-
1 εκκλησία
ἐκκλησίᾱ, ἐκκλησίαassembly duly summoned: fem nom /voc /acc dualἐκκλησίᾱ, ἐκκλησίαassembly duly summoned: fem nom /voc sg (attic doric aeolic)——————ἐκκλησίαι, ἐκκλησίαassembly duly summoned: fem nom /voc plἐκκλησίᾱͅ, ἐκκλησίαassembly duly summoned: fem dat sg (attic doric aeolic) -
2 εκκλησία
εκκλησία ηцерковь –1) совокупность ангелов и людей под единой главой – Христом. Общество людей, веровавших и верующих во Христа, когда бы они ни жили и где бы они ни находились. В этом смысле церковью именуется общество святых, а также всех православных христиан, усопших и живущих;2) общество верующих определенного христианского учения:ορθόδοξη / καθολική εκκλησία — православная / католическая церковь;
3) общество верующих определенного христианского учения в конкретном государстве или области:4) храм для христианского богослужения, увенчанный куполом и крестом;ΦΡ.πηγαίνω στην εκκλησία — ходить в церковь, посещать храмовые богослужения, участвовать в церковной жизни;5) церковная служба, которая совершается в христианском храмеЭтим.< дргр. έκκλητος < εκκαλώ «вызывать, звать к себе». Первоначально слово означало «народное собрание» городов-полисов, которое собиралось для определенной цели. Религиозное значение слово приобрело в языке Священного Писания. В Ветхом Завете Семьдесят переводчиков часто использовали слово εκκλησία «церковь» и συναγωγή «синагога (собрание)» для перевода еврейского слова qahal «собрание», в значении собрания Израиля по религиозным и военным причинам. В Новом Завете церковью называется общность христиан, объединенных верой во Христа как главу Церкви:και αυτός εστίν η κεφαλή του σώματος της εκκλησίας (Κολ. 1, 18) — и Он есть глава тела Церкви (Кол. 1, 18)
-
3 εκκλησία
εκκλησιά η1) церковь;ορθόδοξη εκκλησία — православная церковь;
2) церковная власть;επίτροπος της εκκλησίας — церковный староста;
3) (церковная) служба;σκόλασε η εκκλησία — служба кончилась
-
4 εκκλησια
ἥ [ἐκκαλέω]1) общее собрание, преимущ. народное, сходка(ἐν ἐκκλησίᾳ ἢ ἐν ἄλλῳ τινὴ συλλόγῳ Plat.; τῶν στρατιωτῶν Xen.; συμβουλεύειν ἐν ταῖς ἐκκλησίαις Arst.)
ἐκκλησίαν συναγείρειν Her., συλλέγειν и συνάγειν Thuc., ἀθροίζειν Xen., ἄγειν Xen., Plat. или ποιεῖν Arst. — созывать собрание;ἐκκλησίαν τινὴ ποιεῖν Arph. или δοῦναι Polyb. — разрешить кому-л. выступить в народном собрании
3) место или помещение для собраний4) церковь NT. -
5 ἐκκλησία
ἐκκλησία, ας, ἡ (ἐκ + καλέω; Eur., Hdt.+)① a regularly summoned legislative body, assembly, as gener. understood in the Gr-Rom. world (Jos., Ant. 12, 164; 19, 332, Vi. 268) Ac 19:39 (on ‘[regular] statutory assembly’, s. ἔννομος and IBM III/2, p. 141. The term ἐννόμη ἐ. here contrasts w. the usage vss. 32 and 40, in which ἐ. denotes simply ‘a gathering’; s. 2 below. On the ἐ. in Ephesus cp. CIG III, 325; IBM III/1, 481, 340; on the ἐ. in the theater there s. the last-named ins ln. 395; OGI 480, 9).—Pauly-W. V/2, 1905, 2163–2200; RAC IV 905–21 (lit.).② a casual gathering of people, an assemblage, gathering (cp. 1 Km 19:20; 1 Macc 3:13; Sir 26:5) Ac 19:32, 40.③ people with shared belief, community, congregation (for common identity, cp. the community of Pythagoras [Hermippus in Diog. L. 8, 41]. Remarkably, in Himerius, Or. 39 [Or. 5], 5 Orpheus forms for himself τὴν ἐκκλησίαν, a group of wild animals, who listen to him, in the Thracian mountains where there are no people), in our lit. of common interest in the God of Israel.ⓐ of OT Israelites assembly, congregation (Dt 31:30; Judg 20:2; 1 Km 17:47; 3 Km 8:14; PsSol 10:6; TestJob 32:8 τῆς εὐώδους ἐ.; Philo; Jos., Ant. 4, 309; Diod S 40, 3, 6) Hb 2:12 (Ps 21:23); e.g. to hear the law (Dt 4:10; 9:10; 18:16) Ac 7:38.ⓑ of Christians in a specific place or area (the term ἐ. apparently became popular among Christians in Greek-speaking areas for chiefly two reasons: to affirm continuity with Israel through use of a term found in Gk. translations of the Hebrew Scriptures, and to allay any suspicion, esp. in political circles, that Christians were a disorderly group).α. of a specific Christian group assembly, gathering ordinarily involving worship and discussion of matters of concern to the community: Mt 18:17; συνερχομένων ὑμῶν ἐν ἐ. when you come together as an assembly 1 Cor 11:18; cp. 14:4f, 12, 19, 28, 35; pl. vs. 34. ἐν ἐ. ἐξομολογεῖσθαι τὰ παραπτώματα confess one’s sins in assembly D 4:14; cp. 3J 6 (JCampbell, JTS 49, ’48, 130–42; for the Johannines s. ESchweizer below). In Ac 15:22 the ‘apostles and elders’ function in the manner of the βουλή or council, the committee of the whole that was responsible in a Gr-Rom. polis for proposing legislation to the assembly of citizens.—Of Christians gathering in the home of a patron house-assembly (‘house-church’) Πρίσκαν καὶ Ἀκύλαν … καὶ τὴν κατʼ οἶκον αὐτῶν ἐ. Ro 16:5; cp. 1 Cor 16:19. Νύμφαν καὶ τὴν κατʼ οἶκον αὐτῆς ἐ. Col 4:15; ἡ κατʼ οἶκόν σου ἐ. Phlm 2.—FFilson, JBL 58, ’39, 105–12; other reff. οἶκος 1aα.—Pl. ἐ. τῶν ἁγίων 1 Cor 14:33; ἐ. τῶν ἐθνῶν Ro 16:4.—1 Ti 5:16 prob. belongs here, s. βαρέω b.β. congregation or church as the totality of Christians living and meeting in a particular locality or larger geographical area, but not necessarily limited to one meeting place: Ac 5:11; 8:3; 9:31 (so KGiles, NTS 31, ’85, 135–42; s. c below), 11:26; 12:5; 15:3; 18:22; 20:17; cp. 12:1; 1 Cor 4:17; Phil 4:15; 1 Ti 5:16 perh., s. α above; Js 5:14; 3 J 9f; 1 Cl 44:3; Hv 2, 4, 3. More definitely of the Christians in Jerusalem Ac 8:1; 11:22; cp. 2:47 v.l.; 15:4, 22; Cenchreae Ro 16:1; cp. vs. 23; Corinth 1 Cor 1:2; 2 Cor 1:1; 1 Cl ins; 47:6; AcPlCor 1:16; Laodicea Col 4:16; Rv 3:14; Thessalonica 1 Th 1:1; 2 Th 1:1; Colossae Phlm subscr. v.l. Likew. w. other names: Rv 2:1, 8, 12, 18; 3:1, 7; IEph ins; 8:1; IMg ins; ITr ins; 13:1; IRo 9:1; IPhld ins; 10:1; ISm 11:1; Pol ins. Plural: Ac 15:41; 16:5; Ro 16:16; 1 Cor 7:17; 2 Cor 8:18f, 23f; 11:8, 28; 12:13; Rv 2:7, 11, 17, 23, 29; 3:6, 13, 22; 22:16; the Christian community in Judea Gal 1:22; 1 Th 2:14; Galatia Gal 1:2; 1 Cor 16:1; Asia vs. 19; Rv 1:4, and cp. vss. 11 and 20; Macedonia 2 Cor 8:1. κατʼ ἐκκλησίαν in each individual congregation or assembly Ac 14:23 (on the syntax cp. OGI 480, 9 [s. 1 above]: ἵνα τιθῆνται κατʼ ἐκκλησίαν in order that they [the statues] might be set up at each [meeting of the] ἐ.). On κατὰ τ. οὖσαν ἐ. Ac 13:1 cp. εἰμί 1 end.ⓒ the global community of Christians, (universal) church (s. AvHarnack, Mission I4 420 n. 2 on Ac 12:1): Mt 16:18 (OBetz, ZNW 48, ’57, 49–77: Qumran parallels; s. HBraun, Qumran I, ’66, 30–37); Ac 9:31 (but s. 3bβ); 1 Cor 6:4; 12:28; Eph 1:22; 3:10, 21; 5:23ff, 27, 29, 32 (HSchlier, Christus u. d. Kirche im Eph 1930; also ThBl 6, 1927, 12–17); Col 1:18, 24; Phil 3:6; B 7:11; Hv 2, 2, 6; 2, 4, 1 (with the depiction of the church as an elderly lady cp. Ps.-Demetr. 265 where Hellas, the homeland, is represented as λαβοῦσα γυναικὸς σχῆμα); 3, 3, 3; IEph 5:1f and oft.—The local assembly or congregation as well as the universal church is more specif. called ἐ. τοῦ θεοῦ or ἐ. τ. Χριστοῦ. This is essentially Pauline usage, and it serves to give the current Gk. term its Christian coloring and thereby its special mng.:α. ἐ. τοῦ θεοῦ (Orig., C. Cels. 1, 63, 22) 1 Cor 1:2; 10:32; 11:16, 22; 15:9; 2 Cor 1:1; Gal 1:13; 1 Th 2:14; 2 Th 1:4; 1 Ti 3:5, 15; Ac 20:28; ITr 2:3; 12:1; IPhld 10:1; ISm ins al.β. ἐ. τοῦ Χριστοῦ (Orig., C. Cels. 5, 22, 14) Ro 16:16.γ. both together ἐ. ἐν θεῷ πατρὶ καὶ κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ 1 Th 1:1.δ. ἡ ἐ. ἡ πρώτη ἡ πνευματική the first, spiritual church (conceived in a Platonic sense as preexistent) 2 Cl 14:1; ἐ. ζῶσα the living church the body of Christ vs. 2; ἡ ἁγία ἐ. Hv 1, 1, 6; 1, 3, 4; ἡ καθολικὴ ἐ. ISm 8:2; ἡ ἁγία καὶ καθολικὴ ἐ. MPol ins; ἡ κατὰ τὴν οἰκουμένην καθολικὴ ἐ. 8:1; 19:2; ἓν σῶμα τῆς ἐ. ISm 1:2.—The literature before ’32 is given in OLinton, D. Problem der Urkirche in d. neueren Forschung (s. esp. 138–46) ’32 and AMedebielle, Dict. de la Bible, Suppl. II ’34, 487–691; before ’60, s. RAC; also s. TW, Sieben, and JHainz, Ekklesia ’72. Esp. important: EBurton, Gal (ICC) 1921, 417–20; KHoll, D. Kirchenbegriff des Pls usw.: SBBerlAk 1921, 920–47=Ges. Aufs. II 1928, 44ff; FKattenbusch, D. Vorzugsstellung d. Petrus u. d. Charakter d. Urgemeinde zu Jerusalem: KMüller Festschr. 1922, 322–51; KLSchmidt, D. Kirche des Urchristentums: Dssm. Festschr. 1927, 259–319, TW III 502–39. S. also: EPeterson, D. Kirche aus Juden u. Heiden ’33; KLSchmidt, D. Polis in Kirche u. Welt ’39; WBieder, Ekkl. u. Polis im NT u. in d. alten Kirche ’41; OMichel, D. Zeugnis des NTs v. d. Gemeinde ’41; NDahl, D. Volk Gottes ’41; RFlew, Jesus and His Church2, ’43; GJohnston, The Doctrine of the Church in the NT ’43; WKümmel, Kirchenbegriff u. Geschichtsbewusstsein in d. Urg. u. b. Jesus ’43; DFaulhaber, D. Johev. u. d. Kirche ’38; AFridrichsen, Kyrkan i 4. ev.: SvTK 16, ’40, 227–42; ESchweizer, NT Essays (Manson memorial vol.) ’59, 230–45; EWolf, Ecclesia Pressa—eccl. militans: TLZ 72, ’47, 223–32; SHanson, Unity of the Church in the NT ’46; HvCampenhausen, Kirchl. Amt u. geistl. Vollmacht in den ersten 3 Jahrh. ’53; EKäsemann, Sätze hlg. Rechtes im NT, NTS 1, ’55, 248–60; AGeorge, ET 58, ’46/47, 312–16; in ATR: JBernardin 21, ’39, 153–70; BEaston 22, ’40, 157–68; SWalke 32, ’50, 39–53 (Apost. Fath.); JMurphy, American Ecclesiastical Review 140, ’59, 250–59; 325–32; PMinear, Images of the Church in the NT, ’60; BMetzger, Theology Today 19, ’62, 369–80; ESchweizer, Church Order in the NT, tr. FClarke ’61; RSchnackenburg, The Church in the NT, tr. WO’Hara ’65; LCerfaux, JBL 85, ’66, 250–51; AHilhorst, Filología Neotestamentaria 1, ’88, 27–34. S. also ἐπίσκοπος 2 end; Πέτρος; πέτρα 1.—B. 1476f. DELG s.v. καλέω. M-M. EDNT. TW. Sv. -
6 ἐκκλησία
-ας + ἡ N 1 9-45-2-24-23=103 Dt 4,10; 9,10; 18,16; 23,2.3assembly (in political sense) Jdt 6,16; assembly of people Sir 26,5; alternating with συναγωγή, stereotypical rendition of קהל: assembly of the Israelites Dt 4,10ἐκκλησία τῆς ἀποικίας assembly of the returned exiles Ezr 10,8; ἐκκλησία Ισραηλ the cultic assembly of the people of Israel 2 Chr 6,3; ἐκκλησία κυρίου the assembly of the Lord Dt 23,2; ἐκκλησία πονηρευομένων assembly of evil doers Ps 25(26),5*1 Sm 19,20 ἐκκλησίαν assembly of-קהלת for MT להקת ?Cf. BARR 1961, 119-129; MURPHY 1958, 381-390; PERI 1989 245-251; SCHMIDT 1927, 258-319;→TWNT; NIDNTT -
7 ἐκκλησία
{сущ., 118}собрание, церковь, сборище.Синонимы: 1577 ( ἐκκλησία) употр. о собрании людей для общего занятия, 3831 ( πανήγυρις) употр. о праздничном собрании, 4864 ( συναγωγή) имеет широкое употребление.Ссылки: Мф. 16:18; 18:17; Деян. 2:47; 5:11; 7:38; 8:1, 3; 9:31; 11:22, 26; 12:1, 5; 13:1; 14:23, 27; 15:3, 4, 22, 41; 16:5; 18:22; 19:32, 39, 41; 20:17, 28; Рим. 16:1, 4, 5, 16, 23; 1Кор. 1:2; 4:17; 6:4; 7:17; 10:32; 11:16, 18, 22; 12:28; 14:4, 5, 12, 19, 23, 28, 33-35; 15:9; 16:1, 19; 2Кор. 1:1; 8:1, 18, 19, 23, 24; 11:8, 28; 12:13; Гал. 1:2, 13, 22; Еф. 1:22; 3:10, 21; 5:2325, 27, 29, 32; Флп. 3:6; 4:15; Кол. 1:18, 24; 4:15, 16; 1Фес. 1:1; 2:14; 2Фес. 1:1, 4; 1Тим. 3:5, 15; 5:16; Флм. 1:2; Евр. 2:12; 12:23; Иак. 5:14; 3Ин. 1:6, 9, 10; Откр. 1:4, 11, 20; 2:1, 7, 8, 11, 12, 17, 18, 23, 29; 3:1, 6, 7, 13, 14, 22; 22:16. LXX: 6951 (לָהָק).*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > ἐκκλησία
-
8 εκκλησία
