(zwrócenie)

См. также в других словарях:

• zwrot — m IV, D. u, Ms. zwrotocie; lm M. y 1. «zmiana kierunku ruchu; zwrócenie się, obrót, skręt» Szybki, nagły, powolny zwrot. Zwrot do tyłu, ku tyłowi, w bok. Wykonać zwrot samolotem, samochodem, koniem. Zrobić zwrot całym ciałem. Zwrot na nartach, na …   Słownik języka polskiego

• epilog — m III, D. u, Ms. epiloggiem; lm M. i 1. lit. «końcowa część utworu literackiego, informująca o dalszych losach bohaterów po zakończeniu właściwej fabuły; w niektórych rodzajach dramatu starożytnego: zwrócenie się do widowni z wyjaśnieniem… …   Słownik języka polskiego

• interwencja — ż I, DCMs. interwencjacji; lm D. interwencjacji (interwencjacyj) 1. «włączenie się, wtrącenie się w jakąś sprawę; wywieranie na kogoś wpływu w celu uzyskania określonego efektu (np. zmiany jakiejś decyzji); starania, zabiegi z tym związane;… …   Słownik języka polskiego

• obrazić — dk VIa, obrazićrażę, obrazićrazisz, obrazićraź, obrazićził, obrazićrażony obrażać ndk I, obrazićam, obrazićasz, obrazićają, obrazićaj, obrazićał, obrazićany 1. «wyrazić się o kimś, zachować się względem kogoś w sposób uchybiający jego godności;… …   Słownik języka polskiego

• odwołanie — n I 1. blm rzecz. od odwołać Odwołanie posła, wysłannika, przedstawiciela. Zarządzenie obowiązuje aż do odwołania. 2. lm D. odwołanieań praw. «zwrócenie się osoby nie akceptującej decyzji władz (sądowych, administracyjnych, dyscyplinarnych) do… …   Słownik języka polskiego

• ostentacja — ż I, DCMs. ostentacjacji, blm «sposób zachowania się obliczony na pokaz, mający na celu zwrócenie czyjejś uwagi; sposób demonstracyjny, manifestacyjny» Robić coś z ostentacją. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• reklamacja — ż I, DCMs. reklamacjacji; lm D. reklamacjacji (reklamacjacyj) «zwrócenie się do dostawcy, producenta, wykonawcy usługi w sprawie ujawnionych wad towaru, niedokładności w dostawie, w rachunku, w wykonaniu usługi itp. z żądaniem uregulowania… …   Słownik języka polskiego

• rekwizycja — ż I, DCMs. rekwizycjacji; lm D. rekwizycjacji (rekwizycjacyj) 1. «zajęcie przez władze wojskowe środków żywności lub innych przedmiotów na potrzeby wojska; zajęcie, zabranie czegoś; rekwirowanie» Rekwizycja żywności. 2. praw. «wezwanie skierowane …   Słownik języka polskiego

• reprywatyzacja — ż I, DCMs. reprywatyzacjacji, blm «zwrócenie prywatnemu właścicielowi mienia upaństwowionego lub pozostającego pod zarządem państwa» Reprywatyzacja zakładu rzemieślniczego. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• wstyd — m IV, D. u, Ms. wstydydzie; zwykle blm «przykre, upokarzające uczucie spowodowane świadomością niewłaściwego, złego, hańbiącego postępowania (własnego lub czyjegoś), niewłaściwych słów, świadomością własnych lub czyichś braków, błędów itp.,… …   Słownik języka polskiego

• blaga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. bladze {{/stl 8}}{{stl 7}} wypowiedź zawierająca informacje nieprawdziwe, mająca na celu zwrócenie uwagi na mówiącego i dowartościowanie go w oczach słuchaczy, ubarwianie własnych opowieści; chełpienie się,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień