Перевод: с греческого на все языки

со всех языков на греческий

σκύταλον

  • 21 σκυτάλι'

    σκυτάλια, σκύταλον
    cudgel: neut nom /voc /acc pl
    σκυτάλια, σκυτάλιον
    little staff: neut nom /voc /acc pl

    Morphologia Graeca > σκυτάλι'

  • 22 σκυτάλω

    σκύταλον
    cudgel: neut dat sg
    σκύταλος
    cudgel: masc dat sg

    Morphologia Graeca > σκυτάλω

  • 23 σκυτάλῳ

    σκύταλον
    cudgel: neut dat sg
    σκύταλος
    cudgel: masc dat sg

    Morphologia Graeca > σκυτάλῳ

  • 24 ἄν

    ἄν
    a c. opt.

    ἀποίητον οὐδ' ἂν χρόνος δύναιτο θέμεν O. 2.16

    λάθα δὲ πότμῳ σὺν εὐδαίμονι γένοιτ' ἄν O. 2.18

    τίς ἂν φράσαι δύναιτο; O. 2.100

    κεῖνα δὲ κεῖνος ἂν εἴποι ἔργα O. 8.62

    [v. l. διαλλάξαιντ' ἄν ( διαλλάξαιντο codd. cett.) O. 11.20]

    τά τ' ἐσσόμενα τότ ἂν φαίην σαφές O. 13.103

    ὡς μὰν σαφὲς οὐκ ἂν εἰδείην λέγειν O. 13.46

    φιλέων δ' ἂν εὐχοίμαν Κρονίδαις Παρθ. 1. 11.
    b c. ind. aor.

    ἐπεὶ ἀντίον πῶς ἂν τριόδοντος Ἡρακλέης σκύταλον τίναξε χερσίν O. 9.30

    παρ' εὐδένδρῳ μολὼν ὄχθῳ Κρόνου κάλλιον ἂν δηριώντων ἐνόστησ ἀντιπάλων N. 11.26

    c dub.
    I c. ind. fut. [ μαθὼν δέ τις ἂν ἐρεῖ (codd., quorum lectionem recepit Snell, conferens Schwyz-Debr. 2. 351. 2.: ἀνερεῖ Gildersleeve, cf. infra 3.) N. 7.68]
    II μέλανος ἂν ( δ' ἂν codd.: δ del. Er. Schmid: ἂν om. codex unus: μέλανα δ coni. Hermann: μέλανος ὅγ Bowra.) ἐσχατιὰν καλλίονα θανάτουλτ;στείχοι> (coni. Wil.: ἐν codd.: θανάτοἰ ἔσχε Shackle: θάνατόν γ' ἔσχε Boeckh: ἄν vel ἀν edd.) P. 11.56 Χρομίῳ κεν ὑπασπίζων ἔκρινας ἂν κίνδυνον (sic Σ: alii post ἔκρινας distinxerunt, ἄν = ἀνὰ interpretati.) N. 9.35
    2 in subord. clause. (cf. ὅταν, ὁπόταν.)
    a c. subj.,
    I temporal

    οἱ ὤπασε θησαυρὸν δίδυμον μαντοσύνας, τόκα μὲν φωνὰν ἀκούειν, εὖτ' ἂν δὲ Ἡρακλέης πατρὶ ἑορτὰν κτίσῃ, τότ αὖ χρηστήριον θέσθαι κέλευσεν O. 6.67

    ὄλβος οὐκ ἐς μακρὸν ἀνδρῶν ἔρχεται σάος, πολὺς εὖτ' ἂν ἐπιβρίσαις ἕπηται P. 3.106

    εὖτ' ἂν μόλῃ P. 4.76

    τάκομαι, εὖτ' ἂν ἴδω fr. 123. 11.
    II relative

    ἀμφοτέροισι δ' ἀνὴρ ὃς ἂν ἐγκύρσῃ καὶ ἕλῃ, στέφανον ὕψιστον δέδεκται P. 1.100

    δίδωσί τε Μοῖσαν οἶς ἂν ἐθέλῃ P. 5.65

    εὐδαίμων δὲ καὶ ὑμνητὸς οὗτος ἀνὴρ γίνεται σοφοῖς, ὃς ἂν τὰ μέγιστ' ἀέθλων ἕλῃ P. 10.23

    [ τὰ δ' αὐτὸς ἄν τις τύχῃ (codd. contra metr.: ἀντιτύχῃ Mingarelli) N. 4.91]
    b c. opt., in relative clause.

    εἶπε δ' ἐν μέσσοις ἀπάγεσθαι, ὃς ἂν πρῶτος θορὼν ἀμφί οἱ ψαύσειε πέπλοις P. 9.119

    in object clause.

    ἔντειλεν φυλάξασθαι χρέος παισὶν φίλοις, ὡς ἂν θεᾷ πρῶτοι κτίσαιεν βωμὸν O. 7.42

    3 dub., due to false division of words. cf. N. 7.68, I. 8.47 [ περ ἂν codd.: πέραν corr. Hermann N. 7.75 ἂν ἔχοι codd.: ἀνέχοι corr. Thiersch N. 7.89 ἂν ἀξίαις codd.: ἀναξίαις corr. Alberti N. 8.10]
    4 frag. ]οὐκ ἂν παρ[ Θρ. 2. 3.

    Lexicon to Pindar > ἄν

  • 25 ἁνίκα

    ᾱνῐκα c. ind.,
    1 at that time when

    βρέχε θεῶν βασιλεὺς χρυσέαις νιφάδεσσι πόλιν, ἁνίχ' Ἀθαναία κορυφὰν κατ ἄκραν ἀνορούσαισ ἀλάλαξεν O. 7.35

    σκύταλον τίναξε χερσίν, ἁνίκ' ἤρειδε Ποσειδάν O. 9.31

    τλάμονι ψυχᾷ παρέμειν, ἁνίχ' εὑρίσκοντο θεῶν παλάμαις τιμάν P. 1.48

    ἁνίκ' ἐπέτοσσεP. 4.24 ἦρα χαλκοκρότου πάρεδρον Δαμάτερος ἁνίκ' εὐρυχαίταν ἄντειλας Διόνυσον; (sc. θυμὸν τεὸν εὔφρανας) I. 7.4 ἁ]νίκα Δαρδανίδαις Ἑκάβ[ Πα. 8A. 17.

