Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

frumenta+t

  • 1 frumentum

    frūmentum, i, n. [contr. from frugimentum, from FRVG, v. fruor; fruit, kat exochên, i. e.], corn, grain (class.; in sing. usually of corn harvested):

    Julianus scribit: frumentum id esse, quod arista in se teneat, recte Gallum definisse: lupinum vero et fabam fruges potius dici, quia non arista sed siliqua continentur, quae Servius apud Alfenum in frumento contineri putat,

    Dig. 50, 16, 77: sunt prima earum (frugum) genera: frumenta, ut triticum, hordeum;

    et legumina, ut faba, cicer,

    kinds of corn, Plin. 18, 7, 9, § 48:

    in segetibus frumentum, in quo culmus extulit spicam, etc.,

    Varr. R. R. 1, 48, 1:

    triticum vel alia frumenta,

    Col. 8, 9, 2:

    triticeum,

    Mart. 13, 12:

    Galli turpe esse ducunt frumentum manu quaerere,

    Cic. Rep. 3, 9:

    frumentum ex agris in loca tuta comportatur,

    id. Att. 5, 18, 2:

    ut in itinere copia frumenti suppeteret,

    Caes. B. G. 1, 3, 1; 1, 48, 2:

    ingens frumenti acervus,

    Hor. S. 2, 3, 111; 1, 1, 45; Liv. 2, 52; 21, 48; 23, 12; 23, 21 et saep.: tessera frumenti, a ticket giving the holder a share in the public distribution of corn, Juv. 7, 174; cf. Dict. of Antiq. pp. 580 sq., 864.—In plur. (esp. of standing grain:

    frumenta sunt proprie omnia quae aristas habent,

    Isid. Orig. 17, 3): bona, Cato ap. Gell. 13, 17, 1:

    luxuriosa,

    Cic. Or. 24, 81:

    non modo frumenta in agris matura non erant, sed, etc.,

    Caes. B. G. 1, 16, 2; 1, 40, 11; 3, 9, 8 et saep.:

    frumenta autumni matura in agris,

    Sall. H. 3, 67, 20; Hor. Ep. 1, 16, 72; 2, 1, 140; Liv. 23, 32; 25, 15; 31, 2; 33, 6 et saep.—
    II.
    Transf.: frumenta, the small seeds or grains of figs, Plin. 15, 19, 21, § 82; 17, 27, 44, § 256.

    Lewis & Short latin dictionary > frumentum

  • 2 frūmentum

        frūmentum ī, n    [1 FVG-], corn, grain, harvested grain: dierum triginta, enough for, Cs.: frumentum ex Aegypto Romam mittere: frumenti acervus, H.: advectum ex Campaniā, L.: tessera Frumenti, a ticket in the public distribution of corn, Iu.: hordeum ac frumentum, wheat, Ta.: grandia trudunt frumenta, grains of corn, V.— Standing corn, growing grain (usu. plur.): luxuriosa: frumenta in agris matura, Cs.: frumentis labor additus, V.: Condita post frumenta, harvest, H.: conlatio frumenti, L.: frumenta non serunt, crops, Cs.
    * * *
    grain; crops

    Latin-English dictionary > frūmentum

  • 3 carpō

        carpō psī, ptus, ere    [CARP-], to pick, pluck, pluck off, cull, crop, gather: flores, H.: rosam, V.: manibus frondes, V.: frumenta manu, V. — To take ( as nourishment), crop, pluck off, browse, graze on: gramen, V.: pabula, O.: (apis) thyma, H.: Invidia summa cacumina carpit, O.: (prandium) quod erit bellissumum, pick dainties, T.—To tear off, tear away, pluck off, pull out (poet.): inter cornua saetas, V.: vellera, to spin, V.: pensum, H.: ex collo coronas, to pull off, H. — Fig., to pluck, snatch: flosculos (orationis): luctantia oscula, to snatch, O.—To enjoy, seize, use, make use of: breve ver, O.: diem, redeem, H.: auras vitalīs, V.: quietem, V.—To gnaw at, tear, blame, censure, carp at, slander, calumniate, revile: maledico dente: militum vocibus nonnihil carpi, Cs.: alquem sermonibus, L.: opus, O.—To weaken, enfeeble, wear away, consume, destroy: regina caeco carpitur igni, V.: invidia carpit et carpitur unā, O.: Tot tuos labores, i. e. to obscure the fame of, H.—In war, to inflict injury upon, weaken, harass: agmen adversariorum, Cs.: vires Romanas, L.: extrema agminis, L. — To cut to pieces, divide: carpenda membris minutioribus oratio: in multas partīs exercitum, L.—To take apart, single out: tu non animadvertes in omnes, sed carpes ut velis: carpi paucos ad ignominiam. — To go, tread upon, pass over, navigate, sail through, take one's way. viam, V.: supremum iter (i. e. mori), H.: gyrum, to go in a circle, V.: mare, O.: Carpitur acclivis trames, O.
    * * *
    carpere, carpsi, carptus V TRANS
    seize/pick/pluck/gather/browse/tear off; graze/crop; tease/pull out/card (wool); separate/divide, tear down; carve; despoil/fleece; pursue/harry; consume/erode

    Latin-English dictionary > carpō

  • 4

        (old subj. duis, duit, duint, etc.), dedī, datus, are    [1 DA-], to hand over, deliver, give up, render, furnish, pay, surrender: dic quid vis dari tibi, T.: pretium: Apronio quod poposcerit: pecuniam praetori: pecuniam ob ius dicendum: pecunias eis faenori: abrotonum aegro, administer, H.: obsides, Cs.: ad sepulturam corpus: manibus lilia plenis, by handfuls, V.: ne servi in quaestionem dentur: catenis monstrum, H.: obsidibus quos dabant acceptis, offered, L.: cui Apollo citharam dabat, was ready to give, V.: Da noctis mediae, da, etc. (sc. cyathos), i. e. wine in honor of, H. — Of letters, to intrust (for delivery), send: litteras ad te numquam habui cui darem, by whom to send: ut ad illum det litteras, may write: tum datae sunt (epistulae), cum, etc., was written: ad quas (litteras) ipso eo die dederam, answered.—To give, bestow, present, grant, confer, make a present of: dat nemo largius, T.: vasa legatis muneri data, Ta.: multis beneficia, S.: Os homini sublime, O.: cratera, quem dat Dido, a present from, V.: divis Tura, offer, H.: munus inritamen amoris, O.: pretium dabitur tibi femina, O.— To give up, surrender, yield, abandon, devote, leave: diripiendam urbem: (filiam) altaribus, Iu.: Siculos eorum legibus: summam certaminis uni, O.: dant tela locum, let pass, V.: dat euntibus silva locum, makes way, V.: ut spatium pila coiciendi non daretur, left, Cs.: tribus horis exercitui ad quietem datis, Cs.: amori ludum, H.: unum pro multis dabitur caput, V.: Mille ovium morti, H.: se rei familiari: sese in cruciatum: se vento, Cs.: da te populo.—With manūs, to offer (for fetters), i. e. to surrender, yield: qui det manūs vincique se patiatur: donicum victi manūs dedissent, N.: dat permotus manūs, yields, Cs.: do manūs scientiae, H.— To grant, give, concede, yield, resign, furnish, afford, present, award, render, confer: des veniam oro, H.: Si das hoc, admit, H.: plurīs sibi auras ad reprehendendum: facultatem per provinciam itineris faciundi, Cs.: hostibus occasionem pugnandi, S.: imperium Caesari: mihi honorem: datus tibi plausus, H.: dextram iuveni (as a pledge), V.: senatus utrique datur, a hearing, S.: si verbis audacia detur, O.: peditibus suis hostīs paene victos, turn over, S.: unam ei cenam, entertain at dinner, T.: Dat somnos adimitque, V.: Dat veniam somnumque dies, i. e. leave to rest, H.: Quā data porta, V.: Das aliquid famae, make a concession, H.— To permit, suffer, allow, let, grant: Da mihi contingere, etc., O.: Di tibi dent classem reducere, H.: cur Non datur audire, etc., V.: da, femina ne sim, O.: date volnera lymphis Abluam, V.: ille dedit quod non... et ut, etc., it was of his bounty, O.: omnibus nobis ut res dant sese, ita, etc., just as circumstances permit, T.: Multa melius se nocte dedere, succeed, V. — To spare, give up, concede, surrender, forgive: da hunc populo, spare for the sake of: non id petulantiae suae, sed Verginio datum, L.: sanguini id dari, that concession is made, L.— To release, let go, give out, relax, spread: curru lora, V.: frena, O.: in altum Vela, set sail, V.: retrorsum Vela, turn back, H.: conversa domum lintea, H. — Meton., to set, put, place, bring, cause: ipsum gestio Dari mi in conspectum, T.: ad eundem numerum (milites), Cs.: corpora in rogos, O.: collo bracchia circum, V.: bracchia Cervici, H.: multum cruoris, shed, O.: in laqueum vestigia, Iu.: te me dextera Defensum dabit, V. — With se, to present oneself, plunge, rush: In medias sese acies, V.: saltu sese in fluvium, V. — To bring forward, cause, produce, yield, present, make, display (poet.): quas turbas dedit, T.: omnes Dant cuneum, form, V.: terga, turn, V.: aetas Terga dedit, passed away, O.: Vina dabant animos, O.: ex fumo lucem, H.: partu prolem, V.: liberos, Ct.: segetes frumenta daturae, H.: ore colores, V.: patientiae documentum, Ta.: Ludentis speciem, H.: spectacula Marti, H.: Da mihi te talem, O. — To represent (on the stage), produce, bring out: Menandri Phasma, T.: fabulam. — To impose, assign, apportion, allot, appoint, inflict: sibi damnum: finem laborum, grant, V.: Nomina ponto, H.: Volnera ferro, O.: genti meae data moenia, fated, V.: dat negotium Gallis, uti, etc., Cs.: quae legatis in mandatis dederat, Cs.: hospitibus te dare iura, are the lawgiver, V.: detur nobis locus, assigned, H.: volnera hosti, O.: Haec data poena diu viventibus, imposed, Iu.: dat (auribus) posse moveri, makes movable, O.— To excite, awaken, produce: sibi minus dubitationis, Cs.: risūsque iocosque, H.: ignīs (amoris), O.—Fig., of expression, to give expression to, give, utter, announce: in me iudicium: legem, enact: ei consilium: dabitur ius iurandum, Te esse, etc., I'll take my oath, T.: fidem, O.: signum recipiendi, Cs.: responsa, V.: cantūs, V.: Undis iura, O.: requiemque modumque remis, O. — Esp.: nomen, to give in, i. e. enlist, Cs.— To tell, communicate, relate, inform (poet.): quam ob rem has partīs didicerim, paucis dabo, T.: iste deus qui sit, da nobis, V.: Seu Aeneas eripuisse datur, O.— To apply, bestow, exercise, devote: paululum da mi operae, attend, T.: imperatori operam date, Cs.: virtuti opera danda est.—Of a penalty, to give, undergo, suffer, endure: consules poenas dederant, S.: Teucris det sanguine poenas, atone with his life, V. — With verba, to give (mere) words, attempt to deceive, pretend, mislead, cheat: Quoi verba dare difficilest, T.: verba dedimus, decepimus. — With dat, predic., to ascribe, impute, attribute, reckon, regard: quam rem vitio dent, T.: laudem Roscio culpae: quae tu commisisti Verri crimini daturus sum.
    * * *
    dare, dedi, datus V TRANS
    give; dedicate; sell; pay; grant/bestow/impart/offer/lend; devote; allow; make; surrender/give over; send to die; ascribe/attribute; give birth/produce; utter

    Latin-English dictionary >

  • 5 frīgus

        frīgus oris, n    [FRIG-], cold, coldness, coolness, chilliness: patientia frigoris: frigus operiri, S.: opacum, V.: amabile, H.: tantum fuit frigus ut, etc.: ad magnitudinem frigorum remedium: propter frigora frumenta matura non erant, frost, Cs. — The cold of winter, winter, frost: Lac mihi non frigore defit, V.: Ante focum, si frigus erit, V.: Per medium frigus, H.: loca remissioribus frigoribus, Cs.: intolerabilia frigora, L.— A chill, fever, ague: temptatum frigore corpus, H.: qui Frigus conlegit, H.— The coldness of death, death: letale, O.: illi solvuntur frigore membra, V.— A cold shudder: Aeneae solvuntur frigore membra; Ingemit, etc., V.— A cold region, cold place: non habitabile, O.—Fig., slowness, inactivity, O.— A cold reception, coolness, indifference, disfavor: ne quis Frigore te feriat, H.
    * * *
    cold; cold weather, winter; frost

