-
1 nanieść
глаг.• использовать• нанести• прикладывать• приложить• применить• применять• употреблять* * *nani|eść%1, \nanieśćosę, \nanieśćesie, \nanieśćosą, \nanieśćósł, \nanieśćosła, \nanieśćeśli, \nanieśćesiony сов. нанести; натаскать
+ naprzynosić* * *I naniosę, naniesie, naniosą, naniósł, naniosła, nanieśli, naniesiony сов.нанести́; натаска́тьSyn:II naniosę, naniesie, naniosą, naniósł, naniosła, nanieśli, naniesiony сов.нанести́, внести́ (поправки и т. п.) -
2 nawiać
глаг.• навеять• нанести* * *nawia|ć\nawiaćny сов. 1. навеять, нанести; надуть;2. прост. удрать, улизнуть, улепетнуть+1. nadmuchać, nanieść 2. zwiać, drapnąć, umknąć, czmychnąć
* * *nawiany сов.1) наве́ять, нанести́; наду́ть2) прост. удра́ть, улизну́ть, улепетну́тьSyn: -
3 osadzić
глаг.• вставлять• осадить• поселить* * *osadz|ić\osadzićę, \osadzićony сов. 1. поселить; водворить;2. нанести (ил etc.); 3. вставить; надеть; насадить;\osadzić siekierę насадить топор (на топорище);
4. (konia) осадить;\osadzić kogoś перен. осадить (одёрнуть) кого-л.; 5. хим. осадить (выделить в осадок);● \osadzić w więzieniu посадить в тюрьму;
\osadzić na tronie возвести на престол, посадить на трон+1. osiedlić, ulokować 2. nanieść 5. strącić, wytrącić
* * *osadzę, osadzony сов.1) посели́ть; водвори́ть2) нанести́ (ил и т. п.)3) вста́вить; наде́ть; насади́тьosadzić siekierę — насади́ть топо́р (на топори́ще)
4) ( konia) осади́тьosadzić kogoś — перен. осади́ть ( одёрнуть) кого́-л.
5) хим. осади́ть ( выделить в осадок)•- osadzić na tronieSyn: -
4 osądzić
глаг.• вставлять• осадить• поселить* * *osadz|ić\osadzićę, \osadzićony сов. 1. поселить; водворить;2. нанести (ил etc.); 3. вставить; надеть; насадить;\osadzić siekierę насадить топор (на топорище);
4. (konia) осадить;\osadzić kogoś перен. осадить (одёрнуть) кого-л.; 5. хим. осадить (выделить в осадок);● \osadzić w więzieniu посадить в тюрьму;
\osadzić na tronie возвести на престол, посадить на трон+1. osiedlić, ulokować 2. nanieść 5. strącić, wytrącić
* * *osądzę, osądzi, osądzony сов.surowo osądzić — суро́во осуди́ть
osądź sam — (по)суди́ сам
Syn:ocenić 2)
См. также в других словарях:
nanieść — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}nanosić I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}nanieść II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vc, nanieśćniosę, nanieśćniesie, nanieśćnieś, nanieśćniósł, nanieśćniosła, nanieśćnieśli,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nanieść — dk XI, nanieśćniosę, nanieśćniesiesz, nanieśćnieś, nanieśćniósł, nanieśćniosła, nanieśćnieśli, nanieśćniesiony, nanieśćniósłszy nanosić ndk a. dk VIa, nanieśćnoszę, nanieśćsisz, nanieśćnoś, nanieśćsił, nanieśćnoszony 1. obie formy dk «nosząc,… … Słownik języka polskiego
nanosić — → nanieść … Słownik języka polskiego
nanosić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, nanosićnoszę, nanosićsi, nanosićnoś, nanosićnoszony {{/stl 8}}– nanieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, nanosićniosę, nanosićniesie, nanosićnieś, nanosićniósł nanosićniosła, nanosićnieśli, nanosićniesiony {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mapa — ż IV, CMs. mapie; lm D. map «płaski obraz powierzchni Ziemi (także nieba lub ciała niebieskiego) przedstawiony w zmniejszeniu za pomocą umownych znaków i odpowiedniego rzutu, czyli odwzorowania kartograficznego» Mapa komunikacyjna, lotnicza,… … Słownik języka polskiego
nawiać — dk Xb, nawiaćwieję, nawiaćwiejesz, nawiaćwiej, nawiaćwiał, nawiaćwiali a. nawiaćwieli, nawiaćwiany nawiewać ndk I, nawiaćam, nawiaćasz, nawiaćają, nawiaćaj, nawiaćał, nawiaćany 1. «o prądzie powietrza: nanieść, napędzić, nasypać czegoś; nadmuchać … Słownik języka polskiego
odsypać — dk IX, odsypaćpię, odsypaćpiesz, odsypaćsyp, odsypaćał, odsypaćany odsypywać ndk VIIIa, odsypaćpuję, odsypaćpujesz, odsypaćpuj, odsypaćywał, odsypaćywany 1. «sypiąc ująć, odjąć z czegoś, oddzielić od czegoś» Odsypać z torby cukru. Odsypać trochę… … Słownik języka polskiego
osadzić — dk VIa, osadzićdzę, osadzićdzisz, osadź, osadzićdził, osadzićony osadzać ndk I, osadzićam, osadzićasz, osadzićają, osadzićaj, osadzićał, osadzićany 1. «osiedlić kogoś gdzieś; ulokować, umieścić» Kilkaset rodzin osadzono na nowych terenach. ∆… … Słownik języka polskiego
ponanosić — dk VIa, ponanosićnoszę, ponanosićsisz, ponanosićnoś, ponanosićsił, ponanosićnoszony 1. «nosząc wiele rzeczy, jedną po drugiej, zgromadzić dużą ich ilość» Ponanosił dużo chrustu na opał. Wiatr ponanosił śmieci. 2. «przynieść wiele rzeczy, każdą z… … Słownik języka polskiego
zanieść — dk XI, zanieśćniosę, zanieśćniesiesz, zanieśćnieś, zanieśćniósł, zanieśćniosła, zanieśćnieśli, zanieśćniesiony, zanieśćniósłszy zanosić ndk VIa, zanieśćnoszę, zanieśćsisz, zanieśćnoś, zanieśćsił, zanieśćnoszony 1. «niosąc dostarczyć coś albo… … Słownik języka polskiego
błocko — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}zgr. od rz. błoto: Kierowca urządził przechodniom prysznic z błocka. Babrać się w błocku. Nanieść błocka do przedpokoju na butach. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
