-
1 ιτος
-
2 άχαρις
(-ιτος), ις, ι1) неизящный, непривлекательный, лишённый прелести; бесцветный, скучный (о стиле); 2) неблагодарный (о работе, миссии); неприятный (о занятии) -
3 επίχαρις
(-ιτος), ις, ι милый, грациозный, прелестный -
4 εύχαρις
(-ιτος), ις, ι1) прелестный, очаровательный, грациозный; 2) перен. радостный, весёлый -
5 κόμις
-
6 μέλι
(-ιτος и -ιοϋ) τό прям., перен. мед;μέλι αλιφασκήσιο — липовый мёд;
σταφύλια μέλι — виноград сладкий как мёд;
τα λόγια του είναι μέλι — речи у него медовые;
η γλώσσα του στάζει μέλι — его уста источают мед;
§ ο μήνας τού μέλιτος — медовый месяц;
όλα μέλι γάλα — все скандалы уже позади, они уже примирились; — всё теперь улажено
-
7 αθεμις
-
8 αχαρις
-ι, gen. ῐτος adj.1) непривлекательный, неприятный(κέλαδος Eur.; πολιτεία παντάπασιν ἄ. Plut.)
2) тягостный, тяжелый(συμφορά Her.; βίος Arph.)
3) неблагодарный(τιμή Her.)
χάρις ἄ. Aesch. — плохая благодарность;χάριν ἄχαρίν τινος ἀπολέσθαι Eur. — погибнуть из-за кого-л., недостойного этой жертвы4) отвратительный, ужасный(φόνος Eur.)
-
9 επιχαρις
-ι, gen. ῐτος1) любезный, приятный, обходительный(ἐν ταῖς σινουσίαις Xen.)
ὧν δέ χάριν οὐκ ἐπίχαριν Plat. ирон. — по прискорбной милости этих-то (людей)2) ласковый, кроткий(θηρίον Xen.)
-
10 ευχαρις
-ι, gen. ιτος τό1) любезный, обходительный, приветливый, обаятельный(ἀστεῖος καὴ εὔ. Xen.; ὅ λόγος Plut.)
2) прелестный, очаровательный(ὀρνίθιον, τόπος Arst.)
3) благосклонный, милостивый(Ἀφροδίτη Eur.)
ἐν τῷ διδόναι εὔ. Plut. — щедрый -
11 Θεμις
-
12 μελι
- ῐτος τό1) мед(χλωρόν Hom.; παμφαές Aesch.; ἄγριον NT.)
μέλιτος γλυκίων ῥέεν αὐδή Hom. — слаще меда лилась речь (Нестора)2) медвяный напиток ( из сока финиковой пальмы) Her.3) сладкая смола -
13 οινομελι
-
14 οξυμελι
-
15 προσιτος
-
16 υδρομελι
-
17 χαρις
1) прелесть, изящество, красота, привлекательность(κάλλος καὴ χ. Hom.; εὐμόρφων κολοσσῶν Aesch.; χάριτες Ἀφροδίτης Eur.; ἥ τῶν λόγων χ. Dem.)
μετὰ χαρίτων Thuc. — с изяществом2) слава(παλαιὰ χ., Ἐρεχθειδᾶν χάριτες Pind.)
3) благосклонность, любезность, благожелательность, благоволение, расположение, милостьχ. τινός Hes., Thuc. — симпатия к кому-л.;
μετὰ χάριτος Polyb. — благосклонно;ἐν χάριτί τινι ποιεῖν τι Plat. — сделать что-л. из расположения к кому-л.;οὐ πρὸς χάριν λέγειν Plat. — говорить не из желания угодить;εἰ δέ τις μείζων χ. Aesch. — если вы предпочитаете;πρὸς χάριν τινός Soph. — в пользу чего-л., ради чего-л.;ἐν χάριτι κρίνειν τινά Theocr. — судить в пользу кого-л., т.е. быть в своем суждении пристрастным к кому-л.;οὐκ ἀνάγκῃ, ἀλλὰ χάριτος ἕνεκα Xen. — не по принуждению, а по внутреннему влечению (добровольно)4) благодеяние, милость, услуга, одолжение(χάριν φέρειν τινί Hom. и εἴς τινα Eur., тж. χάριν τινὴ θέσθαι Aesch., Her., προσθέσθαι или παρασχεῖν Soph.)