    Latin-English dictionary > frīgus

  • 6 frūctus

        frūctus ūs (frūctī, T.), m    [1 FVG-], an enjoying, enjoyment, delight, satisfaction: voluptatum: beneficium ad animi mei fructum permagnum, mental enjoyment: pecuniae maximus: fructum oculis ex eius casu capere, feast their eyes on, N.— Proceeds, produce, product, fruit, crops: Fructum quem reddunt praedia, T.: ut cum decumo fructus arationis perceptus sit: frumenta ceterique fructūs, Ta.: consita omnia amoenis fructibus, fruits, L.: calamitas fructuum: (oves) fructum edere ex se, young.—Produce, profit, income, yield: quae nostros minuit fructūs vilitas, T.: apibus fructum restituo suum, Ph.: (pecuniae) fructibus exercitum alere, interest: fructūs pecuniae servantur, is accumulated, Cs.: fuerat ei magno fructui mare, L.: (pecunia) ex fructu metallorum, L.: totius anni: in fructu habere, to regard as useful. —Fig., fruit, consequence, effect, result, return, reward, success. vitae: fructūs ex re p. non laetos tuli: amoris et iudici: gloria est fructus virtutis: ex re decerpere fructūs, H.: Hosne mihi fructūs refers? O.
    * * *
    produce, crops; fruit; profit; enjoyment; reward

    Latin-English dictionary > frūctus

  • 7 hībernus

        hībernus adj.    [hiems], of winter, wintry, winter-: tempus anni: annus, i. e. winter-time, H.: ignis: grando, O.: soles, winter sunshine, O.: aequor, H.: pulvis, i. e. a dry winter, V.: vergens in occidentem hibernum, i. e. south-west, L.— Plur n. as subst. (sc. castra), winter-quarters: legiones ex hibernis educit, Cs.: hiberna aedificavit, L.: neque frumenta in hibernis erant, winter-stores, Cs.: dum Terna transierint hiberna, i. e. three winters, V.
    * * *
    I
    hiberna, hibernum ADJ
    wintry; stormy, of/for winter time/rainy season
    II
    Irishman; the Irish (pl.)

    Latin-English dictionary > hībernus

  • 8 labōrō

        labōrō āvī, ātus, āre    [2 labor], to labor, take pains, endeavor, exert oneself, strive: ne labora, T.: sibi: frustra laboret Ausus idem, H.: in spem, O.: quid est, in quo se laborasse dicit? in durā humo, O.: in omni gente, in behalf of, Iu.: pro salute meā: laborabat, ut reliquas civitates adiungeret, Cs.: id laborare, ut deberent, etc., S.: ut honore dignus essem, laboravi: te ut miretur turba, H.: et sponsio illa ne fieret, laborasti: quem perspexisse laborant, H.: si sociis fidelissimis prospicere non laboratis: brevis esse, H.: ne quaerere quidem de tantā re, N.—With acc, to work out, work at, produce by toil, elaborate, form, make, prepare, cultivate: quale non perfectius Meae laborarint manūs, H.: Arte laboratae vestes, V.: laborata Ceres, bread, V.: frumenta ceterosque fructūs, Ta.— To suffer, labor under, be oppressed, be afflicted, be troubled: sine febri: e dolore, T.: ex pedibus: ex renibus: ex inscientiā: ex aere alieno laborare, be oppressed with debt, Cs.: a re frumentariā, Cs.: laborantes utero puellae, H.: horum morborum aliquo: pestilentiā laboratum est, L.— To grieve, be in trouble, be vexed, be concerned, be solicitous, be anxious: nihil laboro, nisi ut salvus sis: sponsio illa ne fieret laborasti: de quibus ego antea laborabam, ne, etc.: his de rebus eo magis laboro, quod, etc.: tuā causā: Neglegens ne quā populus laborat, H.: in re familiari: in uno, i. e. love, H.: cuius manu sit percussus, non laboro, do not concern myself.—To be in distress, be in difficulty, undergo danger: suis laborantibus succurrere, Cs.: laborantibus suis auxilio fore, S.: ut utraque (triremis) ex concursu laborarent, Cs.: cum luna laboret, is eclipsed: laboranti succurrere lunae, Iu.: Silvae laborantes, groaning, H.
    * * *
    laborare, laboravi, laboratus V
    work, labor; produce, take pains; be troubled/sick/oppressed, be in distress

    Latin-English dictionary > labōrō

  • 9 lūxuriōsus

        lūxuriōsus adj. with comp.    [luxuria], rank, luxuriant, exuberant: frumenta: seges, O.—Fig., immoderate, excessive: luxurioso otio esse, S.: laetitia, L.— Excessive, profuse, luxurious, voluptuous: reprehendere luxuriosos: nihil luxuriosius: cena, Iu.: non luxuriosus homo, sed abundans.
    * * *
    luxuriosa, luxuriosum ADJ
    luxuriant, exuberant; immoderate; wanton, luxurious, self-indulgent

    Latin-English dictionary > lūxuriōsus

  • 10 mātūrēscō

        mātūrēscō ruī, —, ere, inch.    [maturus], to become ripe, ripen, come to maturity: cum maturescere frumenta inciperent, Cs.: partūs maturescunt: nubilibus annis, O.: maturescente virtute, L.
    * * *
    maturescere, maturui, - V
    become ripe, ripen mature

    Latin-English dictionary > mātūrēscō

  • 11 nāscor

        nāscor nātus (gnātus), ī, dep.    [GEN-], to be born, begin life, be produced, proceed, be begotten: uxorem duxit, nati filii Duo, T.: post homines natos, since men have lived: nascendi incerta condicio: sine sensu: huic rei p. natus hostis Antonius: cum ex utrāque (uxore) filius natus esset: ex militibus Romanis et Hispanis mulieribus nati, L.: Quod tibi filia nascitur ex me, Iu.: de tigride natus, O.: de stirpe dei, O.: Erebo et Nocte nati: nascetur Oedipus Laio: Ascanius Creüsā matre natus, L.: amplissimā familiā nati adulescentes, Cs.: natus deā, son of a goddess, O.: et qui nascentur ab illo, V.— To rise, begin, be produced, derive origin, spring forth, start, proceed, grow, be found: humi nascentia fraga, V.: nascitur ibi plumbum album, is found, Cs.: Nascere Lucifer, rise, V.: nascens luna, H.: Circaeis nata forent an Lucrinum ad saxum... ostrea, Iu.: ab eo flumine collis nascebatur, rose, Cs.—Fig., to arise, spring forth, proceed, be produced: quā ex re factiones nascuntur, Cs.: facinus natum a cupiditate: frumenta nata sunt: ex hoc nascitur ut, hence it follows that.
    * * *
    nasci, natus sum V DEP
    be produced spontaneously, come into existance/being; spring forth, grow; live; be born/begotten/formed/destined; rise (stars), dawn; start, originate; arise

    Latin-English dictionary > nāscor

  • 12 penus

        penus —, m f., or n    [PA-], a store of food, provision, victuals: in cellulam penum omnem congerebam, T.: est omne, quo vescuntur homines, penus: portet frumenta penusque, H.: longam penum struere, V.
    * * *
    I
    provisions, food; stock of a household; storeroom in temple of Vesta
    II
    provisions, food; stock of household; storeroom in temple of Vesta

    Latin-English dictionary > penus

  • 13 prōcumbō

        prōcumbō cubuī, cubitum, ere    [CVB-], to fall forwards, sink down, fall prostrate: Gallis ad pedes<*> ne cogerentur, etc., Cs.: genibus, O.: in vestibulo curiae, L.: in genua, Cu.: Coroebus Penelei dextrā Procumbit, V.: certamine summo, bend to their oars, V.— To lean forward, bend down, sink, be beaten down, be broken down, fall: frumenta imbribus procubuerant, i. e. were beaten down, Cs.: ne gravidis procumbat culmus aristis, V.: (domus) in domini procubuit caput, fell in upon, O.: agger in fossam procubuit, L.—Fig., to fall, be ruined: res procubuere meae, O.— To extend, spread, lie: planities sub radicibus montium procumbit, Cu.
    * * *
    procumbere, procubui, procubitus V
    sink down, lie down, lean forward

    Latin-English dictionary > prōcumbō

  • 14 propter

        propter praep. with acc.    [1 propter], near, hard by, next to, close to: hic propter hunc adsiste, T.: qui propter <*>e sedit: insulae propter Siciliam. —Fig., on account of, by reason of, for the sake of, through, in view of, from, for, because of: is non tam propter Verrem laborat, quam quod, etc.: propter socios: di numquam propter me de caelo descendent, L.: parere legibus propter metum: propter frigora frumenta matura non erant, Cs.: propter loci naturam, S.: cubilia propter Pugnabant, H.— Through, by means of, on account of: propter tuam Matrem habere hanc uxorem, T.: propter quos vivit, to whom he owes life: quem propter urbs incensa non est: Quam propter perferre labores, V.
    * * *
    near; on account of; by means of; because of

    Latin-English dictionary > propter

  • 15 serō

        serō sēvī, satus, ere    [1 SA-], to sow, plant: in iugero agri medimnum tritici seritur: frumenta, Cs.: serit arbores, quae alteri saeculo prosint: Nullam sacrā vite prius severis arborem, H.: alqd in solo: hordea campis, V.: (arbores) meā manu satae.—Of land, to bestrew, plant, sow, cultivate: quot iugera sint sata: iste serendus ager, O.—Of persons, to beget, bring forth, produce: sunt Bruti serendi: nec fortuito sati et creati sumus.—Usu. P. perf., begotten, born, sprung: Ilia cum Lauso de Numitore sati, O.: largo satos Curetas ab imbri, O.: sata Tiresiā Manto, O.: non sanguine humano satum se esse, L.: satus Anchisā, son of Anchises, V.: satae Peliā, daughters of Pelias, O. —Fig., to sow the seeds of, found, establish, produce, cause, excite: mores: cum patribus certamina, stir up, L.: civilīs discordias, L.— To scatter, spread, disseminate: apud plebis homines crimina in senatum, L.: Rumores, V.
    * * *
    I
    serere, serui, sertus V
    wreath; join, entwine, interweave, bind together; compose; contrive
    II
    serere, sevi, satus V
    sow, plant; strew, scatter, spread; cultivate; beget, bring forth
    III
    serius, serissime ADV
    late, at a late hour, tardily; of a late period; too late (COMP)

    Latin-English dictionary > serō

  • 16 adtineo

    at-tĭnĕo ( adt-, Dietsch, Weissenb.), tĭnui, tentum, 2, v. a. and n. [teneo].
    I.
    Act., (so only ante-class. or in the histt.; most freq. in Plaut. and Tac.).
    A.
    To hold to, to bring or hold near:

    aliquem ante oculos attinere,

    Plaut. Men. 5, 1, 30.—
    B.
    To hold or detain at some point (class. retinere), to hold fast, keep hold of, to hold, keep, detain, hold back, delay:

    testes vinctos,

    Plaut. Truc. 4, 3, 63; id. Bacch. 2, 2, 3:

    animum,

    id. Mil. 4, 8, 17:

    lectos viros castris attinere,

    Tac. A. 2, 52; 6, 17:

    prensam dextram vi attinere,

    id. ib. 1, 35; 2, 10; 3, 71 fin.:

    cunctos, qui carcere attinebantur, necari jussit,

    id. ib. 6, 19; 3, 36 fin.; 12, 68; 13, 15; 13, 27;

    15, 57: set ego conperior Bocchum Punicā fide simul Romanum et Numidam spe pacis adtinuisse,

    detained, amused, Sall. J. 108, 3:

    ad ea Corbulo satis comperto Vologesen defectione Hyrcaniae attineri,

    is detained, hindered, Tac. A. 13, 37 fin.; 13, 50; 14, 33; 14, 56 fin.; 16, 19; id. H. 2, 14 fin.
    C.
    To hold possession of, to occupy, keep, guard, preserve: Quamque at tinendi magni dominatūs sient, Ter. Fragm. ap. Cic. Or. 47, 157:

    ripam Danubii,

    Tac. A. 4, 5.—
    II.
    Neutr.
    A.
    To stretch out to, to reach to:

    nunc jam cultros attinet, i. e. ad cultros,

    now he is reaching forth for, Plaut. Capt. 2, 2, 17.—Hence, of relations of place, to extend or stretch somewhere:

    Scythae ad Borysthenem atque inde ad Tanain attinent,

    Curt. 6, 2, 9.—
    B.
    To belong somewhere; only in the third person: hoc (res) attinet (more rare, haec attinent) ad me (less freq. simply me), or absol. hoc attinet, this belongs to me, concerns me, pertains or appertains to me, relates or refers to me; cf. Rudd. II. p. 209; Roby, § 1534 (the most usu. class. signif. of the word).
    1.
    Attinet (attinent) ad aliquem:

    negotium hoc ad me attinet,

    Plaut. Bacch. 2, 2, 51:

    num quidnam ad filium haec aegritudo attinet?

    id. ib. 5, 1, 24:

    nunc quam ad rem dicam hoc attinere somnium,

    id. Rud. 3, 1, 19; id. Most. 1, 3, 4:

    Quid istuc ad me attinet?

    id. Poen. 3, 3, 24:

    Quid id ad me attinet?

    id. Trin. 4, 2, 136, and id. ib. 4, 3, 58:

    quod quidem ad nos duas attinuit,

    id. Poen. 5, 4, 9 et saep.:

    comperiebam nihil ad Pamphilum quicquam attinere,

    Ter. And. 1, 1, 64; 1, 2, 16:

    Scin tu... ad te attinere hanc Omnem rem?

    id. Eun. 4, 6, 6; id. Ad. 1, 2, 54; 2, 1, 32; 3, 1, 9; id. Phorm. 3, 1, 17:

    nunc nil ad nos de nobis attinet,

    Lucr. 3, 852; 4, 30:

    vobis alio loco, ut se tota res habeat, quod ad eam civitatem attinet, demonstrabitur,

    in respect to that city, Cic. Verr. 2, 2, 5:

    quod ad me attinet,

    id. ad Q. Fr. 2, 1; so id. Att. 5, 17; id. Fam. 1, 2 al.:

    quod ad provincias attineret,

    Liv. 42, 10; 23, 26 al.:

    tamquam ad rem attineat quicquam,

    Hor. S. 2, 2, 27 al.:

    sed quid istae picturae ad me attinent?

    Plaut. Men. 1, 2, 36: Do. Hae quid ad me? Tox. Immo ad te attinent:

    et tuā refert,

    id. Pers. 4, 3, 27:

    tantumne ab re tuast oti tibi, Aliena ut cures eaque nil quae ad te attinent?

    Ter. Heaut. 1, 1, 24:

    cetera quae ad colendam vitem attinebunt,

    Cic. Fin. 4, 14, 38.—And with nunc = ad hoc tempus (eccl. Lat.): Quod nunc attinet, vade, and for this time (Gr. to nun echon), Vulg. Act. 24, 25.—
    2.
    Attinet (attinent) aliquem: neque quemquam attinebat [p. 196] id recusare, Cic. Quinct. 19: de magnitudine vocis nihil nos attinet commonere, Auct. ad Her. 3, 11, 20:

    in his, quae custodiam religionis attinent,

    Val. Max. 1, 1, n. 14.—
    3.
    Hoc attinet (haec attinent), and more freq. attinet with an inf. as subject ( act. and pass.), it concerns, it matters, is of moment, is of consequence, is of importance: ea conquisiverunt, quae nihil attinebant, Auct. ad Her. 1, 1, 1:

    nec patitur Scythas... Parthum dicere, nec quae nihil attinent,

    Hor. C. 1, 19, 12:

    de quo quid sentiam, nihil attinet dicere,

    Cic. Fam. 4, 7, 3:

    nihil enim attinet quemquam nominari,

    id. Leg. 2, 17, 42:

    quia nec eosdem nominari adtinebat,

    Liv. 23, 3, 13:

    nec adtinuisse demi securim, cum sine provocatione creati essent, interpretabantur,

    id. 3, 36; 2, 41; 6, 23; 6, 38; 34, 3; 36, 11;

    37, 15: Quid attinet tot ora navium gravi Rostrata duci etc.,

    Hor. Epod. 4, 17 al. —And in pregn. signif., it is serviceable, useful, or avails for, etc.:

    quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare?

    Cic. Fin. 4, 22, 60:

    eā re non venit, quia nihil attinuit,

    id. Att. 12, 18:

    nec victoribus mitti adtinere puto,

    Liv. 23, 13:

    sin (frumenta) protinus usui destinantur, nihil attinet repoliri,

    Col. 2, 21, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > adtineo

  • 17 attineo

    at-tĭnĕo ( adt-, Dietsch, Weissenb.), tĭnui, tentum, 2, v. a. and n. [teneo].
    I.
    Act., (so only ante-class. or in the histt.; most freq. in Plaut. and Tac.).
    A.
    To hold to, to bring or hold near:

    aliquem ante oculos attinere,

    Plaut. Men. 5, 1, 30.—
    B.
    To hold or detain at some point (class. retinere), to hold fast, keep hold of, to hold, keep, detain, hold back, delay:

    testes vinctos,

    Plaut. Truc. 4, 3, 63; id. Bacch. 2, 2, 3:

    animum,

    id. Mil. 4, 8, 17:

    lectos viros castris attinere,

    Tac. A. 2, 52; 6, 17:

    prensam dextram vi attinere,

    id. ib. 1, 35; 2, 10; 3, 71 fin.:

    cunctos, qui carcere attinebantur, necari jussit,

    id. ib. 6, 19; 3, 36 fin.; 12, 68; 13, 15; 13, 27;

    15, 57: set ego conperior Bocchum Punicā fide simul Romanum et Numidam spe pacis adtinuisse,

    detained, amused, Sall. J. 108, 3:

    ad ea Corbulo satis comperto Vologesen defectione Hyrcaniae attineri,

    is detained, hindered, Tac. A. 13, 37 fin.; 13, 50; 14, 33; 14, 56 fin.; 16, 19; id. H. 2, 14 fin.
    C.
    To hold possession of, to occupy, keep, guard, preserve: Quamque at tinendi magni dominatūs sient, Ter. Fragm. ap. Cic. Or. 47, 157:

    ripam Danubii,

    Tac. A. 4, 5.—
    II.
    Neutr.
    A.
    To stretch out to, to reach to:

    nunc jam cultros attinet, i. e. ad cultros,

    now he is reaching forth for, Plaut. Capt. 2, 2, 17.—Hence, of relations of place, to extend or stretch somewhere:

    Scythae ad Borysthenem atque inde ad Tanain attinent,

    Curt. 6, 2, 9.—
    B.
    To belong somewhere; only in the third person: hoc (res) attinet (more rare, haec attinent) ad me (less freq. simply me), or absol. hoc attinet, this belongs to me, concerns me, pertains or appertains to me, relates or refers to me; cf. Rudd. II. p. 209; Roby, § 1534 (the most usu. class. signif. of the word).
    1.
    Attinet (attinent) ad aliquem:

    negotium hoc ad me attinet,

    Plaut. Bacch. 2, 2, 51:

    num quidnam ad filium haec aegritudo attinet?

    id. ib. 5, 1, 24:

    nunc quam ad rem dicam hoc attinere somnium,

    id. Rud. 3, 1, 19; id. Most. 1, 3, 4:

    Quid istuc ad me attinet?

    id. Poen. 3, 3, 24:

    Quid id ad me attinet?

    id. Trin. 4, 2, 136, and id. ib. 4, 3, 58:

    quod quidem ad nos duas attinuit,

    id. Poen. 5, 4, 9 et saep.:

    comperiebam nihil ad Pamphilum quicquam attinere,

    Ter. And. 1, 1, 64; 1, 2, 16:

    Scin tu... ad te attinere hanc Omnem rem?

    id. Eun. 4, 6, 6; id. Ad. 1, 2, 54; 2, 1, 32; 3, 1, 9; id. Phorm. 3, 1, 17:

    nunc nil ad nos de nobis attinet,

    Lucr. 3, 852; 4, 30:

    vobis alio loco, ut se tota res habeat, quod ad eam civitatem attinet, demonstrabitur,

    in respect to that city, Cic. Verr. 2, 2, 5:

    quod ad me attinet,

    id. ad Q. Fr. 2, 1; so id. Att. 5, 17; id. Fam. 1, 2 al.:

    quod ad provincias attineret,

    Liv. 42, 10; 23, 26 al.:

    tamquam ad rem attineat quicquam,

    Hor. S. 2, 2, 27 al.:

    sed quid istae picturae ad me attinent?

    Plaut. Men. 1, 2, 36: Do. Hae quid ad me? Tox. Immo ad te attinent:

    et tuā refert,

    id. Pers. 4, 3, 27:

    tantumne ab re tuast oti tibi, Aliena ut cures eaque nil quae ad te attinent?

    Ter. Heaut. 1, 1, 24:

    cetera quae ad colendam vitem attinebunt,

    Cic. Fin. 4, 14, 38.—And with nunc = ad hoc tempus (eccl. Lat.): Quod nunc attinet, vade, and for this time (Gr. to nun echon), Vulg. Act. 24, 25.—
    2.
    Attinet (attinent) aliquem: neque quemquam attinebat [p. 196] id recusare, Cic. Quinct. 19: de magnitudine vocis nihil nos attinet commonere, Auct. ad Her. 3, 11, 20:

    in his, quae custodiam religionis attinent,

    Val. Max. 1, 1, n. 14.—
    3.
    Hoc attinet (haec attinent), and more freq. attinet with an inf. as subject ( act. and pass.), it concerns, it matters, is of moment, is of consequence, is of importance: ea conquisiverunt, quae nihil attinebant, Auct. ad Her. 1, 1, 1:

    nec patitur Scythas... Parthum dicere, nec quae nihil attinent,

    Hor. C. 1, 19, 12:

    de quo quid sentiam, nihil attinet dicere,

    Cic. Fam. 4, 7, 3:

    nihil enim attinet quemquam nominari,

    id. Leg. 2, 17, 42:

    quia nec eosdem nominari adtinebat,

    Liv. 23, 3, 13:

    nec adtinuisse demi securim, cum sine provocatione creati essent, interpretabantur,

    id. 3, 36; 2, 41; 6, 23; 6, 38; 34, 3; 36, 11;

    37, 15: Quid attinet tot ora navium gravi Rostrata duci etc.,

    Hor. Epod. 4, 17 al. —And in pregn. signif., it is serviceable, useful, or avails for, etc.:

    quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare?

    Cic. Fin. 4, 22, 60:

    eā re non venit, quia nihil attinuit,

    id. Att. 12, 18:

    nec victoribus mitti adtinere puto,

    Liv. 23, 13:

    sin (frumenta) protinus usui destinantur, nihil attinet repoliri,

    Col. 2, 21, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > attineo

  • 18 carpo

    carpo, psi, ptum, 3 [cf.: rapio, harpazô, karpos; Engl. grab, grip, grasp].
    I.
    Lit., of plants, flowers, fruits, etc., to pick, pluck, pluck off, cull, crop, gather (class.; in prose and poetry, esp. in the latter very freq.; syn. decerpere).
    A.
    In gen.:

    (flos) tenui carptus ungui,

    Cat. 62, 43; Hor. C. 3, 27, 44; Ov. M. 9, 342:

    ab arbore flores,

    id. ib. 9, 380; cf.

    infra, II.: rosam, poma,

    Verg. G. 4, 134:

    violas et papavera,

    id. E. 2, 47:

    violas, lilia,

    Ov. M. 5, 392:

    frondes uncis manibus,

    id. G. 2, 366:

    plenis pomaria ramis,

    Ov. H. 4, 29:

    vindemiam de palmite,

    Verg. G. 2, 90:

    fructus,

    id. ib. 2, 501:

    frumenta manu,

    id. ib. 3, 176.—
    B.
    Esp.
    1.
    Of animals, to take something as nourishment (cf. Burm. ad Phaedr. 1, 28, 4); first, of nourishment from plants, to crop, pluck off, browse, graze on, etc. (syn. depascere); also of flesh, to eat, devour (rare):

    alia (animalia) sugunt, alia carpunt, alia vorant, alia mandunt,

    Cic. N. D. 2, 47, 122:

    carpunt gramen equi,

    Verg. A. 9, 353; id. G. 2, 201; Ov. M. 1, 299:

    herbam,

    Verg. G. 3, 296; 3, 465; Ov. M. 13, 927:

    pabula,

    id. ib. 4, 217; id. F. 4, 750:

    alimenta,

    id. M. 15, 478:

    apes carpunt ex oleā arbore ceram, e fico mel, etc.,

    gather, Varr. R. R. 3, 16, 24 sq.; cf.:

    apis carpens thyma,

    Hor. C. 4, 2, 29.— Poet.:

    Invidia (personif. envy) summa cacumina carpit,

    Ov. M. 2, 792:

    nec carpsere jecur volucres,

    id. ib. 10, 43; cf. Phaedr. 1, 28, 4.—Sometimes transf., of men:

    prandium,

    Ter. Ad. 4, 2, 52:

    carpe cibos digitis,

    Ov. A. A. 3, 755: pisces, pulles, Mart. 3, 13, 1.—Also, to carve; hence the pun in Petr. 36 fin.
    2.
    Poet., of other things, to tear off, tear away:

    summas carpens media inter cornua saetas,

    Verg. A. 6, 245.—Of wool, to pluck; hence, poet., to spin:

    vellera,

    Verg. G. 4, 335:

    pensa,

    id. ib. 1, 390; Prop. 3 (4), 6, 16; Hor. C. 3, 27, 64:

    lana carpta,

    carded, Cels. 6, 6, 1 (hence, facete: stolidum pecus, to pluck, i. e. to fleece rich lovers, Prop. 2 (3), 16, 8; Ov. A. A. 1, 420):

    ex collo furtim coronas,

    to pull off, Hor. S. 2, 3, 256:

    crinem genasque,

    to tear, rend, lacerate, Val. Fl. 8, 7;

    so acc. to Servius's inaccurate account, in a fragment of the Twelve Tables: mulier faciem ne carpito,

    Serv. ad Verg. A. 12, 606 (instead of the real words: MVLIERES. GENAS. NE. RADVNTO.; cf.