    λέγοντι Ζῆνα φυλάξαι προνοίᾳ, ἁνίκ' ἀγανόφρων Κοίου θυγάτηρ λύετο τερπνᾶς ὠδῖνος Pae. 12.12

    ]τε καὶ ἁνίκα ναυλοχοι[ ]ήλασαν ἐννύχιον κρυφα[ Pae. 18.9

    ἐν ξυνῷ κεν εἴη συμπόταισίν τε γλυκερὸν κέντρον, ἁνίκ ἀνθρώπων καματώδεες οἴχονται μέριμναι στηθέων ἔξω sc. after dinner at wine fr. 124. 5.

    Lexicon to Pindar > ἁνίκα

  • 26 ἀντίος

    1 adj., opposite, to face
    a abs. ὁ δ' ἀντίον ἀνὰ κάρα τ ἄειρ[ε pr. Pae. 20.10
    2 pro subs., rival

    μακρὰ δὲ ῥίψαις ἀμεύσασθ' ἀντίους P. 1.45

    Lexicon to Pindar > ἀντίος

  • 27 ἐπεί

    ἐπεί conj.
    a temporal, c. aor. ind., after, when

    τοῦ ἐράσσατο Ποσειδάν, ἐπεί νιν καθαροῦ λέβητος ἔξελε Κλωθώ O. 1.26

    Ἀχιλλέα τ' ἔνεικ, ἐπεὶ Ζηνὸς ἦτορ λιταῖς ἔπεισε, μάτηρ O. 2.79

    φθέγξατ' ἐπεὶ κατὰ γαἶ αὐτόν τέ νιν καὶ φαιδίμας ἵππους ἔμαρψεν O. 6.14

    βασιλεὺς δ, ἐπεὶ πετράεσσας ἐλαύνων ἵκετ' ἐκ Πυθῶνος, ἅπαντας ἐν οἴκῳ εἴρετο παῖδα O. 6.47

    τερπνᾶς δ' ἐπεὶ λάβεν καρπὸν Ἥβας, ἐκάλεσσε Ποσειδᾶν O. 6.57

    δράκοντες, ἐπεὶ κτίσθη νέον, οἱ δύο μὲν κάπετον O. 8.37

    ἐκτίσσατο, ἐπεὶ Ποσειδάνιον πέφνε Κτέατον O. 10.26

    ἀλλ' ἐπεὶ τείχει θέσαν ἐν ξυλίνῳ σύγγονοι κούραν,

    σέλας δ' ἀμφέδραμεν λάβρον Ἁφαίστου, τότ ἔειπεν P. 3.38

    τοί μ' ἐπεὶ πάμπρωτον εἶδον φέγγος, κρύβδα πέμπον” i. e. as soon as P. 4.111

    ἐπεὶ κατέβα ναυτᾶν ἄωτος, λέξατο P. 4.188

    ἐπεὶ δ' ἐμβόλου κρέμασαν ἀγκύρας ὕπερθεν, ἐκάλει P. 4.191

    κεῖνόν γε καὶ βαρύκομποι λεόντες περὶ δείματι φύγον, γλῶσσαν ἐπεί σφιν ἀπένεικεν ὑπερποντίαν P. 5.59

    μόλον, καπνωθεῖσαν πάτραν ἐπεὶ ἴδον P. 5.84

    τόν, Εὐρυσθῆος ἐπεὶ κεφαλὰν ἔπραθε φασγάνου ἀκμᾷ, κρύψαν P. 9.80

    ἔνθ' Ἀλεξίδαμος, ἐπεὶ φύγε λαιψηρὸν δρόμον, παρθένον κεδνὰν χερὶ χειρὸς ἑλὼν ἆγεν P. 9.121

    μάντιν τ' ὄλεσσε κόραν, ἐπεὶ ἔλυσε δόμους ἁβρότατος P. 11.33

    ἀλλ' ἐπεὶ ἐκ τούτων φίλον ἄνδρα πόνων ἐρρύσατο, παρθένος αὐλῶν τεῦχε πάμφωνον μέλος P. 12.18

    ἀρχαῖον ὀτρύνων λόγον, ὡς, ἑπεὶ μόλεν, ὡς κροκωτὸν σπάργανον ἐγκατέβα N. 1.35

    Πριάμου πόλιν Νεοπτόλεμος ἐπεὶ πράθεν N. 7.35

    ὁ δ' ὄλβῳ φέρτατος ἵκετ ἐς κείνου γενεάν, ἐπεὶ ἐν χαλκέοις ὅπλοις Τηλεβόας ἔναρεν N. 10.14

    ἐπεὶ δ' ἄλκιμον νέκυν ἐν τάφῳ πολυστόνῳ θέντο Πηλείδαν, ἦλθον ἄγγελοι Pae. 6.98

    ἀνδροδάμαντα δ ἐπεὶ Φῆρες δάεν ῥιπὰν μελιαδέος οἴνου, ἐσσυμένως ἀπὸ μὲν λευκὸν γάλα χερσὶ τραπεζᾶν ὤθεον fr. 166. 1.
    b causal, =

    γάρ. Μοῖσα δ' οὕτω ποι παρέστα μοι. ἐπεὶ στέφανοι πράσσοντί με τοῦτο θεόδματον χρέος O. 3.6

    ὁδὸν ἁγεμονεῦσαι ταύταν ἐπίστανται, στεφάνους ἐν Ὀλυμπίᾳ ἐπεὶ δέξαντο O. 6.27

    ἀλλά νιν οὐκ εἴασεν. ἐπεὶ εἶπε O. 7.61

    ποτὶ καὶ τὸν ἵκοντ. ἐπεὶ νεφέλᾳ παρελέξατο P. 2.36

    πέμψεν κασιγνήταν ἐς Λακέρειαν, ἐπεὶ παρὰ Βοιβιάδος κρημνοῖσιν ᾤκει παρθένος P. 3.34

    ἐκ δ' ἄῤ αὐτοῦ πομφόλυξαν δάκρυα γηραλέων γλεφάρων, ἃν περὶ ψυχὰν ἐπεὶ γάθησεν P. 4.122

    τὰν μάλα πολλοὶ ἀριστῆες ἀνδρῶν αἴτεον. ἐπεὶ θαητὸν εἶδος ἔπλετο P. 9.108

    ἐπεὶ ῥέζοντά τι καὶ παθεῖν ἔοικεν N. 4.31

    ὑπέρτατος Ἁγησιμάχοἰ ὑέων γένετο. ἐπεί οἱ τρεῖς ἀεθλοφόροι πρὸς ἄκρον

    ἀρετᾶς ἦλθον N. 6.23

    ἐντὶ πρόσοδοι νᾶσον εὐκλέα τάνδε κοσμεῖν. ἐπεί σφιν Αἰακίδαι ἔπορον ἔξοχον αἶσαν N. 6.46

