Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

harass

  • 1 fatīgō

        fatīgō āvī, ātus, āre    [* fatis (2 FA-)+ago], to weary, tire, fatigue, vex, harass, fret: dentem in dente, O.: (armenta) sole, V.: pugnā atroci semet, L.: sonitu vicina, O.: lolium tribulique fatigant messīs, mar, O.: (sicarii) sunt vinclis et carcere fatigandi: (milites) aestu fatigati, Cs.: Daedalus, O.—Fig., to weary, fatigue, importune, harass, plague, torment, vex, lay siege to: prece Vestam, H.: singulos precibus, L.: sapientium animos, S.: Consiliis animum, H.: remigio noctemque diem<*> que, wear out, V.: neque aliud se fatigando nisi odium quaerere, S.: dolis fatigari, S.: denique saepius fatigatus lenitur, S.: Hersilia precibus raptarum fatigata orat, etc., L.— To vex with raillery, jeer, banter, Iu.
    * * *
    fatigare, fatigavi, fatigatus V
    weary, tire, fatigue; harass; importune; overcome

    Latin-English dictionary > fatīgō

  • 2 lacessō

        lacessō īvī, ītus, ere    [lacio (obsol.), 1 LAC-], to excite, provoke, challenge, exasperate, irritate: ferro virum: virum voce, V.: me amabis et scripto aliquo lacesses, i. e. force me to write in return: si non lacessisset prior, T.: hostīs proelio, i. e. assail, Cs.: te iniuriā: Saguntini nec lacessentes nec lacessiti, L.: leonem, H.: aera Sole lacessita (i. e. percussa radiis solis), struck with the sunbeams' glitter, V.: taurus ventos lacessit ictibus, tosses defiance, V.— To urge, arouse, excite, stimulate, shake, move: ad philosophas scriptiones: ad pugnam, L.: aurigae manibus lacessunt Pectora plausa cavis, pat their breasts, V.: bella, V.: deos (precibus), importune, H.: pelagus carinā, defy, H.— To call forth, arouse, produce: sermones: ferrum, V.
    * * *
    lacessere, lacessivi, lacessitus V
    provoke, excite, harass, challenge, harass; attack, assail

    Latin-English dictionary > lacessō

  • 3 vexō

        vexō āvī, ātus, āre, freq.    [veho], to shake, jolt, toss violently: (rector) per confragosa vexabitur: ratīs, V.: venti caeli nubila vexant, O.—To harry, waste, trouble, harass, plague, disturb: agros vectigalīs vexatos a Verre: Galliam, Cs.: hostīs sempiternos: vexati omnes difficultate viae, L.: comas, to frizzle, O.—To worry, vex, annoy, disquiet, trouble: Hermippum probris: vexabatur uxor mea: vexatur Theophrastus libris, is attacked: me honoris cupido vexabat, S.: mentem mariti philtris, Iu.
    * * *
    vexare, vexavi, vexatus V
    shake, jolt, toss violently; annoy, trouble, harass, plague, disturb, vex

    Latin-English dictionary > vexō

  • 4 sollicito

    sollĭcĭto ( sōlĭ-), āvi, ātum, 1, v. a. [sollicitus], to disturb, stir, agitate, move; to distress, harass, make uneasy, vex, solicit, tempt, seduce, attract, induce.
    I.
    Lit., to stir, put in lively motion, move violently, disturb, shake, exercise ( poet. and in post-Aug. prose).
    A.
    Histri tela manu jacientes sollicitabant, Enn. ap. Macr. S. 6, 3 (Ann. v. 438 Vahl.): myropolas omnes sollicito;

    ubicumque unguentum est, ungor,

    keep them busy, Plaut. Cas. 2, 3, 10:

    nec fas esse, quod sit fundatum perpetuo aevo, sollicitare suis.. ex sedibus,

    Lucr. 5, 162:

    pinnisque repente sollicitant divum nocturno tempore lucos,

    id. 4, 1008; 2, 965: teneram ferro sollicitavit humum, stirred, i. e. by the plough, Tib. 1, 7, 30; so,

    tellurem,

    Verg. G. 2, 418:

    herbae, Quas tellus, nullo sollicitante (i. e. eam) dabat,

    Ov. F. 4, 396:

    remis freta,

    Verg. G. 2, 503:

    spicula dextrā,

    id. A. 12, 404:

    totum tremoribus orbem,

    Ov. M. 6, 699:

    stamina docto Pollice, pregn.,

    excite by handling, id. ib. 11, 169 (v. II. B. 1. infra):

    stomachum vomitu, alvum purgatione,

    to move, Cels. 1 praef. fin.: mox, velut aurā sollicitante, provecti longius, as if a breeze were moving us on, Quint. 12, prooem. 2:

    hic (spiritus naturae), quamdiu non... pellitur, jacet innoxius... ubi illum extrinsecus superveniens causa sollicitat, compellitque et in artum agit, etc.,

    stirs up, Sen. Q. N. 6, 18, 2:

    sollicitavit aquas remis,

    Claud. Rapt. Pros. 1, 2:

    lucus, qui primus anhelis sollicitatur equis,

    id. Idyll. 1, 3:

    seu remige Medo sollicitatur Athos,

    id. Ruf. 1, 336:

    Maenalias feras,

    to hunt, Ov. Am. 1, 7, 14:

    ne salebris sollicitentur apes,

    Col. 9, 8, 3.—Of a river:

    cum Danubius non jam radices nec media montium stringit, sed juga ipsa sollicitat,

    Sen. Q. N. 3, 27, 9.—In mal. part., Ov. Am. 3, 7, 74; Mart. 11, 22, 4; 11, 46, 4; Petr. 20, 2.—
    B.
    To produce by stirring, excite, cause to come forth, to arouse, draw out (rare): radices in ipsā arbore sollicitando, by starting roots from the tree (cf. the context), Plin. 17, 13, 21, § 98; cf.:

    sollicitatur id in nobis quod diximus ante semen,

    Lucr. 4, 1037.—
    II.
    Trop., = sollicitum facere.
    A.
    With the notion of distress, to cause distress, anxiety, uneasiness, to distress, disturb.
    1.
    Of the body (very rare and poet.):

    mala copia Aegrum sollicitat stomachum,

    distresses, Hor. S. 2, 2, 43. —
    2.
    Of the mind; constr. with acc. of person, with animum, etc.
    (α).
    To fill with apprehension, cause fear, suspense of the mind, and anxiety for the future; and pass., = sollicitum esse, to be distressed, to torment one's self:

    nunc ibo ut visam, estne id aurum ut condidi, quod me sollicitat miserum plurimis modis,

    Plaut. Aul. 1, 1, 26: certo scio, non ut Flamininum sollicitari te, Tite, sic noctesque diesque, Enn. ap. Cic. Sen. 1, 1:

    jamdudum equidem sentio, suspicio quae te sollicitet,

    Plaut. Bacch. 4, 7, 50:

    sicine me atque illam operā tuā nunc miseros sollicitarier?

    Ter. And. 4, 2, 6: egon' id timeo? Ph. Quid te ergo aliud sollicitat? id. Eun. 1, 2, 82; so id. Heaut. 2, 3, 10:

    aut quid sit id quod sollicitere ad hunc modum?

    id. Hec. 4, 4, 54:

    me autem jam et mare istuc et terra sollicitat,

    Cic. Q. Fr. 3, 3, 1:

    an dubitas quin ea me cura (pro genero et filio) vehementissime sollicitet?

    id. Fam. 2, 16, 5:

    multa sunt quae me sollicitant anguntque,

    id. Att. 1, 18, 1:

    ne cujus metu sollicitaret animos sociorum,

    Liv. 45, 28 med.:

    cum Scipionem exspectatio successoris sollicitaret,

    id. 30, 36 fin.:

    desiderantem quod satis est neque Tumultuosum sollicitat mare, Nec, etc.,

    Hor. C. 3, 1, 26; cf. Mart. 7, 54, 2.—With de:

    de posteris nostris et de illā immortalitate rei publicae sollicitor, quae, etc.,

    Cic. Rep. 3, 29, 41.— Hence, like verbs of fearing, with ne, that ( lest):

    et Quibus nunc sollicitor rebus! ne aut ille alserit, Aut uspiam ceciderit, etc.,

    Ter. Ad. 1, 1, 11:

    sollicitari se simulans, ne in ejus perniciem conspirarent,

    Amm. 14, 7, 9.—Also with quod, like verbs of emotion:

    me illa cura sollicitat angitque vehementer, quod... nihil a te, nihil ex istis locis... affluxit,

    Cic. Q. Fr. 3, 3, 1.—
    (β).
    More rarely, to grieve, afflict, make wretched:

    istuc facinus quod tuom sollicitat animum, id ego feci,

    Plaut. Aul. 4, 10, 8:

    sed erile scelus me sollicitat,

    id. Rud. 1, 3, 19: cur meam senectutem hujus sollicito amentiā? why do I make my old age miserable by, etc., Ter. And. 5, 3, 16:

    haec cura (ob miserum statum rei publicae) sollicitat et hunc meum socium,

    Cic. Brut. 97, 331.—With subject-clause:

    nihil me magis sollicitat quam... non me ridere tecum,

    Cic. Fam. 2, 12, 1.—
    (γ).
    To disturb the rest or repose of a person or community, to trouble, harass, = perturbare:

    quid me quaeris? quid laboras? quid hunc sollicitas?

    Plaut. Ep. 5, 2, 15; so,

    quae roget, ne se sollicitare velis,

    Ov. A. A. 1, 484:

    temeritas et libido et ignavia semper animum excruciant, et semper sollicitant,

    Cic. Fin. 1, 16, 50:

    anxitudo, prona ad luctum et maerens, semperque ipsa se sollicitans,

    id. Rep. Fragm. 2, 41, 68:

    quoniam rebellando saepius nos sollicitant,

    Liv. 8, 13, 13:

    finitimi populi, qui castra, non urbem positam in medio ad sollicitandam omnium pacem crediderant,

    to disturb the peace, id. 1, 21, 2:

    unde neque ille sollicitare quietae civitatis statum possit,

    id. 21, 10, 12; so,

    pacem,

    id. 34, 16 fin.:

    ira Jovis sollicitati prava religione,

    id. 1, 31, 8:

    ea cura quietos (deos) sollicitat,

    Verg. A. 4, 380:

    alium ambitio numquam quieta sollicitat,

    Sen. Cons. Polyb. 4 (23), 2:

    eum non metus sollicitabit,

    id. ib. 9 (28), 4: (voluptas) licet alia ex aliis admoveat, quibus totos partesque nostri sollicitet, id. Vit. Beat. 5, 4:

    et magnum bello sollicitare Jovem,

    Ov. F. 5, 40:

    sollicitatque feros non aequis viribus hostes,

    Luc. 4, 665:

    ut me nutricibus, me aviae educanti, me omnibus qui sollicitare illas aetates solent, praeferret,

    Quint. 6, prooem. § 8: sollicitare manes, to disturb the dead by mentioning their names:

    parce, precor, manes sollicitare meos,

    Ov. Tr. 3, 11, 32; cf.:

    cur ad mentionem defunctorum testamur, memoriam eorum a nobis non sollicitari?

    Plin. 28, 2, 5, § 23.—Hence, pregn.:

    sollicito manes,

    I disturb the dead, Ov. M. 6, 699:

    sollicitare umbras = ciere, citare, in necromancy,

    Manil. 1, 93.—
    B.
    Without the idea of distress or uneasiness.
    1.
    To stir, rouse, excite, incite ( poet. and in post-Aug. prose):

    unicus est de quo sollicitamur honor,

    Ov. F. 6, 10, 76:

    sollicitatque deas,

    id. M. 4, 473:

    vanis maritum sollicitat precibus,

    id. ib. 9, 683:

    quoque Musarum studium a nocte silenti Sollicitare solet, Claud. VI. Cons. Hon. praef. 12: cupidinem lentum sollicitas,

    Hor. C. 4, 13, 6:

    labris quae poterant ipsum sollicitare Jovem,

    Mart. 66, 16:

    me nova sollicitat, me tangit serior aetas,

    Ov. Am. 2, 4, 45:

    deinde (luxuria) frugalitatem professos sollicitat,

    Sen. Ep. 56, 10.—Hence,
    2.
    To attract, to tempt, to invite ( poet. and in post-Aug. prose):

    si quis dotatam uxorem habet, eum hominem sollicitat sopor,

    Plaut. Most. 3, 2, 15 Lorenz:

    nullum sollicitant haec, Flacce, toreumata canem,

    Mart. 12, 74, 5:

    cum, mira specie, feminarum sollicitaret oculos,

    Val. Max. 4, 5, 1 ext.:

    non deest forma quae sollicitet oculos,

    Sen. Ep. 88, 7:

    in his (praediis venalibus) me multa sollicitant,

    Plin. Ep. 3, 19, 1:

    quibuscum delinimentis potest animos omnium sollicitat,

    Just. 21, 1, 5:

    omni studio sollicitatum spe regni,

    id. 8, 3, 8:

    in Graeciam Philippus cum venisset, sollicitatus paucarum civitatum direptione (i. e. spe diripiendi),

    id. 9, 1:

    sollicitati praeda,

    id. 23, 1, 10; 2, 13 fin.:

    te plaga lucida caeli... sollicitet,

    Stat. Th. 1, 27:

    magno praemio sollicitatus,

    bribed, Front. Strat. 3, 6, 4.—So, to attract the attention, occupy the mind:

    ut vix umquam ita sollicitari partibus earum debeamus ut non et summae meminerimus,

    Quint. 11, 3, 151.—
    III.
    Transf., to incite one to do something.
    A. 1.
    Absol.:

    servum sollicitare verbis, spe promissisque corrumpere, contra dominum armare,

    Cic. Deiot. 11, 30:

    non sollicitabit rursus agrarios?

    id. Phil. 7, 6, 18:

    sollicitant homines imperitos Saxo et Cafo,

    id. ib. 10, 10, 22: necare eandem voluit: quaesivit venenum;

    sollicitavit quos potuit,

    id. Cael. 13, 31:

    Milo... quos ex aere alieno laborare arbitrabatur, sollicitabat,

    Caes. B. C. 3, 22: quos ingenti pecuniae spe sollicitaverant vestri (sc. to murder Philip), Curt. 4, 1, 12:

    ipsam ingentibus sollicitare datis,

    Ov. M. 6, 463:

    pretio sperare sollicitari animos egentium,

    Cic. Cat. 4, 8, 17; Liv. 2, 42, 6; Nep. Paus. 3, 6.—So esp. milit. t. t.,= temptare (freq. in the historians), to strive to win over, tempt, instigate, incite to defection, attack, etc.:

    ad sollicitandas civitates,

    Caes. B. G. 7, 63:

    Germanos Transrhenanos sollicitare dicebantur,

    id. ib. 5, 2; so id. B. C. 3, 21; id. B. G. 5, 55; 6, 2; 7, 53;

    7, 54: servitia urbana sollicitare,

    Sall. C. 24 fin.:

    nobilissimos Hispanos in Italiam ad sollicitandos populares... miserunt,

    Liv. 24, 49, 8:

    vicinos populos haud ambigue sollicitari,

    id. 8, 23, 2:

    ad continendas urbes, quas illinc Eumenes, hinc Romani sollicitabant,

    id. 37, 8, 5:

    num sollicitati animi sociorum ab rege Perseo essent,

    id. 42, 19 fin.:

    omnes sollicitatos legationibus Persei, sed egregie in fide permanere,

    id. 42, 26 fin.; so,

    diu,

    id. 31, 5, 8; 40, 57, 2; 41, 23, 7;

    45, 35, 8: interim qui Persas sollicitarent mittuntur,

    Curt. 5, 10, 9; Suet. Oth. 5; id. Ner. 13; id. Tit. 9; Nep. Paus. 3, 6.—
    2.
    With ad and acc.:

    in servis ad hospitem necandum sollicitatis,

    Cic. Cael. 21, 51:

    servum ad venenum dandum,

    id. Clu. 16, 47:

    opifices et servitia ad Lentulum eripiendum,

    Sall. C. 50, 1:

    qui ultro ad transeundum hostes vocabant sollicitabantque,

    Liv. 25, 15, 5.—After in:

    cum milites ad proditionem, amicos ad perniciem meam pecunia sollicitet,

    Curt. 4, 11, 1.—
    3.
    With ut: civitates sollicitant [p. 1722] ut in libertate permanere vellent, Caes. B. G. 3, 8:

    se sollicitatum esse ut regnare vellet,

    Cic. Fam. 15, 2, 6:

    missis ad accolas Histri, ut in Italiam irrumperent sollicitandos, Liv 39, 35: Darei litterae quibus Graeci milites sollicitabantur ut regem interficerent,

    Curt. 4, 10, 16.—
    4.
    With gen., gerund., and causa:

    comperi legatos Allobrogum tumultus Gallici excitandi causa a P. Lentulo esse sollicitatos,

    Cic. Cat. 3, 2, 4.—
    5.
    With in and acc. (post-class.;

    the prevailing constr. in Just.): amicum in adulterium uxoris sollicitatum,

    Just. 1, 7, 18:

    Alexander in Italiam sollicitatus,

    urgently invited, id. 12, 2, 1:

    Iones sollicitare in partes suas statuit,

    id. 2, 12, 1:

    qui Peloponnenses in societatem armorum sollicitaret,

    id. 13, 5; so id. 13, 5, 10; 32, 4, 1; 29, 4, 5. —
    6.
    With acc. of abstract objects ( poet.):

    nuptae sollicitare fidem (= nuptam sollicitare ad fidem violandam),

    to make attempts against, Ov. H. 16 (17), 4; cf. id. Am. 3, 1, 50; id. M. 6, 463; 7, 721; id. P. 3, 3, 50.—
    B.
    In gen., without implying an evil purpose, to induce, incite, stimulate, solicit, urge, invite, exhort, move ( poet. and in postAug. prose):

    antequam est ad hoc opus (historiam scribendi) sollicitatus,

    induced to undertake this work, Quint. 10, 1, 74:

    quae Hecubae maritum posset ad Hectoreos sollicitare rogos,

    Mart. 6, 7, 4:

    cum, sollicitatus ex urbe Roma (a Mithridate), praecepta pro se mitteret,

    Plin. 25, 2, 3, § 6:

    sollicitandi (parentes) ad hunc laborem erant,

    it was necessary to give inducements to the parents to undertake this labor, Sen. Ben. 3, 11, 1:

    cum juventutem ad imitationem sui sollicitaret,

    id. Cons. Helv. 10, 10:

    alios Orientis regis ut idem postularent sollicitare temptavit,

    Suet. Dom. 2:

    juvenum... corpora nunc pretio, nunc ille hortantibus ardens sollicitat dictis,

    Stat. Th. 2, 485:

    sollicitat tunc ampla viros ad praemia cursu celeres,

    id. ib. 6, 550:

    ut per praecones susceptores sollicitarent,

    Just. 8, 3, 8:

    Alexander in Italiam a Tarentinis sollicitatus,

    id. 12, 2, 1:

    avaritia sollicitatus (= permotus),

    id. 32, 2, 1:

    sollicitatoque juvene ad colloquium,

    allured him to the conference, id. 38, 1, 9:

    hoc maxime sollicitatus ad amicitiam,

    Plin. 6, 22, 24, § 85:

    serpentes sollicitant ad se avis,

    id. 8, 23, 35, § 85:

    hyaena ad sollicitandos canes,

    id. 8, 30, 44, § 106:

    velut vacua possessione sollicitatus,

    Just. 31, 3, 2:

    remansit in caelibatu, neque sollicitari ulla condicione amplius potuit (i. e. ad uxorem ducendam),

    Suet. Galb. 5:

    quod me, tamquam tirunculum, sollicitavit ad emendum (signum),

    Plin. Ep. 3, 6, 4:

    ut ex copia studiosorum circumspicias praeceptores quos sollicitare possimus (sc. ut huc veniant),

    id. 4, 13, 11.—With inf. ( poet.):

    finemque expromere rerum sollicitat superos,

    urgently implores to disclose the issue, Luc. 5, 69:

    cum rapiant mala facta bonos... sollicitor nullos esse putare deos,

    Ov. Am. 3, 8, 36; cf.:

    sollicitat spatium decurrere amoris,

    Lucr. 4, 1196.—With ne:

    maritum sollicitat precibus, ne spem sibi ponat in arte,

    Ov. M. 9, 683.

    Lewis & Short latin dictionary > sollicito

  • 5 adflīctō (aff-)

        adflīctō (aff-) āvī, ātus, āre, freq.    [adfligo], to break to pieces, destroy, shatter, damage, injure: qui Catuli monumentum adflixit: navīs tempestas adflictabat, Cs.: quod (naves) in vadis adflictarentur, were broken in the shallows, Cs.—Fig., to crush, put an end to: eiusdem furorem.—To trouble, disquiet, distress, harass: homines gravius adflictantur: adflictatur res p. — With pron reflex., to grieve, be greatly troubled: ne te adflictes, T.: cum se Alcibiades adflictaret.— Pass: adflictari lamentarique: de aliquā re: morbo, L.

    Latin-English dictionary > adflīctō (aff-)

  • 6 ad-flīgō (aff-)

        ad-flīgō (aff-) īxī, īctus, ere,    to dash at, strike upon, throw down, overthrow: statuam: monumentum: si quo adflictae casu conciderunt (alces), Cs.: ad quos (scopulos) adflictam navem videres.— Meton., to damage, injure, shatter: tempestas naves adflixit, ita ut, etc., Cs.—Fig., to ruin, damage, injure, harass, distress, overthrow: senectus me: ad adfligendum equestrem ordinem, humiliating: qui (milites) cum uno genere morbi adfligerentur, were decimated: cum reflavit (fortuna), adfligimur, we are shipwrecked: amissi eius desiderio adflictus, distressed, Cu.: vectigalia bellis adfliguntur, suffer: causam susceptam, i. e. abandon a cause once undertaken.—To cast down, dishearten: animos metu.

    Latin-English dictionary > ad-flīgō (aff-)

  • 7 arietō

        arietō (arietat, trisyl., V.), āvī, ātus, āre    [aries], to strike violently, ram: in me, Att. ap. C.: in portūs, V.: in terram, Cu.
    * * *
    arietare, arietavi, arietatus V
    butt like a ram, batter/buffet, harass; strike violently; collide; stumble/trip

    Latin-English dictionary > arietō

  • 8 carpō

        carpō psī, ptus, ere    [CARP-], to pick, pluck, pluck off, cull, crop, gather: flores, H.: rosam, V.: manibus frondes, V.: frumenta manu, V. — To take ( as nourishment), crop, pluck off, browse, graze on: gramen, V.: pabula, O.: (apis) thyma, H.: Invidia summa cacumina carpit, O.: (prandium) quod erit bellissumum, pick dainties, T.—To tear off, tear away, pluck off, pull out (poet.): inter cornua saetas, V.: vellera, to spin, V.: pensum, H.: ex collo coronas, to pull off, H. — Fig., to pluck, snatch: flosculos (orationis): luctantia oscula, to snatch, O.—To enjoy, seize, use, make use of: breve ver, O.: diem, redeem, H.: auras vitalīs, V.: quietem, V.—To gnaw at, tear, blame, censure, carp at, slander, calumniate, revile: maledico dente: militum vocibus nonnihil carpi, Cs.: alquem sermonibus, L.: opus, O.—To weaken, enfeeble, wear away, consume, destroy: regina caeco carpitur igni, V.: invidia carpit et carpitur unā, O.: Tot tuos labores, i. e. to obscure the fame of, H.—In war, to inflict injury upon, weaken, harass: agmen adversariorum, Cs.: vires Romanas, L.: extrema agminis, L. — To cut to pieces, divide: carpenda membris minutioribus oratio: in multas partīs exercitum, L.—To take apart, single out: tu non animadvertes in omnes, sed carpes ut velis: carpi paucos ad ignominiam. — To go, tread upon, pass over, navigate, sail through, take one's way. viam, V.: supremum iter (i. e. mori), H.: gyrum, to go in a circle, V.: mare, O.: Carpitur acclivis trames, O.
    * * *
    carpere, carpsi, carptus V TRANS
    seize/pick/pluck/gather/browse/tear off; graze/crop; tease/pull out/card (wool); separate/divide, tear down; carve; despoil/fleece; pursue/harry; consume/erode

    Latin-English dictionary > carpō

  • 9 concutiō

        concutiō cussī, cussus, ere    [com- + quatio], to strike together: frameas, Ta.—To shake violently, shake, agitate, smite, shock: templa sonitu, T.: terra ingenti motu concussa, L.: oneratos messibus agros, O.: moenia, O.: caput, O.: manum, to wave, O.: manu arma, to brandish, O.: lora, V.: ea frena furenti concutit, with such a bit drives her in her frenzy, V.: maiore cachinno Concutitur, Iu.—P. perf.: mugitibus aether, V.: coma, O.: quercus, V.: patuere fores, O.—Fig., to shake out, search, ransack, examine: te ipsum, num, etc., H.: fecundum pectus, i. e. exhaust your ingenuity, V. — To shake, shatter, cause to waver, impair, disturb, shock, distract: rem p.: regnum, L.: opes, N.: concusso iam et paene fracto Hannibale, L. — To shake, agitate, excite, terrify, alarm, trouble: quod factum primo popularīs coniurationis concusserat, S.: casu concussus acerbo, V.: se concussere ambae, spurred themselves, Iu.: casu animum concussus amici, V.: Quone malo mentem concussa? H.
    * * *
    concutere, concussi, concussus V TRANS
    shake/vibrate/agitate violently; wave, brandish; (sound) strike (the ear); strike together/to damage; weaken/shake/shatter; harass/intimidate; rouse

    Latin-English dictionary > concutiō

  • 10 cōnflīctō

        cōnflīctō āvī, ātus, āre, intens.    [confligo], to come in conflict, collide: cum nialo, T.: per scelera rem p., to ruin, Ta.
    * * *
    conflictare, conflictavi, conflictatus V
    harm, assail, harass, distress, torment, vex; bring to ruin; strike frequently/forcibly/violently; buffet; ruin

    Latin-English dictionary > cōnflīctō

  • 11 coquō

        coquō coxī, coctus, ere    [COC-], to cook, prepare by cooking, bake, boil, roast, parch, steep, melt, heat: cena ei coquebatur, N.: cibaria, L.: coctus cibus, S.: venena, L.: aere cavo, O.: liba in foro, O.—To burn, parch, bake, dry up: glaebas solibus, V.: flumina, V.: obsonia (i. e. putrefacite), H.: cruor coquitur veneno, O.—To ripen, make mature: mitis vindemia, V.: poma cocta. — To digest: cibus confectus iam coctusque.— To prepare by fire: Telum solidum robore cocto, firedried, V.: rastra, to forge, Iu.—Fig., to elaborate, think out, mature, plan: consilia secreto, L.: bellum, L. — To vex, harass, disquiet, disturb: quae (cura) nunc te coquit, Enn. ap. C.: quam irae coquebant, V.
    * * *
    coquere, coxi, coctus V TRANS
    cook; boil, fry, bake; burn, parch (sun); stir up; ripen, mature (plot); digest

    Latin-English dictionary > coquō

  • 12 ex-agitō

        ex-agitō āvī, ātus, āre,     freq, to rouse, keep in motion, disquiet, harass, persecute, disturb, torment, vex: istius iniuriis exagitati: ab Suevis exagitati, Cs.: rem p. seditionibus, S.: di exagitent me, Si, etc., H.: quos egestas exagitabat, S.—To rail at, censure, criticise, satirize, rally: hi convicio consulis conrepti exagitabantur, Cs.: cum Demosthenes exagitetur ut putidus: exagitabantur omnes eius fraudes.—To stir up, irritate, rouse, excite, stimulate, incite: senatum criminando plebem, S.: disputationibus exagitatus orator: volgum, S.: maerorem: furores corde, Ct.: vis hominis exagitanda, S.: manes, Pr.

