-
1 sērō
sērō adv. with comp. and sup. [serus], late, at a late hour: venire: domum redire: Serius egressus vestigia vidit in alto Pulvere, O.— Late, at a late period: videsne quam ea (eloquentia) sero prodierit in lucem?: ne filius nimis sero regni paterni speciem videat, L.: scripsi ad Pomponium serius quam oportuit: causa serius in Africam traiciendi, L.: omnium Versatur urna serius ocius Sors exitura, sooner or later, H.: ut quam serissime eius profectio cognosceretur, Cs. — Comp, too late: possumus audire aliquid, an serius venimus?: biduo serius veneram: serius a terrā provectae naves, Cs.— Too late: hodie sero ac nequiquam voles, T.: sero ea sentire, quae multo ante provideram: factus consul] sibi suo tempore, rei p. paene sero.—Prov.: sero sapiunt (Troiani), are wise too late.* * *Iserere, serui, sertus Vwreath; join, entwine, interweave, bind together; compose; contriveIIserere, sevi, satus Vsow, plant; strew, scatter, spread; cultivate; beget, bring forthIIIserius, serissime ADVlate, at a late hour, tardily; of a late period; too late (COMP) -
2 serō
serō sēvī, satus, ere [1 SA-], to sow, plant: in iugero agri medimnum tritici seritur: frumenta, Cs.: serit arbores, quae alteri saeculo prosint: Nullam sacrā vite prius severis arborem, H.: alqd in solo: hordea campis, V.: (arbores) meā manu satae.—Of land, to bestrew, plant, sow, cultivate: quot iugera sint sata: iste serendus ager, O.—Of persons, to beget, bring forth, produce: sunt Bruti serendi: nec fortuito sati et creati sumus.—Usu. P. perf., begotten, born, sprung: Ilia cum Lauso de Numitore sati, O.: largo satos Curetas ab imbri, O.: sata Tiresiā Manto, O.: non sanguine humano satum se esse, L.: satus Anchisā, son of Anchises, V.: satae Peliā, daughters of Pelias, O. —Fig., to sow the seeds of, found, establish, produce, cause, excite: mores: cum patribus certamina, stir up, L.: civilīs discordias, L.— To scatter, spread, disseminate: apud plebis homines crimina in senatum, L.: Rumores, V.* * *Iserere, serui, sertus Vwreath; join, entwine, interweave, bind together; compose; contriveIIserere, sevi, satus Vsow, plant; strew, scatter, spread; cultivate; beget, bring forthIIIserius, serissime ADVlate, at a late hour, tardily; of a late period; too late (COMP) -
3 serō
serō —, sertus, ere [1 SER-], to bind together, interweave, entwine.—Only P. perf.: pro sertis (loricis) linteas dedit, of mail, N.—Fig., to join, connect, link together, combine, compose, contrive: ex aeternitate causa causam serens, linked with: cuius (fati) lege inmobilis rerum humanarum ordo seritur, is arranged, L.: ex bellis bella serendo, i. e. engaging in continual wars, L.: Multa inter sese vario sermone, V.: popularīs orationes, compose, L.: crimina belli, V.* * *Iserere, serui, sertus Vwreath; join, entwine, interweave, bind together; compose; contriveIIserere, sevi, satus Vsow, plant; strew, scatter, spread; cultivate; beget, bring forthIIIserius, serissime ADVlate, at a late hour, tardily; of a late period; too late (COMP) -
4 sero
1.sĕro, sēvi, sătum, 3, v. a. [for seso, root sa-; Gr. saô, sêthô, to sift], to sow, plant (freq. and class.; syn.: planto, semino, consero).I.Lit., with acc., either of the plant, seed, etc., sown, or of the land cultivated:B.ubi tempus erit, effodito seritoque recte... Quae diligentius seri voles, in calicibus seri oportet,
