-
1 ἔμμᾱνις
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἔμμᾱνις
-
2 низ
[νις] ουσ. α. το κάτω μέρος -
3 низ
[νις] ουσ α το κάτω μέρος -
4 μῆνις
Grammatical information: f.Meaning: `wrath', esp. of gods, Manes, of Achilleus etc. (Il.).Compounds: As 2. member in ἔμ-μανις `filled with wrath' (Cret.; on the formation Sommer Nominalkomp. 113).Derivatives: μηνίω, Dor. μανίω, aor. - ῖσαι, rarely with ἀπο-, ἐπι- ( ἀντι-, ἐκ-), `rage' (Il., Hdt., hell.) with μήνι-μα n. `(reason for) wrath' (Il.), - θμός `raging' (P 62, 202, 282); also μηνιάω `id.' (LXX, D. H.; on the formation Schwyzer 732 m. A. 4) with μηνίαμα (LXX); enlargements - ιάζω (Et. Gud.), - ίζω (An. Ox.) with - ισμα (Iolkos IIIa). From μῆνις ( μηνίω?) also μηνίτης (- τής?) m. `a man filled with rage' (Arr. Epikt.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Etymology unknown. Against identification with Lat. mānēs `the separted souls' (Ehrlich KZ 41, 294 f.), with ἔμ-μᾱνις = im-mānis `horrible, terrible' (Jacobsthal IF 21 Beih. 140f.), W.-Hofmann s. mānēs. The explanation from *μνᾱ-νις (to μέμνημαι; Schwyzer RhM 80, 213ff., Gramm. 260) is doubted by Schwyzer himself (Gramm. 495 A. 8); instead connection with μαιμάω is suggested. The semantically obvious connection with μένος a. cogn. (and with μένω?; Curtius, Irmscher Götterzorn 5ff.) is impossible because of the ᾱ-vowel; attempt at explanation ("aus Gründen der Verschleierung") by Porzig Satzinhalte 352; diff. still Pagliaro (s. Belardi Doxa 3, 213). -- Details on the meaning and formation in Frisk Eranos 44, 28ff.; also Porzig Satzinhalte 147, 187f., 237; on the vocalism Björck Alpha impurum 177 f.; on μηνίτης also Radermacher RhM 63, 444ff. So no explanation.Page in Frisk: 2,229Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μῆνις
-
5 галс
галсм мор.1. (направление) ἡ κατεύθυνση (ἰστιοφόρου):переменить \галс ἀλλάζω κατεύθυνση·2. (снасть) ἡ προτο-νίς, ἡ σταντζιέρα. -
6 Ελλανίς
-
7 Ἑλλανίς
-
8 Τιτανίς
Τῑτᾱνίς, Τιτανίςfem nom sg -
9 σίκινις
σίκινιςfem nom sgσίκῑνις, σίκιννιςfem nom sg -
10 θεραπνίς
A = θεραπαινίς, AP9.603 (Antip.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > θεραπνίς
-
11 θρίδαξ
θρίδαξ, - ᾰκοςGrammatical information: f.Meaning: `lettuce' (Epich., Ion., hell.).Derivatives: θριδακί̄νη `id.' (Att., hell.; Chantraine Formation 204) with -ῑνίς f. (Stratt.), θριδακίσκα (Alkm. 20; Chantraine 407), θριδάκιον (Plu.); also θριδακίας = μανδραγόρας θῆλυς (Dsk., Chantraine 94) and the adj. θριδακ-ηΐς f. (Nic.), - ώδης (Dsc.) `lettuce-like'. - Several side-forms: θίδραξ (Arr., H.) with θιδρακίνη (H.; liquidametathesis; Schwyzer 258), θρύδαξ (pap.; after θρύον?), θρόδαξ (H.) with θοδράκιον (Choerob.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Acc. to Nehring Glotta 14, 151 Pre-Greek. Because of the typical leaves Strömberg Pflanzennamen 39 thinks of θρῖον `fig-leaf, leaf in gen..' and compares οἶδαξ `unripe figs'. Through association with τρι- `three' arose folketymological τετρακίνη = θριδακίνη (Hippon. 135). (Not with Wood ClassPhil. 16, 64f. to ONo. drīta `cacare' etc.) For ο\/ι cf. τορνία σταφυλή beside θρινία ἄμπελος, Fur. 392.Page in Frisk: 1,683Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > θρίδαξ
-
12 πίθος
Grammatical information: m.Meaning: `large, mostly earthen vessel for storing wine etc., which is open at the top' (Il.).Dialectal forms: Myc. qeto.Compounds: Some compp., e.g. πιθ-οίγ-ια n. `ceremony for the opening of vessels' (Plu.); cf. on οἴγνυμι.Derivatives: πιθάκνη (Thasos Va, also in mss. of Att. beside) φιδάκνη (A., D., Thphr., Moer.), Dor. πισάκνα (H.) f.; diminutiv. like κυλίχνη, πελίχνη a.o. (Chantraine Form. 195); - άκνη for - ίκνη (from - ίχνη n-. breathdissim.) because of ι in πιθ-[? improbable]; Att. φιδ- for φιτ- (cf. χιτών) after φείδομαι?; πιθάκνιον n. (Eub., Hyp., Luc.), - νίς f., φιδ- (Poll.). -- Other derivv.: 1. diminut. πιθ-ίσκος m. (Plu. Cam. 20), - άριον n. (H., EM); 2. πιθ-(ε)ών, - ῶνος m. `cellar' (com., inscr. IV--IIIa); 3. - ίας m. `jar-shaped comet' (Seneca; Scherer Gestirnnamen 107); 4. - ῖτις, - ιδος f. `kind of poppy' (Dsc.; Redard 75); 5. - ώδης `like a jar' (Arist.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Without exact agreement outside Greek. Great similarity show Lat. fidēlia f. `vase of clay, glass etc.', whih may stand for * fides-liā, and some northgerm. words, e.g. OWNo. biða f. `milktub'. So it would be a a very old designation of a vessel; common IE basis * bhidh-. Details a. rich lit. (and further connection with * bheidh- `bind' which is to be rejected) in W.-Hofmann s.v.; also WP. 2, 185 and Pok. 153. -- Lat. fiscus deviates semantically and is phonetically unclear. - The Myc. form shows that this is a Pre-Greek word. Also φιδ- is problematic.Page in Frisk: 2,534-535Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πίθος
-
13 πτερόν
πτερόν Cf. πέτομαιGrammatical information: n.Meaning: `feather, wing, pinion', also metaph. of feather- and wing-like objects (Il.).Compounds: Compp., e.g. πτερο-φόρος `feathered, winged' (A., E.), ὑπό-πτερος `(swift) winged' (Pi., IA.; on the formation Schwyzer-Debrunner 532 w. n. 6 a. lit.); on ὑπο-πετρ-ίδιος s.v.Derivatives: 1. πτερό-εις `provided with feathers or wings' (ep. poet. Il.; cf. Kretschmer Glotta 27, 249 a. 278 w. lit., also Yorke Class Quart. 30, 151 f.); opposite ἄ-πτερος (Od.), a.o. of μῦθος (as opposite of ἔπεα πτερόεντα; diff., improbable, Hainsworth Glotta 38, 263ff.); 2. πτερω-τός `id.' (IA.), - τικός `belonging to plumage' (Vp); 3. - μα n. `plumage' (A. fr., Pl. Phdr. a.o.; rather enlarged from πτερόν than from πτερόομαι); 4. πτερό-της f. `winged condition' (Arist.); 5. πτέρ-ων m. n. of an unknown bird ( Com. Adesp.), - νις m. n. of a kind of hawk (Arist.); 6. πτερ-όομαι, - όω, also m. ἐκ-συν-, `to get wings, to become fledged' resp. `to feather, to wing' (IA.) with - ωσις f. `feathering, plumage' (Ar., Arist. etc.). -- Beside it πτέρυξ, -ῠγος f. `wing', like πτερόν often metaph. (Il.). Often as 2. member, e.g. τανύ-πτερυξ (Il.), also πτερόν - πτέρυγ-ος (Simon.) `spreading the wings'; extensively Sommer Nominalkomp. 