    Latin-English dictionary > ex-agitō

  • 13 ex-cruciō

        ex-cruciō āvī, ātus, āre,    to torment, torture, rack, plague: servos fame, Cs.: vinculis excruciatum necare: ipsos crudeliter, Cs.—Fig., to distress, afflict, harass, trouble, vex, torment: meae me miseriae excruciant: honore Mari excruciatus, S.: me excruciat animi, T.: excrucior, am in torment, Ct.

    Latin-English dictionary > ex-cruciō

  • 14 increpitō

        increpitō —, —, āre, freq.    [increpo], to keep chiding, urge, scold, nag, harass with words: quid increpitas? V.: vocibus, Cs.: verbis, L.: Belgas, Cs.: aestatem seram, mock at, V.—To urge, encourage: tum Bitiae dedit increpitans, V.
    * * *
    increpitare, increpitavi, increpitatus V
    chide, utter (noisy) reproaches at

    Latin-English dictionary > increpitō

  • 15 īnfēstō

        īnfēstō —, —, āre    [infestus], to annoy, disturb, infest: latus dextrum, O.
    * * *
    infestare, infestavi, infestatus V TRANS
    vex (w/attacks), harass, molest; make unsafe, disturb; infest; damage, impair

    Latin-English dictionary > īnfēstō

  • 16 inquiētō

        inquiētō —, —, āre    [inquietus], to disturb: victoriam, Ta.
    * * *
    inquietare, inquietavi, inquietatus V TRANS
    disturb, trouble, molest, harass; press legal claim against; fidget, twiddle

    Latin-English dictionary > inquiētō

  • 17 īn-stō

        īn-stō stitī, statūrus, āre,    to stand upon, take a position: iugis, V.—To draw nigh, approach, be at hand, impend: partus instabat prope, T.: nox instabat, S.: ea quae videntur instare: instant ludi: cum illi iter instaret: quidquid subiti instat, Iu.: illud quod instet agi oportere, the subject in hand: quod instat, i. e. our purpose, V.: cum legionibus instare Varum, Cs.: quantae caedes Laurentibus instant, V.—To press upon, harass, molest, menace, threaten: comminus acriter, S.: rursus, Cs.: ferro: hinc Pallas instat, Hinc contra Lausus, V.: hostibus dubiis, S.: noli mihi instare: praecedentibus, H.: cedenti instaturus, L.: instantem regi cometen videre, Iu.—Fig., to urge, press, insist, pursue: quam ob rem urge, insta, perfice: addit et instat, H.: ille instat factum (esse), insists upon the fact, T.: accusatori.—To follow up eagerly, pursue, be intent upon, urge forward, drive: vox domini instantis, Iu.: Instant ardentes Tyrii, V.: instant operi, V.: talibus instans monitis (parens), Iu.: non ignarus instandum famae, Ta.: Marti currum, to work hard at, V.—To demand earnestly, solicit, insist upon: num ego insto? T.: unum de indutiis, make one demand, Cs.: quod te instante faciet, at your instance: instat Scandilius poscere recuperatores: tibi instat Hortensius, ut eas in consilium: profecto, si instetur, suo milite vinci Romam posse, L.

    Latin-English dictionary > īn-stō

  • 18 lacerō

        lacerō āvī, ātus, āre    [lacer], to tear to pieces, mangle, rend, mutilate, lacerate: Quin laceres quemquam nacta sis, T.: lacertum Largi: membra aliena, Iu.: tergum virgis, L.: Quid miserum laceras? V.: ferro, H.: Lacerari morsibus saevis canum, Ph.— To break up, wreck, shatter: navem Ulixis, O.: navīs, L.— To waste, plunder: orbem, Iu.—Fig., to wound, hurt, distress, torture, pain, afflict: intolerabili dolore lacerari: fame, O.: meus me maeror lacerat.— To ruin, destroy, dissipate, squander, waste: patriam scelere: pecuniam: bona patria manu, ventre, S.— To censure, tear to pieces, slander, asperse, abuse, rail at: invidia, quae solet lacerare plerosque: laceratus probris tribunus, L.: me vosque male dictis, S.
    * * *
    lacerare, laceravi, laceratus V
    mangle; slander, torment, harass; waste; destroy; cut

