-
1 zainteresowanie
zainteresowanie [zaintɛrɛsɔvaɲɛ] ntz \zainteresowaniem aufmerksam, gespanntwzbudzać w kimś \zainteresowanie jds Aufmerksamkeit erregen, jdn anziehen -
2 zainteresowanie
zainteresowanie n (-a) Interesse n;z zainteresowaniem interessiert, aufmerksam;zainteresowania pl (zamiłownia) Interessen pl -
3 zainteresowanie
n -
4 okazywać
okazywać (-uję) < okazać> (okażę) dokumenty (vor)zeigen; zainteresowanie bekunden; zrozumienie, współczucie entgegenbringen; pomoc erweisen, leisten; odwagę beweisen; zdumienie, niepokój zeigen;okazywać się sich herausstellen; sich erweisen (als N);jak się okazało wie es sich herausstellte;okazuje się, że … es stellt sich heraus, dass …;to się dopiero okaże das wird sich erst zeigen;okazał się pożyteczny er erwies sich als nützlich;okazał się kłamcą er entpuppte sich als Lügner -
5 osłabnąć
-
6 przelotny
przelotny znajomość, spojrzenie flüchtig; zjawisko, zainteresowanie kurzlebig;przelotny deszcz m Regenschauer m; -
7 słabnąć
-
8 udawać
udawać (udaję) < udać> (udam) uczucie, zainteresowanie, naiwność vortäuschen; v/i sich verstellen;udawać śpiącego sich schlafend stellen;udawać martwego sich tot stellen;udawać głuchego sich taub stellen;udawać głupiego fam. den Dummen spielen;udawać zachochanego den Verliebten spielen;udawał, że nie pamięta er tat so, als könne er sich nicht erinnern;udawać się zabawa, ciasto gelingen; (poszczęścić się) glücken; dzieci geraten; (wybierać się) lit sich begeben;(nie) udało się (+ inf) es ist (nicht) gelungen zu (+ inf);jemu wszystko się udaje ihm gelingt alles -
9 wykazywać
wykazywać (-uję) < wykazać> (wykażę) (dowieść) nachweisen; badania, dochodzenie ergeben; zrozumienie entgegenbringen; zainteresowanie bekunden, offenbaren; erkennen lassen; różnice, podobieństwa aufweisen, aufzeigen;wykazywać się (I) sich hervortun (mit D) -
10 wzbudzać
-
11 wzbudzić
-
12 wzrastać
-
13 zwrot
zwrot m (-u; -y) (zwrócenie) Rückgabe f; pieniędzy Rückzahlung f; kosztów Rückerstattung f; (skręt) Wendung f (a GR); (przełom) Wende f; (zainteresowanie) Zuwendung f; (przesyłka) Rücksendung f;zwrot frazeologiczny Redewendung f;zwrot grzecznościowy Höflichkeitsformel f -
14 żywy
żywy (-wo) (żyjący) lebend, lebendig; dziecko lebhaft, lebendig; umysł rege; fantazja, zainteresowanie lebhaft, rege; dyskusja lebhaft, angeregt; reakcja lebhaft; wspomnienie lebhaft; lebendig; tradycja, pamięć lebendig; kolor kräftig; język, styl, narracja lebendig;handel m żywym towarem Menschenhandel m;żywa gotówka f Bargeld n, bares Geld n;jak żywy lebensecht;żywy język m JĘZ lebende Sprache f -
15 bakcyl
bakcyl [bakʦ̑ɨl] mpołknąć \bakcyla an etw +dat Interesse finden -
16 konik
-
17 malejący
zainteresowanie abnehmend; przyrost naturalny sinkend, zurückgehend -
18 nienormalny
nienormalny [ɲɛnɔrmalnɨ] adj -
19 niezdrowy
-
20 objawiać
I. vt2) rel offenbarenII. vr1) ( uzewnętrzniać się) zdolności: sich +akk äußern, sich +akk zeigen2) rel sich +akk offenbaren
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zainteresowanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zainteresować. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciekawość, chęć poznania, dowiedzenia się czegoś : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zainteresowanie — n I 1. rzecz. od zainteresować. 2. «ciekawość, chęć dowiedzenia się o czymś, zobaczenia czegoś» Wypytywać się o kogoś z zainteresowaniem. 3. «pociąg, sympatia do kogoś» Wzbudzić w kimś zainteresowanie. 4. zwykle w lm, D. zainteresowanieań «zakres … Słownik języka polskiego
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
wzrok — 1. Ktoś, coś przyciąga wzrok «ktoś, coś zwraca uwagę, wzbudza zainteresowanie»: Wzrok przyciągają dwie hoże dziewczyny, gnące się na środku parkietu. Czarne krótkie sukienki, głębokie dekolty, w których mają co pokazać. GRob 45/1995. Wśród… … Słownik frazeologiczny
ciekawić — ndk VIa, ciekawićwię, ciekawićwisz, ciekawićaw, ciekawićił «budzić ciekawość, zainteresowanie; interesować, zajmować; zaciekawiać» Ciekawił ją ten chłopak. Ciekawiła go nowa szkoła. ciekawić się książk. «okazywać ciekawość, przejawiać… … Słownik języka polskiego
ciekawość — ż V, DCMs. ciekawośćści, blm «skłonność, dążność do poznania czegoś, chęć dowiedzenia się czegoś, interesowanie się czymś; zaciekawienie, zainteresowanie» Zachłanna, natarczywa, niezdrowa ciekawość. Ciekawość poznawania ludzi, świata. Rozbudzić,… … Słownik języka polskiego
interesować — ndk IV, interesowaćsuję, interesowaćsujesz, interesowaćsuj, interesowaćował «wzbudzić zainteresowanie, zaciekawienie; zaciekawiać, zajmować, obchodzić kogoś» Coś kogoś bardzo, żywo interesuje. Interesujący kogoś temat. Interesująca nas rozmowa.… … Słownik języka polskiego
obojętnieć — ndk III, obojętniećeję, obojętniećejesz, obojętniećej, obojętniećniał, obojętniećnieli 1. «stawać się obojętnym, niewrażliwym, tracić zainteresowanie dla kogoś lub czegoś» Obojętnieć w uczuciach. Obojętnieć na ból. 2. «przestawać budzić czyjeś… … Słownik języka polskiego
uwaga — ż III, CMs. uwadze 1. blm «koncentracja świadomości na jakimś przedmiocie, fakcie lub przeżyciu psychicznym» Baczna, napięta, natężona, rozproszona, skupiona uwaga. Podzielność uwagi. Skupić uwagę. Skierować na coś czyjąś uwagę. Wytężać,… … Słownik języka polskiego
ciekawski — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, ciekawskiscy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okazujący wielką ciekawość, zainteresowanie otaczającą rzeczywistością; nieumiejący być obojętnym wobec otoczenia; dociekliwy, ciekawy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciekawy — I {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}ciekaw {{/stl 13}}{{stl 8}}(tylko w funkcji orzecznika) przym. Ia, ciekawywi, ciekawywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wzbudzający zainteresowanie, chęć poznania, zajmujący,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień