-
1 okazać
-
2 okazać
vt pf→ okazywać -
3 okazać się
okazać się pf →LINK="okazywać" okazywać -
4 okazywać
I. vt4) okazać pomoc Hilfe leistenokazało się, że... es hat sich herausgestellt [ lub erwiesen], dass...jak się okazuje wie es sich herausstelltjak się okazało wie es sich herausstellte [ lub erwies]to się dopiero okaże das wird sich erst zeigen -
5 erweisen
erweisen * [ɛɐ'vaɪzən]I. vt1) ( zukommen lassen)jdm einen Gefallen \erweisen wyświadczyć komuś przysługę2) ( nachweisen)jds Schuld \erweisen dowieść czyjejś winyes ist erwiesen, dass... dowiedziono, że...II. vr1) ( sich herausstellen)sich als richtig/falsch \erweisen okazać się właściwym/niewłaściwym2) ( sich zeigen)sich jdm gegenüber [für etw] dankbar \erweisen okazać komuś wdzięczność [za coś] -
6 zeigen
zei gen ['ʦ̑aɪgən]I. vt1) ( hinweisen auf)3) ( zum Ausdruck bringen)Interesse \zeigen okazywać [ perf okazać] zainteresowanieII. vi1) ( deuten)auf jdn/etw \zeigen wskazywać [ perf wskazać] na kogoś/coś2) ( weisen)nach Norden \zeigen Nadel: wskazywać [ perf wskazać] północ4) ( anzeigen)10°C \zeigen Thermometer: wskazywać [ perf wskazać] °C5) ( erkennen lassen)III. vr1) ( sich sehen lassen)2) ( sich erweisen)sich verständnisvoll \zeigen okazać się wyrozumiałym3) ( sich herausstellen)es zeigt sich, dass... okazuje się, że... -
7 manifestować
manifestować się sich manifestieren, sich offenbaren -
8 okazywać
okazywać (-uję) < okazać> (okażę) dokumenty (vor)zeigen; zainteresowanie bekunden; zrozumienie, współczucie entgegenbringen; pomoc erweisen, leisten; odwagę beweisen; zdumienie, niepokój zeigen;okazywać się sich herausstellen; sich erweisen (als N);jak się okazało wie es sich herausstellte;okazuje się, że … es stellt sich heraus, dass …;to się dopiero okaże das wird sich erst zeigen;okazał się pożyteczny er erwies sich als nützlich;okazał się kłamcą er entpuppte sich als Lügner -
9 prawda
prawda? nicht wahr?;czy to prawda? ist das wahr?;ani słowa prawdy kein wahres Wort;ach, prawda! ach, ja!;co prawda allerdings; zwar;okazać się pf prawdą sich als wahr erweisen;prawdę mówiąc um ehrlich zu sein, um die Wahrheit zu sagen;święta prawda! das ist ein wahres Wort! -
10 zamanifestować
manifestować się sich manifestieren, sich offenbaren -
11 czynny
2) ( aktywny) aktivczynna zniewaga tätliche Beleidigung fbrać w czymś \czynny udział tätigen Anteil an etw +dat nehmenodgrywać w czymś czynną rolę eine aktive Rolle bei etw spielenokazać [komuś] czynną pomoc [jdm] aktive Hilfe leisten3) lingstrona czynna Aktiv ntimiesłów [przymiotnikowy] \czynny [adjektivisches] Aktivpartizip nt -
12 litość
litość [litɔɕʨ̑] fMitleid nt, Erbarmen ntokazać komuś \litość mit jdm Erbarmen habenna \litość boską! um Gottes willen!bez litości erbarmungslos, mitleid[s]loszrobić coś z litości etw aus Mitleid tun -
13 okaże
-
14 pożyteczny
-
15 skrucha
-
16 ausweisen
aus|weisenI. vt1) ( des Landes verweisen)jdn [aus einem Land] \ausweisen wydalić kogoś [z kraju]2) ( Identität nachweisen) wylegitymowaćjdn als Betrüger \ausweisen zdemaskować kogoś jako oszusta; Papiere: wykazaćsich \ausweisen wylegitymować się; ( sich erweisen)sich als guter Geschäftsmann \ausweisen okazać się dobrym przedsiębiorcą -
17 bekunden
bekunden * [bə'kʊndən]vt1) ( zeigen)sein Interesse/seine Abneigung \bekunden okazać swoje zainteresowanie/swoją niechęć -
18 bewahrheiten
bewahrheiten * [bə'va:ɐ̯haɪtən]vrsich \bewahrheiten Vermutungen, Befürchtung, Voraussage: sprawdzić się; Gerücht: okazać się prawdą -
19 beweisen
beweisen *I. vt1) ( nachweisen)die Richtigkeit einer Behauptung \beweisen dowieść słuszności jakiegoś stwierdzeniaseinen Mut \beweisen dać dowód swojej odwagi2) ( erkennen lassen)Takt \beweisen wykazać się taktemII. vrsich \beweisen okazać się -
20 Dankbarkeit
wdzięczność fjdm seine \Dankbarkeit [für etw] beweisen okazać komuś swoją wdzięczność [za coś]aus \Dankbarkeit schenkte siê ihm eine CD z wdzięczności podarowała mu płytę kompaktową
См. также в других словарях:
okazać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}okazywać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okazać — dk IX, okażę, okażesz, okaż, okazaćał, okazaćany okazywać ndk VIIIa, okazaćzuję, okazaćzujesz, okazaćzuj, okazaćywał, okazaćywany 1. «pokazać, przedstawić (dokument)» Okazać kwit, legitymację. 2. «objawić coś (jakieś uczucia, wrażenia), wyrazić,… … Słownik języka polskiego
okazać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}okazywać się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}okazać się II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}okazywać się II {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okazać się — Coś okaże się w praniu zob. pranie 1 … Słownik frazeologiczny
okazywać – okazać pomoc — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} pomagać komuś, wspomagać kogoś; przychodzić z pomocą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziękować za okazaną pomoc. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okazywać — → okazać … Słownik języka polskiego
pokazać — dk IX, pokazaćkażę, pokazaćkażesz, pokazaćkaż, pokazaćał, pokazaćany pokazywać ndk VIIIa, pokazaćzuję, pokazaćzujesz, pokazaćzuj, pokazaćywał, pokazaćywany 1. «dać coś zobaczyć, podać coś do obejrzenia; wskazać, zademonstrować coś» Pokazać… … Słownik języka polskiego
okazywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, okazywaćzuję, okazywaćzuje, okazywaćany {{/stl 8}}– okazać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, okażę, okaże, okazywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pokazywać, przedstawiać coś do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okazywać się — I – okazać się {{/stl 13}}{{stl 7}} dawać dowody, wykazywać, że jest się kimś albo jakimś; ujawniać czynami, że jest się kimś albo że jest się jakimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okazał się uczciwym człowiekiem. Okazał się krętaczem. Okazała się miła i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kasza — 1. przestarz. Dmuchać, nadmuchać, pluć, napluć komuś w kaszę «wtrącać się, wtrącić się w brutalny sposób do czyichś spraw, traktować, potraktować kogoś grubiańsko, w sposób obraźliwy»: (...) jak się pan sam przekonałeś, nie tak łatwo nam dmuchać… … Słownik frazeologiczny
człowiek — m III, DB. a, W. u a. (podniośle) człowiekecze, N. człowiekkiem; lm p. ludzie 1. «Homo sapiens, istota żywa z rodziny człowiekowatych, z rzędu naczelnych wyróżniająca się wśród innych najwyższym rozwojem psychiki i życia społecznego, jedyna… … Słownik języka polskiego