-
81 Verbrauchssteuer
Ver'brauchsteuer (Ver'brauchssteuer) f akcyza, podatek akcyzowy -
82 Verbrauchsteuer
Ver'brauchsteuer (Ver'brauchssteuer) f akcyza, podatek akcyzowy -
83 Verdienst
Ver'dienst2 n (Verdienst[e]s; Verdienste) zasługa;das ist sein Verdienst to jest jego zasługą;große Verdienste erwerben położyć niemałe zasługi ( um etwas w L) -
84 verdienstvoll
-
85 verdient
-
86 Verdunkelungsgefahr
-
87 Verdunklungsgefahr
-
88 Veredelung
-
89 Veredlung
-
90 verfahren
ver'fahren1 ( irr; -) vt Geld przejeździć pf; Benzin zuży(wa)ć (na jazdę oder podróż); vi (sn) postępować <- stąpić>, działać ( nach według G);mit jemandem streng verfahren <po>traktować surowo k-o;vr sich verfahren zmylić pf drogędie Sache ist völlig verfahren sprawa została pokpiona -
91 verfallen
ver'fallen1 v/i ( irr; -; sn) Haus niszczeć, dewastować się; Reich, Kultur, Sitten upadać < upaść>; Pfand usw przepadać <- paść>; Fahrkarte <s>tracić ważność; einer Sache, jemandem verfallen popadać <- paść>, wpadać < wpaść> (w A), ulegać < ulec> (D);dem Alkohol verfallen wpaść pf w nałóg picia;auf die Idee verfallen wpadać < wpaść> na pomysł;etwas verfallen lassen nie wykorzystać pf (G), przeterminować pf (A) -
92 Verfasser
Ver'fasser m ( Ver'fasserin f) autor(ka) -
93 Verfasserin
Ver'fasser m ( Ver'fasserin f) autor(ka) -
94 Verführer
Ver'führer m ( Ver'führerin f) uwodziciel(ka) -
95 Verführerin
Ver'führer m ( Ver'führerin f) uwodziciel(ka) -
96 verhalten
ver'halten1 ( irr; -): v/r sich verhalten zachow(yw)ać się ( gegenüber jemandem wobec k-o); Sache mieć się, przedstawiać się;sich ruhig verhalten być cichomit verhaltenem Atem z zapartym tchem -
97 verkommen
ver'kommen1 v/i ( irr; -; sn) <z>marnować się; moralisch wykolejać <- leić> się, fam. zeszmacić się pf; -
98 verlassen
-
99 verlegen
ver'legen1 (-) vt Wohnsitz, Sitz einer Firma przenosić <- nieść>; Kabel, Fliesen, Parkett układać < ułożyć>; ( installieren) zakładać < założyć>; Termin, Truppen przesuwać <- sunąć>; Buch wyda(wa)ć; ( verkramen) zapodzi(ew)ać;um etwas nie verlegen sein nigdy nie mieć kłopotu z (I) -
100 Verleger
Ver'leger m ( Ver'legerin f) wydawca m (-czyni)
См. также в других словарях:
ver — [ vɛr ] n. m. • v. 1170; verme « larve » 980; lat. vermis 1 ♦ VER ou VER DE TERRE : lombric terrestre (et tout annélide qui lui ressemble), petit animal allongé au corps cylindrique et mou, dépourvu de pattes. « Il fallait le nourrir [le… … Encyclopédie Universelle
ver — (vêr) s. m. 1° Nom donné communément au lombric terrestre et à tout animal qui offre une conformation analogue à celle de ce lombric. • J ai été jusqu à couper un même ver en vingt six portions, dont la plupart ont repris, et dont plusieurs… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
ver — ver, de buen ver adj. atractiva. ❙ «Es una señora aun de cierto buen ver...» C. J. Cela, La colmena. ❙ «Tomo anfetaminas, vivo con mi abuela y estoy de buen ver.» Metal Hurlant, 1981. ❙ «Si es usted una dama de buen ver...» J. Giménez Arnau, Cómo … Diccionario del Argot "El Sohez"
ver — → ver(se). ver(se) 1. Como transitivo, ‘percibir [algo] por medio de la vista’ y ‘mirar o examinar [algo]’; y, como intransitivo pronominal, ‘encontrarse en un determinado lugar, estado o situación’. Verbo irregular: v. conjugación modelo (→… … Diccionario panhispánico de dudas
Ver-T — Nombre público Ver T Tipo DVB T Programación Generalista Propietario Uniprex TV País … Wikipedia Español
ver — VER. s. m. Petit insecte rempant, qui n a ny vertebres, ny os. Un gros ver. un petit ver. ver de terre. il s engendre des vers dans les boyaux. un enfant qui a des vers. de la poudre à vers. de la poudre pour les vers. les vers qui se mettent à… … Dictionnaire de l'Académie française
Ver — or VER may refer to:* Voluntary Export Restraints in international trade * Ver is the Latin word for spring. * Ver (command), a shell command.There are communes that have the name Ver in France: *Ver, in the Manche département *Ver lès Chartres,… … Wikipedia
ver- — [f ] im Verb, unbetont und nicht trennbar, sehr produktiv; Die Verben mit ver werden nach folgendem Muster gebildet: verhungern verhungerte verhungert 1 verwendet, um aus einem Adj. ein Verb zu machen; ver drückt aus, dass jemand etwas in den… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
Ver — Ver, eine sehr alte Partikel, in der Deutschen sowohl, als allen mit derselben verwandten Sprachen, welche ehedem auch für sich allein üblich war; aber jetzt nur noch in der Ableitung vorkommt, wo sie von einer sehr mannigfaltigen Bedeutung ist,… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Ver — ist der Name folgender geographischer Objekte: Ver (Manche), Gemeinde im französischen Département Manche Ver lès Chartres, Gemeinde im französischen Département Eure et Loir Ver sur Launette, Gemeinde im französischen Département Oise Ver sur… … Deutsch Wikipedia
ver... — ver...: In dem Präfix »ver...« (mhd. ver , ahd. fir , far , mnd. vör , vor ) sind mehrere Vorsilben zusammengeflossen, die im Got. als faír »heraus «, faúr »vor , vorbei « und fra »weg « noch getrennt sind, vgl. z. B. die außergerm.… … Das Herkunftswörterbuch