-
1 osadzić
глаг.• вставлять• осадить• поселить* * *osadz|ić\osadzićę, \osadzićony сов. 1. поселить; водворить;2. нанести (ил etc.); 3. вставить; надеть; насадить;\osadzić siekierę насадить топор (на топорище);
4. (konia) осадить;\osadzić kogoś перен. осадить (одёрнуть) кого-л.; 5. хим. осадить (выделить в осадок);● \osadzić w więzieniu посадить в тюрьму;
\osadzić na tronie возвести на престол, посадить на трон+1. osiedlić, ulokować 2. nanieść 5. strącić, wytrącić
* * *osadzę, osadzony сов.1) посели́ть; водвори́ть2) нанести́ (ил и т. п.)3) вста́вить; наде́ть; насади́тьosadzić siekierę — насади́ть топо́р (на топори́ще)
4) ( konia) осади́тьosadzić kogoś — перен. осади́ть ( одёрнуть) кого́-л.
5) хим. осади́ть ( выделить в осадок)•- osadzić na tronieSyn: -
2 osądzić
глаг.• вставлять• осадить• поселить* * *osadz|ić\osadzićę, \osadzićony сов. 1. поселить; водворить;2. нанести (ил etc.); 3. вставить; надеть; насадить;\osadzić siekierę насадить топор (на топорище);
4. (konia) осадить;\osadzić kogoś перен. осадить (одёрнуть) кого-л.; 5. хим. осадить (выделить в осадок);● \osadzić w więzieniu посадить в тюрьму;
\osadzić na tronie возвести на престол, посадить на трон+1. osiedlić, ulokować 2. nanieść 5. strącić, wytrącić
* * *osądzę, osądzi, osądzony сов.surowo osądzić — суро́во осуди́ть
osądź sam — (по)суди́ сам
Syn:ocenić 2) -
3 osadzić na tronie
возвести́ на престо́л, посади́ть на трон -
4 osadzić się
сов.1) посели́ться; водвори́ться2) осе́сть; отложи́ться3) ( zatrzymać się gwałtownie - o koniu) останови́ться (на полном ходу, внезапно)Syn: -
5 osadzić w więzieniu
посади́ть в тюрьму́ -
6 osadzić\ się
osadzi|ć sięсов. 1. поселиться; водвориться;2. осесть; отложиться; 3. (zatrzymać się gwał-toumie — o koniu) остановиться (на полном ходу, внезапно)+1. osiedlić się, ulokować się
-
7 osądzić wieś
осудить деревниOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > osądzić wieś
-
8 osadzać
глаг.• вставлять• жить• назначать• наседать• обрамлять• определять• оседать• поселить• поселиться• поселять• поселяться• решать• устанавливать* * *osadza|ć\osadzaćny несов. 1. селить, поселять; водворять;2. наносить (ил etc.); 3. вставлять; надевать; насаживать; 4. хим. осаждать; ср. osadzić 1—3, 5+1. osiedlać, lokować 2. nanosić 4. strącać, wytrącać
* * *osadzany несов.1) сели́ть, поселя́ть; водворя́ть2) наноси́ть (ил и т. п.)3) вставля́ть; надева́ть; наса́живатьSyn: -
9 osądzać
глаг.• вставлять• жить• назначать• наседать• обрамлять• определять• оседать• поселить• поселиться• поселять• поселяться• решать• устанавливать* * *osadza|ć\osadzaćny несов. 1. селить, поселять; водворять;2. наносить (ил etc.); 3. вставлять; надевать; насаживать; 4. хим. осаждать; ср. osadzić 1—3, 5+1. osiedlać, lokować 2. nanosić 4. strącać, wytrącać
* * *osądzany несов.Syn:oceniać 2) -
10 areszt
сущ.• арест• задержание* * *aresz|t♂, Р. \areszttu арест;osadzie w \aresztcię посадить под арест;
położyć \areszt na czymś, na coś наложить арест на что-л.* * *м, Р aresztuаре́стosadzić w areszcie — посади́ть под аре́ст
położyć areszt na czymś, na coś — наложи́ть аре́ст на что́-л.
-
11 osadzać się
несов.1) сели́ться, поселя́ться; водворя́ться2) осажда́ться, оседа́ть; отлага́ться; ср. osadzić się 1), 2)Syn: -
12 osadzać\ się
несов. 1. селиться, поселяться; водворяться;2. осаждаться, оседать; отлагаться; ср. osadzić się l, 2.+osiedlać się, lokować się
См. также в других словарях:
osadzić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}osadzać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}osadzić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gwałtownie zatrzymać :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osadzić — dk VIa, osadzićdzę, osadzićdzisz, osadź, osadzićdził, osadzićony osadzać ndk I, osadzićam, osadzićasz, osadzićają, osadzićaj, osadzićał, osadzićany 1. «osiedlić kogoś gdzieś; ulokować, umieścić» Kilkaset rodzin osadzono na nowych terenach. ∆… … Słownik języka polskiego
osądzić — dk VIa, osądzićdzę, osądzićdzisz, osądź, osądzićony osądzać ndk I, osądzićam, osądzićasz, osądzićają, osądzićaj, osądzićał, osądzićany 1. «rozpatrzyć sprawę i wydać wyrok; skazać wyrokiem sądu» Sędziowie przysięgli osądzili go zgodnie z prawem.… … Słownik języka polskiego
osadzić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}osadzać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}osadzić się II {{/stl 13}}{{stl 33}} gwałtownie zatrzymać się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Konie osadziły się przed bramą. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osadzać się – osadzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osiedlać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przybysze osadzali się w opuszczonych gospodarstwach. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} tworzyć osad : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osadzać — → osadzić … Słownik języka polskiego
osadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, osadzaćam, osadzaća, osadzaćają, osadzaćany {{/stl 8}}– osadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, osadzaćdzę, osadzaćdzi, osadź, osadzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osiedlać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osądzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, osądzaćam, osądzaća, osądzaćają, osądzaćany {{/stl 8}}– osądzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, osądzaćdzę, osądzaćdzi, osądź, osądzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Schutzstaffel — SS redirects here. For other uses, see SS (disambiguation). SS Schutzstaffel SS insignia … Wikipedia
areszt — m IV, D. u, Ms. aresztszcie; lm M. y 1. «pozbawienie kogoś wolności osobistej przez zamknięcie pod strażą; aresztowanie» Areszt policyjny, sądowy. Karać aresztem. Skazać na areszt. Otrzymać miesiąc ścisłego aresztu. ∆ Areszt domowy «areszt przez… … Słownik języka polskiego
aresztować — dk a. ndk IV, aresztowaćtuję, aresztowaćtujesz, aresztowaćtuj, aresztowaćował, aresztowaćowany 1. «pozbawić (pozbawiać) wolności osobistej, osadzić (osadzać) w areszcie; uwięzić (więzić)» Aresztować kogoś za coś, na czyjeś polecenie. Aresztować… … Słownik języka polskiego