{сущ., 118}собрание, церковь, сборище.Синонимы: 1577 ( ἐκκλησία) употр. о собрании людей для общего занятия, 3831 ( πανήγυρις) употр. о праздничном собрании, 4864 ( συναγωγή) имеет широкое употребление.Ссылки: Мф. 16:18; 18:17; Деян. 2:47; 5:11; 7:38; 8:1, 3; 9:31; 11:22, 26; 12:1, 5; 13:1; 14:23, 27; 15:3, 4, 22, 41; 16:5; 18:22; 19:32, 39, 41; 20:17, 28; Рим. 16:1, 4, 5, 16, 23; 1Кор. 1:2; 4:17; 6:4; 7:17; 10:32; 11:16, 18, 22; 12:28; 14:4, 5, 12, 19, 23, 28, 33-35; 15:9; 16:1, 19; 2Кор. 1:1; 8:1, 18, 19, 23, 24; 11:8, 28; 12:13; Гал. 1:2, 13, 22; Еф. 1:22; 3:10, 21; 5:2325, 27, 29, 32; Флп. 3:6; 4:15; Кол. 1:18, 24; 4:15, 16; 1Фес. 1:1; 2:14; 2Фес. 1:1, 4; 1Тим. 3:5, 15; 5:16; Флм. 1:2; Евр. 2:12; 12:23; Иак. 5:14; 3Ин. 1:6, 9, 10; Откр. 1:4, 11, 20; 2:1, 7, 8, 11, 12, 17, 18, 23, 29; 3:1, 6, 7, 13, 14, 22; 22:16. LXX: 6951 (לָהָק).*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > εκκλησία
-
9 ἐκκλησία
собрание, церковь, сборище; син. πανήγυρις, συναγωγή); ἐκκλησία употр. о собрании людей для общего занятия, πανήγυρις употр. о праздничном собрании, συναγωγή имеет широкое употребление; LXX: (קָהָל).Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἐκκλησία
-
10 ἐκκλησία
Βλ. λ. εκκλησία -
11 ἐκκλησίᾳ
Βλ. λ. εκκλησία -
12 ἐκκλησία
Церковьцерковь ἐκκλησίᾳΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἐκκλησία
-
13 ἐκκλησίᾳ
церквиЦеркви церковью ἐκκλησίαΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἐκκλησίᾳ
-
14 ἐκκλησία
ἡ ἐκ|κλησία ['созыв'] народное собрание (> лат. ecclesia, фр. eglise церковь) -
15 ἐκκλησία
-
16 εκκλησία
[экклисиа] ουσ θ церковь. -
17 εκκλησία
l'esgle'sia -
18 ἐκκλησία
A assembly duly summoned, less general than σύλλογος, Th.2.22, Pl.Grg. 456b, etc. ; applied to the Homeric Assemblies, Arist.Pol. 1285a11 ; to the Samian Assembly, Hdt.3.142 ; to the Spartan, Th.1.87 ; to the meeting of the Amphictyons at Delphi, Aeschin.3.124 ; at Athens, ἐ. κύριαι, opp. σύγκλητοι, Arist.Ath.43.4 ; κυρία ἐ., at Amorgos, IG12(7).237.46 ; ἐ. συναγείρειν, συνάγειν, συλλέγειν, ἀθροίζειν, call an assembly, Hdt.3.142, Th.2.60, 8.97, X.HG1.6.8 ;ἐ. ποιεῖν Ar.Eq. 746
, Th.1.139,al. ;ἐ. ποιεῖν τινί Ar.Ach. 169
;διδόναι τινί Plb.4.34.6
; ἐ. γίγνεται an assembly is held, Th.6.8 ;καταστάσης ἐ. Id.1.31
;ἦν ἐ. τοῖς στρατηγοῖς And.1.2
; ἐ. διαλύειν, ἀναστῆσαι, dissolve it, Th.8.69 ([voice] Pass.),X.HG2.4.42 ;ἀφιέναι Plu.TG16
; ἐ. ἀνεβλήθη was adjourned, Th.5.45 ;ἐ. περί τινος Ar. Av. 1030
, etc.2=Lat. Comitia, ἐ. λοχῖτις, φρατρική, = Comitia Centuriata, Curiata, D.H.4.20.3 = ψήφισμα, ἀναγιγνωσκομένης ἐ. Philostr.VS2.1.11.2 in NT, the Church, as a body of Christians, Ev.Matt. 16.18, 1 Ep.Cor.11.22 ;ἡ κατ' οἶκόν τινος ἐ. Ep.Rom.16.5
; as a building, Cod.Just.1.1.5 Intr., etc.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐκκλησία
-
19 ἐκκλησία
ἐκ-κλησία, ἡ, die Volksversammlung (die durch den Herold heraus- und zusammengerufenen Bürger in Freistaaten); ποιεῖν, συλλέγειν, eine Volksversammlung veranstalten, halten; ποιεῖν od. δοῠναί τινι, concionem dare, Erlaubnis geben, zum Volke zu reden; ἀναστῆσαι, entlassen. Auch von Soldaten. Von σύλλογος unterschieden; der Versammlungsort; die Kirche -
20 εκκλησία
église
См. также в других словарях:
εκκλησία — εκκλησία, η και εκκλησιά, η 1. το σύνολο των χριστιανών, ο χριστιανισμός, η χριστιανοσύνη. 2. το σύνολο των θρησκευτικών λειτουργών και ιδρυμάτων μιας χώρας, που υπάγονται σε αυτοκέφαλη ορθόδοξη εκκλησιαστική εξουσία: Η Εκκλησία της Κύπρου. 3. το … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ἐκκλησία — ἐκκλησίᾱ , ἐκκλησία assembly duly summoned fem nom/voc/acc dual ἐκκλησίᾱ , ἐκκλησία assembly duly summoned fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εκκλησία — Η αρχική σημασία της λέξης ήταν συνάθροιση του λαού, σύναξη. Ο χριστιανισμός έδωσε στον όρο ειδική σημασία, ώστε ε. να ονομάζεται πλέον το σύνολο των χριστιανών και κατ’ επέκταση οι χριστιανοί που ανήκουν πολιτικά σε ένα κράτος (π.χ. Ε. της… … Dictionary of Greek
ἐκκλησίᾳ — ἐκκλησίαι , ἐκκλησία assembly duly summoned fem nom/voc pl ἐκκλησίᾱͅ , ἐκκλησία assembly duly summoned fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εκκλησία του δήμου — Στην ελληνική αρχαιότητα ονομάζονταν έτσι οι λαϊκές συνελεύσεις, που αποτελούσαν το ανώτατο όργανο άσκησης της εξουσίας στη δημοκρατική πολιτεία. Στην ε. του δ. συμμετείχαν, με δικαίωμα λόγου και ψήφου, όλοι οι πολίτες –οι ελεύθεροι από πατέρα… … Dictionary of Greek
Επισκοπαλική Εκκλησία — Εκκλησία που αποσπάστηκε από την Αγγλικανική και έγινε ανεξάρτητη κατά την περίοδο της Αμερικανικής επανάστασης. Το έτος ίδρυσής της τοποθετείται στο 1789, όταν επικυρώθηκε στη Φιλαδέλφεια γενική εκκλησιαστική συνθήκη της Προτεσταντικής Εκκλησίας … Dictionary of Greek
Ορθόδοξη Εκκλησία — Ονομασία με την οποία χαρακτηρίζονται οι ανατολικές χριστιανικές κοινότητες, που ύστερα από μακρές αντιθέσεις, χωρίστηκαν από τη Ρώμη μετά το σχίσμα (11ος αι.), προπάντων γιατί ήταν αντίθετες στο θέμα του πρωτείου του πάπα σε όλο τον χριστιανικό… … Dictionary of Greek
Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία — (ή απλώς Καθολική ή Δυτική). Η χριστιανική Εκκλησία που υπάγεται στον πάπα της Ρώμης. Στην Ελλάδα παλιότερα χρησιμοποιούνταν ο όρος Δυτική ή Παπική Εκκλησία· ο όρος Δυτική όμως δεν είναι ορθός, γιατί στη Δύση υπάρχουν και άλλες Εκκλησίες, όπως οι … Dictionary of Greek
Ευαγγελική Εκκλησία — Προτεσταντική ομολογία την οποία ίδρυσε, αρχικά με την ονομασία Ευαγγελική Εταιρεία, ο Αμερικανός μεθοδιστής Ιάκωβος Άλμπρεχτ (1759 1808). Αργότερα, το 1922, μετονομάστηκε Ευαγγελική Εκκλησία. Η διδασκαλία της είναι κράμα μεθοδισμού και ηθικού… … Dictionary of Greek
Αλβανίας, Ορθόδοξη Εκκλησία — Ανακηρύχθηκε αυτοκέφαλη το 1937 με την έκδοση σχετικού πατριαρχικού και συνοδικού τόμου του οικουμενικού πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης. Αφού δέχτηκε διωγμούς και διώξεις από το κομουνιστικό καθεστώς της χώρας, μέχρι την πλήρη εξάρθρωσή της,… … Dictionary of Greek
Καθολική Εκκλησία — Βλ. λ. Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία … Dictionary of Greek