    διὰ τὸν ἁδυεπῆ Ὅμηρον. ἐπεὶ ψεύδεσί οἱ ποτανᾷ τε μαχανᾷ σεμνὸν ἔπεστί τι N. 7.22

    (by entertaining the Dioskouroi they have become great athletes)

    ἐπεὶ εὐρυχόρου ταμίαι Σπάρτας ἀγώνων μοῖραν διέποντι N. 10.51

    πότμον ἀμπιπλάντες ὁμοῖον. ἐπεὶ τοῦτον εἵλετ' αἰῶνα N. 10.57

    χορεύων τὰν ἁλιερκέα Ἰσθμοῦ δειράδ. ἐπεὶ στεφάνους ἓξ ὤπασεν Καδμοῦ στρατῷ ἐξ ἀέθλων I. 1.10

    μὴ φθονεραῖσι φέρειν γνώμαις. ἐπεὶ κούφα δόσις ἀνδρὶ σοφῷ ἀντὶ μόχθων ξυνὸν ὀρθῶσαι καλόν I. 1.45

    ἀλλ' οὔ σφιν ἄμβροτοι τέλεσαν εὐνὰν θεῶν πραπίδες, ἐπεὶ θεσφάτων ἐπάκουσαν I. 8.31

    Δωρίων ἔλαχεν σελίνων. ἐπεὶ περικτίονας ἐνίκασε I. 8.64

    ἔσχον Δᾶλον, ἐπεί σφιν Ἀπόλλων δῶκεν Ἀστερίας δέμας οἰκεῖν Pae. 5.40

    ἐπεὶ αυ[ Πα. 7B. 13. πατρῶἰ ἐπεί[ Θρ. 4. 12. following impv.: “κράτει δὲ πέλασον. ἐπεὶ τρεῖς τε καὶ δέκ' ἄνδρας ὀλέσαιςO. 1.79

    δίδοι τέ οἱ αἰδοίαν χάριν. ἐπεὶ ὕβριος ἐχθρὰν ὁδὸν εὐθυπορεῖ O. 7.90

    ἀπό μοι λόγον τοῦτον, στόμα, ῥῖψον. ἐπεὶ τό γε λοιδορῆσαι θεοὺς ἐχθρὰ σοφία O. 9.37

    κλῦτ, ἐπεὶ εὔχομαι O. 14.5

    μήτ' ἀρετάν ποτε σιγάτω πατρῴαν μηδὲ τούσδ ὕμνους. ἐπεί τοι οὐκ ἐλινύσοντας αὐτοὺς ἐργασάμαν I. 2.45

    Κλεάνδρῳ πλεκέτω μυρσίνας στέφανον, ἐπεί νιν Ἀλκαθόου τ' ἀγὼν σὺν τύχᾳ ἐν Ἐπιδαύρῳ τε νεότας δέκετο πρίν I. 8.67

    following a wish:

    θεὸς εὔφρων εἴη λοιπαῖς εὐχαῖς. ἐπεί νιν αἰνέω O. 4.14

    ἐν τίν κ' ἐθέλοι εὐτυχῶς ναίειν. ἐπεὶ τετραόροισιν ὥθ ἁρμάτων ζυγοῖς ἐν τεμένεσσι δόμον ἔχει τεοῖς N. 7.93

    introducing parenthesis:

    ἐπεὶ πλοῦτος ὁ λαχὼν ποιμένα ἔπακτον στυγερώτατος O. 10.88

    introducing example: τεκμαίρομαι ἔργοισιν Ἡρακλέος. ἐπεὶ Γηρυόνα βόας ἔλασεν fr. 169. 6. introducing question: ἐπεὶ ψάμμος ἀριθμὸν περιπέφευγεν, καὶ κεῖνος ὅσα χάρματ' ἄλλοις ἔθηκεν, τίς ἂν φράσαι δύναιτο; O. 2.98 ἐπεὶ ἀντίον πῶς ἂν τριόδοντος Ἡρακλέης σκύταλον τίναξε χερσίν; O. 9.29 ἐπεὶ τίνα πάτραν, τίνα οἶκον ναίων ὀνυμάξεαι ἐπιφανέστερον; P. 7.5
    c fragg. ]

    διὰ θυρᾶν ἐπειδ[ Pae. 20.7

    ]ἐπεὶ πάντα[ ?fr. 334a. 11.

    Lexicon to Pindar > ἐπεί

  • 28 Ἡρακλέης

    Ἡρακλέης (-έης, -έος, -έος, -εῖ, -ῆι, -έα, -εες.)
    a personalia. son of Zeus, τῷ ( Ἀμφιτρύωνι)

    ὄψιν ἐειδόμενος ἀθανάτων βασιλεὺς αὐλὰν ἐσῆλθεν σπέρμ' ἀδείμαντον φέρων Ἡρακλέος N. 10.17

    , cf. O. 10.44, P. 9.84, I. 7.7

    ἥρως θεός N. 3.22

    ἀνήρ I. 4.53

    son of Alkmena,

    σὺν Ἡρακλέος ἀριστογόνῳ ματρὶ P. 11.3

    descendant of Alkaios,

    Ἡρακλέης, σεμνὸν θάλος Ἀλκαιδᾶν O. 6.68

    , cf. Probus ad Virg., Ecl. 7. 61, initio Alcidem nominatum post Herculem — ab Hera —, quod eius imperiis opinionem famamque virtutis sit consecutus fr. 291. married to Hebe in Olympos N. 10.18 v. also Ἀλκμήνα, Ἀμφιτρυωνιάδας, Ἥβα.
    b as family hero. progenitor of the Eratidai through his son Tlepolemos,

    Ἡρακλέος εὐρυσθενεῖ γέννᾳ O. 7.22

    progenitor of the Herakleidai,

    ὀλβία Λακεδαίμων, μάκαιρα Θεσσαλία. πατρὸς δ ἀμφοτέραις ἐξ ἑνὸς ἀριστομάχου γένος Ἡρακλέος βασιλεύει P. 10.3

    Λακεδαίμονι ἐν Ἄργει τε καὶ ζαθέᾳ Πύλῳ ἔνασσεν (sc. Ἀπόλλων)

    ἀλκάεντας Ἡρακλέος ἑκγόνους Αἰγιμιοῦ τε P. 5.71

    c patron and founder. founder of the Olympiad

    Ὀλυμπιάδα δ' ἔστασεν Ἡρακλέης ἀκρόθινα πολέμου O. 2.3

    κραίνων ἐφετμὰς Ἡρακλέος προτέρας ἀτρεκὴς Ἑλλανοδίκας Αἰτωλὸς ἀνήρ O. 3.11

    θρασυμάχανος Ἡρακλέης πατρὶ ἑορτάν τε κτίσῃ πλειστόμβροτον τεθμόν τε μέγιστον ἀέθλων O. 6.68

    ὕπατον δ' ἔσχεν Πίσα Ἡρακλέος τεθμόν N. 10.33

    πενταετηρίδ' ἑορτὰν Ἡρακλέος τέθμιον κωμάσαις N. 11.27

    cf. O. 10.22ff. patron of Thebes,

    Ἡρακλέος ὀλβίαν πρὸς αὐλάν N. 4.24

    , cf. fr. 29. 4. patron of games, ἀγώνων μοῖραν Ἑρμᾷ καὶ σὺν Ἡρακλεῖ διέποντι θάλειαν (sc. Διόσκουροι) N. 10.53 connected with Tiryns O. 10.31, I. 6.28
    d his adventures and fame. fights Poseidon, Apollo, Hades,

    Ἡρακλέης σκύταλον τίναξε χερσίν O. 9.30

    kills Kteatos and Eurytos O. 10.27ff. kills Moliones and destroys the city of Augeas,

    δάμασε καὶ κείνους Ἡρακλέης O. 10.30

    is defeated by Kyknos, τράπε

    δὲ Κύκνεια μάχα καὶ ὑπέρβιον Ἡρακλέα O. 10.16

    Hera attempts to kill him,

    ἐγὼ δ' Ἡρακλέος ἀντέχομαι προφρόνως N. 1.33

    ff., cf. Πα. 20. friend and companion of the Aiakidai, τοὶ καὶ σὺν μάχαις δὶς πόλιν Τρώων πράθον, ἑσπόμενοι Ἡρακλῆι πρότερον, καὶ σὺν Ἀτρείδαις (Tricl.: Ἡρακλεῖ codd.) I. 5.37, cf. I. 6.27—31, fr. 172, N. 4.25ff. Ἡράκλεες, σέο δὲ προπράον' ἔμμεν ξεῖνον ἀδελφεόν τ (sc. Αἰακόν) N. 7.86 πέφνεν δὲ σὺν κείνῳ (= Τελαμῶνι)

    Μερόπων ἔθνεα καὶ τὸν βουβόταν Ἀλκυονῆ, σφετέρας δ' οὐ φείσατο χερσὶν βαρυφθόγγοιο νευρᾶς Ἡρακλέης I. 6.35

    cf. N. 4.26—7, test. fr. 33a. fights Geryon and Diomedes at behest of Eurystheus O. 3.28, fr. 81. τεκμαίρομαι ἔργοισιν Ἡρακλέος fr. 169. 5. his journey to the west,

    κιόνων ὕπερ Ἡρακλέος ἥρως θεὸς ἃς ἔθηκε ναυτιλίας ἐσχάτας μάρτυρας κλυτάς N. 3.21

    Ἡρακλέος σταλᾶν O. 3.44

    v. test. fr. 256, I. 4.12 his general fame,

    κωφὸς ἀνήρ τις, ὃς Ἡρακλεῖ στόμα μὴ περιβάλλει P. 9.87

    τὸ πάντολμον σθένος Ἡρακλέος ὑμνήσομεν fr. 29. 4. for accounts of his exploits v. O. 10.24ff., N. 1.61ff., N. 3.22ff., I. 6.27ff.
    e test. Quint., Inst., 8. 6. 71, Hercules impetum adversus Meropas qui in insula Coo dicuntur habitasse non igni nec ventis nec mari sed fulmini similem fuisse fr. 33a Snell, = fr. 50 Schr. Strabo, 2. 91. 7, ὥς φησιν ἐν τοῖς ὕμνοις Πίνδαρος οἱ μεθ' Ἡρακλέους ἐκ Τροίας πλέοντες διὰ παρθένιον Ἕλλας πορθμόν, ἐπεὶ τῷ Μυρτῴῳ συνῆψαν, ἐς Κῶν ἐπαλινδρόμησαν Ζεφύρου ἀντιπνεύσαντος fr. 33a Snell, = fr. 51 Schr. Corp. Paroem. Gr., Supp. 1, p. 61 Ἡράκλειος ψώρα· ἐπὶ τῶν Ἡρακλείων λουτρῶν δεομένων καὶ θεραπείας. Ἀθηνᾶ γὰρ τῷ Ἡρακλεῖ πολλαχοῦ ἀνῆκε θερμὰ λουτάρια καὶ ἀνάπαυλαν τῶν πόνων ὡς μαρτυρεῖ καὶ Πίνδαρος ἐν Ὕμνοις fr. 51e. Σ Hom. Φ 1, Ἡρακλῆς εἰς Ἅιδου κατελθὼν ἐπὶ τὸν Κέρβερον κ. τ. ἑ. fr. 294a, cf. titulum Δ. 2. Philostr., Imag. 2. 24, Ἡρακλῆς εἰς τὴν τοῦ Κορωνοῦ στέγην ἀφικόμενος σιτεῖται βοῦν ὅλον fr. 168a. Strabo, 3. 5. 5, εἰς πύλας Γαδειρίδας ὑστάτας ἀφῖχθαι τὸν Ἡρακλέα (verba εἰς πύλας Γαδειρίδας Pindaro tribuuntur) fr. 256.
    f frag. ] Ἡρακλέης fr. 140a. 51 (26). ] Ἡρακλέος εξα[ fr. 169. 42.

    Lexicon to Pindar > Ἡρακλέης

  • 29 Πύλος

    Πῠλος city of Messenia (P. 6.35) founded by Neleus. ἐπεὶ ἀντίον τῶς ἂν τριόδοντος Ἡρακλέης σκύταλον τίναξε χερσίν, ἁνίκ' ἀμφὶ Πύλον σταθεὶς ἤρειδε Ποσειδάν; O. 9.31 δοιοὶ δ' ὑψιχαῖται ἀνέρες, Ἐννοσίδα γένος, αἰδεσθέντες ἀλκάν, ἔκ τε Πύλου καὶ ἀπ ἄκρας Ταινάρου (sc. ἦλθον: i. e. Periklymenos and Euphamos: Νηλέως γὰρ ὁ Περικλύμενος, ὁ δὲ Νηλεὺς Ποσειδῶνος υἱός Σ.) P. 4.174 μαντήιον· τῷ Λακεδαίμονι ἐν Ἄργει τε καὶ ζαθέᾳ Πύλῳ ἔνασσεν ἀλκάεντας Ἡρακλέος ἐκγόνους Αἰγιμιοῦ τε (sc. Ἀπόλλων: ἀπὸ τῆς Πύλου τὴν Μεσσήνην σημαίνει. τριμερὴς δὲ ἡ τῶν Ἡρακλειδῶν διαίρεσις· οἱ μὲν γὰρ Ἀριστοδήμου παῖδες ἔσχον τὴν Λακωνικήν, ὁ δὲ Τήμενος τὸ Ἄργος, ὁ δὲ Κρεσφόντης τὴν Μεσσήνην Σ.) P. 5.70

    Lexicon to Pindar > Πύλος

  • 30 πῶς

    1 how
    b introducing indir. quest.

