-
1 odrzucać
-
2 odrzucać
-
3 pogardzić
gardzić zdrajcami Verräter verachten;gardzić czyjąś pomocą jemandes Hilfe verschmähen;gardzić niebezpieczeństwem die Gefahr verachten -
4 odrzucić
vt pf→ odrzucać -
5 gardzić
gardzić zdrajcami Verräter verachten;gardzić czyjąś pomocą jemandes Hilfe verschmähen;gardzić niebezpieczeństwem die Gefahr verachten -
6 odrzucić
-
7 pogardzać
-
8 odbijać
I. vt2) ( odzwierciedlać) widerspiegeln8) ( drukować) abziehen9) ( odbierać) abnehmenII. vi1) ( odłączać się od grupy) sich +akk entfernen, sich +akk lösen2) ( odpływać od brzegu) ablegen3) ( pozyskiwać)odbić komuś dziewczynę/chłopaka jdm eine Freundin/einen Freund ausspannenodbić kogoś w tańcu jdn im Tanz abklatschenIII. vr3) ( odskakiwać) piłka: abprallen4) ( odrywać się od ziemi) pasikonik: abheben6) ( wywierać wpływ)\odbijać się na czymś sich +akk auf etw +akk auswirkenodbija mi się ich muss aufstoßen, ich habe Aufstoßen -
9 odparować
odparować [ɔtparɔvaʨ̑], odparowywać [ɔtparɔvɨvaʨ̑]perf,I. vt\odparować komuś jdm schlagfertig parieren [ lub antworten] -
10 odpierać
vt -
11 odtrącać
1) ( odpychać) zurückstoßen, wegstoßen4) ( potrącać jakąś kwotę) abziehen -
12 odwalać
2) (pot: robić coś)odwaliliśmy kawał roboty wir haben ganze [ lub gründliche] Arbeit gemacht -
13 ablehnen
ab|lehnenvt1) ( zurückweisen) Bewerber załatwić odmownie; Angebot odrzucać [ perf odrzucić]; ( Bitte, Zahlung) odmawiać [ perf odmówić]3) ( sich weigern)es \ablehnen etw zu tun odmawiać [ perf odmówić] uczynienia czegoś5) ( nicht gelten lassen)sie lehnt die moderne Malerei ab [ona] nie uznaje malarstwa współczesnego -
14 abschlagen
-
15 abstoßen
-
16 abweisen
ab|weisenvt irr -
17 Art
Art [a:ɐt] <-, -en> fjede \Art von Gewalt ablehnen odrzucać wszelkie formy przemocyauf diese \Art und Weise w ten oto sposóbauf natürliche \Art w sposób naturalnyauf seltsame \Art w dziwny sposób -
18 ausschlagen
-
19 Schadenersatzpflicht
jur zobowiązanie nt do odszkodowaniadie \Schadenersatzpflicht ablehnen odrzucać zobowiązanie do odszkodowania -
20 verneinen
verneinen *vt1) (mit „nein“ antworten) Frage[etw] \verneinen odpowiadać [ perf odpowiedzieć] [na coś] przecząco2) ( leugnen)[etw] \verneinen zaprzeczać [ perf zaprzeczyć] [czemuś][etw] \verneinen negować [ perf za-] [coś]; Vorschlag odrzucać [ perf odrzucić] [coś]; den Sinn des Lebens kwestionować [ perf za-] [coś]; die Gewalt nie uznawać [czegoś]
- 1
- 2
См. также в других словарях:
odrzucać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odrzucaćam, odrzucaća, odrzucaćają, odrzucaćany, {{/stl 8}}– odrzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odrzucaćcę, odrzucaćci, odrzucaćrzuć, odrzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odrzucać — Odrzucać, złościć, lub irytować; być silnie nielubianym Eng. To repel, anger, or irritate; to be strongly disliked … Słownik Polskiego slangu
leczyć — Odrzucać, złościć, lub irytować; być silnie nielubianym Eng. To repel, anger, or irritate; to be strongly disliked … Słownik Polskiego slangu
odrzucić — dk VIa, odrzucićcę, odrzucićcisz, odrzucićrzuć, odrzucićcił, odrzucićcony odrzucać ndk I, odrzucićam, odrzucićasz, odrzucićają, odrzucićaj, odrzucićał, odrzucićany 1. «rzucając oddalić coś od siebie, odepchnąć kogoś lub coś, odłożyć coś na bok… … Słownik języka polskiego
odpychać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odpychaćam, odpychaća, odpychaćają, odpychaćany {{/stl 8}}– odepchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, odpychaćnę, odpychaćnie, odpychaćnij, odpychaćnął, odpychaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dogmatyzm — m IV, D. u, Ms. dogmatyzmzmie, blm 1. «bezkrytyczne przyjmowanie pewnych poglądów lub twierdzeń bez weryfikacji ich prawdziwości, uznawanie ich za prawdy bez liczenia się z doświadczeniem, praktyką i zdobyczami nauki» Kierować się dogmatyzmem.… … Słownik języka polskiego
majoryzować — ndk IV, majoryzowaćzuję, majoryzowaćzujesz, majoryzowaćzuj, majoryzowaćował, majoryzowaćowany «odrzucać większością głosów propozycję mniejszości, przegłosowywać; wyzyskiwać przewagę liczebną» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
oddalać — ndk I, oddalaćam, oddalaćasz, oddalaćają, oddalaćaj, oddalaćał, oddalaćany oddalić dk VIa, oddalaćlę, oddalaćlisz, oddalaćdal, oddalaćlił, oddalaćlony 1. «powiększać odległość między czymś a czymś, kimś albo między kimś a czymś, kimś; odsuwać»… … Słownik języka polskiego
pogardzać — ndk I, pogardzaćam, pogardzaćasz, pogardzaćają, pogardzaćaj, pogardzaćał, pogardzaćany pogardzić dk VIa, pogardzaćdzę, pogardzaćdzisz, pogardzaćgardź, pogardzaćdził, pogardzaćdzony 1. «okazywać pogardę, odnosić się do kogoś, czegoś z pogardą;… … Słownik języka polskiego
szuflować — ndk IV, szuflowaćluję, szuflowaćlujesz, szuflowaćluj, szuflowaćował, szuflowaćowany «przerzucać, przesypywać, odrzucać coś szuflą» Szuflować zboże w celu przewietrzenia, przesuszenia. Szuflować śnieg z chodnika … Słownik języka polskiego
warunek — m III, D. waruneknku, N. waruneknkiem; lm M. waruneknki 1. «czynnik, od którego uzależnione jest istnienie czegoś» Warunek rozwiązalności równania. Konieczny warunek postępu. Oszczędność warunkiem dobrobytu. 2. «zastrzeżenie, od którego… … Słownik języka polskiego