-
61 akcen|t
m (G akcentu) 1. Jęz. (przycisk) stress, accent; (znak graficzny) accent- akcent spoczywa na ostatniej sylabie the accent falls on the last syllable- główny akcent spoczywa na dramatycznym finale przen. the main emphasis is on the dramatic finale2. pot. (wymowa) accent- mówić z obcym/francuskim akcentem to speak with a foreign/French accent- niewyraźny akcent an indistinct accent- mieć dobry/fatalny akcent to have a good/terrible accent3. (zabarwienie uczuciowe) note, tone- akcent gniewu w czyimś głosie a note of anger in sb’s voice- mówić z akcentem szczerości to speak in a tone of sincerity- artykuły o ostrych, krytycznych akcentach sharply critical articles- tym miłym akcentem kończymy dzisiejszą audycję on that pleasant note we end today’s programme4. (szczegół wyróżniający) element, feature- portyk jako główny akcent elewacji a portico as the main feature of the elevation (of the building)- kolorowy akcent w szarym stroju an element a. accent of colour in a grey outfit- główny akcent obchodów the main focus of the celebrations- pewne przesunięcie akcentów a certain shift of focus a. emphasis5. Muz. accent, stress- akcent barytoniczny Jęz. barytone- akcent dynamiczny a. ekspiracyjny a. ekspiratoryczny a. przyciskowy Jęz. dynamic a. expiratory a. stress accent- akcent główny Jęz. primary accent a. stress, main stress- akcent logiczny logiczny- akcent meliczny Jęz. wrenched accent- akcent metryczny Jęz. metrical stress a. accent, ictus- akcent monotoniczny Jęz. monotone accent- akcent obojętny Jęz. optional stress- akcent paroksytoniczny Jęz. paroxytone accent a. stress- akcent pierwiastkowy Jęz. root stress- akcent poboczny Jęz. secondary stress- akcent politoniczny Jęz. polytonic stress- akcent swobodny Jęz. free stress- akcent ruchomy Jęz. mobile stress- akcent wyrazowy Jęz. word stress- akcent zdaniowy Jęz. sentence stress■ kłaść akcent na coś to put the accent on sth, to put a. lay (great) stress on sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > akcen|t
-
62 głu|chy
Ⅰ adj. 1. (niesłyszący) deaf, hearing-impaired- całkowicie/częściowo głuchy totally/partially deaf a. hearing-impaired- głuchy na jedno ucho deaf in one ear- głuchy od urodzenia deaf from birth- głuchy jak pień (as) deaf as a post, stone deaf2. pejor., żart. (obojętny) deaf (na coś to sth)- on jest głuchy na moje perswazje he’s deaf to my arguments3. (przytłumiony) dull, hollow- głuchy kaszel a hollow cough- głuchy stukot kopyt the dull thud of hooves4. przen. (cichy, milczący) silent, hushed- głucha ulica a silent street- głucha cisza dead silence5. żart. (mówiony w tajemnicy) whispered, hushed- głuche plotki whispered rumours6. przen. (mocny i skrywany) deep(-seated)- głucha nienawiść deep(-seated) hatred- głucha rozpacz deep(-seated) despair7. żart. (bardzo oddalony) remote; God-forsaken pejor.- głucha wieś a God-forsaken village- w głuchej puszczy in the depths of the forestⅡ głu|chy m, głucha f deaf person- szkoła dla głuchych a school for the deaf a. hearing-impaired■ czego głuchy nie dosłyszy, to zmyśli the mind abhors a vacuum (and guesses at missing information)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > głu|chy
-
63 nieczu|ły
adj. 1. (niewrażliwy) [mąż, kochanek, opiekun] unresponsive, unfeeling- jesteś taki nieczuły you’re so cold-hearted- pozostał nieczuły na jej łzy he remained unmoved by her tears2. (obojętny) [wzrok, spojrzenie] impassive- mieć nieczułe serce dla biednych to be hard-hearted towards the poor3. (odporny) insensitive- człowiek nieczuły na ból a man insensitive to painThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nieczu|ły
-
64 nieporusz|ony
adj. 1. (nieruchomy) [zawodnik, żołnierz] motionless- podczas ogłaszania werdyktu stał nieporuszony he stood motionless as the verdict was read2. (obojętny) [osoba] unmoved- wydawał się nieporuszony ich losem he seemed unmoved a. unaffected by their plight- mimo jej błagań pozostał nieporuszony despite her pleading he remained unmovedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nieporusz|ony
-
65 odrętwia|ły
adj. 1. [nogi, ręce] numb- był odrętwiały z zimna he was numb with cold2. przen. (obojętny) numb- odrętwiały z rozpaczy numb with despairThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odrętwia|ły
-
66 ozięb|ły
adj. grad. 1. (obojętny) [ton, spojrzenie, stosunki] cold 2. (seksualnie) frigidThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ozięb|ły
-
67 głuchy
-
68 lodowaty
mieć lodowate ręce eiskalte Hände haben -
69 neutralny
-
70 nieczuły
-
71 otępiały
-
72 oziębły
-
73 abgestumpft
-
74 achtlos
-
75 egal
egal [e'ga:l]1) ( gleichgültig) obojętny[jdm] \egal sein być [komuś] obojętnymdas ist mir \egal to jest mi obojętne1) ( gleichgültig)\egal, was/wie/wo/warum... obojętnie, co/jak/gdzie/dlaczego...[ganz] egal wszystko jedno -
76 gefühllos
-
77 gleichgültig
3) ( egal)jdm \gleichgültig sein być komuś obojętnym -
78 gleichmütig
glei chmütig ['glaɪçmy:tɪç] -
79 kaltschnäuzig
-
80 lieblos
См. также в других словарях:
obojętny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, obojętnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niewykazujący zainteresowania, nieprzejmujący się kimś lub czymś; świadczący o braku zainteresowania, wrażliwości itp.; nieczuły, chłodny … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obojętny — obojętnyni 1. «nie okazujący zainteresowania kimś lub czymś, nie dbający o kogoś lub o coś; będący objawem braku zainteresowania; nieczuły, niewrażliwy» Obojętny widz. Obojętny świadek czegoś. Obojętny stosunek do czegoś. Obojętny uśmiech, wyraz… … Słownik języka polskiego
neutralny — neutralnyni 1. «nie skłaniający się w żadną stronę, nie podlegający niczyim wpływom; bezstronny, niezależny» 2. «zachowujący neutralność, nie biorący udziału w konflikcie, w wojnie między państwami; nie należący do żadnej z walczących stron»… … Słownik języka polskiego
głuchy — 1. Głucha wieść, plotka itp. «o wiadomości przekazywanej w tajemnicy, nieujawnianej, szeptanej»: Wśród architektów zajętych przebudową musiała zapewne krążyć głucha wieść o udziale Schinkla w powstaniu pałacu. K. Wyka, Wyznania. 2. Ktoś (jest)… … Słownik frazeologiczny
obojętnie — Przejść obojętnie obok czegoś, obok kogoś «mieć do czegoś, kogoś stosunek obojętny, nie przejąć się czymś, kimś, nie zareagować na coś»: Jest kobietą niezwykle wrażliwą na ludzkie cierpienie, obok którego nie potrafi przejść obojętnie (...). W. M … Słownik frazeologiczny
żyć — 1. Dać komuś żyć «być dla kogoś łagodnym, pobłażliwym, nie ograniczać czyichś możliwości»: Oj, daj żyć, Stasiu, poczekaj. Jak ty się w ogóle zachowujesz? Nie widzisz, że rozmawiam teraz z Krzyśkiem? P. Krawczyk, Plamka. 2. Ktoś ledwie żyje «ktoś… … Słownik frazeologiczny
alomorf — m IV, D. u, Ms. alomorffie; lm M. y jęz. «funkcjonalnie obojętny wariant morfemu (np. męk ║mąk ║męcz w wyrazach męka, mąk, męczyć)» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
apatyczny — apatycznyni «niezdolny do odczuwania wzruszeń; niewrażliwy, nieczuły, obojętny, odrętwiały» Apatyczne usposobienie. Apatyczny wyraz twarzy … Słownik języka polskiego
apolityczny — apolitycznyni «nie biorący udziału, uchylający się od uczestniczenia w życiu politycznym, obojętny wobec aktualnych zagadnień politycznych» … Słownik języka polskiego
aspołeczny — aspołecznyni «obojętny dla spraw społecznych, wyłączający się z życia społecznego, obcy społeczeństwu; niespołeczny, egoistyczny» Aspołeczna postawa. Aspołeczny postępek … Słownik języka polskiego
bezduszny — bezdusznyni, bezdusznyniejszy «mający obojętny stosunek do otoczenia, wyrażający taki stosunek; nieczuły, bezwzględny» Bezduszni biurokraci. Bezduszna twarz. Bezduszne przepisy. Bezduszne naśladownictwo … Słownik języka polskiego