pind

(κάλλος καὴ χ. Hom.; εὐμόρφων κολοσσῶν Aesch.; χάριτες Ἀφροδίτης Eur.; ἥ τῶν λόγων χ. Dem.)

(παλαιὰ χ., Ἐρεχθειδᾶν χάριτες Pind.)

χ. τινός Hes., Thuc. — симпатия к кому-л.;

(χάριν φέρειν τινί Hom. и εἴς τινα Eur., тж. χάριν τινὴ θέσθαι Aesch., Her., προσθέσθαι или παρασχεῖν Soph.)

(χάριτες ἀφροδισίων ἐρώτων Pind.)

(τιμή τε καὴ χ. Plat.)

(δοῦναι χάριν ἀντί τινος Hom.)

καταχθόνιος «подземный», ἀναξ ἐνέρων и ἐνέροισιν ἀνάσσων «властелин обитателей подземного царства», πελώριος «чудовищный», στυγερός «страшный», πυλάρτης «хранитель (подземных) врат», κρατερὁς и ἴφθιμος «могущественный», κλυτόπωλος «обладатель замечательных коней», κυανοχαίτης «темногривый»;

ᾅδης πόντιος Aesch. — смерть в море;

τειχίζειν ᾅδην Anth. — устраивать могилу

(ἀέλιος, κεραυνός Pind.)

(ῥόος καπνοῦ Pind.)

(σίδηρος Hom., Plut.)

(δέρμα λέοντος Hom.; ἀλώπηξ Pind.)

(ἵππος Hom.; ἀνήρ, λῆμα Aesch.)

(λιμός Aesch., Plut.)

ἀ. περί Hom. досл. — всюду кругом, т.е. куда ни глянь

ἀ. δὲ κἀγὼ τιμῆς ἐπιβήσομαι HH. — добьюсь и для себя чести

(τῆς πόλιος Her.)

(ὅ ἀ. Λίμνας τρόχος Eur.)

ἀ. πέπλων Eur. — из-под одежд

(ἀ. τινος μάχεσθαι Hom.)

(ἀ. τινος ἀείδειν Hom.)

ἀ. или ἀ. περί τινι Hom. — вокруг кого(чего)-л.;

(πύλῃσι Hom.)

(δρυὸς ἀ. κλάδοις Eur.)

ἀ. τινι λόγος Her. — рассказ о чем-л.;

(ἀ. τινι μάχεσθαι Hom.; πόλεμος ἀ. τινι Luc.)

στείνειν ἀ. τινι Soph. — рыдать из-за кого-л., т.е. оплакивать чью-л. судьбу;

ἀ. τινα χλαῖναν βαλεῖν Hom. — надеть на кого-л. хитон;

ἀ. ἅλα Hom. — к морю;

(ἀ. τοῦτον τὸν χρόνον Xen.; ἀ. τὰ ἑβδομήκοντα Luc.)

(ἀ. τὸν βίοτον Pind.)

κλαίειν ἀ. τινα Hom. — плакать по ком-л.;

(ἀστοί Pind.; τύραννος Her.; ἄ. τε καὴ πρᾶος Plut.)

(δαίμων HH.; χείρ Pind., Eur.; λειμῶνες Plat.)

(πάντα HH.; καρπός Hes.; βορά Pind.; χώρη Her.; τράπεζα Plut.)

(ὄλβος Aesch.)

(τάφρος, ἅλς Hom.; τομή Plut.; πληγή Luc.)

(ἄμαθος Hom.; τέφραι Plut.)

(αὐλή Hom.)

(ἠϊών Hom.)

(φάλαγξ Xen.)

(ἀήρ Hom.)

(λήϊον Hom.; τρίχες, σῖτος ἐν τῷ πεδίῳ Xen.; πώγων Luc.)

(γῆ Eur.; χώρα Plut.)

(κλῆρος Pind.; ἄνδρες Xen.)

(λαῖλαψ Hom.; κίνδυνος Pind.; τέρψις Soph.)

(ὕπνος Luc.)

(σιγή Luc.; εἰρήνη Anth.)

(νύξ Luc.) или ранний, чуть брезжущий (ὄρθρος Plat.)

(φρήν Hom., Pind., Aesch.; ἤθεα Her.)

(Ἄρης Pind., Anth.; νόος Pind.)

(ἀμπέλου παῖς = οἶνος Pind.)

(ὁδός Pind., Plat., Plut.; αἰχμή Her.)

(τεῖχος Thuc.)

(φάλαγξ Xen.; τάξις Polyb.)

(βίος Her.; χρόνος Aesch., Plat.; ἡμέρα Arst.)

(φωνῆεν Arst.)

(οὐσία Isae.; κέρδος Lys., Plat.; ἔργον Xen.; πλῆθος Arst.; ἀφορμή Polyb.)

(μέρη Plat.; ἱππεῖς Polyb.)

(σάκος Hom.; ξένος Pind.; λόγος Aesch.; ἵππος Soph.; ἔλαφοι Arst.; πέπλος Theocr.)

(Ἀντίγονος ὅ γ. Plut.)

(μέλι, νέκταρ Hom.; χυμός Arst.)

(τὸ πότιμον καὴ γλυκὺ ὕδωρ Arst.)

(ὕπνος Hom.; ἵμερος Hom., Pind.; μέλος, ἐλπίς, βίοτος Pind.)

(φρήν, γέλως Pind.; θυμός Anacr.; παῖδες ἀρχαίου Σκότου Soph.)

(Ἡράκλειοι γοναί Pind.)

(αἱ δι΄ ὠδίνων γοναί Eur.; ῥηΐδιοι γοναί Theocr.)

(Hes., Pind., Soph., Her., Plat.: τὰ φυτὰ προΐεται οὐ γονήν, ἀλλὰ σπέρματα Arst.)

παίδων γ. Hom. = παῖδες;

(ἀραῖος Aesch.; γενναῖος Soph.; αἱ Δαρδάνου γοναί Eur.)

τρίταισιν ἐν γοναῖς Pind. или τριτοσπόρῳ γονῇ Aesch. — в третьем поколении;

(εἰς φῶς μητρὸς ἐκ γονῆς μολεῖν Eur.)

(πάγκαρπος γ. Plat.)

γυμνὸν στάδιον Pind. — состязание голых бегунов;

(γ. ἢ χιτωνίσκον ἔχων ἄζωστος Plat.; γ. ἐν τῷ χιτωνίσκῳ Dem.)

(φάσγανον Pind.; μάχαιραι Theocr.)

(ὀϊστός Hom.)

(τόξον Hom.)

(νέκυς Hom.)

(τὰ γυμνὰ παρέχειν Xen.)

(δένδρων Pind.; προπομπῶν Aesch.; ὅπλων Her.; ἐσθῆτος Diod.)

(διὰ θώρηκος Hom.; διὰ τοῦ ὀρόφου Xen.; διὰ τοῦ ὕδατος Plat.)

(διὰ πεδίοιο Hom.; διὰ θαλάσσας Pind. - ср. 8; ὅ Ἴστρος ῥέει δι΄ οἰκευμένης Her.)

δι΄ ἄλλων εἴκοσι σταδίων Her. — еще через двадцать стадиев;

διὰ χρόνου Plat., Xen.; — по истечении некоторого времени;

δι΄ (ὅλης) τῆς νυκτός Her., Xen.; — в течение (всей) ночи;

(διὰ μήλων κεῖσθαι Hom.)

(τιμᾶν δι΄ ἀνθρώπων τινά Pind.)

(διὰ τοῦ λόφου Xen.)

διὰ τέλους τὸ πᾶν Aesch. — все до конца;

διὰ χειρῶν (χερῶν) или διὰ χειρός Soph., Arst., Plut.; — руками или в руках;

δι΄ ἐλέφαντος καὴ χρυσοῦ Diod. — из слоновой кости и золота;

(διὰ τῶν οἰκτιρμῶν τοῦ θεοῦ NT.)

(πεσεῖν ἀλλοτρίας διὰ γυναικός Aesch.)

διὰ μέθης Plat. — в состоянии опьянения;

ἓξ δὲ διὰ πτύχας ἦλθε χαλκός Hom. — сквозь шесть слоев (кожи) прошла медь

(ἐπὴ χθόνα καὴ διὰ πόντον Pind.; διὰ κῦμα ἅλιον Aesch. и διὰ πόντιον κῦμα Eur.)

(διὰ τάφρον ἐλαύνειν Hom.)

(ἐν σπηεσσι δι΄ ἄκριας Hom.)

(διὰ νύκτα Hom.)

(νικῆσαι δι΄ Ἀθηνην Hom.; σώζεσθαι διά τινα Xen.; διά τινα βελτίονα γενέσθαι Plat.)

