-
1 μῆνις
μῆνις, ιος u. Sp. ιδος (vgl. B. A. 1207), ἡ (von μένω od. μένος, schwerlich mit μαίνομαι zusammenhangend), dauernder, bleibender Zorn, Groll; Hom. bes. vom unversöhnlichen Zorne der Götter, Διὸς δ' ἀλεώμεϑα μῆνιν, Il. 5, 34, χαλεπὴ δὲ ϑεοῦ ἔπι μῆνις, 5, 178; auch von dem anhaltenden und unversöhnlichen Grollen des Achilleus, Il.; von dem rachesüchtigen Zorn ganzer Völker, Hes. Sc. 21; ἀφελεῖν μᾶνιν χϑονίων, Pind. P. 4, 159; μνάμων μῆνις τεκνόποινος, Aesch. Ag. 150; τελεσσίφρων, 685, der immer nur auf die zu vollendende Rache bedacht ist, öfter; neben κότος, Eum. 849; μῆνιν βαρεῖαν, Soph. O. C. 1330; ὅτου ποτὲ μῆνιν. τοσήνδε πράγματος στήσας ἔχεις, O. R. 699; μῆνιν ἔχειν τινός, Eur. Hel. 1371, öfter; μήνιες, Ap. Rh. 4, 1205; – τοῖσι μῆνις κατέσκηψε Ταλϑυβίου, Her. 7, 143; μήνιος, ibd. 137; μήτε τῶν ἄνω δείσας ϑεῶν μῆνιν, Plat. Legg. IX, 880 e; ἀπαλλάττεσϑαι τῆς μήνιος, v. l. μήνιδος, Rep. III, 390 e; Sp.
-
2 μηνίς
-
3 μήνις
-
4 μῆνις
-
5 μῆνις
Grammatical information: f.Meaning: `wrath', esp. of gods, Manes, of Achilleus etc. (Il.).Compounds: As 2. member in ἔμ-μανις `filled with wrath' (Cret.; on the formation Sommer Nominalkomp. 113).Derivatives: μηνίω, Dor. μανίω, aor. - ῖσαι, rarely with ἀπο-, ἐπι- ( ἀντι-, ἐκ-), `rage' (Il., Hdt., hell.) with μήνι-μα n. `(reason for) wrath' (Il.), - θμός `raging' (P 62, 202, 282); also μηνιάω `id.' (LXX, D. H.; on the formation Schwyzer 732 m. A. 4) with μηνίαμα (LXX); enlargements - ιάζω (Et. Gud.), - ίζω (An. Ox.) with - ισμα (Iolkos IIIa). From μῆνις ( μηνίω?) also μηνίτης (- τής?) m. `a man filled with rage' (Arr. Epikt.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Etymology unknown. Against identification with Lat. mānēs `the separted souls' (Ehrlich KZ 41, 294 f.), with ἔμ-μᾱνις = im-mānis `horrible, terrible' (Jacobsthal IF 21 Beih. 140f.), W.-Hofmann s. mānēs. The explanation from *μνᾱ-νις (to μέμνημαι; Schwyzer RhM 80, 213ff., Gramm. 260) is doubted by Schwyzer himself (Gramm. 495 A. 8); instead connection with μαιμάω is suggested. The semantically obvious connection with μένος a. cogn. (and with μένω?; Curtius, Irmscher Götterzorn 5ff.) is impossible because of the ᾱ-vowel; attempt at explanation ("aus Gründen der Verschleierung") by Porzig Satzinhalte 352; diff. still Pagliaro (s. Belardi Doxa 3, 213). -- Details on the meaning and formation in Frisk Eranos 44, 28ff.; also Porzig Satzinhalte 147, 187f., 237; on the vocalism Björck Alpha impurum 177 f.; on μηνίτης also Radermacher RhM 63, 444ff. So no explanation.Page in Frisk: 2,229Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μῆνις
-
6 μῆνις
μῆνις, ιος (Ionic form of the gen., cp. the Homeric echo Pla., Rep. 390e and δήριος Aeschyl, Ag. 942: EFraenkel, Aeschylus Agamemnon II, ’62 [’50], 427) and later ιδος, ἡ (Hom. et al.; PRyl 67, 3 [II B.C.]; BGU 1026, 22, 14; LXX; Jos., Ant. 9, 104; TestDan 5:2; SibOr 4, 135) implacable anger, vengefulness w. ὀργή described as the source of μ. Hm 5, 2, 4 (on the relationship betw. ὀργή and μῆνις in the Stoa s. Diog. L. 7, 113. Andronicus, περὶ παθῶν 4 [Stoic. III no. 397]; Ps.-Phoc. 64; Sir 27:30). Described as an incurable sin, ibid.—DELG. TW. Sv. -
7 μηνις
-
8 μῆνις
A , laterμήνιδος Ael.Fr.80