    αἰδέομαι μέγα εἰπεῖν ἐν δίκᾳ τε μὴ κεκινδυνευμένον, πῶς δὴ λίπον εὐκλέα νᾶσον N. 5.15

    Lexicon to Pindar > πῶς

  • 31 τινάσσω

    1 brandish ἀντίον πῶς ἂν τριόδοντος Ἡρακλέης σκύταλον τίναξε χερσίν; O. 9.30

    ἐν χερὶ δ' Ἀμφιτρύων κολεοῦ γυμνὸν τινάσσων φάσγανον ἵκετ N. 1.52

    Lexicon to Pindar > τινάσσω

  • 32 τριόδων

    τρῐόδων (-όδοντος, -όδοντι.)
    1 trident, the weapon of Poseidon. ἀντίον πῶς ἂν τριόδοντος Ἡρακλέης σκύταλον τίναξε χερσίν; (i. e. πρὸς τὸν Ποσειδῶνα προιστάμενον Πυλίων Σ.) O. 9.30 ὃς κεραυνοῦ τε κρέσσον ἄλλο βέλος διώξει χερὶ τριόδοντός τ' ἀμαιμακέτου (Tricl.: τριόδοντας cod.) I. 8.35

    χθόνα τοί ποτε καὶ στρατὸν ἀθρόον πέμψαν κεραυνῷ τριόδοντί τε ἐς τὸν βαθὺν Τάρταρον Pae. 4.43

    Lexicon to Pindar > τριόδων

  • 33 χείρ

    χείρ (χερός, χερί, χέρα, χερσίν), χέρας; χειρός, χειρί, χεῖρα), χεῖρες, -ῶν, -εσσιν), - ας; dual. χεροῖν.)
    1 hand
    a in carrying, seizing, simm.

    ὅρμοισι χέρας ἀναπλέκοντι O. 2.74

    φιάλαν ὡς εἴ τις ἀφνειᾶς ἀπὸ χειρὸς ἑλὼν O. 7.1

    σκύταλον τίναξε χερσίν O. 9.30

    ἔδικε πέτρῳ χέρα κυκλώσαις ὑπὲρ ἁπάντων O. 10.72

    οὐ χρὴ τὰ πολλὰ βέλεα καρτύνειν χεροῖν O. 13.95

    χερὶ διδύμᾳ P. 2.9

    χερσὶ δ' ἄρα Κρονίων ῥίψαις P. 3.57

    χρυσέαν χείρεσσι λαβὼν φιάλαν P. 4.193

    θεοδμάτων ὀχέων ἐφαπτομένα χερὶ κούφᾳ P. 9.11

    δισσαῖσι δοιοὺς αὐχένων μάρψαις ἀφύκτοις χερσὶν ἑαῖς ὄφιας N. 1.45

    ἐν χερὶ δ' Ἀμφιτρύων κολεοῦ γυμνὸν τινάσσων φάσγανον ἵκετ N. 1.52

    χερσὶ θαμινὰ βραχυσίδαρον ἄκοντα πάλλων N. 3.44

    ὥρα πότνια, τὸν μὲν ἡμέροις ἀνάγκας χερσὶ βαστάζεις, ἕτερον δ' ἑτέραις N. 8.3

    χειρὸς ἕλκων ὀπίσσω N. 11.32

    ἁνία τ' ἀλλοτρίαις οὐ χερσὶ νωμάσαντ I. 1.15

    οἶά τε χερσὶν ἀκοντίζοντες αἰχμαῖς I. 1.24

    σφετέρας δ' οὐ φείσατο χερσὶν βαρυφθόγγοιο νευρᾶς Ἡρακλέης I. 6.34

    βέλος διώξει χερὶ I. 8.35

    ]

    χειρὶ μελέων ἄπο ποικίλον [σπά]ργανον ἔρριψεν Pae. 20.11

    χερσίν τ' ἐν μαλακαῖσιν ὅρπακ ἀγλαὸν δάφνας ὀχέοισα Παρθ. 2.. ἀπὸ μὲν λευκὸν γάλα χερσὶ τραπεζᾶν ὤθεον fr. 166. 3.
    b of physical combat, contests of strength, simm. “οὗτος ἐγὼ ταχυτᾶτι· χεῖρες δὲ καὶ ἦτορ ἴσονO. 4.25

    φράσαι χειρῶν ἄωτον Βλεψιάδαις ἐπίνικον O. 8.75

    τίς δὴ ποταίνιον ἔλαχε στέφανον χείρεσσι ποσίν τε καὶ ἅρματι O. 10.62

    τὸν εἶδον κρατέοντα χερὸς ἀλκᾷ O. 10.100

    χερσὶ βιαταὶ P. 1.42

    χείρεσσιν ἢ βουλαῖς P. 4.72

    ὃς ἂν χερσὶν ἢ ποδῶν ἀρετᾷ κρατήσαις τὰ μέγιστ' ἀέθλων ἕλῃ P. 10.23

    εἰ δ' ὄλβον ἢ χειρῶν βίαν ἢ σιδαρίταν ἐπαινῆσαι πόλεμον δεδόκηται N. 5.19

    χεῖρας ἱμάντι δεθεὶς N. 6.35

    Μελησίαν χειρῶν τε καὶ ἰσχύος ἁνίοχον N. 6.66

    ἔβλαστεν δ' υἱὸς Οἰνώνας βασιλεὺς χειρὶ καὶ βουλαῖς ἄριστος (τουτέστι ἀνδρείᾳ καὶ φρονήσει Σ.) N. 8.8

    χερσὶ καὶ ψυχᾷ δυνατοί N. 9.39

    σὺν ποδῶν χειρῶν τε νικᾶσαι σθένει N. 10.48

    ἔρνεσι φράξαι χεῖρα I. 1.66

    οὐκ ἐμέμφθη ῥυσίδιφρον χεῖρα πλαξίπποιο φωτός I. 2.21

    ὅντιν' ἀθρόοι στέφανοι χερσὶ νικάσαντ ἀνέδησαν ἔθειραν ἢ ταχυτᾶτι ποδῶν I. 5.9

    αἰνέω καὶ Πυθέαν χερσὶ δεξιόν, νόῳ ἀντίπαλον I. 5.61

    υἱὸν χεῖρας Ἄρεί λτ;τγτ; ἐναλίγκιον στεροπαῖσί τ' ἀκμὰν ποδῶν (Hermann: ἄρει χεῖρας codd.) I. 8.37