Cato, R. R. 133, 2: serendum viciam, lentem, cicerculam, etc., Varr. R. R. 1, 32, 2:oleam et vitem,
Cic. Rep. 3, 9, 16:frumenta,
Caes. B. G. 5, 14:ut tantum decumae sit, quantum severis: hoc est, ut quot jugera sint sata, totidem medimna decumae debeantur,
Cic. Verr. 2, 3, 47, § 112:agri molliti et oblimati ad serendum,
id. N. D. 2, 52, 130: serit arbores, quae alteri saeculo prosint, Caecil. ap. Cic. Tusc. 1, 14, 31; Cic. Sen. 7, 24; 17, 59:nullam sacrā vite prius severis arborem,
Hor. C. 1, 18, 1; cf. id. ib. 3, 10, 6:semina,
Verg. G. 1, 193: surculos, Auct. ap. Cic. de Or. 2, 69, 278:aliquid in inculto et derelicto solo,
Cic. Brut. 4, 16:iste serendus ager,
Ov. A. A. 2, 668:sulcos,
Tib. 2, 3, 70:vera ratio serendi,
Plin. 18, 25, 60, § 224.—Freq. in part. perf.:multa erant inter eum locum manu sata,
Caes. B. C. 3, 44:saepe satas alio vidi traducere messes,
Verg. E. 8, 99; id. G. 3, 176.—Hence, subst.: săta, ōrum, n., standing corn, crops, Verg. E. 3, 82; id. G. 1, 325; id. A. 2, 306; 12, 454; Ov. M. 1, 286; Plin. 16, 25, 39, § 94; Pall. 1, 43.—Prov.:mihi istic nec seritur nec metitur,
i. e. I have no benefit from it, it's nothing to me, Plaut. Ep. 2, 2, 80.—Transf., of persons, to beget, bring forth, produce; only in part. perf. in pass. sense, begotten, sprung forth, born, etc.:II.Tertullae nollem abortum: tam enim Cassii sunt jam quam Bruti serendi,
Cic. Att. 14, 20, 2; id. Leg. 1, 8, 24:non temere nec fortuito sati et creati sumus,
id. Tusc. 1, 49, 118; cf. id. ib. 1, 25, 60; id. Univ. 12, 35:hic satus ad pacem,
Prop. 3, 9, 19.—With ex: ex Tantalo ortus Pelops, ex Pelope autem satus Atreus, Poët. ap. Quint. 9, 3, 57.— With de:Ilia cum Lauso de Numitore sati,
Ov. F. 4, 54.—With ab:largo satos Curetas ab imbri,
Ov. M. 4, 282.—With simple abl. (so most freq.):Camertem Magnanimo Volscente satum,
Verg. A. 10, 562:sole satus Phaëthon,
Ov. M. 1, 751:sata Tiresiā Manto,
id. ib. 6, 157 et saep.:sate sanguine divum,
sprung from, Verg. A. 6, 125:non sanguine humano sed stirpe divinā satum se esse,
Liv. 38, 58, 7:o sate gente deum,
Verg. A. 8, 36:matre satos unā,
Ov. M. 5, 141; so,matre,
id. F. 3, 799;Nereide,
id. M. 12, 93; cf.:Bacchum vocant satumque iterum solumque bimatrem,
id. ib. 4, 12.— Hence, satus (sata) aliquo, for a son (or daughter) of any one:satus Anchisa,
i. e. Æneas, Verg. A. 5, 244; 5, 424; 6, 331;7, 152: Hammone satus,
i. e. Iarbas, id. ib. 4, 198:satae Peliā,
Ov. M. 7, 322:sati Curibus,
sprung from, natives of Cures, id. ib. 14, 778.—Trop., to sow the seeds of any thing, to found, establish, to scatter, disseminate, propagate, produce, to cause, occasion, excite, etc.:2.leges, instituta, rem publicam,
Cic. Tusc. 1, 14, 31:diuturnam rem publicam,
to found, establish, id. Rep. 2, 3, 5:mores,
id. Leg. 1, 6, 20:aere vulnera vasta serebant,
scattered, Lucr. 5, 1290; so,vulnera pugnantis tergo,
Sil. 5, 235:lites,
Plaut. Poen. 3, 2, 10:negotium,
id. Most. 5, 1, 51; cf.:(Hamilcar) Romanum sevit puerili in pectore bellum,
Sil. 1, 80:civiles discordias,
Liv. 3, 40, 10:causam discordiarum,
Suet. Calig. 26:crimina in senatum apud infimae plebis homines,
Liv. 24, 23 fin.:invidiam in alios,
Tac. H. 2, 86:rumores,
Verg. A. 12, 228; Curt. 8, 9, 1:opinionem,
Just. 8, 3, 8:sibi causas sollicitudinum,
Sen. Ep. 104, 12.sĕro ( ui), tum, 3, v. a. [Sanscr. sarat, thread; Gr. seira, rope; cf.: eirô, herma, hormos; Lat. series, servus], to join or bind together, to plait, interweave, entwine, etc.I.Lit. (so only in part. perf.):B.accipiunt sertas nardo florente coronas,
Luc. 10, 164; Cypr. Ep. 4, 3:flores,
App. M. 4, p. 156, 4; 10, p. 254, 38:rosa,
id. ib. 2, p. 121, 131:loricae,
linked, Nep. Iph. 1 fin.; cf. Serv. Verg. A. 1, 421.—Subst.: serta, ōrum, n., wreaths of flowers, garlands (freq. and class.):II.arae sertis recentibus halant,
Verg. A. 1, 417:coronae, serta,
Plaut. As. 4, 1, 58; Lucr. 4, 1128; 4, 1174; Cic. Tusc. 3, 18, 43; id. Cat. 2, 5, 10; Cat. 6, 8; Verg. E. 6, 16; Tib. 1, 1, 12; 1, 2, 14; 1, 7, 52 et saep. al.—Rarely in sing.:roseo Venus aurea serto,
Aus. Idyll. 6, 88.—Collat. form serta, ae, f. (sc. corona):cum tua praependent demissae in pocula sertae,
Prop. 2, 33 (3, 31), 37; id. et Corn. Sev. ap. Charis. p. 83 P.—Trop., to join, connect, interweave; to combine, compose, contrive (class. but rare; syn.: jungo, cieo, instruo): seritote diem concorditer ambo, i. e. alternate according to the succession (in the government), Enn. ap. Charis. p. 177 P. (Ann. v. 110 Vahl.):3.ex aeternitate causa causam serens,
joining in order, following, Cic. Fat. 12, 27:cujus (fati) lege immobilis rerum humanarum ordo seritur,
is arranged, disposed, Liv. 25, 6:bella ex bellis serendo,
by joining war to war, Sall. H. 4, 61, 20 Dietsch:tumultum ex tumultu, bellum ex bello serunt,
id. ib. 1, 48, 7 ib.; cf. Liv. 21, 10; cf.:certamina cum Patribus,
to join, engage in, id. 2, 1; so,certamina,
id. 27, 12; 27, 41; 40, 48:crebra proelia,
Tac. H. 5, 11: quod mihi servus sermonem serat, joins speech, i. e. bandies words with me, Plaut. Curc. 1, 3, 37; cf. id. Mil. 3, 1, 106:multa inter sese vario sermone serebant,
Verg. A. 6, 160; Stat. Achill. 2, 38, id. Th. 6, 941:aliquid sermonibus occultis,
Liv. 3, 43; 7, 39; 33, 32:secreta colloquia cum eo,
id. 34, 61:populares orationes,
to put together, compose, id. 10, 19; cf.:(Livius) ab saturis ausus est primus argumento fabulam serere,
id. 7, 2, 8:quid seris fando moras?
why are you contriving? Sen. Med. 281:negotium,
to make, prepare, Plaut. Most. 5, 1, 51:crimina belli,
Verg. A. 7, 339.sēro, āvi, ātum, 1, v. a. [sera], to fasten with a bolt, to bar: praeda nullo obstaculo serata, Ven. Fort. Vit. S. Menard. 6; cf. Prisc. p. 837 P.4.sērō̆, adv., v. serus fin. -
5 sero
to sow, plant. Also, late, at a late hour. -
6 cōn-serō
cōn-serō sēvī, situs, ere [com- + 1 sero], to sow, plant: agros: ager diligenter consitus: ager arbustis consitus, S.: pomaria, Ta.: Ismara Baccho (i. e. vino), V.: arborem, L.: pomus consita, Tb.—Fig., to sprinkle, strew (poet.): crebris freta consita terris, V.: caecā mentem caligine consitus, Ct. -
7 cōn-serō
cōn-serō seruī, sertum, ere [com- + 2 sero], to connect, entwine, tie, join, fit, bind, unite: Lorica conserta hamis, V.: Consertum tegumen spinis, pinned together, V.: sagum fibulā, Ta. — Fig.: exodia conserta fabellis, L.—To join, bring together: latus lateri, O.: sinūs, Tb. — With manum, manūs (rarely manu), to fight hand to hand, join battle: signa contulit, manum conseruit: conserundi manum copia, S.: manūs inter se, L.: consertis deinde manibus, L.: dextram, V.: manu consertum alqm attrahere, L.—Fig.: ibi ego te ex iure manum consertum voco, I summon you to a trial face to face.—With pugnam or proelium: pugnam, L.: pugnam inter se, L.: proelium comminus, L.—In other connections: sicubi conserta navis sit, was grappled, L.: cum levi armaturā, L.: belli artīs inter se, employed in fight, L. -
