćrzę, uwierzyćrzysz, uwierz, uwierzyćrzył «dać wiarę czemuś, przyjąć coś za prawdę; zaufać komuś» Uwierzyć w czyjeś słowa, czyimś słowom. Uwierzyć komuś na słowo. Uwierzyć w plotki, w pogłoski. Uwierzyć w czyjąś szlachetność. ◊ Nie …   Słownik języka polskiego

  • połknąć — Uwierzyć, zwłaszcza w podstęp lub kłamstwo Eng. To believe in some trick or lie …   Słownik Polskiego slangu

  • połknąć haczyk — Uwierzyć, zwłaszcza w podstęp lub kłamstwo Eng. To believe in some trick or lie …   Słownik Polskiego slangu

  • połknąć przynętę — Uwierzyć, zwłaszcza w podstęp lub kłamstwo Eng. To believe in some trick or lie …   Słownik Polskiego slangu

  • łyknąć — Uwierzyć, zwłaszcza w podstęp lub kłamstwo Eng. To believe in some trick or lie …   Słownik Polskiego slangu

  • łyknąć haczyk — Uwierzyć, zwłaszcza w podstęp lub kłamstwo Eng. To believe in some trick or lie …   Słownik Polskiego slangu

  • łyknąć przynętę — Uwierzyć, zwłaszcza w podstęp lub kłamstwo Eng. To believe in some trick or lie …   Słownik Polskiego slangu

  • wiara — 1. Człowiek (ludzie) małej wiary «o kimś wierzącym w sposób powierzchowny»: Nie wyrzekajcie się Boga, ludzie małej wiary, nie czcijcie fałszywych proroków i bałwanów, bo On odwróci się od was. P. Huelle, Weiser. 2. Dać czemuś wiarę «uwierzyć w… …   Słownik frazeologiczny

  • słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… …   Słownik frazeologiczny

  • chcieć — ndk, chcę, chcesz, chciej, chciał, chcieli, chciany 1. «mieć chęć, ochotę, wolę; pragnąć, życzyć sobie; także: zamierzać» Chcieć chleba. Chcieć wyjechać. Chcieć jak najlepiej. Chcieć, żeby było lepiej. Człowiek chcący spokoju. Urodzić dziecko nie …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»