    Latin-English dictionary > lacerō

  • 19 ōvum

        ōvum ī, n    [3 AV-], an egg: ovum parere, to lay: ponere, O.: pullos ex ovis excuderunt, hatched: pisces ova cum genuerunt, spawn: integram famem ad ovum adfero, i. e. the beginning of the meal (when eggs were served): ab ova Usque ad mala, i. e. from the beginning to the end, H.: Nec gemino bellum Troianum orditur ab ovo (alluding to the mythical story of the eggs of Leda), H.: ovo prognatus eodem, i. e. of the same mother, H.: ova ad notas curriculis numerandus (wooden eggs used in the circus as counters, one being removed after each circuit made), L.     pēius and sup. pessimē    [see malus], badly, wrongly, ill, wretchedly: homines male vestiti: animo malest? are you vexed? T.: hoc male habet virum, vexes, T.: L. Antonio male sit, ill betide: audire, be ill-spoken of.—Badly, wickedly, cruelly, maliciously, hurtfully, injuriously: quod mihi re male feceris, T.: male agendi causā: loqui: pessume istuc in illum consulis, T.: Carthagini male iam diu cogitanti bellum denuntio: agmen adversariorum male habere, harass, Cs.— Badly, awkwardly, unskilfully, unsuccessfully, unfortunately, ruinously: male gerendo negotio: res suae male gestae: pugnare, S.: Nec vixit male, qui, etc., failed in life, H.: quae res tibi vortat male, turn out ill, T.: vendendum, too cheap: empta, too dear: cui male si palpere, awkwardly, H.: defendit pampinus uvas, to no purpose, V.: salsus, impertinently, H.: sedula nutrix, unseasonably, O.— Badly, excessively, extremely, greatly, very much: male metuo, ne, etc., <*>.: quo neminem peius oderunt: cane peius Vitabit chlamydem, H.: rauci, miserably, H.: dispar, sadly, H.— Badly, imperfectly, scarcely, not at all: (domum) male tuetur: sanus, deranged: pārens asellus, refractory, H.: male numen amicum, hostile, V.: statio male fida carinis, unsafe, V.: plenae legiunculae, L.: male viva caro est, O.
    * * *

    Latin-English dictionary > ōvum

  • 20 per-agitō

        per-agitō —, ātus, āre,    to harass, disturb: vehementius peragitati ab equitatu, Cs.

    Latin-English dictionary > per-agitō

См. также в других словарях:

  • harass — ha·rass /hə ras, har əs/ vt [Middle French harasser to exhaust, fatigue, from harer to set a dog on, from Old French hare, interjection used to incite dogs]: to subject persistently and wrongfully to annoying, offensive, or troubling behavior a… …   Law dictionary

  • harass — harass·ing; harass·ing·ly; harass·ment; harass; …   English syllables

  • Harass — Har ass (h[a^]r as or h[.a]*r[a^]s ), v. t. [imp. & p. p. {Harassed} (h[a^]r ast or h[.a]*r[a^]st ); p. pr. & vb. n. {Harassing}.] [F. harasser; cf. OF. harace a basket made of cords, harace, harasse,a very heavy and large shield; or harer to set …   The Collaborative International Dictionary of English

  • harass — UK US /ˈhærəs/, /həˈræs/ verb [T] ► to repeatedly annoy or upset someone over a period of time: »A university psychology professor has been arrested on accusations of using email to harass and torment employees at the school. be harrassed by sb… …   Financial and business terms

  • harass — ► VERB 1) torment (someone) by subjecting them to constant interference or intimidation. 2) make repeated small scale attacks on (an enemy) in order to wear down resistance. DERIVATIVES harasser noun harassment noun. USAGE The word harass is… …   English terms dictionary

  • Harass — Har ass, n. 1. Devastation; waste. [Obs.] Milton. [1913 Webster] 2. Worry; harassment. [R.] Byron. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • harass — (v.) 1610s, from Fr. harasser tire out, vex, possibly from O.Fr. harer set a dog on, and perhaps blended with O.Fr. harier to harry, draw, drag [Barnhart]. Originally to lay waste, devastate, sense of distress is from 1650s. Related: Harassed;… …   Etymology dictionary

  • harass — harry, *worry, annoy, plague, pester, tease, tantalize Analogous words: *bait, badger, hound, ride, hector, chivy, heckle: vex, irk, bother (see ANNOY) Contrasted words: *comfort, solace, console: *relieve, assuage, alleviate …   New Dictionary of Synonyms

  • harass — There are two pitfalls with this word meaning ‘to trouble or annoy repeatedly’ and its derivatives harassing, harassment, etc. One is the spelling, with only one r (unlike embarrass); the other is the pronunciation, which should be ha rǝs with… …   Modern English usage

  • harass — [v] badger annoy, attack, bait, bedevil, beleaguer, bother, bug*, burn*, despoil, devil*, distress, disturb, eat*, exasperate, exhaust, fatigue, foray, get to*, give a bad time*, give a hard time*, gnaw*, harry, hassle, heckle, hound*, intimidate …   New thesaurus

  • harass — [har′əs, hə ras′] vt. [Fr harasser < OFr harer, to set a dog on < hare, cry to incite dogs < OHG harēn, to call, cry out] 1. to trouble, worry, or torment, as with cares, debts, repeated questions, etc. 2. to trouble by repeated raids or …   English World dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»