, Them.Or.22.265d, Jul.Or.2.50b, AP9.168 (Pall.):— wrath; from Hom. downwds. freq. of the wrath of the gods, Il.5.34, al., A. Ag. 701 (lyr.), Pl.Lg. 880e, Men.585; μῆνιν ἔχειν ἀπὸ θεοῦ Vett. Val. 184.3;μ. χθονίων Pi.P.4.159
; also of the dead worshipped as heroes,τοῖσι μ. κατέσκηψε Ταλθυβίου Hdt.7.134
, cf. 137;μ. τῶν τετελευτηκότων Pl.Hp.Ma. 282a
; of injured parents, A.Ag. 155 (lyr.), Ch. 294; of suppliants, Id.Eu. 234, cf. E.Heracl. 762 (lyr.): but also, generally, of the wrath of Achilles, Il.1.1, al., cf. Alc.Supp.10.7; of the revengeful temper of a people, Hes.Sc.21, Hdt.7.229: c. gen. objecti,ὅτου.. μ. τοσήνδε πράγματος στήσας ἔχεις S.OT 699
: in pl.,Αἰήταο μήνιες A.R.4.1205
. -
9 μῆνις
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > μῆνις
-
10 μῆνις
μῆνις, ιος u. ιδος, ἡ, dauernder, bleibender Zorn, Groll; bes. vom unversöhnlichen Zorne der Götter; auch von dem anhaltenden und unversöhnlichen Grollen des Achilleus; von dem rachesüchtigen Zorn ganzer Völker; τελεσσίφρων, der immer nur auf die zu vollendende Rache bedacht ist -
11 μήνις
μή̱νῑς, μῆνιςwrath: fem acc pl (epic doric ionic aeolic) -
12 μήνις
(-ήνι(δ)ος) η гнев, ярость; негодование; злоба (особенно скрытая и долгая), προκαλώ (или επισύρω) την μήνιν вызывать гнев -
13 μῆνις
-ιοσ/ιδος+ ἡ N 3 2-0-0-0-2=4 Gn 49,7; Nm 35,21; Sir 27,30; 28,5 -
14 ἐπι-μῆνις
-
15 πολύ-μηνις
πολύ-μηνις, ὁ, ἡ, von vielem Zorne, sehr zornig, Pallad. 9 (IX, 168).
-
16 πάμ-μηνις
-
17 τριτό-μηνις
τριτό-μηνις, ιδος, ἡ, der dritte Tag im Monat, der in Athen der Pallas geweiht war, Harpocr.
-
18 ταχύ-μηνις
ταχύ-μηνις, εως, ὁ, ἡ, schnell oder leicht zürnend, jähzornig, Dionysos, Hymn. (IX, 524, 20).
-
19 βαρύ-μηνις
βαρύ-μηνις (- ιδος Hel. 7. 20), dasselbe; δαίμων Aesch. Ag. 1481; sp. D., z. B. Ep. ad. 244 (IX, 691); Statyll. 9 (IX, 98).
-
20 δύς-μηνις
См. также в других словарях:
μηνίς — μηνίς, ίδος, ἡ (Α) μηνίσκος. [ΕΤΥΜΟΛ. < μήν, μηνός «μήνας» + επίθημα ιδ ς (πρβλ. θαμν ίς, τραχηλ ίς)] … Dictionary of Greek
μῆνις — wrath fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μήνις — η (Α μῆνις και δωρ. και αιολ. τ. μᾱνις) σφοδρή και παρατεταμένη οργή, διαρκής θυμός, μάνιτα («μῆνιν ἄειδε, θεά...», Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Η άποψη κατά την οποία η λ. συνδέεται με το μένω ή αυτή που συνδέει τη λ. με το μένος… … Dictionary of Greek
μήνις — μή̱νῑς , μῆνις wrath fem acc pl (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μᾶνιν — μῆνις wrath fem acc sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μᾶνις — μῆνις wrath fem nom sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μῆνι — μῆνις wrath fem voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μῆνιν — μῆνις wrath fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πολύμηνις — ήνιος, ὁ, ἡ, Α πολύ οργισμένος. [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + μηνις (< μῆνις, ιος «οργή»), πρβλ. βαρύ μηνις] … Dictionary of Greek
ταχύμηνις — ήνεως, ὁ, ἡ, Α οξύθυμος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ταχυ * + μηνις (< μῆνις, ιος «οργή»), πρβλ. βαρύ μηνις] … Dictionary of Greek
μήνει — μαίνομαι rage aor subj act 3rd sg (epic) μή̱νει , μῆνις wrath fem nom/voc/acc dual (attic epic) μή̱νεϊ , μῆνις wrath fem dat sg (epic) μή̱νει , μῆνις wrath fem dat sg (attic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)