    ἄνδρας ἀφύκτᾳ χερὶ κλονέων I. 8.65

    c of violence ἄλλον ὕπερθε βάλλων, ἄλλον δ' ὑπὸ χειρῶν μέτρῳ καταβαίνει (sic codd.: post χειρῶν distinxit Bergk) P. 8.77 τὸν δὴ Κλυταιμήστρας χειρῶν ὕπο κρατερᾶν ἐκ δόλου τροφὸς ἄνελε δυσπενθέος (Er. Schmid: χερῶν codd.) P. 11.18

    ἐγχεσφόροις ἐπιμείξαις Αἰθιόπεσσι χεῖρας N. 3.62

    λατρίαν Ἰαολκὸν πολεμίᾳ χερὶ προστραπὼν Πηλεὺς N. 4.55

    κείνων λυθέντες σαῖς ὑπὸ χερσίν, ἄναξ fr. 35. χ]εῖρας ἀραιάς (supp. Bowra) Πα. 13. b. 4.
    d of swearing, praying, salutation

    χεῖρας ἀντεῖναι O. 7.65

    φίλας ὤρεγον χεῖρας P. 4.240

    , cf. P. 4.37, P. 9.122

    πίτναν τ' ἐς αἰθέρα χεῖρας ἁμᾶ N. 5.11

    ὁ δ' ἀνατείναις οὐρανῷ χεῖρας ἀμάχους I. 6.41

    e of labour, work

    οὐ χθόνα ταράσσοντες ἐν χερὸς ἀκμᾷ O. 2.63

    ἀριστοπόνοις χερσὶ κρατεῖν O. 7.51

    ἀμφὶ τεαῖς, ἥρως, χερὸς ἐργασίαιςO. 8.42

    ἀγαναῖσιν ἐν χερσὶ ποικιλανίους ἐδάμασσε πώλους P. 2.8

    f of love, friendship, tenderness “ χειρί οἱ χεῖρ' ἀντερείσαιςP. 4.37

    μαλακὰν χέρα προσβάλλοντα P. 4.271

    ὁσία κλυτὰν χέρα οἱ προσενεγκεῖνP. 9.36

    παρθένον κεδνὰν χερὶ χειρὸς ἑλὼν P. 9.122

    cf. P. 4.240, N. 11.32
    g of direction

    σχεθών νιν ἐπὶ δεξιὰ χειρὸς P. 6.19

    ἐν τεμένεσσι δόμον ἔχει τεοῖς, ἀμφοτέρας ἰὼν χειρός N. 7.94

    δεξιὰν κατὰ χεῖρα πατρός fr. 146. 2.
    h of giving

    φίλοις ἄνδρα μᾶλλον εὐεργέταν πραπίσιν ἀφθονέστερόν τε χέρα O. 2.94

    χρυσὸς ἐν χερσὶν φανεὶς P. 3.55

    i of admonition

    ὀρθᾷ χερὶ ἐρύκετον ψευδέων ἐνιπὰν ἀλιτόξενον O. 10.4

    Νόμος ἄγει δικαιῶν τὸ βιαιότατον ὑπερτάτᾳ χειρί fr. 169. 4.
    j fragg. χερὶ fr. 33a.

    πρὸς ὄμμα βαλὼν χερὶ Pae. 15.6

    χεῖρ' Ἀκιδαλίας fr. 244. χειρὸς ἀκμᾷ fr. 334b. 9. χερί τε κρ[ P. Oxy. 2450, fr. 7.

    Lexicon to Pindar > χείρ

  • 34 σιδήρεος

    σῐδήρ-εος, α, [dialect] Ion. and [dialect] Ep. η, ον, [dialect] Att. [var] contr. [full] σιδηροῦς, , οῦν SIG144.14, etc.; [dialect] Ep. also [full] σιδήρειος, η, ον, v. infr.; also late, Stud.Pal.20.217.9 (vi A.D.) (fem.
    A

    - ειος Theognost.Can. 56

    ); [dialect] Dor. [full] σιδάρεος [pron. full] [ᾱ] IG42(1).103.114 (Epid., iv B.C.), and v. infr. 11, also [full] σιδάριος SIG246 ii 67 (Delph., iv B.C.); [dialect] Aeol. [full] σιδάριος Theoc.29.24:— made of iron or steel,

    ἄξων Il.5.723

    ;

    σιδηρείη κορύνη 7.141

    ;

    πύλαι 8.15

    ;

    ὑποκρητηρίδιον Hdt.1.25

    ;

    σκύταλον Theoc.17.31

    ; χεὶρ σ. grappling-iron, Th.4.25, 7.62: also σ. ὀρυμαγδός, i.e. the clang of arms, Il.17.424; σ. οὐρανός the iron sky, the firmament, which the ancients held to be of metal, Od.15.329 (cf. χάλκεος) ; σ. γένος, of the Iron age, Hes.Op. 176.
    2 metaph., ἦ γὰρ σοί γε σ. ἐν φρεσὶ θυμός a soul of iron, i.e. hard, stubborn as iron, Il. 22.357, cf. Od.23.172;

    οὐδέ μοι.. θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι σ., ἀλλ' ἐλεήμων 5.191

    ;

    οὐδ' εἴ οἱ κραδίη γε σ. ἔνδοθεν ἦεν 4.293

    ;

    σιδήρειόν νύ τοι ἦτορ Il.24.205

    , 521; ἦ ῥά νυ σοί γε σ. πάντα τέτυκται thou art iron all! Od. 12.280; πυρὸς μένος.. ς. the iron force of fire, Il.23.177; of Heracles, the ironsided, Simon.8; of men, Ar.Ach. 491;

    σὰρξ σ. Theoc.22.47

    ; ὦ σιδήρεοι O ye ironhearted! Aeschin.3.166;

    εἰ μὴ σιδηροῦς ἐστιν, οἴομαι ἔννουν γεγονέναι Lys.10.20

    ;

    σ. λόγοι Pl.Grg. 509a

    .
    II σιδάρεοι, οἱ, Byzantine iron coins, always used in [dialect] Dor. form, even at Athens, Ar.Nu. 249, Pl.Com.96, Stratt.36.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σιδήρεος

