-
1 φιδίτης
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φιδίτης
-
2 φιδίτιον
A common mess at Sparta, later name for the earlier ὰνδρεῖον (v. ), Arist.Pol. 1271a27, 1272a2, b34, Rh. 1411a25, Antiph.44.3, Dicaearch.Hist.23, Phylarch.44 J., D.H.2.23, Cic. Tusc.5.34.98,Ἑλληνικά 1.18
, 19 (Gytheum, i A. D.), Plu.Lyc.12 (hence Porph.Abst.4.4), Agis 8, Cleom.13, Phoc.20, Paus.7.1.8, IG5(1).128.13, al. (ii A. D.), Philostr.VA4.27, Them.Or.19.227b, Hsch. s. vv. διαφοιγοιμόρ, φιδίτια, Phot. s.v. συσσιτίαι, Suid. s.v. Λυκοῦργος, φιλίτια, Eust.1413.23.II dining-hall in which the meals took place, X.HG5.4.28, Lac.3.5, 5.6, Phld.Mus.pp.18,86 K., D.Chr.2.44, Plu.Lyc.26, Ages.20, Id.2.697e, Ath.4.139c. [Quantity given by εἰς τὰ φιδίτια ( φειδ- codd.Ath.) at end of iambic line in Antiph. l. c., where φῐδῐ- is possible but involves an unlikely φῐδῐτης.] (Written φιδείτια in Ἑλληνικά l. c., φειδείτιον (or -α ) in IG5(1)Il.cc. (exc. φειδίτιον in 1507); but dat. φιλιτείοις and φιλειτείοις in Phld. Il. cc. (Pap.); this contradiction in the early evidence is unexplained; the form φιδ- or φειδ- is corroborated by Plu.Lyc.12, where it is suggested that the word comes from φιλία with substitution of δ for λ, or from φειδώ, or from Εδίτια ('eatings', cf. ἐδωδή ) with prefixed φ. Codd. have φιδίτια (or ον ) in Arist.Pol. (v.l. φιλίτια), Plu. (exc. φιτιδίοις v. l. in Cleom. l. c., φιλιτίων all codd. in Phoc. l.c., φιλίτια all codd. in 2.714b, φιλέστιον in 2.697e), Hsch.; φειδίτια in Paus., Ath. (who cites Antiph., Dicaearch.Hist., Phylarch.), Eust.; φιλίτια in X. (v.l. φιδίτια in HG l. c.), Arist.Rh. ( φιδίτια Sch.), D.H., D.Chr., Philostr., Them., Suid.; philitiis in Cic.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φιδίτιον
-
3 πίθος
Grammatical information: m.Meaning: `large, mostly earthen vessel for storing wine etc., which is open at the top' (Il.).Dialectal forms: Myc. qeto.Compounds: Some compp., e.g. πιθ-οίγ-ια n. `ceremony for the opening of vessels' (Plu.); cf. on οἴγνυμι.Derivatives: πιθάκνη (Thasos Va, also in mss. of Att. beside) φιδάκνη (A., D., Thphr., Moer.), Dor. πισάκνα (H.) f.; diminutiv. like κυλίχνη, πελίχνη a.o. (Chantraine Form. 195); - άκνη for - ίκνη (from - ίχνη n-. breathdissim.) because of ι in πιθ-[? improbable]; Att. φιδ- for φιτ- (cf. χιτών) after φείδομαι?; πιθάκνιον n. (Eub., Hyp., Luc.), - νίς f., φιδ- (Poll.). -- Other derivv.: 1. diminut. πιθ-ίσκος m. (Plu. Cam. 20), - άριον n. (H., EM); 2. πιθ-(ε)ών, - ῶνος m. `cellar' (com., inscr. IV--IIIa); 3. - ίας m. `jar-shaped comet' (Seneca; Scherer Gestirnnamen 107); 4. - ῖτις, - ιδος f. `kind of poppy' (Dsc.; Redard 75); 5. - ώδης `like a jar' (Arist.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Without exact agreement outside Greek. Great similarity show Lat. fidēlia f. `vase of clay, glass etc.', whih may stand for * fides-liā, and some northgerm. words, e.g. OWNo. biða f. `milktub'. So it would be a a very old designation of a vessel; common IE basis * bhidh-. Details a. rich lit. (and further connection with * bheidh- `bind' which is to be rejected) in W.-Hofmann s.v.; also WP. 2, 185 and Pok. 153. -- Lat. fiscus deviates semantically and is phonetically unclear. - The Myc. form shows that this is a Pre-Greek word. Also φιδ- is problematic.Page in Frisk: 2,534-535Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πίθος
-
4 φιτρός
-
5 φειδ-
см. φιδ\ -
6 φειδίτια
A v. φιδ-ίτης, -ίτιον.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φειδίτια
См. также в других словарях:
φιτρός — ὁ, Α 1. κορμός δέντρου 2. (στον Όμ.) κομμάτι ξύλου 3. δαυλός. [ΕΤΥΜΟΛ. Επικός τ. αβέβαιης ετυμολ. Κατά μία άποψη, η λ. φι τρός ανάγεται στην ΙΕ ρίζα *bhei /*bhī «χτυπώ» (πρβλ. αρμ. bir «κοντό και στρογγυλό ξύλο, κούτσουρο, ρόπαλο», καθώς και το… … Dictionary of Greek
κεφαλήσιος — α, ο 1. αυτός που ανήκει στην κεφαλή 2. αυτός που έχει σχήμα κεφαλής («κεφαλήσιο τύρι» το κεφαλοτύρι). [ΕΤΥΜΟΛ. < κεφαλή + επιθετ. κατάλ. ήσιος (πρβλ. καρυδ ήσιος, φιδ ήσιος)] … Dictionary of Greek
μυρίζω — (ΑΜ μυρίζω και Α ποιητ. τ. σμυρίζω) [μύρον] αλείφω κάποιον ή κάτι με μύρο (α. «μύρισαν το μωρό» β. «προέλαβε μυρίσαι μου τὸ σώμα εἰς τὸν ἐνταφιασμόν», ΚΔ) νεοελλ. 1. μτφ. α) φανερώνω την προέλευσή μου, την καταγωγή μου β) καθιστώ κάτι φανερό,… … Dictionary of Greek