70f. (cf. on τανύω). -- From πτέρυξ 1. dimin. πτερύγ-ιον n. des. of several winglike objects (Hp., Arist.); 2. - ώδης `wing-like' (Hp., Thphr.); 3. - ωτός `provided with wings' (Arist.); 4. - ωμα n. `poultry etc.' (late); 5. πτερυγ-ίζω, also w. ἀνα- a.o., `to move the wings' (Ar.); - όομαι, - όω meaning unclear (Lesb. lyr. resp. medic.), ἀπο- πτερόν `to lose the wings' (Vett. Val.); πτερ-ύσσω, also w. δια- a.o., `to flap with the wings' (Archil.[?], hell.), perh. from πτερόν; cf. Schwyzer 725 w. lit.Etymology: Beside πτερ-όν stand on the one hand Arm. t`er `side', with lengthened vowel t`i̇r `flight', t`r̄-čim, aor. t`r̄-eay `fly', on the other Skt. pátr-am n. `wing, feather', Lat. acci-piter, - tr-is `hawk', Germ., e.g. OHG fedara, OWNo. fjǫðr f. ' feather', all going back on IE * pter- resp. * petr- (the last also in ὑποπετριδίων ὀνείρων `winged dreams' [Alcm. 23, 49; cf. Kock ad loc.]?). The r-stem is still found in Hitt. patt-ar ( pitt-ar?) n., to which with heteroclit. gen. pl. - an-aš; a continuation of the alternating n-stem a.o. in Lat. penna f. `feather, wing' from * pet-n-ā. At the basis is the verb for `fly' in πέτομαι, πτέ-σθαι, s. v. -- A disyllabic form is seen in Skt. patar-á- `flying', beside which patár-u- `id.', which reminds of the u-stem in πτέρ-υ-ξ(?). As for -( υ)γ- no convincing example inside Greek can be found ( ὄρτυξ and other birdnames are too far off), several connections have been suggested: Skt. pataṅ-g-á- `flying' (for patan- cf. petn- above; on g s. ἀστράγαλος [but this is Pre-Greek]), Av. fra-ptǝrǝǰāt- `bird' (analysis uncertain: from * ptǝrǝ-g- `wing'?), Lat. protervus `turbulent' (from *pro-pterg-u̯os?), OLFr. fetheracco gen. pl. `alarum'. -- Controversial is the connection with Slav. (OCS, Russ. etc.) peró n. `feather', which cannot be directly equated with πτερόν and perh. rather belongs to Skt. parṇám n. `wing, feather, leaf' etc. After Petersson KZ 47, 272 πτερόν would be a cross of *περόν (= Slav. peró) and πτέρυξ. Here further Toch. B parwa pl. `feathers'; cf. v. Windekens Orbis 11, 194. -- Further details w. rich lit. in WP. 2, 20f., Pok. 826, W.-Hofmann s. accipiter, penna, prōtervus, Mayrhofer s. pataráḥ, pátram, parṇám, Vasmer s. peró; also Specht 216f. (much that is uncertain).Page in Frisk: 2,612-613Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πτερόν
-
14 Έλλάς
