-
1 καλητωρ
-
2 καλήτωρ
καλήτωρ, ορος, ὁ, der Rufer, Herold, Il. 24, 577.
-
3 Καλήτωρ
Καλήτωρcrier: masc nom sg -
4 καλήτωρ
καλήτωρcrier: masc nom sg -
5 καλήτωρ
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καλήτωρ
-
6 καλήτωρ
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > καλήτωρ
-
7 Καλήτωρ
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > Καλήτωρ
-
8 καλήτωρ
καλήτωρ, ορος, ὁ, der Rufer -
9 Καλήτορα
Καλήτωρcrier: masc acc sg -
10 Καλήτορος
Καλήτωρcrier: masc gen sg -
11 καλήτορα
καλήτωρcrier: masc acc sg -
12 καλήτορος
καλήτωρcrier: masc gen sg -
13 καλέω
Grammatical information: v.Meaning: `call, by name = name (verb)' (Il.)Other forms: ep. also κικλήσκω, Aeol. κάλημι, Cypr. καλήζω, aor. καλέσ(σ)αι (Il.), pass. κληθῆναι (Archil.), fut. καλέω (IA. since Γ 383), καλῶ (Att.), καλέσω (young Att., hell.), perf. med. κέκλημαι with fut. κεκλήσομαι (Il.), act. κέκληκα (Ar.).Compounds: very often with prefix, e. g. ἀνα-, ἐν-, ἐκ-, ἐπι-, παρα-, προ-, προσ-, συν-, As 1. member in καλεσσί-χορος `calling to the dance' (Orph. L. 718; Schwyzer 443f.); on ὁμο-κλη ( ὀμ-), - κλέω, - άω s. v.Derivatives: With disyll. stem: 1. καλήτωρ adjunct of κῆρυξ `Caller' (Ω 577), also as PN (Ο 419) with Καλητορίδης (Ν 541); καλη- as in καλή-μεναι (Κ 125; Aeol. athemat. formation?), perhaps after κλη- (Schulze Q. 16f., Fraenkel Nom. ag. 1, 17), if not metrically lenghtned (Solmsen Unt. 17); diff. again Schwyzer 531 n. 7 (after καλέω etc. for κλη-); thus 2. Καλήσιος (Ζ 18); 3. κάλεσις = κλῆσις, `nominative' (gramm.). - With monosyll. stem: 4. κλῆσις `call, invitation, summons etc.' (Att. hell.), often from the prefixed verbs, e. g. ἐπίκλη-σις `surname' (Il.); 5. - κλημα, e. g. ἔγκλη-μα `reproach, accusation' (Att.) with ἐγκλήμων, - ματικός, - ματίζω etc. 6. κλητήρ, - ῆρος `herald, witness' (A., Att.); ὁμοκλη-τήρ `who calls' (Il.) from ὁμοκλη, - έω (s. v.); ἀνακλητήρια n. pl. `feast when a king is nominated' (Plb.); 7. κλήτωρ, - ορος `witness', also PN (hell.), after κλητήρ (Fraenkel Nom. ag. 1, 17f.; on καλήτωρ: κλητήρ Benveniste Noms d'agent 29, 40, 46). - 8. κλητός `called, invited, wellcome' (Hom.; Ammann Μνήμης χάριν 1, 14 a. 21) with κλητεύω `call to justice etc.' (Att.), ( ἀνα- etc.) - κλη-τικός; often from the prefixed verbs, e. g. ἔκκλη-τος ` called in' (IA. Dor.) with the collective abstract ἐκκλησία `(called) meeting' (IA.), `community, church' (LXX, NT); with ἐκκλησι-άζω and - αστής, - ασμός etc.; with nominal 1. member as compound [Zusammenbildung] in πολύ-κλη-τος `often called', i. e. `called on from many sides ' (Δ 438, Κ 420; diff., not convincing, Kronasser Sprache 3, 172f.). - 9. κλή-δην `by name' (Ι 11; cf. ἐξονομακλήδην); 10. ἐπίκλη-ν ` with (sur)name' (Pl.; Schwyzer 425). - Deverbative formation καλιστρέω = καλέω (D. 47, 60 from Harp., Call.; prob. first from a noun, cf. ἐλαστρέω and Schwyzer 706). - On κληΐζω, κληδών ( κλεη-, κληη-) s. κλέος.Etymology: The disyll. verbal stem in καλέ-σαι (analogical καλέσσαι), as in ὀλέ-σαι, ἀρό-σαι etc. (Schwyzer 752); with κλη- in κέ-κλη-μαι, κι-κλή-σκω, κλη-τός compare βλη- in βέ-βλη-μαι, βλη-τός, from zero grade *kl̥h₁-. Beside monosyllabic κλη- (beside καλέ-σαι) Latin has clā- ( clā- mare, clā- rus; beside calā-re). The present καλέ-ω is no doubt an innovation, prob. to καλέσαι (Fraenkel Mélanges Boisacq 1, 367; diff. on καλέω, καλέσαι Specht KZ 59, 85ff.). - (Not cognate are κέλαδος ` noise'.) The α-vowel in καλέ-σαι will go back to a sonantic l̥ ; the same vowel is found in Italic, Lat. calāre ` declare', Umbr. kařetu (\< * kalē- tōd); further the not fully explained OHG, OS halōn `call, fetch' (= calāre), Hitt. kalleš- `call', Skt. uṣā- kal-a- `call' (s. ἠϊκανός). As in the semant. close IE. * kan- (s. καναχή) the a is clearly very old (is it connected with the onomatop. charcater of the verb?). - Forms in Pok. 548ff.; further W.-Hofmann and Ernout-Meillet s. calō.Page in Frisk: 1,762-763Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > καλέω
См. также в других словарях:
καλήτωρ — καλήτωρ, ὁ (Α) (επικ. τ.) 1. αυτός που καλεί, που συγκαλεί, κήρυκας, διαλαλητής («κήρυκα καλήτορα», Ομ. Ιλ.) 2. κύριο όνομα (στον Όμ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. καλη (τού καλῶ), το οποίο αποτελεί προϊόν συμφυρμού τών μορφών καλέ και κλη (βλ. καλώ) +… … Dictionary of Greek
Καλήτωρ — crier masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καλήτωρ — crier masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Καλήτορα — Καλήτωρ crier masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καλήτορα — καλήτωρ crier masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Καλήτορος — Καλήτωρ crier masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καλήτορος — καλήτωρ crier masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Calétor — CALÉTOR, ŏris, Gr. Καλήτωρ, ορος, (⇒ Tab. XXXI.) des Klytius, und also des Priamus Bruders, Sohn, welchen Ajax Telamonius vor Troja mit nieder machete. Homer. Il. Ο. v. 419 … Gründliches mythologisches Lexikon
καλώ — (AM καλῶ, έω, Α αιολ. τ. κάλημι) 1. ζητώ από κάποιον να έρθει κοντά μου (α. «κάλεσε την πυροσβεστική γρήγορα» β. «εἰς ἀγορὴν καλέσαντα... Ἀχαιούς», Ομ. Οδ.) 2. προσκαλώ κάποιον για χορό, δείπνο, γιορτή κ.λπ., συγκεντρώνω άτομα με πρόσκληση (α.… … Dictionary of Greek