    Dirks. Fragm. XII. Tab. p. 668): artus in parva frusta,

    Sen. Thyest. 1061.—
    II.
    Trop.
    A.
    (Acc. to I. A.) To pluck, snatch, etc.:

    ut omni ex genere orationem aucuper, et omnes undique flosculos carpam atque delibem,

    Cic. Sest. 56, 119; id. de Or. 1, 42, 191:

    atque in legendo carpsi exinde quaedam,

    Gell. 9, 4, 5: oscula, to pluck, as it were, from the lips, to snatch, Prop. 1, 20, 27; Ov. H. 11, 117 Loers. N. cr.; id. M. 4, 358; Phaedr. 3, 8, 12 al.:

    basia,

    Mart. 5, 46, 1:

    gaudia,

    Ov. A. A. 3, 661:

    dulcia,

    Pers. 5, 151:

    regni commoda carpe mei,

    Ov. F. 3, 622:

    fugitivaque gaudia carpe,

    and snatch pleasures as they fly, Mart. 7, 47, 11:

    delicias,

    Prop. 2 (3), 34, 74.—
    B.
    Esp.
    1.
    (Acc. to I. B. 1.) In a good sense, to enjoy, use, make use of (mostly poet.;

    syn.: fruor, capio): breve ver et primos carpere flores,

    Ov. M. 10, 85 (cf.:

    flore aetatis frui,

    Liv. 21, 3, 4):

    illa mihi sedes, illic mea carpitur aetas,

    spent, lived, passed, Cat. 68, 35:

    diem,

    Hor. C. 1, 11, 8:

    honores virtutis,

    Val. Fl. 1, 177:

    auras vitales,

    Verg. A. 1, 388; cf. Sil. 3, 712:

    sub dio somnos,

    Verg. G. 3, 435:

    quietem,

    id. A. 7, 414:

    soporem,

    id. ib. 4, 522:

    noctes securas,

    Val. Fl. 5, 48; a poet. circumlocution for vivere, degere, etc.—
    b.
    In a bad sense.
    (α).
    To gnaw at or tear character or reputation, to carp at, slander, calumniate, revile:

    more hominum invident, in conviviis rodunt, in circulis vellicant: non illo inimico, sed hoc maledico dente carpunt,

    Cic. Balb. 26, 57:

    nam is carpebatur a Bibulo, Curione, Favonio,

    id. ad Q. Fr. 2, 3, 2:

    Paulum obtrectatio carpsit,

    Liv. 45, 35, 5:

    imperatorem,

    id. 44, 38, 2:

    quae non desierunt carpere maligni,

    Quint. 11, 1, 24:

    maligno sermone,

    Suet. Aug. 27:

    obliquis orationibus,

    id. Dom. 2:

    nonnihil vocibus,

    Caes. B. G. 3, 17:

    aliquem sermonibus,

    Liv. 7, 12, 12:

    sinistris sermonibus,

    Plin. Ep. 1, 9, 5:

    Ciceronem in his,

    Quint. 9, 4, 64:

    te ficto quaestu,

    Cat. 62, 36 and 37:

    et detorquere recte facta,

    Plin. Ep. 1, 8, 6:

    famam vitamque,

    id. Pan. 53, 4; Suet. Calig. 34.—
    (β).
    To rob of strength, to weaken, enfeeble, wear away, consume; or poet., with the idea extended (cf. absumo), to consume completely, to destroy:

    vires,

    Verg. G. 3, 215; Liv. 9, 27, 6:

    quid si carpere singula (jura) et extorquere... patiemini,

    id. 34, 3, 2;

    esp. of in ward care, anxiety, longing, etc.: at regina, gravi jamdudum saucia curā, Volnus alit venis et caeco carpitur igni,

    Verg. A. 4, 2; Ov. M. 3, 490; 10, 370:

    solane perpetua maerens carpere juventā?

    Verg. A. 4, 32:

    curā carpitur ista mei,

    Ov. A. A. 3, 680:

    aegra assiduo mens carpitur aestu,

    Val. Fl. 3, 305; Lucr. 9, 744; Sil. 15, 1:

    invidia carpit et carpitur unā,

    Ov. M. 2, 781; cf. Prop. 3 (4), 5, 3:

    non ego Tot tuos patiar labores carpere lividas Obliviones,

    to wear away, Hor. C. 4, 9, 33; cf.: otia corpus alunt, animus quoque pascitur illis;

    Inmodicus contra carpit utrumque labor,

    Ov. P. 1, 4, 21 sq.:

    aras etiam templaque demolitur et obscurat oblivio, neglegit carpitque posteritas,

    Plin. Pan. 55, 9:

    totum potest excedere quod potest carpi,

    Sen. N. Q. 2, 13, 2.—So,
    (γ).
    In milit. lang., to inflict injury upon an enemy (esp. by single, repeated attacks), to weaken, harass:

    agmen adversariorum,

    Caes. B. C. 1, 63:

    hostes carpere multifariam vires Romanas,

    Liv. 3, 5, 1; 22, 32, 2; 27, 46, 6; cf. id. 3, 61, 13 infra; Weissenb. ad Liv. 22, 16, 2; Tac. A. 12, 32; Luc. 4, 156:

    novissimum agmen,

    Caes. B. C. 1, 78 fin.:

    novissimos,

    Liv. 8, 38, 6:

    extrema agminis,

    id. 6, 32, 11. —
    2.
    To separate a whole into single parts, to cut to pieces, divide (syn.: dividere, distribuere): neque semper utendum est perpetuitate, sed saepe carpenda membris minutioribus [p. 295] oratio est, Cic. de Or. 3, 49, 190:

    in multas parvasque partes carpere exercitum,

    Liv. 26, 38, 2:

    summam unius belli in multa proelia parvaque,

    id. 3, 61, 13:

    Erymanthus... ab accolis rigantibus carpitur,

    is drawn off into canals, Curt. 8, 9, 410. —With a reference to the meaning
    (α).
    supra:

    si erunt plures qui ob innocentem condemnandum pecuniam acceperint, tu non animadvertes in omnis, sed carpes ut velis, et paucos ex multis ad ignominiam sortiere?

    distinguish, single out, Cic. Clu. 46, 129; cf.:

    in multorum peccato carpi paucos ad ignominiam,

    id. ib. —
    3.
    Viam, iter, etc., or with definite local substantives, terram, mare, litora, etc., to go, tread upon, pass over, navigate, sail along or through, to take or pursue one ' s way (syn. ire):

    viam,

    Verg. A. 6, 629; Hor. S. 2, 6, 93; Ov. M. 8, 208; 11, 139:

    iter,

    Hor. S. 1, 5, 95; Ov. H. 18, 34; id. M. 2, 549; 10, 709:

    supremum iter = mori,

    Hor. C. 2, 17, 12:

    gyrum,

    to go in a circle, Verg. G. 3, 191:

    fugam,

    to fly, Sil. 10, 62; cf.:

    prata fugā,

    Verg. G. 3, 142:

    pede viam,

    Ov. A. A. 2, 230:

    pede iter,

    id. F. 3, 604:

    pedibus terras, pontum remis,

    Prop. 1, 6, 33:

    pede campos,

    Ov. Tr. 1, 10, 23:

    mare,

    id. M. 11, 752:

    litora,

    id. ib. 12, 196;

    15, 507: aëra alis,

    id. ib. 4, 616; cf. Verg. G. 4, 311:

    aethera,

    Ov. M. 8, 219:

    carpitur acclivis per muta silentia trames,

    id. ib. 10, 53.

    Lewis & Short latin dictionary > carpo

  • 19 Chordus

    1.
    chordus ( cordus, v. the letter C), a, um, adj. [a very ancient word relating to husbandry, of unknown etym.], lateborn, or produced late in the season:

    dicuntur agni chordi, qui post tempus nascuntur,

    Varr. R. R. 2, 1, 29; cf. Plin. 8, 47, 72, § 187; Varr. R. R. 2, 1, 19; 2, 2, 5: faenum, the second crop of hay or after-math, Cato, R. R. 5 fin.; Col. 7, 3, 21; Plin. 18, 28, 67, § 262:

    olus,

    Col. 12, 13, 2: frumenta, Paul. ex Fest. p. 65, 10.
    2.
    Chordus, i, m., a Roman cognomen; esp.:

    H. Cremutius Chordus,

    an historian of the times of Augustus and Tiberius, Quint. 1, 4, 25; Tac. A. 4, 34; Suet. Aug. 35; id. Calig. 16; Sen. Cons. ad Marc. 1, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > Chordus

  • 20 chordus

    1.
    chordus ( cordus, v. the letter C), a, um, adj. [a very ancient word relating to husbandry, of unknown etym.], lateborn, or produced late in the season:

    dicuntur agni chordi, qui post tempus nascuntur,

    Varr. R. R. 2, 1, 29; cf. Plin. 8, 47, 72, § 187; Varr. R. R. 2, 1, 19; 2, 2, 5: faenum, the second crop of hay or after-math, Cato, R. R. 5 fin.; Col. 7, 3, 21; Plin. 18, 28, 67, § 262:

    olus,

    Col. 12, 13, 2: frumenta, Paul. ex Fest. p. 65, 10.
    2.
    Chordus, i, m., a Roman cognomen; esp.:

    H. Cremutius Chordus,

    an historian of the times of Augustus and Tiberius, Quint. 1, 4, 25; Tac. A. 4, 34; Suet. Aug. 35; id. Calig. 16; Sen. Cons. ad Marc. 1, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > chordus

См. также в других словарях:

  • Frumenta — Taxobox name = Crocomela regnum = Animalia phylum = Arthropoda classis = Insecta ordo = Lepidoptera familia = Gelechiidae genus = Frumenta Frumenta is a genus of moth in the family Gelechiidae …   Wikipedia

  • FRUMENTA — frumentariorum …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • frumenta quae sata sunt solo cedere intelliguntur — /framenta kwiy seyta sant sowlow siydariy intelagantar/ Grain which is sown is understood to form a part of the soil …   Black's law dictionary

  • frumenta quae sata sunt solo cedere intelliguntur — /framenta kwiy seyta sant sowlow siydariy intelagantar/ Grain which is sown is understood to form a part of the soil …   Black's law dictionary

  • Frumenta quae sata sunt solo cedere intelliguntur — Grain which has been sowed is understood to go with the soil …   Ballentine's law dictionary

  • frumentarious — frumentāˈrious adjective Relating to corn • • • Main Entry: ↑frumentation …   Useful english dictionary

  • FRUGES — proprie frumenta et legumina dicta sunt Vett. οῖτοι Graecis et ςιτηροὶ καρπόι. Accius in Troadibus, Nocturna saxo fruges frendes torridas Virg. Aen. l. 1. v. 182. frugesqueve receptas Et torrere parant flammis et frangere saxo. de quo torrendi… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ALIMENTORUM Cura — apud Veteres Romanos, sollicite habita. Unde de Marco Antonino Philosopho Capitolin. c. 11. de alimentis, inquit, publicis multa prudenter invenit. Ad quod caput referri potest, quod antea dictum de novorum nominum pueris puellisque ad… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BALISTA — I. BALISTA decimus sepriums inter XXX. Rom. Tyrannos, Pollioni c. 18. memoratos, de quo tamen, utrum inperaverit, Scriptores interse am bigunt. Fit vir insignis, eruditus ad gerendam Rem publ. in consiliis vehemens, in expeditionibus clarus, in… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MOLAE — Deae quaedam antiquitus dictaesunt filiae Martis, quas in Romanorum comprecationibus nominari solitas tradit Gell. l. 13. c. 23. Has Turnebus indigitari censet de nomine Molarum, quod Mars, ut molis fruges, sic bellis homines frangat ac comminuat …   Hofmann J. Lexicon universale

  • frumentation — /froo mən tāˈshən/ noun A gift of grain bestowed on starving or rebellious people in ancient Rome ORIGIN: L frūmentātiō, ōnis, from frūmentārī to provide with corn, from frūmentum corn • • • frumentāˈceous adjective Made of or resembling wheat or …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»