Έλλάς, -άδοςGrammatical information: f.Meaning: Έλλάς, - άδος`Hellas', land of the Ε῝λληνες, name of a territory in southern Thessaly (Il.), also Anatolian Ionia (Hdt.); - also adj. f. `hellenic' ( γλῶσσα, πόλις; Hdt., A.).Other forms: Further Ε῝λληνες, Dor. -ᾱνες pl. `Hellenes', name of a Thessalian tribe (Β 684), name of all Greeks (since Hdt.), `Heathen' (LXX), sg. also adj. `hellenic' (Pi., A.). As 1. member in Έλλανο-δίκαι pl. " judges of the Hellenes", name of the arbiters at the Olympic Games (Pi.), also name of a martial court in Sparta (X.); Έλληνο-ταμίαι pl. name of the treasurers of the Delic-Attic Confederacy (Att.). As 2. member in Πανέλληνες `Panhellenes' (Β 530 beside Άχαιοί, Hes. Op. 528, Archil. 52,); cf. below; φιλ-έλλην `friend of the Hellenes' (Ion.-Att.), μισ-έλλην `enemy of the Hellenes' (X.).Compounds: As 1. member in Έλλαδ-άρχης (with ἑλλαδαρχέω) `Leader of the H.', President of the Achaeic Confederacy, the Delphic Amphiktyonie and other communities (imper. times).Derivatives: Έλλαδικός `belonging to H.' (Xenoph., Str.). - Έλλήνιος, -ά̄νιος `hellenic' (Hdt., Pi.), f. - ηνίς, -ᾱνίς (Pi., Att.), Έλληνικός `id.' (Hdt.; s. Chantr. Ét. sur le vocab. grec, s. index); denomin. verb ἑλληνίζω `speak Greek', also trans. `hellenise' (late), with ἑλληνισμός `Greek way of expression', also opposed to ἀττικισμός `Attic expression' (hell.), ἑλληνιστής `who speaks Greek', name of a Jew speaking Greek ( Act. Ap. 6, 1; oppos. Έβραῖος) etc.; - ιστί adv. `in Greek' (Pl., X.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Like most names of lands and peoples Έλλάς and Ε῝λληνες have no etymology. - As formation in - άς (cf. Τρωάς, Φθιάς, Λευκάς etc.; Schwyzer 507f., Chantr. Form. 356) Έλλάς supposes a noun (Sommer Münch. Stud. z. Sprachwiss. 4, 1ff.). Also for Ε῝λληνες a noun will have been the basis; the deviant intonation (cf. Άθαμᾶνες, Άκαρνᾶνες, Δυμᾶνες etc., which is also found in Ἴωνες (s. v.), is mostly explained from Παν-έλληνες (like πάν-δεινος, παν-άγαθος a. o.; but Παν-αχαιοί Β 404 etc.!). The ending -ᾱν- is of course Pre-Greek. - Beside Ε῝λληνες we find Ἔλλοπες (like Δρύοπες a. o.) in Έλλοπία name of the region of Dodona (Hes. Fr. 134, 1) and of northern Euboea (Hdt. 8, 23; note the suffix - οπ-); since Arist. ( Mete. 352a 34) the area of Dodona and the basin of the Acheloos was seen as the land of origin of the Hellenes, the ἀρχαία Έλλάς. The basis of Έλλάς and Ε῝λληνες prob. is Έλλοί (Pi. Fr. 59), after H. = Ε῝λληνες οἱ ἐν Δωδώνῃ, καὶ οἱ ἱερεῖς; but perh. it is juist the consequence of the reading σ' Έλλοί for Σελλοί in Π 234, s. Leumann Hom. Wörter 40. It is obvious, to connect the Ε῝λληνες also with the Σελλοι, who live also around Dodona; Ε῝λληνες and Έλλάς would have lost the σ- through Greek development. - Further unknown, s. Wilamowitz on Eur. Her. 1 n. 1, Güntert WuS 9, 132 (cf. Kretschmer Glotta 17, 250), Chatzis ( PhilWoch 58, 497), further Chantraine Form. 168 n. 1. Details in Schwyzer 77f.Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > Έλλάς
См. также в других словарях:
νίς — I (Nice). Πόλη της Γαλλίας, πιο γνωστή με την ελληνική ονομασία της, Νίκαια (βλ. λ.). II (Nish). Πόλη (174.000 κάτ. το 2003) της Σερβίας. Βρίσκεται στην κεντρική Σερβία, στον ποταμό Νισάβα, παραπόταμο του Μοράβα. Είναι οχυρωμένη πόλη και σπουδαίο … Dictionary of Greek
Μακ Νις, Λιούις — (Louis MacNeice, Μπέλφαστ 1907 – Λονδίνο 1963). Βρετανός συγγραφέας και πανεπιστημιακός. Καταγόταν από ιρλανδική οικογένεια και σπούδασε στην Οξφόρδη, όπου συνδέθηκε με τους Σέσιλ Ντέι Λιούις, Σπέντερ και Όντεν. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τα κλασικά … Dictionary of Greek
Πέτερσεν, Νις — (Petersen, Βάμντρουπ 1897 – Λάβεν 1943). Δανός συγγραφέας (Μη αντέχοντας το κλειστό οικογενειακό περιβάλλον, εγκατέλειψε το φαρμακείο όπου εργαζόταν και έζησε περιπλανώμενος, ασκώντας διάφορα επαγγέλματα. Η πρώτη του ποιητική συλλογή Νυχτερινοί… … Dictionary of Greek
Γιουγκοσλαβία — Επίσημη ονομασία: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας Παλαιότερη ονομασία: Ομοσπονδιακή Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας Έκταση: 102.173 τ.χλμ Πληθυσμός: 10.656.929 κάτ. (2002) Πρωτεύουσα: Βελιγράδι (1.280.600 κάτ. το 2002)Κράτος … Dictionary of Greek
СОХА — • Arātrum, αροτρον, или плуг, орудие для разрыхления пахотной земли или для вспашки поля, изобретенное будто бы Бузигом или Триптолемом. Plin. 7, 56, 199. Гесиод изображает два вида греческого плуга (op. et. d. 431 слл.): 1.… … Реальный словарь классических древностей
МИНИЙ — I. • Minius, Μίνιος, н. Minho, значительная река на испанском полуострове; берет начало в Кантабрских горах, течет на запад и впадает в Океан. Страбон (3, 153, который ошибочно считает ее самой большой рекой Лузитании) и Аппиал (6 … Реальный словарь классических древностей
МИНИЙ — I. • Minius, Μίνιος, н. Minho, значительная река на испанском полуострове; берет начало в Кантабрских горах, течет на запад и впадает в Океан. Страбон (3, 153, который ошибочно считает ее самой большой рекой Лузитании) и Аппиал (6 … Реальный словарь классических древностей
AMATHUS — I. AMATHUS thi, fluv. Pylon urbem, Nestoris patriam, praeterlabens. II. AMATHUS thuntis, Cypri urbs, Veneri sacra, unde tota insula Amathusia dicta, ut est apud Ptol. Virg. Aen. l. 10. v. 51. Est Amathus, est celsa mihi Paphos, atque Cythera,… … Hofmann J. Lexicon universale
Αόνιος — Ἀόνιος, ο (θηλ. νίη κ. νίς, ίδος) (Α) ο βοιωτικός … Dictionary of Greek
Βαρώτσος, Κωνσταντίνος — (Αθήνα 1955 –). Γλύπτης. Σπούδασε γλυπτική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ρώμης και αρχιτεκτονική στο πανεπιστήμιο της Πεζάρα. Το 1990 91 κέρδισε υποτροφία του ιδρύματος Φουλμπράιτ. Τα έργα του είναι κυρίως κατασκευασμένα από γυαλί και ατσάλι.… … Dictionary of Greek
Γαλλία — Επίσημη ονομασία: Δημοκρατία της Γαλλίας Έκταση: 547.030 τ.χλμ Πληθυσμός: 58.518.148 κάτ. (2000) Πρωτεύουσα: Παρίσι (2.125.246 κάτ. το 2000)Κράτος της δυτικής Ευρώπης. Συνορεύει στα ΝΑ με την Ισπανία και την Ανδόρα, στα Β με το Βέλγιο και το… … Dictionary of Greek
