-
1 wyraźny
adj(pismo, rozkaz, błąd) clear; (odgłos, ślad, zapach) distinct* * *a.(= jasny) clear; (= charakterystyczny) distinct; (= oczywisty) obvious.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyraźny
-
2 wyraźny
-
3 wyraźny
-
4 wyraźny
прил.• видимый• видный• внятный• вразумительный• выразительный• заметный• отдельный• отличный• отчетливый• очевидный• прозрачный• раздельный• светлый• точный• явный• явственный• ясный* * *wyraźn|y\wyraźnyiejszy 1. отчётливый, чёткий;2. явный; бесспорный* * *1) отчётливый, чёткий2) я́вный; бесспо́рный -
5 wyraźny
1. clair2. distinct3. déclaré4. explicite5. exprès6. formel7. lisible8. lucide9. manifeste10. marqué11. moulé12. net13. prononcé14. tranché -
6 wyraźny
adjdeutlich; ausdrücklich -
7 wyraźny
1 cinnte 2 do-amhrais 3 dána 4 follasach 5 glan 6 glinn 7 inchloiste 8 leithleach 9 sofheicthe -
8 wyraźny
açık; belli; net -
9 wyraźny
-
10 wyraźny
[виражьни]adjвиразний, очевидний -
11 wyraźny
aiškusneabejotinassuprantamas -
12 wyraźny
ясни -
13 wyraźny
ясни -
14 wyraźny
1. виразний;2. безперечний -
15 wyraźny
açıq -
16 wyraźny
1 Iba2 kaiba3 kapatagan4 linaw5 liwanag6 lwal7 maliwanag8 maliwánag9 malínaw10 matunong11 nanganganinag12 náririnig13 pantay14 patag15 payak16 simple17 totoo18 tunay -
17 wyraźny
äşgär; batyr; ilginç; kesgitli; malim; mälim; özboluşly; parhly; takyr; ýönekeý; ýürekli -
18 wyraźny
σαφής -
19 wyraźny akcent
отчётливый акцентOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wyraźny akcent
-
20 wyraźny antagonizm
отчётливый антагонизмOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wyraźny antagonizm
См. также в других словарях:
wyraźny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wyraźnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który daje się łatwo wyodrębnić zmysłami – dobrze widoczny, słyszalny itd. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyraźny dźwięk, smak, zapach.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyraźny — wyraźnyni, wyraźnyniejszy «łatwo wyodrębniany zmysłami (dobrze widoczny, dobrze słyszalny itp.); dający się łatwo i jednoznacznie zrozumieć; oczywisty, niedwuznaczny» Wyraźny ślad. Wyraźne pismo. Wyraźny smak, zapach. Wyraźny szmer. Wyraźna… … Słownik języka polskiego
żywy — żywywi, żywywszy 1. «taki, który żyje, który jest właściwy żyjącemu organizmowi; żyjący» Żywy organizm. Istota żywa. Żywe komórki. ∆ Inwentarz żywy «zwierzęta użytkowe znajdujące się w gospodarstwie rolnym» ∆ Przyroda żywa, świat żywy «zwierzęta… … Słownik języka polskiego
mgła — 1. Mgła przesłania, zasłania, powleka, zasnuwa itp. komuś oczy, wzrok; oczy zachodzą komuś mgłą «ktoś widzi źle, słabo, niewyraźnie, ma wzrok mętny, zaćmiony z powodu łez, choroby lub przeżywania silnych emocji»: Pięść opadła, oczy zasnuła mgła,… … Słownik frazeologiczny
śmiać się — 1. Czyjeś oczy się śmieją; oczy się komuś śmieją; (ktoś ma) śmiejące się oczy «czyjeś oczy mają wesoły wyraz»: Schwytał ją za kołnierz i wydobył z dna rozpaczy na jasność słoneczną. Oczy mu się śmieją i nieustannie gada. Śmiech jego jest wyraźny… … Słownik frazeologiczny
western — film. Spaghetti western «film włoski wykorzystujący schematy klasycznego westernu amerykańskiego»: Hall (...) analizował western jako przykład gatunku, który zawiera wyraźny „kod”, mit dotyczący podboju Dzikiego Zachodu. Jednak nie jest to… … Słownik frazeologiczny
artykułowany — 1. imiesł. przymiotnikowy bierny czas. artykułować (p.) 2. «o mowie, głosie: składający się z poszczególnych dźwięków; zrozumiały, jasny, wyraźny» … Słownik języka polskiego
czysty — czyści, czystszy a. czyściejszy 1. «nie zabrudzony, wolny od zanieczyszczeń» Czysta bielizna. Czysty, świeży śnieg. Obrus czyściejszy od serwetek. ∆ Czysty papier «papier nie zapisany, nie zadrukowany» ◊ Być czystym «nie mieć na sumieniu nic… … Słownik języka polskiego
czytelny — czytelnyniejszy «łatwy do odczytania, wyraźny» Czytelny napis. Piękne, czytelne pismo. przen. «zrozumiały, jasny» Czytelny układ wystawy obrazów … Słownik języka polskiego
dobitny — dobitnyniejszy «wyraźny, wyrazisty, dokładny, dosadny, mocny» Dobitny głos. Dobitniejszy obraz wypadków … Słownik języka polskiego
dociągnąć — dk Va, dociągnąćnę, dociągnąćniesz, dociągnąćnij, dociągnąćnął, dociągnąćnęła, dociągnąćnęli, dociągnąćnięty, dociągnąćnąwszy dociągać ndk I, dociągnąćam, dociągnąćasz, dociągnąćają, dociągnąćaj, dociągnąćał, dociągnąćany 1. «ciągnąc przybliżyć… … Słownik języka polskiego