-
1 odpierać
vt -
2 padać
padać [padaʨ̑]1) ( przewracać się) [um]fallen, hinfallenpaść na kolana auf die Knie fallenpaść na wznak auf den Rücken fallenpadnij! mil hinlegen!\padać ze zmęczenia/z głodu vor Müdigkeit/vor Hunger umfallen [ lub umsinken]paść ofiarą czegoś einer S. +dat zum Opfer fallen6) ( zatrzymywać się na) promienie: fallen; wzrok: fallen, ruhennie padło ani jedno słowo kein Wort fielpadł rozkaz ein Befehl wurde gegeben [ lub erteilt]padł strzał ein Schuss fielakcent pada na pierwszą sylabę die Betonung fällt auf die erste Silbeczyjś głos padł na kogoś jd hat seine Stimme für jdn abgegebenpodejrzenie pada na kogoś der Verdacht fällt auf jdnwybór padł na kogoś jd ist gewählt wordenpaść na twarz sich +akk vor jdm tiefst verneigen, vor jdm aufs Gesicht fallen7) komuś padło na mózg [ lub rozum] ( pot) jd ist plemplem geworden ( fam), jd hat den Verstand verlorenII. vimperspada [deszcz] es regnetpada śnieg/grad es schneit/hagelt -
3 powstrzymać
powstrzymać [pɔfstʃɨmaʨ̑], powstrzymywać [pɔfstʃɨmɨvaʨ̑]perf,I. vt2) ( przeciwdziałać)\powstrzymać kogoś od czegoś jdn von etw abhalten\powstrzymać kogoś od [zrobienia] czegoś jdn davon abhalten, etw zu tun\powstrzymać oddech den Atem anhaltenII. vr\powstrzymać się od jedzenia/picia/komentarza sich +akk des Essens/Trinkens/Kommentars enthalten ( geh)\powstrzymać się od czegoś sich +akk mit etw zurückhalten -
4 wypierać
I. vtII. vr1) ( wyrzekać się)\wypierać się kogoś/czegoś jdn/etw verleugnen2) ( nie przyznawać się)\wypierać się czegoś etw [ab]leugnen -
5 feindlich
fei ndlichI. adj1) mil nieprzyjacielskiim \feindlichen Lager w obozie nieprzyjaciela2) ( feindselig) wrogi
См. также в других словарях:
kłaść — 1. Kłaść coś komuś na sercu, na serce «polecać gorąco, zobowiązywać do czegoś»: Dziewczynę należy wysłać do sanatorium do Otwocka na czas długi, najkrócej na rok. Wtedy będzie uratowana. (...) – Panie Szymbart! – rzekł lekarz. – Kładę panu na… … Słownik frazeologiczny
flankować — ndk IV, flankowaćkuję, flankowaćkujesz, flankowaćkuj, flankowaćował, flankowaćowany 1. «otaczać czymś z boku albo z obu stron» Arkady flankowane wieżami. 2. «nacierać na nieprzyjaciela z boku; oskrzydlać wojsko nieprzyjaciela» Korpus flankujący.… … Słownik języka polskiego
forsować — ndk IV, forsowaćsuję, forsowaćsujesz, forsowaćsuj, forsowaćował, forsowaćowany 1. «przeprowadzać coś siłą; popierać coś albo kogoś z naciskiem, zdecydowanie, czasami wbrew obiektywnym racjom» Forsować kandydata, pomysł, projekt. 2. «męczyć,… … Słownik języka polskiego
kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… … Słownik języka polskiego
nakryć — dk Xa, nakryćkryję, nakryćkryjesz, nakryćkryj, nakryćkrył, nakryćkryty nakrywać ndk I, nakryćam, nakryćasz, nakryćają, nakryćaj, nakryćał, nakryćany 1. «położyć coś na czymś (na kimś); przykryć, osłonić, otulić» Nakryć dziecko kołderką. Nakryć… … Słownik języka polskiego
napaść — I ż V, DCMs. napaśćści; lm M. napaśćści 1. «napadnięcie, zwykle zbrojne, na kogoś albo na coś, zaatakowanie kogoś, zwykle znienacka, podstępnie, w celu obrabowania, pobicia itp.» Napaść zbrojna. Napaść nieprzyjaciela na kraj. Odeprzeć, wstrzymać… … Słownik języka polskiego
nieprzyjaciel — m I, DB. a 1. lm M. e, DB. nieprzyjacielciół, N. nieprzyjacielciółmi «człowiek mający wobec kogoś lub czegoś wrogą postawę» Zawzięty, zaciekły nieprzyjaciel. Nieprzyjaciel mody, wina. 2. blm «wojska przeciwnika w czasie wojny; wroga armia» Zmusić … Słownik języka polskiego
odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… … Słownik języka polskiego
okrążyć — dk VIb, okrążyćżę, okrążyćżysz, okrąż, okrążyćżył, okrążyćżony okrążać ndk I, okrążyćam, okrążyćasz, okrążyćają, okrążyćaj, okrążyćał, okrążyćany 1. «zatoczyć krąg dookoła kogoś lub czegoś; obejść, objechać coś» Okrążyć dom, plac, skwer. Ptak… … Słownik języka polskiego
zaatakować — dk IV, zaatakowaćkuję, zaatakowaćkujesz, zaatakowaćkuj, zaatakowaćował, zaatakowaćowany 1. «o wojsku, armii: wystąpić zaczepnie przeciw siłom nieprzyjaciela w sposób zorganizowany, nagły; natrzeć» Zaatakować nieprzyjaciela z prawego, z lewego… … Słownik języka polskiego
desant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. desantncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przerzucenie i wysadzenie wojsk na terytorium opanowanym przez nieprzyjaciela (przeważnie niedaleko za linię frontu) w celu… … Langenscheidt Polski wyjaśnień