8 ad - serō (ass-)
ad - serō (ass-) —, situs, ere, to plant at, set near: pōpulus adsita Limitibus, H.: adsitae arbores, Ct. -
9 ad-serō (ass-)
ad-serō (ass-) seruī, sertus, ere, to claim, lay claim to, appropriate (poet.): laudes, O.: me caelo, i. e. as of heavenly origin, O.: Iovem sibi patrem, Cu.: virginem in servitutem, as his slave, L.: liberali illam causā manu, declare freed by formal process, T. -
10 dē-serō
dē-serō ruī, rtus, ere, to leave, forsake, abandon, desert, give up: exercitum, Cs.: castra, L.: castellis desertis, Cs.: fratrem, V.: thalamos pactos, V.: Mensa deserit toros, is removed from, O.: Raro scelestum Deseruit poena, fails to follow up, H.: qui non deseruerant, revolted, N.—Fig., to leave, desert, abandon, forsake, leave in the lurch: hoc timet, Ne deseras se, T.: me in his malis, T.: non deserit sese, armat familiam, etc., Cs.: suum ius: desertarum rerum patrocinium suscipere: quae faciebam, ea ut deseram, the course of conduct, S.: inceptum, V.: vitae reliquum: viam virtutis, H.: deseror coniuge, O.: desertus suis, Ta.—Esp., in law: vadimonium mihi, to forfeit his recognizance: vadimonia deserere quam illum exercitum maluerunt.—Of things, to fail, forsake: tempus quam res maturius me deseret, S.: donec te deseret aetas, H.: nisi me lucerna deseret: facundia deseret hunc, H.: deserta (natura) deseret ignīs, let die, O.: leo desertus viribus, Ph.: a fortunā deseri, Cs.: a tribuniciā voce. -
11 dis-serō
dis-serō —, —, ere, to plant here and there: taleae intermissis spatiis disserebantur, Cs. -
12 dis-serō
dis-serō ruī, rtus, ere, to examine, argue, discuss, speak, harangue, discourse, treat: mecum: pluribus verbis sit disserendum: philosophiae pars, quae est disserendi: de omnibus rebus in contrarias partīs: pro legibus, L.: contra ista: permulta de eloquentiā cum Antonio: haec subtilins: alquae in contione huiuscemodi verbis, S.: libertatis bona, Ta.: nihil esse in auspiciis. -
13 ex-serō
ex-serō ruī, rtus, ere, to stretch out, thrust out, put forth, take out: manum ad mentum, L.: bracchia aquis, O.: via quā se exsereret, come forth, O. —Fig.: se aere alieno.—P. perf., thrust out, protruding, bare, uncovered: dextris umeris exsertis, Cs.: Unum exserat latus pugnae, one breast bared for battle, V. -
14 īn-serō
īn-serō sēvī, situs, ere, to implant, ingraft: piros, V.: fissā modo cortice virgam Inserit, O.: ramos, H.: videmus insita māla Ferre pirum, V.— Fig., to implant, ingraft, fix: num qua tibi vitiorum inseverit olim Natura, H.: animos corporibus: ex Gavi horreo in Calatinos insitus, transplanted. -
15 īn-serō
īn-serō seruī, sertus, ere, to put in, introduce, insert, thrust: caput in lecticam: insertae fenestrae, V.: trecentos (in navem), H.: oculos in pectora, O.: caput in tentoria, L.: falces insertae longuriis, Cs.: subtegmen radiis, O.: mare montibus inseri, flows among, Ta.—Fig., to bring in, introduce, associate, join, enroll: ius est, quod quaedam innata vis inseruit: minimis rebus religio inserit deos, L.: me vatibus, H. -