(Ἀθηναίης διὰ βουλάς Hom.)

(ἅρμα καὴ ἵππους Hom.; Σύριον ἅρμα Aesch.; ναῦς πνεύματι διωκομένη Arst.)

(βέλος χερί Pind.)

(οὔτινα, med. τινα δόμοιο Hom.; τινὰ ἐκ γῆς Her.; δόξας ἀκάρπους καὴ κενάς Plut.)

(ῥίμφα διώκοντες Hom.; ἐπὴ πτόλιν Aesch.)

(τινα Hom., Xen.)

(τινά τινος Her., med. Arph.; τινος εἵνεκεν Her. и περί τινος Xen., Dem.)

(τὰς τιμάς Thuc.; τέν ἡδονήν Plat.; τὸ ὠφέλιμον Arst.)

(τέν ὑπ΄ ἀρετῆς παίδευσιν Xen.; τὸν λόγον Plat.)

(ἔρνος ἐλαίης Hom., ἄκοντα Pind.; δονέοντο αἴγειροι πτελέαι τε Theocr.; ὕδωρ δονεῖται καὴ κυμαίνεται Plut.)

(νέφεα Hom.)

(βόας ἀγελαίας Hom.; μάστιγι Pind.)

(τὸ γάλα Her.)

(θρόον ὕμνων Pind.)

(ἔρως δονεῖ τινα Arph.; ἥ Ἀσίη ἐδονέετο Her.)

(ἔ. δῦσαι Hom.)

(νηός HH., Pind.)

(ἵππεια Pind.)

(δαιτός Hom.)

ἐ. αὐλῶν Pind. — флейты

(ἀσπίδα ἐπὴ πύργῳ Hom.; τι πρὸς τέν γῆν Plat., Polyb. и ἐπὴ γῆς Plat.)

(ἔγχει, ἐπὴ μελίης, χειρὴ γαίης Hom.; βάκτρῳ Eur.)

(τοῖς προσθίοις σκέλεσι Plut.)

λοιπὸν ἔρειδε τὰν γνώμαν Theocr. — подумай об остальном

μηκέτ΄ ἐρείδεσθον Hom. — не напрягайтесь больше, т.е. прекратите борьбу

(ὤμοιν τι Aesch.)

(λίθον ἐπὴ τοίχῳ, v. l. τοίχω Theocr.)

(εὔβοτον ἀμνόν Theocr.)

(τινὰ εὴς ἕδραν Eur.)

(δόρυ πρὸς τεῖχος Hom.; κεφαλέν πρὸς τέν γῆν Arst.)

(πρὸς στέρνα τινά Eur.)

(τινὰ ἐς χεῖράς τινος Theocr.)

(νέφος ἐπὴ τέν γῆν ἐρεῖσαν Plut.)

(βελέεσσιν Hom.; κατά τινος и εἴς τινα Arph.)

ὕπτιος οὔδει ἐρείσθη Hom. — он навзничь повалился на землю;

(ἄγκυραν χθονί Pind.; πλευραῖς ἔγχον Soph.)

(τόξῳ τινά Pind.)

(τὸν πόδα εἰς πηλόν Plat.)

(ὄμμα εἰς γῆν Eur.)

(ἀνταίαν πληγήν Eur.)

(ὁρμαθοὺς μελῶν τέτταρας Arph.)

(νήσου Hom.; τῆς οἰκουμένης Her.; sc. τῇς πόλεως Arst.; sc. ἀγροῦ Theocr.): (ἐπ΄) ἐσχατιῇ и ἐπ΄ ἐσχατιῆς Hom. с краю, на краю; ἐσχατιῇ πολέμοιο Hom. в конце поля сражения; ἐπ΄ ἐσχατιῇ λιμένος Hom. в самом устье бухты; τόπον ἐσχατιαῖς (v. l. ἐσχατιᾶς) δέρκου Soph. окинь взором местность до горизонта; αἱ ἐσχατιαὴ τῆς Αἰτωλίδος Her. границы Этолиды

(ἐ. ὄλβου Pind.)

ἀν΄ ἐσχατιάν Pind. — наконец

(κόλποι λειμώνιον Arph.)

(λάχνη Hom.)

(χρῶμα Plat.; τὸ ἁλουργές Arst.; ἐσθής Luc.)

(τὸ τῆς παρδάλεως σῶμα Plut.)

(ὄλβος Pind.; ἡλικία Pind., Plut.)

(ὀργή Pind.)