  • 35 σκυτάλη

    σκῠτάλη [], ,
    A staff, cudgel, club, D.S.3.8; σ. ἀγριέλαιος, of Heracles' club, AP9.237 (Eryc.); cf. σκύταλον:—Special usages:
    1 at Sparta, staff or baton, used as a cypher for writing dispatches, a strip of leather being rolled slantwise round it, on which the dispatches were written lengthwise, so that when unrolled they were unintelligible: commanders abroad had a staff of like thickness, round which they rolled these strips, and so were able to read the dispatches:—hence σκυτάλη came to mean a Spartan dispatch, Th.1.131, X.HG3.3.8, Ar.Lys. 991, Plu.Lys.19, Gell.17.9.15; and, generally, dispatch, message, as Pi. calls the bearer of his ode

    σκυτάλα Μοισᾶν O.6.91

    , where the Sch. quotes ἀχνυμένη σκυτάλη (dub. sens.) from Archil. (Fr.89.2); ἡ σκυτάλης περιτροπή, of labour in vain (cf. ὕπερος), Pl.Tht. 209d.
    2 pole or staff, like those of a sedan-chair, LXX Ex.30.4.
    3 strickle for levelling grain piled up in a measure,

    σ. δικαία PTeb.823.15

    , PAmh.2.43.10 (both ii B.C.), cf. Poll.4.170.
    4 wooden tally or ticket on a money-bag, etc., Diosc.Hist.4, D.S.13.106.
    5 strip or rod of metal or ivory,

    κασσιτέρου Inscr.Délos 442

    B 170 (ii B.C.); ἐλέφαντος ibid.; cf. Hld.9.15.
    6 scourge whip, Moer.p.346P.
    7 handle or lever in a machine, Orib.49.3.3; handspike for turning a wheel, Ph.Bel.68.6, 85.2, Hero Bel.86.12 (pl.).
    II sucker from a stem, Gp.9.11.4, al.
    III cylinder or roller wherewith weights are moved, Arist.Mech. 852a16, cf. CPHerm. 95.16 (iii A.D.).
    IV a serpent, of uniform roundness and thickness, Nic.Th. 384, Sor. ap. Philum.Ven.27.3 (for Plu.Crass.32 v. Σκύλλα).
    2 a fish of like shape, Opp.H.1.184.
    V finger-bone, phalanx, Paul.Aeg.6.43, Tz.H.9.126.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σκυτάλη

  • 36 σκυτάλιον

    A little staff, baton,

    σκυτάλι' ἐφόρουν Ar.Av. 1283

    , where the Sch. remarks on the exceptional quantity σκυτᾱλι' ἐφόρουν, quoting Fr. 422 (where it may well be short), Nicopho 2, and other examples; ἐσκῠτᾰλιοφόρουν Porson.
    2 little pipe, flute, Poll.4.82, and perh. so in Thphr.HP4.4.12.
    3 lever, handle for turning a windlass, etc., Hero Spir.1.43; support, Orib.49.4.41.
    4 cog, tooth, on a wheel, Hero Dioptr.34 (pl.).
    5 dub. sens.,

    σφαιρίον σ. οὐκ ἔχον BCH29.546

    (Delos, ii B.C.).
    II = κοτυληδών 5, Dsc.4.91.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σκυτάλιον

  • 37 χαράσσω

    χᾰράσσω, [dialect] Att. [suff] χᾰράκ-ττω,
    A make pointed, sharpen, whet, ἅρπας, ὀδόντας, Hes.Op. 573, Sc. 235, cf. Plu.2.350d; καθάπερ βέλη τὰ πράγματα ib. 825f;

    χαρασσόμενος σίδηρος Hes.Op. 387

    .
    2 furnish with notches or teeth, like a saw,

    τὰ σιδήρια Arist.Aud. 803a3

    :—[voice] Pass., of certain birds,

    ἔχουσι.. τὰ ἄκρα τοῦ ῥύγχους κεχαραγμένα Id.PA 662b16

    ; φύλλα κεχαραγμένα serrated leaves, Dsc.4.173, cf. Thphr.HP3.10.5; σκύταλον κεχ. ὄζοις jagged or rugged with.., Theoc.17.31.
    3 metaph., whet, stimulate,

    ἔρως ψυχὰς χ. S.Fr. 684

    codd. Stob. (

    ταράσσει E.Fr. 431

    codd. Clem.Al.);

    τὸ φιλόνικον Plu.2.92a

    , cf. 825f:—[voice] Pass., κεχαραγμένος τινί exasperated at.., Hdt.7.1; κείνῳ τόδε μὴ χαράσσου be not angry at him for this, E.Med. 157 (lyr.);

    τῇπαρρησίᾳ χαραχθείς Plu.2.74e

    .
    II cut into furrows, scratch,

    στρωμνὰ δὲ χαράσσοισ' ἅπαν νῶτον κεντεῖ Pi.P.1.28

    ;

    κῦμα χ. Orph.A. 372

    ;

    ἀρότρῳ.. χ. χέρσον AP6.238

    (Apollonid.);

    ὕδωρ ἐρετμοῖς Nonn.D.3.46

    , cf. 41.114 ([voice] Pass.);

    τῷ θερμῷ χαράσσοντι τὴν ἐπιφάνειαν Plu.2.651e

    :— [voice] Pass.,

    νῶτον χαραχθείς

    wounded,

    E.Rh.73

    ;

    κέκοπται καὶ χαράσσεται πέδον A.Pers. 683

    ;

    θάλασσα φρικὶ χαρασσομένη AP10.2

    (Antip. Sid.), cf. 10.14 (Agath.); τόπος κεχαραγμένος ὑπὸ ὄμβρου, gloss on ῥωχμός, Sch.Gen.Il.23.420.
    2 smite, LXX 3 Ki.15.27.
    3 stamp, seal, PRyl. 160.6 (i. A. D.), etc.
    4 brand, BGU100.3 ([voice] Pass., ii A. D.), etc.
    III engrave, carve, ἐν νομίσματι [Βάττον] χ. (i.e. stamp his portrait) Arist. Fr. 528;

    οὔρεακαὶ πόντον ὑπὲρ τύμβοιο AP7.237

    (Alph.); στάλαν ib. 547 (Leon.Alex.); inscribe,

    δόγματα.. εἰς στήλην SIG795

    B27 (Delph., i A. D.);

    γράμμα.. τοίχοισι χαράξω Theoc.23.46

    , cf. AP12.130;

    ἐν τύμβῳ γράμμ' ἐχάραξε τόδε Erinn.5.8

    ;

    τὸν Τροίης πόλεμον σελίδεσσι χ. APl.4.293

    ;

    γραφίδεσσι.. χάραξα.. ἱερὸν λόγον Hymn.Is.11

    ; [

    νόμους] εἰς πίνακας χ. D.S.12.26

    ;

    ὁ γραμματεὺς τοῦ δήμου τὸ β ἐχάραξα BMus.Inscr.481

    *.430 ([place name] Ephesus); simply, write,

    γράμματα PMasp. 2 ii 2

    (vi A. D.), sketch, draw,

    μορφὴν χαράξαι AP11.412

    (Antioch.), cf. Anacreont.55.5; of the down marking the cheek, APl.5.344:—so in [voice] Med.,

    ἴουλος ἄχνοα χιονέης ἐχαράσσετο κύκλα παρειῆς Nonn.D.10.180

    :—[voice] Pass., ib.5.404; [ὄμμα] ἠλεμάτοις ἀκτῖσι χαράσσεται, of lines drawn with antimony, AP9.139 (Claudian.); ἐπὶ

    τοῦ νομίσματος κεχαράχθαι πέλεκυν Arist.Fr. 593

    ;

    στήλας γράμμασι κεχαραγμένας D.S.3.44

    ;

    στῆλαι χαράσσονται IG14.297

    ([place name] Panormus);

    τοῖχος ἅπας ἐχαράσσετο Luc.Am.16

    ; τὸ χαραχθὲν νόμισμα stamped money, coin, Plb.10.27.13;

    χρῆσθαι τῷ.. μέτρῳ κεχαραγμένῳ τῷ χαρακτῆρι IG22.1013.64

    ; also of the letters engraved, Peripl.M. Eux.2: metaph., λέξις κεχαραγμένη with a stamp, i.e. character of its own, Diocl.Magn.Stoic.3.213; τὴν μὲν (sc. τὴν σοφιστικὴν)

    ἰδιώματι κεχαράχθαι φήσομεν Phld.Rh.1.77

    S. (Perh. a Semitic loan-word, cf. Hebr. [hudot ]āraš 'engrave'; or cogn. with Lith. že[rtilde]<*>i 'rake, scrape'.)

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > χαράσσω

  • 38 ὄζος

    ὄζος, , [dialect] Aeol. [full] ὔσδος Sapph.93:—
    A bough, branch, twig, Il.1.234, 2.312, al., Hes.Th.30, Pi.P.4.263, etc.: prop. the knot or eye from which a branch or leaf springs, Arist.Juv. 468b25, Thphr.HP1.1.9, Aret.SD 2.9 ; τυφλοὶ ὄ. unproductive eyes, mere knots, Thphr.HP1.8.4 ;

    σκύταλον κεχαραγμένον ὄζοις Theoc.17.31

    ; σάρκινος ὄ., of the ear, Emp. 99.
    II metaph., offshoot, scion, ὄ. Ἄρηος, as epith. of famous warriors, Il.2.540, 12.188, al. ;

    τὼ Θησείδα ὄζω Ἀθηνῶν E.Hec. 123

    (anap.);

    χρυσοῦ ὄ. ἀδάμας ἐκλήθη Pl.Ti. 59b

    . (Cf. Goth. asts, Germ. ast: in the phrase ὄζος Ἄρηος ὄ. perh. means follower, servant, cf. ὀζειέα and ἄοζος.)
    ------------------------------------
    ὄζος, Cret.,
    A = ὅσος, GDI4975,al. ([place name] Gortyn).

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὄζος

  • 39 ὑποσίδηρος

    ὑποσίδηρ-ος [pron. full] [ῐ], ον,
    A having a mixture or proportion of iron in it, Pl. R. 415b.
    2 shod with iron,

    σκύταλον Ar.Fr. 402b

    (codd. Poll., σκυτάλιον Bgk. fr. Sch.Ar.Av. 1283).

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑποσίδηρος

  • 40 πηδόν

    Grammatical information: n.
    Meaning: `blade of an oar' (Od., hell. epic).
    Derivatives: πηδ-άλιον n. `rudder blade, rudder' (Od.) with πηδαλι-ώδης `rudder blade-like', - ωτός `equipped with a r.' (Arist.), - όομαι `to be equipped with a r.' (Simp.). Suffix as in πέταλον, σκύταλον, - ιον a.o. (Schwyzer 483 f., also KZ 63, 62, Chantraine Form. 245 ff., 253; cf. also Hermann Gött. Nachr. 1943, 8, where connection with foreign material is considered without argumentation.
    Origin: IE [Indo-European] [790] * ped- `foot'
    Etymology: From the word for `foot' (s. πούς) with lengthened grade and thematic enlargement. One compares Lith. pėdà, dial. also pė́das `sole of the foot', but these had short e lengthened before voiced consonant acc. to the Winter-Kortlandt-law; after the flat form and the sensitiveness below at the rudder. The orig. meaning perhaps still shines through in πηδάω; s. v.
    Page in Frisk: 2,527

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πηδόν

См. также в других словарях:

  • σκύταλον — cudgel neut nom/voc/acc sg σκύταλος cudgel masc acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • σκύταλον — τὸ, Α ρόπαλο, σκυτάλη, μαγκούρα («ἐπεὶ ἀντίον πῶς ἂν τριόδοντος Ἡρακλέης σκύταλον τίναξε χερσίν», Πίνδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Μεταπλασμένος τ. τού σκυτάλη, κατά τα ουδ.] …   Dictionary of Greek

  • σκυταλίου — σκύταλον cudgel neut gen sg σκυτάλιον little staff neut gen sg σκυταλίας cudgel shaped masc gen sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • σκυταλίων — σκύταλον cudgel neut gen pl σκυτάλιον little staff neut gen pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • σκυτάλια — σκύταλον cudgel neut nom/voc/acc pl σκυτάλιον little staff neut nom/voc/acc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • σκυτάλιον — σκύταλον cudgel neut nom/voc/acc sg σκυτάλιον little staff neut nom/voc/acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • σκυτάλοις — σκύταλον cudgel neut dat pl σκύταλος cudgel masc dat pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • σκυτάλοισι — σκύταλον cudgel neut dat pl (epic ionic aeolic) σκύταλος cudgel masc dat pl (epic ionic aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • σκυτάλοισιν — σκύταλον cudgel neut dat pl (epic ionic aeolic) σκύταλος cudgel masc dat pl (epic ionic aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • σκυτάλων — σκύταλον cudgel neut gen pl σκύταλος cudgel masc gen pl σκυταλόω cudgel imperf ind act 3rd pl (doric aeolic) σκυταλόω cudgel imperf ind act 1st sg (doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • σκυτάλῳ — σκύταλον cudgel neut dat sg σκύταλος cudgel masc dat sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»