16 inter-serō
inter-serō —, —, ere, to place between, interpose, add: oscula mediis verbis, O.—Fig.: causam, se esse, etc., allege as a pretext, N. -
17 ob-serō
ob-serō sēvī, situs, ere, to sow, plant: terram frugibus.—P. perf., covered over, covered, strewn, filled: obsiti virgultis colles, L.: pomis Rura, O.: aeger pannis annisque, T.: montes nivibus, Cu.: Io iam setis obsita, V.: variis obsita frondibus (arcana tua), H. -
18 re-serō
re-serō āvī, ātus, āre, to unlock, unclose, open: Surgit anus, reseratque forīs, O.: limina, V.: ianuam, O: portas hosti, O.: exteris gentibus Italiam: aurīs, L.—Fig., to open, lay open, unclose: nos ausi reserare: nec res est familiaris ita reseranda, ut pateat omnibus: longum annum, i. e. begin, O.: oracula mentis, disclose, O. -
19 Potius sero quam numquam
• It's better late than never. (Livy) -
20 serus
sērus, a, um, adj. [cf. series; Sanscr. sărat, thread; that which is long drawn out], late (freq. and class.; cf.: tardus, lentus): nescis quid vesper serus vehat (the title of a work by Varro), Varr. ap. Gell. 1, 22, 4; 13, 11, 1:b.sero a vespere,
Ov. M. 4, 415:serā nocte,
Liv. 1, 57, 9; Col. 1 praef.; Prop. 1, 3, 10; Val. Fl. 7, 400:crepuscula,
Ov. M. 1, 219:lux,
id. ib. 15, 651:dies,
Tac. H. 3, 82 (cf. infra, B.):hiems,
Liv. 32, 28, 6:anni,
i. e. ripe years, age, Ov. M. 6, 29; 9, 434; id. F. 5, 63; cf.aetas,
id. A. A. 1, 65; Plaut. Aul. 4, 1, 4:gratulatio,
Cic. Fam. 2, 7, 1:portenta deūm Tarda et sera nimis, id. poët. Div. 2, 30, 64: nepotes,
Ov. M. 6, 138:posteritas,
id. P. 1, 4, 24: sera eruditio, quam Graeci opsimathian appellant, Gell. 11, 7, 3; cf. poet., of persons, with gen.: o seri studiorum! ye late-learned, opsimatheis (i. e. backward, ignorant), Hor. S. 1, 10, 21 (v. infra, b. a): ulmus, late - or slowly-growing (acc. to others, old), Verg. G. 4, 144; so,ficus,
late in bearing, Col. 5, 10, 10; cf. serotinus, and v. the foll. under sup.—Comp. (rare; not in Cic. or Cæs.; cf. adv. infra fin.):serior mors (opp. maturior),
Cels. 2, 6 med.:senectus,
Mart. 5, 6, 3:spe omnium serius bellum,
Liv. 2, 3, 1:serior putatio,
Col. 4, 23, 1; 2, 10, 15.— Poet., for posterior:serior aetas,
Ov. Tr. 5, 9, 7; Tib. 1, 4, 33:hora,
Ov. H. 19, 14.— Sup.:successores quam serissimi,
Vell. 2, 131, 2:serissima omnium (pirorum) Amerina, etc.,
ripening the latest, Plin. 15, 15, 16, § 55; cf. supra.—Poet.(α).For the adv. sero, of one who does any thing late:(β).serus in caelum redeas,
Hor. C. 1, 2, 45:serus Graecis admovit acumina chartis,
id. Ep. 2, 1, 161:jusserit ad se Maecenas serum sub lumina prima venire Convivam,
late in the day, id. S. 2, 7, 33:nec nisi serus abi,
Ov. A. A. 2, 224:poena tamen tacitis sera venit pedibus,
Tib. 1, 10, 3:(me) Arguit incepto serum accessisse labori,
Ov. M. 13, 297.—So with things as subjects:sera rubens accendit lumina Vesper,
Verg. G. 1, 251:imposita est sero tandem manus ultima bello,
Ov. M. 13, 403:seros pedes assumere,
id. ib. 15, 384:Cantaber serā domitus catenā,
Hor. C. 3, 8, 22:serum ut veniamus ad amnem Phasidos,
Val. Fl. 4, 708.—With gen.:o seri studiorum!
Hor. S. 1, 10, 21 (v. supra); so,belli serus,
Sil. 3, 255.—With inf.:cur serus versare boves et plaustra Bootes?
Prop. 3, 5 (4, 4), 35.—For adverb. use of sera and serum, v. adv. infra.—B.Substt. ‡1.sēra, ae, f. (sc. hora), a late hour, the evening hour, hespera, sera, vespra, crepusculum, Gloss. Vet.—2.sērum, i, n., late time, late hour (of the day or night; first in Liv.;II.esp. in the historians): serum erat diei,
Liv. 7, 8, 4:quia serum diei fuerit,
id. 26, 3, 1:jamque sero diei subducit ex acie legionem,
Tac. A. 2, 21 fin.:extrahebatur in quam maxime serum diei certamen,
Liv. 10, 28, 2 Drak. N. cr.:in serum noctis convivium productum,
id. 33, 48; cf.: ad serum [p. 1682] usque diem, Tac. H. 3, 82.— Absol., in Sueton., of a late hour of the day:in serum dimicatione protractā,
Suet. Aug. 17; id. Ner. 22:in serum usque patente cubiculo,
id. Oth. 11.—Pregn., too late (class.):b.ut magis exoptatae Kalendae Januariae quam serae esse videantur,
Cic. Phil. 5, 1:neque rectae voluntati serum est tempus ullum, etc.,
Quint. 12, 1, 31:tempus cavendi,
Sen. Thyest. 487: bellum, Sall. Fragm. ap. Philarg. Verg. G. 4, 144:Antiates serum auxilium post proelium venerant,
Liv. 3, 5 fin.; 31, 24:auxilia,
Val. Fl. 3, 562:improbum consilium serum, ut debuit, fuit: et jam profectus Virginius erat, etc.,
Liv. 3, 46 fin.:redit Alcidae jam sera cupido,
Val. Fl. 4, 247:seras conditiones pacis tentare,
Suet. Aug. 17:cum tandem ex somno surrexissent, in quod serum erat, aliquot horas remis in naves collocandis absumpserunt,
which was too late, Liv. 33, 48, 8:hoc serum est,
Mart. 8, 44, 1; and with a subj.-clause:dum deliberamus, quando incipiendum sit, incipere jam serum est,
Quint. 12, 6, 3; so,serum est, advocare iis rebus affectum, etc.,
id. 4, 2, 115.—Poet. for the adverb (cf. supra, I. b. a):1. 2. 3.tum decuit metuisse tuis: nunc sera querelis Haud justis assurgis,
too late, Verg. A. 10, 94:ad possessa venis praeceptaque gaudia serus,
Ov. H. 17, 107:Herculeas jam serus opes spretique vocabis Arma viri,
Val. Fl. 3, 713:serā ope vincere fata Nititur,
Ov. M. 2, 617:auxilia ciere,
Val. Fl. 3, 562.—Hence, adv., in three forms.sērō̆.A.(Acc. to I.) Late.a.Late, at a late hour of the day or night (rare but class.):b.eo die Lentulus venit sero,
Cic. Att. 7, 21, 1 (cf. infra, B.):domum sero redire,
id. Fam. 7, 22.—Late, at a late period of time, in gen. (freq. and class.):B.res rustica sic est: si unam rem sero feceris omnia opera sero facies,
Cato, R. R. 5, 7; Cic. Brut. 10, 39; Quint. 6, 3, 103:doctores artis sero repertos,
id. 2, 17, 7; 2, 5, 3.— Comp.:modo surgis Eoo Temperius caelo, modo serius incidis undis,
Ov. M. 4, 198; Liv. 31, 11, 10:serius, quam ratio postulat,
Quint. 2, 1, 1:scripsi ad Pompeium serius quam oportuit,
Cic. Fam. 14, 10; 15, 1, 4; id. Sest. 31, 67; Liv. 37, 45, 18; 42, 28, 1:itaque serius aliquanto notatus et cognitus (numerus),
Cic. Or. 56, 186:serius egressus vestigia vidit in alto Pulvere,
Ov. M. 4, 105:ipse salutabo decimā vel serius horā,
Mart. 1, 109, 9: omnium Versatur urna serius ocius Sors exitura, later or earlier (or, as we say, inverting the order, sooner or later), Hor. C. 2, 3, 26; so,serius aut citius sedem properamus ad unam,
Ov. M. 10, 33:serius ei triumphandi causa fuit, ne, etc.,
Liv. 39, 6, 4; 38, 27, 4:in acutis morbis serius aeger alendus est,
Cels. 3, 2.— Sup.:ut quam serissime ejus profectio cognosceretur,
Caes. B. C. 3, 75 (Scaliger ex conj.); so,legi pira Tarentina,
Plin. 15, 17, 18, § 61 (al. serissima).—(Acc to II.) Too late (freq. and class.):abi stultus, sero post tempus venis,
Plaut. Capt. 4, 2, 90:idem, quando illaec occasio periit, post sero cupit,
id. Aul. 2, 2, 71; id. Am. 2, 2, 34; id. Men. 5, 6, 31; id. Pers. 5, 1, 16 (Opp. temperi); id. Trin. 2, 4, 14; 2, 4, 167; 4, 2, 147; Ter. Heaut. 2, 3, 103; id. Ad. 2, 4, 8. (Scipio) factus est consul bis:primum ante tempus: iterum sibi suo tempore, rei publicae paene sero,
Cic. Lael. 3, 11; id. Q. Fr. 1, 2, 3, § 9:sero resistimus ei, quem per annos decem aluimus contra nos,
id. Att. 7, 5, 5; id. Verr. 2, 5, 63, § 164 et saep.:ne nimis sero ad extrema veniamus,
far too late, id. Phil. 2, 19, 47; Liv. 21, 3, 5.—Hence, in a double sense, alluding to the signif. A. a.:cum interrogaret (accusator), quo tempore Clodius occisus esset? respondit (Milo), Sero,
Quint. 6, 3, 49.—Prov.: sero sapiunt Phryges, are wise too late, are troubled with after-wit; v. sapio.— Comp., in the same sense:possumus audire aliquid, an serius venimus?
Cic. Rep. 1, 13, 20:ad quae (mysteria) biduo serius veneram,
id. de Or. 3, 20, 75:doleo me in vitam paulo serius tamquam in viam ingressum,
id. Brut. 96, 330: erit verendum mihi, ne non hoc potius omnes boni serius a me, quam quisquam crudelius factum esse dicat, id. Cat. 1, 2, 5:serius a terrā provectae naves,
Caes. B. C. 3, 8; Suet. Tib. 52.
См. также в других словарях:
séro- — ♦ Élément, de sérum. séro élément, de sérum. ⇒SÉRO , élém. formant Élém. tiré du lat. serum « liquide séreux », entrant dans la constr. de nombreux termes appartenant aux domaines de la biol. et de la méd. A. [Corresp. à sérum B 1; le 2e élém.… … Encyclopédie Universelle
SERO — Logo Die Abkürzung SERO stand in der DDR für das VEB Kombinat Sekundär Rohstofferfassung, das Sekundärrohstoff Annahmestellen und deren Weiterverteilung betrieb. Hier wurden Sekundärrohstoffe (wiederverwertbare Wertstoffe, umgangssprachlich… … Deutsch Wikipedia
sero — Element prim de compunere savantă cu semnificaţia (referitor la) ser , al serului . [< fr. séro , lat. serum – ser]. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN SERO elem. ser . (< fr. séro , cf. lat. serum) Trimis de raduborza,… … Dicționar Român
Sero — (lat.), spät; sero sapiunt Phryges (Trojani), die Phrygier (od Trojaner) werden zu spät klug; sero venientibus ossa, den zu spät Kommenden gehören die Knochen … Pierer's Universal-Lexikon
Sero — Sero, lat., spät; sero sapiunt Trojani, die Trojaner werden spät klug (sprichwörtlich); sero venientibus ossa, den zu spät Kommenden bleiben die Knochen … Herders Conversations-Lexikon
Sero — Le nom est porté dans le Morbihan. Sens incertain. Peut être un dérivé du vieux breton serch (= amour), ou bien une variante de Serot (44, 79, 54), lui même assez obscur … Noms de famille
sero- — pref. Exprime a noção de soro (ex.: seropositividade). ‣ Etimologia: latim serum, i, soro de leite … Dicionário da Língua Portuguesa
seró — s. m. Pequena embarcação asiática … Dicionário da Língua Portuguesa
sero- — (Del lat. serum, suero). elem. compos. Significa suero . Serodiagnóstico, serología … Diccionario de la lengua española
sero- — [sir′ə, sir′ō] [< L serum: see SERUM] combining form serum [serology] … English World dictionary
sero- — ► prefijo Componente de palabra procedente del lat. serum, que significa suero: ■ serología. * * * sero 1 Elemento prefijo del gr. «xērós», seco: ‘serófilo’. sero 2 Elemento prefijo del lat. «serum», suero: ‘serodiagnóstico, seroterapia’. * * *… … Enciclopedia Universal