χ. ἀντὴ χάριτος ἐλθέτω Eur. — услугой нужно платить за услугу;οὐδὲν εἰς χάριν πράσσειν Soph. — не оказать никакого благодеяния5) радость, наслаждение, блаженство(χάριτες ἀφροδισίων ἐρώτων Pind.)
οὐδεμίαν τινὴ χάριν ἔχειν Arph. — не находить никакого удовольствия в чем-л.;ὕπνου φέρειν χάριν Eur. — наслаждаться сном6) почитание, честь, уважение(τιμή τε καὴ χ. Plat.)
θανόντι χάριν πέμπειν Aesch. — воздавать почести усопшему;ἐν χάριτι καὴ δορεᾷ λαμβάνειν τι Polyb. — получить что-л. в виде почетного дара;ὅρκων χ. Eur. — уважение к (данным) клятвам7) благодарность, признательность(δοῦναι χάριν ἀντί τινος Hom.)
τοῖς οὖν θεοῖς χ. ὅτι … Xen. — благодарение богам, что …;ὀφεῖλαι πολλέν χάριν τινί Soph. — быть глубоко обязанным кому-л.;χάριν ἀμείβειν τινός Aesch. — отблагодарить за что-л.;8) награда, вознаграждение Aesch., Soph., Plat., Plut.9) благодать NT. - см. тж. χάριν См. χαριν -
18 Χαρις
1) Харита ( жена Гефеста - в Илиаде) Hom.2) αἱ Χάριτες (dat. pl. Χαρίτεσσι) Хариты (лат. Gratiae, божества красоты и радости Hom.; они - дочери Зевса и океаниды Эвриномы: Ἀγλαΐη, Εὐφροσύνη и Θαλίη Hes.)Χαρίτων λόφος Her. — холм Харит ( в Ливии)
-
19 υποκόμης
[-ις (-ιτος)] ο, υποκόμισσα η виконт, -есса -
20 χάρις
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ιτός — ἰτός, ή, όν (Α) διαβατός, βατός, πορευτός. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ι τού ρ. εἶμι + κατάλ. ρηματ. επιθ. τος] … Dictionary of Greek
ἰτός — ibo masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἰτόν — ἰτός ibo masc acc sg ἰτός ibo neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σιμιάϊς — ϊτος, ὁ, Α ονομασία φυτού … Dictionary of Greek
υποκόμις — ιτος, ο, Ν (λόγιος τ.) βλ. υποκόμης … Dictionary of Greek
ἰτήν — ἰτός ibo fem acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἰτῶ — ἰτός ibo masc/neut gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἰτώ — ἰτός ibo masc/neut nom/voc/acc dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ευπρόσιτος — η, ο (ΑΜ εὐπρόσιτος, ον) 1. (για τόπους) αυτός που γίνεται εύκολα προσιτός, αυτός τον οποίο εύκολα μπορεί να πλησιάσει κάποιος 2. (για πρόσ.) καταδεκτικός, ευπροσήγορος μσν. αρχ. ευάρεστος, ευχάριστος. επίρρ... εὐπροσίτως (Α) με ευπροσήγορο τρόπο … Dictionary of Greek
απειρέσιος — ἀπειρέσιος, α, ον κ. απερείσιος, α, ον (Α) 1. απεριόριστος, απέραντος 2. αναρίθμητος, πολύς 3. ανείπωτος, εξαίρετος. [ΕΤΥΜΟΛ. Και οι δύο τ. χρησιμοποιούνται για να εξυπηρετήσουν μετρικές ανάγκες, ανάλογα με τη θέση της λ. στον στίχο. Ο παράλληλος … Dictionary of Greek
χάρη — Η με διάταγμα του Προέδρου της Δημοκρατίας μη εκτέλεση ή ελάττωση ποινής που επιβλήθηκε με αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση. Θεωρείται ιδιότυπος θεσμός και είναι προνόμιο του αρχηγού του κράτους, ο οποίος επεμβαίνει με αυτό τον τρόπο στον τομέα… … Dictionary of Greek