nanosić

См. также в других словарях:

• nanosić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, nanosićnoszę, nanosićsi, nanosićnoś, nanosićnoszony {{/stl 8}}– nanieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, nanosićniosę, nanosićniesie, nanosićnieś, nanosićniósł nanosićniosła, nanosićnieśli, nanosićniesiony {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nanosić — → nanieść …   Słownik języka polskiego

• nanieść — dk XI, nanieśćniosę, nanieśćniesiesz, nanieśćnieś, nanieśćniósł, nanieśćniosła, nanieśćnieśli, nanieśćniesiony, nanieśćniósłszy nanosić ndk a. dk VIa, nanieśćnoszę, nanieśćsisz, nanieśćnoś, nanieśćsił, nanieśćnoszony 1. obie formy dk «nosząc,… …   Słownik języka polskiego

• kartować — ndk IV, kartowaćtuję, kartowaćtujesz, kartowaćtuj, kartowaćował, kartowaćowany geogr. «rejestrować, inwentaryzować kartograficznie, nanosić na mapę szczegóły terenu na podstawie materiałów uzyskanych z pomiarów lub z materiałów źródłowych» …   Słownik języka polskiego

• lawować — ndk IV, lawuję, lawujesz, lawuj, lawowaćował 1. szt. «podmalowywać farbą akwarelową lub rozwodnionym tuszem niektóre partie rysunku w celu wzmocnienia kontrastu światłocienia» 2. szt. «w technice akwatinty: nanosić rysunek na płytę za pomocą… …   Słownik języka polskiego

• lazurować — ndk IV, lazurowaćruję, lazurowaćrujesz, lazurowaćruj, lazurowaćował, lazurowaćowany techn. «nanosić na powierzchnię szkła sole srebra lub miedzi roztarte z drobno mieloną gliną i wodą, a następnie wypalać wyrób» …   Słownik języka polskiego

• nadźwigać się — dk I, nadźwigać sięam się, nadźwigać sięasz się, nadźwigać sięają się, nadźwigać sięaj się, nadźwigać sięał się «wysilić się częstym dźwiganiem kogoś lub czegoś, dźwigając nanosić się kogoś, czegoś» Nadźwigać się worków, skrzyń, węgla z piwnicy …   Słownik języka polskiego

• naśmiecić — dk VIa, naśmiecićcę, naśmiecićcisz, naśmiecićśmieć, naśmiecićcił, naśmiecićcony «porozrzucać, nanosić śmieci; zaśmiecić» Ależ tu naśmiecone! Naśmiecić papierkami, papierosami, gazetami …   Słownik języka polskiego

• nataszczyć — dk VIb, nataszczyćczę, nataszczyćczysz, nataszczyćtaszcz, nataszczyćczył, nataszczyćczony pot. «wiele czegoś przynieść; nanosić, poznosić» Nataszczyć worków z kartoflami …   Słownik języka polskiego

• węgiel — m I, D. węgielgla 1. blm «skała osadowa, organiczna, o barwie od brunatnej do czarnej, powstała (głównie w górnym karbonie, permie i trzeciorzędzie) z resztek substancji roślinnych, z domieszek produktów ich rozkładu oraz z substancji… …   Słownik języka polskiego

• nakładać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nakładaćam, nakładaća, nakładaćają, nakładaćany {{/stl 8}}– nałożyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, nakładaćżę, nakładaćży, nakładaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kłaść coś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień